Roadtrip (deel 3)

Thijs

Thijs beet op zijn lip. Dat was precies de beschrijving zoals hij zich Jim kon herinneren. Hoe kon die klootzak al op vrije voeten zijn? Thijs vermanden zich en ging terug bij Josie op het bed zitten. "Omdat papa denkt te weten wie die man is en die is niet zo aardig om het netjes te zeggen. Hij valt mama ook steeds lastig. Nu kan papa hem er nogmaals op aanspreken ons met rust te laten als we hem zien." Hij pakte Josie haar hand vast. "Maak je maar geen zorgen. Hij zal niet meer bij school staan." En gaf haar vervolgens een kus op de voorhoofd. "Heb je al nagedacht wat je morgen wilt gaan doen?",probeerde hij het gesprek nog even op een ander onderwerp te brengen.

Mirthe

Mirthe sloeg haar armen om Owen heen en begroef haar gezicht in zijn nek. "Sorry, duizend maal sorry. Hij had niet tegen jou tekeer mogen gaan. Laat je alsjeblieft niet op je kop door hem zitten." Mirthe slikte. "Ik weet het. Het is geen nieuws voor me. Maar.. Ik weet het gewoon niet." Allie was opgestaan en erbij komen staan. "Ik uhmm wil me nergens mee bemoeien maar uhmm wij hebben natuurlijk ook alles meegekregen en ik denk dat je er echt serieus over na moet denken of je Jonah nog zijn rechten als ouder wilt laten behouden,Mirthe. Je wilt als ouder het beste voor je kind maar dat is niet altijd het ideale plaatje. Diep in je hart weet jij ook dat je kinderen beter af zouden zijn en gelukkiger zonder een vader die hun continu teleur stelt. Ze zeggen het eigenlijk zelf al, ze hebben Levi liever als hun vader. Ik snap dat het een moeilijk beslissing is maar denk er alsjeblieft over na. Voor Juda en Junia."

Josie
Josie deed haar duim in haar mond en knikte. “Beloof je goed op mama te letten?” En ze pakte haar knuffel Snuf het konijn stevig vast. Even dacht ze na. “Ik heb oom Liam en tante Allie horen praten over Plopsaland. Dat ze daar met ons heen willen zodat jullie even tijd hebben voor elkaar. Dat lijkt mij wel heel leuk. Ik weet niet wat Charley wilt.” En ze zag dat Charley even lag te woelen maar toen weer rustig verder sliep. “Laat me met rust!” Hoorde ze haar moeder roepen beneden en niet veel later hoorde ze iets breken. Ze keek haar vader bang aan.

Owen
Owen kneep in Mirthe haar handen. “Hem slaan luchtte op. Ik kan niet zeggen dat het mij niks deed wat hij over mij zei maar wat hij over Manu en Ethan zei vond ik erger.” Owen keek even naar Ethan die al die tijd nog niks had gezegd en alleen maar voor zich uit aan het staren was. Hij keek naar Finn en seinde naar hem dat hij even bij Ethan moest kijken. Owen keek naar Allie. “Ik ben het met Allie eens. Ik snap dat je het perfecte plaatje voor je hebt maar Jonah gaat echt niet veranderen. Je kunt met Levi het perfecte plaatje maken voor jezelf. Denk er over na en heb het er goed met zijn tweetjes over.” Owen keek de groep rond. “Even wat vrolijkers. Wat gaan we morgen doen?”

Thijs

Thijs knikte. "Beloofd. Papa zal er voortaan weer altijd zijn voor jou,Charley,mama en Tony. Paps was heel verdrietig na het overlijden van Matt en tante Dani maar dat probeert hij nu een plekje te geven." Hij zag Josie naar hem kijken. "Maar papa jij zegt zelf altijd dat Matt en tante Dani voor altijd bij ons zijn en in onze hart wonen." Thijs slikte even. "Dat is ook waar." En knuffelde Josie stevig. "Ik denk dat Charley het ook heel leuk zal vinden om met oom Liam, tante Allie en jou naar Plopsa te gaan." Thijs hoorde het geluid van beneden ook. "Ga maar slapen. Papa gaat bij mama kijken." En liep naar beneden. "Eef? Alles oké?"

Mirthe

Mirthe haalde een hand door de haar. "Hij verdiende het. Ik wilde hen eigenlijk zelf slaan. Hij ging veel te ver." Ze keek Owen en Finn aan. "Jonah weet niet wat die zegt. Jullie zijn de liefste ooms die Junia en Juda zich kunnen wensen. Samen met Hailey en Nora hebben jij en Ethan een geweldige co-ouderschap geregeld. Johnny en Emmie kunnen zich geen betere papa's en mama's wensen." Ze zag Finn tegen Ethan fluisteren om even een rondje te lopen. "Rusrig aan. Sorry dat Jonah opeens opdook." Mirthe hoorde Allie en Owen aan. Ze wist dat ze gelijk hadden. Ze vond het alleen een heel moeilijke stap om daadwerkelijk ook te nemen. Ze haalde een blikje fris uit de koelbox. "Geen idee. Wij hadden nog niet echt plannen. Eerst maar eens zien of Jonah zijn afspraken na komt." Allie:"Wij wilde met Josie en Charley naar Plopsa."

Evie
In de tijd dat Thijs naar Josie was gebeurde er van alles. Ze wilde haar medicatie innemen toen ze opeens duizelig werd. Ze was weer op de bank gaan zitten en toen ging haar telefoon. Het was een onbekend nummer. Ze dacht dat het weer een of ander tellsell dingetje was maar dat was het niet. Het was Jim. Hij wilde praten. Evie weigerde en had toen geroepen om haar met rust te laten en in haar handen was een glas gebroken. Ze haalde gejaagd adem en greep naar haar buik. Ze had totaal niet door dat haar hand aan het bloeden was tot ze naar haar buik keek en een veeg bloed zag. Ze ging hoger ademhalen. “Thijs…Jim…hij…” Ze kreeg haar ademhaling niet meer onder controle en voor ze het wist werd alles zwart.

Owen
Hij zag dat Ethan knikte. Owen haalde een kruk uit de rolstoel en gaf hem aan Ethan. Ethan stond op en liep met kruk en al naar het pad toe. Owen slikte en keek even naar Hailey die haar handen gebald had tot vuisten. Owen knikte. “Hailey laat je niet op je kop zitten door hem. Hij verdiend dat niet.” En hij gaf Hailey een kus op haar hoofd en ging toen weer naast Mirthe zitten. “Je weet zeker dat je Jonah nog een kans wilt geven?” Hij keek naar Levi die zijn best moest doen om niet iets te zeggen waar hij later spijt van kreeg. Owen stond op. “Ik ga even wandelen met Manu. We zijn er zo weer. Dan kunnen jullie rustig praten.”

Mirthe

"Hail, laten we anders terug gaan naar de kinderen. Kom!",hoorde ze Nora zeggen. "Sorry,meiden. Hou van jullie. Jullie zijn top mama's. Vergeet dat niet. Jullie vangen Tony op in deze lastige situatie. Johnny en Tony zijn duidelijk maatjes en hij voelt zich op zijn gemak bij jullie." Ze keek de dames na en zag Ethan en Finn verderop over het pad lopen. Mirthe schudde haar hoofd. "Eerlijk gezegd niet maar nu hij er is wil ik de kinderen ook niet de kans ontnemen om wel iets met Jonah te kunnen doen. Ik sta vreselijk in tweestrijd op dit moment. Ik denk dat wij terug naar het huisje gaan. Ik wil met de kinderen in het grote bed kruipen en in slaap vallen."

Thijs

Thijs schrok. "Eef?" Hij bukte bij haar neer en probeerde haar wakker te schudden. "Eef! Eef, kom op worst wakker." "Josie!",riep hij zo hard hij kon. Josie kwam de trap afgerend. "Niet schrikken. Het komt goed met mama maar je moet opa en oma gaan halen. Oké?" Hij zag Josie angstig knikken. "En Charley dan?" "Laat Charley maar slapen maar ga nu heel snel rennen." Thijs probeerde Evie opnieuw wakker te krijgen. "Eef. Alsjeblieft." Zijn stem brak. Hij trok zijn shirt uit om daar mee haar bloedende hand te stelpen. Ondertussen besloot hij toch een ambulance te bellen.

Hailey
Hailey keek even Nora aan en knikte. Ze gaf haar nichtje nog een knuffel. “Het is okee. Ik denk alleen dat het veiliger is als je niet gaat ontbijten met Manu en Owen. Niet als Jonah er is.” En ze gaf Levi nog een knuffel en liep toen achter Nora aan richting het huisje waar haar ouders op de kinderen paste. Ze zag een klein blond figuur naar het huisje toegelopen. Toen ze goed keek zag ze dat het Josie was. “Jo wat is er?” Josie keek hen met tranen in de ogen aan. “Er is iets met mama. Ik moest opa en oma halen van papa.”

Ethan
Ethan was met Finn een stukje aan het lopen. “Ik snap niet waarom je zus Jonah nog zoveel kansen geeft. Dit is toch niet het voorbeeld dat je je kinderen wilt meegeven? Ik snap dat ze wilt dat de kinderen een vader hebben maar heel eerlijk die lul verdiend het niet om vader te zijn.” Ethan haalde diep adem en keek Finn aan. “Sorry, ik bedoel het niet lullig maar ik ben boos.”

Evie
Evie hoorde Thijs zijn stem. Ze deed langzaam haar ogen open en legde haar handen op haar buik. Het was rustig. En dat maakte haar onrustig. Ze wilde opstaan maar haar lijf voelde zwaar. “Thijs…Jim belde net. Hij wilt me spreken.” Ze haalde moeizaam adem, ze hoorde in de verte sirenes. “Nee niet het ziekenhuis. Alsjeblieft…” en ze keek hem smekend aan maar viel toen weer weg.

Finn


Finn liep rustig met Ethan over het pad om even op adem te komen naar hun confrontatie met Jonah. Finn haalde zijn schouders op. "Geen idee. Ik heb het nooit begrepen dus tegenover mij hoef je je niet te verontschuldigen. Ik vond Jonah al een eikel toen hij in eerste instantie ontkende met Mirthe naar bed te zijn gegaan toen ze hem vertelde dat ze zwanger van hem was. Vervolgens heeft die tijdens haat zwangerschap natuurlijk ook de kantjes er vanaf gelopen. Ik denk dat ik het ook nooit zal begrijpen waarom ze Jonah kansen blijft geven. Of het eerlijk gezegd goed voor de kinderen is, dat Jonah steeds in en uit hun leven loopt weet ik ook niet maar... Ik heb het al vaker tegen Mirthe gezegd maar het is niet aan mij om daar een beslissing over te nemen. Ik hoop alleen dat ze na vanavond inziet dat het echt te ver gaat. Als die jou of Owen nog één keer aanspreekt dan sla ik zijn tanden uit zijn bek."


Nora

Nora zag Mirthe knikken. "Dat was ik ook birt van plan. Ik hou Jonah uit de jullie buurt en uit die van Owen en Manu." Nora zei nog sterkte en volgde Hailey toen. Nora keek ook verbaasd op. Ze keek opzij naar Hailey. "Ga jij maar! Ik blijf bij de kinderen. Hou me op de hoogte." En gaf Hailey eem kus. Ze liep naar binnen om Joey en Gwen te roepen. Ze zag dat Joey duidelijk aangedaan was.

Thijs

"Eef! Blijf liggen!"Ze,sprak die haar streng toe. "We hebben het er later wel over." En streelde door de haar. "Het komt goed." Thijs slikte. "Ik moest wel. Je viel flauw en ik kreeg je niet wakker en gezien je zwangerschapsvergiftiging hebt. Sorry." Thiis probeerde Evie opnieuw wakker te schudden. "Kom op, Eef blijf bij me."

Ethan
Hij knikte en ging op een bankje zitten. Lopen met krukken koste veel energie maar hij wilde niet dat Finn hem elke keer moest duwen. Hij keek even voor zich uit. “De kinderen zien liever Levi als hun vader. En dat snap ik wel. Levi doet veel meer met de kinderen, hij is er als ze pijn hebben en zit niet continue op de telefoon. Ik hoop gewoon dat Levi tot Mirthe kan komen. Zeker nu ze gaan trouwen worden de kinderen ook zijn verantwoordelijkheid.” Hij pakte Finn zijn hand die nog naast hem stond. “Geloof me, ik rijd hem met alle liefde aan met mijn rolstoel.”

Hailey
Hailey knikte en rende met Josie mee naar het huisje. “Josie het komt goed met mama. De dokters nemen haar zo mee. Zou jij naar boven willen gaan?” Josie keek even naar haar moeder maar rende toen toch naar boven om bij Charley te kijken. Hailey knielde bij Thijs neer en sloeg haar arm om hem heen. “Papa komt zo deze kant op. Dan kan mama bij Josie en Charley zo blijven. Wat is er gebeurd?”

Finn

Finn nam naast Ethan plaats op het bankje en keek even om zich heen. Finn knikte. "Me too. Owen zei zelf dat ze tegen hem hadden gezegd dat ze hoopte dat Levi hun bonusvader zou worden en Levi en Mirthe gingen trouwen. Om Mirthe te citeren: Levi heeft in de tijd dat wij samen zijn meer gedaan voor de kinderen dan jij in heel Juda zijn leven. Day zegt toch genoeg?" Finn zuchtte. "Ik hoop dat die voor morgenochtend met de horizon is vertrokken. Anders hou ik je niet tegen als je hem wilt aanrijden. Dan nemen wij de kinderen wel mee op uitje om het goed te maken dat Jonah niks met hun gedaan heeft zoals Mirthe graag wilt."

Thijs

Thijs keel betraande ogen op naar Hailey. "Dank je voor ejt opvangen van Josie. Ik weet niet wat er precies gebeurd is. Ik was Josie terug instoppen en toen hoorde we geschreeuw en glas breken en toen ik beneden kwam viel ze gelijk flauw. Ik weet dat ze liever niet naar her ziekenhuis wilt maar ik wist geen andere oplossing." Thijs streelde Evie door de haar. "Ik denk dat.. Ze had Jim aan de telefoon toen het gebeurd. Eerder de avond kregen we een mail uit de kliniek dat hij contact wilde. Ook om de meisjes te zien. Die stress moet haar te veel zijn geworden. Ook al zochten we naar een oplossing. Alleen.. Ik denk dat Josie hem bij jaar school heeft gezien. Ze werd aangesproken door een vreemde man zei ze net en de beschrijving voldeed aan Jim." Hij hoorde Joey binnenkomen. "Wat?:,brulde Joey. "Joey,asjeblieft! Evie wilde je het vertellen maar het eerst zelf zien op te lossen." "We hebben het hier wel over Jim!",brulde Joey nogsteeds. Vuur staande in zijn ogen

Ethan
“Precies dat. Kinderen zijn altijd eerlijk. En ook vind ik het rot dat Jonah ze een keer vergeten was op te halen en dat Manu het toen is gaan doen. Je laat toch niet je kinderen staan?” Ethan legde zijn hoofd op Finn zijn schouder. “Ik kan heel hard rollen met de rolstoel dus reken maar dat ik hem voor zijn schenen rijd als ie niet is opgerot morgen.” Ethan dacht na. “Johnny wilde graag nog zwemmen. Misschien kunnen we morgen zwemmen met zijn allen? Ik kan prima zwemmen met een been.”

Hailey
Hailey keek Thijs geschrokken aan. Dit had ze niet zien aankomen. Ze schrok toen ze haar vader horen brullen. “Pap alsjeblieft hou je in. Er slapen kinderen boven. Ja we hebben het over Jim maar dit zou precies de reden zijn dat Evie niks tegen je hebt gezegd. Ze is 31 pap, ze wilt het eerst zelf oplossen.” Ze knielde bij haar zus neer en aaide haar door haar haren. Ze hoorde de ambulance en niet veel later kwam er een broeder binnen in de deuropening. Hailey ging aan de kant zodat ze beter bij Evie konden.

Finn

Finn knikte. "Blijkbaar wist Mirthe nergens van. Er kan een keer miscommunicatie ontstaan. Maar blijkbaar was Jonah totaal onbereikbaar anders hebben ze Owen niet gebeld. Dat is gewoon onaanvaardbaar. Zo zie je maar hoe belangrijk zijn kinderen blijkbaar zijn." Het laatste sprak hij vol sarcasme uit. Finn sloeg een diepe zucht. "Ik hoop het wnw tik heb geen zijn om hem opnieuw onder ogen te moeten komen." Finn dacht even na. "Zwemmen? Dat is wel een leuk idee,ja. Vragenbwe de rest ook mee. Al wilde Allie en Liam volgend mij met de tweeling naar Plopsa. Ik weet niet of dat al wat is voor Johnny en Emmie. Als ze te jong zijn om ergens in te mogen is dat ook noet leuk."


Joey

Joey haalde een paar keer diep adem. "Sorry.. ik schrik me gewoon rot. Ik sta niet voor mezelf in als Jim plots voor hEvie haar neus zou staan. Wat is het tevens voor achterlijke kliniek dat ze hem een telefoon geven en verlof om naar buiten te mogen. Ik zou ze aanklagen wegens nalatigheid." "Joey kom tot jezelf en ga even bij de meiden kijken. Alsjeblieft. Zeg hun maar dat alles goed komt en ze lekker moeten gaan slapen." Joey knikte. "Oké. " em liep naar boven. "Opa is alles oké met mama?",voegen twee kleine meisjes zich boven aan de trap af. "Mama voelt zich niet zo lekker en gaat even mee met de ambulance. Kom dan stop opa jullie in. Jullie horen al lang te slapen. Oma blijft bij jullie maar opa gaat met papa en mama mee."

Ethan
“Het is gewoon niet okee. Ik denk dat Juda heel lang gewacht heeft en dat ze toen Owen hebben gebeld. Ik ben allang blij dat Manu Juda kon halen.” Ethan zuchtte diep en keek even naar zijn vingers. “Ik hoop echt dat die op rot. De kinderen verdienen een leuke en lieve vader niet een vader die er nooit is.” Ethan dacht even na. “Ik denk dat Johnny en Emmie nog te klein zijn om in de attracties te kunnen. Laten we anders met hun het kabouterbos in gaan, een pannenkoek eten en daarna zwemmen? Dan hebben Hailey en Nora een ochtendje voor hun samen.”

Levi
Ze waren weer bij hun huisje aangekomen. Hij liep met Mirthe aan de hand naar het bankje dat op de veranda stond en zette haar daar neer. Hij ging naast haar zitten en pakte haar hand. “Mirthe wil je praten over wat er net allemaal gebeurde? Ik snap dat je Jonah nog een kans wilt geven om een betere vader te zijn maar ik denk niet dat dat er in zit. Hij heeft Juda laten wachten op school. Zonder een bericht. Hij scheld je broers uit en je schoonfamilie. Ik kan niet de keuze voor je maken maar aangezien we gaan trouwen zie ik de kinderen ook vaker. Ik wil de kinderen behoede voor nog meer teleurstellingen.”

Hailey
Hailey keek toe hoe Evie op een brancard werd gezet en naar de ambulance werd gebracht. Haar moeder kwam binnen. Haar moeder knuffelde Thijs stevig en daarna Hailey. Hailey keek even naar Evie. “Thijs?” Hoorde ze Evie vragen. “Laat me niet alleen…” en ze haalde gejaagd adem. Hailey keek naar Thijs. “Ga maar.” En ze knuffelde hem stevig en liep toen naar haar huisje. Ze liep naar binnen en plofte op de bank neer. Het liefst zou ze nu heel hard willen huilen maar het lukte niet.

Josie
Josie hield haar zusje stevig vast. “Opa wij kunnen niet slapen. We willen met papa en mama mee.” Ze hoorde voetstappen op de trap en zag dat het haar oma was. “Lieverd we snappen dat jullie met papa en mama mee willen maar een ziekenhuis is geen plek voor kinderen. Ik blijf bij jullie. Jullie moeten eigenlijk slapen maar oma stelt voor dat we even een filmpje op de Ipad gaan kijken en daarna gaan we echt slapen.” Ze wilde niet dat hun flauwvallende moeder het laatste beeld van de meiden zou zijn voor ze gingen slapen. Josie keek naar Charley die wat gebaarde. “Twee filmpjes.” Haar oma grinnikte. “Dit is geen onderhandeling madame. Maar vooruit. Twee filmpjes en dan slapen.” En Josie en Charley glunderde allebei.

Finn

Finn knikte. "Ik kan mezelf niet inbeelden hoe angstig Juda moet zijn geweest en hoe teleurgesteld hij zich heeft moeten voelen. Alleen achterblijven op het schoolplein moet vreselijk zijn geweest." Finn knikte. "Ik ook. Daarom ben ik ook zo blij dat Mirthe,Levi heeft leren kennen. Iemand dir echt om haar en de kinderen geeft. Hij heeft verlof opgenomen om tijd met hun en zijn eigen zoontje te kunnen opnemen. Dat zie ik Jonah in nog geen jaren doen. Ja,hij komt nu opeens uit het niets opduiken maar of die daadwerkelijk ook tijd gaat doorbrengen met zijn kinderen was nog maar de vraag als hij niet zo te keer was gegaan." Finn knikte. "Leuk plan. Of ze moeten mee willen natuurlijk. Dan geven we ze eem vrije avond."

Mirthe

Mirthe ging op het bankje zitten en staarde in de verte met haar hoofd leunendr op haar handen. "Ik weet het niet. Ik weet het eerlijk gezegd echt niet. Ik wil dit niet langer maar ik wil ook dat de kinderen iets met Jonah kunnen doen nu hij er eindelijk is. Ik wil hem verrot schelen en nooit meer zien maar de kinderen ook hun vader niet afpakken. Het is en blijft hun vader hoe je het ook wendt of keert. Ik weet gewoon niet hoe ik hum zou moeten zeggen dat ze Jonah niet meer kunnen zien. Mijn hoofd loopt over en mijn emoties vliegen alle kanten op."

Joey

"Dat hebben jullie maar weer mooi voor elkaar." Hij gaf de meisjes een stevige knuffel en gaf Gwen een kus. "Ik hou je op de hoogte." En liep toen de trap af. De ambulance stond op het punt om te vertrekken. "Ik rij achter jullie aan. Gwen blijft bij de kinderen." Thijs:"Ik ben hier Eef. Rustig maar. Ik ga met je mee en je vader ook." Joey zag Thijs in de ambulance stappen. De deuren sluiten en toen redden ze met gillende sirenes weg. Joey liep naar zijn auto en stapte snel in om er achteraan te rijden.

Nora

Nora was bij de kinderen gaan kijken maar die sliepen nog vredig. Ze zag Hailey op de bank zitten toen ze beneden kwam in jaar pyjama die ze inmiddels had aangetrokken. Ze trok Hailey naar zich toe en sloeg een denken die op d'e bank lag om zich heen. Nora dwong Hailey om haar aan te kijken. "Gaat het,svhatje? Wat was er met Evie? Ik hoorde een ambulance aankomen toen ik ging kijkenof de kindern nog sliepen. Is ze opgenomen?"

Ethan
Ethan trok Finn naar zich toe en gaf hem een kus op zijn hoofd. “Ik ben gewoon blij dat wij, Owen en Manu ook allerlei vaderfiguren voor die kinderen zijn. Manu vertelde mij dat hij een ijsje met Juda en Junia is gaan eten nadat hij Junia eerder van de opvang had gehaald die dag. Dat is echt heel lief. Ik wil niet weten wat er nu in Manu zijn hoofd omgaat. Hij heeft zo hard geknokt om te worden wie hij wilt worden.” Ethan slikte en keek even naar zijn been. Hij was nog niet vergeten wat Jonah tegen hem had gezegd. “Dat is ook een goeie. Laten we zo maar even hun kant oplopen en nog wat drinken voor we gaan slapen.”

Levi
Levi trok Mirthe naar zich toe en gaf haar een kus. “Je hoorde zelf wat Owen zei. De kinderen hebben liever mij als bonuspapa dan Jonah als hun papa. Jonah is Juda vergeten op te halen, dat vergeet een kind nooit meer. Jonah heeft tegen Junia geschreeuwd ook dat gaat ze nooit meer vergeten. Ik snap dat je nadenkt en twijfelt.” Hij pakte haar hand vast. “Laten we iets afspreken. Laat hem morgen met ons ontbijten en dan wat leuks doen. Als hij morgen niet komt opdagen adopteer ik de kinderen en ben ik hun papa.”

Evie
Na een stukje rijden kwamen ze eindelijk aan bij het ziekenhuis. Ze werd meegenomen voor onderzoek. Ook om te checken of alles goed is met Yara. Na alle onderzoeken werd ze meegenomen naar een kamer. Ze was moe en wilde slapen. Ze keek even naar haar hand die ze gehecht en verbonden hadden. Een dokter kwam binnen. “Goedenavond ik ben dokter Berendse. We hebben je onderzocht. Allereerst alles is goed met de baby. Haar hartje doet het heel goed. U had een paniekaanval. U had afgesproken met mijn collega dat u het rustigaan ging doen.” Evie wilde wat zeggen maar de dokter hief zijn hand op. “U moet echt oppassen. Gezien u ook zwangerschapsvergiftiging heeft. Wij kunnen hier niet de zorg bieden die u nodig heeft. U verblijft hier een nachtje en morgen gaat u naar Nederland om daar verder behandeld te worden. Voor nu moet u echt rusten. Fijne avond.” Evie keek de dokter met open mond aan. Wat een lul dacht ze. Ze wilde iets zeggen maar de dokter liep al weg. Evie draaide zich om en keek naar de muur. Ze begon te huilen. Ze wilde niet naar huis. Ze wilde dit allemaal niet.

Hailey
Ze schrok op uit haar gedachten toen Nora haar tegen zich aan trok. “Ik weet het niet.” Zei ze op de vraag hoe het met haar ging. “Eef is meegenomen naar het ziekenhuis. Thijs vertelde me dat ze een mail hadden gekregen vanuit de kliniek waar Jim in is opgenomen. Hij wilt de kinderen zien. Hij vertelde ook dat Josie aangesproken werd door een man die verdacht veel op Jim leek en net belde Jim Evie. Dat alles moet haar teveel geworden zijn. Ze viel flauw en heeft een glas gebroken in haar handen. Ze is meegegaan naar het ziekenhuis.” De tranen kwamen toch. “Ik moet dit aan Allie laten weten en aan Riley.” Hey Allie en Riley. Eef is opgenomen in het ziekenhuis. Ze had een paniekaanval. Meer weet ik ook nog niet. Mocht er nieuws zijn dan hoor je dat van pap of Thijs. Xx Ze slikte en ging dichter tegen Nora aan zitten. “Straks kunnen de dokters haar hier niet helpen en moet ze naar een ziekenhuis in Nederland gebracht worden. Eef haat het ziekenhuis. Ze smeekte Thijs om niet de ambulance te bellen.”

Hailey
Het was de volgende morgen. Hailey had slecht geslapen. Toch werd ze wakker omdat Emmie aan het huilen was. Ze stond op liep naar de slaapkamer van de kinderen. Johnny en Tony sliepen nog. Ze zag dat Emmie rechtop stond. Ze tilde haar op en gaf haar een kus. “Goeiemorgen lieverd. Zullen wij naar beneden gaan.” Emmie schudde haar hoofd. “Mama Noor.” Hailey zuchtte diep. “Als ze chagrijnig wakker wordt is het niet mijn schuld.” En ze liep met Emmie in haar armen naar hun slaapkamer. Ze legde Emmie op bed die naar Nora toe kroop en haar begon te porren. “Mama Noor. Wordt wakker!”

Liam
Liam was vroeg op gestaan. Hij had een stukje hardgelopen om zijn hoofd leeg te maken. Het was een rare avond geweest. Eerst al dat Jonah langs was gekomen en toen het nieuws dat Evie in het ziekenhuis lag. Het was een korte nacht geweest. Toch wilde ze naar Plopsaland gaan met Josie en Charley. Nu al helemaal omdat Evie en Thijs verplicht door de dokter waren om naar Nederland te gaan. Hij was na het hardlopen onder de douche gestapt en klom nu met een ontbijtje naar boven. In de babykamer was alles rustig dus opende hij zachtjes de deur van hun eigen slaapkamer en zette het ontbijtje op het nachtkastje. Hij gaf Allie een kus. “Lieverd. Word je wakker? Ik heb een ontbijtje voor je gemaakt.”

Levi
Levi was wakker geworden door geluid uit de kinderslaapkamer. Hij stond op en keek even naast zich. Mirthe sliep nog lekker. Hij liet haar maar liggen en liep toen naar de slaapkamer van de kinderen. Hij keek even naar het tweetal dat rustig op de Ipad een filmpje aan het kijken was. Hij ging er bij zitten en trok ze naar zich toe. “Hey boefjes. Jullie zijn vroeg wakker.” Juda knikte. “Junia maakte mij wakker. Ze was helemaal aan het praten over jullie bruiloft.” Levi grinnikte en gaf Junia een kus. “Slaapt mama nog?” Vroeg ze en Levi knikte. “Ja dus we laten haar slapen. Zullen we naar beneden? Dan gaan we de tafel dekken.” Juda stond op en liep alvast naar beneden. “Mag de tablet mee?” Vroeg Junia. Levi schudde zijn hoofd. “Nee want jullie gaan mij helpen met het dekken van de tafel. Kom.” En hij zette Junia op zijn schouders en liep naar beneden. “Ik heb nog pannenkoeken mix over. Zullen we dat eerst gaan bakken?” En de kinderen knikte enthousiast. Levi zette alles klaar en met zijn drietjes gingen ze aan de slag. Al gauw rook het naar pannenkoeken door heel het huisje.

Evie
Evie had slecht geslapen. Ze had met haar vader en Thijs gesproken over alles wat er gebeurd was gisteravond. Ze was onrustig in slaap gevallen en werd ook onrustig wakker. Ze keek even naast zich en zag dat Thijs nog sliep in de stoel naast haar. Ze slikte. Hij was de hele nacht bij haar gebleven. Dit had ze nooit gewild. Ze wreef over haar buik en keek naar haar verbonden arm. In haar hoofd ging van alles door haar heen. Ze moesten van de dokter naar huis maar Evie wilde niet naar huis. Ze wilde nog een leuke week met haar kinderen. Ze wilde niet nu afhankelijk van Thijs worden en rust houden. Dat zat niet in haar.

Nora

Nora draaide zich nog half slapend om en wierp door een speeltje van de ogen een blik op de wekker. Half 7! Waarom konden kinderen nou nooit eens uitslapen?!? Het was vakantie en daarbij lagen ze gisteren later in bed dan gewoonlijk. Ze tilde Emmie op de buik. "Goedemorgen,mopje. Kommje nog even bij mama in bed slapen?" Maar Emmie schudde standvastig de hoofd. "Kinderen! Je krijgt er zoveel voor terug.",mompelde ze. En stond toen maar op met een gaap. "Nou vooruit dan maar." Ze tilde Emmie op en gaf Hailey een kus. "Slapen Johnny en Tony nog?"

Allie

Allie had amper geslapen. Elk uur had ze voor bij zien komen ze moest sterren denken aan Evie en Thijs. Ze wist hoe erg haar sus hier tegen op zou zien. Terug moeten naar Nederland en de kinderen achter laten. Ze hadden alles al gesproken maar nu zouden ze toch eerder moeten vetrekken dan gepland. Ze had zo een medelijden met vooral Josie en Charley. Maar vandaag zouden ze aflijden door hun nichtjes mee te nemen naar Plopsa. Allie werd wakker gemaakt door Liam. "Goede.." De geur van het ontbijt drong haar neus binnen. Haar maag draaide zich 180 graden. Snel sprong ze uit bed en haalde nog net op tijd de wc om erin te kunnen overgeven.

Mirthe

Mirthe werd wakker door de geur van pannenkoeken. Dan waren Levi en de kinderen dus al op. Ze keek op tegen vandaag. Alles hing vandaag af van Jonah. Daarop zou ze haar besluit baseren. Een laatste kans had ze hem heren ook al was ze nog steeds in tweestrijd. Vooral doordat hij haar familie zo had aangevallen gisteravond. Hoe vaak ze ook ruzie met Jonah had over de opvoeding van de kinderen. Van haar kinderen en familie bleef je af. Ze stond op, trok haar badjas aan en liep naar beneden. "Goedemorgen. Wat rijk ik allemaal voor lekkers?"

Joey

Joey was onderweg naar het ziekenhuis. Hij had de koffers van Thijs en Evie gehaald. Evie en Thijs waren immers genoodzaakt om terug te reizen naar Nederland voor Evie haar gezondheid. Hij wist dat zijn oudste dochter er vreselijk tegen op zag maar hij wilde ook niet dat zijn kleindochter gevaar liep. Evie en Thijs waren immers al een kindje verloren. Hij wist niet of hun relatie dat opnieuw zou kunnen doorstaan. Beide waren er kapot door geweest. Het was überhaupt al een wonder dat er nog een kindje kwam. Joey schudde de gedachten van zich af en richtte zich op de weg. Niet veel later liep die het ziekenhuis in. De koffers had hij achterin laten liggen. Hij klopte op de Europese en deed deze zachtjes openm "Goedemorgen. Oh. Thijs slaapt nog,sorry. Ik heb jullie koffers bij me."

Hailey
“Die twee slapen nog als een roosje. Deze meid had geen zin meer in slapen.” En ze grinnikte eventjes. Ze ging naast Nora liggen en streelde haar haren. “We moeten even kijken wat we gaan doen vandaag. We wilde kijken naar het kabouterpad toch?” Hailey had geen zin om het over Evie te hebben. Het was niet okee omdat onderwerp te vermijden maar ze wilde haar hoofd op andere dingen laten concentreren. Daarbij konden ze niet veel doen.

Liam
Liam keek geschrokken op. Hij liep achter haar naar de wc toe. “Lieverd alles okee?” En hij wreef over haar rug. “Kom.” En hij pakte een washandje en maakte haar gezicht schoon en begeleidde haar weer naar het bed. Hij zette het dienblad weg zodat ze de geur amper nog rook. “Heb je iets verkeerds gegeten?” Dat was het eerste waar hij aan dacht. Hij dacht niet aan dat ze misschien al zwanger kon zijn. Hij haalde een plukje haar uit haar gezicht. “Kan ik iets voor je doen?”

Levi
“Mama!” Riepen de kinderen blij uit. Ze liepen naar Mirthe toe en gaven haar een knuffel. “We maken met papa Levi een hele grote berg pannenkoeken.” Zei Junia en ze deed haar armen wijd. Levi keek even naar Mirthe. Hij had niet gedacht dat Junia hem papa Levi zou noemen. Dit was ook de eerste keer dat ze hem zo noemde. Levi wist niet zo goed wat ie moest zeggen. Levi draaide een pannenkoek om en legde die op de hoge stapel. “We kunnen er nog eentje maken.” En hij schraapte al het beslag op de lepel. “Juda wil jij de eer hebben om de laatste pannenkoek in de pan te doen?” Juda knikte en deed het laatste beetje in de pan. Levi draaide de pan rond. Juda grinnikte. “Dat is een gekke vorm.” Levi keek naar de vorm en begon te lachen. “Wel een beetje he.” En hij sloeg zijn arm om Juda heen.

Evie
Evie keek op toen haar vader binnen kwam. “Tis okee. Die slaapt bijna overal doorheen. Waarom denk je dat ik de kinderen meestal in de ochtend doe?” En ze lachte eventjes kort. Ze vertrok haar gezicht en wreef over haar buik. Ze slikte. Ze wilde niet naar huis. Ze wilde de kinderen niet teleurstellen. “Hoe reageerde Josie en Charley op het nieuws? Of hebben jullie het ze nog niet verteld?” Ze wist dat die twee echt niet verder waren slapen voor opa thuis was met nieuws. “Hoe is het met jou en oma?” Haar ouders kennende hadden die ook amper geslapen.

Nora

Nora kroop tegen Hailey aan en hield Emmie in de gaten die over het bed kroop. "Laat die twee maar liggen. Ze waren helemaal moe gespeeld gisteravond." Ze tilde Emmie op. "Klein boefje. Mama wakker maken. Mama wilde uitslapen!" En begon Emmie te kietelen die het uitschaterde van het lachen. "Dat waren Finnen en Ethan wel van plan,ja en smiddags wilde ze gaan zwemmen volgens mij. In elk geval daar hadden ze het gisteravond over. Misschien wel even lekker om te wandelen en de kinderen kunnen uitraze." Nora beet op de lip maar ze moest het vragen. "Heb je nog iets gehoord vanuit het ziekenhuis?"

Allie

"Nee. Ik voel me beroerd." Ze liet Liam zich helpen. Wankelend stond ze op en kroop weer in bed. Allie haalde de schouders op. "Niet dat ik weet. Ik rook het eten en werd opeens heel misselijk. Misschien is het ook omdat ik me druk maak om Evie. Als iemand deze vakantie nodig had was zij het. Ze keek er zo naar uit en dan dit. Ze had zich vast geklamd aan het idee dat ze de rest van de week nog samen hadden en nu.. Ik weet niet hoe Evie gaat reageren op het feit dat ze daadwerkelijk naar huis zal moeten en de meiden... Blijven die als nog bij papa en mama? Weten die het überhaupt al? Om over de reden dat Evie in her ziekenhuis belanden nog maar te zwijgen. Ik.. hij heeft Josie gezien. Misschien kopt die gek gewoon vrij rond. Wat als sieraden in staat is om zijn eigen dochters diens aam te doen of Evie iets aan doet? Thijs uit de eg wilt ruimen? Ik heb ook amper geslapen." Allie gaapte. "Op Indy letten terwijl ik ga douchen. Ik voel me vies. En misschien knap ik snap wat op."

Mirthe

Mirthe knuffelde de kinderen en Levi een kus. Ze hoorde Juda en Junia meteen giechelen. Juda:"Juun, Levi is onze papa niet." Junia:"Ja, maar Levi wordt toch onze papa als hij met mama trouwt." Juda:"Oké, daar heb je wel gelijk in maar misschien vinden mams en Levi het wel helemaal niet goed en we hebben al een papa." Mirthe slikte even. Ze knielde bij de kinderen neer. "Als jullie Levi, papa willen noemen dan is het oké maar het hoeft niet. Jullie zullen daarom niet minder van papa goude. Geef mama is een hele stevige knuffel." Ze veegde een traantje uit de ooghoek. Mirthe keek toe hoe de kinderen verder hielpen met bakken. "Gekke pannenkoeken zijn ook heel lekker."

Joey

Joey gaf Evie voor zichzelf een knuffel en schoot in de lach. "Ik hou wijselijk mijn mond want ik sliep zelf ook overal doorheen. Dan moest mana wij weer met moeite wakker krijgen." Joey zag Evie haar gezicht vertrekken. "Gaat het? Hoe voel je je?" Joey schudde zijn hoofd.."Ik heb ze alleen verteld hoe het met jou ging. Toen ik wegging sliepen ze nog. Eerlijk gezegd weet ik ook niet goed wat we moeten zeggen. Ja, de waarheid. Maar Allie en Liam wilde hun meenemen naar Plopsa. Moeten we een leuke dag van hun afpakken? Als ze horen dat jullie naar huis moeten gaan ze nooit meer mee." Joey gaapte. "Wij houden ons staande, maar balen ook vreselijk. Het meest schrok ik eigenlijk nog van het feit dat Jim contact met je heeft gezocht."

Hailey
“Ik wilde sowieso even rustig opstarten na gisteravond. Voor de kinderen werd het laat en voor ons was het een rare en hectische avond.” Hailey kietelde mee en Emmie kraaide het uit van plezier. Ze keek even toe hoe Emmie aan de deken stond te plukken. Hailey aaide Nora door haar haren. “Afgezien van het app bericht van papa helemaal niks. Ik snap het niet. Hoe heeft de kliniek hem deze vrijheden kunnen gunnen en hoe wist hij waar Josie op school zat en ook het nummer van Evie? Ik vrees dat papa die kliniek gaat aanklagen wegens nalatigheid.”

Liam
Liam keek even bedenkelijk naar Allie. Hij ging weer op bed zitten en luisterde Allie aan. “Dat zou best kunnen. Jij en Evie zijn net een tweeling. Jullie voelen elkaar goed aan.” Hij wreef even over zijn gezicht. “Ze gaat het vreselijk vinden dat ze naar huis moet, ons en haar kinderen moet achterlaten. Ze moet zich overgeven aan de zorg van Thijs en als er iemand is die niet stil kan zitten is het Evie wel.” Liam liep naar Allie toe en pakte haar stevig vast. “Liefje kijk mij eens aan. We moeten niet op deze manier denken. Dit zijn allemaal scenario’s die nog niet aan de orde zijn. Je vader wilde die kliniek aanklagen toch wegens nalatigheid?”

Levi
Levi keek even naar Mirthe. Hij legde de laatste pannenkoek op het bord en legde het bord met pannenkoeken op tafel. Levi knielde voor Juda neer. “Het is okee. Ik snap dat je het een beetje vreemd vindt om mij papa te noemen. Ik zou nooit papa vervangen, nooit. Hij zou altijd jou papa blijven. Je hoeft mij geen papa te noemen. Junia wilt dat wel en dat is prima. Als jij mij Levi wilt noemen dan is dat ook helemaal okee.” En hij gaf Juda een knuffel. “Kom laten we lekker pannenkoeken eten.”

Evie
Evie zuchtte diep. “Ja dat weet ik nog. Ik was een keer boos op je geworden. Je had mama beloofd dat jij de tweeling in de nacht zou doen zodat mama kon doorslapen. Ze waren aan het huilen en niemand kwam. Dus ik was uit bed gestapt en heb je wakker gemaakt. De volgende ochtend heb ik geen woord tegen je gezegd om je duidelijk te maken dat dat echt niet kon.” En ze lachte. Ze keek even naar Thijs en toen naar haar vader. “Jawel, ze laat zich duidelijk horen onze kleine vlinder.” Evie slikte. Ze wilde het niet over Jim hebben. Hij was de reden dat ze hier lag en naar Nederland moest. “Ze hebben recht op de waarheid. Ik wil niet dat ze naar Plopsa gaan en dan als ze terug komen dat wij weer in Nederland zijn. We kunnen beter de pleister meteen van de wond eraf halen. We onderschatten ze, ze kunnen meer aan dan wij denken.” Evie keek haar vader aan. “Ik weet het ook niet pap. Dat is voor mij ook een raadsel. Maar ik ben bang. Hoe wist hij waar Josie op school zat en waarom liet de kliniek dit allemaal toe?”

Nora

Nora knikte. "Het was inderdaad een bizarre avond. Eerst Jonah en toen het appje van je vader. Hopelijk kunnen we gisteravond gauw vergeten. Al loopt het voor je zus anders af dan gepland" Ze wilde er niet te veel op in gaan gestemd ze snapte dat Hailey het er liever niet over had. "Laten we dit boefje een schone luier geven en dan beneden rustig wakker worden terwijl Emmie een filmpje kijkt." Emmie""Geen oefje." "Oh, nee? En wie heeft mama Noor dan wakker gemaakt?" Ze zag Emmie nadenken. "Mama Haihai." Nora schoot in de lach. "Ja,geef je mama maar de schuld." En trok Emmie naar der toe om een kus op de voorhoofd te geven. "Ik snap het ook niet. Ik ben haast bang dat Jim ogen en oren buiten de kliniek heeft. Ik durf er geld op in te zetten dat je vader hun inderdaad aanklaagt."

Allie

"Ik heb me in tijden niet zo slecht gevoeld. Waarschijnlijk is het inderdaad de stress van alles. Ik hoop gewoon dat Evie naar Thijs en papa luisterd. Hoe erg ze dit ook haat. Ze moet kiezen voor haar eigen gezondheid en die van de baby."
Allie zuchtte. "Het is.. Ik kan er in mijn hoofd gewoon niet bij." Allie knikte. "En wat mij betreft doet die dat serieus ook." Ze stond wankeld op. "Ik ga even douchen."

Juda

Juda knuffelde Levi stevig. "Ik hou van je Levi maar ik vind het nog gewoon een beetje gek om jou papa te noemen." Zijn moeder knuffelde hem ook. "Dat is helemaal oké,liefje.",zei ze vervolgens tegen hem. Juda ging naast zijn moeder aan tafel zitten. "Dank je wel boor het bakken van de pannenkoeken.",hoorde hij zijn zusje zeggen. Hij zag hoe Mirthe de pannenkoeken verdeelde. Juda smeerde stroop op zijn pannenkoek. Hij wilde net aan zijn pannenkoek beginnen toen er werd aangebeld. Juda keek verbaasd op. "Wie is dat?" Hij mocht open doen van zijn moeder. "Papa?!?"

Joey

Joey schoot in de lach bij de herinnering. "Oh ja nu herinner ik het mij weer,ja. Oh hor vaak jij mij nket met je blikken hebt gedood of dood gezwegen. Je was me er één. Maar ik heb wel geleerd om op te staan als de meisjes huilde en later je broertje." Joey knikte. "Gelukkig is met de kleine alles goed." Joey slikte. "Ik wik die twee gewoon niet nog meer verdriet doen maar je hebt gelijk. Ze houden zich sterk ondanks alles." Joey schudde zijn hoofd. "Ik heb geen idee. Ik wil het eigenlijk niet weten ook. Ik denk serieus dat we de kliniek aan moeten klagen. Ik wil er niet aan denken dat..." en maakte zijn zin niet af.

Hailey
“Zeg mevrouwtje. Ik zei nog tegen je dat we beter mama niet wakker kunnen maken tenzij je haar chagrijnig wilde hebben.” Hailey gaf Emmie een kus. “Je bent me er ook eentje. En dit heb je niet van mama Haihai dus ik ben bang dat je dit van papa Eth hebt.” En Emmie keek zo onschuldig mogelijk. Hailey zuchtte diep. “Papa kennende gaat ie Evie overhalen om een rechtszaak aan te spannen. Ik hoop alleen dat Evie daar ook mee akkoord gaat en ik snap dat ze die stress niet wilt maar dit geeft haar ook stress.” Ze stond op en nam Emmie van Nora over. “Kom dan gaan we je gereed maken.”

Liam
“Thijs en je pa kennende dwingen ze Evie om naar huis te gaan. Wil je nog met haar praten of zullen we het even laten?” Hij hield haar stevig vast. “Het komt goed lieverd. We gaan Josie en Charley een dag geven om nooit meer te vergeten.” Liam gaf haar een kus. “Ik kijk even bij Indy maar die sliep net nog als een roos.” En hij keek haar nog even bezorgd aan maar liep toen weg om bij Indy te kijken.

Levi
“Papa?” Levi stond op en liep naar Juda toe. Het was inderdaad Jonah. Hij keek even naar Mirthe. Levi had geen zin om met Jonah te ontbijten maar om wille van de kinderen zou hij het accepteren. De kinderen hadden geen idee wat er gisteravond allemaal gebeurd was. “Hey Jonah, kom verder. We wilde net ontbijten met pannenkoeken. We hebben genoeg.” En hij keek toe hoe Juda zijn vader bij de hand pakte en hem naar een stoel bracht.

Evie
Evie grinnikte. “Ja die blikken heb ik van mama geleerd. Mijn dochters hebben die blik overgenomen, Charley kan het als de beste.” Evie zuchtte diep en speelde met haar vingers. “Ik snap dat ik beter het advies van de dokters kan opvolgen maar het voelt gewoon niet goed om te gaan.” Ze keek naar Thijs. “Het zit niet in mij om stil te zitten en Thijs alles te laten doen.” Ze keek toen naar haar vader. Ze pakte zijn hand. “Pap Josie en Charley zijn sterke meiden maar ik vraag je om ze laten praten over hun gevoel. Ik wil niet dat ze alles opkroppen vooral Josie niet. Als zij ontploft is het voor niemand veilig.” Ze wilde niet denken aan Jim. “Ik weet dat we een rechtszaak moeten starten maar ik kan dat er niet bij gebruiken. Ik weet gewoon niet hoe ik dit moet handelen.”

Nora

"Ik ben niet chagrijnig. Ik heb gewoon vreselijk slecht geslapen dus wat meer slaap was fijn geweest. Maar rustig aan opstarten is prima." Nora schoot in de lach,vooral door de onschuldige blik van hun dochtertje. Nora knikte. "Ze moet het gewoon aan Thijs en Joey overlaten ook al wilt ze dat niet. Eef moet nu aan haar eigen gezondheid denken." Nora stond op en deed jaar ochtendjas aan. Ze liep alvast naar beneden op koffie te zetten terwijl Hailey,Emmie wen schone luier ging geven.

Allie

Allie knikte. "En ik hoop echr dat ze luisterd." Allie dacht na. "Ik bel haar later nog wel even. Waarschijnlijk is papa nu bij haar dus.." Allie knikte. "Ik zat te denken. De meiden willen al een tijdje naar een sushi restaurant. Nu zit er een op de route vanuit Plopsa. Laten we daar met ze gaan eten en dan nemen we hun prinsessenjurk mee in de kofferbak." En pijlde Liam zijn reactie. Allie knikte. "Ik ga dan even douchen, dan kan ik vast op en kan ik alsnog van je ontbijt genieten. Ik waardeer in elk geval je gebaar."

Mirthe

Ze zag dat Juda en Junia duidelijk verrast waren. "Verassing!",riep ze dan ook maar. Al was zij waarschijnlijk het meste verbaasd over het feit dat Jonah zijn afspraak eens een keer was nagekomen. Mirthe wierp Levi een blik toe. Zij zat ook biet op een ontbitj met Jonah te wachten maar ze deden het voor de kinderen. Mirthe schoof er een stoel bij en pakte een bord uit de kast. "Jonah:"Dank je maar ik heb net ontbeten." Junia:"Je moet wel een hapje proeven,papa. Wij hebben geholpen met bakken." Jonah nam toch een hapje van Junia haar pannenkoek. Hoe erg ze Jonah ook haatte als ze Junia dan zo zag maakte het veel goed. Junia:"Papa, wat kom je eigenlijk doen?" Jonah:"Papa wilde jullie meenemen naar de binnenspeeltuin." Juda en Junia juigde. Juda:"Gaan mama en Levi ook mee?" Jonah:"Papa wilde even alleen tijd met jullie doorbrengen." Juda:"Oké. Dan kunnen mama en Levi kusjes geven zonder dat wij het zien."

Joey

Joey schoot in de lach. "Dat weet ik ,ja. Wat dat betreft lijken ze sprekend op jou." Joey hield Evie haar hand vast. "Ik weet het,lieverd. Ik weet dat je het haat om hier te liggen en naar huis te moeten en je te moeten overgeven aan Thijs. Maar.. denk aan jezelf,Evelyn." Hj noemde haar nooit zo. Alleen vroeger als hij boos op haar was. "Je hebt zwangerschapsvergiftiging. Je weet wat het boor gevolgen voor jou en de kleine kan hebben. Je wilt toch geen kans lopen op een vroeg geboorte?" En keek haar streng aan. "Eef beloof me dat je je rust thuis gaat pakken. Anders rij ik achter je aan." Joey knikte. "Dat zullen we doen,beloofd." Joey dacht na. "Laat mij het afhandelen. Ik regel het wel met de advocaat."

Hailey
“Anders slaap je vanmiddag eventjes als we Emmie laten rusten? Dan ga ik mee zwemmen met Ethan en Finn.” Ze gaf Nora een kus en begon Emmie te verschonen en nieuwe kleertjes aan te doen. “Zo lieverd jij bent klaar voor de wandeling vandaag.” Ze tilde Emmie op en liep met haar in haar armen naar beneden. “Kijk eens mama.” En ze zette Emmie in haar kinderstoel. Ze sloeg haar armen om Nora heen. “Laten we ondanks de situatie nog wel genieten van de vakantie. Dat hebben de kinderen en wij verdiend. Laten we vanavond even een overleg met mijn ouders, Riley en Allie doen om te kijken hoe we het gaan doen met Josie en Charley.”

Liam
Liam keek even naar Allie. “Ze blijft een O’Mally en die staan bekend om hun eigenwijsheid en koppigheid. Dus ik ben bang dat Thijs haar vast moet binden.” Hij probeerde er toch nog een grapje van te maken. Hij gaf Allie een kus. “Dat is wel een goed idee. Laten we anders twee nieuwe jurken in Plopsa kopen? Scheelt ons extra bagage en die twee groeien onwijs hard.” Hij knikte. “Is goed schat.” Hij pakte de babyfoon met camera en liep naar beneden om koffie te zetten.

Levi
Levi wilde van alles zeggen. Hij was aan de ene kant blij voor de kinderen dat hun vader er was maar aan de andere kant voelde hij zich onwijs ongemakkelijk. Even keek hij Mirthe aan. Had Jonah niet even moeten overleggen of zij geen andere plannen hadden vandaag? Hij gunde de kinderen een uitje met hun vader maar misschien wilde Mirthe en hij wel dingen doen als gezin. Hij grinnikte om wat Juda zei. “Je bent mij er ook eentje. Maar dat is prima. Dan kleden we ze na het eten aan en kun jij met hun naar de binnenspeeltuin.”

Evie
Evie keek even naar haar vader. “Ik weet het maar het zit niet in mij om rust te houden.” Ze slikte. Ee zat sowieso een kans in op een vroeggeboorte. Ze vond het idee al spannend en wilde het van zich afschudden. “Ik doe het thuis rustigaan okee. Beloofd.” En ze deed haar pink omhoog voor een pinkiebelofte. Evie haalde een hand door haar haar en keek even naar Thijs die nog lekker sliep. “Ik wilde hem niet nog meer stress geven. Was ik maar nooit contactpersoon van Jim geworden. Dan was dit allemaal niet gebeurd.” En ze begon te huilen. Ze begon zo te huilen dat haar ademhaling hoger werd en het apparaat waar ze aan vast zat begon te piepen.

Nora

"Ik kijk wel even. Eenmaal bezig dan vind ik mijn energie wel weer." En gaapte even. Nora schrok op uit gedachten toen Hailey met Emmie benenden kwam. "Wat ben je mooi. Mama zal een broodje voor jou maken." Nora haf Hailey een kus op de wang. "Uiteraard. En volg vooral zelf je eigen advies op. Ik weet dat je met je zus in je hoofd zit. Ik ben alleen benieuwd of Josie en Charley het al weten dat Evie en Thijs vandaag naar huis gaan."

Allie

Allie sloeg haar armen over elkaar. "Pff! Noem je mij nou eigenwijs en koppig?" En keek Liam nep-beledigd aan. "Maar ik denk inderdaad dat Thijs beter meteen Evie aan dee bed vast kan lijmen." Allie kuste Liam terug en knikte. "Dat kan uiteraard ook. Ik wilde voor Indy en de rest ook wat meenemen. Emmie is gek op bumba." Ze was inmiddels onder de douche gestapt. Het warme water deed haar iets opknappen maar ze voelde zich nog steeds vreselijk misselijk. Misschien ook omdat haar maag leeg was.

Mirthe

Mirthe knikte. Ze zag Juda en Junia al aanstalten maken om naar boven te willen rennen. "Zitten blijven! Eerst gewoon rustig eten en niet proppen. Jullie hebben alle tijd om met papa te gaan spelen." Ze voelde zich super ongemakkelijk en merkte dat ook aan Levi. Maar dit was wel wat ze wilde. Hier had ze immers Jonah voor uitgenodigd. Om dingen te kunnen ondernemen met de kinderen.

Joey

Joey rolde met zijn ogen. "Dan vertel je mij niets nieuws. Maar rust en geen stress zijn de enige dingen die je kan doen om een vroeg geboorte te voorkomen. Ik ben al blij dat ze je niet meteen hebben opgenomen, eerlijk gezegd. Want daar was ik meer bang voor." Joey legde met Evie een pinkbelofte af. Iets wat ze al deden zins Evie klein was. Joey keek Evie streng aan. "Dit is niet jou schuld,Eef. Echt niet!" En nam haar in zijn armen. Hij zag dat Thijs wakker werd van de piepende apparaten. Slaapdronken vroeg hij of alles oké was.

Hailey
Hailey keek even naar Nora. “Ik doe mijn best om te genieten. Al vind ik het heel moeilijk. Ik weet dat het voor Eef en hun dochtertje beter is als ze naar huis gaan maar het zuigt gewoon.” Hailey hoorde geklop. Ze deed de deur open en zag Josie met tranen in haar ogen staan. “Uhm Noor ik geloof dat hier je antwoord is.” Josie kwam zonder iets te zeggen het huisje binnen en ging op de bank zitten met haar benen opgetrokken. “Weet oma dat je hier bent?” Josie schudde haar hoofd. Hailey appte snel haar moeder en ging toen naast Josie zitten. Ze wilde haar armen om haar nichtje heen slaan maar die sloeg haar handen weg.

Liam
Liam haalde onschuldig zijn schouders op. “Een beetje.” Zei hij. En hij dook weg voordat Allie hem kon slaan. “Je pa dwingt haar wel om rustig aan te doen. Je vader, jij en Thijs zijn vaak de enige die tot haar door weten te dringen.” Liam knikte en hij maakte een broodje voor zichzelf. “Dat is een goed idee.” En hij gaf haar nog snel een kus voor Allie onder de douche ging.

Levi
Levi keek even naar Jonah. “Wil je broodjes meenemen voor de lunch?” Jonah schudde zijn hoofd. “Nee dankjewel. Ik trakteer ze op een frietje.” En Jonah keek hem uitdagend aan. Levi balde zijn vuisten onder tafel. “Ik ga even een luchtje scheppen.” En hij stond op en nam zijn koffie mee naar buiten. Hij kon niet langer onder een dak met Jonah zijn. Dat kon hij over het algemeen al niet maar na gisteravond al helemaal niet. Buiten ging hij op het bankje voor het huisje zitten en nam een slok van zijn koffie.

Evie
Evie probeerde rustig adem te halen. Ze werd rustig toen ze haar vaders hartslag hoorde. Ze ging weer liggen en keek even naar Thijs. “Alles is okee lieverd, slaap maar verder.” Ze hadden nog een flinke reis voor de boeg. Ze keek haar vader aan. “Het is wel mijn schuld pap. Ik had nooit akkoord moeten gaan met het contactpersoon schap. Maar dit was het enige waar ik nog controle over had in die tijd.” Ze hoorde een telefoon geluidje en keek haar vader aan.

Gwen:
Josie was weggelopen. De meiden hadden gevraagd hoe het met mama ging. Gwen wilde eerlijk zijn naar haar kleindochters. Ze was in rep en roer toen Josie was weggelopen en tegelijkertijd probeerde ze Charley te troosten. Gelukkig had ze een appje van Hailey gekregen dat Josie hun kant was opgerend. Ze besloot toch om Joey te appen. Hey lieverd, ik heb de meiden op de hoogte gesteld van de situatie. Ze vroegen naar Evie en ik vond dat ik eerlijk moest zijn. Josie is uit verdriet/woede weggelopen naar Hailey en Nora. Charley is onwijs verdrietig. Hoe gaat het daar? Xx