I’ll be there for you

Mirthe

"Super lief dat jullie überhaupt mee willen. Ik hoop alleen dat iedereen normaal kan doen vandaag tegen elkaar. Ik weer dat Jonah op zijn zachts gezegd zich niet populair heeft gemaakt en ik ben ook nog niet vergeten wat die heeft gedaan, maar we krijgen allemaal nog jaren merkt hem te maken door dat hij de vader is van de baby. Hij heeft zich de laatste tijd wel bewezen." Mirthe dankte Manu voor de boterhammen en begon er meteen aan. "Geen dank. Tip van mij. Schrijf op wat je wilt vragen en neem dat mee naar de afspraak. Zo gesprek is vaak overweldigend en dan vergeet je wat je wolde vragen.",hoorde ze haar moeder zeggen.

Nora

"Dat begrijp ik heel goed. Ik vind het zelfs al een beetje spannend. We houden onze telefoons gewoon goed in de gaten. Zodra we iets horen dan gaan we snel terug naar huis. Beloofd. Maar nu van we ontbijten en met mijn moeder naar de spa." Ze stond weer op om de spullen van Hailey ook bik haar in de rugzak te stoppen. Nora voegde zich naast Hailey aan tafel. "Ja zeker. Super lief dat jullie dit hebben georganiseerd. Ik neem jullie gauw mee uiteten als dank." Nora keek de moeder aan. "Mam, dat hoef toch helemaal niet. Je verdiend dit. Je werkt veel te hard. Een beetje ontspanning kan je wel gebruiken." "Dat weet ik maar toch gaan wij lekker uiteten." En zette twee borden voor hun neus. "Eet smakelijk."

Thijs

"Eef. Maak je nou niet nog drukker. Je weet dat een tweeling eerder kan komen. Er is geen reden om je druk te maken. Alles was goed op de echo en daarbij als ze eruit willen, willen ze eruit. Je kan het niet tegenhouden." Thijs wreef over de rug. "Puf de weeën weg. Diep in door je neus en uit door je mond." Thijs volgde Evie. "Natuurlijk, ik kom eraan." Allie:"Eef, heb je iets wat je stfaks aan kan en comfortabel zit? Ik maak je bed opnieuw op en ga dan thee zetten."

Manu
Manu knikte. “Mirthe het komt echt goed. Ethan en ik zijn er ook bij. Wij leiden de boel wel in de juiste richting.” Hij pakte een schaaltje en deed er wat cornflakes bij en ging aan het kookeiland zitten. “Dat is wel een goeie. Ik wil graag aan de hormonen of hoe dat dan ook heet. Ik weet dat mijn stem dan anders wordt maar het is een begin.” En hij nam een hap van zijn ontbijt. “Over wat anders. Ik word 31 december 16. Ik wil een feestje geven maar ik wil ook mijn naamsverandering vieren. Vanaf volgend jaar ben ik wie ik wil zijn en wie ik ga worden.”

Hailey
Hailey knikte. “Afgesproken.” En ze keek even naar Nora haar moeder. “Dat hoeft echt niet. We nemen je graag mee om even te ontspannen en om je te bedanken voor alle steun.” Hailey slikte eventjes. Nora haar moeder had haar laatst geholpen tijdens een mental breakdown. Ze zat er gewoon even doorheen. Hailey nam een hap van haar boterham. “En Hailey, hoe vind je het om tante te worden?” Hailey verslikte zich even maar haalde daarna diep adem. “Spannend maar ook leuk. Ook fijn dat Evie niet alleen nu de zorg gaat dragen voor mijn nichtjes.”

Evie
Ze haalde adem door haar neus en daarna door haar mond. Ze wreef over haar buik en hoorde Allie haar vraag. “Ik heb nog een nachtpon in de kast.” Zei ze en ze vertrok haar gezicht van de pijn. Voorzichtig liep ze naar de douche en kleedde zich uit. Ze kromp ineen. “Godver!” Riep ze uit. Ze voelde zich nu zo hulpeloos. Ze stapte de douche in en begon te huilen. Ze wilde dat deze hel voorbij was.

Gwen: Gwen kwam het binnenhuis met Astrid binnen. “Waar is ze?” Vroeg ze en hoorde de douche. “Hoe lang heeft ze al weeën?” Vroeg Astrid.

Mirthe

Mirthe zuchtte. "Dat is waar. Was het gewoon maar niet zo een gedoe om een dagje met elkaar op pad te gaan." Mirthe at rustig van de ei. Ze luisterde naar het gesprek. "Dat lijkt me best wel gek. Niet lullig bedoeld maar ik weet nog dat Owen de baard in de keek kreeg en die klonk net als het piepspeeltje van de honden." En schoot in de lach bij de herinnering. Mirthe werd enthousiast. "Oh. Ja je wordt al 16.Dat is zeker reden voor een feestje. Een letterlijk oud en nieuw feest. We nemen afscheid van de oude Manu en ontkomen je nieuwe "ik". Ik help je heel graag met plannen." Ze keek naar haar moeder. "Je moet wel "ja" zeggen mam."

Nora

Elena: "Ik zal er altijd voor jullie zijn. Je bent als een dochter boor mij, Hailey. Je kan dag en nacht bellen als er iets is." En stond op om Hailey een knuffel te geven. Nora luisterde naar het gesprek eb keek liefdevol van haar moeder naar Hailey. "Begrijpelijk, Begrijpelijk. Het is voor iedereen een nieuw hoofstuk. Ik ben blij voor jou zus dat ze het niet alleen hoeft te doen. Nora vertelde dat Thijs haar ten huwelijk heeft gevraagd."

Allie

Allie knikte. "Ik zal hem voor je pakken." Allie zag Thijs hopelijk toekijken. "Laat mij maar even." Ze liep de badkamer in. Ze trok Evie naar zich toe. "Je gaat nu door een hel heen. Je gaat huilen, gillen en waarschijnlijk vervloek je iedereen maar je moet hier doorheen. Als deze hel voorbij is heb je je twee prachtige meisjes in je armen. Maar nu moet je even heel sterk zijn en alles geven wat je in je hebt." Ze kuste Evie op de voorhoofd. "Ik,papa,mama en Thijs slepen je hier doorheen." Ze riep Thijs weer die klaar was om mee onder de douche sta stappen. "Wieg haar zachtjes en masseer de rug." En liep de slaapkamer weer in om het bed te verschonen.

Thijs:" We werden rond een uur of acht wakker. Toen had ze al pijn en braken vlak daarna de vliezen."

Manu
“Het is niet moeilijk. Het is alleen dat Jonah zich niet populair heeft gemaakt bij je broers. Dat heeft tijd nodig.” Manu nam een hap zijn cornflakes. Hij grinnikte. “Dat kan ik mij voorstellen dat Owen een beetje raar klonk. Ik denk dat het bij mij helemaal wennen is omdat ik best een lichte stem heb.” Hij keek naar Emma en toen naar Mirthe. “Dat zou ik wel heel lief vinden maar kijk maar eerst even hoe jij je tegen die tijd voelt okee.”

Hailey
Ze knuffelde Elena stevig. “Jij bent voor mij een tweede mama Elena. Ik ben dankbaar dat Nora en jij in mijn leven zijn gekomen.” En ze nam een hap van haar boterham. Ze knikte. “Uhm ja dat was vrij onverwacht. Maar het was ook wel heel lief. Thijs is zo goed voor haar. Hij gaat voor haar door het vuur en hij wilt voor de meiden een vaderfiguur zijn zoals Joey was voor Evie. Ik vind dat zo onroerend. Mijn zus heeft wel een beetje geluk verdiend.”

Evie
Evie keek naar Allie. Ze beet op haar lip en wreef over haar buik. Ze wilde zo graag de tweeling omarmen maar ze was nu al doodop. Ze liep de douche in en haalde diep adem. Haar blik ging naar Thijs. “Ik ben bang.” Zei ze eerlijk. Ze wist totaal niet wat ze kon verwachten. Ze vond het doodeng om te bedenken dat ze straks echt moeder was van twee meiden.

Astrid: Ze knikte en legde wat spullen klaar. “Goed ze moet straks op bed gaan liggen. We moeten in de gaten houden hoeveel ontsluiting ze heeft. Uiteindelijk mag ze gaan persen, het is de bedoeling dat iedereen dan kalm blijft.” En haar blik ging even naar Joey. “Allie, ik wil jou vragen of jij mij wilt helpen om de tweeling straks te halen.”

Mirthe

Mirthe rolde met de ogen. Ze zei wijselijk niks. Ze had geen zin om nu over Jonah te beginnen. Daarbij kon hij er elk moment zijn. Mirthe schoot in de lach. "Ik kan niet beloven dat we dan niet gaan lachen. Maar uiteraard steunen we je hierin." Mirthe haalde een hand door de haar. "Een olifant die op springen staat maar dan heb ik iets om te doen. De muren komen op me af nu ik helemaal bedrust moet houden met ook nog bekkeninstabiliteit. Ik heb heel Netflix en disney+ al uitgekeken. Een feestje organiseren lijdt juist een beetje af. Laat mij anders in elk geval de uitnodiging tekenen."

Elena

"Wij zijn ook dankbaar met jou in ons leven, lieve Hailey. Maar laten we niet sentimenteel gaan doen. Zo worden de eieren koud." En ging weer zitten. Elena knikte. "Dat snap ik ja. Evie heeft dit zeker verdiend. Thijs klinkt als een goede jongen. Ik ben blij voor haar dat ze iemand heeft gevonden die er zowel voor haar als de dochtertjes wilt zijn. Dat ze het niet alleen hoeft te doen. Kinderen opvoeden alleen is zwaar. Ik ben benieuwd naar waarneer de tweeling zich aandient. Je stuurt wel een foto hé van je nichtjes."

Thijs

Thijs stapte met Evie onder de douche. Hij zette de douche op de juiste temperatuur en wiegde Evie in zijn armen. "Stt, je hoeft niet bang te zijn. We slepen je hier allemaal doorheen. Ik blijf bij je. We doen dit samen. Richt je aandacht tot jezelf. Ga mee op de golven van de weeën. Voel het warme water op je huid."

Allie knikte. "Het is bed is net weer opgemaakt." Allie keek naar de vader. "Ik gooi je er anders uit hoor pap.",sprak de streng. Maar toen schrok ze even. "Uhmm.. oké. Is goed." Ze had alleen totaal geen idee wat ze dan moest doen. Maar Astrid zou haar vast wel begeleiden.

Manu
Manu gooide zijn ongebruikte servet richting Mirthe. “Ik zeg ook niet tegen jou dat jij een waggelende pinguïn bent.” En hij grinnikte. Hij at verder en hoorde iemand van de trap afkomen. Het was Owen. Hij stond op en gaf hem een kus. “Zou ik een eitje voor je bakken?” Owen schudde zijn hoofd. “Ik heb niet zo’n honger.” Manu keek Owen aan. Hij zag bleek. “Owen je hebt gisteren ook niet veel gegeten. Je moet echt wat eten voor we naar de dierentuin gaan.” Owen keek hem geïrriteerd aan. “Ik heb geen honger zeg ik toch!” En Owen liep naar buiten. Manu keek even hulpeloos naar Mirthe en Emma. Hij ging weer zitten en zuchtte diep. “Ik zou het tof vinden als jij de uitnodigingen ontwerpt Mirthe.”

Hailey
Ze begon te lachen en at rustig verder. Ze knikte. Ze keek even naar Nora en kneep in haar hand. Ze keek toen weer naar Elena. “Je hebt een pracht dochter Elena. Dankzij jou is ze geworden tot de fantastische vrouw die ze nu is.” En ze gaf Nora een kus. Hailey knikte. “Beloofd. Ik verwacht ergens dat ik vandaag een telefoontje krijg. Ik weet ook niet waarom maar iets in mij zegt dat het vandaag gaat gebeuren.”

Evie
Evie haalde diep adem. “Ik heb gelezen dat iemand wel 22 uur weeën had. Ik ben gewoon bang dat het bij mij ook zolang gaat duren.” En ze wreef over haar buik en haalde diep adem toen er weer een wee kwam. Ze keek naar Thijs. “Ik ben blij dat jij er bent. Ik ben blij dat de meisjes meteen een vaderfiguur hebben om naar op te kijken.” En ze gaf hem een kus maar trok weer terug toen er weer een wee kwam. “Thijs. Ze willen er uit.” Ze voelde het aan alles. Ze kromp ineen en kneep in Thijs zijn hand. “Alsjeblieft. Ik moet liggen.”

Emma

"Oké, touch! Ik hou veedee wijselijk mijn mond."",hoorde ze Mirthe tegen Manu zeggen. Emma schudde lachend de hoofd. Ze was bij hunngaan zitten en had een boterham gesmeerd. Ze keek op toen Owen beneden kwam. "Owen de Wit! Zitten en eten!",riep ze hem naar. Geïrriteerd stond ze op.
"Naar binnen jij nu heel gauw! Dit gedrag prik ik niet. Je gaat eten of je gaat niet mee naar de dierentuin. Als je je als een klein kind gedraagd dan behandel ik je ook zo. En bied je excuses aan, aan Manu. Je hoeft niet zo bot te doen tegen hem. Hup naar binnen nu en ik wil je niet meer horen!"

Mirthe glimlachte. "Dan ga ik eens brainstormen vanavond over een ontwerp. Als ik iets op papier heb staan San laat ik je het zien."

Nora

Nora werd helemaal rood en verlegen. "Hou op, asjeblieft. Ik word er ongemakkelijk van." En verborg zich achter de handen. "Nora, doe niet zo gek. Je bent nou eenmaal en prachtige jongevrouw geworden en we hebben dit samen gedaan. Daar ga ik niet om.liegen.",hoorde ze haar moeder zeggen. Haar moeder was opgestaan en gaf haar een kus op de voorhoofd. "Willen jullie nog thee?",vroeg Elena. Elena:"We zullen het zien. Als we iets horen dan gaan we snel weer naar huis." "Dat had ik ook al beloofd."

Thijs

Thijs kuste Evie op haar voorhoofd. "Ik hoop het voor jou van niet maar dat heb je niet in de hand. We kunnen er alleen maar doorheen. Ik ben bij je. Ik help je hier doorheen." En masseerde Evie haar rug. Thijs kuste Evie. "Ik zal er altijd voor je zijn. We zijn immers verloofd." En keek naar de ring om haar vinger die hij had gegeven op de gender reveal. Thijs beet op zijn lip toen Evie haast zijn hand fijn kneep. Hij zette de douche uit. "Oké kom maar." Allie stond klaar met een handdoek. Hij droogde er vluchtig af en deed haar ochtendjas aan. Daarna trok die snel de zijne aan. Hij liep Evie op bed zodat Astrid haar kom onderzoeken.

Manu
Manu schrok toen Emma zo tegen Owen deed. Hij beet op zijn lip. Moest hij het nou opnemen voor Owen? Hij keek naar Mirthe. Owen kwam terug. “Het spijt me.” Manu knikte en gaf hem een kus. “Het is al goed. Ik snap het. Ik ben er voor je als je wilt praten.” En hij kneep in Owen zijn hand. “Wil je yoghurt met een banaan?” Owen knikte. Manu stond op en ging voor Owen aan de slag. Er maalde allerlei gedachten door hem heen. Zou hij aan Emma vertellen wat Owen aan hem heeft verteld?

Hailey
Hailey kneep in Nora haar hand. “Jij en je moeder zijn een voorbeeld voor vele Nora.” En ze gaf haar een kus. Hailey keek naar Elena. “Een kopje thee zou wel lekker zijn. Heb je nog die Autumn Storm thee van Pickwick?” Hailey knikte en keek even naar haar telefoon. Ze had nog geen bericht. “Ik vind het gewoon onwijs spannend. Ik hoop gewoon dat alles goed gaat. De familiewhatsappgroep is ook stiller dan normaal. Normaal gezien appt mijn moeder altijd wel iets maar nu is het opvallend stil.

Evie
Evie ging liggen op bed en haalde diep adem. Astrid begon haar te onderzoeken en keek haar aan. “Je mag zo gaan persen. Je mag zo heel diep adem gaan halen en persen. Allie als de baby zich laat zien mag je mij zo helpen.” Evie keek naar Thijs en naar haar ouders. “Okee Evie haal diep adem en…” Evie kreunde. Het deed zoveel pijn. Ze begon te huilen en keek haar vader aan. “Ik kan dit niet. Ik wil dit niet meer!”

Mirthe

Mirthe keek Owen en hun moeder na. Ze zag de blik van Manu. "Zeg maar niks." Ze zag dat Owen weer terug kwam met Emma op zijn hielen. Ze keek Owen even aan. "Alles oké? Je ziet moe en bleek. Je moet wel goed eten,broertje. Spelen vraagt ernergie van je. Eet minst een halve banaan als je echt geen trek hebt." Emma":Sorry,Owen. Ik had niet boos mogen worden. Maar ik weet ook niet meer wat ik moet als je niet wilt eten. Want dat idee begin ik steeds meer te krijgen."
Mirthe knikte. "Me too."

Nora

Nora keek naar Hailey. "Zo voelt het helemaal niet. Voor mij was het normaal dat mama vaak aan het werk was maar je probeerde wel altijd in je vrije tijd leuke dingen te doen met mij. Het is voor mij normaal om er voor jou te zijn en je te kunnen helpen waar nodig." Elena:"Neem nou eens gewoon een compliment aan." En gooide de een handdoek naar jet hoofd van de dochter. "Heb ik speciaal voor je meegenomen gisteren bij de boodschappen. Wil jij gemberthee,Noor?" Nora knikte. "Probeer Allie eens te appen of is die bij Liam?"

Joey

Allie:"Ik sta paraat." Aan weerszijden van Evie stonden Thijs en haar vader om Evie haar benen vast te kunnen houden mocht het moment daar zijn dat Evie daadwerkelijk ging persen. Joey pakte Evie haar hand vast. "Eef, kijk me aan. Jij kan dit! Jij bent een sterke vrouw. Die baby's willen eruit en die gaan we er samen uit krijgen ook. Bij de volgende week pers je zo hard als je kan. Kom op, persen. Persen,persen! Goed zo en haal diep adem." Hij veegde de voorhoofd af met een nat washandje. "Oké, nog een keer. Geef alles wat je in je hebt."

Owen
Owen keek zijn moeder aan. Hij wilde het er liever niet over hebben. Zijn ouders maakte zich druk om Mirthe hij wilde niet dat ze zich ook zorgen om hem gingen maken. Manu zette een schaaltje met yoghurt met daarin een banaan in stukjes voor hem neer. Langzaam begon hij te eten. Hij keek zijn moeder aan. “Ik voel mij gewoon niet lekker. Meer is het niet.” Manu keek hem even streng aan maar Owen negeerde de blik.

Hailey
“Noor niet zo bescheiden doen. Je verdiend deze complimentjes maar je moeder ook. Jullie zijn een voorbeeld voor vele zoals ik net al zei. Ik vind jullie een van de mooiste mensen die ik ooit heb ontmoet.” Ze glimlachte toen Elena zei dat ze die thee speciaal voor haar had gekocht. “Aaw super lief dankjewel.” Ze dacht na. “Liam is een weekend weg met vrienden dus Allie is thuis.” Ze pakte haar mobiel en appte Allie. Hey Allie, is alles okee? Het is zo stil in de familieapp. Xx

Evie
Het deed onwijs veel pijn. Ze kon gewoon echt niet meer. “Nog een keer Evie.” Zei Astrid. “Ik zie een hoofdje. Allie help je mee.” En Evie haalde nog een keer diep adem en perste zo hard ze kon. Plots hoorde ze gehuil en even keek ze op. In Astrid haar armen lag het eerste meisje. “Gefeliciteerd Evie en Thijs met jullie oudste dochter. Hoe willen jullie haar noemen?” En Astrid maakte het meisje schoon en legde het meisje op Evie haar borst. Evie keek het meisje aan. “We gaan haar…” Ze keek even naar Allie en haar vader. “Josette Allison noemen. Haar roepnaam wordt Josie.”

Emma

Emma voelde dat er meer aan de hand was maar liet het hier bij. Ze zou Owen later wel aanspreken voor een één op één gesprek. "Als je je niet lekker voelt dan blijf je thuis,Owen. Je rust pakken. Straks steek je iedereen aan. Mirthe kan nu boet ziek worden. Elk virusje kan gevaarlijk voor de baby."

Nora

"Oké, zou kan die wel weer. Ik voel me helemaal ongemakkelijk worden en volgens mij heb ik inmiddels een hoofd zo rood als een tomaat." Elena:"Kleine moeite." Nora knikte. "We zullen het horen. Zullen we dan zo gaan als we onze thee ophebben?"

Joey

Joey zag hoe Allie, Astrid hielp op de baby te wereld te brengen. Hij kon zijn tranen niet langer in houden. Wat was dit bijzonder mooi. Plots hoorde hij gehuil. Daar was baby nummer één. Joey keek verbaasd naar Thjs en Evie en zag ook dat Allie inmiddels ontroerd was geraakt. "Maar.." Astrid:"Jongens we hebben geen tijd. Baby twee komt eraan. Thijs wil jij de navelstreng doorknippen?" Joey keek toe hoe Thijs de navelstreng doorknipte. "Oké, Eef. Nog één keer. Dit maal gaat het makkelijker. Geef nog een keer als wat je kn je hebt."

Owen
Owen keek zijn moeder aan. Hij knikte. “Daar heb je gelijk in. Ik blijf dan thuis.” Zei hij en hij zag dat Manu hem een blij gaf maar die negeerde hij. Hij at verder maar schoof zijn bord aan de kant. Owen liep van tafel naar boven. Hij liep naar de badkamer. Owen liep naar de kraan en bekeek zichzelf in de spiegel. Langzaam draaide hij de kraan open en deed de bril van de wc omhoog. Hij haalde diep adem, deed zijn vinger in zijn keel en gaf over.

Hailey
“Mwah valt mee hoor.” En ze grinnikte. Ze speelde met haar vingers en keek naar de klok. “Ik moet wel zo mijn medicatie nog innemen. Dan heb ik dat maar gedaan voor ik weg ga.” En ze keek naar haar telefoon. Het bleef nog steeds stil. Ze haatte dit. Ze haatte die onwetendheid. Niet veel later lichte haar telefoon weer op. “Tis Riley in de familie app. Hij zegt dat het opvallend stil is terwijl dat mam normaal de oren van ons hoofd afkletst.”

Evie
Evie keek naar Josie die veilig in de armen van Thijs lag. Lang kon ze niet van dat beeld genieten want ze mocht van Astrid weer persen. Ze haalde diep adem en deed ontzettend haar best. Astrid knikte haar bemoedigend toe. Ze perste nog een keer en toen klonk er weer gehuil. Daar was ze dan. Hun tweede meisje. Astrid maakte haar schoon en gaf haar aan Evie. “Gefeliciteerd Evie en Thijs. Jullie tweede dochter is ook gezond en wel. Hoe gaan jullie haar noemen?” Evie keek naar Thijs. Evie keek naar haar moeder. “Charlotte Hailey. Maar we noemen naar Charley.”

Mirthe

Mirthe zuchtte. "Jammer, maar het is inderdaad dan beter dat je thuis blijft. Rust lekker uit. Hopelijk voel je je morgen beter." Ze keek vervolgens naar Manu. "Als je liever bij Owen blijft dan begrijp ik dat." Ze stond moeizaam op. "Ik ga voor de zekerheid nog even een vest pakken om mee te nemen." En stond moeizaam op. Ze liep richting haar slaapkamer maae hoorde gerommel komen uit de badkamer boven. "Owen. Alles oké?"

Nora

Nora knikte. "Je hoeft ook niet meteen op te springen maar gezien we wat vroeger wilde gaan is het wel verstandig om zo ons klaar te gaan maken voor vertrek." Nora zag Hailey op de telefoon kijken. "Nog steeds niks?" Nora trok een wenkbrauw op . "Dat is inderdaad verdacht." Ze dacht na. "We rijden anders wel even langs om te kijken wat er aan de hand is."

Joey

Joey keek ontroerd naar Evie en Thijs die hun tweeling vaat hield. Hij oudste dochter was mama. Hij was zojuist opa geworden van twee piep kleine meisjes. Het deed hem denken aan de geboorte van Allie en Hailey. Ook al waren hun nog eerder geboren en een stuk kleiner. Hij knuffelde voorzichtig het tweetal. "Gefeliciteerd! En die namen." Hij slikte even. "Ik vind het heel bijzonder dat jullie mijn oudste kleindochter naar mij vernoemd hebben." Allie kwam bij hem staan. Hij omhekste haar. "Ik ook. Dat had echt niet gehoeven. Maar ik vind het zo lief."

Owen
Hij spoelde de wc door en bleef wankelend staan. Even bekeek hij zichzelf in de spiegel toen hij Mirthe hoorde roepen. “Het gaat prima!” Riep hij. Owen wilde net water gaan drinken toen het opeens zwart voor de ogen werd. Hij probeerde zich staande te houden maar voor hij het wist viel hij flauw. Tijdens de val knalde zijn hoofde tegen de wasbak. Roerloos belande hij op de grond. Plots begon zijn lijf te shaken alleen Owen bleef niet bij bewustzijn.

Hailey
“Ik snap het lieverd.” En ze gaf Nora een kus. Hailey keek even naar de telefoon die weer op lichte. “Mam.” En ze las het appje. Haar telefoon viel bijna uit haar handen toen ze het berichtje zag. “Mama zegt dat Evie net thuis is bevallen van de tweeling. Ze zijn kerngezond en hebben de volgende namen gekregen. Josette Allison, roepnaam Josie, en..” Ze slikte. “Charlotte Hailey, roepnaam Charley.” Er welde tranen op in haar ogen. Haar zus had haar naam meegenomen in de naam van de baby.

Evie
Dankbaar keek ze naar haar twee meiden. Thijs had de navelstreng van Charley ook doorgeknipt en Charley lag vredig op haar borst. Ze was zo blij dat de meiden gezond waren. Ze was uitgeput maar voldaan. Haar blik ging naar haar ouders en zusje. “Pap mam, jullie zijn mijn grote voorbeelden. Allie, jij en Hailey waren mijn eerste kleine zusjes. Ik wist vanaf moment een dat ik ze naar jullie wilde vernoemen.” Ze kuste Charley op haar kleine hoofdje. “Thijs zullen wij de tweeling wassen en aankleden? Dan kan Evie even op adem komen.” Hoorde ze Astrid voorstellen.

Emma

"Mama!!!!",hoorde ze Emma opeens gillen. Ze sprong overeind. "Wat is er?",vroeg ze geschrokken aan Mirthe. "Owen! Ik hoorde een knal." Emma sprintte naar boven en vond Owen bewusteloos op de grond van de badkamer. Ze zag zijn hele lichaam shaken. "Mirth, bel een ambulance. Nu! Laat Manu papa uit zijn atelier halen. Het is ernstig." Ze hoorde vervolgens voetstappen. Emma pakte een stapel handdoeken en legde die onder Owen zijn hoofd. Ze probeerde hem ondertussen wakker te schudden. Ook al stond ze stijf van de angst ze probeerde haar emoties onder controle te houden. Ze moest nu scherp blijven.

Nora

Nora kuste Hailey terug. Ze keek op toen Hailey zei day Gwen had geappt. Ze wilde net vragen of alles oké was torn Hailey het appje hardop voorlas. Snel zette ze haar kopje thee op tafel voordat ze het op de grond liet vallen. "Gefeliciteerd! Tante Hailey. Oh wat fijn te horen dat alles goed is gegaan. Daarom was het dus zo stil in de familieapp." En knuffelde Hailey stevig. Pas daarna drongen de namen tot haar door. "Ze zijn vernoemd naar je ouders en jou en Allie. Zo super lief van Eef."

Thijs

Allie:"Ik vind het zo super lief van je. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Ik voel me echt vereerd dat je er ook maar heb overwogen om Josie, Allison als tweede naam te geven en nu is dat kleine meisje gewoon naar mij vernoemd."
Thijs was in dromenland gezonken,starend naar Josie en Evie die Charley vast hield. Hij schrok op uit gedachten. "Uh, ja oké ik heb dit alleen nof nooit gedaan hoor. Dus wat hulp zou fijn zijn."

Manu
Manu keek op toen Mirthe kwam zeggen dat hij Mike moest halen, er was iets met Owen. Hij wilde meteen naar Owen maar hij rende toch naar de winkel en klopte op de kelderdeur. Mike deed open. “Ha Manu! Lekker geslapen?” Manu slikte. “Ja alleen…Er is iets met Owen.” Mike keek hem aan. “Het is ernstig.” Mike schrok en rende het huis in. Manu rende achter hem aan. Ze kwamen aan bij de badkamer. Manu was nog niet binnen of Mike hield hem tegen. “Manu, het is beter als je dit niet ziet.” Manu slikte. Hij wilde bij Owen zijn. Manu keek toe hoe Mike zijn armen om Emma heen sloeg. Manu liep toch naar binnen en zakte door zijn knieën. Hij zag bloed op Owen zijn hoofd. Manu bleef naar hem kijken. Owen zijn trillingen werden minder maar bleven nog wel. Manu zag een natte vlek tussen de benen van Owen.

Hailey
Hailey veegde haar tranen weg. “Ik ben zo blij dat alles goed is gegaan. Ik app haar zo terug. Ik laat Evie eerst bijkomen van de bevalling.” Ze nam een slok van haar thee en keek even naar de app. Niet veel later volgde een foto. Het was een foto van Evie en Thijs als trotse ouders met de meisjes. Evie oogde moe maar voldaan op de foto. Ze glimlachte. “Fijn om te zien dat ze samen zo gelukkig zijn. Fijn dat de meisjes er nu zijn. Zat ik toch ergens met mijn voorgevoel goed.”

Evie
Evie glimlachte. “Ik wilde jullie meenemen in de meiden hun namen.” Haar blik ging naar Allie. Even keek ze naar Thijs. Ze hadden hier over gesproken. “Allie wil jij samen met Hailey en Riley, de peetoom en tante worden van Josie en Charley. Mocht er iets met ons gebeuren. Wij vertrouwen jullie met onze kinderen.” En ze keek even naar Thijs. Ze gaapte. Astrid nam Charley over. “Kom maar. Ik zie dat jullie een babybadje hebben. We wassen eerst Josie en dan Charley. Joey wil jij Charley even vasthouden?” Vroeg Astrid. Evie keek naar haar vader en knikte. “Knuffel maar met je eerste kleindochter papa.”

Nora

Nora knikte. "Ik ben ook blij te horen dat alles goed is gegaan. Ze zal vast gauw een foto sturen. Wil je er straks heen? We gaan wel ren andere keer naar de spa." En sloeg haar armen om Hailey heen. Ze keek mee toen er een foto binnenkwam op de apop. "Ahh, daar smelt ke toch gewoon van. Nora knikte. "Je zat inderdaad goed."

Allie

"Echt super lief. Dank je, Eef." Allie keek de zus stomverbaasd aan. "Wat?" Ze dacht even dat ze het niet goed verstaan had. "Ja, natuurlijk! Zonder enige twijfel." Allie knuffelde Evie voorzichtig. Ze nam vervolgens weer afstand en keek naar de nichtjes. "Ik zal de besge tante voor jullie zijn die ik kan zijn." Allie keek naar de vader die voorzichtig Charley aannam en ging zitten op het bed. Ze ging naast hem zitten. "Hallo kleintje. Welkom op de wereld. We hebben zo lang naar jou en je zus uitgekeken."

Mirthe

Mirthe bleef ongeduldig onder aan de trap staan. Ze was te zwanger om de trap nog op te komen. Ondertussen probeerde ze een medewerker aan de lijn re krijgen om een ambulance te regelen. "Wat is er allemaal aan de hand?",riep ze jn tranen naar boven. Ze kreeg eindelijk iemand aan de lijn. "Papa, mam! Ik heb iemand aan de lijn."

Hailey
Hailey keek even naar de foto en dacht na. “Denk je niet dat het dan te druk wordt voor Evie?” Hailey nam nog een slok van haar thee. “Evie straalt gewoon. Die meiden lijken ook echt sprekend op elkaar. Al is dat ook logisch maar toch. Dat wordt nog wat later.” En ze grinnikte. “Allie en ik lijken totaal niet op elkaar maar ook wij werden wel eens door elkaar gehaald.”

Evie
Evie beantwoordde voorzichtig de knuffel. “Dankjewel dat je dat wilt zijn voor deze twee meisjes.” En ze keek toe hoe haar vader met Charley aan het knuffelen was. Charley keek haar opa met grote ogen aan maar deed toen een armpje omhoog en maakte wat tevreden geluidjes. “Het zouden kerstkindjes worden maar blijkbaar wilde ze dat absoluut niet.” Zei Evie. Haar moeder ging naast haar op een stoel zitten. “Ik heb in de groepsapp laten weten dat de tweeling geboren is.” Evie knikte. “Dankjewel mam.” En ze ging beter liggen. Ze was moe en uitgeput maar ze was er zo dankbaar voor dat de tweeling er was.

Manu
Mike rende de trap af en nam de telefoon over. Hij kwam de badkamer ingelopen en keek even naar Manu. “Manu wil jij bij Mirthe blijven? Ik snap dat je bij Owen wilt blijven maar Mirthe kan deze stress ook niet aan.” Manu knikte en keek nog even naar Owen die zijn ogen open deed maar weer weg viel. Hij rende met een paar treden tegelijk naar beneden en ving Mirthe op. “Owen is flauwgevallen. Hij is met zijn hoofd tegen de wasbak aan geknald en kreeg een epileptische aanval. Hij kwam even bij net maar viel weer weg. Kom.” En hij pakte Mirthe bij de hand en zette haar op de bank neer. Boven hoorde hij Mike bellen en zeggen: “Emma hij moet in de stabiele zijligging liggen. We moeten hem laten liggen, ze zijn onderweg.” Manu haalde diep adem en kneep in Mirthe haar handen. “Het komt goed.” Fluisterde hij lief tegen haar.

Nora

"We blijven natuurlijk niet heel lang anders zou het inderdaad wel heel erg druk worden maar ik snap ook dat je gewoon heel even je nichtjes wilt gaan bewonderen. We kunnen daarna inplaats van een dagje spa gaan lunchen in de stad. Er toch nog een leuke chille dag van maken." Nora knikte. "Heel mooi om te zien ja. Gelukkig hebben ze mutsjes met hun naam erop laten bedrukken. Alleen moet je vader bij hun niet de zelfde fout maken als bij jou en Allie toendertijd want Josie en Charley ga je nkrt uit elkaar kunnen houden. Al zal je uiteindelijk wel gaan zien wie wie is. Ze zullen gewoon hun eigen persoonlijkheid gaan ontwikkelen. Misschien het juist wel tegenpolen."

Allie

"Natuurlijk! Ik zal altijd voor jullie klaar staan. Jij zal dat later ook voor mij doen mocht ik kinderen krijgen." Allie keek liefdevol naar hun vader en Charley. Ze zag hem Charley haar hansje pakken en hoorde hem zeggen::"Dag lief meisje." Allie schoot in de lach. "Nee mama. Dat zou helemaal nket leuk zijn en we wilde graag onze knotsgekke familie ontmoeten." Allier zag dat Evie moe was. "Ga lekker slapen, Eef. Wij zorgen wel voor de tweeling."

Mirthe

Mirthe keek op toen Manu de trap af kwam. "Wat is er gebeurd?" Ze probeerde zijn verhaal te volgen. "Wat? Maar hoe kan dat nou? Owen heeft helemaal geen epilepsie. Het mket die val zijn geweest. Oh.. laat alles goed zijn." Ze gong op de bank zitten tegen haar zin. Ze voelde zich zo machteloos. Ze wilde er voor Owen zijn maar ze kon niks doen. Ze kon geen eens de trap op komen.
Emma:"Ik ga meteen aan de slag." En legde Owen jn de stabiele zijligging. Mirthe knuffelde Manu. "Sorry dat je dit moest zien."

Hailey
Hailey keek even naar Nora. “Of we gaan eerst even naar de spa en dan naar Evie. Ik kan mij zo voorstellen dat het uitputtend was. Dan beviel ze nog niet eens van een kind maar van twee.” Ze dronk haar thee uit. “Of er moet iets zijn waardoor we ze wel uit elkaar kunnen halen. Misschien gaat de een een bril dragen later. Je weet het maar nooit.” Hailey keek even naar de moeder van Nora. “Hoe heb jij de bevalling ervaren toen je van Nora beviel?”

Evie
“Dat is zeker zo. Als jij ooit kinderen krijgt met Liam dan sta ik zeker klaar voor je kinderen en voor jullie.” Ze keek verliefd naar Charley. Ze zag dat Astrid en Thijs terug kwamen met Josie. Josie had een pakje aan met een schattig pakje met aan de voorkant een vosje. Ze hadden een vosje en hertjes thema bedacht voor de babykamer bij Thijs zijn appartement. Astrid tilde voorzichtig Josie in haar wiegje en nam Charley van haar vader over. Evie keek naar Allie. Ze wilde de tweeling niet uit het oog verliezen maar toch viel ze in slaap.

Owen
Een klap en daarna niks meer. Dat was wat Owen zich herinnerde. Hij kon zich niet meer herinneren hoe hij op de grond terecht gekomen was. “Mam?” Vroeg hij zwakjes toen hij vaag de contouren van zijn moeder zag. “Owen blijf liggen.” Hoorde hij de stem van zijn vader zeggen. In de verte hoorde hij sirenes. Hij voelde zijn hoofd bonzen en zijn lijf trillen.

Nora

"Het maakt mij niet uit. Ik laat de keuze aan jou." Nora knikte. "Daat heb je een gelijk in. Misschien is het inderdaad geen slecht plan om gewoon eerst van de spa te genieten en later de dag op kraamvisite te gaan bij je zus." Nora dronk haar glas leeg en zette toen alle kopjes in de vaatwasser. "Wie weet. Wie weet." Nora ging vervolgens weer aan tafel zitten. Elena:"Oh dat was heel bijzonder. Heel snel. Ze leek wel haast te hebben om zich aan te kondigen. Nora was een klein popje met al een bos donker haar. Ik kan wel een keer babyfoto's laten zien." "Oh alsjeblieft niet mam. Dat is gênant." Nora haalde een hand door de haar. "Was papa er bij?" Ze was een tijdje geleden opzoek gegaan naar haar vader. Inmiddels wist ze de waarheid. Haar moeder had haar vader tijdens har studie in Spanje leren kennen. Gezien ze beide nog jong waren en een leven in hun thuisland hadden zag het jonge stel geen toekomst samen. Het was beter als Elena de baby alleen zou opvoeden en ze contact per brief zouden houden. Nora heeft haar vader wel een paar keer bezocht in Spanje maar dat kon ze zich niet herinneren. Inmiddels had ze alle brieven en kaarten gelezen die haar vader in alle haren had gestuurd. Binnenkort zou ze met Hailey afreizen naar Dpanje om haar vader op te zoeken. "Nee. Hij kon niet komen. Hadden geen geld. Vond hij heel spijtig maar het was niet anders. We hebben gebeld zodra je was geboren."

Allie

Allie zag dat Evie toch in slaap was gevallen. "Ik ga Liam op de hoogte brengen van de komst van de tweeling en jullie lekler laten. Als er iets dan geven jullie maar een gil." En liep weer naar het woonhuis. Ze plofte op de bank om even bij te komen. Ze had het toch best wel als heftig ervaren zo bevalling en dan ook nog mogen helpen bij de geboorte. Ze begon Liam te appen. Hoi liefje. Hoe is het met jou? Ik wilde je geaag op de hoogte stellen van het feit dat Evie van twee kerngezonde meisjes is bevallen. Ik mocht helpen bik de bevalling echt heel speciaal. En het mooiste komt nog. Evie heeft de meisjes naar papa, mama,Hailey en mijzelf vernoemd: Josette (Josie) Allison en Charlotte (Charley) Hailey. Tevens heeft Evie ons drieën uitgekozen als peetouders voor de meiden.

Emma

Emma pakte Owen zijn handen vast. "Rustig maar. Papa en mama zijn bij je. Alles komt goed. Er is een ambulance onderweg om je te onderzoeken. Je bent flauw gevallen en hebt toen je hoofd gesloten." Ze wilde niet beginnen over de epilepsie aantal die hij had gehad. Ze wilde Owen geen paniek aanpraten. "Manu is beneden bij Mirthe. Probeer rustig te blijven, oké? Het komt allemaal weer goed."

Hailey
Hailey knikte. “Dan app ik straks mijn vader wel om even te overleggen wanneer het handig is dat wij komen.” Ondertussen luisterde ze naar Elena en pakte Nora haar hand vast. Ze zouden binnenkort naar Spanje gaan om haar vader op te zoeken. Hailey hoopte dat Nora haar vader de moeite zou doen om zijn dochter te leren kennen want iets wat Hailey Nora gunde was een goeie band met haar vader. “Maar waarom is hij in al die achttien jaar dan nooit hierheen gekomen? De tijden zijn veranderd. Waarom heeft hij nooit moeite gedaan om Nora te leren kennen?”

Liam
Liam was met vrienden een weekendje weg. Hij had eerst getwijfeld omdat zijn schoonzus op knappe stond maar Allie had hem aangespoord om met vrienden weg te gaan. Ze waren net aan het bespreken wat ze die dag zouden doen toen hij een appje kreeg. Aaw gefeliciteerd tante Allie! Echt wat een schattige namen en wat lief dat ze ze naar jullie hebben vernoemd. Ook bijzonder dat je peettante bent geworden. Wil je dat ik naar je toe kom? Xx

Owen
Owen haalde paniekerig adem. Waarom had hij nou weer zijn eten uitgespuugd? Waarom had hij gewoon niet gezegd hoe hij zich al maanden voelde? Hij slikte. “Ik haat mezelf…” Hoorde hij zichzelf zeggen en viel weer weg. Ergens in de verte hoorde hij een deur open gaan, voetstappen op de trap. “De jongen beneden vertelde ons dat we hier moesten zijn.” Hoorde hij vaag een vrouwenstem zeggen. Hij wilde wat zeggen maar verloor zijn bewustzijn weer.

Elena

"Dat is goed. We horen het wel.",hoorde ze haar dochter zeggen. Elena haalde een hand door de haar en staarde voor zich uit. "Begrijp het niet verkeerd, Hailey. Het is mijn keuze geweest om Nora haar vader hier weg te houden. Ik wilde het niet ingewikkeld maken. Het leek mij beter als Nora dacht dat er geen vader was. Ik wist niet hoe ik het haar moest uitleggen. Het was echt niet kwaad bedoeld of dat ik Nora geen band met haar vader gunde. Daarbij gunde ik hem ook een nieuw leven in Spanje." Nora zag dat haar moeder emotioneel werd en stond op om haar een knuffel te geven. "Het is oké,mama. Het is je vergeven. Ik hoop alleen dat ik vanaf nu de verloren tijd met papa kan inhalen. Ik wil hem heel graag leren kennen." "Hij wilt jou ook heel graag leren kennen,Noor." En gaven elkaar een knuffel en kus.

Allie

Allie was naar de keuken gelopen om een pot thee te zetten. Ze hoorde haar mobiel trillen en las het appje van Liam. Het was ook zo onwijs lieve schat. Dank je wel klinkt wel gek hoor, tante Allie. Nee hoeft biet. Geniet van je weekend met je vrienden. Dat heb je meer dan verdiend. Ik wilde je gewoon meteen op de hoogte brengen. Xxx en enjoy

Emma

Emma hoorde voetstappen de trap op komen. Ze streelde Owen door zijn haar,dat zeiknat was van het zweet. Ze stapte de badkamer uit om ruimte te creëren. Ze keek naar Mike. "Ik snap het niet. Hoe kon dit nou gebeuren? Hij voelde zich gewoon niet lekker. Ik dacht dat die oververmoeid was door het spelen en heb hem naar bed gestuurd en afgeraden om.mee te gaan naar de dierentuin." Ze sloeg de handen voor de ogen. "Waarom zijn die dat laatste? Heeft die iets tegen jou gezegd?"

Hailey
Hailey keek even naar Elena. Ergens kon ze zich gewoon niet voorstellen dat een moeder de vader van haar kind bij het kind weg zou houden. Tenzij er een hele goede reden voor was zoals bij Stefan. Ze keek even naar moeder en dochter. “Ik snap dat je er voor koos Elena maar ik vind het wel fijn dat Nora nu eindelijk haar verder kan ontmoeten en een band met hem kan opbouwen. Misschien heeft ze wel halfzusjes of broertjes waar ze ook een band mee kan opbouwen.” Ondertussen pakte ze haar schoenen en deed die aan.

Gwen
Gwen was in overleg met Joey naar het huis gelopen. Thijs was de tweeling op bed leggen en samen met Joey zouden ze op Evie letten zodat Gwen zichzelf even kon opfrissen. In de keuken zag ze Allie en liep naar haar toe. “Alles okee lieverd? Je hebt het daarnet zo goed gedaan. Ik ben onwijs trots op je.” En ze gaf haar een kus. Ze liep naar de keukenkastjes en pakte de boterhammen. “Wil je thee of koffie? Wil je ook wat eten?”

Mike
Mike keek toe hoe de ambulancemedewerkers Owen op een brancard legde. Hij sloot Emma in zijn armen en gaf haar een kus. “Ik weet het ook niet lieverd. Het viel mij wel op dat hij dunner werd maar ik dacht misschien is het gewoon de spanning voor het spelen. Nu weet ik het gewoon niet meer. Zou hij Manu in vertrouwen hebben genomen? Ik wil Manu nu er niet mee confronteren. Die jongen heeft ook de schrik van zijn leven gehad.” Hij begeleidde zijn vrouw naar beneden toen de broeders Owen naar beneden droegen. “Manu en Mirthe we snappen dat jullie mee willen maar ik denk dat het beter is als ik Finn vraag of hij naar huis wilt komen met Ethan en dan bij jullie blijft. Zodra wij meer weten over Owen zijn situatie kunnen jullie die kant opkomen.” Hij appte ondertussen Finn, hij moest het ook weten. Finn niet schrikken maar het gaat hier niet goed. Met Mirthe is alles okee maar met Owen niet. Hij is flauwgevallen en met zijn hoofd tegen de wasbak gevallen waarna hij een epileptische aanval kreeg. Mama en ik ga mee naar het ziekenhuis maar onze vraag is of jij en Ethan hierheen kunnen komen zodat er iemand bij Mirthe en Manu is tot we meer weten over Owen. Xx

Nora

"Het is gelopen zoals het is gelopen. Ik ben gewoon blij dat ik nu de waarheid weet en alles. Dat ik de man die mijn vader is kan ontmoeten. Dat ik deze reis samen met jou kan gaan maken, Hail. We zullen zien hoe het gaat. Ik heb het in elk geval geprobeerd als er geen klik blijkt te zijn. Maar op de mail leek hij oprecht geïnteresseerd in een ontmoeting." Ook Nora liep naar de gang om haat schoenen en jas aan te trekken.

Allie

Allie schrok op uit gedachten en keek op naar haar moeder. "Ja, hoor. Ik was met Liam aan het sppen over de geboorte van Josie en Charley." Allie keek haar moeder mer en glimlach aan. "Danl je,mam. Ik vond het heel bijzonder maar ook wel een beetje eng. Gelukkig zei Astrid wat ik moest doen. Ik vind het nog steeds een eer dat Evie ons allemaal heeft vernoemd en wij drietjes peetouders worden." Allie wees naar de waterkoker. "Ik was thee aan het zetten en ik heb al ontbeten. Ik ga wel zo even me opfrissen."

Emma

Emma zocht troost in Mike zijn armen en beantwoordde zijn kus. "Dat had ik ook gezien maar ik dacht juist dat hij was afgevallen omdat het spelen energie kost." Emma haalde zijn schouders op. "Ik weet het niet. Ik durf er wel op in te zetten dat hij in elk geval niet naar Mirthe is gegaan. Die is net zo geschrokken als wij." Emma keek even naar Owen. "Dat wil ik hem nu ook biet aandoen." Ze liepen achter de broeders aan naar beneden. Ze hoorde wat Mike tegen de kinderen zei. Ze knikte. "Hou jullie rustig. We houden contact." En maakte zich gereed om achter de ambulance aam te kunnen gaan.

Finn

Finn en Ethan waren nog een aflevering van hun favoriete serie aan het kijken tot dat ze zouden worden opgehaald om mee te gaan naar de dierentuin. Hij had er door de aanwezigheid van Jonah totaal geen zin in en had daarom ook Ethan overgehaald om mee te gaan. Alleen opgescheept zitten met Jonah en Mirthe zou dien niet overleefd hebben. Hij moest al op zijn woorden gaan letten. Hij zette de aflevering op pauze toen zijn mobiel een appje binnen kreeg. Van schrik liet hij zijn mobiel uit zijn handen op de grond vallen. "Sjit! Eth, we moeten gaan! Ik leg het onderweg wel uit maar we moeten nu naar mijn huis."

Jonah

Jonah kwam aangereden. Hij keek vreemd op toen er een ambulance voor de deur stond. Hij belde aan bij het huis van Mirthe. Het duurde even voordat Mirthe de deur open deerde. "Hey. Alles oké? Je ziet er uit alsof je en spook hebt gezien. Waarom staat er een ambulance voor de deur?" Mirthe stortten zich huilend in zijn armen. Hij troosten haar en begeleiden haar naar binnen. "Sstt! Vertel eens wat er iss gebeurd." Snikkend wist Mirthe haar verhaal te doen. "Jeetje! Wil je dat ik ga of wil je dat ik blijf tot Finn er is?" Mirthe verborg opnieuw haar gezicht in zijn trui. "Blijf,alsjeblieft. Ook als Finn en Ethan er straks zijn."