De Grote Reunië

Inge
Ze glimlachte naar Vik. Bedenkelijk luisterde naar wat hij zei over dat hij niet geschikt was voor kinderen en dus ook niet als oppas. Inge was het daar totaal niet mee eens. Hoe hij net met Julia om ging was juist goed. Hij nam Julia haar nachtmerries serieus en pakte het op een goede manier aan. “Vik ik ben het niet eens met wat je nu zegt. Je ging net fantastisch om met Julia en Julia is vrij eenkennig met als ze nachtmerries heeft of als ze is gevallen maar ze accepteerde je en liet jou toe om haar te helpen. Dat is voor mij juist een positief teken.” Ze meende ieder woord wat ze zei. Niet veel later ontstond er een akward situatie. Veerle werd een beetje voor het blok gezet. Inge had heus wel door dat Veerle en Bram iets voor elkaar voelde, het was vrij duidelijk, alleen zaten ze beide in de situatie dat ze het niet wilde toegeven. Ze schrok op uit haar gedachten toen Vik de Macarena begon te dansen. Ze schoot ontzettend in de lach en niet lang daarna moest Bram kiezen. “Vik doe niet zo flauw en hou het netjes!” Ze keek hem grappig streng aan.

Emile
Emile wist totaal niet wat hij nu met de situatie aan moest. Hij kende deze groep ook nog niet geweldig dus wist hij ook niet hoe hij moest reageren op zoiets akwards. Lichtelijk schrok hij toen James zijn hand vast pakte. Emile vond het fijn maar ook heel dubbel. Hij was net officieel uit de kast tegenover zijn familie en hij kreeg daarop niet de reactie die hij had gehoopt te krijgen. Zijn oudste zus en Leyla hadden hem gesteund en hierdoor was hun contact met hun ouders ook niet meer zoals het was. Hij kneep even in de hand van James en keek hem aan. “Ik uhm ga even naar buiten.” Hij keek hem liefdevol en half verdrietig aan. Emile zat nog vol met allerlei emoties. Meestal als hij vol emoties zat ging hij bakken maar nu kon dat niet dus besloot hij om een luchtje te scheppen. Hij stond op en liep naar de tuin waar hij op de schommelbank ging zitten. Zachtjes schommelde hij heen en weer. Diep van binnen wilde hij gewoon zijn vader bellen en zeggen hoe hij er over dacht. Maar dat had hij al gedaan toen ie uit de kast was gekomen. Nu hij voorgoed in Nederland bleef kon hij eindelijk gaan leven maar dat voelde gewoon heel raar zeker nu hij James had leren kennen. Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan en hoopte dat hij niet de verkeerde signalen aan James zou geven. Emile was vanaf het begin open geweest naar James over zijn familiesituatie en dat hij daar nog steeds mee worstelde. Familie stond voor hem hoog in het vaandel en nu was ie van een grote familie naar een kleine familie gegaan alleen maar omdat ie zichzelf wilde zijn. In gedachten verzonken, zijn tranen in bedwang proberen te houden, bleef hij rustig door schommelen.

Bram Stevens
Bram glimlachte naar Veerle en knikte. “Helemaal prima. Dan zal ik je nog wel appen.” Zei hij tegen haar. Zijn wangen kleurden rood toen hij de vraag naar Veerle toe hoorde en snel nam hij een slokje van zijn cola. Het deed wel pijn toen hij Veerles reactie op Fenna hoorde. Natuurlijk probeerde hij niet op zijn gevoelens af te gaan. Hij zou er Veerle alleen maar pijn mee doen. Maar dat het ook echt leek te werken, deed hem alleen maar meer pijn. Misschien moest hij zo maar eens over gaan op het bier en hopen dat deze avond toch snel voorbij ging. Nadat Vik zijn dansje deed, die gelukkig wel wat afleidde, kreeg hij zelf de beurt. “Eehm, Doen.” Zei die. Hij trok zijn wenkbrauw op bij de reactie van Inge. Waarom moest Vik niet flauw doen? Had hij iets gemist?

Fenna Roos Klok
“Flauw hoor.” Zei Fenna, toen Veerle nog steeds ontkende en zelfs zei dat Bram haar niet eens leuk vond. Van de jongen zelf kwam niet echt reactie, behalve akward weg kijken en heel veel cola drinken. Dat vertelde Fenna alleen maar dat haar vermoedens klopten en ze rolde met haar ogen. Misschien beter niet te lang over door gaan. Al leek Vik andere dingen van plan te zijn, aangezien hij de beurt aan Bram over gaf. Met een grijns op haar gezicht keek ze Vik aan en knikte. “Ja, doe!” zei ze vrolijk. Als Vik een beetje hetzelfde dacht als zij, wist ze wel wat hij van plan was. Zelf was ze alleen totaal afgeleid toen Emile aankondigde even naar buiten te gaan en ze stond op. “Ik ben zo terug.” Zei ze. Jammer dat ze dalijk iets leuks zou missen, maar Emile was eventjes belangrijker. Ze wist waar hij mee struggelde en hij wist al haar geheimen. Haar beste vriend, haar broertje. Ze ging dan buiten ook naast hem op de schommelstoel zitten en keek naar voren. “Als het niet meer gaat, gaan we gewoon naar huis.” Zei ze tegen hem, waarna ze een arm troostend om hem heen sloeg.

Vik

Vik schudde zijn hoofd. "Nou dan is Julia het eerste kind dat mij oprecht leuk vind want de kinderen in de opvang begonnen bewijs van spreken al te janken als ze mij zagen."
Nee hij was nog altijd niet overtuigd van Inge de woorden.
Inmiddels had hij Bram uitgedaagd. "Wat? Bram heeft nog niet eens gekozen dus hoe kan ik dan wat hebben gezegd?"
Vik kreeg zo het idee dat Fenna en hij in elk geval op een lijn lagen wat betreft het feit dat er iets speelde tussen Bram en Veerle. Even wreef die bedenkelijk in zijn handen. Alsof die nog moest nadenken over welke uitdaging hij Bram ging geven. Eigenlijk zat hij hier de gehele avond al op te broeden en had hij dus gehoopt dat Bram voor Doen ging. "Mhh... Bram... jou opdracht wordt om Veerle een tongzoen te geven." Gezien hij al verwachtte dat Bram er tegen in zou gaan voegde die er aan toe:"Oké!.. een gewone zoen is ook goed."

James

James schrok toen Emile opstond. Verbaasd keek die hem na.
Hij snapte het niet helemaal. Hij had toch niks verkeerds gezegd of gedaan. Als Emile niet had gewild dat hij zijn hand vast pakte dan had hij toch gewoon kunnen weigeren? Of was dat het juist? Had die dat niet gedurfd en liep die daarom weg? James zijn gedachten schoten alle kanten op. Mede doordat Emile juist net zo liefdevol over hem gesproken had. Ergens wilde hij achter Emile aan gaan maar ergens was hij ook bang dat het averechts zou werken. Hij kon het beter aan Fenna overlaten.
Ongemakkelijk dronk hij zijn glas leeg. Normaal gesproken had hij Vik zijn actie geweldig gevonden maar nu kon het hem niet boeien. Hij wilde alleen maar weten wat er met Emile of tussen hem aan de hand was.

Emile
Emile keek op toen Fenna naast hem ging zitten. Hij legde zijn hoofd op haar schouder. Het was heel lief dat ze aanbood om als het niet meer ging naar huis te gaan maar hij wilde blijven. Ook voor James. Wat zou James nu wel niet denken, Emile voelde echt meer voor hem en hij had ook echt ieder woord gemeend wat hij tegen hem had gezegd. “No ik wil blijven. Ook voor Juan.” Hij sprak James zijn naam soms nog steeds in het Spaans uit maar als Emile verdrietig was praatte hij altijd met een lichtelijk accent. “Wat zou hij nu niet denken? Ik vind hem echt leuk. Ik wil eerlijk naar hem zijn maar dat vind ik zo lastig.” Hij keek Fenna in haar ogen aan. “Tu eres mi hermana. Jij kent mij door en door. Ik wil hem meer over mijzelf vertellen maar niet waar iedereen bij is.”

Bram Stevens
Een tongzoen?! Bram viel haast van zijn stoel af toen hij dat hoorde. Zoiets had hij nog nooit gedaan. Hoe moest hij dat dan doen? En wat nou als Veerle het helemaal niet wilde? Hij wist dat hij haar graag wilde kussen. Maar liever niet waar als zijn vrienden bij waren. Gelukkig liet Vik hem al snel weten dat een gewone kus ook goed was. Alsof hij nog een verlegen tiener was, liep hij naar Veerle toe en gaf haar snel een kusje op haar wang. Hij wist niet hoe snel hij terug moest zijn op zijn eigen stoel en hij staarde naar zijn voeten. “Inge, doen, durf of waarheid?” vroeg hij snel, om maar de aandacht van hemzelf weg te krijgen.

Fenna Roos Klok
Fenna glimlachte bij de lieve woorden van de jongen. “Ik ken het gevoel.” Zei ze tegen hem. “Jij weet ook meer over mij dan ik ooit iemand heb durven vertellen. Je weet zelfs meer van mijn geheimen af dan mijn moeder.” Zei ze tegen hem in het Spaans. “Het is alleen maar een goed teken dat het zoveel met je doet. Dat betekent alleen maar dat je hem echt leuk vind. Het is nu alleen niet de tijd en al helemaal niet de plaats om daar een serieus gesprek met hem over te hebben. Vraag hem een keer op de koffie. Als je rustig met zijn tweetjes bent. En als het bij ons thuis is, laat maar weten, ik zorg dat ik weg ben.” Zei ze tegen hem. Ze was blij dat hij een leuk iemand had gevonden. Zelf hoopte ze nog altijd om nog dichter bij Inge te kunnen komen.

Vik

Vik stond op met zijn armen over elkaar geslagen. "Hohoho! Zo makkelijk kom je hier niet van af!" Hij had geen idee of ook vanuit het spel regels aan verbonden waren ofzo. "Ik zei een zoen niet een lullig kusje wat je je bemoeizuchtige tante op een verjaardag geeft omdat je dat mens niet kunt ontlopen. Luister Bram, als je serieus iets voelt voor Veerle dan pak je dit nu goed aan en geef je die meid een echte goede zoen. Desnoods geef ik jullie 5 minuten samen in de keuken." Hij liet er maar even buiten hoe Veerle zich nu wel niet moest voelen. Hij kon in elk geval van haar verbaasde blik haast aflezen dat ze nog hoop had gehad op een echte kus en dit alleen maar haar vermoedens bevestigde die zeiden dat Bram haar helemaal niet leuk vond.

Emile
Emile keek naar Fenna en knuffelde haar. Hij wist inderdaad meer over haar dan wie dan ook. Hij kende haar en Leyla door en door. Onrustig speelde hij met zijn vingers. “Jij weet ook alles over mij. Ik vind het lastig om open te zijn naar hem. Wat nou als ie mij afwijst vanwege mijn vader? Als het kon zou ik mijn vader bellen en zeggen hoe ik er over dacht maar dat heb ik al gedaan.” Hij slikte. “Ik vind hem oprecht leuk en ik wil hem ook wel een keer uitnodigen in ons huis en hem meenemen naar Comic Con. Ik wil hem mijn wereld laten zien.” Hij veegde zijn tranen weg en kneep in Fenna haar hand. “Ik ben zo blij dat jij James en mij goedkeurt.” En gaf haar een liefdevolle kus op haar hoofd. “Zullen we maar naar binnen gaan voor we de goeie roddels gaan missen?”

Inge
Inge keek toe hoe Bram Veerle ongemakkelijk een kus gaf. Het was ook wel schattig om te zien. Ze schrok even toen Bram aan haar vroeg wat ze zou kiezen. Ongemakkelijk nam ze een slok van haar wijntje. Inge had namelijk geen idee wat ze aan haar zouden vragen als ze een optie zou kiezen. “Ik kies durf.” Dat zat er goed tussenin. Inge hield van open en eerlijkheid maar ergens hoopte ze gewoon op een leuke vraag.

Bram Stevens
Boos keek Bram Vik aan. Waar dacht de jongen wel dat hij zich mee moest bemoeien? Al was het ook wel zijn eigen schuld. Vik woonde eenmaal bij hem en natuurlijk wist de jongen dat hij Veerle leuk vond. Maar hij had hem gewoon moeten zeggen dat hij niks ermee wilde doen. Of eigenlijk meer durfde te doen. Want wat nou als het dadelijk met hem zo af liep zoals het met zijn familie had gedaan? “Vik.” Siste hij dan ook tussen zijn tanden door. Hij voelde zich voor het blok gezet. Alsof hij wel moest, omdat hij het anders altijd te horen zou krijgen. Hij stond op en liep naar Veerle toe. “Het spijt me.” Zei hij zachtjes tegen haar, waarna hij deze keer een kus op haar lippen drukte, die langer duurde dan dat in eerste instantie zijn bedoeling was. Met een knalrode kop liep hij daarna terug naar zijn stoel en stoel ongemakkelijk zijn ene over zijn andere been heen. “Blij nou.” Zei hij boos tegen Vik. Daarna keek hij naar Inge, die durf had gezegd en besloot zijn aandacht daarop te verleggen. “Oke.” Zei hij bedenkelijk. “Of eet een eetlepel cacao. Of doe een trust fall met iemand. Of-“ Hij probeerde nog wat leuks te bedenken. Stiekem had hij in zijn hoofd dat ze Vik zijn mond maar moest dichttapen en hem aan een stoel vast moest binden, maar dat zou alleen maar meer laten zien dat hij zich ongemakkelijk voelde door de actie van Vik. “Of doe een handstand en eet dan een van die chocolaatjes op. Drie keuzes. Welke word het?” vroeg hij aan haar.

Fenna Roos Klok
“Als hij jou afwijst vanwege je vader, dan is hij niet de ware. Als jullie echt bij elkaar horen, dan steunt hij je. Dan maakt het niet uit wat de omstandigheden zijn.” Zei ze, waarna ze Emile even een knuffel had die hij toch echt wel nodig had. “Dan maken we er naar Comic Con mooi een dubbel date van. Neem ik Inge mee, als ik ooit tegen haar durf te zeggen hoe ik me voel en neem jij James mee.” Zei ze. Ze glimlachte bij zijn woorden en bij de kus op haar hoofd. “Natuurlijk hermano. Zolang jij gelukkig bent. En laten we inderdaad naar binnen gaan.” Zei ze. Toen ze binnen kwamen, werd er net door Bram en Veerle gekust en ze floot. “Eindelijk!” Riep ze vrolijk uit, al leek Bram naderhannd niet heel blij te zijn. Fenna rolde met haar ogen waarna ze weer plaats nam.

Veerle

Veerle voelde zich vreselijk ongemakkelijk. Ze had dan ook het idee en waarschijnlijk letterlijk een hoofd zo rood als een tomaat. Het feit dat Bram haar nu wel degelijk zou gaan kussen echter om alleen maar van Vik af te zijn deed haar pijn. Waarschijnlijk was dat ook dan de reden dat hij zei "het spijt me". Wonderbaarlijk duurde de kus best wel lang en was hij best fijn.
Veerle had eerder verwacht dat Bram haar opnieuw vluchtig zou kussen. Veerle was nu helemaal compleet verwaterd. Bram bleef haar maar tegenstrijdige signalen geven. Hier kon ze niks mee. Dan werd ze nog liever gewoon keihard afgewezen. Nu hield ze toch steeds hoop, waar uiteindelijk toch steeds haar hart een klein beetje werd gebroken. Veerle stond op. "Excuseer mij even." Ze had even een momentje voor zichzelf nodig om zichzelf te herpakken en eerlijk gezegd moest ze ook echt! naar het kleinste kamertje.

Vik:

Vik haalde simpelweg zijn schouders op. "Wat? Kijk mij niet aan! Ik ben dit spel niet begonnen en hen de regels niet gemaakt. Had je gewoon meteen de opdracht moeten uitvoeren." Hij wisselende even een blik met Fenna waaraan je af kon lezen dat hij er ook niks meer van begreep. Waarom zo moeilijk doen als ze de liefde van hun leven voor elkaar konden zijn? Liefde hoorde toch juist mooi te zijn?!? Niet ongemakkelijk en pijnlijk.

Inge
Inge bekeek de situatie. Ze vond het sneu voor Veerle en Bram. Haar mening was dan ook dat het niemand wat aan ging wat ze voor elkaar voelde, het was wel super duidelijk dat ze iets voor elkaar voelde. Ze stond op en liep richting de wc. Ze klopte op de deur. “Veer? Alles okee?” Ze ging op de traptrede zitten. “Het is okee om je wat verward te voelen. Wat de rest deed was niet chill maar ik kan mij voorstellen dat ze het niet slecht bedoelden.”

Emile
“Het zou super leuk zijn als je Inge mee zou nemen naar Comic Con.” Hij liep achter Fenna aan naar binnen. Er was echter een bijzondere situatie ontstaan. Hij begreep er alleen niks van, op dit moment had hij alleen oog voor James. Rustig ging hij naast hem zitten en pakte zijn hand. “Het spijt me. Ik had niet zo weg moeten lopen. Als we met zijn tweetjes zijn dan leg ik het nog aan je uit maar weet dat het niks met jou te maken heeft.” En hij kneep liefdevol in de hand van James.

Bram Stevens
Als hij het al niet zeker had geweten, wist hij het nu wel. Veerle had hele fijne, warme lippen. Ze had van die lippen, dat als je je ogen dicht deed, je ze alsnog kon voelen. Hij was er zelf stil van geworden. Hij wilde dat soort gevoelens helemaal niet. Hij kon er alleen anderen maar meer pijn mee doen. Hij kon het niet maken om Veerle eerst hoop te geven en dat hij dan m één of andere reden verdween. Een ongeluk bij een brand was zo gebeurd, of hij er nou voor koos of niet. Hij keek toe hoe Veerle op stond en er vandoor ging, gevolgd door Inge. “Als jullie twee je nu eens nergens mee bemoeien. Jullie maken alles alleen maar veel moeilijker.” Zei hij boos tegen de twee, waarna hij vooral Vik nog even wat langer aan bleef staren. Die wist goed waar hij op doelde en aan zijn blik kon de jongen ook vast wel voorspellen dat hij er thuis ook nog genoeg van zou gaan horen.

Fenna Roos Klok
“Ja he! Dan maken we er mooi een dubbel date van.” Zei ze vrolijk. Dat zou ze helemaal geweldig vinden. Toen ze zich weer binnen bij de groep voegden, keek ze verbaasd naar Veerle die weg liep, gevolgd door Inge. Ze hoorde de woorden van Bram en rolde met haar ogen. “De enige die het moeilijk maakt, ben jij.” Zei ze tegen de jongen. Ze keek naar Emile, die zachtjes wat tegen James zei en glimlachte. Dat ging wel goed komen met die twee.

[b]Noah Meijer[/b[
Het spel liep een beetje uit de hand. Hoewel Noah het prima vond, graag zelfs, dat er wat pittige opdrachten en vragen tussen zaten, was dit niet de bedoeling geweest. Hij had gehoopt dat het spel al snel op hemzelf terug gedraaid was en dat hij Bo had kunnen kiezen. Hij wist zeker, dat ze doen had gezegd en dan had hij het wel geweten. Toch wilde hij haar vanavond vragen. Romantisch zo, met zijn vrienden erbij. Toch? Maar nu was er alleen maar rumoer ontstaan. Inge en Veerle waren weg. Al waren Emile en Fenna gelukkig net terug. Hij liep eventjes weg om vervolgens met een fles champagne terug te komen. Die zette hij midden op tafel, waarna hij zich naar Bo omdraaide, die hem al een beetje raar aan het aankijken was. “Lieve, mijn allerliefste Bo-“ begon hij. “-het verloopt allemaal niet helemaal volgens plan. Ik hou zo ontzettend veel van je. Je maakt van mij een beter mens dan ik ooit had durven dromen.” Hij kuste haar hand, waarna hij een doosje uit zijn binnenzak haalde en op één knie ging zitten, terwijl Bo daar al stond te huilen, met haar handen geschrokken voor haar mond. “Lieve Bo, wil je met me trouwen?” Als de dames nog steeds bij de toiletten waren, dan nog hadden ze de luide, juichende JA van Bo vast wel gehoord. Hij omhelsde haar en ze kusten misschien iets intiemer dan ze zouden moeten doen voor hun groep met vrienden. Toen ze elkaar eenmaal los lieten, zei een geëmotioneerde Noah: “Oke, wie wil er champagne?”

Skip naar de volgende dag

Vik

Vik had de wind van voren gekregen van Bram zodra ze thuis kwamen. Dat hij zijn eigen graf had gegraven wist hij zelf ook wel maar zonder zijn plannetje van gisteravond zou Bram nooit in actie komen. Echter was zijn plan nog niet klaar. Hij had een blind date voor Bram en Veerle geregeld. Echter had hij het aangekondigd als een etentje met de vriendgroep en de andere gevraagd niet te komen opdagen. Als Veerle en Bram van te voren zagen dat men afbericht gaf omdat zij al andere plannen hadden, kon hij er van te voren al vanuit gaan dat het in de soep liep. Zelf had hij echter ook nog andere plannen maar hij had alles geregeld met het restaurant dus dat zat goed.

Hij zou zelf namelijk nog zoals beloofd langs gaan bij Inge en Julia om de "monsterspray" te brengen. Hij had smiddags wat dingetjes gekocht voor de spray en nog een cadeautje voor Julia. De spray had hij onderandere opgeleukt met glitters en stickers.

Vik kwam de straat ingelopen toen hij zag dat er al iemand voor de deur stond bij Inge. Hij hield wat afstand en wachtte daar netjes tot dat die geen weg zou gaan. Echter zat hem iets niet lekker. Hij kwam toch iets nader zodat hij polshoogte kon nemen.


Guusje

Guusje had een wat minder fijne dag. Mees was toch ziek geworden en had de gehele nacht overgegeven. Gelukkig leek haar zoontje langzaam aan iets op te knappen en had hij inmiddels iets gegeten. Saampjes lagen ze op de bank onder een dekentje. Guusje zocht een film voor Mees uit. Ze voelde haar mobiel in de broekzak trillen. Ahh, van James. Wat was het ook een schat. Hij wenste Mees beterschap. Zelf appte ze terug dat hij van zijn date met Emile moest genieten. En zette vervolgens de film aan.

James

James had Emile uitgenodigd voor een filmavond bij hem thuis. Hij wilde wat tijd voor hun tweetjes gezien het gisteravond wat ongemakkelijk was geweest tussen hun. Beide hadden wel hun excuses gemaakt maar hij wilde gewoon de tijd om Emile rustig beter te leren kennen zonder invloeden van buitenaf.
Hij had zich weer vreselijk lopen uitsloven en was bezig om de tafel gereed te maken voordat Emile zou arriveren. Hij had een bak chips en popcorn maar ook een kaasplankje gemaakt. Zelfs groentes met dip gezien die niet alleen maar snacks op tafel wilde zetten. Oh God waarom was die ook zo onwijs zenuwachtig

Veerle

Eigenlijk wilde Veerle in eerste instantie helemaal niet naar het etentje gaan, gezien ze nu twee dagen achter elkaar Lily alleen liet. Lily had zich uiteraard prima vermaakt bij Lydia en zelfs het logeren was goed gegaan. Het was haar moeder die haar had overgehaald toch te gaan en er op stond dat zij wel op Lily zou letten. Volgens de moeder moest ze juist lekker genieten van de eigen leven. Ze kwam aangelopen zag Bram voor de deur staan. Even was ze van plan om weer om te draaien en naar huis te gaan maar kom op Verbeek je laat je niet zomaar kennen.
"Hay, zijn de andere er nog niet?",vroeg ze aan Bram. Ze speelde met de handen om zich een houding te geven. Er kwam een over naar de deur gelopen. "Mevrouw Verbeek en meneer Stevens?" Veerle knikte. "Uw tafel is gereed." Veerle trok een wenkbrauw op. Wat had dit nu weer te betekenen?

Inge
Inge zat met haar handen in het haar. Ze zou met Fenna wat leuks gaan doen en Julia zou naar Guusje gegaan zijn die in dezelfde buurt woonde maar Mees was onverwacht ziek geworden. Ze wist totaal niet wat ze nu moest doen; ze wilde haar moeder en zusje ook niet vragen want die kwamen meestal oppassen. Toen de deurbel ging maakte ze hem dan ook onrustig open. “Ha Fen…” Maar toen ze zag wie het was wilde ze de deur dicht doen maar Jack deed zijn voet er tussen. “Jack ik wil dat je weggaat je hebt hier niks te zoeken.” Ze deed de deur iets verder open maar ze bleef wel in de opening staan. “Ik heb hier zeker wel wat te zoeken, mijn dochter woont hier.” Inge keek hem aan en begon schamper te lachen. “Ik moest van jou een abortus plegen weet je nog? Je wilde haar niet dus je verdient haar ook niet.” In Jacks ogen was woede af te lezen. “Jij hebt niet het recht om mijn kind bij mij weg te houden.” En hij greep haar ruw beet. “Auw Jack je doet mij pijn! Ik wil dat je weggaat.” “Mama?” Hoorde ze een klein stemmetje zeggen. Julia was op het lawaai afgekomen. “Juul ga naar de woonkamer. Alles is okee.” Zei Inge tegen Julia maar ze kende Julia langer dan vandaag die ging niet zomaar weg maar toch droop ze af naar de woonkamer. Inge haalde even opgelucht adem, ze had alleen niet door dat Julia stiekem langs de deur van de woonkamer bleef kijken. “Jack laat me los.” Ruw liet hij haar los. “Jij hebt recht van vaderschap verpest door afstand te nemen van mij en haar. Ik wil dat je mij met nu met rust laat anders bel ik de politie en is je kans op voogdij nog kleiner dan ie nu al is.” Ze keek hem kwaad aan. Ze zag dat zijn handen trilde en voor ze het wist sloeg hij haar in het gezicht. Ze deinsde achteruit en viel op de grond. Julia hoorde ze huilen.

Emile
Emile was zijn haar nog aan het doen. Vanavond zou hij naar James toe gaan. Ze hadden afgesproken dat ze een filmavond zouden houden. Ook zou Emile James de waarheid vertellen waarom hij gisteren was weggelopen. Hij hoopte dat James hem niet anders ging zien na dat hij verteld had wat er met zijn ouders had afgespeeld. Hij deed zijn jack goed en liep toen naar de woonkamer. “Fen ik ga. Veel plezier met Inge en hopelijk is haar gevoel wederzijds.” Hij kuste Fenna op haar hoofd. Hij checkte nog even of ie alles had en liep toen de deur uit. Na een stukje rijden stopte hij bij James zijn woning. Hij haalde diep adem en belde aan.

Bram Stevens
Bram was alleen op zijn motor. Vik wilde eerst nog langs gaan bij Julia en hoewel hij een lift aangeboden had, vond de jongen het niet nodig. Want ondanks dat hij boos was (en nog steeds) op de stomme actie van Vik, had hij alsnog het liefst samen willen gaan. Hij was de eerste. Snel keek hij op zijn horloge. Nee zo overdreven vroeg was hij er nu ook weer niet. Hij was wel wat te vroeg, maar he, dat hoorde er toch zeker bij? Liever te vroeg dan te laat. Van alle mensen die vervolgens als eerste kwam op dagen, was het Veerle. Met een blos op zijn wangen en een verlegen ‘hey’ begroette hij haar. Hij schudde zijn hoofd. “Nee, wij zijn de eerste.” Hij durfde haar niet goed aan te kijken. Verbaasd keek hij op toen er een ober naar hen toe kwam gelopen, hen bij naam noemden en vervolgens naar de tafel bracht. “Maar we zijn nog lang niet compleet.” Zei hij. Vol verbazing keek hij naar het kaartje wat op hun tafel stond. “Vik.” Siste hij boos tussen zijn tanden door. Hij draaide zich naar Veerle om, al durfde hij haar niet recht aan te kijken. “Vik heeft ons opgezet voor een date.” Zei hij tegen haar, waarna hij een keer slikte. “Ik- Ik weet niet of je dat wil?” vroeg hij aan haar.
OOC: Als ze ja zegt op de date, dan mag je zeggen dat Bram als een echte gentlemen haar stoel voor haar naar achteren schuift en hij zelf daarna plaats neemt.

Vik

Vik kwam van zijn verstopplek gezien het totaal uit de hand voor de deur van Inge leek te dreigen. Het geen wat hij had gezien gezien en had opgevangen zei hem genoeg om in te grijpen. "Vik!",hoorde hij blij een bedroefde Julia zeggen. "Julia naar binnen." Het meisje bleef staan. "Julia, nu! Dit is tussen de grote mensen." Het was niet zijn bedoeling om te snauwen tegen het meisje. Ze had immers niks fout gedaan maar hij moest zorgen dat ze verder niks zag. Hij kon Jack niet aanpakken in haar bijzijn. Hij wachtte tot de deur dicht was en greep toen Jack in zijn kraag en smeet hen over de deuropening. "Blijf met je poten van haar af. Ik zou maar maken dat je wegkomt voor ik je gezicht verbouw en vervolgens de politie bel. Ik verzin wel iets waardoor je jarenlang de bak indraait, onderkruipsel. Als je de lef hebt om na jaren hier voor de deur te staan had je die zelfde lef jaren eerder moeten tonen en een vader voor je kind moeten zijn. Laat eerst maar eens zien dat je de titel papa waardig bent voordat je de voogdij gaat lopen opeisen." Hij hees Jack overeind. "En nu wegwezen!" Hij smeet Jack weer  neer en liet hem wegkruipen voordat die nog een paar dringende stappen in zijn richting deed.
Toen Jack zo goed en wel uit beeld was verdwenen liep die terug naar binnen en hielp Inge overeind. "Zijn jullie oké?"

James

James had nog honderd keer de tafel gecheckt, zijn haar en outfit. Zelfs een paar keer op het punt gestaan om zichzelf nog om te kleden maar daar had hij nu geen tijd meer voor. De bel ging immers. James haalde een paar keer diep adem voordat hij open deed. Zijn hart maakte meteen saltos bij het zien van de jongen in de deuropening. "Hay. Kom verder. Fijn dat je er bent. Kon je het makkelijk vinden?" Hij liet Emile binnen. 'Kan ik je jas aannemen? Je schoenen mag je uitdoen als je dat fijner vind."

Veerle

Veerle was mee naar binnen gelopen. Wat had dit te betekenen? Ze nam het kaartje over van Bram. Veerle zuchtte. Ze had het kunnen weten na gisteren. Vik werd bedankt! Dit werd de meest ongemakkelijke avond van de leven. "Uhh.  Laten we maar gewoon wat gaan eten. De rekening is immers al betaald. Het zou zonder zijn om er geen gebruik van te maken. Vik vermoorden we na afloop wel." Bram hield als een echte gentleman haat stoel voor haar naar achteren en ging vervolgens zelf zitten. Ze glimlachte wat ongemakkelijk. De ober bood hun een drankje aan. De bestelde een wijntje.  Die had ze nu wel nodig. Veerle bestudeerde de menukaart maar eigenlijk zag ze totaal niet wat er stond. Ze slikte. "Waarom heb je me nooit meer teruggebeld?"

Inge
Inge keek Vik dankbaar aan. Haar wang voelde beurs maar daar besteedde ze geen aandacht aan. Het enige wat nu door haar hoofd spookte was hoe het met Julia ging. Ze liep naar de woonkamer en tilde Julia op die op de bank was gaan zitten met Pinkie in haar armen. Ze zag dat Julia nog steeds huilde. “Het is okee lieverd. Die man is weg. Vik heeft hem weggejaagd.” Ze kuste haar en Julia keek haar met betraande ogen aan. “Mama au.” En Julia wreef over Inge haar wang. “Het is niks schat.” Loog ze. Ze wilde niet dat Julia zich nog meer druk ging maken. Inge probeerde het kloppen van haar wang te negeren. Ze zette Julia weer op de bank en keek op de klok. Shit ze had al bij Fenna moeten zijn en ze had geen oppas. Onrustig zette ze Peppa Pig op de tv aan en liep naar de keuken. Uit de vriezer haalde ze een pak bevroren doperwtjes, rolde het in een theedoek en drukte het tegen haar wang aan. “Ik zou naar Fenna gaan en Julia zou ik naar Guusje brengen maar Mees is ziek geworden. Ik dacht dat het Fenna was die voor de deur stond….ik had het kunnen weten dat hij op een dag voor haar zou komen.” Ze ging aan de keukentafel zitten en zag dat Julia helemaal in Peppa Pig zat. Ze haalde met trillende handen haar telefoon uit haar zak en probeerde Fenna te appen. Na Fenna geappt te hebben keek ze naar Vik. “Misschien zeg ik Fenna wel af. Ik kan Julia niet alleen laten.”

Hey Fenn, ik kom aan, er kwam wat tussen. Srry ik leg het nog uit.

Emile
Emile keek op toen de deur open ging. Hij begroette James enthousiast en liep naar binnen. Hij zette zijn schoenen in de gang en keek rond. “Leuke woning. Het was niet heel moeilijk te vinden dankzij de telefoon.” Hij speelde onzeker met zijn vingers. Ook al had hij James al een paar keer gezien toch voelde hij zich nog een beetje opgelaten. Hij was ook gespannen want Emile zou vertellen wat er de afgelopen avond gebeurd was bij Inge.

Fenna Roos Klok
Fenna had Emile veel plezier gewenst. Zelf was ze nog bezig met haar haren. Normaal had ze het als ze met vrienden was het gewoon los zitten en had ze alleen voor werk haar haren op een staartje. Maar dit zag Fenna echt als een date en dus deed ze ook echt haar best om zich mooi te maken. Ze maakte aan de zijkant van haar haren aan één kant een mooie vlecht en had zich lichtjes opgemaakt. Ze was normaal niet zo van de make up, maar ze wilde er mooi uit zien voor Inge. Ze had zelfs zo haar best gedaan door een nieuwe jurk te kopen. Eentje waar niet meteen uit bleek dat ze een nerd was, maar eindelijk eens iets nets en volwassen. Ze zouden immers samen gaan eten. Onderweg in de auto kreeg ze een berichtje. Hey Fenn, ik kom aan, er kwam wat tussen. Srry ik leg het nog uit. Ze was er eigenlijk op tegen om in de auto te appen, maar ze moest even Inge wat terug sturen. Dus stuurde ze tijdens het rijden door:Ik kwam jou ophalen, remember :* Ik ben onderweg.
Het duurde niet heel lang voordat ze bij Inge voor parkeerde. Op fijne schoenen stapte ze dan wel de auto uit. Ze bekeek haar haren nog eens even in de spiegel om te zien of ze er goed uit zag. Ze belde aan bij de deur, niet wetend dat er echt iets serieus zojuist gebeurd was.

Bram Stevens
Bram stemde in met Veerle. Ze waren hier nu immers toch. Er kwam een ober aan om hun drinken op te nemen. Veerle bestelde een wijntje en hoewel Bram daar erg graag aan mee deed, was hij wel op zijn motor hier. Hij bestelde een 7-up, waarna hij even naar Veerle glimlachte. Met een blos op zijn wangen bekeek Bram de kaart. Hij wist niet goed wat hij moest bestellen. Hij zat ook eventjes met zijn mond vol tanden. Hij probeerde wat tijd te rekken door wat langer naar de kaart te staren. Niet dat hij echt door had waar hij naar aan het kijken was. Zijn wangen werden alleen maar roder, tot zijn hoofd op een gegeven moment knalrood was. “Ik- eehm-“ Hoe kon hij dit het makkelijkst uitleggen zonder Veerle te beledigen. Want het had ook echt helemaal niks met Veerle te maken. Het lag helemaal niet aan Veerle. Of eigenlijk juist wel. “Ik- Ik wil niet ineens bij iemand wegvallen.” Zei hij zachtjes, terwijl hij naar zijn handen keek die hij op zijn schoot had liggen. Hij besefte nu pas juist dat het allemaal aan Veerle lag. Hij gaf te veel om haar en om Lily. Hij deed zijn mond open om wat te zeggen, maar het duurde nog eventjes voordat er wat woorden uit kwamen. “Ik geef gewoon te veel om jou en om Lily. Ik wil niet gelukkig zijn met een leuke vrouw en een familie om vervolgens weg te vallen door mijn werk. Ik wil jullie gewoon geen pijn doen.”

Vik

Vik was inmiddels naar Julia gelopen. Hij ging voor haar op de grond zitten. "Sorry Julia, dat Vik boos op jou werd maar ik wilde niet dat jij zou zien dat Vik die gemene meneer ging wegjagen. Oké? Vik is niet boos op jou. Ik kwam juist de monsterspray brengen en ik heb nog een cadeautje voor jou." Hij gaf Jij het cadeautje. Hij had een voorleesboek van Olaf gekocht. Julia dankte hem met een knuffel. "Sorry, dan was ik het alsnog geweest. Ik had gezegd dat ik nog langs zou komen om de spray te brengen." Hij kwam weer overeind. "Oh, uhh ja dan ga ik maar weer. Kan je moeder of je zus niet oppassen? Of misschien vind Fenna het wel niet erg om hier te blijven en een film te kijken als Julia op bed ligt." Niet snappende dat Inge misschien juist hoopte dat Vik aanbood om op te passen. Hij had immers gister toch duidelijk gemaakt dat hij geen geschikte oppas was.

James

James dankte Emile voor zijn compliment. Hij liep richting de keuken die grensde aan de woonkamer. "Wil je wat drinken? Ga tevens gewoon lekker zitten hoor." En wees naar de bank.
"Koffie, thee of wil je iets fris? Ik heb cola of Fanta." James hield een paar keer diep adem. Hij was zo niet zichzelf nu, normaal gesproken had die nooit zenuwen gehad voor een date of iets. Maar bij Emile voelde die zich echt zo giechelend verliefd klein meisje.

Veerle

Veerle slikte even. Ze kon zichzelf ergens ook wel voor de kop slaan. Hier had ze nooit bij stilgestaan,dat Bram bang was dat de geschiedenis zich zou herhalen. Ze had gedacht dat Bram gewoon een lompe eikel was die haar had gekust en vervolgens gewoon had laten stikken. De ober kwam vragen of ze al een keuze hadden gemaakt. "Uhm.. mogen we nog een momentje? Dank u.",stamelde ze. Ze wilde net Bram vertellen hoe zij er zelf over dacht. "Sorry, zo had ik er nooit over nagedacht. Ik dacht dat ik verkeerd begrepen had wat we elkaar leuk vonden. Of juist geen blauwtje wilde lopen en mij daarom ontweek. Maar eerlijk het voelde elke keer een beetje of mijn hart werd gebroken als je mijn signalen ontweek. Ik bleef toch hoop houden dat er meer tussen ons was dan vriendschap." Ze nam een slokje van de wijn. "Ik wil niet de zelfde fout maken als toen we op school zaten. Toen heb ik nooit durven zeggen wat ik voor je voelde. Maar ik wil niet opnieuw de kans mislopen om de rest van mijn leven met mogelijk mijn grote liefde door te brengen. Begrijp mij niet verkeerd: Maar mocht je ooit iets overkomen dan breng ik de resterende tijd die je hebt liefste door met jou en Lily."

Inge
Inge keek toe hoe Julia Vik bedankte met een knuffel. “Ow super lief van je Vik. Olaf is haar favoriet.” Ze hoorde de bel en keek op de klok. Shit dat zou Fenna zijn. Ze was vergeten dat Fenna haar zou komen halen. Ze stond op en liep naar de deur. Ze veegde haar tranen weg en deed de deur open. “Hey Fenna leuk dat je er bent. Uhm zou je nog even naar binnen willen komen?” Ze liep Fenna voor en zag dat Julia op Fenna af rende. “Tante Fenna!” Riep ze blij uit. “Ome Vik hier.” En Julia leidde Fenna mee naar de keuken. “Owja Vik kwam de spray brengen. Ik heb alleen geen oppas. Guusje zou oppassen maar Mees werd ziek en ik heb geen tijd gehad om iemand anders te regelen.” Ze merkte dat haar wang weer begon te kloppen en zette gauw de theedoek met bevroren doperwtjes tegen haar wang. Ze keek een beetje ongemakkelijk naar Fenna, hoe ging ze nou aan haar vertellen wat er net was gebeurd?

Emile
Emile glimlachte naar James. “Wacht even. Ik heb nog iets voor je gekocht.” Hij had in de winkel nog een bioscoopbon gekocht met daarbij popcorn en bier. Hij wist totaal niet zeker of James van bier of popcorn hield maar hij vond het leuk om hem wat te geven. Hij gaf het cadeautje en ging op de bank zitten. “Uhm doe maar cola. Ik ben met de auto dus ik wil graag de Bob blijven tenzij je mij uitnodigt om te blijven slapen.” Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan toen hij dat laatste zei. “Sorry. En ik ben je nog een uitleg verschuldigd maar laten we eerst rustig even wat drinken. Ow ja ik heb nog wat meegenomen.” Hij tilde de taartdoos op en zette het op het aanrecht. “Ik bak taarten als hobby.” Al wilde hij dolgraag dat het meer dan een hobby zou worden en daarom wilde hij ook stoppen met zijn werk in het leger. Zijn droom was een eigen banketbakkerij maar zijn vader had dat altijd tegengehouden want die vond dat het geen echt mannenwerk was.

Fenna Roos Klok
Fenna zette haar liefste glimlach op toen de deur open ging, maar die verdween al snel toen ze de rode plek op Inge’s wang zag. “Ja, tuurlijk.” Zei ze toen Inge haar binnen uit nodigde. Het verbaasde haar dat Julia met een vrolijke ‘tante Fenna’ naar haar toe kwam. Ze had het niet echt goed aangepakt de laatste keer, maar het meisje was wel blij om haar te zien. Niet veel later stonden ze in de keuken. “Oh, ik dacht dat Vik je oppas was, aangezien hij er is.” Zei ze eventjes, terwijl haar hersens een beetje de situatie probeerde op te vatten. Het was genoeg toen Inge ook nog eens een zak met bevroren erwtjes tegen haar wang aan hield. “Oke, genoeg. Wat is er gebeurd?” vroeg ze, terwijl ze merkte dat ze onbewust toch even omschakelde naar officier Klok, in plaats van gewoon Fenna.


Bram Stevens
De ober kwam en Bram was stiekem wel blij met de afleiding. Echter stuurde Veerle hem weg en hij keek haar eventjes aan, waarna hij al snel weer weg keek. Al helemaal toen hij hoorde dat hij haar pijn had gedaan. Waarom vond ze het goed om met hem te eten? Ze zou dan toch juist boos op hem moeten zijn? Bram leunde even achterover en sloot zijn ogen. Dit was dus precies waarom hij zoiets niet wilde. Hij wreef een keer over zijn gezicht heen. Dit ging helemaal de verkeerde kant op. “Ik heb nog zo tegen Vik gezegd dat hij zoiets niet moet flikken, echt. Ik heb het hem allemaal precies uitgelegd.” Zei hij tegen haar, waarna hij zijn hoofd schudde. “Het spijt me Veerle, maar ik-“ Hij beet op zijn lip. “Ik wil jullie niet ongelukkig maken.”

Vik

Vik glimlacht. "Heb ik toch goed gegokt. Ik had eerst een boekje van Minnie Mouse in mijn handen. Kunnen jullie die mooi samen lezen voor het slapen gaan." Vik wilde net aanstalten maken om weer te gaan. "Nee, nee. Ik kwam zoals Inge al zei alleen die spray brengen en een cadeautje zoals beloofd. Ik ga weer dan kunnen jullie toch nog samen tijd door brengen." Opeens voelde die getrek aan zijn broekspijp. "Oom Vik oppassen?" Die bambi oogjes er ook bij. Waarom waren kinderen zo goed in manipuleren? Het zou verboden moeten worden! Hier kon die toch geen "nee" tegen zeggen. Hij keek hulpzoekend naar Inge. Kon ze niet gewoon alsnog de moeder bellen of wie dan ook om op te passen? "Ik kan dit niet. Ik weet echt niet wat ik niet als ze straks moet huilen als je weg bent of hoe je een luier moet verschonen.",fluisterde die Inge toe.

James

James bleef staan. Hij was benieuwd wat Emile voor hem gekocht had. Bedankt nam hij het cadeautje aan en maakte het open. "Oeh, lief. Dank je wel. Die bom ga ik zeker goed gebruiken. Misschien kunnen we binnenkort er samen gebruik van maken. De popcorn bewaar ik nog even, gezien ik net popcorn op tafel heb gezet. Wil jij het biertje? Ik ben niet zo erg fan van bier." De popcorn legde die in elk geval weg in een keukenkastje.
"Mag ik je een knuffel en kus geven als dank?" Hij wilde niks onverwachts doen na gisteren. James schonk twee glazen cola in maar schrok van Emile zijn woorden. "Ik uhhh... begrijp me niet verkeerd. Zeker als je drinkt heb ik uiteraard liever niet dat je rijdt en stuur men savonds laat liever niet meer de weg op, maar ik... ga niet meteen met iemand naar bed ook al zou ik het uiteindelijk wel willen. Maar je mag best op de bank slapen." In zijn bed klonk ook meteen zo raar, vandaar dat die deze optie gaf.
De verrassingen bleven komen. "Dat had je niet hoeven doen."
James keek ademloos naar de taart. Hij proefde met zijn vinger stiekem een beetje. "Dit is kei lekker. Als je ooit stopt bij het leger kan je hier goud geld mee gaan verdienen." James beetje op zijn lip. "Ik heb alleen niks voor jou en nu voel ik me hierdoor je verschuldigd om minstens op drie etentjes te trakteren."

Veerle

Veerle zuchtte. Hij luisterde gewoon niet! "Als Vik dit niet had geflikt dan hadden we hier nu niet gezeten en hadden we dit niet kunnen uitpraten." Ze dronk de glas wijn leeg. "Je luistert gewoon echt niet hé?!? Ik zeg net dat ik ongelukkig zou zijn zonder jou omdat ik dan mijn grote liefde zou lagen lopen. Bram verd... ik hou van je, gek!" Ze sprak iets luider dan haar bedoeling was. Een aantal mensen keken dan ook verbaasd om in hun richting.
"Je geeft ons geen eens een kans." Veerle wenkte de ober. "Kunnen we wat bestellen en meenemen?" Ze wilde nu het liefste gewoon naar huis, naar Lily.

Inge
Inge keek naar Julia die Vik smekend aan keek. Ze kende die blik uit duizenden en na drie jaar was Inge er nog steeds gevoelig voor. Ze schrok van Fenna haar toon en ze ging huilend aan de keukentafel zitten. Inge kon dit gewoon niet meer. Julia keek haar moeder geschrokken aan. “Mama dietig?” Inge keek naar Julia. Ze wilde niet dat haar dochter haar zo zag. Ze wilde juist de sterke mama voor haar zijn. Een mama waar ze naar op kon kijken. Ze gebaarde naar Julia dat ze inderdaad verdrietig was maar dat ze zich geen zorgen hoefde te maken en dat Julia nog eventjes wat langer tv mocht kijken totdat er een oppas was. Julia keek haar bedenkelijk aan maar ging toen maar verder kijken naar Peppa Pig. Toen Inge eenmaal het gevoel had dat Julia inderdaad tv aan het kijken was keek ze naar Fenna. “Ik…het is Jack. Je…je weet dat hij al een tijdje aan het proberen is om voogdij over Julia te krijgen. Daarnet ging de deurbel en ik dacht dat jij het was.. maar het was Jack. Hij wilde Julia zien. Ik weigerde en vroeg hem vriendelijk of ie weg wilde gaan. Hij ging niet weg. Toen werd ie gewelddadig, hij greep mij vast. Toen ie Julia zag liet ie los en ik zei tegen hem dat ie nu echt weg moest gaan anders haalde ik de politie erbij. Hij werd nog bozer en toen sloeg hij me. Op dat moment kwam Vik er aan en die heeft hem weggestuurd.” Ze slikte en keek toen naar Vik. Ze wist dat hij had gezegd niet goed om te kunnen gaan met kinderen maar Julia vond Vik fantastisch. “Vik alsjeblieft…ik zou het niet zomaar vragen als ik andere opties had. Mijn tweelingzus zit in het buitenland en mijn moeder heeft al ruzie met mijn vader omdat ze elke keer oppast op Julia. Alsjeblieft…ze draagt luierbroekjes dus dat is niet zo moeilijk dat werkt hetzelfde als een onderbroek, ze is dol op pannenkoeken en is over het algemeen geen snelle huiler. Kijk desnoods Frozen met haar. Alsjeblieft…” En ze keek hem smekend aan. “Vik blief….” Julia was weer naar Vik gekomen en keek hem met Bambi ogen aan.

Emile
Emile grinnikte. “Een biertje kan wel. Het is overigens mijn favoriete bier.” Hij keek even naar James en toen speelde hij onzeker met zijn vingers. “Ik…ik wil wel blijven slapen.” Zei hij zachtjes en hij kleurde rood. Emile zou graag bij James in bed willen liggen. Er hoefde niks te gebeuren, zo ver waren ze nog niet eens. Hij keek met een glimlach toe hoe James proefde van de taart. “Fenna baalde wel lichtjes dat die taart niet in huis bleef.” Hij bloosde en keek naar James. “Ik hoef ook niks. Ik bak met alle plezier taarten. Taart kan iemand gelukkig maken. Ik heb wel eens aan een dakloze een stuk taart gegeven in plaats van geld. Ik zou er dolgraag wat mee willen doen. Als kleine jongen wilde ik bakker worden, taartenbakker, maar mijn vader die uhm…die werkt voor de regering in Buenas Aires en die vond dat bakker worden niet een mannenberoep was. Ik ben door hem in het leger gegaan omdat ik…ik wilde zijn goedkeuring. De band tussen mij en mijn vader is niet heel goed.” Hij slikte en keek naar de taart. “Sorry ik wil deze avond niet te grimmig maken. De taart zelf is gewoon biscuit, de vulling is gemaakt van oreokoekjes en slagroom en de rest wat erop zit is rolfondant.”

Fenna Roos Klok
Fenna lachte eventjes om de reactie van Vik, maar schraapte haar keel en probeerde haar lachen in te houden. Zij zou ook niet veel beter zijn. Nee, zag je het al voor je? Fenna die een luier moest verschonen? Daarbij wilde ze wel heel graag met Inge op date en dus moest ze Vik echt te vriend houden. “Tv werkt wel toch? Worden kinderen daar niet altijd stil van?” vroeg ze. Het was een serieuze vraag van Fenna.
Maar al snel was Fenna over gegaan naar haar officiers kant. Ze ging naast Inge zitten en sloeg wat onwennig een arm om de vrouw heen, terwijl ze naar haar verhaal luisterde. Ze had zoveel woorden voor de man, maar had er niks aan om die nu uit te spreken. Wat een achterbakse lul. “Het is maar goed dat je er toevallig net was Vik.” Zei ze tegen de jongen. Ze wilde Inge steunen en zeggen dat alles goed kwam, maar ze hield niet van liegen. Ze kon niet voorspellen wat er hier precies gebeurde. “Het is goed, ik ga zorgen dat jij een camera systeem krijgt en hij niet zomaar meer binnen kan komen.” Zei ze. Better Safe Then Sorry.
“Waarom gaan wij niet lekker met zijn tweeën wat eten? Desnoods gaan we ergens in de buurt alleen een hoofdgerechtje pakken als je dat liever hebt?” stelde ze voor.

Bram Stevens
Het glas wijn wat Veerle besteld had, ging wel heel snel achterover. Hij slikte eventjes. “I-Ik luister w-wel.” Stamelde hij zachtjes door haar woorden heen. Hij vond het maar niks dat zij hem de liefde van haar leven noemde. Hoewel hij het er warm van kreeg en het liefste zichzelf over de tafel heen wierp om haar hier gewoon te zoenen, wist hij ook dat hij dit absoluut niet wilde. De blikken van de mensen om hun heen zorgden er dan ook voor dat hij het benauwd kreeg. Hoe moest hij hier nu weer mee om gaan? Al helemaal toen ze zo luid, ten oren van iedereen, had gezegd dat ze van hem hield. Wie zei dat nou op een eerste date? Wacht eens even… Date… Was dit een date? Dacht hij zelf dat dit een date was? Of dacht Veerle dat dit een date was? Ja, dit was een date. Bram wilde dat zelf. En hij wilde het ook weer niet. Hij merkte dat hij kortademig werd en stond op, waarbij hij tegen de tafel aan stootte en zijn drinken om gooide. Niet dat hem dat opviel. “Zo terug. Toilet.” Zei hij, terwijl het aan zijn hele houding duidelijk was dat hij een paniekaanval aan het krijgen was. Bram had het gevoel dat iemand zijn longen dichtkneep en ervoor zorgde dat hij geen adem meer kreeg. Hij opende de kraan van de herentoilet en gooide wat water in zijn gezicht, niet dat het hielp.

Veerle

Veerle stond op en volgde Bram richting de toiletten. Ze klopte de deur van de mannen wc. "Bram? Alles oké?" Ze wist niet goed wat ze nu verkeerd had gedaan of gezegd. Waarom hij zo in paniek wegvluchtte. Wegliep voor de liefde. Het überhaupt geen kans gaf. Het zou juist toch fijn moeten zijn om te horen dat iemand je de liefde van zijn of haar leven noemt?!?
"Alsjeblieft, kom eruit en laten we dan gaan. Dan praten we ergens rustig verder. Ik wil je niet zo naar huis laten gaan."

James

"Dan mag jij hem straks hebben. Ik zet hem even voor je koud, gezien we al cols hebben." Hij zette het bier in de koelkast en vervolgens de fles cola terug. "Dat zou ik fijn vinden. Ik bedoel niet om intiem te zijn maar..." Oké dit kwam heel raar over waarschijnlijk. "Als je het oké vind om een bed te delen. Anders slaap ik alsnog op de bank. Geen probleem."
James schoot in lach. "Je bakt maar een nieuwe taart voor Fenna want deze eet ik met gemak alleen op. Zullen we anders meteen een stukje nemen?" James schudde zijn hoofd. "Maakt niet uit. Ik snap de reden waarom je bij het leger bent gegaan. Echter heb je de toestemming van je vader niet nodig als je alsnog je dromen achterna wilt gaan. Het zou zonder zijn als je niks met je bakkunsten zou doen. Oké Fenna en ik zouden er van spullen maar ik weet zeker ook meer mensen als je een eigen zaal zou openen."

Vik

"Oké, oké. Rustig! Ik doe het wel." Hij had nu al spijt maar hij kwam er nu niet meer onderuit. Hij zou het zichzelf ook kwalijk nemen als hij Inge en Fenna hun avondje uit ontnam. Daarbij keek Julia hem zo lief aan dat die haar niet tegen kon spreken.
"Jullie twee staan beide bij mij in het krijt." En keek van Inge naar Julia. "Zie er dan ook poeslief kijken met die bambi ogen. Oh dat wordt me er een later." Vik zuchtte. "Ik help wel mer installeren. En mocht die wel voor de deur stond dan bel je eerst 112 en San een van ons of beide. Ik denk dat zowel Fenna als ik, Jack maar al te graag een toontje lager laten zingen. Hij is er namelijk nog goed vanaf gekomen. Meer omdat Julia in de buurt was en ik me niet totaal tot zijn niveau wilde verlagen maar oh wat had ik hem graag het ziekenhuis in geschopt. Maar dames ga nou maar, ik red me wel en als er iets is dan bel ik."

Inge
Inge keek naar Fenna. “Een camera? Wat moeten de buren wel niet denken? Ik zeg niet dat ik het een verkeerd idee vind, ik heb alleen geen zin in ook nog gezeik met de buren.” Ze zuchtte diep. Inge zou er wel over nadenken. Daarna keek ze dankbaar naar Vik. “Vik je bent fantastisch. Dankjewel. En ik beloof je dat als je mij nodig hebt de volgende keer ik je zou helpen.” Ze stond op en knuffelde Vik. Ze keek op haar horloge. Het was ook etenstijd. “Ergens eten is prima. Vik als er wat is bel dan en dan komen we zo snel mogelijk naar je toe.” Ze tilde Julia op. “Liefje tante Fenna en ik gaan uit eten en ome Vik blijft bij jou. Wees je allerliefste zelf en mama komt nog een nachtkusje geven als ze thuis is.” Ze kuste Julia op haar wang en zette haar toen weer op de grond. Ze raapte haar spullen bij elkaar, pakte haar tasje in en keek naar Fenna. “Zullen we gaan?”

Emile
Emile grinnikte. Hij snapte wat James bedoelde. “Ik vind het niet erg om met jou een bed te delen.” Hij nam een slok van zijn cola. James had ook wel gelijk. Hij had nu geen toestemming nodig van zijn vader maar ergens vond hij het ook spannend om voor zijn droom te kiezen. “Mijn droom was altijd om een eigen zaak te openen. Maar ja ik ben nog niet goed genoeg.” Hij keek even naar de taart en liep naar de keuken. “Heb je ergens bordjes?” Vroeg hij. Emile keek naar James. “Ik had je belooft om je te vertellen waarom ik gisteravond naar buiten liep.”