Roadtrip (deel 3)

Evie
Evie keek Thijs met grote ogen aan. Ze slikte. Jaren geleden had zij zich tot contactpersoon omgedoopt voor alles wat er met Jim aan de hand was. Josie en Charley waren haar kinderen en dus wilde ze controle hebben over degeen die hun bij haar bezorgd heeft. Ze legde beschermend haar armen op haar buik. “Hij heeft niet bijna een miskraam bij me bezorgd maar ook echt.” Ze slikte. Haar blik ging naar de meiden die Tony aan de hand meenamen en hun kant op liepen. “Die meiden weten niet eens dat hij hun ‘vader’ is. Jij bent hun papa.”

Levi
Levi zuchtte diep. “Hij verdiend het ook niet om een vader te zijn maar het blijft hun vader. Het is niet Jim waar we het over hebben. We hebben het over Jonah. Hij is niet een voorbeeld vader maar hij is er wel op zijn manier. Al vind ik het echt een nietsnut van een vader.” Hij keek even naar Mirthe en vertelde toen aan de rest wat de kinderen vandaag tegen hun had gezegd. “Het liefst adopteer ik die schatjes.” Hij keek op toen Juda en Junia hun kant op kwamen.

Thijs

Thijs sloeg zijn armen om Evie heen. Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. "Shit, sorry. Daar stond ik even niet bij stil voor dat ik het eruit gooide." En drukte haar tegen zich aan. Thijs dwong Evie om haar aan te kijken 'm. "Ze hoeven het ook niet te weten. Hij komt niet in de buurt van onze meiden. Zo wel dan sta ik niet voor mezelf in en dan zorg ik hoogstpersoonlijk dat hij de bak weer in draait." Thijs haalde een paar keer diep adem. "Hey, liefjes! Wie lust er marshmallows!" Er gingen drie handen omhoog. "Als jullie netjes gaan zitten dan komen papa en mama jullie helpen."

Mirthe

"Dat moest er nog eens bijkomen." En staarde even in de verte. "Eerlijk gezegd zou ik liever zien dat hij helemaal niet in hun leven is dan steeds maar komt aanwaaien wanneer het hem uitkomt. Hoe vaak heb ik de kinderen niet moeten teleurstellen omdat hij zijn afspraken niet na kwam? Als ze er wel zijn doet hij niks met ze want hij heeft alleen oog voor zijn telefoon." Ze zag dat Finn zijn mond nog net niet open viel van verbazing. Finn:"Ik ga wijselijk mijn mond houden over wat ik er van vind gezien er kinderen bij zijn maar ik vind er wel wat van. Heeft Junia er verder nog iets over gezegd?" Mirthe schudde haar hoofd. "Ze noemde het naakt knuffelen. Ik hoop dat ze denkt dat alleen volwassenen dat doen in de slaapkamer. Ik zie het niet zitten om mijn dochtertje van drie al te moeten uitleggen over de bloemetjes en de bijtjes." Mirthe knikte. "Kon het maar!",zei ze met een zucht.

Evie
Evie haalde diep adem. Ze wilde Jim vergeten. Zes jaar lang had ze niks gehoord. Zes jaar lang hoefde ze niet achter haar schouder te kijken of ze achtervolgt werd. En nu…De rillingen gleden door haar lijf. “Je weet het niet Thijs. Straks krijgen we weer een mail en nog een en nog een..” Ze slikte. Toen de kinderen naar hun toe kwamen deed ze haar best om te glimlachen. Alle drie de kinderen gingen bij hun op de grond zitten. Evie hielp Tony met de marshmallows aan het stokje te doen en hing het stokje boven het vuur.

Levi
Levi zuchtte diep. “Ik vind het wel goed dat Junia met Owen er over heeft gepraat alleen ik had zo graag gewild dat ze gewoon naar Mirthe toe was gekomen. Al snap ik ook waarom ze dat niet heeft gedaan gezien jij en Jonah niet op een normale manier met elkaar kunnen communiceren.” Levi keek op toen Juda en Junia kwamen aanlopen. “Levi wil je helpen?” Levi knikte en hielp Juda en Junia met het aan rijgen van de marshmallows aan het stokje. Johnny kwam naar Finn toegelopen met een stokje in zijn handen. “Ik ook?”

Mirthe

Mirthe haalde een hand door de haar. "Me too maar ik snap het ook wel. Als je je ouders continue ruzie hoort maken omdat er met hun vader gewoon niet normaal te praten valt dan wil je ald kind zijnde niet dat ze nog meer ruzie gaan maken. Waarschijnlijk heeft ze zich ook schuldig gevoeld en gedacht dat het haar eigen fout was." Mirthe ging bij de rest zitten. "Kom maar Johnny, dan helpt tante Mirthe jou."

Thijs

"Zolang het bij mails blijft. Het is niet zo dat hij op vrije voeten komt. Dan ga ik mij pas zorgen maken. Of we gaan een keer praten met zijn begeleiders en een advocaat erbij. Laat hun maar weten wat hij jou en Riley heeft aangedaan." We stond vechtlust in Thijs zijn ogen. Thijs sloeg zijn armen om Evie heen. Hij zette een glimlach op en ving de kinderen op. De meiden redde zichzelf. Evie hielp Tony. Toen Josie even niet opletten jatte hij een marshmallow. "Hey! Dat is gemeen!",hoorde hij Josie beledigd zeggen.

Owen
Owen keek naar Junia die met Levi een marshmallow aan het roosteren was. “Ze hoeft zich niet schuldig te voelen. Jonah had niet zo boos moeten reageren en als ie naakt wilt knuffelen dan doet ie dat maar als de kinderen op bed liggen. Je weet dat kinderen zomaar de slaapkamer in kunnen komen.” Owen knielde bij Juda neer en begon hem te helpen. “Juda ik denk dat je je marshmallow zo uit het vuur kan halen. Kom.” En hij hielp hem met de marshmallow van zijn stokje te halen. “Goed blazen want hij is warm.”

Evie
“Lieverd. Hij moest twee jaar in de bak zitten en vier jaar verplicht naar een kliniek. Hij heeft die vier jaar ruim uitgezeten. Er zit een kans in dat hij vrij komt onder toezicht.” Ze wreef over haar buik en hielp Tony met blazen op zijn marshmallow. “Iedereen daar weet wat hij gedaan heeft. Maar je weet hoe ruk dit systeem is. Bij goed gedrag zou hij op vrije voeten mogen staan. Deze mail komt uit die kut kliniek ik…” Ze beet op haar lip stond op. “Ik kan dit niet erbij gebruiken.” En ze liep weg richting het meer wat achter de kampvuur plek lag.

Finn

"True, maar hoe zou jij je voelen als je in Junia haar schoenen stond? Je gaat er vanuit dat je netjes geklopt hebt en mag binnen komen en dan ligt je vader daar naakt met een vreemde vrouw en wordt je kwaad weggestuurd. Daarbij begrijp ik dat de kinderen hem wakker maakte omdat ze al een tijdje op waren en trek kregen. Ze wisten niet hoe ze zelf ontbijten konden maken. In elk opzicht zit Jonah fout maar ik snap dat ze zich rot geschrokken is." Juda:"Dank je wel,oom Owen." Vervolgens gaf Juda de marshmallow aan Owen. "Voor jou."

Thijs

"True, die kans is er inderdaad maar dan zouden ze toch wel eem hele andere mail hebben gestuurd. Lijkt mij. Zolang die nog niet op vrije voeten is wil ik liever niet denken aan het feit dag we ons zorgen zouden moeten maken om jou veiligheid en die van de meiden." En beet op zijn lip. Thijs keek even naar de kinderen die in alle onschuld van hun marshmallows genoten. "Evie!" En keek zijn vrouw na. "Waar gaat mama Evie heen?",hoorde hij Tony vragen. "Mama Evie moest even naar de wc. Ze komt zo terug." Allie:"Tante Allie moet ook. Zo terug." En fluisterde Thijs in dat ze bij Evie zou gaan kijken. Zs trok een sprintje en haalde Evie in. "Eef? Alles oké?"

Owen
“Je begrijpt me verkeerd Finn. Ik zou mij als Junia zijnde ontzettend rot en verdrietig voelen. En het gevoel hebben dat het mijn schuld is dat papa en mama weer ruzie hebben.” Owen zuchtte diep en keek even naar Finn. “Jonah had nooit zo moeten reageren. Het was niet okee.” En hij sloeg zijn armen om Junia heen die lekker van een marshmallow aan het eten was. Hij keek op toen Juda zijn marshmallow aan hem gaf. “Aaw lief van je.” En hij nam hem aan. “Hmm lekker. Kom dan pakken we nog een marshmallow.”

Evie
Evie veegde de tranen uit haar ogen. Ze keek naar Allie en slikte. “Thijs heeft een mail gehad. Van de kliniek waar Jim in zit. Daarin stond dat hij de meisjes wilt zien. Ik ben zo bang dat hij straks vrij komt en dat hij weer contact zoekt. Ik kan dit er niet bij gebruiken Allie.” Ze wreef over haar buik en ging op het bankje zitten. “De meiden kennen hem niet eens. Hij is niet hun vader. Dat is Thijs. Hij verdiend het niet om in hun leven te komen. Ik ben gewoon bang dat hij alles er aan gaat doen om hun te zien. Hij heeft bijna zijn tijd uitgezeten.”

Mirthe

"Precies dat.",hoorde ze haar oudste broer zeggen. Mirthe knikte. "Zullen we het ergens anders over hebben? Ik word chagrijnig van dit onderwerp. Ik heb even geen zin om te denken aan het feit dat ik hier Jonah mee moet confronteren en het zoals gewoonlijk weer uitloopt op ruzie omdat hij geen normaal gesprek kan voeren. Ik wilde onze verloving en die van Manu en Owen vieren en het niet over de vader van de kinderen hebben." Ze knuffelde Juda en Junia. "Eten jullie je niet misselijk?" Junia:"Jawel! We gaan honderd marshmallows eten."

Allie

Allie liet zich van schrik in het gras vallen. Ze gooide een hoop steentjes weg. "Verdomme!",vloekte ze. "Dat kunnen ze toch niet doen? Hoe kan die gek op.vrije voeten komen wegens goed gedrag? Hij heeft levens genomen en verpest." De handen begonnen te jeuken van woede. Ze keek de zus aan. "Je gaat er niet op in hoor. Voor geen goud. Hij komt niet in de buurt van de meisjes. Ze hoeven niet te weten dat Thijs hun biologische vader niet is. Hij heeft de meisjes geadopteerd en is daarmee hun vader geworden. Punt uit." Allie stond op. "Hoe krijgt die gast het weer voor elkaar om onze levens overhoop te gooien. We hadden hem meteen moeten vermoorden,want die neiging krijg ik nu wel." Ze voelde gal omhoog komen. "Gadverdamne, ik word gewoon misselijk."

Owen
Owen sloeg zijn armen om Mirthe heen. “Sorry zus. Laten we het inderdaad over leukere dingen hebben.” En hij keek even naar zijn neefje en nichtje. Zijn blik ging naar Hailey en Nora die hand in hand voor het vuur zaten. Het zag er aandoenlijk uit. Hij keek even naar Mirthe en keek toen naar Manu die knikte. “Gezien Manu en ik verloofd zijn willen we nog even wachten met een kindje. We gaan ook naar Londen en we willen eerst trouwen voor we kinderen willen krijgen. Ik hoop niet dat we je hiermee teleurgesteld hebben.” Hij aaide Junia door haar krullen. “Ook wat voor oom Owen overlaten he.” En Junia schudde haar hoofd. “Nee allemaal voor mij!”

Evie
Evie keek naar het meer. “Omdat hij zijn tijd heeft uitgezeten Allie. Ze kunnen hem niet voor eeuwig in die kliniek laten.” Ze slikte. “Ik wil het ook niet doen. Ik ben alleen bang dat als we er niet mee akkoord gaan dat de mailtjes blijven komen of dat hij zelf wel contact zoekt.” Haar blik ging even naar het kampvuur. Ze voelde zich misselijk en voor ze het wist gaf ze over in het gras. “Sorry. Ik kan dit er niet bij hebben. Ik moet rust houden en geen stress hebben maar door dit alles gaat mijn stresslevel alleen maar omhoog. Thijs zei anders moeten we een gesprek aangaan met zijn begeleiders en vertellen wat hij mij en Riley heeft aangedaan.” Ze slikte en wreef over haar buik. “Ik wil er niet aan terugdenken. Niet nu ik een hele lieve man en lieve kinderen heb.”

Mirthe

Mirthe keek even naar de kinderen en toen naar Levi. Ze speelde met de ring en beet op de lip. "Uhmm... nou eigenlijk eerlijk gezegd hadden we er een beetje rekening mee gehouden en uhm.. als jullie willen wachten wat wij volkomen begrijpen en het aanbod blijft ook gewoon staan maar.. Dan willen Levi en ik zelf proberen om samen een kindje te krijgen." Ze keek even naar de schoenen en zicht toen de goedkeuring van de broertje. Juda:"Hey! Ik wil ook!" Mirthe zuchtte. "Jongens, eerlijk delen en geef de andere ook."

Allie

"Ja, maar... Zo wen gek laat je toch niet vrij rond lopen! Hij hoort thuis tussen de moordenaars en de pedofielen." Allie slikte. "Vind je het gek dat je hiet stress van krijgt. Ga even zitten." En ging naast Evie op het bankje zitten. Ze staarde over het meer. "Misschien geen eens zo een gek idee van Thijs. Maar sla ook een advocaat in de handen. We moeten hem twee stappen voor zijn. Vraag een straat en contactverbod aan zodat hij wettelijk gezien bij jullie uit de buurt moet blijven. " Allie pakte de hand vast. "Niemand komt tussen jou, Thijs,de meiden en Tony."

Owen
Owen zijn mond viel nog net niet open. Hij stond op en knuffelde zijn zus en Levi. “Ja nee tuurlijk. Wij gunnen jullie een kindje van jullie samen. Manu en ik willen ons eerst even op ons richten. Ik snap dat jullie een stap verder willen zetten. Ik weet zeker dat jullie een heel mooi kind samen gaan krijgen.” En hij gaf Mirthe een kus op haar wang. “Ik neem aan dat jullie willen gaan samenwonen?” En hij zag Juda opkijken. “Gaan we dan bij Levi wonen? Dan wil ik bij Sem op de kamer!”

Evie
Evie ging zitten en trok even een pijnlijk gezicht. “Tis goed meisje. Mama gaat al zitten.” Evie keek even naar Allie. “Ik heb een miskraam dankzij Jim gehad. Ik ben door hem een kindje kwijt geraakt, ik durfde door hem een tijdlang geen seks te hebben met Thijs. Het duurde even voor ik het vertrouwen had. Het duurde even voor ik mezelf weer had gevonden.” Ze slikte en wreef liefdevol over haar buik en merkte dat Yara rustiger werd. “Allie ik kan hem geen straat of contact verbod opleggen want hij heeft tot nu toe niks verkeerds gedaan. De rechter gaat dat nooit goedkeuren.” Ze staarde naar het water. “Ik ben bang Allie. Ik dacht dat dit allemaal klaar zou zijn maar ergens was er een stemmetje in mijn achterhoofd dat zei dat dit niet voor eeuwig zo zou blijven. Thijs en ik moeten sowieso naar die kliniek om het hierover te hebben en dan zit Jim er ook bij. Dat stond in de mail.”

Mirthe

Mirthe knuffelde Owen terug en vervolgens Manu. "Dank jullie wel,lieverds. Dat verwachten wij ook. Richt jullie vooral op jullie zelf, Londen en de komende bruiloft. Jullie tijd op papa's te worden komt nog wel. Jullie zijn nog jong. Geniet nog even van jullie vrijheid want je leven veranderd als ouder zijnde." Ook Finn omhelste haar. "Ik ben blij voor je dat je je geluk heb gevonden,zusje." Mirthe pinkte een traantje uit de oog. Mirthe knikte. "Dat wilde mama en Levi nog met jullie en Sem bespreken. Mama zou inderdaad graag met jullie bij Levi gaan wonen en dan dachten wij er inderdaad aan om jou en Sem dan op een kamer te laten slapen." Ze zag Junia wat verwart kijken. "Maar ons huis dan en onze spullen? Ik wil niet bij Sem en Juda slapen." Mirthe troostte Junia en nam haar op schoot. "Ons huisje zouden we dan verkopen en dan komen er andere mensen inwonen. Onze spullen gaan mee naar Levi verhuizen. Dam krijg jij een eigen prinsessenkamer." Junia knikte. "Een prinsessenkamer is wel leuk."

Allie

Allie haar mond viel open van verbazing en de tranen liepen over de wangen. "Wat? Wanneer? Waarom heb je niks gezegd?. Verdorrie, klote Jim. Het spijt mij dat je dat alleen moest meemaken,Eef. Wat hij je allemaal heeft aangedaan. Hij leek zo goed voor jou maar achter ieders rug om.." Ze maakte haar zin niet af. Allie knikte. "Dat begrijp ik volkomen. Zit het inmiddels weer goed tussen jou en Thijs? Ik bedoel nadat Johnny hem zijn bed heeft uit gekregen." Allie legde haar hand op Evie haar buik. "Hoezo niet? Mensen vragen voor minder een verbod aan. Hij is wel degelijk een gevaar voor jullie veiligheid. Je kan het op zijn minst proberen. Ik zou het mijzelf niet kunnen vergeven als hij toch jullie weet te bereiken en we er niks aan hebben gedaan om hem tegen te houden." Allie trok Evie stevig naar zich toe. "Als ik Thijs was geweest zou ik hem over tafel trekken en wat aan doen." Ze keek achterom naar het kampvuur. "Die liefjes. Ze zijn zich niet bewust van wat er allemaal speelt rondom hum biologische vader."

Levi
Levi sloeg een arm om Mirthe heen. Hij was trots op haar en gaf haar een kus op haar wang. Hij keek naar Junia. “Jullie hoeven niet gelijk bij mij en Sem in te trekken. We doen het stapje voor stapje. Het leek mij en mama alleen wel handiger omdat we ook willen trouwen om dan als gezin samen te gaan wonen.” En hij gaf Junia een kus op haar hoofd. Juda klom op zijn schoot. “Maar waar laat ik dan al mijn speelgoed? Sem heeft een grote kamer maar daar passen niet al mijn speelgoed dingen in.” Levi grinnikte. “We gaan van de zolder dan een grote speelruimte maken. Met een jongens gedeelte en een meisjesgedeelte.”

Evie
“Ik was 1,5 maand zwanger. Het ging best goed tussen ons alleen Jim had een drankprobleem. Hij had mij beloofd om niet meer te drinken toen ik zwanger bleek te zijn. Op een avond kwam hij thuis en ik rook gewoon dat hij had gedronken. Ik was boos en we kregen ruzie. Hij duwde mij tegen de bank en probeerde mij met een kussen te verstikken. Ik schopte hem weg en van boosheid duwde hij mij tegen de kast aan. Ik voelde dat er wat mis was en ben naar het ziekenhuis gegaan. Daar kwamen ze er achter dat ik het kindje was verloren. Toen ik het tegen Jim zei was hij eerst verdrietig en werd toen boos. Ik mocht niks zeggen of hij zou mijn leven tot een hel maken. Hij zou alles over onze familie uitlokken. Ik kon het niet met jullie bespreken. Ik heb met Lois gepraat. Zij had niks met onze familie te maken en stond dus niet dichtbij Jim.” Ze slikte en haalde diep adem. Ze keek naar het meer. “Tussen mij en Thijs gaat het heel goed. Hij heeft mij voor de tweede keer ten huwelijk gevraagd. In plaats van ringen gaan we het oneindigheidsteken op onze armen tatoeeren. Wel als ik niet meer zwanger ben.” Ze pakte Allie haar hand en keek naar haar meisjes die elk aan een kant van Thijs zaten en met hem aan het knuffelen waren. Ze schudde haar hoofd. “We kunnen niet op grond van het verleden een contactverbod aanvragen. Hij heeft nog niks gedaan nu wat niet kon. Ik beloof je dat ik er alles aan zou doen om te zorgen dat hij niet bij de meisjes in de buurt kom.” Ze vertrok haar gezicht toen ze een steek voelde.

Mirthe

Mirthe bloosde even toen Levi haar een kus op haar wang gaf. Ze merkte dat Junia het toch allemaal niet helemaal begrepen. Ze was dan ook nog jong. "We gaan eerst samen gezellig vakantie vieren en als we na de vakantie weet thuis zijn dan kijken we wel verder." En gaf Junia en Juda een knuffel. Juda knikte . "Oh,dat is wel heel slim." Mirthe glimlachte. "Maar papa dan? We moeten papa wel vertellen dat we dan bij Levi gaan wonen." Mirthe haalde een hand door de haar. "Mama gaat wel met papa praten over het feit dat mama en Levi gaan trouwen en samenwonen. Maak je daar maar niet druk om. Mag mama ook een marshmallow?"

Allie

Allie haar mond viel opnieuw open van verbazing en de tranen waren gaan vloeien. Ze trok Evie dicht tegen zich aan. "Ik wou dat ik er voor je had kunnen zijn. Wat moet dit allemaal nog moeilijker zijn nadat jullie Matt zijn verloren." Ze veegde de ogen en wangen droog met de mouw. "Wat super lief en fijn. Ik ben blij dat Thijs weer aan je zijde staat. Samen komen jullie hier wel doorheen." Allie knikte . "Wil je terug lopen?"

Evie
Samen met Thijs hadden ze de kinderen op bed gelegd. Ze hadden besloten om de kinderen toch bij hun te laten slapen. Tony bleef bij Johnny slapen. “Zo lekker slapen. Morgen wordt weer een drukke dag.” En ze gaf de meiden een kus en aaide hun door haar haren. Ze stond op en keek nog even naar haar meiden. Ze moest er niet aandenken wat er zou gebeuren als Jim vrij kwam. Thijs had de meiden geadopteerd, voor hun was hij hun vader. Evie liep naar beneden en gaf Thijs een kus. “Ik heb Allie verteld over de miskraam die ik dankzij Jim heb gekregen. Ze raadt aan om een advocaat onder de arm mee te nemen. Zullen we naar het kampvuur gaan of maken we er hier even een rustige avond van?”

Owen
Owen zat hand in hand met Manu voor het kampvuur. Hij vond het altijd een gezellig geluid dat knarsen van het vuur. Hij zag Hailey, Nora, Levi en Mirthe terugkomen van het op bed leggen van de kinderen. “Zo alles ligt?” Hailey knikte. “Emmie sliep als een roosje. Johnny en Tony waren nog druk aan het praten maar dat klonk ook langzaamaan vermoeider.” Owen knikte. Hij keek even naar het vuur en kneep zijn ogen fijn toen hij een figuur zag. “Is dat…Nee…Is dat Jonah?”

Thijs

Thijs was alvast naar beneden gelopen en stond in de keuken een kop koffie te zetten. Hij keek op toen Evie beneden kwam en beantwoorden haar kus. "Ik snap het dat je het Allie hebt verteld. Allie is er immers geweest op alle belangrijke momenten in je leven." Thijs haalde een hand door zijn haar. "Dat zei ik ook al. Ik weet niet of het wat uithaalt maar ik wil alles geprobeerd hebben om Jim uit het leven te houden van de meisjes." En nam zijn kop koffie onder het apparaat vandaan. "Maakt mij eerlijk gezegd niet uit. Wat jij wilt. Ik snap het als je liever hier blijft."

Mirthe

"Het verhaaltje was nog niet uit of ze sliepen al. Het was dan ook een lange maar gezellige dag. Ze vonden het heel leuk om zo met zijn alle bij het vuur te zitten. Al marshmallows etende en de muziek erbij. Het was een geweldig idee,Owen." Mirthe keek op. Het was inderdaad Jonah die kwam aanlopen. Finn:"Wat doet die hier?" Mirrhe stond op. "Ik heb hem uitgenodigd voor de kinderen om samen vakantie te vieren. Nooit gedacht dat die ook daadwerkelijk zou komen." Ze liep op Jonah af en begroeten hem. "Waar zijn de kinderen?" "Die kunnen al op bed." "En dat is?" Jonah wees op Levi. "Levi,mijn verloofde." Jonah zijn blik verstarde. "En wanner wilde je mij dat vertellen?" Mirthe sloeg haar armen over elkaar. "Zo snel mogelijk. We zijn zins vanmorgen pas verloofd." "Je hebt geen eens verteld dat je een relatie had.",sprak Jonah bitch. Mirthe schoot in de lach. "Pardon? Ik heb je vaak genoeg verteld hoe het tussen mij en Levi zit. Het lijkt mij niet dat de kinderen zijn naam nooit hebben genoemd. Misschien moet je eens luisteren als ik wat zeg. Niet dat het je überhaupt wat aan gaat met wie ik een relatie heb." "Het gaat mij wel degelijk aan wie er bij mijn kinderen is." Mirthe voelde haar bloed koken. "Ga jij mij dan inlichten over elke meid die bij jou in je bed beland voor het geval je dochter perongeluk binnen loopt?" "Ze had niet ongevraagd moeten binnen lopen." "Jij hoort niet met een wilt vreemde in bed te liggen als je kinderen er zijn. Wat dacht je daar van."

Evie
Evie ging op de bank zitten. “Wil je thee voor me zetten?” Ze wreef over haar buik en keek naar Thijs. “Allie en ik hadden zo een tweeling kunnen zijn. Ze weet het vaak eerder dan ik hoe ik me voel.” Evie dacht na. “Ik wil ook zoveel mogelijk doen om hem bij de meiden weg te houden. Allie stelde een contactverbod voor maar op grond waarvan? Hij heeft nu nog niks verkeerd gedaan. De rechter gaat daar nooit mee akkoord.” Ze beet even op haar lip. “Ik snap ook niet waarom die nu ineens de meiden wilt zien. De meiden zijn zes, bijna zeven. Ik ga er niet mee akkoord. De meiden zijn van ons.”

Levi
Levi was achter Mirthe aangelopen en hoorde het gesprek aan. Hij sloeg zijn armen om Mirthe heen en streelde haar armen. Zijn blik gleed naar Jonah. “Ze had geklopt Jonah, je deed niet eens de moeite om open te doen. Je bent haar vader en dit is het voorbeeld wat je je kinderen mee wilt geven? Boos worden als ze ongevraagd naar binnen lopen? Het zijn kinderen!” Levi wilde Mirthe en de kinderen beschermen tegen Jonah. Hij voelde zich onwijs verantwoordelijk. Manu kwam aangelopen met twee biertjes in zijn handen en gaf er een aan Levi. “Dankjewel.” Zei Levi tegen Manu. Manu bleef even staan. “Alles okee?” Vroeg Manu en keek van hun naar Jonah.

Thijs

Thijs knikte en zette de waterkoker aan. Met zijn kop koffie ging die bij Evie op de bank zitten. Thijs schoot in de lach. "Eerlijk gezegd dacht ik ook in het begin dat jij en Allie een tweeling waren. Jij en Allie hebben gewoon een hele speciale band. Net zoals je dat met Joey hebt." Thijs haalde zijn schouders op. "Ik snap Allie haar punt en de jouwe maar ik heb werkelijk geen idee. Het lijkt mij ook onwerkelijk maar ik denk dat een advocaat daar beter uitsluitsel over kan geven. Ik zal je vader morgen vragen om het nummer van de familie advocaat." Thijs stond op omdat de waterkoker van zich liet horen. Thijs leunde tegen het aanrecht met gebaarde vuisten. "Breek me de bek niet open! Als die zo goede vader wilt zijn dan had hij voorkomen dat je bijna geen moeder was! Dan jsd die zeven jaar eerder zijn verantwoordelijkheid moeten nemen en niet nu die zogenaamd wegens goed gedrag op vrije voeten komt. Ik vraag me eerder af wie die hiervoor heeft omgekocht dan dat ik geloof dat die echt veranderd is. Zo gek veranderd nóóit."

Mirthe

Mirthe pakte Levi zijn hand vast. Puur ook om Jonah duidelijk te maken dat ze echt bij Levi hoorde. Mirthe zag Jonah zijn blik veranderen in woest. "Waar bemoei jij je mee?",dpeak die luid tegen Levi. "Denk je opeens de vader uit te kunnen hangen? Bemoei je met je eigen zaken. Ik kan prima zelf voor mijn kinderen zorgen." Mirthe voelde de handen jeuken om Jonah eem klap te verkopen. "Levi is in de tijd dat wij samen zijn meer een vaderfiguur geweest voor Juda en Junia dan dat jij ooit een vader voor hun bent geweest." Jonah:"Oh, gaan we nu opeens samen tegen mij spannen? Jij hebt mij zelf uitgenodigd, weet je nog? Als ik hier alleen maar ben zodat jij mij zwart kan maken dan ga ik wel weer." En ging nadat hij een biertje uit de koelbox had gepakt op een boomstronk zitten.

Evie
Ze begon te lachen. “Allie en ik zijn beide blond dat klopt maar schelen toch echt teveel om daadwerkelijk een tweeling te zijn. Al kent ze mij goed genoeg en vertrouw ik haar alles toe.” Evie slikte. “Ik heb toen Jim opgesloten werd en ik de contactpersoon werd een eigen advocaat in de armen gesloten. Ik wilde niet dat mijn vader zou weten dat ik contactpersoon werd. Hij had het afgeraden, hij zou me tegengehouden hebben en dat wilde ik niet. Het zijn mijn kinderen en niet die van mijn vader. Ik wilde zelf die controle hebben. Als het aan mijn vader had gelegen zou hij contactpersoon geworden zijn, maar dat wilde ik niet. Contactpersoon zijn was het enige waar ik nog controle over had want ik had geen controle gehad over dat ik zwanger werd. Ik wil niet dat mijn ouders dit weten. Beloof me dat je dit niet aan mijn ouders gaat vertellen.”

Levi
Levi keek naar Jonah en balde zijn vuisten. Het liefst gaf hij hem een stomp in zijn gezicht. Hij haalde diep adem en nam zelf een slok van zijn biertje. Hij kneep in Mirthe haar handen als teken dat hij bij haar was. Owen keek kwaad naar Jonah. “Jullie kinderen willen jullie niet eens bij elkaar zien want dan komt er oorlog. Als jij je kinderen hebt zit je altijd op je telefoon. Je bent er nooit op belangrijke momenten geweest, nooit. Je bent ze een keer vergeten op te halen uit school, toen is Manu ze gaan halen omdat ik niet kon. Dus noem eens een moment waarop je meer een vader bent geweest dan Levi.” Levi keek Owen dankbaar aan. “Je bent uitgenodigd zodat je wat leuks met de kinderen kon doen maar je komt net op een moment dat ze al op bed liggen. En wat ga je nu doen? Hier slapen en morgenochtend meteen weer weg zodat je ze kunt teleurstellen? Alweer!”

Thijs

Thijs knikte. "Oké,oké maar je kan begrijpen waarom ik dat toendertijd dacht. Ik ben blij dat je alles met Allie kan delen."
Thiis pakte Evie haar hand vast. "Eef,het is oké. Ik snap het. Zoals je al zegt denk ik ook niet dat Joeyhet had goedgekeurd of überhaupt zou goedkeuren dat je op zijn verzoek in gaat dat hij contact wilt. Maar hij komt er vroeg of laat wel achter. Misschien moet je het hem wel eerlijk vertellen ook al zal die niet achter je besluit staan." Hij hoorde voetstappen op de trap. "Wie dat ook is wie ik hoor. Terug naar bed en slapen. Het is al veelte laat." En stond op om jet instapte wezen terug in bed te leggen.

Mirthe

Jonah keek hun niet begrijpend aan. "Wtf,hoezo komt er oorlog?" "Omdat wij geen normaal gesprek kunnen voeren zoals je ziet. Het loopt altijd uit op ruzie. Dat krijgen de kinderen ook mee. Ze zijn niet gek! Ze willen dat we eens ophouden met ruziën maar blijkbaar is dat het enige wat jij kan." Mirthe keek de groep rond. "Waarom weet ik daar niks van?" Jonah liep dreigend op Owen af en gaf hem een duw. "Waar bemoei jij je mee, zielig klein walgelijk ventje. Ik werk om mijn kinderen te kunnen bieden wat ze willen. Kan ik van jou niet zeggen. Mag je alweer van de dokters rondhuppelen op het podium? En hoe zit het met jou?" En keek naar Manu. "Moet ik je een man of een vrouw noemen of hoe noemen ze iemand die eigenlijk een manwijf is." Mirthe zag Finn opspringen om in de aanval te gaan. "En jij moet helemaal je mond houden. Jij bent nog wel het zielige van jullie twee. Getrouwd met een kreupele homo en dan kinderen nemen met je lesbisch nicht. Ik heb medelijden met je ouders en die kinderen." Mirthe stapte op Jonah af. "Nou moet jij eens heel goed luisteren! Hoe je over mij denkt boeit me niet maar je laat de kinderen en mijn familie hier buiten,begrepen? Ik ben zo klaar met jou. Het is dat ik wil dat de kinderen kunnen opgroeien met een vader in hun leven anders had ik je allang uit onze levens verbannen. Je krijgt nog één kans. Je rot nu op, staat precies acht uur voor de deur voor het ontbijt en neemt dan de kinderen mee naar de binnen speeltuin. Zo niet dan is het klaar en kan je om bezoekregeling gaan vechten met je advocaat."

Evie
Evie keek Thijs aan. “Ik ga dit nog niet tegen mijn vader vertellen. Je weet hoe hij is, dan wilt ie zich er mee bemoeien en dat wil ik niet. Hoe goed hij het bedoeld. Het zijn onze kinderen Thijs, niet die van Jim, niet die van mijn vader maar van ons. Wij gaan samen strijden tegen hem en dan vertellen we het later wel aan mijn ouders. Nu nog niet.” Ze keek Thijs beslist aan. Ze keek op toen Josie de trap op kwam. “Ik kan niet slapen. Ik had een nare droom over een vreemde man.” Evie keek even naar Thijs. Waar had Josie het over?

Owen
Hij stond met een ruk op en liep op Jonah af. “Je gaat nu te ver. Het kan mij geen reet schelen wat je over mij zegt maar je houdt je bek over Manu, over Finn, over Hailey en de rest.” En hij greep Jonah beet en gaf hem een mep. Hij wilde nog een keer uithalen maar Manu pakte hem beet. Owen begon te huilen en Manu begeleidde hem naar een boomstronk en sloeg zijn armen stevig om hem heen. “Tis oke Owen. Gooi het er maar uit.” Owen was woest. Jonah stond voor iedereen die hem en Manu had uitgescholden. Levi keek Mirthe aan. “Mirthe, deze man. Deze man die je broers uitscheld wil je die serieus nog een kans geven? Deze man die discrimineert wil jij nog in het leven van Juda en Junia laten? Mirthe denk even goed na, dit wil je niet.”

Thijs

Thijs hief zijn handen. "Oké, oké. Rustig. Ik snap je. Ik probeer alleen maar mee te denken en je te helpen. Ik weet ook niet hoe en wat. Het liefste zou ik gewoon met Jim op de vuist gaan maar dat helpt ook niet." Thijs bleef even staan. "Loop maar alsvast naar je kamer. Papa komt je instoppen en dan kan je vertellen wat je hebt gedroomd. Maar weet dat het maar een droom was,lieverd. Dromen zijn niet echt. Soms halen je hersenen als je slaapt een grapje met je uit. Dan zit papa opeens bij jou op school." Thijs liep terug naar Evie. "Geen idee. Denk een nachtmerrie. Ze droomde over een vreemde man. Zal wel niks zijn. Ik stop haar even opnieuw in."
En liep toen weer naar boven.

Mirthe

Mirthe sprong tussen beide. "Stoppen. Nu! Jonah, ga gewoon voor ik de politie bel om je van het terrein te laten verwijderen." Ze keek hem haast smekend aan. Uiteindelijk stond Jonah op en liep met een grijns het pad af. Mirthe liet kiet zich op een boomstam zaken. Zr keek op naar Levi. "Ja, nee. Ik weet het niet. Hij blijft hun vader,Levi. Wat moet ik dan? Nu hij eindelijk een keer komt opdagen." Ze schopte een steentje weg. "Fuck! Ik heb het totaal verkloot door hem uit te nodigen. Ik.. het is en blijft een eikel maar dat hij zo te keer zou gaan tegen de rest had ik nooit verwacht." Ze begon te huilen. "Veddomme!"

Josie
Josie ging weer in bed liggen en keek haar vader aan. “Voor de vakantie was er een vreemde man op school. Hij vroeg welke ik van de twee was. Ik zei Josie.” En ze keek haar vader verontschuldigend aan. “Sorry pap ik had dat niet moeten zeggen maar op dat moment was ik geschrokken dat iemand tegen mij sprak. Hij zei dat ik de groetjes aan mama moest doen. Ik heb dat niet gedaan want ik ken die man niet eens.” Ze pakte haar knuffel vast. “Ben je nu boos?”

Levi
Levi ging naast Mirthe zitten en sloeg zijn armen om haar heen. “Je kon dit niet weten Mirthe. Ik en ik denk wij allemaal zagen dit niet aankomen. Je bedoelde het goed.” Hij gaf haar een kus op haar hoofd. “Ik snap dat je wilt dat ie er voor Junia en Juda is maar op deze manier moet je dat niet willen. Wie weet doet hij dit soort uitspraken ook als ze bij hem zijn. Dit is niet de opvoeding die je je kinderen mee wilt geven.”

Thijs

Thijs schrok even. "Het is heel goed van je dat je verder niks hebt gezegd. Maar zoals je weet hebben papa en mama liever niet dat je met vreemde mensen praat. Ook niet zeggen als ze zeggen dat ze papa of mama kennen of wie dan ook van de familie. Niet alle mensen zien goed, sommige willen andere pijn doen. Papa is niet boos en snapt dat je geschrokken bent. Als het nog eens gebeurt dan ga je naar de juf en vertel je het uit school meteen aan papa en mama. Afgesproken?" En hield zijn pink voor. Vervolgens stopte die Josie weer in. "Papa houdt van jullie en zal zorgen dat jullie nooit iets overkomt." Thijs bleef nog even staan. "Joos? Nlg even over die vreemde man. Hoe zag die eruit?"

Mirthe

"Ik.. ik wilde gewoon dat de kinderen eens een keer met beide ouders vakantie konden vieren. Ze vroegen zelf of ik Jonah wilde uitnodigen. Ik kon ze niet weigeren. Maar hij had nooit zo te keer mogen gaan tegen Owen en vervolgens Finn mogen aanvallen. Ik wilde jullie niet bij onze problemen betrekken." Ze veegde ruw de tranen weg. Hij verdiende haar tranen niet. "Natuurlijk niet maar.  Ik kan toch niet tegen Juda en Junia zeggen van:"Ja, jullie mogen papa niet meer zien." Ook al verdiend hij het niet, zei houden van hem en hij op zijn manier van hun."

Josie
Josie knikte en haakte haar pink in die van haar vader. Ze keek naar Charley die lekker aan het slapen was. Ze speelde even met haar vingers. “Hij had kort blond haar en had grijze ogen net als mama. Hij was wel gespierd.” En ze maakte zich heel breed. “Waarom wil je dit weten papa?” En ze keek haar vader onderzoekend aan.

Owen
Owen was bijgekomen en ging naast Mirthe zitten. “Ik snap dat je wilt dat Jonah een vader voor de kinderen is maar…” Hij pakte de hand van Mirthe vast. “Juda en Junia zeiden vandaag tegen mij dat ze Levi leuker vinden dan Jonah. Levi zit niet continue op zijn telefoon, doet leuke dingen met ze en wordt niet zomaar boos. Ze hopen dat Levi hun bonuspapa gaat worden. Ze vinden het niet leuk bij papa. Ik denk dat jij en Levi goed met hun moeten praten. Ze zijn wijs voor hun leeftijd Mirthe.”