Roadtrip (deel 3)

Riley
Riley grinnikte. “Het valt mij nog mee dat papa en mama niks hebben gezegd. Aan hun had ik het wel verteld.” Hij sloeg zijn armen stevig om zijn zus heen. “Uhm ja daarover. Wij reizen de gehele vakantie mee tot aan Rome. Daarna moeten wij nog dingen in ons appartement regelen aangezien we voor een paar maanden terug naar Nederland gaan en daarna naar Griekenland.” Riley keek even naar Liam die Indy had overgepakt. Riley gaf zijn nichtje een aai door haar haartjes. “Hey lieverd.” En hij gaf haar een kus op haar hoofd. “Over Thijs gesproken. Hoe is het nou met hem?”

Ethan
Ethan zuchtte diep. Finn had ook wel gelijk, toch vond hij het nog steeds moeilijk om aan te geven als ie pijn had. Hij knikte. “Als je dat zou kunnen doen dan zou ik dat fijn vinden.” En hij beantwoordde Finn zijn kus. “Kom dan gaan we eens kijken waar deze twee aapjes gaan slapen vanavond.” En hij liep met Emmie in zijn armen naar boven. Hij vond een kinderkamer met een kinderbed en een box naast de badkamer. Niet veel later kwam ook Hailey met Johnny naar boven. Het duurde een tijdje voor de kinderen lagen maar uiteindelijk kwamen ze beneden. “Hebben jullie echt niet onze hulp nodig?” Vroeg hij.

Gwen
Ze liepen richting het huisje waar Thijs samen met Liam en Tony zou slapen. Daar zag ze Evie druk in de weer. “Lieverd heb je hulp nodig? Ligt Thijs op bed?” Ze zag Evie knikken. Gwen zette voorzichtig Charley op de bank. Charley woelde even in haar slaap maar ze sliep rustig door. “Eef eerlijk red je het allemaal nog?” Het bleef een poos stil en toen keek Evie hun met betraande ogen aan. “Ik wil zo graag zeggen ja mam en pap ik red het nog maar heel eerlijk nee ik red het niet. Tony is de hele tijd op zoek naar zijn moeder, hij snapt er niks van en Thijs doet zijn best maar ik zie gewoon aan hem dat hij met allerlei emoties zit. Dat is logisch maar ondertussen ben ik zwanger en zorg ik voor de tweeling. Thijs doet zijn best om een leuke vader te zijn en gaat gewoon naar werk maar ik zie aan hem dat ie gewoon kapot gaat aan al die emoties. Ik weet het gewoon niet meer.” En Gwen keek toe hoe Evie naast Charley op de bank ging zitten en haar tegen zich aan drukte. Gwen keek even naar Joey, ze kon er niet tegen om hun oudste dochter zo te zien.

Allie

Allie keek verbaasd. "Inderdaad. Ik heb echt niks doorgehad. Die hebben netjes hun mond weten te houden." Allie sprong bijna een gat in de lucht. "Echt? He maakt nu toch geen grapjes hé?" Ze ziu het geweldig vinden om zo la ge tijd met Riley te kunnen doorbrengen en zijn gezin. Ze wilde heel graag haar neefje leren kennen. "Dit vind ik echt super tof nieuws. Een half jaar lijkt niks maar er is zoveel gebeurd de laatste tijd. Indy is zo gegroeid zins je haar voor het laatst zag. Emmie begint bijna te lopen. Johnny kletst op zijn manier de oren van je hoofd af. Hailey is nog herstellende van haar operatie. Maar vooral de tweeling wordt groot. Heeft Evie je verteld dat Charley een implantaat krijgt?" Ze zag dat Indy Riley onderzoekend aan keek. "Wat denk je In? Die meneer leeft toch aleen in mama de beeldscherm of hij lijkt wel heel erg op opa met baard?" Allie haalde haar schouders op. "Eerlijk? Ik heb geen idee. Hij houdt zich staande maar als ik Thijs zijn schoenen zou staan zou ik kapot gaan van verdriet."

Finn

Finn knikte. "Geen probleem. Als je maar weet dat ik er een nekmassage voor terug wil." En keek Ethan plagend aan. En gaf hem nog een kus op zijn voorhoofd. Terwijl Hailey en Ethan de kleintjes op bed legde ging hij samen met Nora de auto's leeg halen. Alles was net uit de auto toen Ethan weer beneden kwam. "We zijn net klaar. Alles moet alleen nog op zijn plek komen te staan maar dat komt zo wel. Slapen de kindere",vroeg die terwijl die de woonkamer in liep. "Wil jij koffie? Ik heb koffie van thuis meegenomen."

Joey

Joey volgde Gwen die Charley tilde. Hij hield Josie stevig vast die rustig verder sliep. Jooey legde Josie op de andere bank. Het deed hem pijn om Evie zo te zien worstelen. "Liefje.. luister even. Is het geen optie als de tweeling en Tony bij ons in het huisje slapen en jij hier gewoon met Thijs? Dan heb je ook wat ademruimte en mam en ik vinden het niet erg om op te passen. Ik weet dat de het de meiden beloofd is dat ze samen met jou. Allie en Indy zouden slapen vannacht maar dat kan altijd nog. We nemen ze niks af, we stellen het alleen uit. Liam en Allie kunnen dan ook gewoon samen voor Indy zorgen. Jij moet ook aan jezelf denken nu."

Riley
Riley grinnikte. “Nee ik maak geen grapje. Amy, Thomas en ik blijven de hele vakantie hier.” En hij knuffelde zijn zus voorzichtig. “Een halfjaar is ook lang. Ik heb Indy, Johnny en Emmie natuurlijk zien opgroeien via een beeldscherm maar dat is toch anders dan zo in het echt. Ik kan niet wachten om de komende weken met jullie door te brengen.” Hij aaide Indy door haar haren. “Dat is wel een beetje gek he meisje.” Hij zuchtte diep. “Het lijkt mij vreselijk om een beste vriendin te verliezen en het lijkt mij dan helemaal gek om dan voor het zoontje van die vriendin te zorgen.” Riley knikte. “Eef vertelde het me. Spannend, hopelijk kan Charley dan de tonen beter horen met een liedje omdat ze graag zingt.” “Riley are you hier?” Hoorde hij een bekende stem vragen. Amy kwam binnen met baby Thomas in de maxicosi.

Ethan
Ethan keek naar Finn. “Misschien geef ik je ook wel meer dan alleen een nekmassage.” En hij keek even verleidelijk naar zijn man. Hij knikte. “Johnny slaapt. Hailey is nog even boven de luier van Emmie doen en leest haar nog even voor.” Hij ging languit op de bank zitten en wreef over zijn stomp. “Koffie klinkt wel heel lekker schat.” En hij keek even naar zijn man. “Is alles uit de auto?”

Evie
Evie ging op de bank zitten en keek even naar haar dochters die in slaap waren gevallen. Tony kwam aan gewaggeld en klom op haar schoot. “Evie verdrietig?” Vroeg hij zachtjes. Evie glimlachte even door haar tranen heen. “Evie is een beetje moe lieverd.” En ze gaf hem een kus. Ze slikte. “Je weet hoe Josie is als het anders gaat dan ze gepland heeft. Ik heb geen zin in een woedenaanval op vakantie. Dat kan ik er gewoon niet bij gebruiken. Ik vind het zelf wel een goed plan maar dan heb ik wel jullie ondersteuning nodig als we het aan de meiden gaan uitleggen.”

Allie

Allie kon het nog steeds niet helemaal geloven. "Ik ben echt zo blij dat je er bent en de gehele vakantie blijft. Nu kunnen we eindelijk weer tijd als familie doorbrengen en als broer en zussen. Ik wil je zoontje zo graag ontmoeten en vasthouden. Je had geen beter besluit kunnen nemen, Riley." Ze knuffelde Riley opnieuw. Allie schoot in de lach. "Die denkt vast en zeker die meneer woont toch alleen in het beeldscherm van mama de tablet of ze denkt zins wanneer heeft opa een baard." Er kin in elk gevall wel een lachje van Indy naar Riley toe vanaf. Allie slikte en keek naar Liam die hun dochtertje vast had. "Ik wil er geen eens aan denken. Liam is niet alleen mijn vriend en de vader van mijn dochtertje maar ook mijn beste vriend. Ik zou biet weten wat ik zou moeten als ik hem kwijt zou raken. Ik heb ook echt diep respect dat Evie en Thijs, Tony op te vangen. Vooral gezien Evie ook nog zwanger is. Waarschijnlijk zou ik het zelfde hebben gedaan maar toch." Allie knikte. "Ik hoop het ook." Ze hoorde plots de stem van Amy en zag haat even later met Thomas in de maxicosi binnen komen. Ze begroette Amy met een knuffel. "I am so happy to see you and Thomas." Ze knielde neer bij de maxicosi. "Oh wat ben jij klein maar al zo knapperd."

Finn

Finn rolde met zijn ogen. "Beeld je maar niet te veel jn want het enige wat er vanacht in de slaapkamer gaat gebeuren is slapen. Ik ben xo moe dat ik anper mijn ogen open kan houden. Ik ben dan ook blij dat de kinderen slapen en wij even esut hebben. Daarbij waren de kinderen ook op en is het goed als ze even rusten voor het eten anders zijn ze straks niet te genieten. Misschien kunnen we na het eten nog even een speeltuintje hier in de buurt opzoeken voor ze in bad gaan en gaan slapen." Finn stond op en liep naar de keuken. Uit een tas met boodschappen haalde die de koffie. "Ja , de auto is leeg. De koffers en tassen staan waar ze horen. Alleen moeten die nog uitgepakt worden maar dat komt zo wel. Eerst koffie!"

Joey

Joey ging op het randje van de tafel zitten en pakte de handen van Evie vast. "Ik weet het liefje maar zo kan het ook niet. Jij bent op, ik zie het gewoon. Stress is ook niet goed voor jou en de baby. Laat ons je helpen. We zijn hier tenslotte samen. Als we het aan Josie uitleggen dan snapt ze het wel. We doen het logeerpartijtje met Allie en Indy gewoon een andere keer." Hij stond op en gaf Evie een knuffel. "Komt goed, lieverd. We zijn er voor je. Kunnen we helpen net uitpakken?"

Riley
Hij glimlachte. Riley had zijn grote zussen intens gemist. Hij gaf het alleen niet graag toe. Even wreef hij over zijn baard en keek naar Liam die naar hem grijnsde. “Die baard staat je echt goed. Maakt je wat volwassener toch Al?” En Liam keek Allie vragend aan. Riley grinnikte. “Amy vindt mij zonder baard leuker maar ze accepteert het.” Riley liep naar een bank en ging daarop zitten. “Evie doet weer eens veel te veel. Ik zag papa en mama al naar hun huisje gaan. De twins sliepen in hun armen. Misschien moet je zo eens even kijken.” En hij keek even op toen Amy met Thomas in de maxicosi binnen kwam. Hij stond op en tilde Thomas op uit de maxicosi. “Kijk eens Thom dit is je tante Allie.” En Thomas keek Allie met een heldere blik in zijn blauwe ogen aan.

Ethan
Ethan keek even nep beteuterd maar glimlachte. “Zullen we anders zometeen even een tukkie doen? Dan zijn we allemaal helder en weer fris als we gaan eten.” En hij keek even naar Hailey en Nora. “Ik wilde eigenlijk straks even een stukje gaan lopen. Even de benen strekken maar als jullie drie willen slapen is dat prima. Dan loop ik zelf wel even een rondje.” Hoorde hij Hailey zeggen. Ethan keek even naar Nora, dat moesten die twee zelf maar uitvogelen. “Zullen we zo even mijn moeder facetimen om te laten zien dat we er allemaal zijn?” Hij hoorde Finn zijn idee. “Dat vind ik een goed idee, om een speeltuintje op te zoeken strakjes.”

Evie
Evie keek haar vader aan. Hij was na al die jaren nog steeds haar grootste steun en toeverlaat. “Ik kom gewoon niet meer bij Thijs binnen. Het lijkt wel alsof we op totaal verschillende planeten leven. Ik kan dat er gewoon niet bij gebruiken. Niet nu we zwanger zijn, Charley over een paar weken wordt geopereerd en nu we met Tony zitten. Ik heb geprobeerd met hem te praten gisteravond maar hij begon met dingen te gooien. Ik uhm heb vannacht in het buitenhuis geslapen bij jullie en vanochtend vroeg ben ik weer naar huis gegaan. Ik snap dat hij zijn emoties niet kwijt kan maar ik kan dit nu niet gebruiken. We uhm…” ze slikte en speelde met haar vingers. “We hebben vaker ruzie de laatste tijd. Zijn ouders zijn gescheiden en nu is zijn beste vriendin overleden. Ik kom gewoon niet meer bij hem binnen. We houden zielsveel van elkaar maar ik kan dit niet voor hem oplossen. Ik kan niet met hem praten nu, ik weet gewoon niet hoe.” En ze staarde haar ouders aan en wreef over haar buik. “Mama?” Hoorde ze Josie vragen. Ze keek op en zag Josie wakker worden. “Hey Jo, alles goed lieverd?” Josie rekte zich uit en liep naar haar toe. “Mama alles goed?” Evie haalde diep adem. “Mama is moe lieverd en verdrietig. Je weet dat het met papa niet zo goed gaat sinds tante Daan er niet meer is.” De beste vriendin van Thijs heette Daniëlle maar Josie en Charley kende haar niet beter dan tante Daan. Josie knikte. “Tante Daan is een sterretje.” Zei ze. Evie knikte. “Josie ik weet dat ik heb beloofd dat jullie hier met mij en tante Allie en Indy gingen slapen en we gaan dat nog doen maar niet vanavond. Het leek ons beter om papa en mama wat rust te geven. Mama is ook veel moe sinds ze zwanger is. Als het morgen beter gaat kijken we het even aan goed.” Josie keek haar met betraande ogen aan. “Je had het beloofd!” Evie haalde diep adem. “Dat weet ik lieverd maar het gaat nu even niet.” “Stomme mama!” En Josie rende naar boven. Evie keek naar haar ouders. Josie had de woedenaanvallen van haar overgenomen. Ze wilde opstaan om achter haar aan te gaan maar voelde lichtelijk een steek en ging ze snel weer zitten. Ze zag Charley naar haar kijken die ook wakker was geworden. “Laat Jo maar even.” Gebaarde Evie naar Charley maar Charley schudde haar hoofd en liep naar boven. Charley was niet boos maar wilde wel een goede zus voor Josie zijn. “Papa verpest deze hele vakantie.” Hoorde Evie Josie zeggen tegen Charley en Evie kreeg tranen in haar ogen. Dit was nooit haar bedoeling geweest, ze voelde zich nu zo machteloos.

Allie

Allie knikte. "Ja. Dat wel. Je lijkt stukken ouder. En zoals in al zei je lijkt sprekrnd op papa. Positief bedoeld hoor, voor dat je mij verkeerd begrijpt." Allie schoot in de lach. "Ik wil wel helpen hem er af te halen hoor.",zei met een grijns. Allie nam tegenover Riley plaats op de bank. "Zeg mij wat. Maar wat moet ze anders, de zorg voor de tweeling en Tony gaat gewoon door. Gelukkig hebben papa en mama vannacht en vandaag op de tweeling gepast. Ik heb mijn hulp ook al aangeboden maar het is Eef.. Je weet zelf hoe ze is. Ze zou eigenlijk met de meiden hier slapen maar misschien is het verstandiger als ik gewoon met Indy bij Liam slaapt en zij met hun bij Thijs en Tony. Ik zal zo eens naar ze toe gaan en misschien moet jij je gezicht ook maat eens aan je zussen laten zien." Allie lachtte naar Riley. "Dag liefje." En keek vervolgens naar Riley. "Mag ik hem vasthouden?"

Finn

Finn gaapte. "Dat klinkt heel aanlokkelijk eerlijk gezegd." En nesteldrang zichzelf beter op d'r bank door zijn benen op te trekken. Nora:"Zal jij niet gewoon even rustig gelegen zitten zoals het plan was? Jij hebt de geheel dag voor de zorg van Emmie opgedraaid. We gaan na het eten toch wandelen met de kleintjes." Finn hield zich er wijselijk buiten maar was het ergens eigenlijk wel met Nora eens. "Ja, laten we dat doen. Die zal ook wel in spanning zitten te wachten. Dan bellen we haar later nog samen met de kinderen om weltrusten te zeggen." En pakte zijn koffie van tafel.

Joey

Joey wreefde troostend over Evie haar rug heen. "Liefje. Waarom heb je niks gezegd?!? Je weet toch dat je altijd bij ons kan aankloppen en om met ons kan praten. Je kunt dit ook niet alleen doen, dat zou niemand kunnen laat staan met drie kinderen en ook nog eens zwanger. Ik begrijp volkomen dat je op bent maar ik snap Thijs zijn verdriet ook. Ik zou ook niet weten hoe ik zou om moeten gaan met mijn verdriet in zo een situatie. Laat mij anders een proberen om met hem te praten. Meer kan ik ook niet doen. Hij zal het evhr zelf moeten verwerken. We kunnen er alleen zoveel mogelijk voor hem zijn. Laat de kinderen vannacht bij ons slapen en dan zien we mroegn wel weer verder. Oké?" Joey hoorde en zag de uitbarsting van Josie aan en zag dat Charley wakker was geworden en achter de zus aan ging. Joey stond op. "Ik ga wel met ze praten." Joey liep rustig naar boven. "Joos, Char. Kom is rustig met opa praten "

Riley
“Eef en Hails zijn beide net mama. Dat is al hun hele leven zo. Ze zijn alle drie eigenwijs. Maar jij en Eef hebben al jullie hele leven een goeie band, soms ben jij de enige die door Evie heen kan dringen.” Riley keek naar Thomas en knikte. “Tuurlijk mag je hem vasthouden.” En voorzichtig gaf hij Thomas aan Allie. Thomas keek haar met grote ogen aan en er kwam een klein glimlachje. “Zeg kleine charmeur das wel je tante.” Zei Riley lachend. Riley liep naar Amy toe en gaf haar een kus. “Ik ga zo met Allie naar mijn zussen toe. Ga je mee of ga je zo terug naar ons huisje?” Amy keek even naar Thomas. “Ik naar huisje gaan. Thomas eten zo.” Riley knikte en gaf haar een kus.

Hailey
Hailey keek even naar Nora en bleef even stil. Nora had ook wel gelijk. Ze haalde een hand door haar haar en knikte. “Okee je hebt gelijk. Even rustig aan doen is wel fijn. Dan lopen we vanavond met zijn allen.” Hailey ging zitten en keek toe hoe Ethan zijn moeder begon te facetimen. Niet veel later kwam het gezicht van Ethan zijn moeder in beeld. “Hey mam. Raad eens waar we zijn?” Hoorde Hailey Ethan vragen. “Zijn jullie er?” Ethan knikte. “Ooh wat fijn. Goeie reis gehad?”

Evie
Evie keek haar vader aan. “Pap ik ben 31 ik kan niet voor alles bij jullie aankloppen als het even tegen zit.” Haar vader had wel gelijk maar toch wilde ze niet als een kind van zeven bij hun aankloppen als er wat was. Evie wreef over haar buik. Ze vond deze zwangerschap spannend, vooral omdat het bij de vorige rond het tweede trimester fout ging. Ze slikte en zag haar moeder kijken. “Eef ik stel voor dat wij samen de auto gaan uitladen. Dan kan opa even met de meiden praten.” Evie knikte en keek even naar boven. Ze liep achter haar moeder aan naar buiten.

Josie
Josie keek even naar Charley. “Oh oh jij zit in de problemen.” Gebaarde Charley. Josie rolde met haar ogen. Ze keek even naar haar opa toen hij boven kwam. “Papa is niet leuk.” Zei ze tegen haar opa. Charley keek haar zus met grote ogen aan. “Papa is verdrietig Jo omdat tante Daan een sterretje is.” Zei Charley. Josie keek haar zusje aan. “Tony is ook verdrietig maar die speelt met ons. Papa niet.” En Josie kreeg tranen in haar ogen. Charley trok Josie tegen haar aan. “Papa wilt wel spelen maar papa is moe Jo.”

Owen
“O? Word je wakker?” En hij werd tegen zijn schouder aan geduwd. Owen deed slaperig zijn ogen open. “Zijn we er?” Vroeg hij slaperig. Manu knikte. “We zijn er. Ik zie de auto van je zus en broer ook staan. Wordt maar rustig wakker dan ga ik even kijken of ik Mirthe kan helpen met uitladen.” Owen knikte en hij gaf Manu een kus. Niet veel later stapte hij uit de auto en liep naar het huisje van Mirthe toe. “Oom Owen je haar zit door de war!” Riep Judah uit. Owen grinnikte. “Pas op meneertje of ik maak jou haar door de war.” En hij rende al op Judah af die zich achter Mirthe probeerde te verstoppen. Owen begon te lachen keek even naar Mirthe. “Heb je hulp nodig?”

Allie

Allie zuchtte expres overdreven. Alsof ze daarmee genoeg zei. Iedereen eist dat haat zussen op hun moeder leken en stronteigenwijs konden zijn. "Oké dat is waar maar ik ben papa niet. Naar papa luistert ze veel eerder en gezien papa en mama bij Evie zijn denk ik dat papa wel met haar wan het praten is maar ik zal mijn gezicht eend laten zien en pijlen hoe het daar gaat." Allie nam Thomas dankbaar aan. Ze zag dat hij naar der lachtte. "Laat papa maar kletsen hoor kleine man. Papa is gewoon jaloers." Na een tijdje met haar kleine neefje geknuffeld te hebben gaf ze hem terug aan Amy. "Fijn jullie even al gezien te hebben. Ga je mee naar Eef, Li?"

Nora

Nora gaf Hailey een kus. "Wijs besluit!" Ze trok Hailey dicht tegen zich aan. Ze zag dat Ethan zijn moeder belde en ging recht op zitten zodat ze mee kon kijken en luisteren. "Hoi hoi. Ja zeker. We zijn net aangekomen. De kleintjes liggen even oo bed tot het eten en wij rusten een beetje uit. Na het eten gaan we een stukje over het park wandelen maar van wat we konden zien is het echt een heel mooi en leuk park. Je kleinkinderen gaan zich zeker heel goed vermaken. We wilde ze vanavond je nog even laten bellen voor het slapen gaan. Ia dat goed?"

Joey

"Nou en? Je bekt jiet on elk ditjes of datje. Je zit met een man die in de rouw is, drie jongen kinderen en midden in je zwangerschap. Dan mag je om hulp vragen, Evie en accepteer die dan ook." En keek er even streng aan. Joey knikte en stond op. "Laat die zware tassen maar staan die til ik straks wel naar boven." En liep de trap op. Hij hoorde Charley tegen Josie zeggen dat ze in de problemen zat. Rustig ging die bij hun zitten. "Josie zit niet in de problemen. Opa wilt gewoon even met jullie praten. Opa snalt heel goed dat jullie boos zijn en het niet leuk vinden dat papa met jullie speelt en steeds moe is. Maar inderdaad papa doet zo omdat dat tante Daan een sterretje is geworden. Hij mist tante Daan heel erg. Jullie hebben ook vast op school wel een beste vriendinnetje waar je heel verdrietig om zou zij al die er niet meer zou zijn. Opa denkt dat Tony nog te jong is om echt te snappen dat zijn mama is overleden en dag jullie nu zijn nieuwe familie zijn. Jullie mogen boos zijn en dan gaat het logeerpartijtje met tante Allie ook nog eens niet door. Maar zoals mama zijn we beloven jullie dat we het een andere keer doen, dus.. Opa wilde veagen of jullie nog een nachtje damen met Tony bij hem en oma willen komen logeren?"

Mirthe

Miethe wad bezig om wat spulletjes in de keukenkastjes op te ruimen. Ze hoorde de stem van Juda in de gang tegen iemand praten. Die vervolgens gierend van het lachen zich achter haar kwam verstoppen. Ze schoot in de lach roeb ze Owen binnen zag komen. "Aaghh! Het slaapmonster!" Ze tilde Juda op de arm. "Nee hoor. Maar bedankt voor jet aanbod. Maar misschien wilt Juda even laten zien waar hij en Junia gaan slapen de komende tijd. Junia is al boven." Vervolgens keek ze Juda aan. "Wil je meteen je rugzak en die van je zusje mee naar boven nemen?"

Liam
Liam gaf Thomas nog een knuffel toen ie weer bij Amy was. Hij keek even naar Allie. “Ik denk lieverd dat het goed is om even alleen tijd met Evie door te brengen. Ik pak de rest uit en leg Indy even op bed. Dan is ze uitgerust als we gaan eten.” En hij gaf Allie een kus en tilde Indy op.

Hailey
Hailey luisterde naar het gesprek die Ethan zijn moeder met hun allemaal aan het voeren was. “Tuurlijk mogen jullie vanavond even bellen. Ik wil heel graag die twee kleine aapjes nog even spreken voor ze vanavond bellen. Ow lieverds ik ga Richard is er.” Richard was de nieuwe vriend van Ethan zijn moeder. Ze hingen op en Hailey gaapte eventjes. “Haihai.” Hoorde ze een stem bij de deur zeggen. “Doe eens open.” Er was maar een iemand die haar zo noemde. Met een ruk stond ze op en deed de deur open. Ze barste in tranen uit. Voor haar stonden Riley en Amy met hun zoontje Thomas. Ze omhelsde Riley stevig. “Riri wat doe jij hier? Je zat toch in Rome?”

Owen
Owen grinnikte. “Noemde jij mij nou het slaapmonster? Ik krijg jou nog wel meneertje Koekepeertje.” En Juda giechelde. “Laat eens zien waar jij en Junia gaan slapen.” En hij liep achter Juda aan naar boven. “Tadaa!” En Juda liet vol trots de kamer zien. “Wat een mooie kamer lieverd. Heb je ook al een plek voor opa en oma in gedachten?” Juda dacht na. “Die slapen beneden want dat zijn al oude mensjes.” Owen grinnikte. “Laat dat ze maar niet horen.” Samen liepen ze weer naar beneden. Manu kwam het huisje binnen. “Mir kan ik je even spreken?” Hoorde Owen hem vragen. Hij keek vragend naar zijn vriend maar die gaf hem een geruststellende blik. “Ik ga wel even met Junia en Juda naar de speeltuin hierachter. Kom aapjes.” En de kinderen rende alvast het huisje uit. Owen gaf Manu een kus. “Tot zo.” En liep met de kids naar de speeltuin achter hun huisje.

Josie
Josie keek naar haar opa. “Ik zou Katja heel erg missen als zij een sterretje was en Charley zou Maya heel erg missen.” Josie keek even naar haar zusje die knikte. “Niet alleen papa speelt minder met ons mama ook. Mama is veel meer moe en moet vaker naar het ziekenhuis.” Charley keek even naar Josie. “Maar Jo dat komt omdat Matt een sterretje is. Dokters moeten mama in de gaten houden.” Matt of Matthew was hun jongere broertje geweest. Hun moeder kreeg rond haar tweede trimester een miskraam, dit was twee jaar geleden. Charley slikte en Josie sloeg haar armen om haar heen. “Mama en papa zeggen dat Matt dicht bij ons is Char. Hij blijft ons kleine broertje.”

Joey

Joey trok beide meisjes dicht tegen zich aan.  "Matt zal altijd een deel van het gezin zijn. Het is nu even een beetje lastig maar papa en mama houden heel veel van jullie. Opa ook en is trots op jullie. Maar komende tijd moeten jullie even wat liever voor mama en haar goed helpen. Jullie zijn oud genoeg om bijvoorbeeld jullie speelgoed op te ruimen of de tafel te dekken. Oh, opa heeft een ideetje. Morgen gaan we een takenlijst maken en als jullie eind van de week alle taken hebben gedaan gaan we zondag iets leuks doen. Mogen jullie bedenken wat." En keek de tweeling afwachtend aan. "Zullen wij mama en oma maat eens gaan helpen?"

Allie

Allie knikte en gaf Liam een kus. "Is goed, liefje. Ik zal het niet te laat maken. Indy de knuffeltje en speentje zitten in de tas." Ze knuffelde vervolgens Indy. "Ga maar met papa mee meisje. Lekker slaapje doen. Mama ziet je straks weer." En gaf haar kus op de bos krullen. Ze zei iedereen gedag en liep toen richting het huisje van Evie. Ze zag dat zij samen met hun moeder de auto aan jet uitpakken was. "Kan ik helpen? Zijn de meisjes bij pa?"

Finn

Finn zei zijn schoonmoeder gedag en schoot in de lach zodra ze hadden opgehangen. "Ze is ook echt niet gek op Richard,hè.",zei die met een grijns. "Ik ben blij dat ze zo gelukkig is met hem. Het is haar zo gegund. Ze straalt letterlijk als ze het over hem heeft of als hij bij hem is. Hij is ook heel leuk met Johnny en Emmie." Ethan keek verbaasd op en keek naar Nora. "He? Er is maar een iemand die haar zo noemt en die persoon hoort in Rome te zitten en zouden we pas eind van de vakantie zien." Uit nieuwsgierigheid stond hij toch op. "Riley?",vroeg die verbaasd bij de zien van de jongeman in de deuropening.

Mirthe


Mirthe keek het tweetal hoofdschuddend na. Het waren haar een een stelletje gekken maar ze vind het ook fijn om te zien dat haar kinderen zo gek op hun ooms waren. Even later zag ze iedereen we er beneden komen en kwam Manu ook aangelopen. Ze begroette Manu vriendelijk. Mirthe keek verbaasd om. "Uhh, ja natuurlijk.",zei ze snel. Ze dankte Owen voor het aanbod om met de kinderen te gaan spelen. "Goed luisteren en lief zijn!",riep ze de kinderen na. Ze ging op de bank zitten. "Wat wilde je bespreken? Er is toch niks tussen jou en Owen voorgevallen?" Ze was een beetje gespannen gezien Manu met haat wilde praten.

Josie
Josie keek naar haar opa. “We zullen wat liever zijn voor papa en mama. Meestal ruimen we ook alles op tenzij we beloven er de volgende dag mee te spelen.” En ze probeerde onschuldig te kijken maar Charley gaf haar al een por in haar zij. “Eerlijk zijn Jo! Ik ruim meestal ook jou spullen op.” Josie keek even beschamend naar haar schoenen. “Dat is waar.” Haar gezicht klaarde op toen haar opa met een idee kwam. Ze wisselde even een tweelingblik uit naar Charley die knikte. “Dat is goed.” En ze stonden tegelijk op en gaven tegelijk hun opa een knuffel. “Kom Char dan kijken we of we mama kunnen helpen.” En Josie rende de trap af terwijl Charley haar opa zijn hand vasthield. “Opa? Wilt u zo even bij papa kijken?” Hoorde Josie haar zusje nog vragen voor ze beneden was.

Manu
Manu gaf Owen nog snel een kus en wachtte eventjes totdat hij ze echt niet meer zag. “Ik uhm.” En hij speelde even verlegen met zijn vingers. “Niet tegen Owen zeggen maar uhm…” Hij slikte. “Nee er is niks gebeurd. Nee het gaat juist heel goed tussen ons. Zo goed dat ik hem deze vakantie ten huwelijk wil vragen.” En hij keek even Mirthe verwachtingsvol aan. Owen en hij hadden Mirthe al vanaf het begin betrokken bij hun traject. Zij had hun onwijs gesteund, heel de familie van Owen had hem gesteund terwijl de familie van Manu hem de rug had toegekeerd. Hij had al jaren geen contact meer met zijn ouders en de ouders van Owen hadden hem min of meer geadopteerd.

Riley
Riley keek op en zag Finn in de deuropening staan. “Hey Finny. Leuk je weer te zien. Verrassing!” Zei hij nog snel. En hij omhelsde Finn stevig. “Ik heb eerder vakantie genomen. Ook omdat Thomas echt de zorg nodig heeft van beide ouders maar ook omdat ik de rust nodig had. We zijn druk met verhuizen naar Nederland en Amy kon ook wel wat rust gebruiken zo na de bevalling dus we hadden in het geheim met mijn ouders besproken dat wij gisteren aan zouden komen. Ik heb jullie gefacetimed vanaf hier.” En hij sloeg zijn armen om Hailey heen die nog steeds aan het snikken was doordat ze dit niet had verwacht. “Ik ben weer Haihai.” En hij gaf haar een kus op haar voorhoofd. “Uhm nou dit is dus Thomas.” En hij wees naar de baby in de maxicosi. “Mogen we binnen komen?”

Evie
Evie keek even naar haar moeder die een zware koffer tilde. “Mam denk om je rug. Je was laatst ook al door je rug gegaan omdat je perse de nieuwe boekenkast in jullie woning zelf in elkaar wilde zetten.” En ze zag haar moeder rollen met haar ogen. “Daar blijf je mij mee pesten he Evelyn.” En Evie begon te lachen. Ze keek op toen ze Allie hoorde. “Je komt als geroepen. Mam wilt weer eigenwijs deze koffer zelf uit de auto tillen. Jo en Char zijn bij opa ze uhm moesten even iets verwerken.” En ze keek even naar Allie met een blik die alles zei.

Joey

Joey moest moeite doen om niet in de lach te schieten. "Opa vond het al heel verdacht dat Josie opeens netjes de speelgoed op ruimde." Hij keek zijn kleindochter met een knipoog aan. Joey knuffelde beide meisjes. "Op houdt van jullie en is trots oo jullie. Dan gaan we morgen samen een takenlijst maken en verzinnen wat jullie beloning wordt." Joey stond vervolgens weer op. Samen met Charley liep hij de trap af. Hij bleef even staan bij de vraag van Josie. "Laat papa maar even slapen,lieverd. Iedereen is een beetje moe nu. Opa beloofd na jet eten bij papa te kijken. Gaan jullie straks met Opa mee patatjes halen?"

Mirthe

Mirthr werd hier maar zenuwachtig van. Waarom wilde Manu haar zo graag spreken? Waarom mocht ze niks tegen Owen zeggen? Ze probeerde te raden waar dit gesprek heen zou gaan. Opgelucht hield ze adem. "Maar dat is super fijn nieuws. Jeetje. Ik was echt even bang dat er iets tussen jullie was voorgevallen en het niet goed ging tussen jullie." Ze omhelste Manu. "Ik ziu het geweldig vinden als jij mijn kleine broertje ten huwelijk zou vragen. Mijn zegen heb je en natuurlijk hou ik mijn mond tegenover Owen. Als ik lan helpen met de planning moet je het maar zeggen." Ze knuffelde Manu opnieuw. "Oh, ik ben nu al blij voor jullie want ik weet gewoon zeker dat Owen "ja" zal zeggen. Owen is vanaf het begin af aan al gek op je." Ze keek Manu aan. "Wil je een kopje koffie om de spanning wat re laten zakken?"

Finn

"Dat is zeker een verrassing maar ook fijn om jou te zien. Kom binnen! Hailey zou zeker verrasd zijn om je weer te zien. Iedereen keek uit naar onze aankomst in Rome en het nieuwd dat jullie tijdelijk terug zouden komen naar Nederland was al een grote verrassing maar dit verslaat alles. Ik denk dat niemand door heeft gehad dat jullie hier al waren. Zijn Allie en Evie al op de hoogte?" Hij onhelste ieder even kort. Finn knikte. "Ja natuurlijk kom binnen,sorry. Je neefje en nichtje liggen helaas net te slapen. Willen jullie iets drinken?" Nora was inmiddels opgestaan om te kijken wat er allemaal aan de hand was. "Jeetje! Jullie zijn echr wel de laaste waarvan ik had verwacht dat jullie voor de deur zouden staan." En knuffelde ieder. "Hallo stelletje vreemdelingen."

Allie

Allie sloeg de armen over elkaar. "Mam!",zei ze geïrriteerd. "Straks ga je opnieuw door ek rug en is je vakantie verknald. Waarom laat je paps dan ook niet die zware koffers tillen. Kom hier, dan doe ik het wel!" Ze rolde met de ogen. Naar al die jarenqas hun moeder ook totaal boet veranderd.... Allie slikte. "Gaat het wel?",fluisterde ze zodat alleen Evie der zou horen. Al had ze wel het vermoeden dat inmiddels hun ouders op de hoogte waren van de situatie. "Kan ik iets voor jullie doen behalve helpen uitpakken?",vervolgde ze.

Charley
Charley keek haar opa aan. “Papa moet ook eten van mama. Papa wordt magerder hoorde ik mama tegen hem zeggen gisteravond.” Charley en Josie waren wakker geworden toen ze hun ouders ruzie hadden horen maken. Het deed hun pijn om hun ouders zo te zien worstelen. “Jaa wij gaan mee frietjes halen toch Jo?” En ze keek haar zusje vragend aan die knikte. Tony was met de blokken bezig. “Ik ook frietjes halen?” Vroeg hij heel lief.

Manu
“Nee Mir alles gaat juist super goed tussen mij en Owen. We zijn blij dat we nu juist samenwerken in een productie. Nu hoeven we elkaar tenminste niet meer af te zetten of elkaar voor een langere tijd niet te zien. Al gaat daar binnenkort wel verandering in komen.” Owen had auditie gedaan in Londen om in de musical Les Miserables de rol van Marius te kunnen spelen. Dit zou betekenen dat ze voor een paar maanden een tijdje in Londen zouden gaan wonen. Ze hadden de familie op de hoogte gebracht van de auditieplannen alleen hadden ze nog niet gezegd dat Owen daadwerkelijk was aangenomen. Manu had besloten om met Owen mee te gaan omdat hij hem niet voor drie maanden wilde missen. Dit betekende dat hij zijn rol in Frozen Nederland zou moeten stoppen maar hij had auditie gedaan voor de rol in Londen en was ook aangenomen. Dit betekende wel dat ze langs elkaar heen zouden leven maar dat zou helemaal goed komen. Dit hadden ze alleen nog niet gedeeld met de rest van de familie. Hij keek even naar Mirthe. “Als jij zou willen helpen met plannen van onze bruiloft zou ik dat een eer vinden en ik weet zeker Owen ook. Ik wil alleen aan je vragen of ik Junia en Juda kan vragen of ze mij willen helpen om hun oom ten huwelijk te vragen.”

Riley
“We hebben het wel aan mijn ouders laten weten dat we dit van plan waren. We wilde wachten tot Thomas fit genoeg was om te reizen. We kregen vorige week goedkeuring vanuit het ziekenhuis. We wilde eerder deze kant op komen ook omdat we hoorde dat Hailey niet lekker in haar vel zat.” En hij keek even veel betekenend naar Hailey. “Maar ook wilde we Evie helpen en we wilde jullie heel graag weer zien.” En hij omhelsde Finn eventjes. “Geeft niet, dan zien we Johnny en Emmie straks wel. Thomas heeft daarnet lekker geslapen en zo te zien valt ie zo in de maxicosi in slaap. Hoe was jullie reis?”

Evie
Hun moeder zuchtte. “Je vader is even met de tweeling bezig. Die komt zo die zware doen maar ik wilde alvast helpen.” Evie keek even naar haar moeder. “Mam ga anders maar naar binnen. Dan doen wij de lichte dingen wel. Dan kun je Tony even verwennen.” En ze gaf haar moeder een knuffel. Hun moeder knikte en liep weer naar binnen. Evie keek even naar Allie en wreef over haar buik. Ze was moe en voelde zich misselijk. “Thijs ligt op bed. Ik heb de situatie aan papa en mama uitgelegd.” Ze slikte. “De tweeling en Tony slapen vanavond bij pap en mam. Zodat Thijs en ik even rust hebben.” Ze pakte een tas en haalde diep adem. “Hoe gaat het met Indy en Liam?”

Joey

Joey zuchtte en beet op zijn lip. Hoe moest die hier nou weer op reageren? Ja. De meisjes hadden gelijk maar deze jonge dames hoorde helemaal niet opgezadeld te worden met de problemen van hun ouders. Het feit dat ze grote zussen zouden worden was al meer dan genoeg verandering en dan woonde er nu opeens ook nog een klein jongetje bij hun in huis wat zijn moeder was verloren. "Laat papa voor nu maar gewoon slapen. We nemen wel een patatje voor papa mee dan kan hij die opeten als hij wakker is. Opa weet dat het nu even moeilijk allemaal is maar de grote mensen gaan het oplossen en dan is papa gewoon weer papa." Hij knuffelde beide nog even stevig en was toen met de meiden naar benden gelopen. Hij hoorde Tony vragen of hij ook mee mocht. "Natuurlijk mag jij ook mee,kleine vriend. Doen jullie je schoenen en jas dan aan. Dan gaan we patatjes halen."

Allie

"Het is oké dat je wilt helpen mama maar je moet ook niet te veel van jezelf vragen." Ze knikte en keek hun moeder na. "Rustig aan hé mam.",riep ze haar na. Allie zuchtte even en haalde een hand door de haar heen. Met haar armen over elkaar geslagen bleef ze staan luisteren naar Evie. "Misschien ook wel beter dat papa en mama het nu weten. Dan kunnen ze je helpen en de kinderen afleiden. Eerlijk gezegd twijfelde ik en Liam ook of het niet beter was om gewoon samen er te zijn voor Indy. Ik weet dat de meisjes heel graag willen logeren met mij en Indy maar voor nu is het gewoon makkelijker. We kunnen later de vakantie nog een logeerpartijtje organiseren. Met ons gaat het goed hoor maar Indy is gewoon moe en niet lekker doordat de tandjes doorkomen dus Thijs is met haar in het huisje gebleven en heeft haar op bed gelegd." Ze wilde Evie eigenlijk vertellen over het feit dat Riley hier was maar ze vond dat Riley,Evie zelf moest komen verrassen.

Mirthe

Mirthe slikte. "Het zal raar zijn als jullie daadwerkelijk naar Londen gaan verhuizen. Iedereen zal jullie zo vreselijk gaan missen, vooral Juda en Junia. Uiteraard kunnen we beeldbellen maar we zijn zo gewend om gewoon even langs te gaan bij elkaar. Als het kon dan was ik zo achter jullie aan gereisd om dicht bij jullie te kunnen blijven." Ze speelde met een haarlok. "Ik vind het juist een eer dat ik jullie kan helpen. Uiteraard mag je de kinderen om hulp vragen bij je aanzoek. Ik zal het alleen last-minute aan hun vragen want vooral Junia kan geen geheim voor zich houden. Die flapt alles er meteen uit."

Finn/Nora

Finn knikte. "Nogmaals ik ben blij dat jullie er zijn." En onhelste Riley opnieuw en vervolgens Amy. "Ik ga koffie voor jullie zetten." Nora had haar amen om Hailey geslagen. "Hail,gaat het? Je bent zo stil." Waarschijnlijk kon Hailey het niet bevatten dat Riley er echt was. "Je komt echt op het juiste moment." Ze zouden later wel uitwijken over het feit dat Hailey het nog steeds lastig had met haar revalidatie.
"Pittig in tegenstelling tot Finn en Ethan die Johnny in de auto hadden. Emmie is bij veranderingen altijd erg uit de doen en wilde alleen maar bij Hailey of bij Joey dus je zus had de handen vol vandaag. Maar ze heeft gelukkig veel geslapen en boet continue gehuild. Het kan altijd namelijk erger zoals het feit dat Liam en Allie moeaten stoppen bij een tankstation omdat Indy een spuitluier had."

Later de avond

Nora

Ze waren met zijn alle in het huisje van Gwen en Joey om samen een patatje met wat lekkers te nuttigen. De kinderen zaten op de bank te eten en film te kijken. De volwassen zaten samen aan tafel. Nora liet haar blik over de kinderen gaan. Hé! Qaar was Johnny?!? Ze checkte of iemand misschien Johnny een schone luier was gaan geven maar iedereen zat nog aan tafel. "Emmie. Waar is Johnny?",vroeg ze aan haar dochtertje maar die hield alleen de schouders op en ging door met het eteten van de patat. "Kinderem, hebben jullie Johnny gezien?" "Hij zat net nog naast mij.",hoorde ze Juda verklaren. Nora stond op. Ze kreeg nu toch wel echt stress. "Johnny. Waar ben je? Kom te voorschijn! We gaan nu niet spelen maar lekker eten. Na het eten kunnen we verstoppertje doen. Johnny?" Ze keek onder de tafel en achter de gordijnen en liep al zoekende de ruimte door. "Johnny?" Ze keek paniekerig naar de andere. "Hij kan toch niet weg zijn?"

Johnny

Johnny was stiekem weg geglipt. Hij wilde met oom Thijd gaan praten. Danielle wilde dat hij een boodschap overdracht aan Thijs zodat Thijs niet meer verdrietig was. Dapper liep die naar het huisje. Ahh, gelukkig was de deur openen en kon die naar boven lopen, naar de slaapkamer waar Thijs lag te slapen. Hij klopte netjes op de deur en liet zichzelf toen binnen. Met wat moeite klom die op het grote bed maar het was gelukt. Hij schudde Thijs wakker. "Oom Thijs! Wakker worden! Johnny met jou praten!" Hij wachtte tot dat Thijs zijn ogen in elk geval had geopend. "Johnny met jou praten van Danielle. Danielle is hier." Hij wees naar een hoek in de kamer. "Danielle naar ons kijken. Heeft geen auw meer. Danielle niet willen dat Oom Thijs verdrietig is. Thijs weer blij zijn en spelen met Josie, Charley en Tony. Jij goede papa zijn, ook voor Tony. Danielle zeggen jij opstaan en meekomen. Samen patatjes eten." Johnny klom weer van het bed. "Dat moest Johnny komen zeggen. Dus.. ga je mee Oom Thijs? Hij bleef bij de deur staan wachten.

Thijs
Thijs keek Johnny aan en keek naar de hoek waar Johnny naar wees. Hij keek toen weer naar Johnny. “Daan?” Vroeg hij aan hem. Johnny knikte. “Jij komen mee met Johnny badmuts.” Hoorde hij Johnny zeggen. Thijs ging stijf rechtop zitten. Badmuts was Daniëlle zijn bijnaam voor hem. Ze hadden elkaar leren kennen tijdens zwemles toen ze jong waren. Hij droeg een badmuts en Daniëlle had hem uitgelachen. Het was heel gek maar dat brak wel het ijs en toen ze ouder werden noemde ze hem Badmuts. Hij keek naar Johnny en stond op. “Ik mis je Daan.” Zei hij en hij keek naar de hoek. Johnny liep naar hem toe. “Daniëlle is hier oom Thijs.” En hij klopte op zijn eigen hartje. Thijs knikte. Langzaam deed hij zijn schoenen aan en pakte Johnny zijn hand. Voor ze wegliepen keek hij even naar de hoek en kreeg kippenvel. “Ze is weg.” Hoorde hij Johnny zeggen. Even staarde hij Johnny aan maar tilde hem op en liep met hem in zijn armen de trap af. Hij liep naar het huisje en toen hij de deur open deed keken twee donkere ogen hem verbaasd aan. “Papa?!” “Papa slaapt lieverds.” Hoorde hij Evie zeggen. “Nee hoor papa en Johnny zijn daar!” Hailey en Evie keken op. “Johnny! Waar was je nou? Laat ons niet meer zo schrikken.” Hailey liep naar hem toe en nam hem over. “Ik oom Thijs halen, moest van tante Daan.” Evie liep naar hem toe en omhelsde Thijs. Thijs kreeg tranen in zijn ogen. “Het spijt me Eef. Het spijt me zo.” Maar Evie hield hem stevig vast. “We komen hier uit lieverd.” Hij voelde drie paar armen om zijn benen en toen hij naar beneden keek zag hij Tony, Charley en Josie die hem alle drie stevig knuffelde. Charley pakte zijn hand. “Kom je bij ons zitten papa? Je blijft bij ons toch?” Thijs tilde Charley op. “Ik ga niet weg lieverd.”

Nora

Nora vloog naar Johnny toe,toen ze hem binnen zag komen met Johnny. Ze hadden hem overal gezocht. "Laat ons alsjeblieft nooit meer zo schrikken. Je moet het altijd zeggen als je weggaat. Het was heel lief van jou om naar oom Thijs te gaan maar wij waren heel ongerust dat wij jou niet konden vinden." Ze knuffelde Johnny haast plat. "Sorry,mama Nora." Nora haalde een hand door het haar van de zoontje. "Het is al goed,liefje." Ze zag dat Joey was opgestaan om Thijs zijn eten te gaan halen. Johnny keek tevreden de kamer rond. Iedereen waar die van hield was hier, ook de mensen die inmiddels een sterretje waren geworden. Hij keek even naar Thijs. "Iedereen blij zijn dat je er weer bent, oom Thijs. Gaat goed komen met jou."

Evie
Evie keek haar man aan en toen knielde ze voor Johnny. “Dankjewel lieve Johnny dat je oom Thijs hebt gehaald.” En ze gaf hem een knuffel. Ze keek even naar haar andere familieleden. Het was fijn dat iedereen nu bij elkaar was. Thijs zette Charley en Josie weer op de bank en schoof een stoel naar achteren voor Evie. Ze gaven elkaar een kus en Evie ging zitten. Ze wreef over haar buik. “Alles okee lieverd?” Fluisterde Thijs. Evie knikte en keek hem verliefd aan. “Beter nu jij er bent.” Thijs ging de tafel rond en zag Riley, Amy en Thomas op Amy haar schoot zitten. “Hey Riley, fijn dat je er bij bent.” En Evie glimlachte. Iemand porde in haar zij en ze keek op. Het was Johnny. “Matt zei niet verdrietig zijn. Blij zijn met baby.” En Evie kreeg natte ogen en aaide Johnny door zijn haren. “Dankje lieve Johnny.” En ze keek toe hoe Johnny bij Nora op schoot wilde klimmen.

Hailey
Hailey ging ook weer zitten. Ze zat tussen Riley en Nora in. Ze was onwijs blij dat iedereen weer bij elkaar was. Ze merkte wel dat ze onwijs moe was. Moe van de reis en moe van de hele tijd op Emmie letten. Ze speelde even afwezig met een frietje maar deed hem toen maar in haar mond. Ze keek naar Nora en gaf haar een kus. “Johnny wilt op je schoot.” En ze zag Johnny met zijn armpjes over elkaar naar Nora kijken. “Mama ik wil op schoot.” Zei hij. Hailey moest proberen niet in lachen uit te barsten. “Johnny kun je dat ook lief vragen?” Ze zag Emmie op haar af waggelen. Ze tilde hun dochter op en gaf haar een frietje. “Mama Noor ik op jou schoot willen, blieft?” Vroeg Johnny en hij keek zo lief mogelijk naar Nora.

Ethan
Ethan had zijn prothese uitgelaten voor de rest van de dag. Gelukkig paste de rolstoel in het huisje van Hailey haar ouders. Hij hield Finn zijn hand vast. “Johnny gebruikt zijn gave voor goede dingen.” Zei hij. Hij herinnerde zich dat ze schrokken toen Johnny zei dat hij Engel zag. Niet dat ze iets slecht vonden maar meer dat de gave van Finn overgedragen kon worden. Het was fijn om te zien dat Johnny zelf er geen moeite mee had. Hij gaapte even en at verder van zijn vega kipnuggets.

Nora

Nora was in gedachten verzonken geraakt toen ze toekeek hoe Evie Johnny bedankt en haar er later op wees dat Matt hun zoontje dat ze verloren hadden nog altijd bij hun was. Ze schrok op uit gedachten toen Johnny naast haar stond en Hailey haar er op aansprak. Ze tilde Johnny op en knuffelde hem. "Sorry, liefje. Mama was in gedachten verzonken. Mama houdt van jou." "Je gaat steeds meer op je vader lijken",hoorde ze Emma zeggen. Johnny giechelde. Opeens klonk het stemmetje van Charley. "Johnny? Mag ik wat vragen? Lijkt Matt meer op papa of op Mama?" Nora slikte even. Maar Johnny leek het een hele normale vraag te vinden. Hij keek heel nadenkelijk en antwoordde toen. "Matt meer lijken op oom Thijs. Jij en Josie meer lijken op tante Evie. Matt ging vanmiddag met ons mee verstoppertje spelen. Matt vaak mee spelen."

Finn

Finn had trots naar Johnny gekeken. Ook al was hij zich rot geschrokken dat de kleine man alleen op pas was gegaan. Hij had wel Thijs zo ver gekregen om uit zijn bed te komen en toch aa.n te schuiven aan de eettafel. Hopelijk gaf dit Thijs de moed om weer vooruit te kijken. Finn richtte zich op Ethan. "Ja. Dat wel. Ik hoop alleen dat de kleine boef boet vaker er alleen op uit gaat om iemand een reading te geven." Hij liet zijn blik even op de dames vallen die met de kinderen op schoot zaten. "Ik ben blij je hier te zien, Thijs. Hopelijk kunnen we je helpen om het verlies achter je te laten."

Joey

Joey hoorde Indy huilen. Hij tilde het meisje uit de stoel. "Kom jij maar eens bij opa. Ja, het is hier een beetje druk hé liefje. En dan ben je ook nog eens moe en niet lekker door die stomme doorkomende tandjes." Hij ging weer zitten en knuffelde Indy stevig die haar duim in de mond stak.

Evie
Evie keek op toen Charley een vraag aan Johnny stelde. Charley was de denker van de tweeling, de introverte, dus dat ze dit vroeg was een hele stap. Toch schrok ze een beetje van het antwoord. Haar handen gingen automatisch naar haar buik en ze wreef er overheen. Het was nog steeds een verrassing dat het was gelukt om voor de derde keer zwanger te worden. De doktoren hadden gezegd dat het een kleine kans was dat het zou lukken vanwege de miskraam en hoe heftig haar lichaam had gereageerd op de miskraam. Ze voelde een hand op haar hand en keek op. Thijs had haar vast gepakt en kneep met zijn hand in haar hand. “Alles okee lieverd?” Vroeg hij lief aan haar. Evie keek even naar Charley. “Ja wel. Gewoon moe van de reis.” Thijs knikte. “En je schrok denk ik van Charley haar vraag.” Evie knikte. Thijs gaf haar een kus. “Laat haar die vragen stellen Eef. Het is voor hun ook een proces.” Evie keek Thijs bedenkelijk aan en haar blik ging even naar Johnny. Wat had Johnny tegen hem gezegd waardoor Thijs nu dit tegen haar zei. “Wil je anders straks na het eten even rusten? Dan let ik op de kinderen.” Evie keek even naar Josie die Tony aan het helpen was met zijn frietjes. “Als het kan graag.” Thijs gaf haar een kus. Thijs keek even naar Finn. “Ik hoop het langzaamaan een plekje te kunnen geven en weer de volle aandacht voor mijn gezin te hebben. Misschien Finn kunnen we zo even naar de speeltuin met de oudste?”

Owen
Owen was blij dat Thijs er toch bij was komen zitten ook al vond hij het doodeng dat Johnny weg was gelopen om hem te halen. Hij keek even naar Judah en Junia die lekker aan het eten waren en gebiologeerd naar de tv keken. “Pap, mam. Manu en ik moeten jullie wat vertellen.” Hij zag zijn vader even bedenkelijk kijken. “Jullie weten toch dat ik auditie had gedaan voor Marius in Londen? Ik kreeg twee dagen terug het verlossende telefoontje dat ik ben aangenomen. Manu is aangenomen om in Londen Kristoff in Frozen te spelen. We gaan na de vakantie langzaamaan naar Londen verhuizen om daar drie maanden te wonen.” En hij keek even naar Manu die zijn hand had gepakt.

Hailey
Hailey keek even naar Nora en pakte haar hand. “Alles okee?” Vroeg ze zachtjes aan haar. Ze keek naar Johnny en toen naar haar zus. Hailey had medelijden met haar oudste zus. Het zou voor haar allemaal dubbel zijn. Hailey had ook nooit gedacht dat Evie nog een keer zwanger zou worden omdat de miskraam van Matt haar niet goed gedaan had. Ze had bewondering voor haar zus. Ze keek even naar haar vader en toen naar Indy. Josie kwam aangelopen en hield Indy een frietje voor. “Tante Allie mag Indy een frietje van mij?” Hoorde ze Josie vragen.

Finn

"Rouw is een protest waar je doorheen moet maar de liefde en steun van je gezin en familie kan je helpen om het makkelijker een plekje te geven, afleiding bieden zodat je niet continu in je gedachten blijft hangen. Ik heb zelf geen dierbare verloren op zo jonge leeftijd maar als je wilt praten dan weet je me te vinden." En keek Thijs met een vriendelijke medelevende blik aan. "Dat is ren goed idee. Wij hadden de kinderen ook beloofd km nog even na het eten te gaan spelen. Alhoewel ik zie hele moeie rode oogjes. Eens zien of ze zo niet in slaap vallen." Hij had zijn zin nog niet afgemaakt of hij hoorde Johnny zeggen. "Johnny niet moe,Emmie ook niet." Finn moest moeite doen om niet in de lach te schieten. "Als jullie nou eens jullie bordje leeg even dan zien we daarna of we naar de speeltuin gaan." En stond op om hun bordjes van tafel te pakken.

Nora

Nora knuffelde met Johnny. Ze streelde hem door zijn rode haren. Ze keek opzij naar Hailey die met Emmie op schoot zat. "Ja, het gaat. Ik ben gewoon geschrokken en was even in gedachten verzonken geraakt. De vraag van Charley ontroerende mij. Dat ze toch ergens met het idee bezig zijn dat ze nog even broertje zouden gehad kunnen hebben en hoe die dan zou zijn geweest." Ze haalde een hand door de haar en pakte liefdevol de hand van Hailey vast.

Allie""Dat mag. Kijk maar of ze het wil hebben." Maar toen Josie, Indy een frietje aanbood duwde Indy boos de hand van Josie weg. "Laat er maar Josie. Het was heel lief van jou maar Indy is gewoon heel moe. Tante Allier zal der eens een schone luier geven en voeden " Ze stond op en nam Indy van haar vader weer over. "Excuseer ons even."

Mirthe

Junia die de gehele tijd rustig eten op de bank had gezeten was op gesprongen en naar Owen toe gerend met tranen in de ogen en klapte zich stevig aan hem vast. "Niet weggaan. Ik wil niet dat jullie in Londen gaan wonen. Dan kunnen we geen leuke dingen meer samen doen en ik ga jullie dan heel erg missen. Londen is heel ver weg. Straks komen jullie niet meer terug." Inmiddels was ook Juda bedroeft hun kant opgelopen. Bij haarzelf stonden inmiddels ook de tranen in de ogen te branden en ze zag dat haar moeder het ook moeilijk had. Ze wenkte Junia en Juda en tilde die op schoot. "Ook al gaan we oom Owen en Manu heel hard missen, we moeten hun deze kans gunnen. We kunnen bellen en apppen." "Maar waarom kunnen ze niet in Nederland blijven werken? Wij verzinnen wel een musical waar ze in kunnen spelen.",hoorde ze Juda veagen. "Ja, wij helpen wel.",vulde Junia haar broer aan. "Omdat je soms je vleugels moet spreiden en het avontuur moet aangaan. Voor oom Owen en Manu is dat in Londen." "Ik vind het niet leuk.",zei Junia standvastig. "Mama ook niet, mama ook niet." En drukte beide stevig tegen zich aan.

Hailey
“Ik snap dat het je ontroerde. Ergens is het ook wel mooi dat ze er naar vraagt. Het is gewoon sneu dat ze hem nooit zal leren kennen.” Hailey keek even naar haar oudste zus die er moe uit zag. Het zou goed voor haar zijn als Thijs straks met de tweeling naar de speeltuin zou gaan, dan kon ze een beetje rusten. Hailey gaf Emmie een kus op haar hoofd en keek even naar de zwangere buik van Evie. Hailey zou dolgraag nog een derde kindje willen maar de doktoren hadden gezegd dat zij na Emmie en de operatie niet meer zwanger mocht worden. Het zou ten kosten gaan van haar gezondheid en Hailey vond dat moeilijk. Ze slikte en keek even naar Johnny die een frikandel stukje pakte en in zijn mond deed.

Owen
Owen keek naar Junia en zette haar op zijn schoot. “Ik snap het lieverd. Ik ga jullie ook missen maar wij gaan niet voor altijd in Londen wonen. En wij hebben nog een verrassing voor jullie alle drie. Manu zou jij ze kunnen halen?” Manu stond op en kwam niet veel later terug vanuit de gang met drie tasjes. Ze hadden in het tasje voor Junia een Frozen jurk, een kroontje met Elsa vlecht en de handschoenen gestopt en daar ook nog kaartjes voor de musical Frozen met rondleiding achter de schermen. In Juda zijn tasje zat een leeuwenpak, een knuffel van een leeuw en kaartjes voor The Lion King. In Mirthe haar tas zat een jurk, make-up en kaartjes voor Les Miserables om met Levi naar toe te gaan met een rondleiding.

Nora

Nora knikte. "Het inderdaad gewoon heel dubbel maar gezien Johnny aangaf dat hij vaak bij hun is, is dat opzicht al een troost en misschien kan hij meer vragen beantwoorden als ze dat hebben. Matt us nog altijd een onderdeel van hun gezin, ook al is hij niet meer in levende lijven bij hun." "Matt heel lief.",hoorde ze Johnny zeggen. "Mam gelooft zeker dat Matt heel lief is." Ze aten rustig verder. "Is je frikandel lekker,Johnny?" Johnny knikte en bood haar een hapje aan. "Oh, ja die is heel lekker. Misschien wilt mama Hailey ook wel een hapje." Emmie volgde het voorbeeld van haar grote broer maar dan met haar kipnugget die al half aangegeten was. De bordjes waren inmiddels zo goed als leeg. "Op! Mogen spelen in speeltuin?" Nora knikte. "Ga jullie papa's maar meesleuren. Mama Nora en Hailey komen zo."

Mirthe

Mirthe keek verbaasd naar de drie cadeautasjes. Wat was dit allemaal nou weer?!? Junia pakte die van haar meteen enthousiast uit. "Kijk, mama! Elsa!" Ze hielp Junia alles er uit te halen. "Wat heb jij gekregen, Juda?" Juda liet zijn leeuwenpak eb knuffel zien. Mirthe haar oog viel op de kaartjes. "Maar dit!.. Deze kaarten zijn voor Londen! Hoe.. Maar.." Ze keek niet begrijpend van Owen naar Manu. "Dit kunnen we niet van jullie aannemen."

Hailey
Hailey keek even naar Nora. “Dat is zeker waar. Hij is onderdeel van ons allemaal.” Ze keek toe hoe Emmie haar haar laatste halve kipnugget aanbood. “Dankjewel lieverd.” En ze deed hem toch maar in haar mond. Ze zag dat Ethan naar hun toe reed met zijn rolstoel. “Zo kom hier kleine aapjes.” En hij tilde Johnny van Nora over en zette hem op zijn schoot. Emmie wilde ook bij hem op schoot dus zette Ethan haar op zijn prothese been. Die had hij speciaal voor de kinderen weer vastgemaakt. “Kom papa Finn.” En Hailey keek toe hoe hij het huisje uit reed. Hailey had bewondering voor Ethan. Hij had door de jaren heen genoeg trucjes geleerd om makkelijker met zijn handicap om te gaan. Hailey keek de vaders en de kinderen na. Thijs had Josie op zijn rug genomen en Charley had hij bij de hand genomen. Hailey keek naar Nora. “Is er iets?”

Owen
Owen keek naar zijn zus en de kinderen. “Neem het nou van ons aan. Jullie komen in ons appartement logeren en samen met Levi en de kinderen hebben we een fantastische week. Wij menen dit. Je hebt zoveel voor ons gedaan Mirthe. Je hebt ons in alles bijgestaan. Nu willen wij iets terug voor jullie doen. Ik wil geen gemaar. Manu en ik geven dit met liefde.” En hij knuffelde zijn zus stevig.

Nora

Nora knikte. "En dat moeten we niet vergeten. Ook al zijn sommige dierbare niet meer bij ons, we wonen nog altijd in jns hart en onze herinneringen. Zo mogen Johnny en Emmie later weten wat je opa voor jou heeft gedaan." En ze legde haar hand op die van Hailey en gaf haar vervolgens een kus. Nora met een grijns de kinderen na. Finn zwaaide nog even snel nadat hij zijn glas cola had leeg gedronken en achter her drietal aansnelde. Ze hoorde hem nog zeggen:"Doe rustig aan, we zien jullie zo wel." Nora beet op de lip bij de vraag van Hailey. "Uhmm.. ik wil eigenlijk iets onder vier ogen bespreken. Kunnen we een stukje gaan wandelen?"

Allie

Allie kwam terug binnen met Indy. "Liam, zullen wij gaan?!? Indy is dood en wilt ook joet eten. Dan kunnen we haar op bed leggen voordat ze het zo nog op krijsen zet."
Ze keek Liam hoopvol aan. "Ga maar. Het is voor iedereen een lange dag geweest.",hoorde ze haar vader zeggen en knikte vervolgens. Ze zei iedereen gedag met een knuffel. Bij Evie aangekomen fluisterde ze in de oor. "Als er iets is bellen of appen,hè." "Jou,succes met die drie bengeltjes.",zei ze tegen de vader. Ze kreeg een boze blik van Josie toegeworpen. "We waren heel lief in de auto. Opa was juist stout. Die heeft ons geleerd wat een ongeluk in de tunnel is." Allie schoot in de lach. "Opa is zelf nog een groot kind. Daar kan die niks aan doen." Ze gaf de vader een kus en zocht toen de spullen bijeen.

Mirthe

Mirthe slikte en veegde haar ogen droog. "Ik.. maar... ik weet niet wat ik moet zeggen. Dit is zo groot en lief gebaar. Wat ik doe voor jullie is voor mij gewoon heel normaal. Je bent mijn kleine broertje. Ook wat ik jullie vanmiddag heb aangeboden." Ze zag haar moeder met een vreemde blik kijken. "Ik uhmm. Ik heb Owen en Manu aangeboden om draagmoeder voor hun te zijn." Ze zag de moeder even schrikken. "Weet je dat heel zeker, Mirthe." Mirthe knikte vol overgave. "Ik heb hier lang overnagedacht. Al een hele tijd geleden. Ik had Ethan en Finn deze optie ook geboden als ze het ouderschap niet met Hailey en Nora waren aangegaan. Ik zou het juist een eer vinden om hun kindje te kunnen voldragen en ja mama ik heb dit ook met Levi besproken. Hij schrok in eerste instantie wel maar begrijpt ook mijn beweegredenen en zal mij steunen tijdens de zwangerschap. Het is niet zo dat ik een kindje draag en vervolgens weggeef aan vreemde en nooit meer zie. Ik geef het aan twee mensen die geweldige ouders zullen worden en Ik kan het van dichtbij zien opgroeien."