Roadtrip (deel 3)

Hailey
Hailey keek Nora bedenkelijk aan en pakte haar hand. “Wat is er lieverd?” Ze stond op en liep samen met Nora het huisje uit. “Voel je je niet lekker? Wil je naar huis?” En ze zette even grote ogen op. Ze voelde zich onzeker als Nora zo tegen haar begon. Ze begeleidde haar naar een rustig plekje aan het meer en ging op een bankje zitten en zette Nora op haar schoot. “Wat wil je mij vertellen?”

Liam
Liam keek op en stond op. “Ik kom er aan schat.” En hij liep achter Allie aan die al het huisje met Indy op haar armen was uit gelopen. Liam liep met ze mee en maakte de deur voor Allie open. “Zullen we haar samen op bed leggen? Of leg jij haar op bed? Ik moet nog wat dingen doen.” Hij beet op zijn lip. Het liefst wilde hij dat Allie Indy op bed zou leggen want dan kon hij zijn voorbereidingen treffen. Een doosje was al de hele avond aan het bonken in zijn zak.

Owen
Owen keek even naar Mirthe. “Maar voor ons of nou ja vanuit Manu zijn oogpunt was het niet normaal dat er mensen waren die achter ons stonden. Zijn ouders willen niks meer met hem te maken hebben.” Owen slikte. Zijn ouders hadden min of meer Manu geadopteerd toen hij zestien was en uit huis was gezet door zijn ouders. Manu had al zes jaar lang geen contact meer met zijn broer en zusje. Owen pakte Manu zijn hand en kneep erin. “Wij moesten er ook over nadenken maar Mirthe en wij hebben er een goed gesprek over gehad. Als Mirthe dit ziet zitten dan zijn we er ook klaar voor om een gezinnetje te stichten.”

Nora

Nora liep met Hailey mee naar buiten. "Nee, nee. Alles is oké. Alleen ik.. Laten er eerst gaan zitten." Ze vonden een rustig plekje bij het meer waar ze op een bankje gingen zitten. Echter stapte ze van Hailey der schoot en ging naast der zitten en pakte der hand vast. "Sorry. Anders kan ik je niet aankijken." Ze haalde diep adem. "Ik uhmm wil wilde laten..." Ze had dit gesprek als zo vaak in haar hoofd gevoerd en nu kwam ze niet uit haar woorden. "Ik wilde het ergens met je over hebben. Ik weet dat we een prachtig gezinnetje zo hebben en ik ben ook heel gelukkig met jou en de kinderen maar... De laatste tijd begint het te kriebelen om nog een keer zwanger te raken. Ik vond het zo magisch om zwanger te zijn van Johnny. Ja, ik weer ook day ons leven compleet op zijn kop zal staan met drie jonge kinderen en we dam voorlopig helemaal geen slaap hebben en in de luiers blijven zitten maar ik krijg het idee niet uit mijn hoofd gezet. Ik wilde het eerst met jou bespreken voordat we het er met Ethan en Finn over hebben."

Allie

Allie zei iedereen nog een laatste keer gedag. "Morgenochtend met zijn alle ontbijten hier? We appen anders nog wel." Ze was vervolgens voor Liam uitgelopen naar hun huisje. Allie probeerde met Indy op de arm haar schoenen uit te schoppen. "Als jij nog dingen moet doen dan leg ik haar wel op bed. Maar laat je niet te veel opslokken door je werk. Je bent immers op vakantie." En gaf Liam liefdevol een kus op zijn wang. "Wil je haar alleen heel even vasthouden? Dan kan ik een papfles maken mocht ze de borst opnieuw weigeren." Allie gaf Indy aan en liep toen naar het keukentje. "Als madam straks op bed ligt kunnen we samen nog wel een drankje doen. Ik had een wijntje en een stukje kaas en worst meegenomen."
Zodra ze de papfles klaar had nam ze Indy weer over. "Weltrusten papa. Slaap lekker." En liep naar hun slaapkamer waar Indy haat bedje ook stond. Ze verduisterde de slaapkamer en zette babyontspanningsmuziek op. Ze liep een tijd met Indy op de arm heen en weer tot Indy toch aan de papfles begon. "Mhh. Lekker! Dan kan je met een vol buikje gaan slapen. Het was ook een lange dag,hè meisje. Allemaal nieuwe indrukken. Je hebt het goed gedaan hoor. Mama is trots op jou." Allie wilde Indy met het laatste beetje van de fles in bed leggen, maar zodra ze Indy neerlegde begon Indy te gillen. Allie zuchtte en haalde de handen door het haar. "Indigo! Maak er nou geen strijd van. Ga lekker slapen." Ze probeerde het meisje te sussen door haar haartjes te strelen maar Indy zette een nog grotere keel op.

Mirthe

Mirthe slikte. "Je weet dat ik nooit maar dan ook nooit iemand zal beoordelen om zijn of haar geaardheid. Ethan en Manu zijn net zo goed familie als dat jijzelf en Finn zijn. Ik moet jullie eerder bedanken voor al jullie steun en hulp bij het opvoeden van Juda en Junia." Ze liep al het gezeik in alle jaren met Jonah expres buiten het gesprek gezoem de kinderen erbij zaten. "Wij houden van oom Manu en Owen en Finn en Ethan.",hoorde ze Juda en Junia in koor zeggen. Mirthe knikte. "Dat heb ik ook gezegd. Denk er rustig over na, ik snap dat ik jullie er mee overvallen heb maar weet dat mijn aanbod staat. Ook al jullie liever toch willen adopteren of een andere draagmoeder zoeken gezien ik heel dicht bij jullie sta. Ik wil jullie in elk geval de kans bieden." Ze zag dat er een traan liep over haar moeders wang. "Mam! Nou, noet gaan huilen." Emma:"Ik huil niet lieverd l. Ik vind het juist heel mooi dat je dit voor je broertje wilt doen. Je bent zo goed mens, Mirthe. Ik ben zo ongelofelijk trots op jou." Mirthe stond op om haar moeder stevig te knuffelen.

Hailey
Hailey luisterde naar wat Nora haar vertelde. Ze slikte. Ze vond dit een lastig onderwerp. Het liefst zou ze zelf weer zwanger willen zijn. Hailey had het fijn gevonden om zwanger te zijn van Emmie maar na haar operatie hadden de doktoren het afgeraden om zwanger te worden. Ze haalde even diep adem en pakte Nora haar handen vast. “Weet je het zeker lieverd? Je weet dat je dan weer al die misselijkheid krijgt. Die luiers maken mij echt niet uit. Het gaat mij om jou. Ik zou een derde kindje echt heel mooi vinden maar ik wil niet dat jij er aan onderdoor gaat.”

Liam
Liam had alles klaargezet voor het geen wat hij wilde doen. Het viel hem op dat Allie lang wegbleef. Hij liep naar boven en net toen hij boven kwam spuugde Indy haar melk uit over Allie heen. Hij snelde naar binnen en tilde Indy op uit haar bedje en aaide haar over haar haartjes. “Tis okee meisje. Tis okee.” Suste hij. Hij wiegde haar zachtjes heen en weer. Hij keek even naar Allie. “Lieverd fris jij jezelf even op? Dan zorg ik wel voor Indy goed. Een ding, niet naar beneden komen.” En hij gaf haar een kus op haar hoofd.

Owen
Owen slikte. “Manu voelde zich meteen gehoord door jullie. En geaccepteerd. Iets wat hij zich in zijn familie niet voelde.” Owen veegde een traan weg uit zijn ogen. Manu was met Juda en Junia naar de speeltuin gelopen zodat zij als gezin rustig konden praten. Owen vond het lastig om over Manu zijn transitieperiode te hebben. Vooral omdat hij het vreselijk vond om te zien hoe Manu er mee geworsteld had. Het deed hem goed om te zien dat Manu nu eindelijk zichzelf kon zijn. “De zus van Manu Isabella heeft laatst contact gezocht via Facebook. Ze heeft haar excuses aangeboden dat ze niet op was gekomen voor hem en hoopt dat Manu en zij weer contact kunnen hebben. Van zijn broer Juan hebben we nooit wat van gehoord. Ik zie dat Manu er mee worstelt. Zijn broer was vroeger zijn grote voorbeeld en ineens is dat weg. Hij weet ook niet of hij contact wilt met zijn zus en ik weet gewoon niet hoe ik hem kan helpen. Ik wil gewoon dat hij ook een band met zijn zus kan opbouwen na zes jaar zoals ik ook met Mirthe en Finn heb.”

Nora

Nora liet een hand los en streelde Hailey door haar donkere haren. Ze was evrn bang geweest voor Hailey haar reactie. Dat Haileyhaar voorgek zou verklaren en het idee meteen ziu afkeuren. "Ik weet dat het niet makkelijk gaat worden. De zwangerschapskwaaltjes horen er helaas bij maar eerlijk gezegd was jij misselijker tijdens de zwangerschap van Emmie dan ik bij Johnny. Maar ik zal het moeten aanvaarden als we ons gezinnetje willen uitbreiden met de komst van nog een kindje. Johnny en Emmie zijn nu wat ouder en zelfstandiger. Ik zou het jou ook gegund hebben maar... Oké laten we het daar niet over hebben. Ik wil dit gewoon zo graag, Hail.. We hebben genoeg ruimte en liefde te geven voor nog een kindje. Ik wilde altijd een groot gezin met jou samen gezien ik zelf als enigszins kind ben opgegroeid. Ik vond het haast jaloersmakend om te zien hoe bijzondere band jij had met je zussen en Riley. Dat wil ik ook voor Johnny en Emmie. Ik snap dat je er mee overvalt. Je mag er overna denken. Maar zeg asjeblieft niet meteen "nee". Ik red me wel. Ik kan dit aan. Ik ben voorbereid op het feit dat het zwaar kan worden en alles."

Allie

Allie barstte in tranen uit. "Ook dat nog!" De zure lucht van de melk dringend haar neus binnen. Iets wat geschrokken keek ze van Indy naar Liam. Gelukkig ontfermde Liam zich al meteen over hun dochtertje. "Echt! Kan deze dag nog erger?!?" Ze dankte Liam en verdween naar richting de badkamer. Ze gooide de smeriger trui op de grond. "Is Indy en haar bedje nog schoon?" Vroeg ze terwijl ze om de deur van de badkamer keek en de douche aan zetten. "Lekker begin van ons avondje samen."

Emma

Emma was op de lege stoel naast haar zoon gaan zitten en sloeg een arm om hem heen. "Het is oké, lieverd. We hoeven het er jiet over te hebben. We hebben Manu met alle liefde binnen gelaten in ons huis en in ons hart. Ik zou het mezelf nooit hebben vergeven als Manu letterlijk op straat was komen te staan. Het was in het begin behoorlijk chaotisch gezien Ethan ook al bij ons woonde en er plek gemaakt moest worden voor de komst van Juda maar we hebben her overleefd. Ook al gaan we jullie straks vreselijk missen, jullie gaan samen een geweldig avontuur aan in Londen en pa en ik gaan ons best doen om geregeld jullie kant op te komen. We willen jullie beide natuurlijk wel zien schitteren daar op het podium. En als we kunnen helpen met verhuizen geef je maar een gil." Ze knuffelde Owen en gaf hem een kus op zijn voorhoofd. "Oh, wat ben ik trots op jou en Manu. Kijk nou hoe ver julie samen zijn gekomen." Emma dacht na. Mirthe was opgestaan om thee te zetten. "Je kunt er alleen maar voor hem zien. Het is aan Manu of jij contact wilt met zijn zus ja of nee. Push hem voor niet. Wat hij ook besluit, het is zijn keuze. Niet iedereen is helaas gezegend met een liefdevol familie. Uiteraard hoop ik dat hij weer een band met zijn zus kan opbouwen "

Hailey
Hailey speelde met haar vingers en keek Nora aan. In haar ogen zag ze dat ze het echt wilde. “Liefje als jij het echt zeker weet dan sta ik honderd procent achter je. Ik weet dat jij het aan kan. Ik weet dat we de ruimte hebben en ik weet dat Emmie en Johnny het fantastisch zouden vinden. Het enige punt waar ik dan mee zit is wie de vader dan gaat worden. Of wil je een donorvader zoeken?” Ze keek even naar haar handen en toen weer naar Nora. “De mening van Ethan en Finn vind ik ook belangrijk. Je weet dat Ethan het moeilijk vond om niet goed voor Johnny en Emmy te kunnen zorgen toen ze baby waren omdat hij niet alles kon doen.”

Liam
Liam keek Allie na en slikte. Hij had deze avond ook anders voorgesteld maar voor Allie vond hij het het allerergste. Hij hoopte gewoon dat hij straks de avond voor haar beter kon maken. Liam bekeek Indy goed en keek naar het bedje. “Het bedje en Indy zijn schoon. Ga jij nou maar douchen. Ik zie je straks beneden okee.” En hij gaf haar snel een kus. Liam aaide Indy door haar haartjes. “Ga maar lekker liggen lieverd. Het komt goed. Alles komt goed.” Hij legde Indy in bed en haalde het doosje uit zijn zak. Indy wilde er meteen naar grijpen. “Uh uh dat is voor mama. Sst ons geheimpje.” En hij dekte haar goed toe en gaf haar nog een kus. “Weltrusten lieve schat van mij.” En liep toen weer naar beneden waarna hij alles snel weer maakte zoals hij had bedacht. Hij stak kaarsjes aan en wachtte tot Allie naar beneden zou komen.

Owen
Owen keek zijn moeder aan. Ook zijn vader was bij hem komen staan. “Daar zijn we jullie ook onwijs dankbaar voor. Manu ziet jullie als zijn pleegouders. Hij is dol op jullie allemaal.” Hij slikte. “Ik weet dat we jullie hebben overvallen door te zeggen dat we naar Londen gaan maar jullie hebben altijd tegen ons gezegd dat we onze dromen na moeten jagen. Het is ook maar voor drie maanden en niet voor altijd. We hadden ook nooit gedacht dat we aangenomen zouden worden. Het zou fijn zijn als jullie ons hielpen en we beloven dat jullie ook tickets krijgen. We wisten alleen dat Junia en Juda het enorm moeilijk zouden vinden dus we wilden hun verrassen.”

Ethan
Ethan was met Manu, Thijs en Finn in de speeltuin. De oudste vier waren lekker aan het spelen met elkaar. Emmie zat nog bij hun op schoot en Manu was met Johnny naar een peuterschommel gelopen en Manu was hem nu aan het duwen. Ethan aaide Emmie door haar haartjes. “Ben je moe lieverd?” Emmie schudde haar hoofd. “Nie moe.” Toch begon ze te gapen. “Misschien kunnen we kijken of Nora en Hailey straks Emmie op bed willen leggen? Dan kunnen wij hier blijven met Johnny. Die heeft de grootste lol maar madame hier slaapt bijna op mijn schoot.” En hij keek naar Finn. Zijn blik ging naar Thijs die Charley en Josie in de gaten hield. “Hoe gaat nu de zwangerschap van Evie Thijs?” En hij zag dat Thijs schrok. “Sorry. Ja wel oke. Ze is wel moeier dan bij de tweeling en ze moet regelmatig op controle naar het ziekenhuis gezien ze een miskraam heeft gehad dus dat brengt ook weer allerlei spanning met zich mee. Ze heeft beloofd om straks te gaan rusten als ze haar ouders heeft geholpen met afruimen. Ik betwijfel alleen of ze dat gaat doen. Jullie weten hoe ze is.” Ethan knikte. “Hopelijk blijft het goed gaan. Niet om je onzeker te maken of zo maar gezien de vorige zwangerschap hoop ik gewoon dat dit kindje gezond ter wereld komt.”

Nora

Nora omhelste Hailey. "Dank je. Ik was even bang dat je het helemaal niks zou vinden. Dat je me voor gek zou uitmaken en het een belangrijk idee zou vinden. Ik had het jou ook gegund maar hopelijk kunnen we samen van deze laatste zwangerschap genieten." Nora beet op de lip. "Ik wilde het idee aan Finn en Ethan voorstellen in de hoop dat ern van hun opnieuw de vader zou willen zijn. Gezien hun ook betrokken zullen zijn bij de opvoeding. Het zou raar zijn om een andere donor te zoeken." Nora keek naar de vijver. "Ethan onderschat zichzelf. Die twee zijn gek op hem. Ondanks zijn handicapt kreeg die het toch voor elkaar."

Allie

"Oké, gelukkig. Sorry dat we ons avondje samen moeten uitstellen." Ze kuste hem terug en aaide Indy over de haartjes en verdween toen de badkamer in. Ze hoopte echt dat Indy ging slapen want ze had het puf er niet voor om de gehele avond met haar bezig te zijn. Ze wilde op de bank ploffen met een wijntje en een snack in het gezelschap van Liam. Het was al een lange dag geweest. Ze douche zich zo snel mogelijk en trok meteen haar pyjama maar aan. Ze zag dat Indy inmiddels naar dromenland was vertrokken. Allie liep naar beneden. "Indy is naar dromenland vertrokken." Maar bleef toen verbaasd staan in de deuropening. Ze sloeg de handen voor de mond. "Wat heef dit allemaal te betekenen?"

Emma

"Ik ben blij dat we het konden doen. Manu is onderdeel van onze familie en dat zal die ook altijd blijven." Emma knikte. "Dat is waar. Dat moeten jullie ook zeker gaan doen en blijven doen. Het zal in het begin alleen heel erg wennen zijn, maar we spreken gewoon af dat we welke dag even bellen of appen en zoals je al zelf zei: Londen is niet het einde van de wereld. We helpen jullie graag waar we kunnen." Emma schudde de hoofd. "Nee. Ik sta er op. Je vader en ik regelen zelf wel wat. Hou dat geld lekker in je zak. Londen is een dure stad. Verwen Manu er maat mee op een leuk uitje." Emma knikte. "Het was echt super lief wat jullie hebben geregeld."

Finn

Finn schoot in de lach. "Nee madam is totaal niet moe." Hij keek even naar Johnny. "Prima al moeten we het voor Johnny ook niet te laat maken. Anders slaapt die straks niet omdat die oververmoeid is. Eerlijk gezegd ben ik zelf ook moe en zou een rustige avond fijn zijn.",sprak die eerlijk. Finn keek van Ethan naar Thijs. "Laten we niet te negatief denken. Het feit dat Evie extra in de gaten wordt gehouden is alleen maar goed. Hailey werd ook extra in de gaten gehouden gezien zij longpatient is. Ik vond de kans om Emmie extra vaak te zien heel mooi meegenomen. Als we terug zijn in Nederland moet je een 3D echo inplannen. Dat is heel gaaf. Je ziet echt heel duidelijk dan het kindje. Zo bijzonder! Wet je wat, anders krijgen jullie die van ons." Hij keek Thijs vriendelijk aan. "Geniet vooral van de meiden en Tony en maak je niet te druk om wat nog komen gaan. Die drie verdienen een onvergetelijke vakantie." Johnny kwam op hun afgerend. "Papa Finn, oom Thijs. Komen jullie voetballen met mij en Tony?"

Hailey
Hailey omhelsde Nora terug. “Nee lieverd. Ik zou je nooit voor gek verklaren. Ik heb je beloofd om altijd naar je te luisteren. Heel soms verklaar ik je voor gek dat klopt. Maar uit de grond van mijn hart gun ik jou dit.” Hailey gaf haar een kus. “Misschien kunnen we het vanavond bespreken als de kinderen op bed liggen. Ik weet dat Ethan er voor open zou staan maar hij zit gewoon met zijn handicap in de weg. Ik hoop gewoon dat hij zijn hart lucht bij Finn.” Hailey stond op en pakte Nora haar hand en tilde haar op. “Je bent voor mij alles en we gaan hiervoor.”

Owen
Owen keek zijn moeder aan. “Hij vertelde zijn verhaal aan jullie doormiddel van een tekening. Hij heeft tegen mij gezegd dat dat zijn manier van hulp vragen was en dat hij jullie vertrouwde met zijn verhaal.” Owen slikte. “Manu is mentaal zo onwijs gegroeid. Van de verlegen bange jongen tot de man die hij nu is. Met hem kan ik alles aan ook Londen. Ik vind het mega spannend.” Owen plukte aan zijn shirtje. Vanwege dat hij met zichzelf worstelde had hij een eetstoornis ontwikkeld. Hij had er soms nog wel last van maar het ging beter. Hij vond het spannend om naar Londen te gaan, bang dat zijn eetstoornis weer op zou spelen.

Ethan
Ethan keek even naar Thijs en Finn. “Ik ga Emmie naar bed brengen.” En hij gaf Finn nog een kus en reed terug met Emmie op schoot. Hij reed naar de slaapkamer van de kinderen die gelukkig op de begane grond was. Hij deed Emmie haar pyjama aan en legde haar op haar bedje. “Slaap lekker lieverd. Droom maar fijn.” En aaide haar over haar krulletjes. Hij reed weer richting de deur maar merkte dat zijn been begon te trillen. “Godver.” Zei hij. “Niet nu.” Zijn spasmes werden steeds erger. Hij wilde naar buiten rijden maar viel achterover. Met trillende handen wist hij zijn mobiele telefoon uit zijn broekzak te halen en Finn te appen. Spasmes spelen weer op. Help.

Liam
Hij had alles goed gezet en keek op toen Allie naar beneden kwam. Hij haalde diep adem. “Uhm nou.” Hij liep naar haar toe en pakte haar handen vast. “Lieve Allie. Ik weet dat je hier al heel lang om loopt te zeuren. We begonnen als beste vrienden maar hoe meer ik je leerde kennen, hoe leuker ik je begon te vinden. We werden een stelletje, we werden meer. Je bent een fantastische vrouw. Je bent mijn beste vriendin. Je bent de beste moeder voor Indy. Je bent mijn maatje. Ik uhm…” Hij ging op een knie zitten. “Lieve Allison, wil je met mij trouwen?” En hij maakte het doosje met de ring open.

Nora

Nora sloot Hailey in haar armen. Langzaam rolde er een traan over de wang. Alle spanning die ze op had gebouwd voor dit gesprek kwam erbuiten maar ook blijdschap dat ze waarschijnlijk het avontuur zouden aangaan van baby nummer 3. Nora kuste Hailey terug en er ontstond een glimlach op haar gezicht. Nora knikte. "Dat is een goed idee. Ik hoop ook dat Ethan eerlijker gaat zijn naar Finn toe. Hij was al blijkbaar zo eigenwijs geweest om door te lopen met zijn prothese terwijl hij knelde." Nora schudde de hoof. Eigenwijsheid zat duidelijk in de familie. Nora schrok zich rot toen Hailey haar optie. Ze sloeg dan ook een gulletje. "Ik hou ook van jou maar zet me neer,gek. Straks vallen we nog."

Emma

Emma haar gedachten dwaalde even af. "Dat moment herinner ik me nog heel goed. Dat kwam wel even binnen. Wat voelde je vader en ik ons machteloos op dat moment. We hebben er goed aam gedaan om Manu in huis te nemen." Emma knikte. "Het komt goed. Elk nieuw avontuur is spannend maar we zijn er om jullie te helpen en te settelen."
Mirthe:"Zeker! Maakt je niet te druk,broertje. Ik ga bij de kinderen kijken en ze zo eens onder de douche zetten en naar bed sturen. Nogmaals heel erg bedankt voor jullie lieve cadeautjes." En gaf Owen bog een stevig knuffel en kus op zijn wang voordat ze naar buiten liep om de kinderen te zoeken.

Finn

Finn knuffelde nog even met Emmie. "Welterusten lieve Emmie. Slaap lekker. Papa Finn houdt van jou." En gaf Ethan vervolgens een kus. Hij keek de twee na om vervolgens met Johnny mee te lopen om te gaan voetballen. Ze waren net lekker aan het ballen toen Finn zijn telefoon in zijn broekzak voelde trillen. Snel keek die wie het was. Geschrokken bleef die even staan. "Shit!",vloekte die zacht. Hij liep snel naar Thijs en Manu. "Kan iemand op Johnny letten en de andere meelopen? Het gaat niet goed met Ethan. Als die is gevallen met zijn rolstoel dan krijg ik hem niet alleen overeind." Hij wachtte het antwoord af en rende torn zo snel mogelijk naar het huisje. "Ethan?!? Eth?"

Allie

Allie stond nog steeds verbaasd in de deuropening. Ze haalde een hand door haar nog vochtige lokken. Allie schoot in de lach. Toen Liam zei dat ze hier al heel lang om liep te zeuren wist ze waar dit heen ging. Hij ging haar (eindelijk!) ten huwelijk vragen. De tranen sprongen al in de ogen voordat hij de vraag had gesteld. Ze keek naar de prachtige ring in het doosje toen hij deze te voorschijn haalde. "Ja! Natuurlijk wil ik met je trouwen!" En sloeg haar armen om Liam heen en kuste hem innig. "Ik zeur niet voor niks al een tijd over het feit dat ik mijzelf jou vrouw wil noemen.",zei ze met een grijns. Ze kuste hem opnieuw. "Jij bent mijn beste maatje en ik zou met niemand anders het huwelijk willen aangaan. Je bent een geweldige vader voor Indy. Alleen met jou wil ik de toekomst te gemoed."

Hailey
Hailey veegde de traan weg bij Nora haar oog. Ze zuchtte diep. “Ethan vindt het moeilijk om over zijn handicap te praten. Hij vindt het vreselijk om hulp te vragen. Hij geneert zich al als ie op de traplift naar boven moet. Je weet hoe hij is. Finn en hij moeten daar samen uitkomen.” Hailey haalde een hand door haar lange haar. “Ik vind het fijn dat je aan mij dit wilde vragen. Ik wilde al een tijdje een derde kindje maar gezien de doktoren het hadden afgeraden om het weer te doen durfde ik het niet zo goed.”

Owen
Owen keek zijn moeder aan. “Hij was bang maar vertrouwde jullie wel. Ik weet nog die eerste omhelzing met papa tijdens onze premiere van The Sound of Music. Het ontroerd mij nog steeds als ik er aan terug denk.” Owen knuffelde Mirthe terug. “Ik ben trots op jou zus. En ik kan niet wachten om jullie in Londen te kunnen ontvangen.” Owen voelde zijn telefoon trillen en zag dat het Manu was. “Shit Manu appt net dat hij met Finn mee is omdat Ethan last kreeg van spasmes. Als Ethan gevallen is krijgt Finn hem niet alleen van de grond dus Manu is met hem mee gegaan. Thijs is nu bij de kinderen.”

Ethan
Ethan haalde gejaagd adem en kromp ineen van de pijn. Hij voelde wat nats beneden en beet op zijn lip. Ook dat nog. Hij hoopte zo niet dat Manu of Thijs mee was. Hij geneerde zich hier al voor laat staan dat zij ook nog eens moesten toekijken hoe hopeloos hij was. “Finn h..help.” Zei hij trillerig naar de deur. Hij haatte dit. Hij haatte zijn handicap, hij haatte het dat hij continue geholpen moest worden en hij haatte zichzelf omdat hij niet tegen Finn had gezegd dat hij meer en meer last kreeg van spasmes. Vooral tijdens het slapen had hij er last van.

Liam
Liam deed vol trots en met tranen in zijn ogen de ring rondom de vinger van Allie. Hij tilde haar op en zwierde haar in het rond. “We zijn verloofd!” Riep hij blij uit en zette Allie op de grond en gaf haar een kus. “Ik kan niet wachten om met je te trouwen. Ik wilde je al een tijdje vragen maar toen kwam Indy en liep alles een beetje anders. Ik hou van je en ik wil je nooit meer kwijt. Ik uhm heb speciaal hier voor champagne gekocht. Laten we er samen op proosten en tijd voor elkaar maken.” En hij keek haar verleidelijk aan en zoende haar innig.

Nora

Nora keek Hailey aan. "Jij en Ethan hadden familie kunnen zijn. Jullie zijn allebei even koppig en doen alles liever zelf dan dat jullie om hulp vragen. Al gaat het ten kosten van jullie eigen. Wie wilde tot voor kort niet accepteren dat ze herstellende is van een longtransplantatie? Dat komt op het zelfde neer, schat. We hebben er dan wel goed vandaag over gesproken maar... Ik hoop gewoon dat we allemaal opener naar elkaar kunnen communiceren en elkaar kunnen helpen waar nodig. We zijn niet voor niks co-ouders." Nora slikte. "Daarom vond ik het ook best lastig om dit gesprek met je aan te gaan. Ik wil niet dat jij je er niet fijn bij voelt."

Allie

Allie keek naar de ring om haar vinger. Het besef kwam langzaam binnen dat ze verloofd waren. Voor ze het wist tilde Liam haar op. "Whoeeee!!!",gilde ze blij. Even was ze vergeten dat Indy boven net lach te slapen. Ze hoorde gelukkig geen gehuil. Ze kuste Liam terug toen hij haar neerzette. Allie knikte . "Ik ook niet. Ik heb alleen geen idee wat ik zou willen kwa bruiloft. Het liefst wel klein, ik hoef geen grote mediashow." Allie keek Liam verliefd aan. "Ik had het juist wel lief gevonden als je me toen wel gewoon had gevraagd. Maar dit was ook heel lief. Je hebt duidelijk je best gedaan." Allie keek Liam doordringend aan. "Weet wel dat je dochter boven ligt te slapen dus we moeten stil doen."

Mirthe

Emma:"Dat weet ik nog heel goed, ja. Mooi moment was dat. We hebben de afgelopen jaren vele mooie herinneringen gemaakt maar ook mindere momenten gekend. Maar overal kom je weer sterker uit. Het is gewoon een waanzinnig avontuur wat jullie samen aan gaan." Mirthe:"Ik ook. Weltrusten alvast. Maak er nog een mooie avond samen met Manu van. Komen jullie morgenochtend hier ontbijten?"
Ze schrok van wat Owen zei. "Shit! Mam,wil jij Juda,Junia en Johnny opvangen? Dan ga ik hier naast kijken." Ze snelde naar het huisje van Ethan en Finn.

Finn:"Ik ben hier. Ik kom je helpen!" Hij beet op zijn lip om zijn emoties tegen te houden en Ethan te kunnen helpen. "Manu, zou jij bij Emmie willen kijken? Ik krijg Ethan wel alleen overeind." Hij knielde bij Ethan. "Probeer rustig te blijven. Stress maakt het erger. Ik ga je overiend tillen en dan doen we wat aan die natte broek. Ik til je wel in bad om je te douchen. En geen gevaar ik heb je vaker naakt gezien."

Plots zag Finn,Mirthe binnen komen. "Verdorrie! Ethan! Waarom ben je toch ook zo koppig? Waaarom wil je toch ook altijd alles zo graag zelf doen? Had eerlijk tegen Finn gezegd dat het niet gaat dan had hij Emmie op bed kunnen leggen. Je zou rustig aan doen,zei je. Ik maak me.zorgen om je. Wat als je een keer goed valt en er is niemand om je te helpen? Straks beland je in het ziekenhuis en dan kan je helemaal niet voor Johnny en Emmie zorgen. Ik weet dat je niks aan je spasmen kan doen maar je kunt wel eerlijk zijn over hoe het gaat."

Hailey
Hailey keek Nora aan. “Ik weet het schat maar als je gehandicapt bent wil je laten zien dat je ook dingen zelf kan. Ik heb het koppige vooral omdat mijn ouders mij altijd beschermde en dingen uit handen nam. Ik had daar een hekel aan. En ik weet liefje dat ik beter moet communiceren maar ik wil je ook niet belasten lieverd. Daar ben ik gewoon bang voor.” Hailey pakte de handen van Nora vast. “Laten we er straks met zijn allen over hebben als de kinderen op bed liggen.”

Liam
Liam streelde Allie haar arm. “We hebben genoeg tijd om na te denken over hoe we de bruiloft voor ons zien. Ik hoef ook geen mediacircus. We moeten dicht bij ons zelf blijven.” Hij keek haar aan en deed zijn vinger op de lippen van Allie. Hij luisterde goed. “Ik hoor niks.” En hij begon Allie innig te zoenen. Hij gleed met een hand over haar rug naar haar billen en begon die te strelen. “Ik hou zoveel van jou en ik kan niet wachten tot je mijn vrouw bent.” En hij ging weer op in het moment.

Ethan
Hij zag dat Manu naar boven ging om naar Emmie te kijken. Ethan merkte dat zijn spasmes minder werden maar zijn handen trilden nog na. Ethan wilde net zeggen tegen Finn dat hij zich geneerde voor de hele situatie toen Mirthe binnen kwam. Ethan slikte. Mirthe had ook gewoon gelijk. Hij moest ook eerlijk zijn. “Ik..” Hij haalde diep adem. “Je weet dat ik laatst naar het ziekenhuis was voor controle. Ik ben niet helemaal eerlijk geweest omdat ik je niet meer stress wilde geven. Ook omdat het met Hailey niet lekker ging. Het blijkt dat mijn littekenweefsel is ontstoken en dat veroorzaakt de pijn. Ze uhm…” Hij speelde met zijn vingers. “Ze willen een stuk huid weghalen en dat over het littekenweefsel hechten. Ik wist zelf gewoon niet hoe ik met die informatie om moest gaan. Ik had eerlijk moeten zijn meteen. Ik had tegen je moeten zeggen dat ik meer spasmes had in de nacht.” Hij kreeg tranen in zijn ogen. “Ik had gehoopt een betere vader voor de kinderen te kunnen zijn en een betere echtgenoot.”

Nora

"Ik snap het ergens ook wel. Ik zal die bewijsdrang wellicht ook hebben gehad maar het moet niet ten kosten gaan van jezelf. Als het echt niet gaat is het niet erg om aan te bel te trekken en om hulp te vragen. Je bent me alles behalve tot last. Ik vind het eerder vervelend dat je over je eigen grenzen gaat. Ik moet toegeven dat je dat al veel meer doet dan vroeger toen ik je net leerde kennen maar we kunnen ook de taken verdelen." Nora knikte. "Laten we terug gaan en nog even tijd met de kinderen doorbrengen als ze niet al op bed liggen."

Allie

"True maar ik bedoel meer dat ik nooit zo erg heb stil gestaan bij wat ik zou willen. Ik heb niet bijvoorbeeld de voorkeur voor een strandbruiloft of dat ik een kerk wil trouwen. Ik wil gewoon onze naaste familie en vrienden erbij en het zou leuk zijn als we Indy er als bloemenmeisje bij kunnen betrekken. Ik zou eerlijk gezegd geen eens weten wie ik als getuigen zou moeten vragen." Allie giechelde. Ze hem innig terug en ging op in het moment. Ze verdween met haar handen onder Liam zijn shirt. "Sstt! Minder praten meer zoenen."

Finn

Finn liet machteloos zijn schouders zaken en pakte de handen van Ethan vast. "Ik wil niet boos op je woorden maar je weet toch dat je met alles bij mij terecht kan. Wat het ook is. Ik snap dat je het er moeilijk mee had maar vertel het me voortaan asjeblieft meteen. Overal valt wel een oplossing voor te vinden. We kunnen dit met elkaar aan. Maar ik kan er niet voor je zijn als ik niet weet wat er speelt." Mirthe:"Ik zal even schone kleren halen en jullie verder laten. Johnny is bij mama. Hij kan anders wel blijven slapen als dat makkelijker is. App maar." Finn knikte dankbaar en richtte zich weer op Ethan. "Verdorrie Ethan. Zeg dat niet! Ik hou van je en de kinderen ook. Ik heb nooit gekeken naar je handicapt. Ik zag alleen de prachtige persoon die je van binnen bent. De kinderen zijn gek op hun papa Ethan. Ook zij zien alleen maar een liefdevolle vader. Je doet je uiterste best waar je kan. Kijk naar die eikel van een vader van Juda en Junia. Die kijkt geen eens naar zijn kinderen om. Jij bent er wel voor Johnny en Emmie waar je maar ook kan. Weet je dat zs het juist geweldig vinden om bij jou mee te rijden in de rolstoel ?!? Maar laten we je eerst overiend tillen en dan til ik je jn bad zodat je je een beetje kan douche." Hij telde tot 3 en en tilde de rolstoel met Ethan erin weer overeind.

Hailey
Hailey keek naar Nora. “Ik weet dat ik minder over mijn eigen grenzen heen moet gaan of dat ik het echt wel kan zeggen als het even niet mijn dag is maar dat voelt soms als falen.” Hailey dacht na. “Ik beloof je dat ik beter mijn best zou doen om te communiceren en meer uit handen te geven.” Hailey stond op en knikte. Ze keek even op haar smartwatch waar ze een melding van had. Ze keek er bedenkelijk naar. “Ik zie op de camera van de babyfoon dat Manu bij Emmie is. Emmie lag al op bed. Maar dat Manu er is betekent dat er iets gebeurd moet zijn. Laten we Johnny halen en dan naar de mannen toe.”

Liam
Liam keek haar aan. “Als je wilt dat Indy bloemenmeisje is gaan we pas trouwen als ze kan lopen. Maar ik vind dat wel een mooi idee.” Hij dacht even na. “Hailey is de eerste persoon die ik als getuigen bij jou zie. Maar misschien had je wel een andere rol voor Hailey in gedachten.” Hij grinnikte en zoende haar verder. Hij tilde haar op en liep naar boven naar een andere slaapkamer en legde Allie op bed en zoende haar verder. Zijn broek begon aardig te knellen. En hij gleed met zijn vingers onder het shirtje van Allie.

Ethan
Ethan keek naar Finn. “Dat weet ik lieverd. Ik wil ook beter naar je communiceren en zeggen wat er allemaal speelt maar ik wil je niet bezorgd maken. Weet je nog dat Johnny waterpokken kreeg en je helemaal van slag was? Die Finn wil ik gewoon niet zien als het om mijn handicap gaat.” Ethan was dankbaar dat Finn hem omhoog tilde. Manu kwam naar beneden met Emmie in zijn armen. “Deze kleine meid was erg verdrietig en zei de hele tijd papa en uit. Ik kan haar wel op de grond zetten maar dan gaat ze huilen.” Ethan gebaarde dat hij Emmie wel even vast wilde houden. Hij snoof haar geur op en suste haar. “Ik weet diep van binnen ook wel dat ik geen slechte papa ben en dat de kinderen dol op mij zijn maar ik baal gewoon er van dat die protheses mij alleen maar last bezorgen in plaats van geluk. Ik wil niet die vader zijn die continue in een rolstoel moet zitten. Ik wil kunnen rennen met de kinderen. Ik wil met hun kunnen klimmen. Ik wil…” Hij begon te huilen. Alle emoties kwamen er uit.

Nora

Nora knikte begrijpelijk. "Maar faal je eerlijk gezegd niet meer als het uiteindelijk te veel wordt en je genoodzaakt bent om een stap terug te doen?!?" Ze gaf Hailey een kus. "Hou van je, eigenwijsje." Nora trok een wenkbrauw op. "Dat is inderdaad vreemd. Misschien dat Manu en Owen nog even weltrusten kwamen zeggen." Ze wilde niet meteen van het ergste uitgaan en probeerde een logische verklaring te bedenken. Nora knikte. "Dat lijkt mij ook het beste." Ze volgde Hailey naar het speelveld. "Waar zijn Johnny en Finn?",vroeg ze aan Thijs. Wie antwoordde dat er iets was met Ethan en er snel heen was gegaan met Manu. Mirthe had Johnny meegenomen naar hun huisje. "Laten we eerst gaan kijken hoe het met Ethan is."

Allie

"Het zou wel het wel het leukste zijn als we Indy er echt bij kunnen betrekken. Gezien een bruiloft regelen veel tijd kost denk ik er over om op zijn vroegst pas over een half jaar re gaan trouwen. Dan is Indy inmiddels een jaar en heb je grote kans dat mevrouw al rond stapt." Allie dacht na over Liam zijn voorstel. "Ik wilde Evie en Hailey vragen als mijn bruidsmeisjes. Ik denk dat ik mama en Riley vraag als getuigen. Gezien papa mij zal wegbrengen hebben ze dan allemaal een rol." Terwijl ze zoende voelde ze dat Liam haar optilde. Ze giechelde even. "Sorry trouwens dat ik zei dat dit een rotdag was. Dit maakt alles goed. Je aanzoek was zo lief. Ik.." Voor ze het wist lag ze op bed. "Verdorrie wat hiubik toch verdomd veel van je." Allle liet een kreun over haar lippen ontsnappen. Ze kwam omhoog en fluisterde in Liam zijn oor. "Verwen me."

Finn

Finn beet op zijn lip "Sorry! Ik weet dat ik soms nog al overbezorgd kan zijn als het gaat om jou en de kinderen. Ik.. Het spijt me dat je dacht dat het mij totaal van slag zou brengen naast het feit dat Hailey herstelde net naar haar operatie. Tuurlijk ben ik nu van de leg maar ik zal mij vermannen om er voor jou te zijn." Finn keek dankbaar naar Manu. "Dank je. We redden ons wel. Ga maar." Hij zag vervolgens Mirthe de kleding op de bank leggen. "Bellen hé als het niet gaat." Hij zwaaide beide na. Finn nam Ethan in zijn armen. "Laat het maar los. Gooi het er maar even uit. Dat zal oplossen." Emmie probeerde heel lief Ethan te troosten. "Papa Ethan niet huilen." "Over falen gesproken..." begon Finn. "Je dochter noemt mij geen eens papa maar alleen Finn. Wie heeft er nou gefaald?"

Hailey
“Misschien wel. Ik probeer het allemaal zo goed mogelijk te doen. Het liefst ga ik gewoon door maar ik heb door de jaren heen geleerd dat ik meer mijn grenzen moet aangeven en ik kom er wel stapje voor stapje.” Ze beantwoordde de kus. “Hou ook van jou.” En ze stond op. Ze kwamen aan bij de speeltuin en hoorde van Thijs wat er was gebeurd. Toen ze bij het huisje kwam kwam Manu er net uitgelopen. “Alles okee?” Vroeg ze. “Ethan kreeg weer last van spasmes en was achterover gevallen. Verder weet ik het ook niet goed. Ik ga weer naar Owen.” Hailey knikte en ze maakte de deur van het huisje open. Ze zag Ethan die aan het huilen was en Emmie op schoot had. “Alles okee?”

Liam
Liam genoot er van om Allie te horen kreunen. “Lieverd het is okee. Ik snap dat het je allemaal te veel werd.” Hij gleed met zijn handen over haar lichaam. Het liefst nam hij haar nu en hard ook. Toch wilde hij ook van het moment genieten. Liam deed Allie haar shirtje en BH uit en begon aan haar tepels te likken. Hij keek even naar haar op en ging met zijn tong richting haar nek. “Hoe wil je het hebben?” Vroeg hij en hij sabbelde aan haar oorlel.

Ethan
Hij haalde diep adem. “Tis okee Finn. Ik snap je zorgen. Ik zou hetzelfde hebben als jij een handicap had. Ik hou van je lieverd.” En hij kuste hem. Hij begon te lachen. “Dat komt omdat iedereen je op de opvang Finn noemt. Dan neemt ze dat over. Ze gaat je vanzelf wel weer papa Finn noemen. Komt goed. Tis nog geen verloren zaak.” Hij schrok toen Hailey en Nora binnen kwamen. Hij keek even naar Finn en zuchtte diep. “Ik moet jullie wat vertellen.” En hij vertelde aan hen wat er aan de hand was en wat de conclusies waren na zijn laatste ziekenhuis bezoek. “Eth waarom zei je dat niet meteen? Ik snap dat je ons er niet mee op wilde zadelen zeker na mijn operatie niet maar je moet echt eerlijk zijn. Wij kunnen je anders niet helpen.” Ethan voelde weer tranen opkomen. “Ik weet het. Maar… Ik ben zo bang dat ik niet meer op protheses kan lopen en ik voor altijd in een rolstoel moet zitten.”

Nora

"Tuurliijk kom jij er wel! Iedereen dacht dat eerlijk gezegd dat wij samen nooit onze dierenartspraktijk zouden opnemen. En heel eerlijk had ik ook mijn twijfels hoor of het niet te hoog gegrepen was maar ik wilde je je dromen niet afpakken. Of dat je zelf een kindje op de wereld zou zetten. Maar je hebt het allemaal gedaan lieve schat. Uiteindelijk kom je er inderdaad wel,stap voor stap en ik zal altijd aan je zeide staan om met je mee te lopen." Ze pakte Hailey haar hand vast en liep samen met haar terug. Ze slikte even bij het horen van de woorden van Thijs. Eenmaal binnen bleef ze ongemakkelijk staan. Nora wist zich niet goed ern houding te geven. Moest ze helpen of juist afstand houden. Ze had vreselijk medelijden met Ethan. Finn:"Laten we niet van het ergste uitgaan maar.. Mocht dat gebeuren dan zijn wij er allemaal om je te helpen en te steunen en we vinden dan ook wel een manier om onze drukke gezin draaiende te houden." Nora beet op de lip. Ergens durfde ze niet goed over te beginnen. "Over ons gezin gesproken... Kunnen we straks even samen gaan zitten en iets bespreken? Het is joey ernstigs dat verzekering ik jullie maar wel iets wat ik uhm wij met jullie willen bespreken."

Finn

Finn kuste Ethan terug. Hij was blij dat Ethan toch nog kon lachen. "Ik know maar dat besefte ik me echt pas veel later. Ik voelde me zo rot. Toen bedacht ik me natuurlijk ze snapt het verschil nog totaal niet tussen wanneer ik papa ben en wanneer gewoon Finn." Hij streelde Emmie door der haar. Finn had Ethan bemoedigend aangekeken. Ook Hailey en Nora hoorde dit te weten. Hij luisterde naar wat Nora vroeg. "Uhmm.. oké? Natuurlijk! Is het oké als ik eerst Ethan help in bad te gaan? Wil ern van jullie dan Emmie terug op bed leggen en de ander Johnny hiernaast ophalen? Hij mocht van Mirthe blijven slapen als dat makkelijker is."

Allie

Allie knikte. "Dank je. Ik wilde echt niet de avond voor ons verpesten. Gelukkig slaapt Indy nu en blijft ze hopelijk slapen." Allier gaf zich aan Liam over. Ze had dit gewoon even nodig. Zijn liefde, zijn aanrakingen. Het vieren van hun verloving. Even gewoon samen de slaapkamer verkennen. Ze hielp Liam om haar shirt en bh uit tw krijgen. "Fuck!",vloekte binnensmonds toen Liam haar tepels likte. "Stop! Straks lek ik nog melk." Ze gaf immers borstvoeding. Allie werd gel van opwinding. Ze rijkte Liam de hand. "Laten we gaan douchen." En keek hem wanhopig en verlangend aan. Liam wist ze het liefste tegen de muur onder de warme douche deed.

Hailey
Met een ruk werd ze wakker. Ze haalde gejaagd adem en begon te hoesten. Ze had een nachtmerrie gehad. Hailey had daar de laatste tijd weer vaker last van. Het begon altijd weer op te komen als ze naar het ziekenhuis was geweest. Ze pakte haar flesje water die ze altijd naast zich had als ze weer een hoestaanval had en nam een slokje water. Ze pakte haar telefoon en zag dat het pas acht uur was. In de kamer naast hun hoorde ze Emmie huilen. Hailey stond op en liep naar de slaapkamer van de kinderen. Ze deed het nachtlampje naast het bedje van Emmie en zag haar rechtop staan. Emmie stopte direct met huilen toen ze Hailey zag. “Mama. Uit.” En ze stak haar armpjes omhoog. Hailey tilde haar uit bed en liep met haar naar beneden. Ze ging op de bank zitten en knuffelde met Emmie. Ze haalde diep adem en beet op haar lip. Hoelang zou ze die nachtmerries houden?

Liam
Ze hadden een fijne nacht gehad. Ze hadden echt de tijd genomen voor elkaar onder de douche. Liam werd wakker van gehuil en zijn blik ging naar de plek naast zich en zag dat Allie nog lekker sliep. Hij besloot om haar maar te laten liggen. Hij stond op en liep naar het bedje van Indy die bij hun in de kamer stond. Hij tilde haar op en snoof even zijn neus. “Zo mevrouw. Ik geloof dat je er een feestje van hebt gemaakt in je luier. Kom papa verschoond je wel even.” En hij liep naar de commode en verschoonde Indy en deed nieuwe kleertjes aan. “Kom laten we naar beneden gaan. Dan kan mama nog even slapen. Papa maakt een flesje voor je klaar.” En hij liep met Indy op zijn arm naar beneden. Voorzichtig zette hij haar in de kinderstoel en begon met het maken van melk.

Finn

Het was een pittige avond geweest. Eerlijk gezegd had Finn ook niet zo goed geslapen om dat die nu juist Ethan,die naast hem lag, in de gaten hield. Finn rekte zich met een gaap uit. Hij kerk op de klok. 8 uur! Dat kom hij zins ze kinderen hadden uitslapen noemen. Hij zag op de babyfoon dat Hailey net Emmie uit bed haalde. Johnny leek nog heerlijk te slapen. Blijkbaar waren ze goed moe geweest na de autorit van gisteren onder andere. Hij kuste Ethan voorzichtig op zijn voorhoofd, trok snel zijn broek en shirt van gisteren aan en liep naar beneden. "Goedemorgen.",zei die tegen Hailey en Emmie en gaf Emmie een kusje. Hij wilde net vragen of Hailey koffie wilde toen hij Johnny hoorde roepen met de vraag of jij ook uit bed mocht. "Momentje! Papa Finn komt eraan."

Allie

Allie was wakker geworden door dat het bed koud en leeg voelde. Ze zag dat Indy ook niet meer in haar bedje lag en Liam al met haar beneden was. Ze keek naar de ring om haar vinger en begon automatisch te glimlachen. Het was toch nog een geweldige avond geworden en ze hadden zichzelf goed vermaakt onder de douche om het zo maar te zeggen. Allie rekte zich uit. Met lichte tegenzin stond ze toch op. Ze liep naar beneden en bleef in de opening van de deur staan. Ze keek even naar vader en dochter. Tot dat Indy haar opmerkte en vrolijk begon te kraaien. "Goedemorgen mijn liefjes."

Hailey
Hailey schrok op uit haar gedachten toen Finn naar beneden kwam. Ze hoorde Johnny roepen en glimlachte lichtjes. “Onze baas roept.” En ze liep met Emmie naar de keuken en zette haar in haar kinderstoel. Ze pakte een maaltijdpotje en maakte dat warm voor Emmie en ging naast haar zitten. Ze wreef even de slaap uit haar eigen ogen en begon toen Emmie te voeren. Ze hoorde gebonk op de trap en zag dat Ethan naar beneden kwam glijden en zichzelf weer in de rolstoel hees die voor de trap hees. Ze hadden het er over gehad dat Ethan even geen protheses moest dragen tot ie geopereerd was wat pas na de vakantie zou gebeuren.

Liam
Liam keek op toen Indy enthousiast begon te kraaien. Hij was net bezig met het geven van een flesje melk. “Goeiemorgen mama. Indy had al vroeg zin in de dag. Ze had wel een feestje gemaakt van haar luier. Verder is ze goed gemutst. En hoe voel jij je schatje?” En hij keek even naar het flesje en zag dat ie bijna leeg was. “Goed gedronken meisje.” En hij tilde haar op en hielp haar met boeren. “Wil je naar mama?” Voorzichtig gaf hij haar aan Allie. Zijn blik ging naar de ring rond Allie haar vinger en gaf haar een kus. “Mijn mooie verloofde.” En haalde een plukje haar uit haar gezicht.

Finn

Finn schoot in de lach "Ik zal de baas eens uit zijn bed gaan halen.",grapte die en liep vervolgens naar boven. "Goedemorgen,Johnny." Johnny klamte zich om zijn nek vast. "Hoi papa." "Hebbke lekker geslapen?",vroeg die terwijl hij met Johnny op zijn nek de luiertas pakte om Johnny zijn luier te verschonen. "Papa nog boos?",hoorde hij Johnny vragen. Finn schrok. Kak! Johnny dacht dat natuurlijk omdat hij zo halsoverkop naar Ethan toe was gerend. Hij nam Johnny stevig in zijn armen. "Liefje, papa was niet boos op jou. Papa Ethan had heel veel auw aan zijn been dus moest papa Finn bij hem gaan kijken. Sorry dat je dacht dat papa boos op je was." "Auw nu over?" Finn beet even op zijn lip. Johnny was te slim om tegen hem te liegen. "Nog niet. Papa moet voorlopig even in zijn rolstoel zitten." "Johnny meerijden? Toet toet?" Finn schoot in de lach. "Dat zal je aan papa Ethan moeten vragen. Kom meneertje. We gaan eens beneden kijken." "Mag ik broodje choco?" "Wat netjes gevraagd,Johnny. Papa zal zo een broodje voor je maken." En liep met Johnny op zijn arm naar beneden. "Mama, papa, Emmie!",riep Johnny blij. Johnny kuste Ethan. "Goedemorgen. Beetje kunnen slapen?"

Allie

Allie schoot in de lach. "Nou acht uur vind ik uitslapen. Hoe vaak komt ze wel niet om 6 uur sochtends al de boel op stelten zeten en go Indy laat papa die stink broeken maar verschonen." En keek Liam met een grijns aan. Ze nam Indy over."Dag lekker moppie." Indy pakte met haar handheld de vinger was waar de ring om zat. "Ja, die is boos hé. Die heeft mama van papa gekregen. Of wist jij dat al stiekem?" Indy begon te lachen. "Oh,boefje. En niks tegen mama zeggen." Allie kuste Liam terug. "Hallo. Mijn toekomstige man." En begon te giechelen "Het klinkt nog steed heel gek. Maar het voelt ook goed. Vannacht was vooral heel goed.",zei ze met een wenkbrauw wiebel..

Ethan
Hij had niet lekker geslapen. Veel pijn gehad en soms last van spasmes. Gelukkig was Finn er om hem gerust te stellen. Hij keek even naar Finn. “Papa Ethan had veel pijn Johnny. Papa Ethan heeft niet lekker geslapen maar jij wel had ik begrepen.” Johnny knikte. “Ikke lekker slapen. Ikke mee rijden me jou? Toet toet?” Ethan grinnikte. “Jij en Emmie mogen altijd met papa mee rijden. Hoorde ik nou dat je een broodje choco wilde? Zou papa Ethan die dan voor je maken?” Johnny knikte enthousiast. Ethan reed met de rolstoel naar de tafel en maakte een broodje voor Johnny. Emmie klapte enthousiast in haar handen toen ze haar broer zag. “Jon jon!”

Liam
“Ja dag de volgende luier is voor jou.” En hij gaf Allie een kus. Liam liep naar de keuken en maakte ontbijt voor Allie klaar. “Misschien kunnen we dat later vandaag nog eens over doen?” En hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. Hij zette het ontbijt op tafel en ging zitten. “Zo stond er nou een speurtocht op de planning vandaag?” Vroeg hij en hij ging zitten en maakte een ontbijt voor zichzelf klaar.

Josie
Josie was al vroeg wakker geworden. Ze gleed een stukje naar beneden van het stapelbed en zag dat Charley nog lekker sliep. Zachtjes liep ze het trappetje af en ging de kamer uit. Ze ging naar beneden maar zag dat er nog niemand was. Ze zuchtte diep en ging op de bank zitten en pakte haar boek; Foeksia de miniheks en begon te lezen.

Finn

Finn moest lachen om het tweetal. Ze stonden beide meteen aan en het was meteen levendig in het huisje. "Iemand koffie?",vroeg die terwijl die het kleine keukentje in liep. "Papa mag Johnny melk." Finn knikte. "Emmie ook?" "Twee melk. Komt eraan." En schonk twee bekertjes melk voor de kinderen in. "Wat ben jij trouwens vroeg op,Hail. Je bent toch niet van gedachten veranderd? Gezien we het gisterenavond over gezinsuitbreiding hebben gehad. Jij en Nora leken het er in elk geval over eens te zijn."

Allie

Allie kuste Liam terug en keek naar Indy. "Bewaar de poep voor papa hoor." Maar Indy keek er alleen maar niet begrijpend aan terwijl ze op de duim sabbelde. Met Indy op schoot ging ze aan de keukentafel zitten. Ze nam dankbaar het ontbijtje aan van Liam dat hij voor haat had klaar gemaakt. Allie schudde de hoofd. "Maybe. Als Indy vanmiddag een dutje gaat doen." Allie knikte. "Zoies appte Finn wel ja. We moeten wel ook nof boodschappen halen we hebben amper iets in huis. Ik ga niet weer patat halen."

Mirthe

In het huisje van Mirthe en haar ouders was het al een tijdje groot feest. De kinderen waren al op zins half 7 en hadden allang ontbijt achter hun kiezen. Ze speelde tikkertje door de kamer. "Juda en Junia doe nou eens een beetje rustig. Straks worden opa en oma nog wakker. Laat ze gewoon rustig uitslapen. Kom op! Ga een rustig spelletje doen ofzo of tekenen. Jullie hebben van oom Jefhtra klei gekregen ga daar anders mee spelen." Ze haalde de klei uit de kast. "En de klei blijft op tafel en geen geruzie. Jullie hebben beide het zelfde." En liep naar de keuken om koffie te zetten. Pff! Waarom konden haar kinderen niet rustig uitslapen? Ze had nog geen slok van de koffie genomen torn ze besloot een beetje hun speelgoed op te ruimen voor iemand straks nog zijn nek er over brak.

Hailey
Hailey was een ontbijtje voor Nora aan het maken en was in gedachten verzonken. Ze schrok toen Finn haar wat vroeg. “Nee tuurlijk zijn wij niet van gedachten veranderd.” Ze roerde in haar koffie en zuchtte diep. Ze ging aan tafel zitten. “Ik had weer last van een nachtmerrie en toen hoorde ik Emmie huilen dus ben ik er maar uit gegaan.” Hailey speelde met haar vingers en zag Emmie gruitig haar melk drinken. Ze aaide haar door haar krulletjes. “Ik ga ontbijt naar Nora brengen.” Zei ze afwezig en ze liep naar boven en klopte op de deur. Ze liep naar binnen en ging tegen Nora aan liggen. “Schatje word je wakker?”

Liam
Liam grinnikte. “Ze is geloof ik wel wel aan de betere hand gelukkig. Eens zien hoe het vandaag allemaal gaat.” Liam nam een slok van zijn koffie en keek even naar Indy en toen naar Allie. “Eens zien hoe de familie gaat reageren op onze verloving. Waarschijnlijk gaat je vader zeggen: eindelijk. En je zusjes en broertje kennende reageren ze enthousiast.” Liam boog over de tafel en gaf haar een kus. “Ik kan wel die lasagne maken die je zo lekker vindt?” Stelde hij voor.

Mike
Mike werd wakker van lawaai beneden. Dat kon maar een ding betekenen dat de kinderen wakker waren. Hij zag dat Emma nog sliep dus stapte hij uit bed en kleedde hij zich om. Hij liep naar beneden en zag de kinderen aan de eettafel kleien. “Opa!” Riepen ze uit. En Junia rende op hem af en gaf hem een knuffel. “Hey lieverds. Ik hoorde jullie al van boven. Zullen we anders even naar de bakker hier op het park lopen en lekkere broodjes gaan halen?” En hij hoorde de kinderen juichen. “Nou hup jas aan en schoenen aan, dan kunnen we gaan.” Hij liep naar Mirthe toe en gaf haar een knuffel. “Goeiemorgen lieverd.”

Finn

"Sorry, dat dacht ik. Je leek zo in gedachten verzonken. Dus ik wilde even pijlen of alles wel goed gaat." Finn liep naar Hailey toe en sloeg zij armen om der heen. "Voor jou geld ook hé, als het niet gaat zeg het dan. Nachtmerries breken je aardig op. Praat er anders zo rustig met Nora over. Ik ga mijzelf alleen zo wel aankleden. Ik heb met Thijs afgesproken om een speurtocht uit te zetten voor de kinderen." Finn knikte. Hij liet Hailey maar en ging erbij aan tafel zitten met zijn kop koffie.

Nora draaide zich naar Hailey om en keek op de klok. "Goedemorgen! Dat is een aangename verrassing. Ik kan mij niet herinneren wanneer ik zo lang heb kunnen uitslapen. Bedankt dat je me hebt laten liggen en voor het ontbijt."

Allie

Allie knikte. "Ze oogt in elk geval een stuk vrolijker. Ik had ook wel echt medelijden met haar. Ze voelde zichzelf echt niet lekker." Allie zette Indy weer in de kinderstoel en gaf haat eme voelboekje om mee te spelen. "Me too. In denk eerder dat mijn zussen en Riley gaan zeggen, eindelijk dan papa maar iedereen zal heel blij voor ons zijn. We moeten jou ouders ook bellen om het goede nieuws te vertellen voordat ze het via via horen." Ze raapte het boekje op wat Indy had laten vallen. Ze kuste Liam terug. "Oh ja, die is goddelijk. Ik zal zo een lijstje maken. Het lijkt mij handig om boodschappen mee te nemen voor een paar dagen anders moeten we steeds naar de winkel rijden."

Mirthe

"Goedemorgen. Sorry dat ze je hebben wakker gemaakt. Lief dat je ze mee wilt nemen naar de bakker. Wil je ook wat broodbeleg meenemen we hebben niet veel in huis gezien wr boodschappen moeten komen. Ik heb mijn best geassocieerd ze rustig te houden maar je kent de formule van je kleinkinderen bij het woord rustig." De kinderen kwamen zo goed als klaar de kamer weer binnen. Ze moest beide alleen even helpen met hun veters. "Zo! Goes luisteren naar opa en handjes vast houden. We gaan niet rennen of zeuren om iets lekkers. Jullie mien beide 1 crossiantje."

Hailey
Hailey gaf Nora een kus. “Fijn dat je zo hebt kunnen slapen. Ik heb Emmie al uit bed gehaald en Finn heeft Johnny uit bed gehaald.” Hailey speelde met haar vingers. “Ik uhm had weer een nachtmerrie. Het was zo levendig. Ik was vijf en kreeg een onwijze hoestaanval. Ik stikte er bijna in en viel flauw. Mijn ouders hebben in alle haast een ambulance gebeld en in het ziekenhuis kwam ik bij aan het zuurstof. Ze vonden niks. In mijn nachtmerrie stond ik er bij zoals ik nu ben en leek het alsof ik alles weer opnieuw beleefde.” Ze slikte en keek naar Nora. “Elke keer als ik in het ziekenhuis ben geweest heb ik daar weer last van. Wanneer gaat dit ophouden?”

Liam
Liam aaide Indy door haar haartjes. “Ik had ook echt medelijden met haar. Maar ik zat eens te denken. Is er niet een kans dat ze last heeft van wagenziekte en natuurlijk die tandjes die door komen. Ik zou er niet raar van opkijken als ze last heeft van wagenziekte. Ik had er als baby en peuter ook last van. Het zou kunnen dat ze het van mij heeft overgenomen.” Liam nam een hap van zijn broodje. “Dan ga ik die maken. En ik stel voor dat we mijn ouders straks nog even bellen.”

Mike
“Ik ben wel wat gewend Mirthe. Jullie waren net zo en dan waren jullie met zijn drietjes.” En hij grinnikte. Mike keek de kinderen aan. “Goed laten we gaan.” En hij pakte ze beide bij de hand en liep de deur uit. Bij de bakker gedroegen de kinderen zich goed. Al zeurde ze wel om een extra chocoladebroodje. Mike ging er niet op in. Bij de supermarkt mochten ze een plakje worst. Junia liep op de terugweg wat langzamer maar ze kwamen weer aan bij het huisje. “We zijn er weer.”