My love, my life, my family, my friendschap

Off: we gaan verder op een andere dag.

Inge
Ze deed haar haar in een staart en deed haar jurkje goed. Vandaag zou ze toelatingsexamen doen aan de hogeschool voor de kunsten in Utrecht. Bijna de hele nacht had ze liggen woelen. Ze controleerde of ze alles in haar portfolio had gedaan en liep toen naar beneden. "Wat zie je er mooi uit." Hoorde ze haar moeder zeggen. Inge bloosde. "Dankjewel mam." Ze voelde haar telefoon trillen vanuit haar spijkerjasje en haalde het er uit. Thijs had haar nog een lief succesappje gestuurd. Ze beantwoordde snel en richtte zich toen weer op haar ouders. "Pap ben je zo klaar? Ik moet een kwartier van tevoren aanwezig zijn." Haar vader zou haar brengen en op haar wachten. Na afloop zouden ze nog even een vaderdochterdag hebben.

Nick
Nick keek op zijn horloge. Vandaag zouden ze Sophia en Charlotte van het vliegveld halen. Vandaag kwamen ze eindelijk terug uit Japan. Na twee maanden zouden ze elkaar eindelijk zien. Hij en Tyler hadden aangeboden om hen op te halen. Daarna zouden ze hun dochter Iris ophalen bij haar opa en oma en dan kwamen ze met zijn allen weer hierheen als verrassing voor Sem en Sofie. "Tyler hoever ben je al? Over twee uur landen ze al."

Susan
Susan had het gevoel dat haar vader ergens mee zat. Iets wat niet te maken had met Julia maar met haar. Ze wist alleen niet wat. Susan besloot om er vandaag maar eens met haar vader over te hebben. Misschien kon ze hem trakteren op een lunch. Langzaam liep ze naar beneden. "Papa, waar ben je? Ik wil met je praten."

Finn
Finn merkte dat zijn broer last had van lovehormonen. Hij merkte dat ze na school een moment nog hadden voor hun tweetjes. Misschien kon hij zijn broer wel tips geven. Niet dat hij zoveel wist over de liefde. "Pap mam, ik ga naar school. Zie jullie later. Riley ga je mee fietsen, je mag ook mee met de scooter." Hij pakte nog een banaan en deed zijn schoenen aan.

Riley

Riley pakte zijn lunch bij elkaar en stopte die in zijn schooltas.
Hij hoorde het voorstel van zijn broertje en keek hem aan alsof die water zag branden. "Fietsen?!? Ben je gek ofzo. Heb niks voor niks een scooter." Als er iemand niet sportief was dan was het Riley en hij zou er dan ook alles aan doen om lichamelijke beweging te vermijden. Riley pakte zijn sleutels van tafel. "Zullen we dan maar gaan?" Kylie:" Ik ben ook weg. Tot vanavond. Ik kook wel." En nog voor dat Riley zijn zus nog gedag kon zeggen was ze weg. Dat was huize Peeters. Lekker druk en chaotisch!

Dave


"Jaja, ik kom al. Rustig ! We hebben nog alle tijd. Mocht ik even plassen voor we gaan?" Hij liet duidelijk blijken dat het een grapje was. Hij kuste zijn vrouw goeiemorgen en vroeg haar of ze goed geslapen had. "Moet ik nog wat voor je doen? Kan ik alvast wat in de auto zetten?"

Milou kwam snel van boven naar beneden gestormd in de badjas met nog natte haren. "Ingie! Wacht! Gelukkig, je bent nog niet weg." Milou sloeg stevig de armen om de zus heen. "Heel veel succes. Je kan het! Ik heb alle vertrouwen in je." Milou liet Inge los. "Wacht! Nog twee tellen voor je weg gaat. Ik heb nog wat voor je." Milou snelde zich weer naar boven en kwam even snel weer beneden dan dat ze was verdwenen. "Voor jou! Een geluksarmbandje. Niet dat je het nodig hebt, maar iedereen kan wel wat extra geluk gebruiken."

Julia

Met Julia ging het de laatste tijd niet veel beter. Ze zette zich af tegen alles en iedereen en dan vooral haar ouders.
Ze spijbelde meer dan dat ze op school was, zogenaamd pfeiffer waardoor ze te moe was om lessen te volgen. Daarin tegen ging ze veel uit,hing ze met vrienden rond die ze had leren kennen in het uitgaansleven. Drank, wiet en haar vriendje Darrell..Daar draaide haar leven nu vooral om. Darrell was vooral de geen die deze slechte invloed op haar had. Al het andere maakte haar niet meer uit. Ze had hem en dat was het belangrijkste.

Tyler

"Jaja, kom eraan.",riep Tyler vanuit de keuken. "Ik heb nog een klein roze chocopasta monster te wassen." "Mij!",riep Sophie die vanuit de keuken kwam gerend naar Nick toe in haar roze prinsessenjurk. "Hebben tante Sophie en Charlie cadeautjes meegenomen?" Tyler kwam achter haar aan. "Dat weet ik ook niet. We zullen het straks zien. Maar we moeten nu gaan. Lief zijn voor oma. Geen ruzie maken met Sam." Hij tilde er op. "Kus?"

Milan

"Ben op kantoor!",riep die terug. Hij was bezig om wat zaken te regelen voor zijn werk. Roosters, belastingen, salarissen,dat soort dingen. Ja dat moest ook gedaan worden.
Hij zag Suus het kantoor in komen lopen. "Hey. Wat is er? Alles goed?" Hij had er alleen horen roepen en niet gehoord dat ze hem wilde spreken. Milan klapte zijn laptop dicht zodat hij zijn aandacht op Suus kon richten

Finn
Hij rolde met zijn ogen. "Oke dat is waar. Ik fiets wel." Ook Linn snelde de trap af. "Linn hoe laat ben je klaar?" Hoorde hij hun vader vragen. "2 uur, ben rond 3 uur thuis. Ik ga tot later!" En weg was ze. Finn gaf zijn moeder nog snel een kus en zijn vader een box. "En hou je in. Niet boos worden als het even niet lukt en denk aan de studie die je hierna wilt doen." Zei zijn vader. Finn knikte en liep naar buiten. Hij haalde zijn fiets uit de schuur en wachtte op Riley. "Kom je nog?!"

Inge
Ze zag dat haar moeder haar vader een kus gaf. "Ik heb prima geslapen. Al vind ik wel heel spannend dat onze oudste dochter al bijna gaat studeren." Inge bloosde. "Mam straks word ik niet aangenomen." "Dan zijn er nog genoeg andere scholen waar je terecht kan." Inge zuchtte. Dat wist ze ook wel. Alleen dan zou ze op kamers moeten en dat was nou net iets wat ze niet wilde. "Als jij mijn map kan meenemen dan neem ik de doeken mee." Ze keek op toen Milou de trap af kwam denderen. "Millie!" Riep ze lachend. Ze nam het geluksarmbandje aan en deed hem om. "Thnx sis. Doe je een beetje lief tegen Thijs vanmiddag." Ze knuffelde haar moeder en zusje en liep toen met drie doeken naar buiten. Ze wachtte bij de auto op haar vader. "Pap wat nou als dit niet lukt?"

Nick
Hij zuchtte diep. Het zal weer eens niet een chocolademond zijn. Hij keek naar Sophie en gaf haar een knuffel. "En geen pasta op je jurk morsen. Rosalie komt ook mee." Sophie begon te stralen. "Jaa Rosa komt!" Nick glimlachte. Hij keek naar Sam die zoals gewoonlijk in een boek bezig was. Niet veel later ging de bel. Nick liep naar de deur en daar stond zijn moeder. "Ha mam fijn dat je kon oppassen." Zijn moeder glimlachte. "Tuurlijk, ik pas met alle liefde op deze twee." Nick liep zijn moeder voor naar binnen. Meteen kwamen de kinderen op haar afgerend. "Ha lieverds! Leuk om jullie weer te zien." "Oma ik heb mijn treinspoor af." Zei Sam. "Nou dan wil ik die zo wel even zien." "Oma ik heb een dansje voor u geoefend." Zei Sophie. "Nou dan mag je dat straks ook laten zien. Eerst even je vader hallo zeggen." Ze liep naar Tyler toe en omhelsde hem stevig.

Susan
Ze liep het kantoor verder in en deed de deur dicht. Susan ging zitten en speelde onzeker met haar vingers. Hoe zou ze dit gesprek nou goed kunnen beginnen? "Pap ik heb het gevoel dat er iets is. Iets wat niet met Julia of Roan te maken heeft maar met mij. Je kijkt de hele tijd naar me alsof...alsof je me kwijt raakt." Ze zuchtte diep en keek naar de grond. Susan was dol op haar vader maar ze was ook verliefd op Riley. Dat ze verliefd was wilde nog niet zeggen dat ze het huis uit ging. Haar vader zou dat toch moeten begrijpen?

Riley

Riley zuchtte. " Ja, hallo! Ik sta al een uur op jou te wachten!" Hij grinnikte even. "Doei pap, bye mam. Werkste vandaag." "Veel plezier op school jongens. Goed je best doen." Riley rolde met zijn ogen. Waarom zeiden ouders dat altijd? Alsof school leuk was. Ze hadden zelf toch ook op school gezeten dus ze wisten hoe saai en vreselijk het was en je er eigenlijk alleen maar heen ging omdat het moet. Riley haalde zijn scooter uit de schuur. "Ik heb zo geen zin in school. We beginnen het eerste uur meteen met een proefwerk. Dan twee zelfstudie uren om twee uur te mog ern gymen. Verzin je toch gewoon niet!"

Dave

Milou:"Ik ben altijd lief! " Dave rolde met zijn ogen en hield wijselijk zijn mond. Zeker gezien Milou weer naar boven was gelopen. Hij kuste zijn vrouw gedag en nam de map mee zoals Inge ga d gevraagd. Dave laadde de spullen in. "Ik geef je nu precies het zelfde advies als je moeder met. Dan zijn er nog genoeg scholen waar je wel aangenomen zou worden. Stel je positief in, meissie. Als jij je zeker voelt of je je werk en zelfvertrouwen uitstraalt dan breng je dat ook over en ik weet zeker dat ze jou talent zullen zien." Hij gaf Inge een knuffel. "Kop op, het komt wel goed. " "En anders kan je nog altijd zeggen dat je een bekende vader en zus hebt.",grapte die. "Kom op,instappen anders komen we zo wel nog te laat."

Tyler

Tyler keel met een glimlach toe hoe zijn schoonmoeder dol enthousiast haar begroette. Hij was blij dat ze zo een goede band hadden en vroeger hadden met hun opa. Zijn ouders waren echter al overleden voor Sam geboren was. Al was de vraag ook maar of hij de kinderen aan zijn ouders had willen voorstellen. Zijn broer hadden ze wel eens gezien. Niet zo lang geleden nog was hij hier op vakantie geweest met zijn gezin.
"Dag ma. Fijn u te zien en dat u wilde oppassen. Alles goed met u? Als we wat voor u kunnen doen met u het zeggen, he. Wij kunnen ook een keer boodschappen doen. Dat is echt niet te veel gevraagd. Maar ik denk dat u voor nu uw handen al vol heeft. Er moet een treinbaan bewonderd worden en een dansje worden bekeken. Ze hebben geen eens tijd meer om hun papa gedag te komen zeggen." Blijkbaar hadden ze het laatste gehoord want ze kwamen snel een kus en knuffel geven. "Doei doei tot straks. Wij gaan snel richting Schiphol.,"

Milan

Milan ging weer zitten met zijn kop koffie in zijn hand. Hij zuchtte even. "Zo voelt het ook een beetje. Het is... Je wordt groter en ouder en ik moet je los gaan laten. Papa's lijken misschien een grote stoere held maar wij zijn ook bang. Bang om hun kleine meisjes de grote wereld in te sturen. Ik wil het beste voor je en je beschermen tegen alles in maar dat kan ik niet als ik je niet meer onder mijn vleugels draag. Ik wil dat je je dromen kan najagen en de ware tegen komt. En ik weet dat je verliefd bent op Riley en Riley een goede jongen is en jullie samen gelukkig worden. Maar ik weet ook dat niet elke jongen zo lief is en respect heeft voor vrouwen. En als ouder maar vooral vader wil ik niet dat iemand je pijn doet. Om nog maar niet te denken dat je misschien op kamers gaat om te studeren." Hij nam een slok van zijn koffie. "Je wordt gewoon opeens zo snel groot in mijn ogen en daar heb ik het soms gewoon moeilijk mee. Ik zie nog steeds dat kleine prinsesje rondlopen wat uren kon schommelen in de speeltuin en dan zo hoog mogelijk geduwd wilde worden. Het is alsof ik met mijn ogen knipperde en je volwassen bent. Maar ondanks dat je papa zich soms te druk om je kan maken. Ik hou van je, ik ben trots op je en je kunt altijd bij mij terecht en komen praten. Beloofd! Al bel je me midden in de nacht wakker."

Finn
Finn stapte op zijn fiets. "Gedver. Dat klinkt echt als een klote dag. Ik begin met geschiedenis, dan een SO van economie, twee uur lang gym wat ik wel prettig vind en we sluiten af met een proefwerk wiskunde." Hij kreunde even bij het laatste vak. Hij haatte wiskunde. In economie was hij veel beter. "Riley klinkt het gek als ik denk dat je verliefd bent? Je lijkt de laatste tijd wat afwezig. Linn en Kylie is het ook al opgevallen."

Inge
Inge keek naar haar vader. "Dat weet ik. Het probleem is dat als ik daar toegelaten word, ik op kamers moet. Ik weet niet of ik daar klaar voor ben." Ze ging zitten en maakte de gordel vast. Niet veel later kwamen ze aan bij de HKU. Ze stapte uit en keek naar het gebouw voor haar. Ze was gespannen. Ook al was ze goed voorbereid. Naast haar tekeningen en schilderijen moest ze ook iets anders voorbereiden. De opleiding deed iets met muziek, de reden daarvoor was dat muziek en kunst vaak goed samen gingen. Ze had een lied met piano voorbereid. Dit had ze alleen niet verteld aan haar ouders. "Uhm pap bij het laatste onderdeel mag je aanwezig zijn. Dus als je wilt mag je komen kijken." Het muziekgedeelte was namelijk het laatste onderdeel.

Nick
"Tyler dat is heel lief van je. Het meeste lukt nog. Ik zou het wel fijn vinden als er iemand binnenkort mee gaat naar het tuincentrum. Ik wil nieuwe plantjes op het graf van Brian planten. Ik vind het moeilijk om dat in mijn eentje te doen." Nick keek naar Tyler. "Tuurlijk gaan wij mee mam. Komt goed. We bespreken nog even wanneer." Hij knuffelde zijn moeder en zijn kinderen en liep toen naar de auto. Toen ze bij Schiphol aankwamen was het erg druk. Ondanks dat het nog vroeg was. "Weet jij nog bij welke gate ze aan kwamen?"

Susan
Ze kreeg tranen in haar ogen. Susan was dol op haar vader. Met hem had ze altijd al een goede band gehad. Beter dan met haar moeder. Ze veegde haar tranen weg. "Pap je raakt me niet kwijt. Dat weet je toch?" Ze stond op en liep naar hem toe. Rustig pakte ze zijn hand. "Ik ben inderdaad verliefd op Riley. Riley is de liefste jongen die ik ken. Hij zou mij nooit pijn doen." Ze slikte. "Ik ga studeren dat klopt. Ik heb alleen nog geen idee waar. Wie weet blijf ik wel thuis wonen. Je kent mij langer dan vandaag, ik maak niet zonder nadenken een beslissing. Je raakt mij niet kwijt. Ik blijf jou kleine meid dat beloof ik."

Riley

Riley deed alsof die moet kokhalzen. "Nee dat is beter! Opzicht vind ik zelfstudie uren best nog wel chill dan kan je alvast huiswerk maken of vooruit werken. Nog even leren voor een toets." Riley moest lachen om Finn zijn blik. Zelf vind hij wiskunde wel oké. In elk geval was hij er beter in fan zijn broertje.
Riley zijn gedachten waren alweer verdwaald toen Finn vroeg of hij misschien verliefd was. "Huh, wat?" Hij zette zijn helm op. "Maybe!...",loog hij. Was juist hopeloos verliefd op Susan

Tyler

Tyler knikte. "Ik wilde het zelfde zeggen en dan helpen we u met een met planten. Komt goed. We spreken vanmiddag wel af wanneer we langs komen om naar het tuincentrum te gaan." Hij trok snel zijn jas aan en pakte zijn spullen bij een. Zei de kids nog gedag en volgde Nick toen naar de auto.

"Uhu, niet zo uit mijn hoofd. Maar ze hadden het vluchtnummer geappt daarmee kunnen we zien waar we moeten zijn." Tyler keek op zijn horloge. "We hebben nog even voor ze landen. Zullen we Starbucks gaan halen? Eer ze ook hun koffers hebben en alles."

Dave

"Ja, daar zal je dan over na moeten denken. Maar dat zijn zorgen voor later. Voor nu moet jr je gewoon richten op de auditie van vandaag. Als dan blijkt dat je hier niet aangenomen bent en wel op een andere school waar je voor op kamers zou moeten dan kun je daar altijd nog over nadenken. Misschien kan je wel gewoon op en neer reizen." Dave keek zijn dochter verbaasd aan. Hij wist niet dat hij bij de auditie aanwezig mocht zijn. "Oh oké. Als jij wilt dat ik erbij ben dan kom ik kijken."

Milan

Milan zuchtte. "Dat weet ik, meissie. En ik zal je ook altijd steunen in wat je doet. In welke keuze je ook maakt en ben heel blij dat je liefde bij Riley hebt gevonden. Het is alleen niet altijd makkelijk om je al zo groot te zien. Maar ik ben onwijs trots op je."