I’ll be there for you

Finn

Finn stapte uit toen ze bij de Mac waren aangekomen. Hij wachten tot Ethan ook was uitgestapt en liep naar hem toe. Hij sloeg liefdevol zijn armen om Ethan zijn middel. "Gaat die?",fluisterde in zijn oor. "Je doet het onwijs goed " Hij wist immers dat Ethan het spannend vond om achter het stuur te stappen maar hij had deze uitdaging aanngenoeten van zijn therapeut. Hij pakte Ethan zijn hand stevig vast en liep met hem achter Mirthe en de rest aan naar binnen. Finn bleef bij een bestelzuil staan. "Wat wil jij hebben?",vroeg die als eerste aan Ethan.

Allie

Allie zat voorin naast Liam. Ze waren onderweg naar Walibi maar zouden onderweg stooen bij de Mac voor het avondeten. Ze hadden vanmiddag super gezellig gebruncht met hun ouders en oudere zus en Thijs. Ze had onwijs gave cadeaus gehad. Van haar ouders kaartjes voor Ajax-Psv met een overnachting en van Evie een signeert shirt van Ajax. Ze was werkelijk overdonderd geweest. Dat ze met Liam naar Berlijn zou gaan was al een heel tof cadeau maar dit had zs in jaar stoutste dromen niet kunnen wensen. Allie keek achterom naar de zusje en Nora. "Jullie zien er echt heel tof uit. Vooral die make-up is echt heel goed gelukt. Ik ben alleen bang dat men jullie straks een beetje raar aankijken als we de Mac jn lopen. Helemaal met de halve cast van. Rivierdalen mee." En schoot vervolgens in de lach.

Emma

"Owen, ga eens twee tellen rustig zitten. Ik krijg zelf de zenuwen van je.",sprak ze vanuit de keuken waar ze bezig was met het avondeten. "De tijd gaat er echt niet sneller door. Als je toch niet rustig kan zitten, maakt jezelf dan nuttig en denk de tafel alvast." Ze haalde vervolgens een stapel borden uit de kast en zette die op de bar neer. "Gewoon jezelf zijn en blijven. Waarschijnlijk vind Manu het net zo spannend om ons te moeten als andersom."

Joey

Joey was nog even wat werk gaan verrichten in kantoor voordat Thijs en Evie zouden langskomen. Zijn andere twee dochters en zoon waren voor de verjaardag van de tweeling richting Walibi met hij vrienden en familie. Joey sloot zijn laptop af zodra die de bel hoorde gaan. "Ik ga wel.",riep die voordat Gwen onnodig naar de deur zou lopen. Hij opende de deur en begroette Evie en Thijs hartelijk. "Kom erin, kom erin. Fijn jullie te zien. Ook al was het nog vanmiddag dat we elkaar zagen." En sloot vervolgens de deur achter hun.

Ethan
Ethan schrok toen Finn hem even vast pakte. “Ja het gaat wel. Zolang ik 100 blijf rijden en niet harder.” Ethan zuchtte diep. Hij was blij met Finn zijn steun. Hij deed zijn muts goed en liep samen met iedereen de Mac binnen. Hij bekeek het menu. “Uhm doe maar een Mcchicken menu. Groot met cola.” Ethan keek om zich heen en haalde diep adem. “Ik wil nog een kleine friet extra erbij. Ik betaal wel lieverd.”

Hailey
“We zijn in de buurt van Walibi, ik verwacht nog wel meer verkleedde mensen.” Hailey hield Nora haar hand vast en liep naar binnen. Ze keek even naar binnen. Ze had gelijk gehad. Er waren nog meer mensen die verkleed waren. Ze zag een stel verkleed als Waar is Wally en als Pluto. Ze vond het wel een grappige combi. “Nora heeft de look bedacht hoor. Zo goed schminken kan ik niet.” Hailey liep naar een paal en keek Nora aan. “Wat zou je willen lieverd?”

Owen
Owen zuchtte diep. “Sorry mam.” En hij nam de borden aan en begon de tafel te dekken. Nadat hij de laatste vork had neergelegd ging de deurbel. Hij rende naar de deur en zag Manu staan. Hij knuffelde hem stevig. “Haha ben je zenuwachtig Owen?” Vroeg Manu. Manu was een jaar ouder. Hij kon nog net mee doen met The Sound of Music. “Valt het op?” En Owen begon te blozen. “Mwah een beetje. Het is wel schattig.” En Manu gaf hem een kus. Owen kuste hem terug en liep Manu voor naar de keuken. “Uhm mam. Dit is Manu, Manu dit is mijn moeder Emma. Mijn vader is denk ik nog in zijn winkel wat dingen opruimen.”

Evie
Evie gaf haar vader een knuffel en liep naar binnen. “Hmm wat ruikt het hier lekker.” En ze liep naar de keuken waar haar moeder bezig was met spaghetti te maken. Ze knuffelde haar moeder en ging aan de keukentafel zitten. “Dankjewel lieverd. Willen jullie wat drinken?” Evie knikte. “Een kopje thee.” Haar moeder knikte. “De waterkoker had ik toevallig al aangezet.” Evie grinnikte. Haar moeder wist wel na al die jaren wat ze graag dronk. Thijs ging naast haar zitten. “Uhm is het te vroeg voor een biertje?” Vroeg hij. Evie rolde even met haar ogen. “Thijs!” Thijs begon te lachen. “Koffie alsjeblieft.” Zei hij toen. Evie haalde diep adem. “Pap kom je er even bij zitten? Thijs en ik willen jullie wat vertellen.”

Joey

Joey was achter het tweetal aangelopen. "Het ruikt zeker goed." En liep naar de keuken om Gwen een kus te geven.
Joey schoot in de lach bij het horen van de opmerking van Thijs. "Ergens op de wereld is het vijf uur zeggen zs altijd dus al jij liever een biertje pakt moet je je jiet tegen laten houden." Toch zette die twee kopjes koffie. "Wil jij ook koffie, Gwen? Of wil je kiezer thee?" Joey knikte. Hij ging aan de keukentafel zitten en zette de koffie voor zichzelf en Thijs neer. "Wat is er aan de hand?",vroeg die nieuwsgierig. "Moeten we een bruiloft gaan regelen?" En keek onderzoekend naar de handen van zijn dochter of die een verlovingsring kon spotten.

Emma

"Het is al goed." En richtte zich weer op het avondeten. Niet veel later ging de bel. Dat zou vast hun gast zijn. Emma veegde de handen aan de schort af en liep naar Manu en Owen toe om Manu de hand te schudden. "Hoi Manu. Fijn je te ontmoeten. Het eten is bijna klaar. Hopelijk lust je nasi.",spek ze vriendelijk en nam de jongen en kort in zich op. Hij had een vriendelijke uitstraling. Ze kon wel begrijpen waarom haar zoon op hem was gevallen. "Willen jullie iets drinken?",vroeg ze terwijl ze weer in de keuken verdween en in de pannen roerde. "Owen, wil jij papa alvast roepen."

Finn

Finn streelde liefdevol over Ethan zijn rug. "Zoals ik al zei je doet het heel goed. Je mag echt oprecht trots op jezelf zijn. Maar geef het eerlijk toe als je liever hebt dat ik het laatste stuk rijdt naar Walibi. Ik vind het niet erg om verder te rijden." En gaf zijn Jughead een kus op zijn lippen. Samen liepen ze de Mac binnen om te bestellen. Finn knikte en bediende het scherm om het menu toe te voegen. Voor zichzelf en Mirthe koos hij een big Mac menu. Finn schudde zijn hoofd. "Jij betaald al vaak genoeg. Dit keer ttakteer ik en geen gevaar. Dan haal je straks in walibi nog maar een drankje voor ons."

Allie:"Ik vind het echt heel tof. Echt vet goed gedaan, Noor." Ze zag Nora lichtelijk blozen en hoorde haar stotterend een bedankje mompelen. Ze had Nora nog niet eerder in verlegenheid gezien. Ze volgde de twee naar binnen en zag haar neefje en Ethan staan. "Jug en Archie. I love it. Jullie lijken sprekend."

Evie
Haar moeder zette thee voor haar en Evie. Haar moeder zette de kopjes neer en zette het fornuis wat zachter. “Nee pap Thijs heeft mij nog niet gevraagd. We uhm…” Thijs knikte haar bemoedigend toe. “We willen gaan samenwonen. Thijs heeft een eigen appartement en er is genoeg ruimte voor de tweeling.” Ze keek even naar haar moeder. “Lieverd weet je het zeker? Niet dat ik Thijs niet vertrouw maar meer dat we vanuit hier sneller bij je zijn als er wat gebeurd. Gezien je slaapparalyses.” Evie pakte haar moeders hand. “Mam het is okee. Thijs en ik hebben het hier goed over gehad. We weten zeker dat we willen samenwonen.” Thijs knikte. “Tis ook beter voor de meisjes om in een rustigere woonomgeving te wonen. In plaats van in een druk huis als dit.” Evie haar mond viel open en ze sloeg Thijs op zijn arm. “Wat?!” Vroeg Thijs totaal niet doorhebbende wat hij zei. “Je zei meisjes.” En ze wees naar haar buik. Thijs sloeg zijn hand voor zijn gezicht. “Shit oeps. Dat was niet de bedoeling.” Evie begon te lachen en gaf Thijs een kus. “Tis okee schat. Die hele genderreveal doen we grotendeels omdat Allie erop stond.”

Owen
“Nasi? Lekker.” Zei Manu. Owen haalde opgelucht adem. Hij knikte en liep richting de winkel. “Uhm pap, Manu is er.” Zijn vader keek op en glimlachte. “Ik kom er aan.” Samen met zijn vader sloot Owen de winkel af en liepen richting de keuken. “Manu dit is mijn vader Mike, pap dit is Manu.” Mike schudde de hand van Manu. “Wil je wat drinken Manu?” Vroeg Mike. Manu knikte. “Cola als jullie dat hebben.” Mike knikte. “Zullen wij naar de woonkamer Manu?” Stelde Owen voor. Manu knikte en Owen liep hem voor naar de woonkamer. “Niet zo gespannen doen gekkie. Wees je leuke zelf.” En hij gaf Manu een kus.

Ethan
Ethan kneep in Finn zijn hand. “Tis okee lieverd. Maar zou jij terug kunnen rijden? Ik durf nog steeds niet in het donker te rijden sinds het ongeluk.” Het was al heel wat dat hij nu aan het rijden was. Ethan zuchtte diep. “Okee dan maar in Walibi betaal ik wel voor wat lekkers.” En hij gaf Finn een kus. Hij keek even naar Allie. “Dankjewel. Rose mijn zusje heeft onze outfits gemaakt. Ze studeert logopedie in Nijmegen maar in haar vrije tijd vindt ze het leuk om kostuums te maken. Die van Mirthe heeft ze ook gemaakt.” Zijn blik ging naar Nora en Hailey. “Wow vet hoor. We moeten zo even een groepsfoto maken als we in Walibi zijn.”

Joey

Joey beet op zijn lip. Hij had de twijfels als Gwen maar ze was hem voorgeweest om zijn gedachten uit te spreken. Echter keek die de twee alleen maar stomverbaasd aan. Had hij dat nou goed gehoord? Ja, het mkest wel wat Evie zei zelf dat Thijs zijn minder voorbij had gepraat. "Dus jullie verwachten twee meisjes?",voegw die ter bevestiging. Hij keek even naar Gwen. "Ik had echt "Ik had verwacht dat er een kleinzoon bij zou zitten maar twee meiden zijn ook zeker heel welkom. Bereid je maar voor want je hebt je hadden er vol aan en je moeder en ik spreken uit ervaring." "Alleen had je moeder al een zevenjarige klein eigenwijs aapje."En keek Evie plagend aan. "Ik ben zo blij voor jullie en ook al moet ik toegeven dat ik ook mijn twijfels even had over jullie plannen om samen te gaan wonen, heb ik er vertrouwen in dat het goed komt en jullie dit kunnen. Het zal een goede stap voor Evie zijn om uit te vliegen."

Finn

Finn knikte. "Geen probleem. Maak je daar maar geen zorgen over." Hij kuste Ethan vluchtig. Finn knikte. "Is goed, afgesproken." Hij maakte de bestelling rond en rekende af. Hij gaf Mirthe de opdracht om alvast een tafeltje te gaan zoeken.

Allie:"Mijn complimenten dan aan je zus. Het is echt heel tof gemaakt. Jullie lijken sprekend. Eng gewoon bijna." Allie knikte. "Dat moeten we zeker doen. Ik ga eten bestellen. We zien jullie zo weer."

Evie
Evie knikte. “We verwachten inderdaad twee meisjes. En we hebben al namen in ons hoofd zitten maar dat houden we geheim. Wel hebben we de keizersnede gepland halverwege december.” Ze vond het fijn om hier met haar ouders over te kunnen praten. Vooral omdat ze het al een tijdje voor zich hadden gehouden. “Het wordt tijd dat ik op eigen benen ga staan. Ik vind het fijn om bij jullie te zijn en ik woonde al met de Eikel in het buitenhuis. Nu kan de rest daarover vechten al heb ik wel met Allie over mijn plannen gesproken en soort van mijn zegen gegeven dat ze daar mag wonen.” En ze keek even naar haar ouders. Evie had altijd al een goede band met Allie gehad. Ze waren in veel dingen hetzelfde en met Allie had ze altijd het gevoel gehad dat zij haar het beste begreep naast haar moeder dan.

Ethan
“Ik zou Rose morgen wel even appen om het door te geven.” En hij glimlachte eventjes. Ethan keek naar Finn en gaf hem een kus. “Dankjewel.” Fluisterde hij eventjes en liep toen naar Mirthe toe die een tafeltje had gevonden. Hij strekte zijn been en keek Mirthe aan. “Alles ook een beetje okee met jou?” Vroeg hij en hij pakte haar hand even. Hij had het gevoel alsof Mirthe zijn kleine zusje was wat eigenlijk ook wel zo was en daardoor wilde hij goed voor haar zorgen.

Hailey
Hailey keek naar Nora. “Lieverd wat wil jij?” Ze had voor zichzelf al een Chicken Mcwrap menu besteld en was nu op Nora haar bestelling aan het wachten. Ze keek even naar Allie. “Waar deed Evie zo geheimzinnig over toen ze jou wilde spreken laatst? Als je het mag vertellen hoor.” Haar grote zus was wat van plan. “Wilt ze op zichzelf wonen? Laatst kwam ze namelijk vragen of ik iets wilde hebben want ze had zogenaamd teveel spullen.”

Joey

Joey keek even naar Gwen. "Dus geen kerstkindjes. Was wel leuk geweest. Misschien komen ze eerder en brengt de goedheiligman ons twee extra cadeautjes dit jaar. In elk geval ben ik heel blij te horen dat er twee meisjes worden toegevoegd aan onze knotsgekke familie. Ook al had ik echr verwacht dat je een zoon en een dochter zou krijgen. Het wordt zwaar maat jullie kunnen dit en jullie kunnen altijd op onze hulp rekenen." Hij stond op om Evie en Thijs te omhelzen. Joey keek even verschrikt. "Uhm... pardon? Horen wij daar als ouders niet over te beslissen? Ik weet toch nog niet zo zeker wat ik er van vind als Allie al op zichzelf gaat. Laat staan als jij je zusje hebt wijsgemaakt om samen te gaan wonen met Liam. Liam is een goeie jongen en ze kent hem al heel lang maar toch! Ze is net 16 geworden!" Nee daar moest die toch nog echt een goed woordje met Allie over spreken en flink wat nachten over slapen.

Mirthe

Mirthe keek op toen Ethan bij haar kwam zitten en glimlachte warm naar hem. Mirthe knikte. "Ja hoor. Ik was gewoon alvast gaan zitten om een plekje vast te houden en ik probeer nog een beetje rustig aan te doen voordat we straks in walibi zijn. Ik voel me goed. Echt! Maak je om mij geen zorgen. Ik vind het heel lief dat je zo bezorgd om mij bent maar ik red me wel. Als jet niet gaat dan geef ik het aan. Beloofd! Let jij nou maar op die Archie van je." En keek Ethan met een wenkbrauw wiebel aan. "Finn kan zijn ogen niet van je afhouden ",fluisterde ze.

Allie

"Doe dat en stuur dan meteen de groepsfoto mee. Doe Rose meteen de groetjes. Hopelijk is alles goed met haar." Allie wilde net richting Liam lopen om samen op hun bestelling te wachten toen Hailey haar aansprak. Ze hoorde Nora nog net zeggen dat het zelfde wilde en zag haar zich vervolgens mij Liam voegen. Ze wierp een kushandjd naar de vriendje toe. Allie haalde een hand door de haar. "Uhm.. ik weet niet of Evie dit al met papa en mama heeft besproken maar uhmm Evie wikt gaan samenwonen met Thijs. Ze wilt bij hem gaan intrekken voor de komst van de tweeling. Alleen... Eef vroeg of ik dan misschien in het buitenhuis wilde trekken maar ik weet het niet. Opzicht zou ik me op mezelf wel redden maar wat als ik straks moet verhuizen omdat ik gescout ben. Dma ben ik meer weg dan thuis en dat is ook zonder. Dan gun ik het jou meer. Jij woont al zo wat samen met Nora. Ik weet ook niet of ik er al klaar voor ben om samen te gaan wonen met Liam. Ik heb het er oom bof jort met hem over gehad." En beet op de lip.

Evie
“Geen kerstkinderen maar ook geen sintkinderen.” En ze grinnikte en hield de hand van Thijs stevig vast. “Ik heb altijd het gevoel gehad dat het een meisje ging worden maar nooit verwacht dat het twee meisjes zouden worden.” Evie slikte. Ze was zelf ooit onderdeel geweest van een tweeling maar haar broertje of zusje was overleden. Haar moeder wist alleen niet dat Evie er nog was totdat ze een echo kreeg en het hartje van Evie hoorde kloppen. Ze keek haar ouders aan. “Nee dat weet ik pap. Ik heb ook nooit gezegd dat ik daar over beslis maar ik heb het wel met Allie over gehad alleen zij weet dus ook niet of ze wil want stel dat ze gescout wordt dan woont ze amper thuis. Tis nog steeds aan jullie wat jullie met het huisje doen. Ik zeg alleen dat ik het mijn broertje en zusjes het huisje het meeste gun dan een wildvreemde.”

Ethan
Ethan keek even naar Finn. “Ik ben ook echt gek op hem. Hij is echt het licht in mijn leven. Door hem ben ik gegroeid en leer ik beter mijn handicap te accepteren.” Ethan keek naar Mirthe. “Als het niet gaat gewoon aangeven goed? Desnoods blijf ik dan bij je want ik kan niet overal in.” Ze hadden ook voor de zekerheid de rolstoel meegenomen mocht hij last krijgen van zijn prothese of moe zijn. “Ik weet ook wel dat je je red maar je bent toch een beetje mijn kleine zusje.” En hij gaf haar een kus op haar hoofd.

Hailey
Hailey haar mond viel open van verbazing. “Evie gaat nu echt op haarzelf wonen samen met Thijs? Die had ik niet echt zien aankomen. Vooral omdat ik het gevoel had dat papa en mama haar liever in huis hielden vanwege die slaapparalyse. Maar blijkbaar heeft Evie andere plannen. Ik heb echt respect voor haar hoor en Thijs is echt een lieve jongen maar ik ben bang dat papa en mama het een minder goed plan vinden. Gezien het feit dat Riley archeologie in Leiden gaat studeren en dus op kamers gaat wat hij vanmiddag al zei vrees ik dat papa en mama niet staan te juichen dat het nest nog leger gaat worden.” En ze keek even naar Nora en beet op haar lip. Het liefst zou ze samen willen wonen met Nora maar ze hoorde de reactie van haar ouders al in haar hoofd.

Joey

"Dat had ik eerlijk gezegd ook niet bij je zusjes verwacht. Je moeder en tante Emma wel, die waren er heilig van overtuigd maar net als nu had ik toen ook een jongen en een meisje verwacht. Al waren we uiteraard blij geweest met alles net als voor jullie. De gezondheid van de kinderen is het belangrijkste." Joey haalde zijn schouders op. "We moeten het gewoon met elkaar gaan bespreken en kijken wat ieder wilt. Het huisje blijft sowieso in de familie. Dan staat het maar een tijdje leeg. We hebben het er nog wel over."

Mirthe

Mirthe knikte. "Ik zie ook aan jou dat het beter met je gaat. Je oogt een stuk vrolijker en gelukkiger. Maae dat is Finn ook zins jullie elkaar hebben ontmoet. Jullie zijn beide opgebloeid. Ik ben blij dat mijn ouders jou een dak boven je hoofd hebben kunnen bieden. Ik schrok best wel toen ze vertelde waarom je tijdelijk bij ons zou komen wonen. Inmiddels ben je gewoon een deel van ons. Precies zoals je zegt, niet alleen de vriend van Finn maar ook een beetje een grote broer. Ik ben echt oprecht om je gaan geven, Ethan. Hou van je. We letten op elkaar." Ze knuffelde Ethan stevig. Net op dat moment kwam Finn aanlopen met hun bestelling die hij op tafel zette. "Hey! Blijf hé van mijn vriendje af.",grapte die toen hij de twee in omhelzing trof.

Allie

Allie knikte. "Dat zat er aan te komen hoor, Hail. Evie kan niet tot de tachtigste in het buitenhuis blijven wonen als zou papa dat wel zien zitten. Ze moet eens de vleugels uitelkaar en dan liever aanwonenden met Thijs dan ergens alleen. Thijs wilt oprecht een vaderfiguur zijn straks voor de tweeling dan is het alleen maar handig als ze samen wonen zodat hij ook echt kan helpen." Allie haalde de schouders op. "Ja maar eerlijk. Dat zou der toch boet tegen moeten houden." Allie sloeg de armen over elkaar. "Ze kunnen ons niet tegenhouden. Eens vliegen we alle vier uit. Papa en mama zullen moeten leren loslaten. Eens gaan we op eigen benen staan. Maar we zullen vast vaak bij papa en mama op bezoek zijn." Ze keek Hailey aan. "Denk er overna of jij er zou willen wonen met Nora samen."

Evie
Evie knikte. “We moeten gewoon even kijken inderdaad. Riley heeft al een kamer gevonden in Leiden voor als hij in februari gaat starten met zijn opleiding. Zover ik weet gaat Amy ook in Leiden studeren, ik geloof geschiedenis.” Evie keek naar Thijs. Haar moeder was opgestaan om verder te gaan met het eten. Evie nam een slok van haar thee en staarde even voor zich uit. Het zou raar zijn om het huis voorgoed te verlaten. Ze had er toch 16/17 jaar gewoond. Toen de tweeling bijna twee waren gingen ze naar dit huis verhuizen, ook omdat hun moeder toen zwanger was van Riley. Ze keek haar vader aan. “Ik ben niet voorgoed weg he pap. We willen sowieso pas samen gaan wonen als de meiden geboren zijn.”

Ethan
Ethan keek naar Mirthe. “Ik ben blij dat ik niet alleen ben als ik een aanval krijg.” Soms had hij nog last van een blackout en dan vergat hij gewoon waar hij was. Even trilde zijn handen, hij zou zo zijn medicatie innemen. “Je bent voor mij mijn tweede kleine zusje. Rose mocht je ook zag ik vanmiddag.” En hij omhelsde Mirthe en keek op toen Finn aan kwam met het eten. “Is er iemand jaloers?” En hij gaf Finn een kus en hielp met het verdelen van het eten. Hij pakte uit zijn tasje zijn medicatie en nam ze in met cola.

Hailey
“Nee dat is ook zo. Maar ze woont daar al zolang. Toen wij elf waren en zij net achttien trok ze daar in. Het voelt gewoon aan als haar huisje.” En ze slikte even. Ze had moeite met de verandering. Ze haalde even diep adem en keek naar Allie. “Dat is ook zo al ben ik bang dat ze bij mij moeilijk gaan lopen doen. Weet je nog dat ik misschien in Groningen voor dierenarts wilde studeren maar dat ze dat compleet afkeurde vanwege mijn gezondheid. Maar als ik niet hier was gaan studeren had ik Nora nooit leren kennen.” En haar blik ging verliefd naar Nora. “Ik heb het gewoon nog niet echt met Noor er over gehad eigenlijk.” En ze liep met haar eten naar het tafeltje dat Nora en Liam bezet hielden. “Hehe eindelijk. Ik sterf bijna van de honger.” Hoorde ze Liam overdreven zeggen en Hailey rolde met haar ogen. Ze ging naast Nora zitten en kneep in haar hand.

Joey

"Het zal raar zijn als je Riley straks het huis uit gaat. Nou leeft Riley altijd al zijn eigen leven en is die vaker bij Amy te vinden dan thuis maar toch. Nu heb jij ook nog wilde plannen. Straks hebben we een heel leeg nest." En keek Gwen even aan.
Joey zuchtte. "I know, maar het voelt gewoon raar. Alsof we een hoofdstuk gaan afsluiten. Ik en ik niet alleen ben zo gewend dat je in het buitenhuis woonde. Alles wordt straks anders voor iedereen."

Mirthe

"Eerlijk gezegd, ik ook. Ik wil er echt niet aan denken wat wr zou kunnen gebeuren als je alleen bent." Ze beet even op de lip. Mirthe glimlachte. "Ik vond haar ook erg aardig en het super lief dat ze dit kostuum voor mij wilde maken. We hebben onze nummers uitgewisseld om in contact te blijven." Ze omhelste Ethan opnieuw. Mirthe grijnsde. "Wees maar biet bang. Ik zal hem niet langer inpikken." Ze kregen een aai door de haar van de grote broer. Ze vond het fijn om die twee samen gelukkig te zien.

Allie

Allie knikte. "Ik heb echt met tranen in mijn ogen gezien toen Evie het vertelde. Toen het langzaam aan binnen drong kon ik haat wel snappen. Maar jemig wat gaat dit raar worden als straks ook Riley niet meer thuis woont. Alles wordt zo anders. Precies wat je zegt, we zijn zo gewend dat Evie in het buitenhuis woont. Evie was er toch zo nog altijd." Allie haalde de schouders op. "Elk nadeel heeft een voordeel. Maar heel eerlijk had je zelf ook wel kunnen bedenken dat papa en mama daar nooit mee akkoord waren gegaan. Toen niet maar nu nog niet." Allie knikte. "Heb het er rustig over. Ik heb het er ook nog niet met Liam over gehad." Ze nam haar dienblad mee en zette die op tafel. "Aansteller!" En gaf hem zijn hamburger aan.
"Eet smakelijk!"

Evie
Evie pakte haar vaders hand en kneep erin. “Pap jullie sluiten niet helemaal een hoofdstuk af. Jullie starten gewoon met een nieuw hoofdstuk. Jullie worden grootouders van twee hele mooie meiden. Jullie kinderen hebben allemaal iemand gevonden waar ze gelukkig mee zijn. Tel je zegeningen zou opa Boek zeggen.” En ze gaf haar vader een kus op zijn hoofd. “Mam kan ik helpen?” Haar moeder keek op. “Nee hoor lieverd. Blijf lekker zitten.”

Ethan
Ethan haalde diep adem. “Ik ben er nog Mirthe en ik ga niet zomaar weg.” En hij nam een hap van zijn frietje. Hij keek even naar Finn en gaf hem een kus. “Rose komt in haar vakantie weer eventjes hierheen. Misschien een brutale vraag maar denk je dat ze dan bij ons mag slapen? Ze wilt niet alleen in ons huis slapen en mijn moeder slaapt op de bed and breakfast omdat er gasten komen.” Ethan nam een slok van zijn drinken en keek even voor zich uit. Zijn moeder had er moeite mee gehad dat hij weer achter het stuur zou kruipen. Hij had haar belooft om haar te appen mochten ze er zijn.

Hailey
Hailey keek haar zus aan en gaf haar een knuffel. “Alles wordt anders maar waar we ook zijn we blijven als gezin altijd een geheel. Tis voor Riley juist goed dat hij deze stap gaat zetten ook al ga ik hem onwijs missen. Maar ik weet zeker dat hij elk weekend thuis komt met zijn vieze was. Mama zou het hem nooit vergeven als hij niet in de weekenden thuis komt.” En ze grinnikte. “Ik weet het maar papa en mama moeten er meer op gaan vertrouwen dat ik meer ben dan alleen die long. Ik weet dat dat een groot deel van mijn leven is geweest maar toch. Ik ben niet mijn handicap.” Ze was blij dat Liam een opmerking maakte en begon te lachen. Ze kneep in Nora haar hand en ging naast haar zitten. “Ik leg het later wel uit.” Zei ze tegen Nora. Ze wist dat Nora graag samen met haar wilde wonen maar ergens was ze bang dat haar ouders het idee zouden tegenhouden.

Joey

Joey schoot in de lach. "Oké daar heeft John wel een punt, al.moet ik eerlijk bekennen dat het toch ergens nog niet helemaal geland is dat we straks opa en oma zijn. Ik denk dat, dat besef pas echt komt als je gaat bevallen. Uiteraard ben ik blij datv het met iedereen goed gaat en jullie alle vier de liefde hebben gevonden maar het gaat zo snel allemaal opeens. Loslaten is voor ons ook een proces. Als het aan je vader lag bleven jullie hier allemaal tot jullie dood maar dat is een uiterste onmogelijke wens. Het komt wel goed. We het gewoon stap voor stap bekijken." "Maar je wilt mijn hulp zeker wel.",grapte Joey op de vraag of Evie Gwen moest helpen met het eten.

Mirthe

"Ik was ook niet van plan om je zomaar te laten gaan, geore broer en anders houdt Finn je wel tegen." Ze liet haar blik even naar Finn gaan. Mirthe trok expres een vies gezicht. "Zeg doe dat eens lekker waar ik niet bij ben. Jullie bederven mijn eetlust." En stak plagend de tong uit. Ze kreeg een boze blik van Finn toegeworpen. "Ik snap haar wel. Ik denk dat papa en mama het niet erg zullen vinden. Als je het gewoon netjes vraagt en uitlegde dan regelen ze wel een slaapplek voor haar. Papa en mama zijn over het algemeen daar niet zo moeilijk in. Ik zal het leuk vinden als ze komt logeren. Ik wil je zusje graag beter leren kennen."

Allie

Allie knuffelde Hailey terug. "Dat is waar." Alliie schoot in de lach "Riley komt ook echt alleen op bezoek om zijn was te laten doen. Ik zie het al voor me."
Maar knikte toen bevestigend. "Dan komt mama gewoon onaangekondigd bij ons langs als we niet thuis komen." Allie knikte. "True maar voor papa en mama is het ook moeilijk om los te laten. Ze zijn gewoon heel beschermd en bezorgd om vooral jou. Jij was altijd hun zorgenkindje. Ze willen het beste voor je maar wel binnen hun toezicht eigenlijk." Ze waren inmiddels aangeschoven bij Liam en Nora aan tafel om hun eten te nuttigen. Ze had de vragende blikken wel gezien maar het wasngeen gesprek voor onder het eten. Dit wilde ze rustig eerste eens alleen met Liam bespreken en goed overnadenken voor ze een besluit nam.

Evie
Evie keek haar vader aan. “Pap elke verandering is een proces. Als het aan jullie lag bleven we inderdaad hier tot we oud en grijs zijn maar dat gaat niet.” Even keek ze haar vader aan. “Pap en mam, gun Hailey wat meer ruimte om op haar eigen benen te staan. Laat haar anders eventueel in het buitenhuis met Nora wonen. Ze wilde al eerder op zichzelf toen ze ook was aangenomen in Groningen op de dierenarts opleiding maar vanwege haar gezondheid mocht dat niet. Nu zijn we een jaar verder en kijk eens hoe ver ze is gekomen. Gun haar die ademruimte want hoe meer jullie op haar gaan letten, hoe meer ze achter gaat houden. Ze staat er niet alleen voor ze heeft Nora nu die heel goed voor haar is. Ik weet dat we hier met zijn allen over moeten praten over wie er in het buitenhuis gaat wonen maar gun Hailey wat meer ruimte om zichzelf te gaan ontdekken.” Ze haalde diep adem. “Weten jullie al of ze de donorlong van opa Boek gaat aannemen?” Ze wist dat dit een gevoelig onderwerp was maar ze had er een hekel aan als er om dingen heen werd gepraat. “Eef.” Thijs pakte haar hand en hij knikte richting haar moeder. Evie keek op en zag haar moeders handen trillen. “Mam ik snap dat dit een gevoelig onderwerp is maar het schiet niet op om het er niet over te hebben.”

Ethan
Hij zoende Finn even expres nog intenser dan eerst en keek even naar Mirthe. “Sorry maar wees blij dat je broer de liefde heeft gevonden.” En hij deed zijn muts goed. Hij pakte een frietje en stopte het in zijn mond. “Ik zou het nog vragen aan je ouders. Rose heeft minder zorg nodig dan ik maar het blijft mijn kleine zusje.” Hij had toch het gevoel dat hij extra op zijn zusje moest letten nu hun vader er niet meer was. Rose was ook niet iemand die erg open over haar gevoelens was. “Het zal haar denk ik goed doen om jou te leren kennen Mirthe. Ze vond het al een hele eer om een kostuum voor jou te maken.”

Hailey
Hailey rolde nog net niet met haar ogen. “En dit zorgenkindje vindt het fijn om losgelaten te worden. Ik heb Nora die als een pitbull op me let. En ik leer steeds meer mijn grenzen aan te geven.” Hailey keek naar Nora en pakte haar hand. “We hebben het er later nog over.” Zei ze tegen Nora en gaf haar een kus op haar wang. Ze hoorde wat gegniffel achter hun en keek even op. Het waren een groepje jongeren die achter hun zaten. Haar handen trilde eventjes. “Heb ik iets van jullie aan?” Vroeg ze. De jongeren keken elkaar aan en begonnen keihard te lachen.

Allie

Allie zuchtte. "I know en dat gun ik je ook maar zie ook in dat het voor papa en mama moeilijk is om je los te laten." Allie knikte. "Nora is echt een hele positieve factor in je leven geweest. Ik ben zo blij dat je haar hebt leren kennen. Nora heeft je echt doen opbloeien. Je bent... gegroeid, volwassen geworden. Meer jezelf. Dit is Hailey zoals ze te zijn, een sterke krachtige vrouw die weet wat ze wilt. Ik heb je wel om papa en mams te overtuigen dat het een goede stap is om jou in het buitenhuis te laten wonen." Ze haalde een hand door de haar. "Niet lullig bedoeld maar over een ding hoeft papa zich geen zorgen te maken. Het feit dat Nora je niet zwanger kan maken." Ze grijnsde even plagend en volgde toen Hailey naar de tafel. Allie stond op en liep op de tafel af met de lachende jongeren. "Ze vroeg jullie wat! Als je problemen met haar hebt heb je ook problemen met mij. Als iik ullie nog een keer hoor sla ik met alle plezier iemand op zijn bek." Ze keek de grote een voor een met een dodende blik aan en liep toen terug. "Kleuters.",siste ze.

Mirthe

Mirthe maakte kokhalzende geluiden toen Ethan en Finn elkaar expres nog intenser kuste. Ze kon het gewoon niet laten om te plagen. Finn had dat ook bij haar kunnen doen. Echter had Jonah andere plannen gehad. Ergens had ze gen graag mee gewild vanavond. Zo vaak deden ze niet iets samen. Op deze manier had hij haar vrienden en familie kunnen leren kennen. Ze duwde de gedachten weg en richtte zich op Ethan. "Ik plaag jullie maar, jullie weten dat ik blij voor jullie ben dat jullie elkaar hebben." Mirthe knikte. "Het is volkomen begrijpelijk hoor dat je zorgen maakt om je zusje. Papa en mama stemmen vast wel mee in." Mirthe glimlachte. "Ik vind het een eer dat ik het mag dragen vanavond." Ze hief haar milkshake. "Op een fantastische avond en de verjaardag van Allie en Hailey."

Joey

Joey sloeg met zijn hand op tafel. "Evie nu is het klaar. Het is niet aan jou om hier over te beslissen maar aan mij en je moeder. Ik heb al gezegd we hebben het hier nog over met je zusjes. We moeten het gewoon met elkaar bespreken en goed overna denken. Het is niet een beslissing die je zomaar even maakt. Kunnen webhet asjeblieft ergens anders over hebben en gezellig houden?" Hij sloeg een arm om Gwen heen. "Laten we de heerlijke spaghetti die je moeder gekookt heb nuttigen." En begon op te scheppen voor iedereen.

Hailey
Hailey keek haar zusje aan. Ze kreeg bijna tranen in haar ogen. Ze wilde zo graag dat haar ouders dit ook zagen. Ze wilde zo graag dat ze haar zagen voor de vrouw die ze geworden was en niet het meisje met een handicap. “Als we samen een gesprek met papa en mama kunnen voeren zou ik dat fijn vinden. Ik ben achttien, ik wil de wereld ontdekken, ik wil niet meer dat ze mij in de gaten houden. Ik wil dat ze mij leren loslaten. Ik red me wel.” Ze gaf Nora een kus en hoorde de pubers weer lachen. Ze stond met een ruk op en liep naar de tafel achter hun. “Vinden jullie het grappig dat een meisje een andere meid kust?” De jongeren keken haar aan. “Het hoort niet.” Zei er eentje. Hailey was perplex. “Pardon?! Hebben jullie nog nooit een stel van twee vrouwen gezien? Ik zou heel snel die grijns van jullie smoel halen. Deze meid is mijn vriendin en daar ben ik trots op.” En ze haalde gejaagd adem en balde haar vuisten.

Ethan
Ethan grinnikte. Hij pakte Mirthe haar hand. “Lieverd. Jonah gaat vast nog wel een keer mee met ons. Je bent vanavond niet alleen want je hebt ons.” En hij kneep in haar hand. Ethan keek naar Finn. “Rose heeft het gewoon heel moeilijk gehad toen mijn vader overleed en ik in coma lag. Ze heeft bijna elke nacht naast mijn bed gezeten in de hoop dat ik wakker werd. Zij was de eerste in wiens hand ik heb geknepen toen ik bij kwam. Ze heeft therapie gehad om er mee om te gaan en het gaat echt beter en ze vindt haar rust in het ontwerpen en maken van kostuums maar toch zie ik soms de meid van een jaar geleden nog.” En hij slikte en nam vlug een frietje.

Evie
Evie keek haar vader aan. “Pap het gaat mij niet om het buitenhuis. Het gaat mij er om dat jullie moeite hebben met loslaten. Jullie laten Hailey amper los en ik snap gezien haar gezondheid dat het lastig is om haar los te laten maar geef haar en ons meer ruimte. En praat niet om de long van opa heen!” Ze stond op en keek haar ouders een beetje boos en streng aan. “Het feit blijft dat opa Boek een long voor Hailey heeft afgestaan. En jullie moeten dit echt met Hailey gaan bespreken en niet het onderwerp vermijden want daar zijn jullie best wel goed in.” “En nu is het genoeg!” Riep haar moeder en Evie hoorde wat vallen. Het was de pan met spaghetti en de saus. Evie voelde zich meteen schuldig, stond op en liep naar buiten.

Allie

Allie knikte en knuffelde haar zusje stevig. "Komt goed, Hail. We gaan dit voor jou regelen. Ik gun het jou als geen ander om in het buitenhuis te trekken met of zonder Nora. Maar weet dat waar papa en mama jou los kosten gaan leren laten ik toch wel een heel klein beetje op ke blijf letten hoor. Je blijft immers mijn kleine zusje." En wierp haat een kushand toe waarna ze weer ging zitten. Ze leunde met haar hoofd tegen de schouder van Liam aan. Echter explodeerde de boel vervolgens. Ze wilde opnieuw opstaan maar Liam hield haar tegen. Nora:"Hailey. Ga zitten! Ze zijn het niet waard." Het was uiteindelijk Mirthe tot haar verbazing die opstond.

Mirthe

Mirthe haalde een hand door de haar. "Dat weet ik en ik ga ook uiterst genieten van deze avond. Ik bedoel alleen het was leuk geweest als." Ze keek even op de mobieltje of Jonah haar toevallig geappt had maar er waren alleen reclame mailtjes binnen gekomen. Mirthe pakte Ethan zijn hand over tafel vast. "Lieve, lieve Ethan. Maak jij je alsjeblieft zelf ook niet te druk. Je hebt nu ons, je bent nu familie en Rosé dus ook. We regelen bij thuiskomt dat Rose bij ons kan logeren en zeg tegen Rose dat ze bij mij een luisterend oor kan vinden als ze wilt praten. Ze heeft immers mijn nummer." Mirthe stond boos op toen ze de beledigende opmerking hoorde van de jongeren achter hun. "Pardon?!? Iedereen heeft recht op liefde of dat nou met een man of een vrouw is of hoe iemand zich ook intensiveert. Wij wonen immers in een vrijhandel waar je je liefde openlijk mag tonen. Als je daar problemen mee hebt dan is dat jou probleem en kijk je maar een andere kant op. Want zij hebben even veel recht om hier te zijn als ieder ander." Wankelend ging ze weer zitten.

Joey

Joey keek Evie geïrriteerd aan. "Heb je nu zin? Gezellig etentje zo. Moeten we vaker doen." Inplaats dat die achter Evie aanliep hielp die Gwen met de rotzooi op te ruimen. Helaas was de spaghetti niet meer te redden. Dat werd bestellen. Hij probeerde Gwen te steunen door zijn armen om de heen te slaan. "Bestel jij pizza? Ik ga toch even bij Evie kijken." Joey liep naar buiten en ging naast Evie zitten/staan "Sorry.",zei hij vervolgens en liet even een stilte vallen. "Sorry. Ik had niet zo boos mogen worden. Ik weet dat je gelukkig hebt maar... het zijn geen onderwerpen waar je zonder nadenken een beslissing over neemt. Om het feit maar achter wegen te laten dat... Naja je weet dat mama en ik beschermend en bezorgd zijn om jullie. We houden gewoon heel veel van jullie en willen alleen naar het beste. Ik.. Laten we het boor nu gewoon even parkeren en het er een ander keer met zijn alle over hebben. We moeten inderdaad eens samen besluiten nemen en vaker over moeilijke onderwerpen gaan praten. Ga je mee naar binnen? Mama gaat pizza bestellen gezien de spaghetti niet meer te redden was."

Hailey
Ze keek Mirthe dankbaar aan. De jongeren waren stil maar stonden toch op en liepen weg. Hailey ging weer zitten en haalde diep adem. “Sorry ik moest het voor ons en onze community opnemen.” Ze balde haar handen tot vuisten en voelde tranen opkomen. “Ik snap het niet. Wat is er zo raar aan om twee vrouwen, twee mannen of transgenders met elkaar te zien zoenen? Mensen moeten daar eens mee ophouden.” Ze zag Liam kijken. “Hail we snappen allemaal dat jij en Mirthe je mond open deden. Het was ook niet terecht dat ze dit deden. Laat alsjeblieft niet jullie verjaardag verpesten door deze jongeren. Die zijn misschien zo opgevoed.” Hailey knikte. “Ik ga even een luchtje scheppen.” Ze had ademruimte nodig. Ze stond op en liep naar buiten. Buiten ging ze op een bankje zitten en probeerde haar ademhaling onder controle te krijgen.

Ethan
Ethan stond op en pakte Mirthe vast en gaf haar een knuffel. “Tis oke. Ze zijn weg. Kom ga zitten.” En hij begeleidde haar naar hun tafel en ging naast haar zitten. “Het was heel lief dat je het opnam voor Hailey en Nora maar het moet niet allemaal ten koste gaan van je eigen gezondheid. Je bent zwanger.” En hij gaf haar een broederlijke kus op haar hoofd. “Ik zal Rose morgen wel even bellen om te vragen wat ze wilt. Ik denk wel dat ze behoefte heeft aan een goed gesprek.”

Evie
Evie keek haar vader met tranen in haar ogen aan. “Sorry papa dat ik het etentje heb verpest. Ik weet niet wat dit was. Ik vrees de hormonen.” En ze wreef over haar buik. “Ik voel mij ook al de hele dag niet zo lekker. Het is allemaal een beetje veel. En de zwangerschap, en plannen maken om samen te wonen, de memorial van opa Boek van afgelopen zaterdag. Ik had mij niet op jullie moeten afreageren.” En ze veegde haar tranen weg. Ze liep naar haar vader toe. “Voor we weer naar binnen gaan wil ik je nog wat vragen.” En ze drukte haar armen dicht tegen haar lijf. “Mag ik een knuffel?”

Mirthe

Mirthe ging weer zitten. "Sorry. Zoals Hailey ook zegt, ik kon jullie hun gewoon niet do laten behandelen. Ze kunnen niet verwacht dat iedereen zich maar aan hun aanpast omdat zij er niet mee kunnen omgaan als ze twee mensen zien die alleen maar openlijk hun liefde voor elkaar tonen. Er knapte gewoon iets van binnen toen ze dat zeiden." Ze haalde die adem. "Dit bewijst alleen maar dat het nog steefd biet geheel geaccepteerd wordt en zowel plaatselijke als de landelijke pride in Amsterdam van belang zijn. Eigenlijk zou ik meegaan met de Pride maar ja..." Ze wees op de buik die al licht begon te bollen. Allie:"Ik ga wel in jou plaats, Mirthe. Nu ik dit zo met eigen ogen heb gezien wil ik mijn stem laten horen." Nora:"Ik ga even bij Hailey kijken." Mirthe knikte. "Neem de tijd. Neem anders jullie eten mee op een dienblad." Mirthe zag Nora instemmend knippen en hielp haar vervolgens om alles op een dienblad te leggen.

Nora liep met het dienblad naar buiten en ging naast Hailey op het bankje zitten. "Iets bijgekomen? Begrijp me niet verkeerd ik ben ook boos maar ik wilde geen stennis gaan schoppen op je verjaardag en deze kunnen verpesten."


Joey

Joey haalde een hand door zijn haar en speelde met zijn vingers. "Het is oké. Eerlijk gezegd kan ik niet ontkennen dat je ongelijk hebt. Het is een feit dat we allemaal liever het pijnpunt ontlopen dan er over te praten en koppig zijn. En dat we het met Hailey toch moeten gaan hebben over de vraag of ze nu of later de transplantatie ondergaat van opa zijn longen. Er staat voor iedereen veel te veranderen en daar horen ook meningsverschillen bij. Ik heb liever dat je je af reageert op mij dna dat jij en Thijs ruzie krijgen. Ik ben wel wat van je gewend." En gaf er een vriendelijk duwtje. Joey knikte en nam der stevig in zijn armen. "Kom hier,snotneus!" Ik hou van je, gek."

Hailey
Ze haalde diep adem en keek even naar haar handen die nog na trilden. “Het gaat wel. Ik was gewoon zo boos. Ik wil mijn verjaardag ook niet laten verpesten door dat soort lui maar ik kon het niet laten om er niks van te zeggen. Ik kon het niet.” Ze beet op haar lip en keek Nora aan. “Er is al zoveel verdriet en pijn in deze wereld. Ik wilde het gewoon beter maken door mijn mond open te doen.” En ze veegde een traan weg en pakte een frietje. Ze speelde met haar vingers en keek Nora na een tijdje weer aan. “Is alles weer okee daar binnen?”

Evie
Evie keek haar vader aan. “Pap we zijn niet meer die kleine kinderen van vroeger. Je weet dat je met ons alles kunt bespreken. Ik ben niet meer dat meisje van zeven dat in je nek klom of het meisje dat altijd bescherming nodig had. Ik red me wel. Allie, Hailey en Riley redden zich ook wel.” En ze gaf haar vader een dikke knuffel. “Ik hou van jou tot aan de maan en weer terug.” Quote ze haar favoriete prentenboek: Raad eens hoeveel ik van je hou. Ze knikte en samen liepen ze weer naar binnen. Ze liep naar haar moeder toe en gaf haar een dikke knuffel. “Hou van jou mam.” Haar moeder nam haar stevig in haar armen. “Ik ook van jou Muisje.” En Evie glimlachte eventjes. Haar moeder noemde haar zo toen ze nog klein was. “Uhm het wordt pizza?” Thijs keek even de groep rond. “Eef ik zat te denken. Zullen we anders uiteten gaan met zijn allen? Even een andere setting. Ik betaal.” Evie haar mond viel open van verbazing. “Thijs…” Maar Thijs stak zijn hand uit. “Lieverd ik wil geen gemaar. Ik betaal maar alleen als we allemaal willen gaan.”

Nora

Nora trok Hailey dicht tegen zich aan. "Ik weet het,liefje. Ik weet het. De wereld is verrot. Het zou niet normaal moeten zijn dat zo een stelletje sukkels met even veel hersencellen als een kwal ons weet te raken, alleen maar omdat we elkaar een kus wilde geven. Onze liefde wilde tonen. Ik wil ons ook hard blijven maken voor de gemeenschap. Zij zijn de geen die fout zitten, niet wij. Ik vond het fijn te zien dat Allie en Mirthe het voor ons opnamen en bereid zijn om mee te gaan dit jaar naar de pride. Naja Mirthe kan dan niet gezien ze zwanger is maar ze steunt ons wel." Nora knikte. "Ze zijn weg en Mirthe was ook weer gekalmeerd. Kom is hier!" Ze kuste Hailey vurig. "Niemand houdt mij tegen om jou te kunnen kussen."

Joey

Joey zuchtte. "Ik weet het. Maar ik hou wel donders veel van dat kleine meisje. Dat boefje maakte mij wel papa. De band tussen jou en mij is onbreekbaar. Ik wil gewoon dat niemand haar pijn doet. Je weet hoe schuldig ik mijzelf heb gevoeld na dat we achter de waarheid kwamen wie Jim daadwerkelijk was. Inmiddels heb ik het grotendeels achtet mij gelegd maar... Het maakt het wel moeilijker om je los te laten,Evie. De angst dat ik je niet meer kan beschermen geeft mij slapeloze nachten. Ik weet dat ij je moet loslaten en moet laten gaan. Dat je eigen weg moeten volgen en fouten moet leren maken. Maar verd.. wat is dat moeilijk zeg. Waarom heeft niemand ooit gezegd dat het ouderschap zwaar is. Dam heb ik liever nog gebroken nachten omdat je er elke drie uur uit moet voor een fles en een schone luier." Joey knuffelde Evie terug. "Tot de maan en weer terug. Ik zal altijd voor je klaar staan." Hoey stond op en volgde Evie naar binnen. Hij was blij te zien dat moeder en dochter het weer goed maakte met elkaar. "Uh. Oké. Daar zeg ik geen nee tegen."

Hailey
Ze haalde diep adem en keek naar Nora. “Ik ben ook blij dat Allie en Mirthe het voor ons opnamen maar het zou niet moeten hoeven. Het zou gewoon normaal moeten zijn dat wij elkaar kussen of als Finn en Ethan elkaar kussen.” Ze snoof haar neus en probeerde zich op haar ademhaling te focussen. “Ik wil ook dolgraag naar de Pride. Ik ben alleen bang dat mijn ouders er de nodige twijfels bij hebben. Ze vonden dit al super spannend.” Ze beantwoordde Nora haar vurige kus en ging even met haar handen door de haren van Nora. “Ik hou zo intens veel van jou.”

Evie
Evie keek haar vader aan. Ze pakte zijn handen vast en dwong hem om haar aan te kijken, iets wat hij vroeger ook altijd deed. “Pap stop alsjeblieft. Niemand wist hoe Jim daadwerkelijk kon zijn. Als we alles eens wisten van tevoren dan was mama niet in zee gegaan met Stefan en dan was ik er ook niet geweest. Maar het leven loopt nou eenmaal zoals het loopt. Thijs is een goed mens pap. Hij zou mij nooit pijn doen. Niet bewust in elk geval. Ik vertrouw hem met mijn kinderen. Hij zou een vader voor ze worden net zoals jij een vader voor mij bent geworden.” Ze knuffelde hem stevig. Ze keek even naar haar moeder. “Uiteten klinkt als een mooi plan. Ik ruim even op, zoeken jullie dan een restaurant uit?”

Manu
Manu was nu een tijdje bij Owen. Op de een of andere manier voelde hij zich thuis bij deze familie. Hij had voor het eerst in jaren het gevoel dat hij weer zichzelf kon zijn. Hij was een beetje aan het prikken in zijn nasi. “Is alles okee Manu?” Hoorde hij de vader van Owen vragen. Hij slikte. “Ik weet niet zo goed hoe ik het kan zeggen.” Hij beet op zijn lip. Owen pakte zijn hand. “Je mag hier alles zeggen Manu.” Hoorde hij Owen zeggen. Manu knikte. “Weet ik. Het is gewoon moeilijk om te zeggen.” En hij nam een slok van zijn drinken. “Ik ben het huis uit gezet.” Zei hij zachtjes. Owen zijn vader keek hem bedenkelijk aan. “Wat zeg je?” Manu zuchtte diep. “Mijn ouders. Ze uhm….Ik mag niet meer thuis komen van ze omdat ik niet ben zoals ze willen dat ik ben.” En er welde tranen op in zijn ogen.

Nora

Nora zuchtte en staarde in de verte. "Het is ook belachelijk dat onze gemeenschap nog steeds niet worst geaccepteerd on wie we zijn. Wij zijn net zo als ieder ander. Liefde is liefde in welke vorm dan ook. Helaas zijn er nog steeds mensen met een bord voor hun kop die geloven dat er alleen liefde hoort plaats te vinden tussen een man en een vrouw. Hoe ouderwets ben je dan?" Ze voelde zich weer lichtelijk geïrriteerd raken. "De pride in Amsterdam is inderdaad wel erg druk. Maar ik weet dat er hier elk jaar een groot feest en een pride walk wordt georganiseerd. Daar kunnen we wel heen en in meelopen. Dan duw ik je gewoon in de rolstoel. Er zijn vast mogelijkheden te verzinnen om onze steun te laten horen. Misschien stemmen je ouders wel in met de Pride in Amsterdam als Allie en Liam ook mee gaat en Ethan en Finn." Nora kuste Hailey nog intenser. "Ik ook van jou." Dat alle ogen inmiddels op hun gericht waren kon der niks schelen.

Joey

Joey slikte. "I know..." Hij knuffelde Evie stevig terug. "Ik ben trots op je Prinses. Ik ben zo blij voor jou dat Thijs op het juiste moment in je leven kwam. Ik geloof ook echt dat hij de juiste voor jou is en zijn uiterste best zal doen om een vaderfiguur voor de tweeling te zijn. Ik heb mijzelf altijd vereerd gevoeld om een vader voor jou te mogen zijn. En zo slecht hebben mama en ik het nog niet gedaan als ik zie hoe prachtige jonge volwassen mensen jullie alle vier zijn geworden." "Ik help je wel even.",bood hij Gwen zijn hulp aan. "Ik zal een dweil pakken."

Emma

"Ach, jongen toch!" Ze stond op om Manu in haar armen te sluiten. "Wees gerust. Wij zijn er voor jou. Wij zullen je helpen." Ze keek Mike hulpzoekend aan. "We kunnen hem niet op straat zetten, Mike. Ik wil dat die in elk geval vanacht bij ons blijft. Morgenochtend zoeken we wel naar een oplossing. We leggen wel een matras op Owen zijn kamer." Ze zou zichzelf het nooit vergeven als Manu letterlijk op straat terecht kwam. Het was misschien een chaos momenteel met ook nog Ethan in huis maar ze moest dit doen. "Het komt goed,Manu. Beloofd! Wij staan aan jou kant."

Hailey
Hailey keek even naar Nora en pakte haar hand vast. “Liefje laten we ons er niet nog bozer om maken. We laten onze avond niet door een groepje leeghoofden verpesten. Je bent mijn alles.” En ze keek Nora verliefd aan en knikte. “Mijn ouders weten wat de Pride voor ons betekent. We gingen rond ons zestiende voor het eerst met opa Boek naar de Pride. Omdat hij het juist zo belangrijk vond om op te komen voor deze gemeenschap ook vanwege John. Ik weet zeker dat mijn ouders het zullen begrijpen als wij willen gaan maar dat ze ook bezorgd zijn.” Hailey keek Nora aan. “Of we moeten terug naar de groep of we zoeken even een rustiger plekje op.”

Evie
Evie keek haar vader aan. “Ik ben blij dat jij mijn vader bent papa. Je kwam in mijn leven op het juiste moment. Ik had mij geen betere vader dan jij kunnen voorstellen.” En ze kneep in zijn handen. “Jullie hebben het uitstekend gedaan pap.” En ze gaf haar ouders een kus op hun wang. “Goed dan gaan Thijs en ik samen even op zoek naar een restaurant. Dan kunnen jullie in alle rust opruimen.” En ze liep met Thijs naar de woonkamer zodat haar ouders een moment voor hun tweetjes hadden.

Gwen
Gwen keek haar oudste dochter na. Ze slikte. Ze kon het zich nog niet voorstellen dat Evie het huis uit zou gaan. Ze was zo gewend dat haar dochter altijd bij haar was. Ze voelde zich een beetje als het personage Donna uit Mamma Mia. Gwen keek even naar Joey en zocht steun bij hem. “Ik kan mij gewoon niet voorstellen hoe het allemaal is zonder dat ze hier elke dag rondloopt. Ze is altijd bij ons geweest. Ze blijft voor mij dat meisje dat dol was op Frozen en K3.” Ze deed haar armen dicht tegen haar lichaam en beet op haar lip om haar tranen in bedwang te houden. “Ze heeft ook gelijk dat we eerlijker moeten zijn over onze emoties en dat we niet om dingen heen moeten praten maar ik vind het gewoon moeilijk om te praten over dat mijn vader zijn long af wilde staan aan Hailey. Hij heeft nooit met ons er over gesproken.”

Mike
Mike stond meteen op en liep ook naar Manu toe. Hij kon gewoon niet begrijpen dat een jongen van vijftien, bijna zestien, het huis uit was gezet alleen maar omdat hij een jongen wilde zijn en geen meisje. Hij wilde Manu stevig vasthouden en zeggen dat alles goed kwam. “Pap, mogen Manu en ik even gaan switchen?” Mike knikte. “Tuurlijk jongen. Dan praten mama en ik verder over hoe en wat. We komen er nog op terug maar Manu weet dat dit je thuis is okee.” Manu knikte en samen met Owen liep hij naar de woonkamer. Mike wilde op een kastje meppen maar sloeg snel tegen de muur. “Ik snap het niet. Hoe….Hoe kun je als ouder zijnde dit doen? Je kan toch niet zomaar je kind uit huis schoppen alleen maar omdat hij niet aan je normen voldoet?”

Nora

Nora zuchtte diep. "Ik weet het schatje maar.." Ze stond op en zette haar handen in de zij. "Het maakt me gewoon boos. Ik wil alleen maar kunnen zijn wie ik wil zijn en kunnen houden van wie ik wil. Is dat nou zoveel gevraagd? Ik kijk toch ook niet alsof ik iets walgelijke zie als er een jongen en een meisje samen zoenen." Ze liet zich met een klap weer op het bankje zaken. "Ik kan niet meer zonder jou." En kuste Hailey vluchtig. Nora haar mond viel open van vwrbzzinf. "Je opa nam je mee naar de pride?",herhaalde ze. "Ik baal echt dat ik je opa nooit goed heb mogen leren kennen. Ik had ook wel een opa gewild die mij mee nam naar de pride. Ik ken mijn opa en oma helaas niet." Nora rolde overdreven met haar ogen. "Zijn jou ouders niet altijd bezorgd?!?"

Joey

Joey werd een beetje emotioneel. Het deed hem zo veel dat Evie hem altijd zag als haar echte vader. "En ik ben blij dat ik mams en jou leerde kennen. Jullie verrijkte mijn wereld." Joey schoot in de lach. "Oh, toch wel.",grapte die. Joey knikte en liep naar de keuken. Hij begon de spaghetti van de grond te rappen en gooide deze in de prullenbak. Joey knikte. "Ik weet het. Dat zei ik net ook tegen Evie. Het is gewoon heel moeilijk als ouder zijnde om los te laten. Je wilt dat ze hun vleugels uitslaan maar ze ook elk moment van de dag beschermen. Maar Eef heeft ook wel gelijk. Ze gaan zich juist verzetten als we ze tegenhouden. We zullen ons er bij meer moeten leggen dat de kinderen op een leeftijd zijn dat ze uitgaan vliegen en hun eigen leven te gemoed gaan." Joey ging op een barkruk zitten. "Het is ook een lastig onderwerp wat kwam als een donderslag bij heldere hemel. Laten we beloven om van de week met zijn alle samen te komen en over het buitenhuis en de donorlong te spreken. Van uitstel komt afstel."

Emma

Emma keek Mike geschrokken aan. "Mike, alsjeblieft! De jongens zitten binnen. Loop dan even naar buiten om stoom af te blazen." Ze legde een hand op zijn schouder. "Ik snap het ook niet. Het gaat er gewoon niet in. Als ouder zijnde hou je toch onvoorwaardelijk van je kind?" Ze ijsbeerde door de keuken. "Hoe gaan we dit oplossen? Zoals ik al zei ik zet hem niet op straat. Al slaap ik zelf de komende tijd op de bank. Dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen." Ze liep naar de koelkast en haalde er een fles aangebroken rosé uit. "Jij ook een glas?" Ze nam een flinke slok uit de glas. "Zou hij familie hebben waar hij bij terecht kan?"