I’ll be there for you

Hailey
Hailey keek Nora aan. “Lieverd rustig. Je mag boos zijn, schreeuwen en tieren maar verlies jezelf alsjeblieft niet.” En ze hield haar stevig vast. Ze zoende haar intens en greep haar vast. “Mijn opa was fantastisch. Hij wilde mij de wereld laten zien. Hij noemde mij zijn doorzettertie. Ik mis hem intens, ik had graag gewild dat hij jou had ontmoet.” En ze veegde even een traan uit haar ogen. Ze begon echter te lachen door de opmerking die Nora maakte. “Dat is waar.”

Gwen
Gwen keek naar Joey. “Dat is ook zo maar ik vind loslaten moeilijk. Vooral Hailey. Ik zie dat Hailey meer losgelaten wilt worden maar ik vind dat zo intens moeilijk. Mijn vader dat ze zich echt wel wist te redden, dat ze niet in zeven sloten tegelijk zou springen en dat ze echt wel zou opbloeien. Ik geloofde het alleen nooit. Elke keer als ze weer in het ziekenhuis lag was ik bang haar kwijt te raken. Ik zou niet weten hoe Allie daar op zou reageren. Ze reageerde al slecht als Hailey al in het ziekenhuis lag.” Ze snoof haar neus. “Ik weet dat we het over een bepaalde olifant moeten hebben maar ik weet gewoon niet of ik dat kan.”

Mike
Hij haalde diep adem en telde tot tien. “Sorry. Ik voel mij gewoon zo machteloos.” Hij ging aan de bar zitten en haalde een hand door zijn haar. “Hij kan eventueel op de zolder slapen? Voor de baby kunnen we mijn atelier veranderen. Mijn atelier kan ik in de achterkamer van de winkel doen. Ethan slaapt op de logeerkamer en ik denk dat Mirthe het fijn vindt om beneden te zitten met de baby. Dan hoeft ze niet elke keer trap op, trap af.” Zijn blik ging naar een tekening die Manu had getekend tijdens het koffiedrinken toen hij hier kwam. Hij bekeek hem goed en schrok. “Ems doe maar een whiskey met cola. Kijk.” En hij schoof de tekening naar Emma. Owen had een keer gezegd dat Manu zijn gevoelens uitten met tekeningen als hij dingen niet durfde of wilde zeggen. Hij had een tekening gemaakt van een groot figuur die een kleiner figuur sloeg. “Manu wilt ons iets vertellen hiermee.”

Nora

Nora haalde een paar keer diep adem. "Het gaat wel weer. Sorry! We lieten ons allebei gewoon even gaan." Ze leunde tegen Hailey haar schouder aan nadat ze Hailey intens had terug gezoend. Nora glimlachte. "Je bent ook een doorzetter. Daar heeft je opa wel gelijk in gehad." Nora pakte Hailey haar handen vast. "Ik kan begrijpen dat je hem heel.erg mist maar.." Ze tikte op Hailey voorhoofd en legde vervolgens een hand op haar hart. "Je hebt altijd nog de mooie herinneringen aan hem en hij zit altijd in je hart." Ze wilde eigenlijk vragen of Hailey nog nagedacht had over het feit dat opa Boek zijn long ter donatie aan Hailey had gevenen maar ze wilde de sfeer niet verder gespannender maken. Nora schoot mee in de lach. "Laten we maar naar binnen gaan, voordat de rest zich nog gaat afvragen waar we blijven."

Joey

Joey zuchtte. "Vergeet niet dat Hailey de afgelopen tijd enorm is veranderd en gegroeid op persoonlijk vlak. Ze is dan nog wel herstellende maar het feit dat ze Nora heeft leren kennen heeft haar echr goed gedaan. Nora haalt het beste in Hailey naar boven. Ik wil dat ons vechtertje gelukkig wordt en ik denk dat wr dat eerlijk gezegd alleen bekijken als we Hailey meer vrijheid geven om de wereld te ontdekken. Hailey wilde al eerder uitvliegen. Als we Hailey de mogelijkheid zouden bieden om in het buitenhuis te trekken is ze toch nog dichtbij mocht er iets zijn." Hij haalde een hand door zijn haar. "Ik vind het ook verdomd moeilijk." Joey dacht hardop na. "Ik weet zeker dat Allie ook het beste voor Hailey wilt." Joey sloeg een arm om Gwen heen. "Het komt goed. Alles komt altijd goed. Ook hier slaan we ons doorheen."

Emma

Emma liet haar hoofd hangen. "Me too!" Meer wist ze niet uit te brengen. Emma hoorde Mike zijn plannen aan. "Wil je dat echt doen? Ik wil je niet vragen om je atelier op te geven. We kunnen wel een plekje in Mirthe de kamer creëeren voor de baby." Ze moesten het gewoon even rustig op een rijtje gaan zetten. Emma knikte en schonk een whisky cola in voor Mike en zette deze op tafel. Emma keek naar de tekening en voelde de grond onder zich wegzakken. Met haar vlakke hand sloeg ze op de tafel. "Hij blijft hier Mike. Manu kan niet terug naar huis. Dat overleefd die niet. Kijk die tekening dan! Hij wordt thuis mishandeld." Ze keek op naar Mike. "Moeten we jeugdzorg erbij halen?"

Hailey
“Tis okee lieverd.” En ze kuste Nora en hield haar hand stevig vast. Haar blik ging naar boven en ze bekeek de sterrenhemel eens goed. Er waren allerlei sterren te zien. “Ik weet dat ik vooral de herinneringen moet koesteren. En dat ik hem altijd in mijn hart kan vinden maar ik had gewoon gewild dat hij nog mee had kunnen maken dat we achttien werden. Zijn favoriete tweeling, al mocht ik dat niet tegen mama zeggen want dan zou ze zich beledigd voelen gezien ze een tweeling met oom John is.” Ze keek Nora aan. Hailey wist dat Nora het met haar over de donorlong van haar opa wilde hebben maar ze wilde het daar niet vanavond over hebben. “Laten we maar terug gaan en eens kijken of ze al zo ver zijn om naar Walibi te gaan.”

Gwen
Gwen keek Joey aan. “Ik weet dat Hailey al heel veel bereikt heeft en dat Nora haar sterker maakte maar voor mij zou ze toch altijd het meisje in de couveuse blijven.” Gwen slikte en sloot haar ogen. Ze wilde niet aan die dag achttien jaar geleden denken. Gwen gaf Joey een kus. “Laten we het met de meiden er binnenkort over hebben. Ik vind het belangrijk dat Hailey aan geeft wat zij wil. Hoe moeilijk ik het ook ga vinden, haar mening vind ik het belangrijkst.” Ze zag Evie en Thijs binnen komen. “Mam we hebben nog een plekje bij La Cubanita kunnen regelen. Zullen we zo gaan?”

Mike
“Lieverd het is okee. Zo klein is de achterkamer van de winkel niet. Ik gun Mirthe een fijne ruimte en niet dat we moeten proppen in haar slaapkamer.” Hij nam een slok van zijn drinken en bekeek de tekening. Tranen biggelde over zijn wangen. “Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat je een kind gaat slaan alleen maar omdat ie niet aan jou normen voldoet. Moeten we met Manu praten?” Zijn blik ging naar de jongens die op de switch Mario Party aan het spelen waren. “Ik gun die jongen een warm thuis. We zijn wel genoodzaakt om met jeugdzorg te praten als dit klopt.”

Nora

Nora schoot in de lach. "Ik weet van niks." Nora haalde een hand door de haar. "Vergeet niet dat je opa ziek was, Hailey. Ik snap je, begrijp me niet verkeerd maar het zou ook egoïstisch zijn als je opa had moeten lijden om nog langer bij jullie te kunnen zijn. Ik vond het trouwens erg mooi hoe zijn herdenking was georganiseerd. Je opa kwam echt tot zijn recht tot de man die hij moet zijn geweest." Nora knikte. "Let's go! Ik ben wel toe aan een achtbaan of 2."

Joey

Joey dwong Gwen om hem aan te kijken. "Gwen! Ze is niet meer dat meisje. Ze is een jonge, prachtige vrouw aan het worden die haar mannetje wel weet te staan. Je hoeft niet meer bang te zijn om haar kwijt te kunnen raken. Laat je zelf dat gevoel toe. Je maakt jezelf zo alleen maar gek met onnodige angst gedachten. Straks ga je nog hier aan onderdoor omdat we straks met een leeg nest zitten." Joey knikte. "Laten we dat doen,ja." Joey draaide zich om naar Evie. "Ik kom eraan. Even mijn spullen pakken."

Emma

Emma zuchtte diep. "Oké, daar heb je wel.gelijk in. Misschien is dat inderdaad makkelijker voor haar." Emma liep naar Mike en sloeg zijn armen om hem heen. "Ik ook niet,lieverd. Ik ook niet." Emma volgde Mike zijn blij richting de woonkamer. "Ik weet het niet. Ik wil hem er niet toe dwingen om te praten. Hij lijkt ons net te vertrouwen. Straks gaat die er vandoor omdat die zich onder druk voelt gezet." Emma knikte. "Laten we morgen verder kijken hoe we dit moeten aanpakken. Ik zal voor nu het bed op zolder opmaken."

Hailey
Ze zuchtte diep. “Je hebt gelijk hoor maar niemand wist dat hij ziek was. Hij heeft het pas verteld doormiddel van een brief. Zijn kinderen, mijn bloedeigen moeder, wist het pas sinds een paar weken terug. We hadden dit allemaal niet zien aankomen. Dan blijkt dat ie een mooi huis en een boekenwinkel in Schotland er nog bij heeft. Het voelt gewoon als een enorm slechte film.” Ze stond op. “Het was inderdaad een mooie herdenkingsdienst. Kom laten we naar binnen gaan.”

Evie
Evie keek haar moeder aan. “Mam Hailey is zoals papa al zegt een onwijs sterke vrouw en ze is niet meer dat kleine meisje in de couveuse. Ze komt er wel.” Ze zag haar moeder knikken maar haar moeder kennende zou ze het niet zo makkelijk loslaten. “Is goed laten we dan zo gaan. Thijs wilde wel rijden zei hij. Hij wilde wel voor BOB spelen.” Evie pakte haar tasje dat nog op tafel lag. Thijs pakte haar hand en kneep erin. Evie gaf hem een kus en keek naar haar ouders. “Wij wachten wel bij de auto.” En samen liepen ze naar buiten door de voordeur.

Mike
“Komt goed. We maken er een mooi plekje van.” En hij gaf Emma een kus op haar wang. “Misschien is het cultuur maar ik kan mij echt niet voorstellen dat dit de Spaanse cultuur is.” Hij zag dat Owen naar ze toe kwam en naar de tekening keek en slikte. “Uhm Manu wilt met jullie praten. Het gaat over de tekening.” Mike knikte. “We komen er aan lieverd.” En hij keek zijn zoon na. “Hij is nog maar vijftien. Owen zei dat hij over een tijdje zestien zou worden. Ik wil Manu niet laten vallen, dat kan ik niet. Hij was zo beleefd tijdens het eten en hij is zo lief voor Owen. Ik wil dat ze gelukkig zijn ook al hebben ze een lange weg te gaan. Manu wilt uiteindelijk in transitie willen gaan. Maar ik wil er voor ze zijn.”

Nora

Nora slikte en beet op de lip. "Shit,sorry dan heb ik dat verkeerd meegekregen. Ik dacht dat jullie wisten dat je opa ziek was." Nora keel verbaasd. "Oké, day klinkt inderdaad wel een beetje creepy. Zijn jullie al naar Schotland geweest om daar te gaan kijken naar het huis en de boekenwinkel die je opa heeft achtergelaten?" Nora knikte. Ze pakte Hailey haar hand vast en liep met haar terug de macdonald in. Allie kwam meteen op hun afgelopen. "Gaat het?",hoorde Nora naar vragen. "Het is oké. Laten we op naar walibi gaan als iedereen zo ver is."

Joey

Joey knikte. "Je zusje komt er zeker wel en jij ook." Joey ging ondertussen opzoek naar zijn sleutels. "Ik wil ook wel rijden hoor.",bood die nog aan maar Thjs en Evie hadden al besloten om naar de auto te te lopen en daar op hem en Gwen te wachten. Hij sloeg een arm om Gwen heen. "Laten we van de avond met onze oudste dochter en haar vriend genieten en het gesprek wat we moeten aangaan even parkeren voor later." En gaf haar nog vluchtige een kus.

Emma

Emma knikte. "Misschien kunnen jullie samen een mooie muurschildering creëeren voor de baby.",bedacht ze opeens. Ze kuste hem terug maar dan op zijn lippen. Emma schudde de hoofd. "Dit noem je geen cultuur. Misschien dat wij als Nederlanders vrijer zijn en makkelijker denken over homoseksualiteit maar dit is gewoon puur mishandeling. Je slaat je kind niet!" Er klonk duidelijk boosheid in haar stem. Emma knikte. "Me too. Laten we kijken wat Manu tegen ons wilt zeggen." Ze liep naar de woonkamer en ging op een stoel zitten. "Waar wil je ons vertellen? We zagen de foto en schrokken beide best wel heel erg."

Hailey
“Het is okee lieverd. Allie en ik proberen het ook nog te bevatten allemaal. Ik wil heel graag naar Schotland om het allemaal te bekijken. Om te zien wat voor stukjes hij van zichzelf daar heeft achtergelaten. Het liefst ga ik met jou, Allie en Liam daar heen. Ik weet alleen niet of ik al van de dokter mag vliegen. Maar als het kan zou ik daar rond de kerstvakantie naar toe willen.” Hailey liep achter Nora aan naar binnen. Ze knuffelde Allie. “Het gaat weer beter. Hoe ver is iedereen? Is iedereen klaar om te schrikken?”

Evie
Evie keek haar vader aan. “Pap laat hem nou rijden. Hij wilt juist minder gaan drinken omdat hij vader gaat worden.” Niet dat Thijs veel dronk maar hij hield wel van uitgaan met vrienden en dan dronk hij wel. Maar nu hij vader werd wilde hij het drinken laten en volwassen worden. Hij beweerde zelf dat hij te oud werd voor uitgaan en Thijs was pas 27. Evie haakte haar arm door die van haar ouders. “Laten we gaan. Misschien kunnen we na afloop nog naar een karaoke bar.” En ze keek haar vader met een schuinoog aan.

Manu
Manu schrok even toen de ouders van Owen bij hun kwamen zitten. Hij speelde met zijn vingers en stroopte zijn mauwen op waar blauwe plekken en striemen op te zien waren. “Vertel maar Manu. Je kunt mijn ouders vertrouwen.” Manu haalde diep adem en begon te trillen. “Mi padre slaat mij. Mi madre doet er niks aan. Mi hermana wilt mij beschermen maar door dat mijn vader zo doet is het huis uit gegaan. Ik ben de jongste thuis. Isabel is 21 en woont nu samen met haar vriend maar ze durft mij niet te zien vanwege mijn vader. Mi hermano walgt van me. Ik weet al een paar jaar dat ik geen meisje wilde zijn. Dit jaar ben ik stiekem naar de dokter gegaan voor hormonen. Papa kwam er achter en toen gisteravond barste de bom en gooide hij mij eruit.” En hij wees naar zijn armen. “Laat je rug eens zien.” Manu schudde zijn hoofd maar Owen draaide hem ferm om en hees zijn trui omhoog waar nog meer striemen te zien zijn. “De ouders van Manu zijn streng gelovig. Zijn vader noemde hem smerig en zei dat hij zijn kind niet meer was.” Manu draaide zich weer om. “Ik kan nergens meer heen.”

Nora

Nora haar moment viel open van verbazing. "Je wit met mij, je zus en Liam naar Schotland?" Ze haalde een hand door de haar. "Natuurlijk zou ik met jullie naar Schotland willen als Allie en Liam dat ook zien zitten." Nora knikte. "We kunnen het altijd vragen. Wie niet waagt,wie niet wint. Kerst in Schotland met jou lijkt mij heel bijzonder." En gaf Hailey een kus.

Allie:" Mooi zo." Allie schudde de hoofd. "Ik moet nog even snel plassen!" En rende snel naar het toilet.

Joey

Joey hoef zijn handen. "Oké. Sorry hoor! Vermoord me niet. Het was alleen maar vriendelijk bedoeld." Joey sloeg zijn armen weer om Evie heen. Joey schudde zijn hoofd. "Ben je daar heel zeker van? Ik beloof niet dat ik niet expres vals zal gaan zingen." En schoot zelf in de lach.

Emma

Emma liep op Manu af en nam hem voorzichtig in haar armen. De tranen stroomde over haar wangen. Ze had zo met de jongen in haar armen te doen. Niemand verdiende het door zijn eigen vader mishandeld te worden en op straat gezet te worden. Zeker niet omdat je je anders voelt dan wat je bent. Ze dwong Manu haar aan te kijken. "Lieve Manu, kijk eens naar mij. Het spijt me dat je dit hebt moeten meemaken. Je vader had je nooit mogen slaan. Ik beloof je dat je hier kan blijven zo lang je maar wilt. We creëren een fijne plek voor jou op de zolderkamer. Wij zullen je helpen zodat je je transitie kan voorzetten en opvoeden als onze eigen zoon. We laten je absoluut niet terug gaan of op straat eindigen." Ze slikte even. "Ik ben alleen bang dat Mike en ik verplicht zijn om jeugdzorg hier over in te lichten." Ze droogde de tranen met de mouw.

Hailey
Hailey keek Nora aan. “Ik wil de wereld zien. Naja de wereld is wel overdreven maar ik wil uit de beschermende kooi van mijn ouders vliegen. Mijn opa was van oorsprong Schots dus ik wil meer over zijn roots weten. Ik wil mijn oudoom William ontmoeten. Ik wil weten waar mijn opa vandaan komt. Ik denk dat dat mij helpt in het rouwproces.” Hailey gaf Nora een kus. Ze waren naar binnen gelopen. Hailey hoorde dat Allie naar de wc moest. “Ik ga ook even.” En ze liep haar zus achterna. “Alles okee Als?”

Evie
Evie grinnikte. “Ik vermoord je niet. De enige keer dat ik dat bijna had gedaan was toen we de boekenkast gingen inrichten en je totaal niet naar mij luisterde hoe ik het wilde hebben. Maar goed dat was 7 jarige Evie. Nu zou ik het anders doen.” En ze knuffelde haar vader. Evie liep naar de auto en ging naast Thijs zitten. “Geen zorgen Joey, ik zing juist zo vals als een kraai.” Hoorde ze Thijs zeggen. “Dat is niet helemaal waar Thijs. Je kan best okee zingen.” Thijs schoot in de lach. “Best okee. Okee dan daar doe ik het maar mee. Laten we gaan.”

Manu
Manu rilde eventjes toen Emma hem omhelsde. Hij keek haar bang aan. “Mijn vader gaat dat nooit goed vinden. Hij is hartstikke ouderwets en extreem gelovig. Hij vindt mij een stuk vuil en zou het nooit goedkeuren dat ik hier kwam wonen.” Manu slikte. Mike keek hem aan. “Manu luister eens. Je vader doet dingen die niet mogen. Ik snap dat je misschien niet anders gewend bent maar het is niet okee.” Manu keek naar Owen die zijn hand pakte. “Juan, mijn broer, zou het jullie zuur maken als jullie mijn familie pakken via jeugdzorg. Alsjeblieft.” En hij keek Mike en Emma smekend aan. “Ik wil jullie niet kwijt.”

Nora

"Ik snap je. Je wilt gewoon je vleugels uitslaan en jezelf ontdekken. De wereld ontdekken." Nora knikte. "Dat zou ik ook hebben gewild als ik in jou schoenen stond. Je weet dat ik nooit mijn vader heb gekend.. Mama wilde nooit wat over hem loslaten. Ik wil... naja eigenlijk zou ik naar hem opzoek willen. Ik heb op zolder gezocht en vond mijn geboorteaangifte waar een naam op stond. Zou je mij willen helpen in mijn zoektocht?" En keek Hailey met een vragende blik aan.

Allie zag dat Hailey achter haar aan de wc binnen kwam. "Ja, niks aan de hand maar ik moet echt heel nodig plassen. Dus als je jet niet erg vindt.." En verdween in het hokje. "Alles goed met jou en Nora? Ik vond het rot om te zien dat zo een stelletje leeghoofden bijna onze avond wisten te verpesten.",riep ze door de deur heen.

Joey

"Hou op met me hoor! Ik dacht echt dat de kamer te klein was en elk moment letterlijk een bom kon ontploffen. Nou dat heb ik wel geweten ja. Ik wilde alleen maar helpen. Maar toen gingen mama en ik ook nog niet zo lang samen en kende ik jou nog niet zo goed. Gelukkig ben je niet meer zo opvliegend." Hij knuffelde Evie stevig terug. Joey schoot in de lach. "Erger dan Allie kan het nooit worden. Om het netjes te zeggen heeft Allie niet mijn zangtalent geërfd. Maar ze vind het geweldig om samen met Hailey naar een karaoke bar te gaan. Dus zo erg zal het vast niet zijn." Joey stapte achterin bij Gwen. "Ready to go."

Emma

"Het komt goed. Echt waar! Zullen er morgen verder over praten? Oké?!? Ik ga jou bed straks opmaken. Ik denk dat je wel een pyjama van Owen past voor vannacht. Dan kijken we morgen verder hoe we jou kunnen helpen." Emma keek Manu doordringend aan. "Je raakt ons niet kwijt. Beloofd!"

Een week later!

Allie

Vandaag was de gender reveal van Evie. Weken had Allie er naar toegeleefd. Ze had van alles geregeld. Ballonnen, taart, knuffelberen maar zich ergens toch ingehouden. Ze wist dat Evie dit eigenlijk helemaal niks vond en meer overstag was gegaan omdat Allie het zo graag wilde regelen voor haar. Allie was dan ook druk in de weer om als op zijn plek te zetten. "Pap?! Kan je mij helpen met die ballonnenboog? Ze had Joey zijn hulp ingeschakeld bij de zware dingen.

Mirthe

Mirthe had de verjaardag van Hailey en. Allie in Walibi geweldig gevonden. Tot dat ze thuis kwamen savonds laat en Jonah haar belde. Het leek een broekzak gesprek te zijn maar toen ze goed luisterde hoorde ze Jonah zijn vrienden tegen hem spreken. Van:"Ja, bel dat grietje of ze je wilt verwennen. Je hoeft immers toch geen condoom te gebruiken want ze is toch al zwanger." Finn stond toevallig nog in haar kamer om weltrusten te zeggen en had het allemaal opgenomen. Hij over de rooie en zei overstuur. Dat Jonah zo over haar met zijn vrienden sprak. Blijkbaar was ze alleen maar goed geweest voor de daad. Ze had hem er nog niet op aangesproken. Al zou die vanmiddag wel mee gaan naar de gender reveal. Ze zag er alleen vreselijk tegenop om Jonah weer te zien.

Hailey
Hailey had bij Nora geslapen. Ze vond het fijn om wat meer bij haar vriendin te zijn en bij haar te slapen. Evie had hen verteld dat ze met Thijs samen zou gaan wonen. Iets wat super logisch was maar ze vond het toch wel een gek idee. Daarna hadden ze een goed gesprek als gezin met elkaar gehad ook met Nora, Liam en Amy er bij. Ze hadden gesproken over loslaten en over het tuinhuis wat leeg zou komen te staan als Evie er uit zou gaan. Riley, Allie en Evie waren het met elkaar eens dat het huisje naar Hailey en Nora moest gaan. Hailey wilde daar eerst over nadenken. Het zou een stap zijn in de goede richting maar toch vond ze het doodeng. Ook hadden ze over hun plannen gesproken om naar Schotland te gaan. Haar ouders stonden er niet om te springen maar snapte het ook wel. Vooral haar moeder vond het lastig omdat dit de eerste kerst zonder opa zou zijn maar ook dan de eerste zonder iedereen. Haar vader was echter degene geweest die hun moeder had overgehaald om het idee toch goed te keuren. Vandaag was dan de genderreveal van Evie. Het zou Evie haar dag worden. Hailey voerde de laatste hand uit aan haar haar en keek naar Nora. “En hoe zie ik er uit?” Ze had een roze jurkje aan gedaan omdat ze er van overtuigd was dat het twee meisjes zouden zijn.

Liam
Liam was bij Allie blijven slapen om haar te helpen met het voorbereiden van het feestje. Hij keek even om zich heen. Allie had zich echt goed uitgesloofd. Hij hielp Joey met de ballonnenhaag en keek even naar Allie. “Uhm lieverd is dit niet allemaal wat veel? Niet dat het niet leuk is maar is voor Evie haar doen niet wat teveel van het goede? Je weet hoe ze is.” En hij beet op zijn lip en sloeg zijn armen om Allie heen.

Ethan
Allie had aan Ethan gevraagd of hij de taart voor het feestje wilde maken. Hij wist dus al wel wat het ging worden maar hij had al die tijd zijn mond gehouden. Ethan was druk in de weer in zijn bakkerij. Hij had een vulling gemaakt van aardbeien barvaroise want het zouden twee meisjes gaan worden. De buitenkant had ie versierd met blauwe en roze marsepein. Hij veegde even wat poedersuiker van zijn gezicht en deed de taart voorzichtig in een doos. Finn zou hem straks ophalen om naar het feestje te gaan. Snel liep hij naar zijn kantoortje om zich om te kleden.

Mike
Mike was bezig met de administratie van de winkel. Hij had al gezien dat ie een paar nieuwe boekenleggers moest laten maken en een paar schilderijen moest hij weer aanvullen of opnieuw schilderen. Hij was zo druk bezig met zijn administratie dat ie schrok van een ping geluid. Het was mail. Rustig opende hij de mail en toen ie zag dat het een mail was vanuit jeugdzorg. Ze hadden toch jeugdzorg benaderd vanwege Manu ook al had hij er bezwaar tegen Emma en Mike voelde zich verplicht om het wel te doen. Hij had maandag gemaild en nu pas kreeg hij mail terug. Rustig las die de mail en liep toen via de winkeldeur door naar het huis. “Emma?!” Riep hij. Hij vond haar in de woonkamer. “Schat. We hebben mail.” En hij gaf zijn telefoon aan Emma. In de mail stond dat jeugdzorg onderzoek zou doen en dat Manu geen familieleden had binnen Nederland naast zijn zus Isabel die hem op konden vangen tot het onderzoek klaar was. Daarom mocht Manu gezien de ernst van de situatie bij hun blijven en dat ze dus nu wettelijk gezien zijn voogd waren.

Nora

Nora stak haar hoofd om de hoek van de badkamer. "Je ziet er prachtig uit. Vooral erg roze." En stak plagend de tong naar Hailey uit gezien zei er heilig van overtuigd was dat ze twee nichtjes kreeg. Nora zelf dacht een jongen en een meisje. Laatst had ze een jurkje van spijkerstof gescoord voor vandaag. Ze was niet erg fan van demin maar het stond haar erg leuk. Haar haren had ze ingevlochten en er roxe bloemetjes in gestopt. Ze liep de slaapkamer in om haat schoenen aan te kunnen trekken en gaf vervolgens Hailey een kus. "Ben je er klaar voor?"

Allie

Allie sloeg beledigd de armen over elkaar. "Pff, het is helemaal niet overdreven en veel. Ik heb mij heel erg in gehouden. Dit is basic bij het geen wat ik allemaal heb gezien tijdens de voorbereidingen. Ze krijgt wel twee kindjes tenslotte. Die beren zijn toch super leuk? Ethan en Finn zouden zo de taart brengen. Die beertjes zijn daar ook in verwerkt. We hebben een tafel voor de cadeautjes en een tafel met hapjes en drankjes. Ik had ook een heel spel kunnen bestellen. Evie en Thijs krijgen ballonnen." Ze maakte zich los uit Liam zijn armen om nog wat dingen recht te hangen.

Finn

Finn was zich aan het omkleden. Hij zou eerst Ethan en de taart ophalen voordat ze doorgingen naar Evie. Hij had een licht roze blouse aan op een grijze broek. Team Girls! Hij liep even langs de slaapkamer van Mirthe. "Gaat het? Je hoeft niet te gaan hé." Mirthe was afgelopen week heel erg moe geweest. "Het gaat wel. Ik kijk er eerder tegenop om Jonah te zien." Finn keek op zijn horloge. "Ga je er nog wat van zeggen? Hoe laat zou die je ophalen?" Finn ging bij Mirthe op bed zitten. "Ik was het wel van plan ja. Ik kan het er niet bij laten." Finn knikte. "Jonah zou zo komen dus ik ga me maar gereed maken." Finn stond op. "Bel me hé als die je laat zitten dan haal ik me samen met Ethan op." Mirthe beloofd het. Hij gaf zijn kleine zusje een kus op de voorhoofd. "Ik ga mij ook klaarmaken om Ethan op te halen. Je ziet er trouwens leuk uit zo in dat die roze rok." Hij liep al append naad beneden. Hoi schatje. Ik ga hier zo weg. Zorg dat je klaar staat.

Emma

Emma was bezig om de tafel te dekken voor de lunch zodat ze nog even fatsoenlijk konden eten voordat ze naar de gender reveal gingen. Voor de oudste kinderen had ze wat broodjes gesmeerd voor onderweg. "Owen,Manu sluiten jullie de playstation af? Als papa zo komt dan gaan we eten." Ze zette net de broodjes op tafel toen ze Mike hoorde roepen. "In de keuken!" Ze keek op toen ze hem vanuit zijn winkel zag komen. "Wat is er?" Ze las de mail rustig door. "Betekend dat?" Ze keek Mike aan. "Dit is zo goed nieuws!"

Hailey
Hailey grinnikte. “Ik heb nog een blauwe strik in mijn haar gedaan voor het geval dat. Jij ziet er ook zoals altijd mooi uit.” En ze gaf Nora een kus. Hailey knikte. “Ik heb alles. Ook voor de zekerheid mijn inhaler ingepakt. Hebben we het cadeautje?” Ze had nog kleertjes gekocht en een bon voor een babyspa voor als de kleintjes wat groter waren. Ze vond het spannend om tante te worden. Ze vond het ook leuk ook spannend. Ze voelde zich zo jong om die rol al aan te nemen. Haar blik ging naar Nora. “Wilde je moeder ons brengen?”

Liam
Liam grinnikte. “Okee okee maar dan nog. Je weet hoe Evie is. Je moet niet raar gaan opkijken als ze zich wat opgelaten gaat voelen.” Liam gaf haar een kus en hielp haar nog met dingen klaar zetten. “Rustig lieverd. Alles komt goed. Ik vind het nog steeds heel leuk hoe je dit allemaal bedacht hebt en ook dat je Ethan hebt overgehaald om een taart te maken want zijn taarten zijn echt te lekker.” Hij keek haar aan. “Moet jij je niet ook even omkleden?”

Ethan
Ethan had zich net omgekleed toen hij zijn telefoon voelde trillen. Het was Finn die hem appte dat hij zo onderweg zou zijn. Er werd op de deur van zijn kantoor geklopt en zag dat Rose binnen kwam. “Ben je er klaar voor?” Ethan knikte. “Je doet net alsof ik ga trouwen.” En hij begon te lachen. Rose lachte ook. Haar blik ging naar de taartdoos. “Papa zou zo trots op je zijn geweest.” En ze omhelsde elkaar nog. “Ik vertrouw er op Roseanne dat je mijn bakkerij heel laat?” En hij keek zijn zusje nepstreng aan. Rose rolde met haar ogen. “Jaa ga nou maar. En trouwens zeg tegen Mirthe dat ik graag nog eens een kop thee met haar wil drinken.” Ethan knikte en gaf zijn zusje nog een kus op haar wang en liep toen met de taartdoos in zijn handen naar buiten om daar op Finn te wachten.

Mike
“Aaw mam nog een potje.” Hoorde hij Owen smeken. Hij en Manu waren Fall Guys aan het spelen. Owen op de Playstation en Manu op de switch. “Owen mama zegt dat je nu moet afsluiten. Hup.” Owen zuchtte even overdreven maar ze sloten toch af en liepen naar de keuken. Mike keek zijn vrouw aan. “Ja lieverd. We worden zijn pleegouders. Hij mag onderdeel uitmaken van het gezin. Mocht het onderzoek zo lopen dat hij echt niet meer naar huis kan dan mag hij bij ons blijven wonen.” En hij kuste haar op haar lippen. “Manu is veilig.”

Nora

Nora bekeek Hailey goed. "Haha, we zullen het zien wie er gelijk heeft. Al is het natuurlijk het belangrijkste dat alles goed gaat en de kleintjes gezond te wereld komen maar ik zou het gewoon leuk voor Evie en Thijs vinden als ze een zoon en een dochter krijgen." Nora stak de duim op. "Dat had je gisterenavond al in je tas gestopt zodat je het niet zou vergeten." Nora liep naar beneden en zette hun spullen van de lunch in de vaatwasser. Nora zuchtte. "Dat was de bedoeling,ja maar mama is weer eens opgepiept om te komen invallen op het werk. Dus ik ben je chauffeur vandaag."

Allie

Allie haalde de schouders op. "Pff! Het is maar een keer hoor. Dat overleefd ze wel en het is allemaal vrienden en familie wat er komt." Ze kuste Liam terug en gingen weer aan het werk met de laatste dingen. Alleen de taart nog die Ethan en Finn zouden komen brengen en dan waren ze er klaar voor. Ja, de ballonnen moesten op het laatste moment maar alleen Evie wist zelf welke de juiste waren. "Dank je wel en ik heb zo wel eens mijn goede ideeën. Hij stuurde net een foto en het is zo lief geworden. Bijna zonder om op te eten." Allier kwek op de telefoon voor de tijd. "Sjips, je hebt gelijk ook! Ik ga snel naar boven. Roep me als de taart er is"

Finn

"Ik ga. Tot straks!",riep die voor hij wegging. Finn pakte voor de zekerheid nog een jasje van de kapstok en liep toen naar zijn auto. Hij zag Ethan al voor de deur staan met de taart toen hij kwam aanrijden. Finn toeterde en zwaaide. Echter moest die eerst opzoek naar een parkeerplek. Hij stapte uit om Ethan te kunnen helpen. "Dag schat. Wat zie je er goed uit." En gaf hem een kus. Hij zwaaide naar Rose die hun stond te bespieden van achter de toonbank. "Moet ik tillen? Ik ben heel benieuwd naar de taart."

Hailey
Hailey grinnikte. “Ik vrees dat het twee meisjes gaan worden. De meiden zijn toch wel dominerend in onze familie. Mijn moeder heeft twee oudere zussen en een broer dan.” Hailey pakte haar tasje en deed die om. “Pff wat rot zeg voor je moeder. Misschien kunnen we binnenkort wat leuks met haar gaan doen? Een dagje spa of zo?” Hailey gaf Nora een kus en deed haar jas aan.

Ethan
Ethan keek even achterom en zwaaide zijn zusje na. Hij hoopte maar dat ze er geen zootje van ging maken. Hij liep op Finn af en gaf hem een kus. “Dankjewel lieverd. Jij ziet er ook goed uit.” Hij gaf de taart aan Finn en ging in de auto zitten. “Niet stiekem er van eten he. Dan weet je al wat het gaat worden en dat is niet de bedoeling.” Hij klikte zijn gordel vast en pakte de doos weer van Finn over. “Heb jij de cadeautjes? En moeten we Mirthe echt niet voor de zekerheid oppikken?”

Nora

"Dat is waar. Maar juist daarom zie ik het voor me dat het toch een van elk is en ik vind het idee gewoon leuk. Hoogswaarschijnlijk heb je gelijk." Nora trok haar schoenen aan. "Ben je er klaar voor om tante te worden?" Nora zuchtte en haalde een hand door de haar. "I know maar ze moet wel. Zonder zitten we zonder geld. Vroeger had mama twee banen om rond te kunnen komen. Maar toch voelde het nooit alsof ik iets te kort kwam. Samen redden we het wel. Het was wik twee tegen de wereld." Nora knikte. "Oh dat zou ze heel.leuk en fijn vinden. Ik zal eens pijlen wanneer ze vrij is."

Finn

"Dank je wel." En nam de taart over. Voorzichtig liep die naar de auto en deed de deur met de klikken open. Hij wachtte tot Ethan zat en gaf hem toen de taart terug. "He, verdorrie! Ik wilde net een hapje nemen. Ik ben wel heel benieuwd hoe de taart er uit ziet." Met Allie als partyplanner wist je het maar nooit! Finn kroop vervolgens zelf achter het stuur. "Achter in de auto." Finn schudde zijn hoofd. "Ze zou appen als Jonah toch niet kwam opdagen."

Emma

Ze wilde net haar mond open doen maar Mike was haar al voor. Gelukkig sloten de mannen todh hun spelletje af om meer aan tafel te gaan. Emma keek nogmaals naar het mailtje. "Ik ben zo blij. Hier hoopte we op. Zullen we het Manu meteen vertellen?" Ze ging bij Manu en Owen aan tafel zitten. "Manu? Mike kreeg net een mailtje binnen over het onderzoek wat loopt van jeugdzorg. In het kader van het onderzoek hebben ze ons toegewezen als je voogd. Je mag bij ons blijven!" En stond op om hem te omhelzen.

Mirthe

Mirthe had zich klaar gemaakt en was op haar kamer blijven zitten wachten tot dat Jonah er was. Toen de bel ging liep ze naar beneden. Ze riep nog dat ze weg was en opende torn de deur. "Hey." Ze bleef verbaasd staan toen het niet Jonah maar zijn oudere broer Jefhtra was die voor de deur stond. "Waar is Jonah." Hij weed naar zijn auto. "Ik leg je het zo uit." Mirthe knikte alleen maar, sloot de deur en liep naar de auto. Ze ging bij Jonah achterin zitten. Jefhtra kroop achter het stuur. "Ga je echt zelf nog uitleggen of moet ik dat doen?" Mirthe keek niet begrijpend van de ene broer naar de ander. Jefhtra:"Jonah is afgelopen weekend zijn rijbewijs kwijtgeraakt nadat die was aangehouden samen met zijn vrienden voor te hard rijden en rijden onder invloed." Mirthe voelde de bloed koken. Ze beet op de lip. "Over afgelopen week gesproken... je belde me naja het was eerder een broekzakgesprek maar wat ik hoorde was nogal verontrustend." En liet de opnamen horen die Finn had gemaakt. Jefhtra:"Holy shit! Zo praat je biet over meisjes en zeker niet over het meisje wat je kind draagt." "Waar bemoei je je mee?",siste Jonah zijn broer toe. Vervolgens ontstond er tussen tussen beide broers. "Waar ik mij mee bemoei? Dat grietje Waar jij zo minachtend over praat is wel de moeder van mijn neefje of nichtje. We zullen de rest van kns leven aam haar verbonden zijn." Jonah:"Jullie kunnen mij alleen maar afbeken. Weet je wat. Zoek het maar uit! Ik pak wel een taxi naar huis." En plots was Jonah uit de auto gestapt. Mirthe zat nog steeds geschokt voor zich uit te kijken. "Wil je nog steeds dat ik je breng?" Mirthe schrok op uit gedachten. "Graag. Vind je het echt niet erg?" Ze zag Jefhtra zijn hoofd schudden. "Kan jij de weg wijzen?"

Hailey
“We zullen zien wat het wordt.” En ze deed haar haar even goed en liep achter Nora aan. “Ik vind het spannend om tante te worden. Vooral omdat ik altijd had gedacht dat ik tante zou worden als ik wat ouder zou zijn. Niet nu al op mijn achttiende. Al gun ik het Evie wel om moeder te worden en ik ben blij dat ze Thijs heeft om de vader te kunnen zijn ook al zijn het biologisch gezien niet zijn kinderen.” Hailey sloeg haar armen om Nora heen. “En jullie hebben het gerockt met zijn tweetjes. Samen gaan we uitzoeken waar je vader vandaan komt. Wie weet kun je wel een band met hem opbouwen of het is een onwijze klootzak zoals de vader van mijn moeder. Maar het is niet verkeerd om te weten waar je vandaan komt.” En ze gaf Nora een kus. “Zullen we gaan?”

Ethan
“Gelukkig ben je de cadeautjes niet vergeten.” En hij grinnikte eventjes. “Je mag straks van de taart even lieverd. En jij hebt laatst al wat marsepein gegeten toen je zogenaamd kwam helpen met versieren weet je nog.” Ethan zuchtte diep. “Ik hoop echt voor Mirthe dat Jonah normaal tegen haar gaat doen. Ze verdient iemand die er voor haar en haar kind is en niet een klootzak die alleen maar zuipt.” Ethan balde zijn vuisten en haalde diep adem. “Even over wat anders. Hebben je ouders nog iets van jeugdzorg gehoord?”

Manu
Manu was net aan zijn broodje met hagelslag begonnen toen hij het nieuws hoorde. Het voelde fijn dat Emma hem kwam omhelzen. Mike bleef op gepaste afstand staan. Manu mocht Mike onwijs en vertrouwde hem steeds meer maar om door hem omhelst te worden vond hij toch nog spannend. Owen keek hem verliefd aan en gaf hem een kus. “Je bent veilig Manu. Je mag hier blijven.” Manu knikte en er kwamen tranen op. Hij hoefde voorlopig zijn vader niet meer te zien. “Muchos gracias.” Zei hij dankbaar.

Nora

Ze knikte. "Maar Evie is wel zeven jaar ouder. Zo gekke leeftijd heeft Evie niet om aan kinderen te beginnen. Ik ben blij voor haar dat ze Thiijs heeft leren kennen en hij een vaderfiguur wilt zijn voor de tweeling. Zoals jullie vader voor Evie was " Nora knikte nogmaals. "Precies dat. Ik wil eheoon weten wie hij is. Waarom ik hem nooit gekend heb. Had hij er een reden voor om niet in mijn leven te zijn waardoor mama het nooit over hem gehad heeft? Misschien staat hij er wel helemaal niet voor open om mij te ontmoeten maar dan genoeg ik het wel tenminste geprobeerd." Nora knikte. "Even mijn tasje pakken." En trok ondertussen haar spijkerjas aan.

Finn

Finn rolde met zijn ogen. "Alsof ik wel eens wat vergeet." Finn sloeg zijn armen over elkaar. "Pff! Ik moet toch proeven of het wel lekker is. Dat doet de kok toch ook als hij kookt. Zometeen zet die iets voor wat niet te eten is." En reed verder toen eht stoplicht waarvoor ze stik stonden op groen sprong. Finn zuchtte overdreven. "Breek me de bek niet open over Jonah. Ik doe alleennog maar aardig omdat die de vader is maar liever sla ik hem op ze bek. Ik heb je die opname toch laten horen? Zo praat je gewoon niet over mij zusje!" Hij sloeg op her stuur waardoor de claxon afging. Finn schudde zijn hoofd. "Nog niet! Maar in elk geval is Manu veilig bij ons. Ik.. ik kan er gewoon niet over pesten zonder emotioneel te worden. Die jongen is zo liet en dan dat moeten hebben meegemaakt. Dat verdiend hij niet."

Emma

Ze liet Manu weer los zodat ze Owen kon knuffelen. "De kans is groot dat ze uiteindelijk zeggen dat het beter voor Manu is dat hij hier blijft en papa en ik de pleegouders van Manu kunnen worden." Emma knikte dankbaar. "Geem dank. We zijn blij dat we je hebben kunnen helpen. We staan aan jou kant." En ging weer zitten om een boterham met kaas te smeren. "Willen jullie zo mee naar de gender reveal? Ik kan snappen dat het nog al overweldigend voor Manu is om in één keer geconfronteerd te worden met onze familie. Jullie mogen hier anders wel blijven gamen."

Mirthe

Jefhtra zou Mirthe alsnog afzetten bij het huis van de oom en tante voor de gender reveal. Ze wees Jefhtra vanaf de achterbank de weg. Plots stopte hij de auto. Ze keek ok zich heen. Ze waren er nog helemaal niet. "Wat ga je doen?",voeg ze verbaasd. "Het is toch de gender reveal van je nichtje? Nou dan is het wel zo netjes om een bloemetje mee te nemen" Mirthe schudde nog altijd verbaasd de hoofd. "Maar je kent Evie helemaal niet." Ze zag dat Jefhtra zijn schouders ophaalde. "Nou en? Jou familie is nu ook onze familie. Ik ben zo terug." Mirthe keek hem na. Dit was zo lief. Ze wist zeker dat Jonah zoiets nooit uit zichzelf bedacht zou hebben. Ze kwamen tegelijkertijd aan met Finn en Ethan. Allie kwam hem vrolijk begroeten. Finn kwam naar der toe gelopen en hield haar tegen "Wie is dat en waar is Jonah?" Mirthe zuchtte. "Jefhtra , Jonah zijn oudere broer. Hij heeft mij gebracht. Kunnen we het asjeblieft niet over Jonah hebben?"

Hailey
“Evie heeft er niet voor gekozen om zwanger te worden. Al heb ik wel respect dat ze er voor gekozen heeft om ze toch te houden. Ik had gewoon gehoopt dat ze op een andere manier zwanger zou raken en niet door zo’n klootzak.” Hailey haalde een hand door haar haar en pakte Nora haar schouders vast. “We gaan er achter komen lieverd. Wij gaan samen op zoek naar wie je vader is en wie mijn opa was.” Hailey pakte haar winterjas en liep alvast naar buiten om op Nora te wachten.

Ethan
Ethan pakte Finn zijn hand vast. “Schat doe eens rustig. Jonah is een onwijze klootzak en verdient het niet om een vader te zijn voor zijn kind. Maar wind je alsjeblieft niet zo op.” Ze reden naar het huis van Allie en haar familie. Hij stapte uit en gaf de taartdoos alvast aan Allie. Hij liep naar Mirthe toe en pakte haar vast. “Alles okee Mirthe?” Zijn blik ging naar Jefthra die een bloemetje in zijn handen had. “Fijn dat jij er in elk geval wel voor Mirthe wilt zijn. Zullen we naar binnen?”

Manu
Manu veegde zijn ogen af en keek naar Owen. “Owen als jij naar die genderreveal wilt dan ga ik met je mee.” Owen keek hem aan. “Zeker weten? Ik snap het dat het voor jou een drempel is en volgende week hebben we onze premiere dus misschien is het voor jou wel lekker om rustig aan te doen.” Manu schudde zijn hoofd. “Het is okee. Laten we meegaan.” Owen keek hem nog een keer aan maar knikte toen. “Mam wij gaan mee.”

Nora

"Shit, sorry. Zo bedoel ik het niet. Ik bedoelde te zeggen dat Evie inmiddels 25 is. Dat is opzicht een leeftijd voor vele om een gezin te starten. Natuurlijk keur ik niet goed wat Jim haar geflikt heeft. Ik heb wel diep respect voor Evie dat ze in eerste instantie besloot om de tweeling alleen op te voeden. Je zus is een powerwoman. Net als jij." Nora draaide zich om naar Hailey. "Ik ben heel benieuwd naar Schotland." Nora pakte haar yas en sloot vervolgens het appartement af. Ze liep naar de auto en opende de deur voor Hailey en stapte toen zelf in.

Finn

Finn haalde een paar keer diep adem. "Sorry. Ik.. Die klootzak haalt gewoon de bloed onder mijn nagels vandaan. Hoe kan je zo zijn?!?" Finn parkeerde niet veel later bij het huis. Hij had Allie gedag gezegd en zaf haar vrolijk weggippelen met de taart. Hij had hun cadeau op de tafel gelegd waar al wat cadeautjes lagen. Vervolgens was hij naar Mirthe gelopen. Hij stelde zich voor aan Jefhtra. "Geen dank. Ik moet alleen weer gaan. Mag ik de bloemen aan jou overhandigen?" Finn nam het boeket over. Mirthe:"Jef?! Wacht even. Kan je asjeblieft met Jonah praten? Woensdagmiddag heb ik de twaalf weken echo en gaan ze kijken of ze het geslacht kunnen bepalen. Ik wil dat Jonah erbij is en niet pas later hoort of hij een zoon of dochter krijgt." Hij zag Mirthe,Jefhtra smekend aankijken. "Ik praat wel.met hem. Rustig aan. Ik app je. Feliciteer je nicht namens ons." Finn zwaaide Jefhtra na. "Wat was er nou allemaal?" Hij liep met Mirthe en Ethan naar binnen en ging ergens zitten. Mirthe vatte kort samen wat er was gebeurd. Finn baalde zijn vuisten. "Verdorrie. Gaat het?" Hij zag dat Mirthe haar hoofd schudde. "Ik voel me duizelig." "Je ziet ook lijk bleek." En toen viel Mirthe flauw.

Emma

"Dat vind ik aardig van je dat je mee wilt gaan. Gezellig!" Emma begon de tafel een beetje af te ruimen. "Maken jullie je zo dan gereed dan kunnen we gaan. Je broer en zus zijn die kant al op. Ik wil niet zo laat arriveren." Plots werd er gebeld. Emma nam op. "Wat?" Ze trok lijkbleek weg. "Finn! Mirthe is flauw gevallen. Ze zijn al bij Gwen en Joey. Ze hebben voor de zekerheid een ambulance gebeld."

Ethan
Het gebeurde allemaal heel snel. Eerst stond Mirthe nog recht en toen viel ze flauw. Finn belde zijn ouders en Ethan knielde bij Mirthe neer. “Mirthe!” Riep hij en hij schudde haar zachtjes bij de schouders. Ondertussen gleden er flashbacks door hem heen. Hij haalde diep adem en probeerde zich te focussen op Mirthe. “Mirthe alsjeblieft wordt wakker.” En hij legde haar in de stabiele zijligging. In de verte zag hij de auto van Thijs aan komen. Shit, hij wilde niet Evie nog meer spanning geven.

Owen
Owen schrok toen zijn moeder zei dat Mirthe was flauwgevallen. “Is alles okee?” En merkte dat er tranen op kwamen. Manu pakte zijn handen vast. “Alles komt goed Owen. Blijf rustig. Kom we trekken onze schoenen aan, dan kunnen we zo snel mogelijk naar je zus.” En Manu gaf hem een kus en liep weg om hun schoenen te halen. Owen stond op en gaf zijn moeder een knuffel. “Mam het komt goed toch?” Vroeg hij onzeker.

Hailey
“Het is al okee Noor. Ik snapte dat je het niet zo bedoelde.” Toch voelde ze haar bloed koken toen ze het over Jim hadden. Voor zover zij wist zat ie ver weg en had hij een contact verbod gekregen. Hailey knikte. “Ik ben ook onwijs benieuwd naar Schotland. Mijn opa vond het daar altijd fantastisch.” Ze ging in de auto zitten en klikte haar gordel vast. We zijn onderweg! appte ze Allie snel voor ze gingen rijden.

Finn

Mirthe probeerde haar ogen open te doen en te vechten tegen het zwart. "Waar ben ik?",vroeg ze verward maar deed de ogen weer dicht. "Ik zie jou twee keer en ik moet overgeven." Ze begon gejaagd adem te halen. "Eth, mijn baby." Ze hoorde plots de stem van Finn naast zich. "Rustig, zusje. Er komt een ambulance om je te onderzoeken en papa en mama zijn onderweg." Mirthe probeerde opnieuw overeind te komen. "Blijf nou liggen!"

Emma

"Dat weet ik niet. Finn heeft een ambulance gebeld om haar te laten onderzoeken. Ik weet verder ook niet wat er is gebeurd. Laten we er snel geen gaan. Als ze haar wel meenemen dan wil ik achter haat aan naar het ziekenhuis." Emma maakte zich snel gereed terwijl ze appte dat ze er aankwamen. Ze kwamen aan op het moment dat de ambulance arriveerde. "Wat is er aan de hand?" Broeder:"Uw dochter is flauw gevallen. Haar bloeddruk is torenhoog en ze vertoond tekenen van stress. We nemen haar mee om de bloeddruk in de gaten te houden en verder te onderzoeken." Emma slikte. "Ik ga met haar mee."

Nora

"Sorry. Ik wilde helemaal niet beginnen over jeweetwel. Laten we niet meer aan hem denken en er een mooie dag van maken. Vandaag draait om Evie en de bekendmaking van het geslacht van de tweeling." Nora knikte. "Het lijkt mij in elk ge al een heel bijzonder mooi land." Nora stapte in en reed langzaam aan weg.

Allie:"Tot zo! Eef en Thijs zijn ook onderweg."

Ethan
Ethan haalde opgelucht adem toen Mirthe toch bij kwam. Hij legde zijn handen op haar buik. “Lieverd blijf rustig ademhalen. Alles komt goed. We zijn er allemaal voor je.” Ethan zag dat Owen en Manu er ook waren toen Emma en Mike waren gearriveerd. Hij keek even naar Finn. “Ik ga naar je broertje. Wil je met je zusje mee? Dan ga ik namens ons tweetjes naar de genderreveal. Ze zullen het wel begrijpen en ik snap het ook als je nu liever bij Mirthe wilt zijn.” Hij gaf Finn een kus en liep naar Owen toe die meteen in zijn armen sprong. “Owen kijk mij eens aan. Alles komt goed. Mirthe is in goede handen. Ze heeft last van stress en haar bloeddruk is te hoog, daarom willen ze haar even onderzoeken. Alles komt goed met Mirthe.” En hij gaf hem een kus op zijn hoofd.

Finn

"Ik probeer het. Maar ik ben bang, Eth." Finn was blij te zien dat zijn ouders er inmiddels ook waren. Hij gaf ze de ruimte om bij Mirthe te kunnen. "Wat is er nou precies gebeurd?",hoorde hij zijn moeder vragen. Jefhtra, die al die tijd was gebleven maar zich op de achtergrond had gehouden kwam erbij staan. "Ik zal het wel uitleggen." En hij begon te vertellen over dat Jonah was opgepakt en nu zijn rijbewijs kwijt was door dat ze te hare redden en allemaal onder invloed waren. Dat hij Mirthe was komen halen met Jonah. Mirthe had hen geconfronteerd met een opname wie Finn had gemaakt nadat ze hem die avond belde. Dat hij kwaad was geworden om de manier waarop Jonah over Mirthe sprak. Dat Jonah zei dat hij zich er niet mee moest bemoeien en toen boos was uitgestapt. "Sorry het spijt me." Mirthe:"Bied je excuses niet voor je broer aan,Jef. Jij bent vanaf het begin af aan heel begrip en liefdevol geweest. Je wilde mij toch brengen en hebt zelfs bloemen gehaald voor Evie. Nogmaals bedankt. Ga maar je moest immers door. Ik hou je per app op de hoogte." Ze zeiden Jefhtra gedag. Emma:"Waarom heb je dat niet eerder tegen ons gezegd van dat belletje?" Finn keek naar Mirthe. "Ze wilde het zelf oplossen en jullie er niet mee lastig vallen." Hij zag zijn moeder zuchten. "Mirthe, je hoeft dit niet alleen op te lossen. We zijn er om je te helpen met het gedoe rondom Jonah. Kijk nu! De stress is je te veel geworden en nu moet je opgenomen worden." Broeder:"We moeten gaan."
Finn richten zich op Ethan. "Dank je. Ik kom zodra we zeker weten dat alles goed is met Mirthe en de baby. Geef Owen een knuffel van mij." En gaf Ethan een kus. Waarna die in de auto stapte om achter de ambulance aan te rijden.