Roadtrip (deel 3)

Evie
Evie keek Thijs verbaasd aan. Haar ouders gingen mee? Ze keek even naar de zuster. “Goed dan stuur ik je naar huis. Je kan bij de receptie de ontslagpapieren tekenen en bij de apotheek je medicatie ophalen. Veel beterschap gewenst voor de komende tijd.” Evie schudde de zuster haar hand en toen ze wegging keek ze Thijs verbaasd aan. “Mijn ouders gaan met ons mee? Maar waar gaan Josie en Charley dan slapen?” Ze wilde ook niet dat haar ouders hun vakantie zouden opgeven.

Gwen
Gwen omhelsde Hailey even stevig. “Het komt goed Hailey. Als er iets veranderd in Evie haar situatie laten we dat weten.” Ze zag Hailey knikken. Gwen keek even naar boven waar de meiden druk met elkaar in gesprek waren en hun koffer aan het inpakken waren. “Het komt goed mam. De meiden gaan nog een leuke vakantie tegemoet. We laten ze elke dag even bellen met Thijs en Evie.” Gwen slikte. Ze had dit allemaal niet gewild voor haar familie. Hailey sloeg haar armen om haar heen. “Het komt goed mam. Moed houden.”

Liam
Liam ging naast Allie zitten en pakte haar hand vast. “Oh wow uhm oke.” Liam haalde een hand over zijn gezicht. “Ik snap wel dat je ouders mee gaan. Dan kan je vader ook meer tegen Jim doen dan vanuit het buitenland.” Hij keek naar Indy. “Ik denk dat Indy het wel heel leuk zou vinden als haar nichtjes hier komen slapen. Ik vind het ook goed als ze hier blijven slapen. Ga jij zo naar je ouders?”

Levi
Levi keek even naar Junia en Mirthe vanuit de achteruitkijkspiegel. Hij deed even een kus gebaar met zijn mond en concentreerde zich daarna op de weg. “We zullen zien Mirthe. Alles komt goed. Ik blijf bij jullie. Ik laat jullie niet in de steek.” Na een klein stukje rijden kwamen ze aan bij het kinderziekenhuis.

Ethan
Ethan keek naar Emmie die lekker op haar stukje van hun bolletje aan het kauwen was. “Ik zou de kinderen nooit achter kunnen laten. Ik wil niet weten wat er nu in Evie en Thijs hun hoofden om gaat. Ze hadden elkaar eindelijk weer teruggevonden en nu dit.” Ethan nam een slok van zijn koffie. “Josie en Charley zijn veel te wijs voor hun leeftijd. Ik vind het knap dat ze deze beslissing ook maken. Ze gaan hier goed mee om. Al weet ik dat Charley van alles voor zich houdt en alleen haar emoties in gebaren kan uiten. Maar ik weet zeker dat Allie tot haar door kan dringen. Ik weet ook zeker dat ze een leuke dag gaan hebben met elkaar.”

Manu
“Ik weet wel zeker dat mama heel boos is op papa. Ook Levi zou heel boos zijn op papa. Papa komt hier niet zomaar mee weg Juda dat beloof ik.” Hoorde hij Owen zeggen. Manu keek even naar Emma en Mike. Hij wist zelf niet zo goed hoe hij dit moest aanpakken. Hij snapte Juda heel goed. Hij trok Juda dicht tegen zich aan. “Maak je daar niet druk om lieverd. Ik denk niet dat je nog een keer naar papa hoeft. Mama gaat daar voor zorgen. Levi wordt je bonuspapa als mama en hij gaan trouwen. Het komt allemaal goed.” Manu grinnikte. “Had Levi die gebakken?”

Allie

Ze liepen al een tijdje door Plopsa en hadden al verschillende attracties en achtbanen gedaan. Allie had moeie voeten en benen terwijl Josie en Charley nog vol energie zaten. "Tante Allie,mogen we in de draaiende kopjes.",hoorde ze Josie vragen. "Ja, ga maar alvast in de rij staan. Oom Liam gaat wel met jullie mee. Tante Allie gaat ondertussen een plekje zielen zodat we straks even een broodje kunnen eten." Ze zag de meiden richting de rij lopen. "Ik trek het niet om daar in te gaan, dan ga ik over mijn nek en ik ben oprecht gewoon moe, terwijl die twee rustig door stuiteren. We moeten ze vanavond maar zo min mogelijk suikers geven."

Thijs

Bijna waren ze thuis. "We zijn er bijna. Hij gaat rechtstreeks door naar je bed. Ik pak de auto wel uit en stuur je zussen en broertje ern appje dat we veilig thuis zijn en ga dan boodschappen halen. Dan kunnen je ouders hier blijven en voor je zorgen mocht je iets nodig hebben." Niet later parkeerde Thijs de auto voor de deur. "Oost,West, thuis best." Hij stapte uit en hielp Evie met uitstappen.

Nora

Nora was met de kinderen, Hailey en de vaders het kabouter aan het lopen. Indy lag in de kinderwagen om zich heen te kijken en Emmie zat bij Ethan op schoot in de rolstoel. "Kijk! Ik zie een kabouter. Mogen we er heen rennen?",hoorde ze Tony vragen. Nora knikte. "Maar wel voorzichtig en daar op ons wachten." De jongens knikte en rende samen vooruit naar de kabouter. Finn:"Kom Emmke. Dan rijden we er met papa Ethan achteraan." Nora keek even naar Hailey. "Ik kan hier zo van genieten. De frisse buitenlucht, de kinderen die zich vermaken. Gewoon even samen iets leuks doen."

Liam
Ze hadden een fijne dag. De meiden hadden veel plezier en dat deed hem goed. Het was fijn om de meiden te horen lachen en kraaien van plezier. Ze wilde in de draaikopjes. Liam keek Allie even bezorgd aan. “Als het niet gaat gaan we weer naar het huisje. Dan doen we wel spelletjes met de meiden.” Hij gaf haar een kus. “Zoek maar een mooi plekje uit. Vanaf daar kun je de attractie zien.” En hij wees naar een picknickbank. “Doe rustig aan.” En gaf haar nog een kus voor hij weer naar de meiden liep. Na een tijdje wachten mochten ze erin.

Evie
Ze waren eindelijk thuis. De rit duurde wat langer omdat ze een paar keer moest plassen en moest overgeven. Ze voelde zich lamlendig. Ze liet zich door Thijs helpen met uitstappen en naar boven brengen. Ze keek even Thijs aan. “Dankjewel schat. Zou je iets van yoghurt kunnen maken? Ik hou dat vaste voedsel gewoon niet binnen.” Ze wist dat ze goed moest eten voor Yara. “Moeten we toch niet kijken of we daar een afspraak voor kunnen maken bij de dokter? Dit is ook niet goed.”

Hailey
Ze vond het heerlijk om in het bos te zijn. Zo genoot van de zon en de vredige geluiden om haar heen. Ze keek naar Nora. “Het is fijn om hier te zijn. Ook leuk dat de kinderen het naar hun zin hebben.” Hailey gaf Nora een kus en keek naar Indy. “Ook fijn dat we Indy mee konden nemen. Ik ben trouwens benieuwd of Eef al terug in Nederland is.” Ze slikte. Ze hadden afgesproken dat Josie en Charley bij Allie en Liam zouden slapen en Tony kon bij hun slapen. Ze zag de kabouter al dichterbij komen. Ze keek even weer naar Nora. “Zie je het al voor je? Over een jaar of twee jaar lopen wij met een klein hummeltje door het bos.”

Allie

Allie schudde eigenwijs de hoofd. "Nee,liefje het gaat wel. Ik kan gewoon niet tegen draaiende dingen. Je kunt me honderd keer meenemen in een achtbaan maar als ik daar Un stap dan gaat het niet goed aflopen." Allie kuste Liam terug. "Veel plezier met die boeven ",zei ze met een grijns. Allie knikte. Ze pakte de tassen en liep naar het bankje waar ze het zichzelf gemakkelijk maakte. Ze zwaaide toen ze het drietal in de attractie zag zitten.

Thijs

"Ik zal yoghurt meenemen met de boodschappen. Misschien dat we wel nog bouillon in de kast hebben staan." Thijs wreef over zijn slaap. Hij ging op zijn kant van het bed zitten. "Ik zat er ook aan te denken. Ik wilde eerst wachten tot morgen om te zien of je wat zou opknappen als we eenmaal thuis waren en je rustiger was maar anderzijds is dit inderdaad niet oké. Wat wil je zelf? Bellen of nog even aankijken en morgenochtend meteen een afspraak maken?"

Nora

Nora knikte. "Het is een mooi en leuk pad zo voor de kinderen met die opdrachten bij elke kabouter en die mutsjes staan hun zo lief." Nora had al enkele foto's geschoten van de kaboutertjes. Nora kuste Hailey terug. Ze tilde Indy uit de wagen. Indy begon druk te brabbelen. "Vind jij het ook leuk?" Ze richtte zich weer op Hailey. "Ik pas met alle liefde op je nichtje, ook al hadden je ouders het ook gedaan maar het was gewoon beter als hun mee gingen met je zus." Nora keek op de horloge. "Ze zullen vast appen als ze er zijn." Nora had het nog niet gezegd of Hailey kreeg een appje binnen.

(Is Joey met de mededeling dat ze net thuis zijn)

Liam
De meiden hadden de grootste lol. Na een tijdje stopte de kopjes. Liam was wel een beetje draaierig maar de meiden rende al naar hun tante toe. “Tante Allie dit was echt fantastisch. Mogen we aan het eind van de dag nog een keer?” En Josie keek Liam vragend aan. “We zien dan wel weer maar fijn dat jullie het zo leuk vonden. Kom dan gaan we een broodje eten. Jullie hebben vast honger.” De meiden knikte. Liam keek even naar de broodjes. “Josie wat had jij?” “Kipfilet met paprika!” Liam gaf Josie haar zakje met broodjes. “Char?” “Kaas met pesto.” En Liam gaf het juiste zakje aan Charley. “Allie wat wil jij? Kipfilet met paprika of kaas met pesto?”

Evie
Evie keek even naar Thijs. “Zullen we een afspraak maken bij de dokter? Ik wil het beste voor Yara. Ik wil niet dat dit gevolgen gaat hebben voor haar later.” Evie wreef over haar buik en keek Thijs aan. “Misschien kan ik vragen of papa dan voor ons boodschappen wilt doen zodat jij mee kan naar de dokter? Dat scheelt al een hoop.” Ze wilde liggen maar voelde Yara schoppen. Ze wreef liefdevol over haar buik en ging toen rustiger liggen.

Hailey
Hailey knikte. “Mama Hailey kijk eens we hebben David aangekleed!” Hailey keek op. De jongens moesten de kabouter als een soort ezeltje prik aankleden met kleren. Ze hadden alleen het mutsje als broek gedaan in plaats van als muts. Ze grinnikte en keek even naar Finn als teken dat het misschien een idee was om even te helpen. Ze vond wel dat de jongens het goed geprobeerd hadden. Hailey keek even naar Indy en gaf haar een kus op haar hoofd. “Lekker he meisje even wandelen.” Hailey voelde haar telefoon trillen en ze keek even naar het berichtje. “Mama en papa zijn veilig thuis gekomen en gaan straks naar Evie en Thijs.”

Allie

"Wat fijn te horen. Ik kon zien dat jullie het leuk hebben gehad. Jullie hebben oom Liam toch niet misselijk gedraaid?" En keek Liam even onderzoekend aan. Allie knikte. "Er zijn nog heel veel leuke dingen te ontdekken. Als we nog tijd hebben dan gaan we terug maar we kunnen niks beloven." Ze zag Josie en Charley knikken. Liam deelde de broodjes uit. "Doe maar kipfilet." En nam het broodje aan. "Zijn papa en mama al thuis?",hoorde Josie opeens vragen. "Toevallig kreeg ik net een appje van jullie papa. Papa heeft mama al naar bed gestuurd. Ik moest jullie een hele dikke kus en knuffel geven."

Thijs

Thijs knikte. "Dat is waar. Ik zal kijken of ik de dokter te pakken kan krijgen." Thijs knikte nogmaals. "Ik app je vader meteen" En begon Joey een appje te sturen. Hij kreeg meteen antwoord terug. "Ze komen zo onze kant op en dan halen ze boodschappen voor ons." Vervolgens belde hij de dokter. "Goedemiddag met Thijs van Zelenburg, ik bel om een afspraak te maken voor mij vrouw Evie. We zijn net terug thuis vanwege haar zwangerschapsvergiftiging maar ze hiust geen vast voedsel binnen. We willen voor alle zekerheid een afspraak maken."

Nora

Nora moest moeite doen om moeite doen om niet in de lach te schieten, de jongens hadden immers een goede poging gedaan. "Goed gedaan hoor,jongens. Maar zal papa Finn andeds jullie even helpen?!?",hoorde ze Finn zeggen. Indy begon over te hangen naar Hailey. "Ze wilt bij haar tante Hailey." Nora haalde opgelucht adem. "Gelukkig! Nu hopen dat Hailey ook daadwerkelijk rustig aan gaat doen en je vader iets tegen je weet wel wie kan beginnen." Ze keek naar het drietal. "Je vroeg net of ik dit over een paar jaar voor me zie. Ja, en nee. Ik hoop het uiteraard en het zal zo welkom zijn en zo ons gezin compleet maken. Maar ergens vind ik het ook een geen idee om straks misschien weer zwanger te zijn. Ik denk dat het besef pas echt komt als ik daadwerkelijk nadat we het proces zijn gestart een positieve test in mijn handen hebt."

Liam
“Nee hoor. Ik ben nog okee. Maar ik heb wel honger.” Hij gaf een broodje met kipfilet en paprika aan Allie en pakte zelf een broodje met kaas en pesto. Liam keek even naar de meiden die lekker aan het smullen waren. “Mogen wij zo in Maya de bij?” En Josie wees naar een kleine kinderattractie waar kinderen alleen in zaten. “Als je je broodjes en je yoghurt drink op hebt mogen jullie daar wel heen. Dan blijven tante Allie en ik hier.”

Evie
“Goedemiddag Huisartsenpraktijk Dovenetel met Amanda wat kan ik voor u doen?” Hoorde ze de assistent zeggen. Ze hoorde hoe Thijs zijn vraag stelde. “Dokter van Volhoven is op vakantie maar dokter Stekelenburg is er wel. Even kijken.” Ze hoorde Amanda typen. “Hij heeft een afspraak die niet door gaat. Over een uurtje zou u terecht kunnen.” Evie keek naar Thijs en knikte naar hem.

Hailey
Hailey knikte. “Of dat ze het toe laat om naar de dokter te gaan. Mama appt net dat Thijs had gevraagd of zij boodschappen kunnen doen zodat ze naar de dokter kunnen. Evie houdt geen vast voedsel binnen.” Hailey zuchtte diep. “Mama Hailey wil je een foto maken?” Ze keek op en zag dat Tony en Johnny zich echt verkleed hadden als kabouter. Hailey pakte haar telefoon en maakte een foto. “Mag ik zien?” En ze liet de foto aan de jongens zien. De jongens grinnikte. Samen liepen ze door. Hailey keek Nora. “Ik denk dat dat besef ook pas komt als je inderdaad zwanger bent.”

Allie

Allie trok een wenkbrauw op. "Je ziet wel een beetje bleekjes.",zei ze eerlijk met een grijns. Allie at rustig van de broodje terwijl ze het plein over keek. Allie knikte. "En gewoon rustig eten en niet proppen. We hebben alle tijd." Charley kroop tegen der aan. Allir sloeg een arm om de heen. "Dank je wel voor de leuke dag alvast tante Allie en oom Liam.",gebaarde Charley. Allie knuffelde Charley stevig. "Dank je wel meisje. Wij vinden het ook leuk met jullie." En drukte een kus op de voorhoofd.

Thijs

"Dan ziet u ons over een uurtje. Tot straks." Hij verbrak de verbinding en keek naar Evie. Hij pakte haar hand vast en streelde er over. "Het komt goed. Maak je geen zorgen er is vast wel een middeltje of pilletje om je van die misselijkheid af te helpen en weer gewoon te kunnen eten zodat Yara ook gewoon goed kan blijven groeien. Maar het is altijd beter om toch even voor alle zekerheid langs te gaan en misschien kunnen we nog even spieken naar ons kleine meid." En wreef over Evie de buik. Hij voelde Yara meteen flink schoppen.

Nora

"Daarom is het beter dat je ouders mee gingen. Joey laat niet over zich heen lopen. Die tilt Eef gewoon uit bed en sleurt er mee naar de dokter. Ze kunnen Thijs helpen met de taken in huis enzo zodat Thijs zich volledig op Evie kan richten. En wij redden ons wel met de kinderen hier. Tony en Johnny hebben elkaar helemaal gevonden." Nora schrok even. "Dan kunnen ze beter langs de dokter gaan. Dat klinkt niet echt goed. Het zit Evie ook niet mee." Nora keek op naar de jongens. "Oh, wat zijn jullie mooi." Emmie wilde de muts ook nog even op en ook van haar maakte ze een foto. Nora knikte. Langzaam liepen ze verder.

Liam
“Een beetje dan.” En hij grinnikte. Hij keek naar Charley. “Graag gedaan lieverd. Fijn dat we jullie toch nog een leuke dag kunnen bezorgen.” En hij gaf de meiden een knuffel. “Kunnen we vanavond papa en mama videobellen?” Vroeg Josie. Liam keek even naar Allie. “Ik denk wel dat dat kan. We appen papa vanmiddag wel even. Laten we eerst genieten van onze dag.” Josie knikte. Ze aten rustig van hun broodjes.

Evie
Evie voelde Yara schoppen en vertrok haar gezicht. Ze merkte dat ze was afgevallen door het eten en daardoor voelde ze het meer als Yara begon met schoppen. “Dan worden we vanuit de huisarts naar het ziekenhuis gestuurd denk ik. De huisarts heeft zover ik weet geen materiaal om de baby te kunnen zien.” Ze stond voorzichtig op en bekeek even zichzelf in de spiegel. Ze was bleek en had kringen onder haar ogen door het slechte slapen. Ze keek naar Thijs. “Zullen we gaan dan?”

Hailey
“Dat is waar. Hij heeft mij toen ook meegesleurd naar het ziekenhuis en toen bleek dat ze mijn slechte long moesten verwijderen.” Hailey hield Indy stevig vast in haar armen en gaf haar nichtje een kus op haar hoofd. “Het is fijn dat ze er zijn zodat Thijs echt er kan zijn voor Evie. Ik ben blij dat ze elkaar weer gevonden hebben want dat is wel echt nodig nu.” Ze kreeg een grote glimlach op haar gezicht bij het zien van de vreugde op de gezichten van hun kinderen. Dit was haar grote trots en ze was dan ook blij dat ze genoten van dit uitje.

Allie

"Daarom ging ik er dus niet in. Ik werd al misselijk bik de gedachten. Je kan me zo vaak meenemen in een achtbaan als je wilt maar zoiets dat nekt me." Allie knikte. "Vanavond gaan we bellen en dan kunnen jullie al je avonturen vertellen." Josie:"Gelukkig zijn papa en mama nu wel thuis." Allie knikte.""Opa,oma en papa zullen goed voor mama zorgen. En wij gaan een heleboel lol nog hebben."

Thijs

Thijs haalde zijn schouders op. "Dan worden we doorgestuurd. Als het jou en Yara helpt dan moet het maar." Thijs stond op en ging achter Evie staan met zijn armen om der heen geslagen. "Je bent nog steeds mooi." En kuste haar op de wang. "Ja,laten we gaan."

Nora

Nora knikte. "Dat verhaal heb je verteld,ja. Juf eigenwijs. Allie vertelde toen later dat je zo ziek was dat je in de auto al in slaap was gevallen en je wilde eigenlijk absoluut niet gaan. Wat dat betreft zijn jullie allemaal het zelfde. Eigenwijs en koppig als een ezel." Nora knikte. "True. Ze hebben het niet makkelijk gehad maar ze lijken er sterker uit te zijn gekomen. Thijs heeft Evie immers opnieuw ten huwelijk gevraagd." Nora sloeg een arm om Hailey heen. "Ons prachtige gezinnetje en neefje en nichtje."

Liam
“Is ook zo. Maar ik ga niet in die achtbaan met ronddraaiende karretjes.” Liam wees even naar een achtbaan in de verte. Hij keek naar Josie en toen naar Charley. “Mama zag er moe uit.” Gebaarde ze. Ze hadden voor ze gingen nog gebeld met Evie en Thijs. “Char het komt goed met mama. Je hoeft niet voor haar te zorgen. Papa zorgt voor haar.” En hij tilde haar op en zette haar op zijn schoot.

Evie
Evie keek Thijs aan. “Thijs ik voel me alles behalve mooi. Ik heb wallen van hier tot Tokio, ik ben afgevallen. Ik..” Ze slikte. Ze liep toch naar beneden en wachtte daar op Thijs. Ze was gespannen. Het liefst zou ze gewoon in bed willen liggen. Ze was bang wat haar huisarts zou zeggen. Ze was bang weer naar het ziekenhuis te moeten.

Hailey
“Uhm ja dat hebben we van mijn moeder.” En ze bloosde. Ze keek even naar de kinderen die weer een kabouter hadden gevonden. “Het is gelukkig allemaal goed gekomen en gaat het wel beter nu ik opa zijn long heb overgenomen.” Hailey tilde Indy beter op. “Het voelt fijn om hier te zijn met jullie. De kinderen hebben het ook echt naar hun zin.”

Thijs

Thijs liep achter Evie aan. Hij hield Evie tegen en draaide zich naaar zich toen. "Ik snap dat je jezelf nu niet mooi voelt maar desondanks zie ik nog steeds de prachtige vrouw waar ik verliefd op werd en het is mooi en bijzonder dat jij ons meisje draagt. Onze kleine Vlinder." En wreef over haar buik. "Het is dit keer geen makkelijke zwangerschap maar uiteindelijk zullen we onze prachtige dochter in onze armen kunnen al sluiten. Josie en Charley worden geweldige grote zussen en Tony een grote broer. Ik ben er voor je. Samen kunnen we de hele wereld aan." Thijs kuste Evie op haar lippen. "Laten we eens kijken of de dokter de reden kan vinden van waarom je geen vast voedsel binnen houdt."

Nora

Nora grijnsde. "Goh,zou het.",zei ze overdreven rollend met de ogen. Nora sloeg een arm om Hailey heen. "Gelukkig wel. Ik zie ook dat het beter met je gaat en je beter in je vel zit." Samne liepen ze naar de kinderen die weer een kabouter hadden gevonden. "Als Indy te zwaar wordt dan leg je haar maar weer in de buggy hoor." Nora liep naar de jongens toe. "Eens kijken wat de opdracht is. Kabouter Pieter vraagt of jullie een liedje kennen over een kabouter." Em Nora begon met de jongens op ee grote paddestoel te zingen.

Allie

Allie keek om naar de achtbaan waar Liam naar wees. "Nog nooit in geweest maar ik denk dat ik daar een ritje in wel overleef. Dan ga ik mee in jou plaats. Dan heb jij een rode rust. Staan we weer quitte." Allie knikte. "Mama is moe omdat je zusje heel veel energie vraagt om te groeien. Tante Allie was ook heel moe toen Indy nog in haar buik zat. Dat hoort er helaas bij,bet zoals mama zich vaak niet zo lekker voelt. Maar zoals oom Liam al zei, papa zorgt goed voor mama en papa en oma ook."

Evie
Ze keek Thijs aan. Door zijn lieve woorden raakte ze emotioneel. Dit was de Thijs die ze al jaren kende. Dit was de Thijs waar ze verliefd op werd. Dit was de Thijs met wie ze getrouwd was. Ze slikte en veegde haar tranen weg. “Het voelt gewoon niet zo. Ik word mager omdat ik niet kan eten. Ik kots bijna om de zoveel tijd en ik heb wallen tot aan mijn schoenen.” Ze wreef over haar buik. “Josie en Charley worden hele lieve grote zussen en Tony de beschermende grote broer.” Ze haalde diep adem en liep met Thijs naar de auto.

Liam
“Weet je het zeker? Je kon ook niet in de kopjes. Je moet niet iets doen waar je spijt van gaat krijgen.” Hij snapte dat Allie ergens met de meiden in wilde waar Liam niet in durfde maar hij wilde niet dat ze over haar eigen grenzen heen ging. Charley keek Allie bedenkelijk aan. “Op het begin zag ze er gelukkig uit. Nu niet.” Gebaarde ze toen. Liam keek even naar Allie. Hoe gingen ze dit nou goed uitleggen?

Hailey
Hailey glimlachte. “Ik ben ook blij dat ik het gedaan heb. Ik heb wat meer energie nu. Ik kan makkelijker zwemmen nu met Johnny in het zwembad en hem sturen tijdens het zwemmen. Ik…” Ze slikte. “Ik had dit zes jaar geleden nooit gedacht weer te kunnen doen.” Hailey schudde haar hoofd. “Het gaat wel. Als het niet gaat zet ik haar weer terug.” Ze liep mee en ging toen bij de jongens op haar hurken zitten met Indy in haar armen. Samen zongen ze het liedje. Het deed haar goed om de kinderen te horen zingen. Ze werd er vrolijk van.

Allie

"Ja,het komt goed. Zo een achtbaan is anders. En anders heb ik achteraf spijt. Maar ik denk niet dat ik daarin zo misselijk wordt dat er kans is dat mijn lunch omhoog komt." Allie stond op en ging bij Liam en Charley zitten. Ze wenkte Josie om bij haar op schoot te klimmen. "Papa en mama hebben beide een zware tijd achter de rug. Het verlies van baby Matt en daarna van tante Dani. Plots kwam Tony bij jullie wonen en mama was zwanger terwijl papa heel verdrietig was om tante Dani en mama dus niet kon helpen. Nu is mama nog ziek ook. Dat is voor mama ook niet makkelijk. Maar echt het komt goed met mama en met papa. Als straks jullie zusje er is zal mama de gelukkigste mama op aarde zijn "


Evie

Thijs kuste Evie. "Ik weet het. Eerlijk gezegd heb je er ook beter uit gezien, maar je hebt zwangerschapsvergiftiging,Eef. Je maakt je zorgen en dat vreet aan je. Daarom gaan we nu langs de dokter en gaan we dit probleem aanpakken. Zodat je wel weer gewoon kan eten, weer aankomt en je goed voelt." Thijs knikte, pakte zijn spullen en liep met Evie mee naar de auto. Hij hielp haar instappen en ging toen zelf achter het stuur zitten. Hij pakte Evie haar hand even vast en begon toen te rijden.

Nora

Nora knikte. "Dat niet alleen. Je kunt meer spelen en achter Emmie aanzitten. Je kunt zelf weer gaan sporten en houdt het langer vol in de praktijk." Nora kuste Hailey. "Ik heb altijd in gelooft en je opa ook. Daarom gaf hij je dit geschenk." Nora knikte. Ze aaide Indy door haar haren. Indy brabbelde gezellig mee met hun liedje. Johnny:"Nog ern liedje zingen." Nora dacht na. "Oeh, maar mama Nora kent geen liedje meer over kaboutertjes." Johnny:"Nee, het liedje zingen van het olifanttje in het bos."

Josie
Josie had de ronddraaiende achtbaan ook gezien. Ze keek naar Charley en die schudde haar hoofd. “Dan blijf je bij ook Liam.” Charley knikte.
“Charley durft niet in die achtbaan.” Oom Liam knikte. “Dan gaan wij samen kijken hoe tante Allie en Josie de longen uit hun lijf gaan gillen.” Josie giechelde. Ze keek toen serieus. “Dat is zo. En ons zusje is een wondertje zeggen papa en mama. Mama heel ziek geweest na dat ze Matt had verloren.”

Evie
Evie keek naar Thijs. “Ik hoop gewoon dat ze vinden wat er aan de hand is.” Ze kwamen al snel bij de huisartsenpraktijk. Ze stapten uit en liepen naar binnen. Ze melden zich bij de balie en niet veel later werden ze opgehaald door de dokter. “Goedemiddag. Ik ben dokter Victor Stekelenburg. Ik ben vervangend huisarts voor de patienten van dokter van Volhoven. Ik begreep van Amanda dat je geen vast voedsel meer binnen houdt.” Evie ging zitten en deed haar verhaal. Stekelenburg was aan het typen en toen Evie uitgepraat was keek hij haar aan. “Aangezien je zwangerschapsvergiftiging hebt kan ik je geen medicatie geven tegen het overgeven. Er is kans dat dat schadelijk is voor de baby. Je moet wel eten. Niet eten is ook schadelijk. Het enige wat ik kan bieden is sondevoeding.”

Hailey
Hailey knikte. “Dat is zeker zo.” Ze slikte. Ze vond het nog steeds emotioneel om het over haar opa te hebben. “Hij heeft altijd in mij geloofd. Ik ben blij dat we hem wat rust hebben kunnen geven toen we Adam hebben geidentificeerd.” Ze keek naar de kinderen en dacht na. “Ooh dat liedje.” Ze haalde diep adem. “Olifantje in het bos, laat je mama staart niet los.”

Allie

Allie keek naar Josie en vervolgens naar Liam. 'Echt niet,hè Joos. Als wij gaan gillen dan is het van plezier. Dat oom Liam nou niet durft." Ze noemde expres Charley niet om haar zich schuldig te laten voelen dat ze niet durfde. Allie knikte. "Jullie zusje is zeker een wondertje en iedereen zal heel veel van haar gaan houden."

Thijs

Thijs knikte. Hij liep met Evie mee. Ook hij was zenuwachtig maar probeerde zijn gevoelens uit te schakelen. Hij moest er nu mentaal zijn voor Evie. Niet veel later werden ze opgehaald door de dokter en deed Evie haar verhaal. Thijs schrok. "Sondevoeding?",herhaalde Hij verbaasd. "Maar hoe gaan ze dat dan doen? Evie is wel zwanger. Ik wil niet dat de baby risico loopt of iets."

Nora

"Me too en ik weet zeker dat je opa ergens heel trots daar boven naar vernemen kijkt als die ziet wat je allemaal hebt bereikt en hoe prachtige gezinnetje je hebt gekregen en hopelijk nog een kindje aan toe wordt gevoegd." Ze kuste Hailey liefdevol. Nora keel toe hoe de kinderen enthousiast meezingen met Hailey. Ze werd haast ontroerd door het aanzicht.

Liam
“Haha heel grappig. Ik krijg je nog wel.” En hij porde Allie in haar zij. Hij keek even naar Josie en Charley. “We hebben onze broodjes op mogen we spelen?” Vroeg Josie. Liam knikte. “We halen jullie op als we weer door willen en blijf bij elkaar.” Ze knikten braaf en stonden op. Hand in hand rende ze naar het klimrek. Het was aandoenlijk om te zien. Liam keek even naar Allie. “Je voelt je echt okee? Als het niet gaan gaan we terug naar het huisje. Heb je nog iets gehoord van je vader?”

Evie
“Ik begrijp uw zorg meneer van Zelenberg maar als we niks doen is het ook gevaarlijk voor de baby.” De dokter typte iets en draaide toen het beeldscherm naar Evie en Thijs toe. “Ze gaan een neussonde plaatsen. Dus de zonde gaat via de neus naar de maag. Het kan zijn dat je na de bevalling alsnog een maagsonde moet nemen. Maar dat is voor later een zorg. Via deze weg is het niet schadelijk voor de baby. Ik stuur je zo een verwijzing naar het ziekenhuis.”

Hailey
Hailey knikte. “Dat is zo.” Ze stond op toen ze klaar waren met zingen en de jongens liepen door. Ze deed Indy in de kinderwagen toen ze merkte dat ze in slaap was gevallen in Hailey haar armen. Ze maakte een foto voor Allie en stuurde het naar haar door. Ze sloeg haar armen om Nora heen. “We hebben een heel mooi gezinnetje en hopelijk is het ons gegund om het aan te vullen.” En ze gaf Nora een kus in haar nek.!

Allie

Allie probeerde zo onschuldig mogelijk te kijken maar schoot toen in de lach. Ze was blij dat ze toch met elkaar konden lachen en genieten can deze dag terwijl haar ouders en Evie en Thijs terug waren gegaan naar Nederland voor Evie haar gezondheid. Ze keek naar de meisjes die samen aan het spelen waren in de bij gelegen speeltuin. Allie keek op naar Liam. "Ja,liefje echt waar. Als het niet gaat dan zeg ik het wel. Ik had alleen even een pauze nodig en een broodje." Ze pakte nog een broodje kaas uit de tas. "Wil jij nog?" En bood Liam een broodje aan. "Papa appte dat hij zo boodschappen gaat doen voor Eef gezien zei met Thijs toch naar de dokter is helaas om te kijken of die iets voor haar kan betekenen want ze houdt geen vast voedsel binnen."

Thijs

Thijs knikte maar hij was nog niet bepaald gerust gesteld. Hij wibelde op zijn stoel. Thijs knikte alleen maar. Hij was nog een beetje overrompeld. Eef dir misschien voor altijd een maagsonde zou krijgen. Hij wilde er niet aan denken. Hij wilde dat na de komst van Yara gewoon al deze ellende voorbij was en ze vollop van elkaar, Yara en de andere kinderen konden genieten. Thijs stond op en hielp Evie overeind. "Dank u, dan gaan we maar meteen door."

Sorry weet even niks te reageren op Hailey

Liam
Liam nam het broodje met kipfilet en paprika aan en maakte het zakje open. Hij sloeg zijn armen om Allie heen. “Het zit ook niet mee he.” En hij keek even naar Josie en Charley die in de rij stonden voor de Maya de Bij zweefmolen die midden in de speeltuin stond. “Ik weet gewoon niet wat ik tegen de meiden moet zeggen. Moeten we het wel tegen hun zeggen?”

Evie
Evie had het gevoel alsof ze in een heel diep gat viel waar ze niet meer uit kon. Ze voelde haar maag in een krimpen. Een neussonde? Kans op een maagsonde? Ze slikte. Dit was niet de toekomst die ze voor ogen had. Ze merkte dat al de energie die ze nog had uit haar weg zoog. Ze liet zich door Thijs overeind helpen. De huisarts keek hen met een blik vol medeleven aan. “Ik heb met jullie te doen eerlijk waar. Ik stuur jullie door en maak een opmerking erbij dat jullie graag nog naar jullie kindje willen kijken. Ik wens jullie sterkte.” Evie knikte en ze schudde afwezig de hand van de dokter. Daarna liep ze de spreekkamer uit.

Allie

Allie knikte. Ze dacht na over de juiste woorden. "Inderdaad. Ik hop gewoon dar als Evie eenmaal is bevallen alle ellende voorbij is en ze gewoon vollop van de kleine en de andere kinderen kunnen genieten. Dit gunde ik haar en Thijs zo niet." Allie slikte even. "Ik weet het niet. Misschien kunnen we beyer wachten tot we meer weten. Anders maken we ze onnodig ongerust. Ze genieten net zo van hier."

Thijs

Thijs dankte de man. Hij pakte Evie haar hand vast en liep afwezig en in stilte de dokterspraktijk uit. Langzaam aan, verdoofd liep hij naar de auto. Thijs hielp Evie instappen. Hij liet zijn hoofd op het stuur vallen. Na een tijdje keek hij Evie aan. "Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Hoe ik je moeders in kan spreken. Dit is gewoon een complete domper op alles. Straks krijg je daadwerkelijk een maagsonde. Ik hoopte gewoon dat we nu eindelijk een beetje alle ellende achter ons konden laten maar het lijkt maar niet op te houden. Het spijt me,Eef. Meer weet ik niet te zeggen. Uiteraard zal ik er voor je zijn en sleep ik jehier doorheen maar ik ben hier ook even stil van."

Nora

Ze hadden inmiddels het pad af gelegd. Ze had genoten van de jongens die vol enthousiasme de kabouters hadden gezocht en de opdrachten uit hadden gevoerd. Ook Emmie had zichtbaar genoten en Indy was van alle indrukken in slaap gevallen en lag vredig in de buggy. "Zo! Zullen we nog even iets drinken op het terras bij de speeltuin?" "Mogen we dan fristi, mana Nora?",vroeg Johnny. "Jullie mogen fristi." Ze nam Johnny en Tony bij de hand. "Kom, dan gaan wij voorop."

Liam
Liam gaf Allie een kus. “Ik had dat ook echt voor hun gewild en gegund ook. Maar we moeten de moed erin houden. Ze zijn een sterk paar lieverd. Ze redden zich wel.” En hij trok Allie naar zich toe en sloeg beschermend zijn armen om haar heen. Hij keek naar de meiden die in de attractie zaten en zwaaide naar hun. “Dat vind ik een goeie. Laten we wachten tot Thijs of je vader iets laat weten en dan nadenken wat we tegen de meiden gaan zeggen.”

Evie
Evie keek Thijs aan. “Ik had het ook anders gewild schat. Ik had gewild dat we konden genieten van ons vlindertje. Ik wil niet de hele dag op bed liggen. Ik wil niet eten via een sonde eten. Ik wil…” Ze begon te huilen. Ze was zo blij toen ze er achter kwam dat ze zwanger was. Nu was dat gevoel van vreugde omgezet in een gevoel van verdriet. Ze haalde diep adem. “Ik kan dit niet meer Thijs. Ik hou dit niet nog vijf maanden vol.” Ze wist dat ze wel moest maar ze was gewoon moe. Ze was er helemaal klaar mee.

Hailey
Ze hadden heerlijk gewandeld. De kinderen hadden het ook heel erg leuk gehad. Ze duwde de kinderwagen met een slapende Indy erin richting het terras. Ze keek toe hoe Finn Ethan op het terras duwde. Ze ging zitten en bekeek even de kaart. “Zullen we ook een lekkere pannenkoek gaan bestellen? Even lunchen voor we weer naar de camping gaan?” En ze keek de groep rond.

Allie

Allie knikte. "I know. Maar ze hebben gewoon al zo veel meegemaakt. Ik dacht echt dat Evie,Thijs kwijt was na het overlijden van Dani. Gelukkig wist John hem uit zijn bed te krijgen en lijkt Thijs echt oprecht bereid om het goed te maken en er volledig voor Evie te zijn. Ik geloof ook dat ze hier uit komen maar.. ik had gewoon zo graag gezien dat Evie van deze zwangerschap kon genieten en van de vakantie met de meiden en Tony. Gewoon even rust voor dat hun meisje genoten zal worden en hun leven met vier kinderen om de kop komt te staan." Allie kroop in Liam zijn beschermende sterke armen. "Afgesproken." Allie stond op. "Ik ga even spelen met de meisjes. Ga je mee?"

Thijs

Thijs trok Evie naar zich toe. "Ik weet het. Ik weet het. Ik weet niet hoe maat het komt goed. Ook hier komen er doorheen." Thijs stapte uit. "Laten we even een wandeling maken. Even proberen om rustig te worden en dan stappen we in de auto naar het ziekenhuis. Oké?" En stapte uit om vervolgens Evie te helpen. "Of wil je liever gewoon even ergens in stilte zitten?"

Nora

Ze waren naar het terras gelopen. De jongens stonden al op het punt om naar de speeltuin te vertrekken. Tony en Johnny begonnen enthousiast op een neer te springen. "Jaaa! Pannenkoek met stroop en suiker." Nora bekeek het menu. "Eerlijk gezegd heb ik ook wel een beetje trek in de buik. Tegen een pannenkoek zeg ik geen nee." Ze keek naar de jongens en Emmie. "Gaan jullie maar spelen als het even er is dan roepen we jullie." De ober kwam aangelopen. Ze bestelde twee fristi en een appelsap voor de kinderen en voor ieder een kinder pannenkoek. Zelf nam ze een pannekoek met spek en een ijsthee.

Liam
Liam keek naar Allie. “Ze hebben elkaar weer gevonden schat. Ze hebben geel dingen overwonnen, dit gaan ze ook overwinnen. Straks kunnen ze genieten van hun kindjes.” En hij gaf haar een liefdevolle kus. Hij knikte en liep met Liam aan de hand mee naar de meiden die net uit de Maya de Bij zweefmolen kwamen. “Dit was echt heel leuk oom Liam en tante Allie.” Gebaarde Charley. Liam glimlachte en gaf de meiden een stevige knuffel. “Zullen we naar de schommels? Dan gaan we jullie duwen.”

Evie
Evie keek Thijs aan en knikte. Ze liet zich helpen met uitstappen en wreef over haar buik. “Ik vind het knap dat jij de moed er nog in weet te houden. Ik weet gewoon niet meer hoe ik dat kan doen. Mijn lijf is op. Ik ben allang blij dat ik een stukje kan lopen. Alles kost mij energie.” Ze haalde diep adem en liep naar een bankje en ging daar zitten. Ze voelde zich moe en misselijk. Ze merkte gewoon dat ze niet goed gegeten had.

Hailey
Ze bestelde een cola en een pannenkoek shoarma. Ze keek de kinderen na die lekker aan het spelen waren. Ze keek toen naar Nora en pakte haar hand vast. “Is alles okee? Je bent zo stil.” En ze wiegde de kinderwagen met Indy erin heen en weer. Ze keek op toen hun drinken kwam. Ze keek even naar Emmie die op de schoot van Ethan zat. Het zag er heek vertederend uit.

Allie

Allie knikte. "Inderdaad. Ook hier komen ze doorheen." Allie kuste Liam terug. Ze haalde een paar keer diep adem en dronk torn gaar pakje fris leeg. Samen liepen ze hand in hand naar de meiden die net uit de attractie kwamen. "Wat fijn te horen. Het zag er ook wel heel leuk uit." Allie pakte Charley bij de hand en keek Liam en Josie aan. "Wie er als eerste bij de schommels is " En rende alvast vooruit met Charley giechelend en wel.

Thijs

Thijs ging naast Evie op het bankje zitten. Zijn ene arm sloeg hij om haar heen en met de ander hield hij haar hand vast. Hij keek haar aan. "Eerlijk gezegd weet ik dat ook niet. Ademhalen en doorgaan. Ik moet er nu meer dan ooit voor jou zijn. Ik blijf een vader op afstand. Niemand heeft er iets aan als ik ook nog instort." Hij streelde Evie door de haar. "Het komt goed. Misschien niet vandaag of morgen maar uiteindelijk kunnen we genieten van ons gezinnetje. Beloofd." En kuste haar liefdevol.

Nora

Nora keek op naar Hailey. "Ja, maak je om mij geen zorgen. Ik geniet gewoon van de kinderen,ons neefje en nichtje. Het samen zijn. Soms droom ik even weg naar de toekomst waarin we hopelijk drie kindjes mogen hebben. Ik ben juist zeer gelukkig op dit moment." En kuste Hailey.

Liam
Liam tilde Josie op en zette haar in zijn nek en rende achter Charley en Allie aan. “Wij halen jullie wel in!” Het was echt nek aan nek maar Allie en Charley waren echt eerder. Josie giechelde even. “Oom Liam je wordt langzaam.” En Liam zette Josie weer op de grond en begon haar te kietelen. “Noem je mij langzaam?” Josie knikte. “Je bent een slak.” En ze rende giechelend weg. “Noemde je mij een slak?!” En hij rende zijn nichtje achterna.

Evie
“Maar liefje jij bent ook geen robot. Jij hebt ook je emoties. Ik wil niet dat je je vanwege mij groot gaat houden. Ik zie aan je dat jij hier ook verdriet om hebt.” En ze gaf hem een kus. Ze legde haar handen op haar buik en voelde Yara schoppen. “Ik ben gewoon bang dat ze straks allemaal gezondheidsproblemen heeft. Ik weet niet of ik dat ook nog aan kan Thijs. Ik wil mij niet opsplitsen zoals mijn ouders bij Allie en Hailey moesten doen. Ik wil niet dat haar leven uit ziekenhuis bezoeken gaat staan.”

Hailey
Hailey keek naar de spelende kinderen. “Ik kan hier ook echt heel erg van genieten. Dit gezin, ons leven. Het voelt goed. Sinds we in het huis van oom John en oom Freek wonen heb ik ook meer lucht vanwege de bosrijke omgeving.” Haar ooms waren met de kinderen naar Spanje geëmigreerd om daar een B&B te beginnen. Ze wisten dat Hailey dol was op hun huis en het terrein erom heen en dus mochten zij er in wonen. Hailey gaf Nora een kus. “Hou van je lieverd.”