My love, my life, my family, my friendschap

Finn
Finn begon te lachen. "We komen er wel doorheen. Linn had repetitie vandaag voor vanavond. Dan hebben ze dat gala. En Jaël zou komen om ontwerpen met haar door te nemen. Ze vroeg of we kwamen kijken vanavond. Tuurlijk komen we kijken. Ik ben wel benieuwd naar het optreden van mijn kleine zusje." Finn stapte op zijn fiets en begon rustig aan te fietsen. Hij merkte dat zijn broertje loog. "Ri ik zie dat je liegt. Kom vertel eens wat er aan de hand is. Je weet toch dat ik niks door lul?"

Nick
"Owja dat is waar. Kom dan gaan we naar de Starbucks. Ik had vanochtend bijna geen tijd voor koffie. Moest al vroeg naar het revalidatiecentrum. Lily zei dat er een hondje aan de kant van de weg gevonden was. Zij kreeg hem niet rustig. Ik wel. Gelukkig maar want de hond had een gebroken poot. Alles gaat nu beter. Nou maar hopen dat er snel een nieuw baasje komt." Hij gaapte. "Ze zouden appen als ze hun koffers hadden gevonden."

Inge
"Ik kom je halen zodra we bij het laatste onderdeel zijn." Ze gaf haar vader een kus op haar wang en liep naar binnen. Ze liep richting het lokaal nadat ze zich had aangemeld. Zenuwachtig ging ze zitten. "Inge Stevens?" Trillerig stond ze op en liep naar binnen. In het lokaal zaten vier mensen op een rijtje. Toen ze haar tekeningen had neergelegd mocht ze beginnen. Na wat wel een uur voor haar gevoel duurde liep ze het lokaal uit, weer naar buiten. Ze liep naar haar vader toe. "Pap je mag kijken." Toen ze weer binnen waren ging ze achter de piano zitten. Ze kuchte en begon toen aan haar muzikale onderdeel. Ze speelde en zong I always remember us this way uit A star is Born. Toen ze klaar was stond ze op. "Goed Inge over een week krijg je een brief thuis gestuurd met daarin de uitslag. We willen dat je je map hier houdt. Je rouwtekening mag je hier houden." Inge knikte en liep met haar rouwtekening naar buiten. "En hoe vond je het pap?"

Susan
"Ik blijf van je houden pap. En ik beloof je dat als ik op kamers ga, ik elk weekend thuis kom." Ze keek haar vader aan. "Ik blijf je kleine meid. Weet je nog dat je me mee nam naar de kermis. En dat je mij voor het eerst meenam in de botsauto's. Ik vond het helemaal geweldig. Ik gierde het uit. Er is nu weer kermis. En vandaag ben ik vrij van school. Ik heb geleerd al voor de examens volgende week en alles gaat volgens planning." Ze slikte. "Wil je nog een keer met mij dat moment herbeleven in de botsauto's?"

Riley

"Oh, ja. Dat is vanavond. Goed dat je het nog even zegt. Was het alweer helemaal vergeten. Tuurlijk wil ik ook bij Linde gaan kijken." Riley startte zijn scooter en reed op gelijke hoogte met Finn die naast hem fietste. "Mhh. Oké dan! Ik ben verliefd op Suus en zei op mij. We zijn een paar keer samen wat leuke gaan doen. Ik weet alleen niet of we nou echt een relatie hebben. We hebben niks officieel bevestigd en daar wil ik ook niet zomaar vanuit gaan, maar.. Ik weet niet goed hoe ik moet vragen of ze mijn vriendin wilt zijn. Ik kan niet net zo als vroeger op de basisschool vragen van wil je verkering."

Tyler

Tyler liep met Nick mee. "Pardon? Jij hebt tenminste koffie gehad. Ik had een prinses die me bezig hield dan ik geen eens tijd had voor koffie." Tyler slikte even. Oeps! Hij had niet zo snel bij stil gestaan dat Nick natuurlijk in het centrum had gezeten. "Jeetje, wat naar. Gelukkig komt alles weer goed."

Dave


Dave had stomverbaasd zitten toekijken hoe zijn dochter achter de piano was gekropen en een nummer speelde en daarbij ook nog eens zong. Hij had geen muzikale auditie verwacht, laat staan dit. Wat overrompeld liep hij dan ook met haar de zaal weer uit. "Ik ben nog steeds overdonderd. Ik had niet verwacht je dit voor je auditie moest doen en dan zie ik jou opeens achter die piano zitten en speel en zing je de sterren van de hemel. Heel even dacht ik dat je stiekem had gewisseld met Milou. Echt! Als dit het niet wordt kan je altijd een muzikale richting op. En na net weet ik wel zeker dat je wordt aangenomen."

Milan

"Ik hou van je kleine." en gaf Susan een knuffel. "Dat is je geraden ook of ik kop je hoogstpersoonlijk halen.",Zei die met een grijns. Milan schudde ze hoofd. Hij had de maar al zien aankomen. "Wat weet je dat weer mooi te brengen. Pap.. gaan we naar de kermis? Ja zodat ik weer kan betalen. Zo wond je me vroeger al.om je vingers." Hij deed alsof die na moest denken over het antwoord. "Nou... vooruit! Trek je schoenen aan."

Finn
Finn luisterde naar Riley. "Ahaa ik wist het wel. Grapje ik plaag je maar." Hij dacht na. Zelf had hij niet veel met meisjes gedate. Tijdens de sporttrainingen op school had hij wel eens bekijks. "Nou om te beginnen...Waar houdt ze van? Wat doet ze graag? Misschien kunnen we op deze manier kijken hoe je haar kunt vragen. Sowieso niet op school want dat is super cliché. Tenminste volgens Linn moet je degene die je leuk vindt absoluut maar dan ook absoluut niet op school vragen. Dat soort dingen zijn verleden tijd."

Nick
"Mocht je van Sophie geen koffie vanochtend? Wat was deze keer de reden?" Nick had heus wel gemerkt dat Sophie in de kleuterpubertijd kwam. En dat was niet altijd even prettig. "Was Sam er niet om haar af te leiden?" Doordat Sam op training leerde hoe hij met zijn woedenaanvallen om kon gaan, kon hij vaak Sophie wel rustig krijgen. "Ja ik hoop het ook. Lily is er goed voor om het hondje zelf te houden. Weet niet of haar man daar zo blij mee zou zijn. Wat voor koffie wil je?"

Inge
"Ik wilde het niet vertellen. Bang dat je dan op tilt sloeg omdat je mij juist buiten de spotlights wilt houden." Ze slikte. Sowieso was het voor haar een stap om te zingen voor publiek. "Ze deden dit omdat ze van mening zijn dat muziek en kunst vaak samen gaan met elkaar. Door bepaalde muziek ga je weer bepaalde kunst maken. Het heet ook niet voor niks Visual arts and music. Beeldende kunst en muziek. Ik wilde in eerste instantie ook niet zeggen dat muziek er bij zat. Ik heb altijd gezegd dat ik niet in de spotlight wilde staan. Maar mama heeft mij aangespoord om deze kans wel te wagen. Juist omdat het om kunst en muziek gaat en niet om optreden."

Susan
Susan bloosde. Haar vader kende haar te goed. "Maar zoals toen werkt het nu ook. En het is beter dan die stomme administratie." Ze gaf hem een knuffel. "Nope deze keer betaal ik. Ik heb hard gewerkt in het café van opa." Rick had nog steeds het café. Ze had daar een bijbaantje kunnen regelen. Wel gewoon via een sollicitatie procedure. Op de zaterdagen en zondagen werkte ze in de bediening en op vrijdagavond deed ze karaokeavonden. "Het is onze dag en ik trakteer."

Riley

Riley trapte op de rem. "FINN!",riep die boos en keek zijn broertje aan met een blik die kon doden. "Niet grappig!" en reed vervolgens weer verder. "Ze houdt net als ik van spelletjes en gamen, maar dat is het probleem niet. Nee,nee dat zal ik ook nooit doen. Daarbij als ze nee zegt weet de hele school het meteen. Ik bedoel..." Riley zocht naar de juiste woorden. "Hoe zeg je iemand dat je hem of haar leuk vind. Dan je een band wilt opbouwen, een relatie wilt aangaan. Wat je voor die gene voelt."

Tyler

Tyler sloeg een diepe zucht. "Geen idee! Ik was er op geven moment wel weer klaar mee. Ze wilde niet eten, niet aankleden. Nou uiteindelijk heeft ze dan de prinsessenjurk aangedaan. Daarom was ik dus ook vanmorgen nog niet klaar toen we wilde vertrekken. Zelfs Sam wist zich geen raad met der. Dus je snapt wel dat het heel gezellig was vanmorgen." Tyler schoot in de lach. "Als het aan je zus ligt, heeft ze de eigen opvang in huis, maar dat hondje vind vast wel een goud mandje." Samen liepen ze de Starbucks binnen. "Mhh, doe maar een chocolademelk caramel. Daar heb ik trek in.":

Dave

Dave liet Inge uitpraten. "Ik ben niet boos en je had het me gewoon kunnen vertellen. Ik snap hun insteek. Dat je muziek als studievak krijgt staat toch volledig los van het feit dat je in de spotlights optreed. Misschien dat je een keer iets moet opvoeren voor familie en vrienden maar daar houden we de pers wel buiten. Ik vind het juist mooi om je zo bezig te zien. Dat je je creativiteit op een positieve manier kan benutten. Ik ben alleen maar trots op je, Inge."

Milan

"Ja maar die administratie doet zichzelf niet, helaas. Maar het meeste is gedaan. De rest doe ik vanmiddag of vanavond wel."
Hij knuffelde zijn dochter terug. "Nee, meisje ik betaal wel. Hou jij je dik verdiende centen nou naar op zak. Dan kan je er lekker van gaan winkelen of wat leuks doen met je vriendinnen. Met Riley."
Milan zuchtte. "Oké, oké! Maar mag je vader je dan wel trakteren op een suikerspin of zuurstok of wil je ergens straks gaan lunchen?"

Finn
Finn keek met een ontdeugende grijns naar Riley. "Oke sorry." Hij zuchtte diep en dacht na. "Hmm jullie kennen elkaar al jaren. Neem haar mee op een date en als het ter spraken komt kun je er over beginnen. Ga naar een Gamehall of zo. Wees gewoon eerlijk naar haar. Je vindt haar leuk. Wees niet te cliché. Als je het niet kunt zeggen schrijf dan een kaart."

Nick
Nick zuchtte diep. Dit kwam hem bekend voor. "Laatst had ze dit ook al. Niks was goed. Alles wat je zei was verkeerd. Het is een fase waar ze doorheen moet. Maar toch. Ik hoop niet dat ze zo wordt als ze aan het puberen gaat." Hij knikte en bestelde twee chocolademelk met caramel. "Haha, ze heeft al een kat geadopteerd vorige maand en een hond. Verder mag ze niet meer adopteren van haar man en dat is maar goed ook."

Inge
"Dat is ook zo. Het is gewoon lastig met de pers. Ze weten ook dat Thijs en ik een relatie hebben. Al hebben we daar weinig last van momenteel. Maar ze vinden altijd wel iets." Ze liep verder en glimlachte. "Allemaal dankzij opa Brian. Hij zag al vroeg dat ik tekentalent had. Hij had mij vorig jaar nog aangemoedigd om deze opleiding te gaan doen." Ze slikte. "Ik ben ook trots op jou pap."

Susan
Susan blooste. "Pahaap!" Moest hij nou persé Riley benoemen. "Ik vind hem onwijs leuk. Weet alleen niet hoe ik het tegen hem moet zeggen. Hoe heb jij aan mama verteld wat je voor haar voelt?" Susan begon te lachen. "Oke vooruit. Je mag beide doen. Zuurstokken zijn altijd lekker. En lunch is zeker welkom." Susan stond op. "Ik ga even schoenen aan doen. Zullen we over een kwartier gaan?"

Riley

Riley zuchtte. "Nee dat is niet cliché! Een kaart stuur je naar je zieke oma." Hij had zo toch ook niks aan het advies van zijn broertje. Juist omdat hij Suus al zo lang kende vond die het doodeng om haar te zeggen wat hij voor haar voelde. "Ik dacht dat verliefd zijn fijn was maar ik word er alleen maar zenuwachtig van."

Tyler

"Alsjeblieft niet zeg! Dan sluit ik er op in de kamer tot ze uit gepuberd is. Ik stond letterlijk met mijn handen in het haar vanmorgen. Wist niet waar ik beginnen moest. Gelukkig begon ze niet te gillen. En zodra je moeder binnen kwam leek alles als sneeuw voor de zon verdwenen." Tyler schudde zijn hoofd. "Dat adoptieverbod heb jij ook. Ons huis puilt ook uit van de huisdieren.,"

Dave

"Dat hoef je mij niet te vertellen. Toen in met Undercover op hun grootste succes moment zat, stond het nog net niet in alle roddelbladen als ik een scheet liet bewijs van spreken. Je ontkomt er niet aan. Simpel weg moeten we er mee leren leven. Maar ik ben blij dat ze jullie nu een beetje met rust laten. Zo niet dan moet je het zegg een, hè. Dan laat ik Dean actie ondernemen." Hij knuffelde zijn dochter. "Laten we die ouwe maar eens gaan opzoeken."

Milan

Milan ging in zijn bureaustoel zitten en dacht hardop na. "Dat is heel lang geleden. Phoe,ik zou het geen eens meer zo goed weten. In elk geval niet per app, wij konden net sms'en. Of je deed een briefje in iemands kluisje. Maar dat heb ik niet gedaan hoor.
Volgens mij zijn we uit eten gegaan en toen heb ik gewoon gezegd van luister, Em ik vind je leuk. Laat het gewoon te spraken komen. Wees eerlijk. Luister naar je gevoel en laat die spreken. En nee het is niet zo dat Riley de eerste stap moet zetten. Het is juist heel stoer van je als jij hem zegt wat je voelt."
Milan stond op. "Kom eraan. Even hier een beetje opruimen. We zien straks wel of we gaan lunchen en zo ja waar. In elk geval ga ik niet mee in die breakdancer ofzo hoor. Dan komt me ontbijt er tegenwoordig uit."

Finn
"Sorry hoor. Ik dacht dan is het makkelijker." Finn fietste rustig verder. Hij dacht na. Susan kenden ze al jaren. Hij vond dat ze goed bij Riley paste. "Heb je dit ooit met pap besproken? Over hoe hij mam om een relatie vroeg? En trouwens misschien hoef jij niet eens die stap te zetten en doet zij het. Verliefd zijn is sowieso raar maar kijk eens naar de liefde van pap en mam, zo mooi kan het ook zijn."