Roadtrip (deel 3)

Evie
Evie keek haar vader aan. “Hij had mij in zijn macht pap. Hij kende alles van ons. Hij dreigde er mee dat hij dingen ging uitlekken. Ik kon geen kant op. Behalve eentje…” Ze slikte. “Ik heb het aan Lois verteld. Zij stond het verste van ons allemaal af van Jim. Ze heeft gezworen om niks te vertellen. Ik heb haar gevraagd of ze hierheen wilde komen. Lois is nanny van beroep en ik weet dat jullie hebben aangeboden om voor de kinderen te zorgen maar ik wil jullie ook laten genieten van de vakantie. Lois heeft vaker op de kinderen gepast en op Tony. Ze kennen haar niet anders dan tante Lo.” Evie had door de jaren heen meer contact gehad met haar halfzusje. Ze was technisch gezien ook haar zusje. Ze glimlachte even naar haar vader. “Ja vlinder. Onze kleine vlinder. Baby Yara.” Vertrouwde ze haar vader toe. “Ze schopt heel liefjes. Totaal anders dan Josie.” En ze legde haar vaders hand op haar buik. Misschien dat hij haar een beetje kon voelen.

Owen
Owen liep naar de slaapkamer en pakte een stripje ritalin. “Ik neem deze in op een voorwaarde. Dat als het weer beter gaat ik er dan mee mag stoppen.” En hij keek naar Manu die knikte. “Dat doen we op een voorwaarde dat je nooit maar dan ook nooit meer dit voor mij verzwijgt en dat je ook nooit meer spiegels kapot maakt.” Owen knikte en liep naar Manu toe en gaf hem een knuffel en een kus. Owen keek zijn moeder dapper aan. “Ik wil bij Mirthe ontbijten. De kinderen zien geeft mij ook rust.”

Thijs
“Denk je niet dat je altijd wel blijft worstelen met van alles? Kijk eens naar Evie. Ze is al zes jaar van Jim af en nog zie ik haar er mee worstelen. Ethan is ook al ruim 6 jaar aan het worstelen met zijn handicap en het verlies van zijn vader. Het gaat beter maar de oude zullen we nooit worden niet helemaal in elk geval.” Thijs nam nog een slok van zijn koffie. “Het is gewoon ruk. Hij wilt zo graag kunnen klimmen en sporten met de kinderen maar nu moet hij zonder prothese. Dat is voor hem ook een klap, een soort verlies. Maar geef hem wel de ruimte om de dingen op zijn manier te doen.” Hij stond op en ruimde de twee kopjes op. Hij pakte zijn jas en liep naar de deur.

Liam
Liam luisterde naar de dokter en toen ze klaar waren keek hij naar Allie. “We mogen dus oefenen.” En hij glimlachte even. Toch trok haar hij dicht tegen zich aan. “Ik zei niet dat het een tweeling moet worden maar de kans zit er wel dik in. Ik snap dat je het allemaal spannend vindt maar we doen dit stapje voor stapje. Ik hou van jou en ik laat je nooit meer gaan.” En hij gaf Allie een kus en gaf Indy aan haar zodat ze met Indy kon knuffelen.

Hailey
“Ik vraag het straks wel even aan de mannen. Ik ga nu naar beneden, dan zie ik je zo.” En trok snel haar shirtje aan en liep naar beneden. Daar zag ze Ethan met Emmie en Johnny zitten. Beide kinderen waren aangekleed en gewassen. “Mama!” En Johnny stond op en rende op haar af. “Hey lieverd, heb je goed geluisterd naar papa?” En Johnny knikte braaf. Ze keek even naar Ethan. “Ze hebben heel goed geluisterd. Hebben jullie het ook leuk gehad?” En Hailey begon te blozen. Snel ging ze koffie zetten voor haar, Nora en Ethan.

Allie

Allie gaf Liam een klap tegen zijn arm. "Haal je nog niks in je hoofd,gek. We staan midden in de supermarkt." "Misschien als Indy straks een dutje gaat doen.",fluisterde ze vervolgens. Allie zuchtte. "Dan ben ik bang dat ik flauw val inplaats van mijn vader. Maar we shall see. Zal wel de meest grote verassing zijn na al die jaren." Allie kuste Liam. "Hou ook van jou." Allie nam Indy over doe vrolijk "bababa" begin te brabbelen. "Wat wil jij vertellen dan? Wil hij ook dan dat papa en mama nog een kindje krijgen? Wil jij graag een broertje of zusje?" En gaf Indy een kus.

Nora

Nora knikte. "Is goed. Ik kom eraan. Ik kleed me even snel aan." Niet veel later kwam ook Nora, aangekleed en wel naar beneden. Zs hoorde net nog wat Ethan zei. Ze pakte een kussen van de bank en gooide deze richting zijn hoofd. "Wij zeggen toch ook niks als jij en Finn "langer blijven liggen". En maakte er ook echr aanhalingstekens bij. Emmie kwam op der afgelopen. Ze tilde hun dochtertje op om te kunnen knuffelen. "Finn weg." "Waar is papa Finn dan?" Ze zag Emmie zoekend om zich heen kijken. "Papa Finn is met oom Thijs iets heel leuks voor jullie maken. Een speurtocht. Johnny gaat jou wel helpen met zoeken straks. En je grote nichtjes en neefjes gaan ook mee." Emmie klapte enthousiast in haar handen. Emmie overhing richting Hailey toe. "Er wilt iemand naar mama."

Joey

"Ik weet het. Ik wil ook niet opnieuw boos worden.." Joey haalde een hand door de haar. "Ik ben blij dat je met Lois kon praten in die tijd." Joey knikte. "Begrijpelijk. Leuk dat je zusje komt voor de kinderen en voor jou natuurlijk. Jeetje die heb ik al heel lang niet meer gezien. Ik herinner me de laatste keer dat ik haar zag op jou gender reveal was van de tweeling." Joey wreef in zijn ogen. "Wat een super lieve naam,Eef." Hij voelde heel zacht een schopje tegen zijn hand. "Hallo lieverd." Joey lachtte. "Ja maar Josie is gewoon een druktemaker eerste klas."

Emma

"Wijs besluit em heel dapper van je dat je toch mee wilt komen ontbijten." Ze gaf beide mannen een knuffel en liep toen voor ze uit terug naar het huisje. "Waar is Owen?",hoorde ze Mirthe meteen bezorgd veagen. "Komen eraan. Maar bestook hem niet meteen met vragen." Zodra Junia haar ooms zag rende ze er heen. "Oom Owen! Ik heb mama de opdracht gegeven om een tekening van jou te maken. Mama moet jou gaan tekenen op het podium en dan krijgt je allemaal bloemen. Want je hebt heel goed gespeeld."

Finn

Finn knikte. "Het is een proces waar ze doorheen moeten, stap voor stap en dat heeft tijd nodig met heel wat hobbels en kuilen op de weg en af en toe moet er een stapje terug gedaan worden maar ze komen er wel. Ze hebben beide al zo veel bereikt." Finn knikte. "Ja, hij baalt ook echt. En het maakt hem onzeker of hij wel een goede ouder is. Maar de kinderen zijn dol op hem. Die kijken niet naar zijn handicapt maar zien een vader die er alles aan doet om toch met hun te spelen. Ze savonds in stopt met een verhaaltje." Finn knikte. "Ik heb hem ook gelaten. Hij ging de kinderen in bad doen toen ik weg ging. Hij zou Hailey en Nora roepen als het niet ging. Maar Johnny is ook altijd heel behulpzaam, hoe jong die ook is. Gaat die kleertjes uitzoeken voor Emmie." Finn maakte zich ook gereed. "Oké, rechts af maar de eerste pijl. Anders lopen we meteen naar het klimparadijs. Verderop is een vijver met etentjes zag ik. Misschien een opdracht geven om oud brood mee te nemen?"

Liam
Liam grinnikte. “Ik zeg niks.” En hij aaide Indy door haar haren die hele verhalen aan het vertellen was. “Laten we maar verder boodschappen doen. Anders zijn we nog te laat voor de speurtocht.” En hij stond weer op en wachtte op Allie. “Een tweeling of een kind het is beide welkom.” En hij liep verder naar de snackafdeling. “Lieverd had jij nog iets in gedachten om te snacken vanavond? Misschien chips of chocola?” Indy pakte een zakje met borrelnoten. “Zeg Indy daar ben jij nog iets te klein voor of wilde je het voorstellen aan mama?”

Hailey
Ethan grijnsde. “Ik hou wijs mijn mond. Daarbij wil je niet weten wat ik in de slaapkamer met Finn doe.” En hij zag dat Hailey even een gezicht trok. Hailey keek even naar Nora en nam Emmie van haar over. “Hey lieverd. Ben je ook lief geweest voor papa Ethan?” En Emmie keek onschuldig mogelijk. “Ze is heel lief geweest alleen heeft ze er weer eens een waterballet van gemaakt.” Hailey grinnikte. “Vond je het zo leuk in bad?” En Emmie knikte. “Ik ruim dat zo wel even op hoor Ethan.” En Ethan knikte en klom vanuit de rolstoel op de bank. Johnny klom meteen op zijn schoot.

Evie
“De juf denkt dat Josie misschien ADHD heeft maar ik vind haar nog te jong om te testen. Sowieso dat ze druk is betekend nog niet dat ze dat heeft. Kinderen kunnen ook gewoon druk zijn van hunzelf.” Evie keek haar vader aan. “Als het goed is komt Lois vanmiddag na de speurtocht met Troian. Dan blijven ze in elk geval deze week en of ze mee reizen weten ze nog niet. Ze wilde dat wij gewoon even onze rust konden pakken. Lois vond het leuk om jullie weer te zien. Ze is 29.” En ze haalde haar telefoon tevoorschijn en liet een foto aan haar vader zien. “Ze is gelukkig met Troian.” Troian was de vrouw van Lois. Tijdens de tweeling reveal waren ze net in een relatie. “Yara betekent vlinder. Vertel dit alleen niet door aan de rest.”

Owen
Owen kwam binnen met Manu, hand in hand. Hij zag zijn vader even kijken maar hij was blij dat niemand een vraag stelde. Owen liep met Junia mee en gaf haar een knuffel. Het ontroerde hem dat ze had gevraagd of Mirthe dat voor hem wilde tekenen. “En wat ben jij aan het tekenen dan?” “Super Ethan!” Riep ze uit. Owen keek eens goed en zag inderdaad iets wat op Ethan moest lijken. Manu zette een bord klaar naast Mirthe en legde er een broodje op. Owen ging zitten en smeerde het broodje met chocopasta. Hij nam kleine hapjes van zijn broodje.

Thijs
Thijs knikte. “Ze hebben onwijs veel bereikt. Het zijn onze strijders.” En hij liep naar buiten. Verbaasd bleef hij staan. “Hoe komt ie daar nou bij? Ethan is echt een geweldige vader. Hij staat op zijn manier klaar voor de kinderen. Hij doet wat ie kan. Ik zie Johnny en Emmie altijd genieten als ze op de rolstoel mogen mee rijden. Hij moet dat snel uit zijn hoofd halen hoor.” Thijs knikte en keek naar de vijver. “Dat is wel een goed idee.” En hij legde een kaartje neer met voer de eendjes en plakte dat op een bankje.

Allie

Allie schoot in de lach. "Ach,dan skippen we die toch gewoon. Je wilde toch al gaan picknicken met zijn drietjes. Indy is toch nog te klein om te beseffen wat het is." Maar toch liep ze met Indy stevig in de armen verder door de winkel. Ze kwamen aan op de snackafdelig. "Chips is wel lekker maar deze nootjes vind mama ook heel leker. Dank je wel,liefje." En legde snel de kar voordat Indy hem nog open kreeg. "Even kijken. Uhmm we hebben nog melk nodig en luiers en wat te drinken. Een colaatje ofzo."

Nora

Nora rolde met de ogen. "Ok, nou vertel eens." En maakte vervolgens een kokhals beweging. Dat mocht Ethan toch echt voor zich houden. Nora schoot in de lach. "Oh oh, boefje. Je had er laatst ook al een waterballet van gemaakt. Laat papa Finn dat maar niet horen." Ze zag Emmie heel onschuldig kijken. "Je bent me er één." Nora ging mee op de bank zitten. "Mama mogen we één filmpje kijken?" Nora knikte. "Dat mag wel even."

Joey

Joey rolde met zijn ogen. "Kom op zeg! Precies dat. Dan zou je zus ook adhd hebben. Allie was ook niet bepaald de rustigste. Als ze zo druk is dan moet je er meer uitdaging geven of even laten uitrazen inplaats van in te dimmen." Hij vond al die labeltjes maar onzin. "Ze zijn welkom om mee te reizen. Er is genoeg plek voor hun om mee te kunnen. In elk ge al.leuk dat ze komen en jullie even willen ontlasten. Ook fijn te horen dat ze nu gelukkig is na alles wat ze heeft meegemaakt." Joey keel om zich heen. "Wat mocht niet doorvertellen? Sorry, ik was niet aan het opletten." En keek Evie met een grijs aan.

Mirthe


"Ze heeft het me wel niet makkelijk gemaakt hoor. Ik doe mijn best om er iets moois van te maken." Junia huppelde weer vrookijk terug naar haar. "Deze tekening is wel al voor jou." En gaf Owen de kleurplaat die ze net had zitten inkleuren. Mirthe stond op en ging erbij aan tafel zitten. Ze pakte Owen zijn hand vast. "Ik ben blij dat je toch bent komen ontbijten."

Finn

"Dat zeker!" Finn haalde zijn schouders op "Geen idee. Dat heb ik hem ook gezegd. Het is vooral zijn eigen onzekerheid en worsteling met zijn hanicapt. Dat die op die manier niet alles kan doen wat die wilt. Niet overal aan mee kan delen. Dat de kinderen hem het later kwalijk zullen nemen." Finn knikte. "Misschien moet die het eens van iemand anders horen dan van mij of Nora en Hailey." Samen begonnen ze de route uit te zetten.

Liam
“Kan ook. Dan hebben we wel echt tijd en ruimte voor elkaar en het gezin. Er komen genoeg momenten aan dat we tijd met zijn allen kunnen besteden.” Indy zette het op een brullen toen Allie de borrelnootjes in het karretje deed. Liam haalde diep adem. “Indigo stop met huilen.” En Indy keek hem met grote ogen aan en hield haar moeder stevig vast. Liam nam Indy over en gaf haar een kus. “Je bent ook een prinsesje he. Je hoeft niet te huilen.” Probeerde hij haar te sussen.

Hailey
“Nou laatst…” Begon Ethan en Hailey gaf hem een mep tegen zijn arm en Ethan stak zijn tong uit. Hailey ging naast Nora op de bank zitten en gaf haar een kus. “Emmie is gewoon onze zeemeermin. Dat laat ze graag zien.” En ze knuffelde Emmie stevig. Emmie kroop van haar schoot af en ging naast Johnny op de bank zitten om naar het filmpje te kijken. Hailey nam een slok van haar koffie en keek even naar Ethan. “Hoe gaat het nu met je?” En ze zag Ethan even naar de kinderen kijken. “Wel okee. Last van spasmes gehad tijdens mijn slaap en het wassen van de kinderen koste ook energie. Maar verder gaat het wel okee.” Hailey knikte. “Als je liever je rust pakt gewoon zeggen he.” Ethan knikte. “Doe ik ook.”

Evie
“Dat dus. Ik ben zelf jeugdpsycholoog en ik geef kinderen geen labels. Dat zeg ik altijd tegen ouders. Elk kind is uniek. Weet je nog dat een juf moeite met mij had vanwege mijn intelligentie? Ik benader kinderen zoals ze zijn. Ook Josie.” Evie knikte. “Ze is echt opgebloeid. Ook dankzij Troian. Ja ze kijken nog eventjes. Ik heb ook gezegd dat ze van harte welkom zijn maar ik snap ook dat ze misschien samen op vakantie willen.” Evie mepte haar vader eventjes. “Pap! Kom zullen we naar de supermarkt gaan?”

Owen
Owen keek naar Junia en nam de kleurplaat aan. “Dankjewel lieverd.” En hij nam nog een kleine hap van zijn broodje. Hij schrok toen Mirthe zijn hand vastpakte. “Dankjewel. Ik moet wel.” Zei hij. Het klonk misschien onaardig maar hij ontbeet niet geheel voor zijn lol. Manu keek hem even streng aan en liep toen naar Juda om te helpen met de racebaan. Owen bloosde. “Sorry zo bedoelde ik het niet.” Zei hij verontschuldigend.

Thijs
“Nee maar iedereen heeft zijn grenzen. Evie is creatiever dan ik. Ik ga bijvoorbeeld niet met de meiden knutselen maar ik zet wel dingen van Playmobile in elkaar. Zo hebben we allemaal wel dingen waar we wel goed in zijn of niet. Ethan doet wat hij kan en dat doet hij goed.” Thijs liep naar een voetbalveldje. “Zullen we hier doen dat ze een doelpunt moeten maken met een bal? Of had jij iets anders in gedachten?” Thijs haalde diep adem. “Ik kan wel een keer kijken of ik met hem kan praten?”

Nora

Nora schudde de hoofd. "Echt, Eth ik krijg wat van je. Vervelend klein kind. Neem eens voorbeeld aan je kinderen die zijn tenminste lief." Maar ze blij te zien dat Ethan vandaag goed in zijn vel leek te zitten. "Ah, is dat het. Nou mama heeft toch liever dat het water in het bad blijft." Nora knikte. "Doe rustig aan. Als het jiet gaat dan gaan wij wel met de kinderen de speurtocht lopen." Nora keek naar Hailey. "Laten wij anders de kinderen vanavond meenemen als we gaan eten bij je ouders. Dan hebben Ethan en Finn eeen avondje vrij af."
Ze zag Johnny naar hun kijken. "Geen smak smak doen de hele tijd." Nora stond op. "Oh,sorry. Is er iemand jaloers?" En begon Johnny te kietelen. Emmie hielp haat mee. "Papa. Mama. Help!",riep Johnny schatterlachend.

Allie

Allie knikte. "Ik ben toe aan even gewoon tijd met zijn drietjes. Vanavond gaan we ook al eten met de familie. Het is ook voor Indy leuker." Allie zuchtte. "Ze heeft het gehad. Laten we snel verder lopen en gaan afrekenen. Rond hangen in de supermarkt is ook niks voor een baby. Mama gaat straks thuis lekker een fruithapje voor je maken en gaan we lekker spelen,moppie." Ze keek op de telefoon om te zien of ze het belangrijkste had.

Joey

"Hou alsjeblieft op met me. Maar het is uiteindelijk wel.het beste besluit geweest om je van school te laten veranderen. Je was daar veel meer op je plekje." Joey knikte. "We hebben het in elk geval aan geboden en we zullen ze met open armen straks ontvangen. Hopelijk lusten ze tacos want ze zijn wel verplicht om vanavond te komen aanschuiven hoor." Het was immers familie van Evie. Joey knikte. "Ja, laten we gaan. Daar waren we immers naar onderweg." En stapte weer achter het stuur.

Mirthe

"Graag gedaan.",hoorde ze Junia zeggen en zag dat ze Owen omhelste. "Hou van jou tot de maan en weer terug." En ging toen weer verder met haar tekening voor Ethan. Mirthe zuchtte. "Ik snap wat je bedoeld. Ik ben trots op je dat je toch het besluit heb genomen om hier te komen ontbijten en jet toch probeert. Als je het niet wegkrijgen mlet je het zeggen dan maak ik yoghurt voor je of roerei." Ze keek naar zijn hand, maar zei verder niks. Ze vond het gewoon zo rot voor de kleine broertje dat hij zo met zichzelf worstelde.

Finn

"True maar iedereen zo zijn talenten. Iedereen doet zijn best en soms doen wij ook maar wat ons het beste acht voor de kinderen. Zolang hun gelukkig zijn." Finn knikte. "Nee, leuk idee." En schreef het op en hing het briefje aan de doelpaal. "Dat zou fijn zijn." Finn hoorde zijn mobiel afgaan. "Met Finn. Hay,Levi. Wat? Oh, dat is echt onwijs tof. Mirthe en de kinderen zullen echt verraad zijn dat je onderweg hierna toe bent. Ik ben met Thijs ern speurtocht voor de kinderen aan het uitzetten. Als je appt als je er bijna bent dan van ik je op en dan ben je een extra verassing op het eindpunt waar de kinderen een ijsje krijgen als beloning en daarna mogen klimmen. Tot straks." En hing op. "Dat was Levi, de vriend van Mirthe. Hij komt ald verassing een weekendje logeren."

Hailey
Ze grinnikte. “Ik was net zo. Ik was dol op water. Dol op zwemmen. Helaas mocht ik niet verder met zwemmen nadat ik mijn diploma’s had gehaald.” Ze zuchtte diep en keek toe hoe Nora en Emmie Johnny aan het kietelen waren. Ze kietelde mee en zag dat Johnny en Emmie lichtjes in hun ogen kregen van plezier. Ze stopte met kietelen en keek naar Nora. “Dat vind ik een goed idee. Dan hebben Ethan en Finn ook even wat tijd voor elkaar.” En ze keek even naar Ethan die knikte. “Dat is goed. Doen we dat.” Zei Ethan. Hailey gaf hem een knuffel en tilde Johnny op haar schoot.

Liam
Hij knikte. “Ik reken wel af lieverd. Dan kan jij naar de auto met Indy.” En hij gaf beide een kus en liep naar de kassa. Hij keek even naar de rij en zuchtte diep. Waarom was hier geen zelfscan kassa? Na een tijdje wachten was hij eindelijk aan de beurt. Hij rekende af en liep weer naar buiten. Bij de auto aangekomen laadde hij de achterbak in en bracht het karretje terug. “Zo op naar het huisje. We zijn hier lang genoeg geweest.”

Evie
“Dat is zeker waar. Maar ik baalde dat ik weg moest van Annelore. Gelukkig zijn we nog steeds goede vriendinnen. Helaas woont zij helemaal in Japan met haar man en kinderen. We hebben het beide zo druk dat het maar niet lukt om een keer af te spreken. Ze bezoekt ook niet vaak haar ouders. Die hebben er moeite mee dat ze met een Japanse man is getrouwd vooral omdat die cultuur best strikt is maar Phil is helemaal niet zo strikt.” Evie zuchtte diep en was blij dat ze verder gingen. “Ik geloof dat Lois dol is op taco’s. Ze is alleen wel vegetariër.”

Owen
Owen keek naar Mirthe en slikte. “Als je yoghurt zou kunnen maken zou dat fijn zijn.” Hij keek even naar zijn hand en stopte hem onder tafel. Hij wilde er liever niet mee geconfronteerd worden. Zijn vader keek even naar hem en omhelsde hem stevig. “Ik hou van je Owen. Vergeet dat niet.” Owen slikte. Hij wist dat zijn vader moeite met zijn eetstoornis had en dat hij er niet goed met zijn vader over kon praten. Hij wist dat dat kwam omdat zijn tante Jenny ook een eetstoornis had na het overlijden van zijn oma. Owen pakte de armen van zijn vader vast. “Weet ik pap.” Zei hij zachtjes en zijn vader liet los en liep naar buiten.

Thijs
Thijs keek op. “Dat is een leuke verrassing zeg. Dat zou Mirthe goed doen.” Thijs liep een stukje verder naar de kinderboerderij. “Zullen we dan hier doen dat ze de dieren moeten voeren en aaien? En dat ze vanuit hier naar binnen lopen?” En hij wees naar het binnencentrum. Thijs dacht na. “Ik kijk even of ik met Ethan kan praten. Misschien doet deze week hem ook wel goed. Dat hij omringt wordt met iedereen waar hij van houdt. Even wat anders. Gaat alles wel goed met Owen? Hij leek een beetje afwezig gisteravond.”

Mirthe

De kinderen waren bezig met de speurtocht die Thijs en Finn hadden uitgezet. Ze genoot er van om te zien hoe de kinderen enthousiast de pijlen volgde en de opdrachten uitvoerde die de mannen erbij hadden verzonnen. De oudere kinderen namen de jongere op sleeptouw. Mirthe las het laatste kaartje voor. "Jullie zijn er bijna. Als jullie weten waar wij zijn krijgen jullie misschien wel een ..s.. als beloning." Juda:Een ijsje!" "Nou ga gauw kijken of oom Thijs en Finn er zijn. Voorzichtig, niet rennen!" Ze volgde de kinderen naar het klimpark. Plots trok Junia aan de mouw. "Kijk mama, Levi!" Mirthe trok een wenkbrauw op. "Dat kan niet liefje. Levi is aan het werk." Juda:"Nee, mama hij is er echt. Kijk maar!" En wees in de verte. Mirthe bleef geschrokken staan toen Levi op haar af kwam lopen met een grote bos bloemen. De kinderen stormde op hem af. "Krijg ik nog een kus?" Mirthe herpakte zich. "Wat doe jij nou hier?" Levi:"Ik kon een lang weekend vrij krijgen dus ik dacht laat ik jullie verrassen." Mirthe kuste en knuffelde Levi . "Dit is zeker een verassing." Junia:"Mama, mogen we nu een ijsje?" Ze knikte. "Ga oom Finn maar vragen." Ze kroop in de armen van Levi. "Ik ben zo blij dat je er bent."

Allie

Allie was gezellig met Liam en Indy aan het picknicken bij de vijver. Indy lag met de bal te spelen. "Bal" Ze legde haar hoofd op Liam zijn buik en hield met een schuin oog Indy in de gaten. Ook al kon Indy nog nket kruipen ze wist wel zo iets uit de picknickmand te pakken wat ze nog niet mocht. Ze nam een aardbei en hapte er een stukje af. "Indy, hapje? Lekker aardbei." En liet Indy een hapje proeven. Indy keek echter heel vies. Allie schoot in de lach. "Haha. Niet lekker moppie?" Ze pakte het stukje weer terug. "Hier! Lekker stukje banaan." En maakte een banaan open waar ze een klein stukje vanaf brak.

Evie
Evie was met Hailey en Nora een team samen met Tony, Josie, Charley, Johnny en Emmie. “Goed hier staat. Voer en aai de dieren.” Ze waren bij de kinderboerderij. “Als je dat hebt gedaan zijn jullie bijna bij het einde. Als jullie ons vinden krijgen jullie een….” En ze wees naar het plaatje van een ijsje. “Een ijs!” Riep Johnny uit. Evie knikte. Ze keek naar Charley die met Emmie aan de hand naar een shetlander liep. “Toe maar ga maar aaien Emmie.” Hoorde ze haar zeggen. Het vertederde haar om haar dochter en nichtje zo te zien. “Kijk mama Nora!” En Evie keek ook op. Johnny was met een konijn aan het knuffelen die op zijn schoot was geklommen.

Levi
Levi drukte Mirthe tegen zich aan. “Ik ben blij dat ik hier kon zijn. Sem had heel graag mee gewild maar hij is nu bij zijn moeder. Wel heeft hij iets meegenomen wat ik aan jullie moest geven.” En hij gaf Mirthe een kus. “Hoe is het hier allemaal gegaan? Ik heb jullie gemist.” Levi keek er altijd naar uit om naar Mirthe en haar kinderen te gaan. Hij miste hun meteen als hij ze niet zag.

Liam
Liam speelde met Allie haar haren. Het voelde voor hem heerlijk om even tijd met zijn drietjes te hebben. Hij keek toe hoe Indy het stukje banaan pakte en in haar mond deed. Ze kraaide met plezier en rolde weer met de bal. Liam gaf Allie kusjes en legde zijn handen op haar buik. “Het voelt zo fijn om even zo met zijn drietjes te kunnen zijn. Die speurtocht had mij heel leuk geleken maar deze rustige momenten hebben we zelden.”

Finn

Finn zag zijn neefje en nichtje aan komen lopen. "Hey! Wie hebben we daar? Was het leuk?" Ze knikte beide. "Ik heb gescoord.",hoorde hij Juda zeggen. "Ik zag het. Mama stuurde een filmpje. Super goed." Junia"Levi is er ook. Die komt logeren." Finn knikte. Juda:"Oh, oom Finn wist het em heeft het niet gezegd." "Dan is het toch ook geen verassing meer." Hij tilde beide op. "Oh,jullie zijn veel te zwaar aan worden. Waarom zijn jullie al toch zo groot?" Me moeite tilde hij ze naar de ijskioks "Wat willen jullie hebben?" Juda:"Mag ik smurfenijs met spikkels?" Finn knikte. "Ik ook."

Nora

"Oeh, lekker een ijsje." Ze zag Charley samen met Emmie weglopen. "Zo lief die twee samen." Ze maakte een paar foto's. "Jammer dat we niet iets van een wortel hebben of suikerklontjes. Dan hadden ze de Shetlander kunnen voeten. Onthouden voor morgen." Nora keek op toen ze Johnny hoorde roepen. "Oh,wat lief Johnny." En maakte een foto. "Heel zacht." Nora ging bij Johnny zitten. "Hij is inderdaad heel zacht." Er kwam een geitje bij hun snuffelen. "Heb geen eten.",hoorde ze Johnny lachend zeggen toen het geitje zijn snuit in zijn jas verborg.

Mirthe

"Ik had echt niet verwacht dat je zou komen. Wel stiekem gehoopt natuurlijk." Ze kuste Liam opnieuw. "Ik kan het nog steeds niet helemaal bevatten dat je hier echt bent." Mirthe keek Levi liefdevol aan. "Ah, dat had toch helemaal niet gehoeven. Dan moeten we kijken of we je iets mee terug kunnen geven voor Sem. We moeten onze kleine vriend maar vanavond even proberen te bellen." Mirthe zuchtte. "Wij jou ook. Met de kinderen gaat het goed. Ze zijn verbazend lief geweest onderweg. Ze balen wel vreselijk dat Owen en Manu tijdelijk naar Londen verhuizen voor hun werk. Maar ze waren heel blij met de cadeautjes en de kaartjes voor de musical." Ze ging aan een tafeltje zitten. "Alleen.. het gaat niet ford met Owen. Hij heeft weer last van zijn eetstoornis en heeft vannacht alles uitgespuugd. Uit frustratie sloeg die vanmorgen de spiegel in het huisje stuk. Ik voel me zo machteloos. Je wilt hem zo graag helpen maar je kan niks doen."

Allie

Allie sloot heel even de ogen toen Liam met haar haren speelde. Ze genoot oprecht van de stilte. Alleen het gekraai van Indy was te horen. "Oeh, lekker lekker." En gaf Indy nog een stukje banaan. Ze kwam overeind om een broodje te pakken. "Wil jij zalm of tonijn?" Allie knikte. "True, ik geniet echt even van jullie samen." Ze tilde Indy op in de lucht en stuurde haar toen naar Liam. "Geef papa een kusje."

Ethan
Ethan was bij Finn gebleven. Hij had Owen en Manu met hun neefje en nichtje op pad gestuurd zodat hij even bij Finn kon zijn. “Kom dan gaan we smurfenijs met spikkels regelen.” En hij tilde Junia op en reed met haar naar de ijssalon. “Hoi mag ik twee ijsjes met bolletje smurfenijs en spikkels?” Vroeg hij. Het meisje achter de kassa knikte en ging er mee aan de slag. “Junia neem jij de ijsjes aan?” Junia nam de ijsjes aan en ze reden naar hun tafeltje. “Kijk eens.” En hij gaf Juda zijn ijsje. “Dankjewel oom Ethan.” Ethan aaide Juda door zijn haren en zag Owen en Manu ook aan lopen.

Levi
Levi sloeg zijn armen om Mirthe heen en luisterde naar wat ze allemaal zei. “Je appte mij gisteravond al over hun plannen en hoe lastig je dat vond. Ze blijven daar drie maanden toch?” Hij plante een kus op haar hoofd en stond even stil. Hij keek even naar de kinderen die met Ethan en Finn aan het praten waren. Owen en Manu kwamen ook bij Ethan en Finn zitten. Levi liep met Mirthe naar een rustig plekje. “Ik snap dat je je machteloos voelt. Je hebt mij verteld hoe zijn situatie geweest is. Hij heeft nu last van allerlei spanningen. Ze gaan naar Londen, hij gaat daar in een hele grote musical spelen en ze gaan even ergens anders heen. Hij bang om te falen. Kun je niet een mooi portret van hem maken? Zoals jij hem ziet? En misschien even wat tijd doorbrengen met hem en Finn? Even als broers en zus onder elkaar?”

Evie
Evie keek even naar haar kinderen. Ze voelde zich vandaag niet heel lekker. Ze haalde diep adem en wreef over haar buik. “Mama zullen we verder?” Evie schrok op uit haar gedachte. “Dat is goed lieverd.” En ze liepen met zijn allen verder. Bij de binnenspeeltuin aangekomen zag ze Thijs al staan. Josie, Charley en Tony renden op hun vader af. Johnny rende naar zijn papa’s toe. Evie glimlachte eventjes en gaf Thijs een kus. “Hey jij.” En ze pakte zijn hand vast, ze had hem gemist.

Liam
Liam nam Indy over en gaf haar kusjes in haar nek. “Heey lieverd.” En hij keek naar de broodjes. “Doe maar tonijn alsjeblieft.” En hij legde Indy op haar buik en gaf haar haar speentje. “Dit is echt een mooie picknickplek. Weet je we moeten thuis vaker eens gaan picknicken. We hebben zulke mooie plekjes in onze woonplaats.” En hij keek even om zich heen en maakte een foto van Indy en Allie. Hij keek verliefd naar Allie. “Ik hou zoveel van jou. Ik kijk echt uit naar even een moment voor twee.”

Finn

Samen met Ethan was hij een ijsje voor Junia en Juda gaan halen. "Wil jij geen ijsje?",vroeg die aan Ethan. Hij had zelf een horentjr besteld met chocolade,aardbei en slagroom. Hij ging bij zijn neefje en nichtje aan tafel zitten. Niet veel later kwam de volgende groep eraan. Johnny kwam op hun afgerend. "Hey vriendje! Was het leuk?" Hij zag Johnny knikken. "Kojijntje aaien en Emmie en Charley paardje." Finn deed alsof die heel verbaasd was. "Wauw, wat leuk Johnny." Emmie kwam aan de hand van Charley aangewaggeld. Hij tilde Emmie op. "Dat boefje. Zo te zien heb je het leuk gehad. Je hebt hele rode wangen. Gaan jullie met papa mee een ijsje halen?"

Mirthe

Mirthe knikte. "True. Het zal sneller voorbij zijn dan dat drie maanden nu lang klinkt en we op bezoek gaan in Londen maar.. Het zal gewoon heel raar zijn om niet langs te kunnen en de kinderen gaan hun vreselijk mussen." Mirthe knikte leuk. "Kijk daarom hou ik nou van jou,hè. Ik weet dat zelf ook wel maar ik zie alleen maar: hoe kan ik Owen helpen? En jij kijkt naar de bron van de oorzaak. Als je het zo stelt is het niet zo gek dat Owen er weer laat van heeft. Owen is inderdaad bang om te fallen. Hij was ook hé bang om ons allemaal teleurstellen toen hij uit de kast kwam. Nou,lief broertje. Ik heb liever dat je op mannen valt dan dat je de rest van je leven ongelukkig bent. Hij is zo gelukkiger Manu in zijn leven." Mirthe schoot in de lach. "Nou.. Junia gaf mij vanmorgen de opdracht om Owen op het podium te tekenen en em dat hij bloemen krijgt toegeworpen omdat die zo goed heeft gespeeld. Dus daar ben ik mee bezig. Ze is zelf een tekening met mijn hulp voor Ethsn aam het maken. Superheld Ethan in zijn rolstoel. Super Eth genaamd. Jep,het is hier niet bepaald rustig. Ethan heeft weer last van zijn spasmen en moet opnieuw geopereerd worden aan zijn stomp. En hij baalt als zo erg als hij in zijn rolstoel moet zitten." Mirthe knikte. "Papa heeft ons vanavond uitgenodigd om met het gehele gezin uit eten te gaan bij de Italiaan. Ethan en Finn hebben nog niet toegezegd maar we moeten ze maar proberen over te halen om mee te gaan."

Thijs

Thijs ving de kinderen op. "Ah, daar zijn papa zijn aapjes. Wat hebben jullie leuke foto's gestuurd. Was het ook leuk? Hebben papa en oom Finn er een leuke speurtocht van gemaakt?"
Evie beantwoordde de kus van Evie. "Dag vreemdeling." Hij begeleidde hij naar een tafeltje en ging zitten. "Je ziet we moe uit Eef. Zal je zo niet even lekker ene uurtje gaan slapen? Ik hou de kinderen wel bezig."

Allie

Indy kraaide er vrolijk op los. Allie gaf Liam een broodje tonijn en nam zelf een broodje zalm.  Ze keek liefdevol toe naar hoe Indy langzaam aan in slaap viel op Liam zijn buik. Ze aaide Indy door de haartjes. "Ga maar slapen,moppie. Je wordt moe hé." Allie knikte. "Dat is waar. Maar er is er gewoon eerder nog niet van gekomen toen Indy nog zo klein was." Allie stak de tong uit naar Liam torn hij een foto maakte. Allke grijnsde. "Indy slaapt bijna. Dan leggen we haar zo op bed en hebben we tijd samen."

Ethan
Ethan keek even naar Finn. Hij was bang dat zijn spasmes weer op zouden spelen en hij dan onder het ijs zat. Toch besloot hij om een bakje met aardbeien en stracciatella ijs. Hij reed weer naar de kinderen en was blij te horen dat ze een leuke middag hadden. “Ow Finn. Hailey en Nora zijn gevraagd om bij Hailey haar ouders in het huisje te eten. Ze stelden voor om de kinderen dan mee te nemen zodat wij even een avondje voor onszelf hebben.”

Levi
Levi gaf Mirthe een kus. “Lieverd haal even adem. Je bent de hele tijd met andere bezig. Hoe vaak moet ik nog tegen je zeggen dat je ook op jezelf moet focussen. Je kan er niet voor iedereen zijn.” En hij pakte haar vast. “Super lief dat Junia dat voorstelde. En wat kut dat Ethan weer onder het mes moet. Ik snap dat je daar mee zit. Maar vergeet niet om af en toe even adem te halen en stil te blijven staan bij jezelf.” En hij gaf haar nog meer kusjes. “Zullen we zo richting de kinderen? Ethan en Finn moeten zelf bepalen of ze mee gaan of niet. Ik snap het ook als ze even tijd voor zichzelf willen.”

Evie
Evie keek even naar Thijs en wreef over haar buik. Aan de ene kant wilde ze even gaan rusten maar aan de andere kant was ze bang voor nachtmerries. Evie pakte Thijs hand. “Ik wil wel even rusten als dat kan. Als er iets is kom je meteen goed.” En ze stond moeizaam op en gaf Thijs een kus. Ze liep naar de uitgang en keek een keer om en zag Josie op Thijs zijn schoot klimmen en tegen hem aan liggen. Ze glimlachte en liep naar haar eigen huisje. Daar aangekomen kroop ze lekker haar bed in en viel meteen in slaap.

Liam
Liam aaide Indy over haar ruggetje en keek even naar zijn kleine meid. Het had echt veel tijd gekost maar hij wilde nu niks anders meer. Hij gaf haar nog een kus en keek naar Allie. “Nu Indy ouder wordt kunnen we eens kijken wat we langzaamaan kunnen gaan doen.” Zei hij. Hij nam een hap van zijn broodje en grijnsde. “Dan kunnen we wel alvast oefenen.” En hij gaf Allie een kus.

Thijs

"Is goed lieverd. Ik vraag anders wel of je vader of moeder even langs wilt lopen om te kijken of je rustig slaapt. Ik wik nu bij de kinderen blijven. Ik heb de afgelopen tijd te weinig tijd met hun doorgebracht." Hij gaf Evie nog een kus en keek hem na. Josie zat bij hem op schoot. De andere twee waren rgwen zijn zij aangekropen met hun ijsjes. "Waar is mama?",hoorde hij Charley vragen. "Mama is even rusten. Ze was een beetje moe. Maar papa gaat zo lekker met jullie mee klimmen als jullie ijsjes op zijn." Josie knuffelde hem. "Ik heb het samen spelen gemist papa." "Ik ook." En slikte even waarna die alle drie stevig omhelste.

Finn

Finn luisterde naar wat Ethan vertelde terwijl die ondertussen de kinderen in het oog hield. "Oh, een avondje vrij af zou heerlijk zijn. Even een avondje rustig met zijn tweeën. Alhoewel.. mijn vader vroeg ons mee naar de Italiaan. Ik laat de keuze aan jou. Ik begrijp het als je liever hier blijft. Voel je niet bezwaard om het aanbod af te slaan." Finn haalde een servetje van tafel. Emmie zat onder het ijs. "Kom hier,ijsmeester. Je hele toet zit onder."

Mirthe

Mirthe zuchtte. "Ik weet het maar het is mijn kleine broertje, Levi. Ik zal altijd voor mijn familie door het vuur gaan. Owen en Manu zijn er ook altijd voor mij. Gisteren namen ze de kinderen nog mee naar de speeltuin zodat ik even rustig kon uitpakken. Ik kan hem toch niet aan zijn lot overlaten!" Mirthe haalde diep adem. "Ik red me wel, echt. Maak je niet te veel zorgen om mij." Ze kuste hem terug en knikte. "True maar he ris wel zo netjes om ze mee te hebben gevraagd." En liep met Levi mee naar de kinderen.

Allie

"Ja, dat is het voordeel nu ze ouder wordt. We kunnen nu lekker naar het bos of het strand. Gaan zwemmen of naar de kinderboerderij. Picknicken in het park. Ze geniet er nu zelf ook van." Allie nam Indy in de armen die begon te jengelen en wiegdr haar in de armen in slaap..Allie schudde de hoofd maar kuste Liam wel terug

Gwen
Gwen had gezien dat Evie naar buiten was gegaan. Ze had al opgemerkt dat haar dochter niet zichzelf was en ze wist dat ze met Joey had gepraat. Ze tikte Joey aan. “Schat, moeten we niet even bij Evie kijken? Ik denk dat ze naar het huisje is gegaan om even haar rust te pakken.” Ze liep naar Thijs toe en ging bij hem zitten. “Is alles okee?” Vroeg ze. Tony klom meteen bij hem op schoot. “Hey lieverd. Heb jij een lekker ijsje? Mag oma ook een likje?” Tony keek boos. “Nee! Is van mij!” Gwen grinnikte en aaide Tony door zijn donkere haren.

Ethan
Ethan grinnikte toen hij het gezicht van Emmie zag. “Je kan beter haar mond schoonmaken als ze klaar is met eten. Straks kun je weer opnieuw beginnen.” Ethan dacht na. Aan de ene kant leek het hem gezellig om de familie van Finn te gaan eten maar aan de andere kant had hem gisteravond ook veel energie gekost. “Ik vind het lief aangeboden maar ben toe aan even een avondje voor ons tweetjes. Even geen papa’s zijn maar gewoon Ethan en Finn als getrouwd stel.” En hij kuste Finn op zijn lippen.

Levi
“Ik snap dat het je broertje is lieverd en dat je je er druk om maakt maar zoals je zei Manu zorgt ook voor hem. Misschien sluit Owen zich meer af als er teveel mensen voor hem willen zorgen. Je weet hoe hij is. Geef hem de ruimte om naar je toe te komen.” Levi keek even naar Junia wiens gezicht onder het ijs zat. Hij grinnikte en ging naast Juda zitten. Vanuit zijn ooghoeken zag hij Owen op Mirthe aflopen. “Mir, kunnen we even wandelen?” Hoorde hij Owen vragen. “Ga maar lieverd. Ik let wel op deze aapjes.” En hij zag Juda even boos kijken. “Al ben ik de grootste aap.” En zag dat Juda er om kon lachen. “Levi wil jij straks met mij van de hoge glijbaan?” Vroeg hij aan Levi. Levi knikte. “Dat wil ik wel.”

Liam
“Dat is waar. Ze hebben hier ook een kinderboerderij zag ik misschien kunnen we kijken of we daar morgen tijd voor kunnen maken?” Liam keek op toen Indy begon te jengelen maar gelukkig viel ze snel weer in slaap. Liam keek even Allie speels aan. “Wat? Dat zei de dokter weet je nog. Dat we mochten oefenen.” En hij begon langzaam alles op de ruimen zodat ze straks konden gaan.

Allie

"Ja, dat had ik ook gezien. Het leek mij ook leuk inderdaad om daar met Indy een kijkje te gaan nemen morgen. En ik ben heel benieuwd hoe ze het gaat vinden om te zwemmen." Allie schoot in de lach. "Dan moeten we daar maar naar luisteren." En keek Liam verleidelijk aan. Ze stond voorzichtig op. "Laten we dit beertje maar op bed gaan leggen."

Mirthe


Mirthe knikte. "Oké, daar heb je gelijk in. Ik zal de zorg uit handen geven." Al vond ze het wel heel lastig. Mirthe keek even naar Levi. Ze wilde hem niet zomaar opschepen met de kinderen. Mirthe knikte en keek weer naar Owen. "Tuurlijk. Laten we gaan." En stak de arm door die van Owen heen.

Finn

Finn haalde zijn schouders op. "True, maar ja. Met dit smeerpoesje blijven we wassen en ik bad gaan." Finn knikte.  "Geen probleem. Dan gaan we lekker een avondje op de bank hangen met een filmpje en een borrelplankje. Ik zal mijn vader apprn dat we het aanbod helaas afslaan. We gaan vast nog wel een keertje met zijn alle uiteten."

Joey

Joey schrok op uit gedachten. "Uhm, ja ik ga zo wel even bij haar kijken of alles oké is. Ze zal vast moe zijn geweest dat ze even een uurtje gaat rusten." Joey volgde Gwen naar Thijs en de kleinkinderen. Thijs:"Prima. Wij gaan straks lekker spelen hé?" Charley:"Maar mama is gaan slapen. Die was heel moe zei papa." Joey:"Maar mama heeft ook een baby in de buik. Die eet alle energie van mama op." Josie:"En mama was bezorg om papa." Joey slikte even. Thijs"Met papa komt het wer goed, beloofd. Ik weet dat papa de laatste tijd niet zo gezellig was maar papa had heel veel verdriet om Dani. Papa moest dat een plekje maar papa weet nu dat het beste medicijn is om leuke dingen te doen met jullie en mama." Hij knuffelde Josie,Charley en Tony. Joey schoot in de lach. "Laat oma je ijsje nket afpakken hoor Tony."

Liam
“We hebben wel speciaal voor haar de babyzwemband meegenomen dus we kunnen wel kijken hoe ze dat gaat vinden.” Hij deed het kleed in de tas en samen liepen ze naar het huisje. Hij ruimde rustig de spullen op en liep met Allie mee naar boven om Indy op bed te leggen. “Zo kom maar meisje.” Hij verschoonde haar en deed haar slaapzak om. Liam knuffelde nog even met Indy. “Geef mama nog een kus.”

Owen
Owen was dankbaar dat Mirthe toch even met hem mee wilde lopen. Hij keek even naar Manu die bemoedigend knikte. Hij accepteerde de arm van Mirthe en samen liepen ze naar buiten. Hij keek even naar zijn hand die verbonden was en haalde diep adem. “Fijn dat Levi er is. Leuk dat ie je kwam verrassen.” Owen liep naar een bankje bij het meer en ging daar zitten. “Het spijt me echt van vanochtend. Ik had je nooit zo willen laten schrikken. Ik heb dit nooit zo gewild…”

Gwen
Gwen slikte eventjes toen Thijs zo sprak tegen de kinderen. Ze knuffelde Tony stevig. “Alles ook goed met Evie?” Gwen was bezorgd. Rond deze tijd van de zwangerschap verloren Evie en Thijs Matt. Er was niks raars aan de hand, hij was in de buik overleden. Gwen hoopte gewoon dat het nu wel goed zou gaan. Als ze iemand een kind gunde van echt hun tweetjes dan waren dat haar schoonzoon en dochter wel. “Papa wil je zo van de hoge glijbaan met mij?” Hoorde ze Charley vragen. Gwen keek even verbaasd. Sinds wanneer was Charley zo’n durfal?

Ethan
Hij grinnikte. “Dat is waar.” En hij aaide Emmie door haar krulletjes. Hij keek even naar Hailey die met Johnny op schoot zat. Het voelde fijn om zo met zijn zessen bij elkaar te zitten. Wie weet zaten ze binnenkort wel met zeven bij elkaar. Ethan keek naar Finn. “We kunnen ze ook uitnodigen om een keer bij ons te komen eten? Misschien niet hier maar op het volgende adres? Dan gaan wij voor ze koken.” Ethan keek op toen Riley en Amy aan gelopen kwamen en bij hun gingen zitten. “Zo was het leuk in het zwembad?” Riley was samen met Amy en Thomas naar een babyspa geweest waar je ook kon badderen met je kleintje. Riley knikte. “Jaa Tommy vond het leuk. Hij kraaide het uit van plezier. We hebben ook handige tips gekregen om eventueel thuis toe te passen.”

Allie

"Ik hoop dat ze het leuk gaat vinden. En anders proberen we het als ze wat ouder is. Er zijn genoeg leuke dingen te verzonnen om te doen hier in de buurt en op de plekken waar we nog heem gaan." Allie tilde Indy naar het huisje. Samen legde ze Indy op bed. Ze gaf Indy een kus en verliet toen de kamer zodat Liam haar kon neerleggen. Hopelijk sliep Indy een tijdje zodat Liam en zij tijd hadden voor elkaar.

Mirthe

Mirthe knikte. "Ik was oprecht verrast. Leukste verassing zins tijden. Juda en Junia zijn ook echt blij dat Levi er is."
Mirthe ging naast Owen zitten. Mirthe pakte Owen zijn handen vast. "Liefje, heb geen spijt. Je bedoelde het niet zo. We hebben allemaal wel eens verkeerd gereageerd uit frustratie. Ik snap dat alles je stress en spanning geeft. Ik hoop alleen dat je geen terugval krijgt. Je doet het zo goed. Jullie gaan het prima reden samen in Londen. Laat je alsjeblieft niet gek maken door je negatieve gedachten,Owen. Je bent al zo ver gekomen."

Thijs

Thijs zuchtte. "Ze had vanmorgen last van slaapverlamming. Ik.. alle stress zal haar te veel geworden zijn. Evie... Ik heb het Evie ook biet bepaald makkelijk gemaakt. Dat spijt me. Ik had Evie er nooit allen voor mogen laten staan. Er is geen reden om ons zorgen te maken ,maar in onze achterhoofd speelt toch het verlies van Manu mee tijdens deze zwangerschap. De plotselinge overlijden van Dani, Tony die bij ons kwam wonen. Her zijn roerige tijden geweest en waarschijnlijk heeft het zich vannacht bij Evie tot slaapverlamming geuit."
Hij streelde de meisjes door hun haar. Thijs keek naar Charley. "Ik graag met jou van de hoge glijbaan, Char." "Tony ook mee." "Jij mag ook mee. Maar willen jullie dan papa zijn hand stevig vasthouden? Papa durft eigenlijk niet zo goed."

Finn

"Dat is helemal geen gek idee. Leuk! Dat onthoud ik. Dan kunenn we nog even brainstormen over het menu." Finn keek ook op toen hij Riley en Amy zag net baby Thomas. "Wat super leuk. Wij zijn toen ook met Johnny en Emmie op die jonge leeftijd geweest. Zalig dat ze het vonden. Helemaal zen. Kom erbij zitten. We hebben elkaar gisteren maar kort kunnen spreken. Ik ben heel benieuwd naar jullie leven en jullie verhuisplannen."

Liam
Liam legde Indy in haar bed en dekte haar goed toe. “Slaap lekker schatje.” En hij gaf Indy nog een kus. Hij keek nog even om maar hoorde Indy al snel rustig ademhalen. Hij glimlachte en pakte Allie bij haar hand en liep met haar naar de slaapkamer. “Zo nu hebben we tijd om te oefenen.” En begon haar te tongzoenen.

Owen
Owen keek zijn zus aan. “Ik wil ook geen terugval krijgen. Het is gewoon allemaal spannend en ik ben onwijs bang om te falen. Het is vandaag ook een jaar geleden dat ik werd opgenomen. Ik weet dat ik onwijs gegroeid ben en dat ik van ver kwam maar dit alles geeft mij spanning. Wat nou als mensen mijn Marius niks vinden? Wat nou als Manu straks niet wordt gezien voor wie hij is. Ik weet dat de theaterwereld onwijs open is over onze community maar toch.” Hij speelde met zijn vingers en legde zijn hoofd op Mirthe haar schouder.

Gwen
Gwen pakte Thijs zijn hand. “Het is okee Thijs. Voel je alsjeblieft niet schuldig. Je ging zelf door een hel. Je verloor je beste vriendin, dat niet zomaar iets. Ik snap dat het voor Evie allemaal een beetje veel is geweest maar jullie komen hier echt samen uit. Maar probeer meer met elkaar te communiceren in plaats van alles opkroppen.” Gwen keek even naar de kinderen. “Oma gaat wel mee naar de hoogste glijbaan en opa ook. Dan kunnen we alle drie tegelijk.

Riley
Riley keek naar Thomas die in slaap gevallen was. “Ons leven is best hectisch geweest. Amy en Thomas hebben een tijdje in het ziekenhuis moeten blijven. Vanwege Amy haar suikerziekte hielde ze haar goed in de gaten en Thomas was te vroeg geboren. Gelukkig gaat alles nu goed. Wel blijft Thomas een beetje achter in de groei maar hij komt er wel.” Hij nam een slok van zijn flesje water en keek liefdevol naar Amy. “We gaan nu dus voor drie maanden terug naar Nederland. Dus we hebben nog een appartement op te knappen en daarna ga ik in elk geval een halfjaar naar Griekenland. We moeten even kijken of Amy en Thomas mee gaan. Ook omdat het in Nederland qua gezondheidszorg beter is dan in Griekenland is het beter als Amy en Thomas in Nederland blijven. Of ik pak mijn baan als geschiedenis leraar in Nederland weer op. Dat is iets waar we goed over na moeten denken.”

Mirthe

"Denk zelf eens realistisch na. Ze zouden jou en Manu toch nooit hebben aangenomen voor de rol als de productie jullie niet geschikt acthte. Hun heb je al overtuigd. Ik durf er geld op in te zetten dat jij het heel goed gaat doen Owen en Manu ook. Als de mensen Manu niet accepteren zoals hij is dan moeten ze lekker niet komen. Maar het gaat er niet om wie de persoon zelf is maar dat hij de rol kan dragen." Ze kriebelde Owen door zijn haar. "Samen met papa en mama gaan we een fijn plekje creëeren boor jullie twee in Londen en je kan me ondanks het tijdverschil altijd bellen. Dat weer je hé?!? Ik zal altijd je grootste supporter zijn. Ik heb alle vertrouwen in jou." Ze dwong Owen haar aan te kijken. "Ik bied mijzelf namelijk niet zomaar aan om jullie kindje te dragen."

Thijs

Thijs knikte. "Dank je, Gwen. Ik denk ool inderdaad, dat Evie en ik gewoon vanavond goed moeten praten met elkaar als de kinderen op bed liggen. Het een en ander uitspreken. Maar we komen hier inderdaad uit. We worden hier alleen maar sterker van." Thijs hoorde de kinderen Jurgen. "Nou kom op dan! Rennen!"

Finn

Finn luisterde aandachtig. "Dat is zeker iets waar je goed over na moet denken. Als we kunnen helpen met klussen dan oet je het maar laten weten. Ik weet zeker dat Mirthe maar al te graag gaar kwasten past om een mooie muurschildering te maken in Thomas zijn kamer. Maar probeer ook vooral te genieten van deze vakantie. Je zussen hebben je vreselijk gemist. Iedereen zat te springen om Thomas te ontmoeten. Ik begreep dat Joey jullie allemaal hadden uitgenodigd om te komen eten dus enjoy."

Allie

Allie ging op in de tongzoen en liet zich begeleiden naar de slaapkamer. Ze deed de deur achter zich dicht en verbrak toen de kus. "Wacht even." En zette de babykamer naast het bed aan. Ook al wilde hun twee "oefenen" Ze wilde wel Indy nog kunnen horen en zien mocht ze wakker worden en gaan huilen. Ze klom op het bed en klopte naast zich als teken dat Liam erbij moest komen. "Laten we onze tijd goed benutten."

Owen
“Nee dat weet ik maar de stemmen in mijn hoofd zeggen wat anders. Die zeggen dat ik het niet waard ben terwijl dat Les Miserables mijn droommusical was. Weet je nog dat ik Bring him home al zong toen ik veertien was? Nog steeds is dat mijn droomrol maar je moet ergens beginnen.” Owen keek even naar het meer en keek toen Mirthe aan. “Ik weet dat jullie mij altijd hebben gesteund in alles. Ik weet gewoon niet wat ik met die stemmen aan moet. Het maakt mij onrustig. Manu zegt dat ik mij moet focussen op alles om mij heen en niet zo in mijn hoofd moet zitten maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.” Hij pakte Mirthe haar handen. “Ik vind dat nog steeds heel lief maar ben ik op deze manier wel geschikt om een vader te zijn?”

Gwen
“Sowieso zie ik aan Evie dat er meer aan de hand is. Niet alleen de zorgen om jou of om de kinderen. Ze is en blijft een opkropper en altijd voor iedereen het beste willen maar ze vergeet zichzelf. Dat heeft ze helaas van mij.” Gwen gaf Thijs een kus op zijn hoofd. “Het komt allemaal goed. Ook met jullie mooie kindje.” En Gwen stond op en liep met Tony aan de hand naar de grote en hoge glijbaan. Josie was al vooruit gerend maar Charley hield de hand van Thijs stevig vast en bleef dicht bij hem. Even bleef Charley staan. “Papa Matt zou niet willen dat we verdrietig om hem bleven maar dat we moeten genieten van ons vlinderzusje.”

Riley
Riley keek naar Thomas die lekker sliep en naar Amy. “I am going to have a walk with him. Be right back.” En ze gaven elkaar nog een kus. Toen Amy uit het zicht was met de kinderwagen ging hij rechtop zitten. “Het zou fijn zijn als jullie konden helpen. Amy is nog steeds herstellende van de bevalling. Ze mag nog geen zware dingen tillen en ook niet alles eten. Ik zit er serieus over te denken om weer voor de klas te gaan staan. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om die twee een halfjaar te moeten missen. Daarbij wil ik Amy ten huwelijk vragen.” En hij nam een slok van zijn drinken. “Ik heb iedereen heel erg gemist. Vooral Hailey. Ik zie aan haar dat het gewoon niet heel lekker gaat nog. Heeft ze weer last van nachtmerries?” Riley keek even naar zijn zus die met Johnny bij de vissen aan het kijken was. “Ik heb wel echt zin om weer met de familie te eten. Ik heb het gevoel dat ik veel gemist heb dit afgelopen jaar.”

Liam
Liam knikte en keek even naar de babyfoon maar Indy sliep als een roos. Hij ging op bed liggen en begon Allie te zoenen. Hij ging met zijn hand onder haar shirt naar haar bh en ging met zijn tong in haar mond. Even hield hij op en keek haar verliefd aan. “Ik ben zo blij met je en ik laat je zo wel merken hoe blij ik met je ben.” En hij begon haar kusjes in haar nek te geven en op haar oorlel te sabbelen.

Joey

"Als jullie een goed en open gesprek voren over jullie gevoelens dan komt het wel goed. Jullie hebben elkaar nu meer nodig dan ooit. Evie zei vanmorgen toen we boodschappen gingen doen dat haar zusje Lois langs komt om op de kinderen te letten dus neem ook mooi die tijd voor elkaar. En anders willen wij ook altijd oppassen." Joey beademde Gwen haar woorden. Hij hoorde wat Charley tegen Thijs zei en slikte even. Hij klom omhoog richting de hoge glijbaan. "Zullen wij samen,Joos?" "Ik wil alleen." Joey keek Josie verbaasd aan. "Oké, prima. Dapper! Dan gaat opa eerst en dan vang ik jullie op." En dan kon die snel proberen een foto te maken.

Mirthe

Mirthe knikte. "Ooit zijn je dat nummer wel voor een groot publiek." Ze haalde een hand door de haar. "Heeft de therapeut je geen tips geven om met die stemmen om kan gaan? Hoe je ze kan uitschakelen? Ik wil hier ter plekken wel.met je oefenen. Als ik iets kan doen dan help ik je graag. Ik voel me al zo machteloos. Het liefste nam ik die stemmen uit je hoofd maar dat kan ik niet." Ze streelde Owen zijn hand. "Ik weet het." Mirthe keek Owem vel aan. "Jaa! En her hoeft ook niet nu hé. Het kan ook over een jaar of een half jaar of zelfs over twee jaar. Maar ja jij bent geschikt als ouder en je gaat een hele goede woorden ook. Want ik zie hoe jij bent als oom voor mijn kinderen."

Finn

"Geen probleem. Kleine moeite om onze handen uit de mouwen te steken. Andersom zou je het ook hebben gedaan. Ik ben benieuwd naar jullie plekje in Nederland." Finn knikte. "Ik zou ook niet zonder Ethan en de kinderen kunnen hoor. Ik begrijp je keuze heel goed. Misschien is het voor nu gewoon de beste optie en je weet niet wat de toekomst brengt. Misschien gaam jullie over een paar jaar als Thomas ouder is alsnog naar Athene." Finn keek Amy na. "Goed bezig man." Nora:"Ik ga het niet ontkennen. Ze heeft inderdaad weer nachtmerries. Weer die ziekenhuis verhalen die ze droomt." Finn knikte. "Jep. Maar die tijd kan je nu dubbel en dwars inhalen."

Allie

Allie kuste Liam vurig terug. Zs voelde zijn hand onder de shirt gaan. Ze tongdeiam terug en strelfd door zijn haar. Zs kreunde toen hij aan haar oorlel begon te sabbelen. "Ik ben benieuwd hoe je dat wilt laten merken." En heigde even.

Gwen
Gwen keek op. “Wat leuk dat Lois ook komt.” Ze slikte. Nog steeds vond ze het lastig dat Evie nog een halfzusje had. Het herinnerde haar aan Stefan. Ze haalde diep adem en gaf Joey een kus. “Communiceren is belangrijk in elke relatie. Neem rustig de tijd weer voor elkaar. Vind elkaar weer door alle drukte heen. Jullie zijn meer dan alleen ouders. Jullie zijn ook man en vrouw.” En ze klom naar boven en zette Tony tussen haar benen en gleed naar beneden. Tony lachte van plezier en ook Gwen genoot hiervan.

Owen
Owen glimlachte even. “Ik hoop het.” Hij slikte en haalde iets uit zijn rugzak die hij had meegenomen. Hij haalde een doosje er uit. “Ik moet van haar mijn gedachten opschrijven en in dit doosje doen. Maar ik wil eigenlijk juist helpende gedachten opschrijven en in dit doosje doen. Ik wil niet meer denken aan de niet helpende gedachten. Ik wil een nieuwe Owen zijn. De goedlachse Owen die jullie zo goed kennen. Dus mijn vraag is, wil je deze gedachten met mij verbranden vanavond?” Hij haalde diep adem. “Ik weet dat Manu heel graag een kind wilt. Ik weet alleen niet of ik er nu al klaar voor ben. We hadden daar woorden over gisteravond. Toen ging het mis.”

Riley
Riley keek naar Nora. Hij zuchtte diep. “Haar trauma komt weer boven. Als kind ging ze naar een kinderziekenhuis maar die hebben haar niet goed behandeld. Niet zoals je een kind moest benaderen. Papa en mama hebben haar bijna mee moeten slepen naar bezoeken daar. Ze konden er niks aan doen maar het heeft wel het trauma veroorzaakt. Het ging beter toen ze naar een normaal ziekenhuis gingen met een kinderafdeling. Toen kreeg ze dokter Klaassen wat haar vaste dokter werd. Door haar kwam het vertrouwen er wel in dokters maar na elk ziekenhuis bezoek ziet ze zichzelf weer als dat meisje van toen.” Riley haalde diep adem. Het deed hem pijn als die aan die tijd terug dacht.

Liam
Liam grijnsde. Hij wilde het liefst de kleren van haar lijf scheuren. Hij trok haar shirt uit en gleed met zijn handen over haar lichaam. “Je bent zo mooi.” En hij deed zijn eigen shirt ook uit. Hij deed behendig haar bh uit en legde Allie neer. Hij gaf haar kusjes in haar nek en ging langzaamaan naar beneden naar haar borsten waarna hij aan haar tepels begon te likken.

Thijs

"Sorry, ik weet dat het gevoel bij je ligt,Gwen maar Evie stond er op om haar uit te nodigen zodat ze op de kinderen kon passen. Ze wilde jullie ook niet steeds vragen. Wat begrijpelijk is. Jullie doen al zo ontzettend veel voor ons en daar zijn we jullie heel dankbaar voor." Thijs knikte. "Komt goed, beloofd." Het deed Thijs goed om de kinderen plezier te zien en horen hebben. Ze gingen wel tien keer achter elkaar van de glijbaan en belandde vervolgens in de ballenbak wast ze kinderen hem begonnen te bekogelen.

Mirthe

Mirthe knikte "Dat vind ik een hele mooie gedachten, Owen. We verbranden het doosje en komen en nieuwe waar we helpende gedachten in stoppen. We doen dit samen." Ze gaf Owen een knuffel en keek hem toen geschrokken aan. "Hoe bedoel je? Dat Manu je niet steund in het feit dat je nog wikt wachten met een kindje krijgen?"

Nora

Nora knikte. "Ik begrijp het. Ze heeft het me verteld. Dat het weer opstelde na haar operatie. Ik probeer haar te helpen maar ik weet ook niet goed hoe ik dat moet doen." Ze keek de groep rond.

Allie

Allie haar shirt uit te trekken en vervolgens die van Liam. Ze voelde zijn armen handen over haar lichaam. "Ik hou van je." Haar bh verdween en ze kwam in de kussen te liggen. Ze wurmen zich even goed. Ze voelde zijn zachte lippen op haat huid, die begon te tintelen. Ze kreunde toen Liam haar tepels begon te likken. "Oh,Liam."

Owen
Owen schudde zijn hoofd. “Nee nee hij steunt mij wel alleen we hadden een discussie er over gisteren. Hij vond dat ik een goeie vader zou kunnen zijn. Maar ik ben gewoon bang. De discussie triggerde de stemmen weer en dat ik mijn eten uitspuugde.” Hij keek naar het doosje. “Ik wil geen negativiteit meer. Dat kost alleen maar energie.” Owen haalde een hand door zijn krullen. “Ik ben je zo dankbaar Mirthe. Voor alles.”

Riley
Riley pakte Nora haar hand vast. “Misschien moet je voorzichtig traumatherapie voorstellen. Ze zit er mee. Die trauma’s gaan niet minder worden zolang zij niet met iemand er over gaat praten. Jij kan er voor haar zijn maar oplossen kun je niet. Heb het er rustig met haar over. Desnoods praten jij en ik samen met haar. Ik steun jullie Nora dat weet je.” En hij stond op en gaf Nora een knuffel.

Liam
Liam glimlachte even en maakte de knoop van Allie haar broek los en trok die naar beneden. Hij merkte dat zijn broek begon te knellen toen hij zijn verloofde er zo bij zag liggen. Hij haalde diep adem en ging met zijn hand in Allie haar onderbroek en vond haar gevoelige plekje. Hij begon er aan te wriemelen en tegelijk sabbelde hij weer aan haar tepels.