De Grote Reunië

Veerle

Veele keek Bram vragend aan. Ze snapte niet wat hij bedoelde. Wat was er met haar lip? Tot Bram met zijn vinger de slagroom van de lip haalde. Oeps! Genant! Stiekem had ze gehoopte dat Bram het van haar lip had gekust maar ze kon zelf ook wel bedenken dat 1. Bram dat lef niet had en 2. Het waarschijnlijk nooit in hem was opgekomen. Uiteraard had ze zelf het initiatief kunnen nemen maar ze wilde Bram ook niet afschrikken.
Ze wilde deze avond op een fijne manier eindigen.
Zwijgzaam deelde ze verder het ijsje. "Uhm.. wil je nog een kopje koffie of zullen we gaan?" Bram had immers beloofd haar thuis te brengen. "Rij je met mij mee of zal ik bij jou achterop?" Ze wist niet wat het handigste was gezien zij met de auto was en Bram met de motor. Een van hun zou zijn voertuig moeten laten staan dan.

James

James verbrak de kus. Hij pakte de afstandsbediening en zette de tv volledig uit. Hij blies vervolgens de kazen uit die op tafel stonden en pakte Emile zijn hand. "Niet hier.",fluisterde Hij in zijn oor en begeleidde Emile naar zijn slaapkamer. Al kussend duwde hij Emile op zijn bed zodat Emile op de rand kwam te zitten.
James ging naast hem zitten. Hij zoende Emile opnieuw innig. Zijn hand in zijn haat spelende, de ander zocht een weg over zijn body naar beneden en verdween onder zijn shirt. Hij wilde eigenlijk Emile zijn shirt uittrekken maar hij wist niet of die te snel dan zou gaan voor Emile. Misschien moest die zelf het voortouw nemen en trok dus zelf zijn shirt uit.

Emile
Emile liet zich leiden door James. Hij kon wel merken dat James meer ervaring had. Hij kreeg het warm van alle aanrakingen. Wat onwennig deed hij zijn shirt uit. Hij bekeek het ontbloot bovenlichaam van James en overal kreeg hij kippenvel. Wat hij zag was zeker niet verkeerd om naar te kijken. Voorzichtig duwde hij James op zijn rug en kuste hem innig. Langzaam ging hij naar beneden en zoende James zijn buik en daarna ging hij weer naar boven en kuste hem op zijn lippen waarbij hij door de haren van James woelde. Emile wilde meer maar hij wist nog even niet hoe hij verder moest.

Inge
Inge glimlachte. Ze had genoten van het etentje met Fenna. Toen ze haar toetje ophad bestelde ze nog een koffie. Diep van binnen wist ze dat ze minder koffie moest drinken maar ze vond het heerlijk om na het eten een bakje te doen. Toen ze de koffie ophad en de rekening door Fenna was betaalde reden ze weer terug naar Inge haar huis. Inge had zin om Julia weer te zien. Even wierp ze een blik op haar horloge. Het was tijd dat Julia op bed zou liggen. Hopelijk was alles goed gegaan en was Julia een beetje lief geweest voor Vik. Ze stapte uit en liep naar de deur. “Ik heb echt een hele leuke avond gehad Fenna. Dankjewel.”

Bram Stevens
Bram lachte eventjes bij het zien van de vragende blik van Veerle. Zelf kleurden zijn wangen rood. Hij keek naar haar handen die op tafel lagen, terwijl hij zenuwachtig verder at van zijn ijsje. Hij wilde toch iets liefs of romantisch doen om haar te laten merken dat hij het echt naar zijn zin had. En dan niet alleen met een kus als hij haar thuis af zette of als hij haar überhaupt achter op zijn motor had. Maar gewoon hier en nu. “Eeh-“ zei hij, toen hij uit zijn gedachten werd gehaald door de vraag van Veerle. “Ik wil nog wel een kopje koffie doen.” Zei hij tegen haar. Al was het alleen maar om tijd te rekken. “Oh, eeh, ik dacht dat het handig was als ik je gewoon met mijn motor thuis af zette.” Zei hij, terwijl zijn wangen rood kleurden bij het idee van Veerle die zich aan hem vast hield. Hij nam nog een laatste hapje van het ijs en legde zijn lepeltje neer. “De rest mag jij hebben hoor.” Zei hij. Het was wel goed aan hem af te lezen dat hij wat van plan was en weliswaar aanstalten maakte, maar niet goed durfde. Hij legde zijn hand op tafel, maar net op dat moment kwam de serveerster aangelopen en bestelde hij voor hemzelf en Veerle nog wat te drinken. Fijn, daar ging zijn kleine beetje moed wat hij net bij elkaar verzameld had.

Fenna Roos Klok
Fenna had zelf nog een thee besteld toen Inge voor een koffie was gegaan. Zij kon zelf al snel niet meer slapen als ze te veel koffie op had. Nadat ze ook die allebei op hadden, betaalde Fenna de rekening. Ze reed Inge naar haar huis toe terug, terwijl ze zelf een beetje een kriebel in haar buik kreeg. Zij had het erg naar haar zin gehad en ze dacht Inge ook. Ze zou dalijk pas zien in hoeverre Inge het leuk genoeg had gevonden voor een tweede date. Door haar eigen goede gevoel, zag Fenna dat alleen maar heel positief in. Bij Inge thuis stapte ze uit en liep ze met haar mee naar de deur. Ze glimlachte naar Inge toen ze zei dat ze een leuke avond had gehad. Met de vrolijke kriebels in haar buik, zette ze een stapje dichterbij en pakte ze Inges hand vast. “Ik heb het ook echt heel leuk gevonden.” Zei ze zachtjes, waarna ze lief haar lippen op die van Inge drukte.

Vik

Halverwege de film was Julia tegen hem aan in slaap gevallen. Hij had een deken van de bank gepakt en deze over hun heen gelegd om haar niet wakker te maken. De film had hij af gezet en gewoon de tv aan gezet, maar inmiddels was Vik zelf ook in slaap gevallen met een slapende Julia nog altijd tegen hem aan.
Wat moest Inge wel niet denken als ze straks terug kwam van haar etentje met Fenna. Haat oppad viel gewoon in slaap.

Veerle

Veerle knikte. "Prima. Ik lus ook nog wel een kopje koffie." Ze nam nog een hapje van het ijs maar legde toen ook haar lepel neer. "Nee dank je. Als ik nu at ijsje opeet ben ik bang dat ik uit mijn broek scheur helemaal gezien we nog koffie krijgen."
Veerle beet op haar lip. "Als je mij thuisbrengen op de motor vergeef het mij dan als ik me heel hard vastklamp aan je. Ik heb nog nooit bij iemand achterop een motor gezeten. Alleen een keer op een scooter." Veerle kreeg het idee dat Beqm iets van plan was, maar ze kon hem niet goed pijlen. Serieus?!? Werden ze ook nog eens gestoord door de serveerster die kwam vragen of ze iets wilde. Hoezo slechte timing! Ze bestelde nog een cappuccino.

James

James genoot van de warmte van Emile zijn lichaam. Zijn zachte lippen. De aanrakingen. Was het hier zo heet of lag dat aan hem? Hij had het gevoel alsof hij in een sauna was beland. Maar wij wilde absoluut niet dat dit moment zou stoppen. James vond het tijd om de rollen om de draaien. Waardoor Emile op zijn rug kwam te liggen. Hij deed het zelfde als wat Emile net bij hem had gedaan alleen speelde die met zijn vingers op zijn lichaam door cirkels te maken met zijn vingers rond zijn navel. "Mag ik?",fluisterde diein zijn oor en liet zijn handen bij zijn broek rusten.

Inge
Inge vond het fijn dat ze even afleiding had gehad. Maar toen ze haar huis weer zag kreeg ze toch weer de kriebels. Wat nou als Jack straks opeens weer op dook? Ze keek even naar Inge en wilde zeggen dat zij ook een leuke avond had gehad maar ze werd plots door Fenna gekust. Inge schrok een beetje. Ze had het onwijs leuk gehad maar ze had geen gevoelens voor Fenna. Ze liet rustig los en pakte Fenna bij de hand. “Het spijt mij echt heel erg als ik signalen heb gegeven. Ik heb oprecht een leuke avond gehad maar..” ze beet op haar lip. “Ik val niet op vrouwen. Je betekent echt heel veel voor me alleen niet op die manier.” Ze wilde Fenna oprecht niet kwetsen maar ze wist gewoon niet hoe ze het anders kon brengen.

Emile
Emile vond het allemaal onwijs spannend maar ook weer ontspannend. Het voelde fijn dat iemand hem zo zag, als een geliefde. Hij deed zijn ogen dicht toen James hem aanraakte en beet op zijn lip om niet een bepaald geluid uit zijn mond te laten klinken. Hij vond het allemaal zeer opwindend. Even keek hij hem aan en toen James zijn handen op zijn broek zette voelde hij daar beneden iets gebeuren. Hij beet wat harder op zijn lip en proefde een beetje bloed. Hij wist niet wat er met hem gebeurde. Er ging van alles door hem heen en hij wist gewoon niet wat hij moest zeggen dus knikte hij gewoon als teken dat James verder mocht gaan. Hij wilde meer.

Bram Stevens
Bram glimlachte. Het hoefde ook niet allemaal op. Er was al niet veel ijs meer over. “Dat is prima. Ik heb liever dat je je aan me vastklampt dan dat je van mijn motor af valt.” Zei hij tegen haar. De serveerster had hun orders op genomen en kwam er niet veel later mee terug. Bram deed een beetje suiker in zijn koffie en roerde dat door. Hij nam voorzichtig een eerste slokje en besloot dat hij toch nu echt iets moest doen. De serveerster zou vast en zeker voorlopig nog niet terug komen. Heel voorzichtig, alsof ze beide breekwaar waren, legde hij zijn hand op die van Veerle.

Fenna Roos Klok
Fenna merkte hoe Inge schrok en een naar gevoel ging door haar lichaam heen. Fenna keek even naar haar handen toen ze de woorden van Inge hoorde, terwijl ze haar best deed om haar gezicht strak te houden. Ze wilde niet aan Inge laten merken hoeveel pijn het deed om te horen. “Dat is oke.” Zei ze zachtjes, waarna ze Inge weer aan keek. Ook nu kreeg ze het nog goed voor elkaar om de pijn niet te laten merken, al voelde ze wel de tranen achter haar ogen prikken. “Sorry, ik dacht dat ik het goed gelezen had.” Zei ze zachtjes. “Eehm- nou-“ zei ze, terwijl ze de juiste woorden aan het zoeken was. “In ieder geval nog bedankt voor de leuke avond.” Zei ze, waarna ze een paar stappen achteruit zette. “Nou, dan, eeh- ga ik maar.” Zei ze tegen Inge. Ze gaf het meisje nog vluchtig een knuffel, waarna ze weer naar haar auto vertrok. Ze moest zo snel mogelijk weg hier. Ze stapte de auto in. In tranen zat ze achter het stuur. Thuis aangekomen was ze meteen op zoek naar Emile, maar toen ze die niet kon vinden belde ze hem meteen op. Ze dacht er niet eens aan dat Emile zelf ook op date was. Hulpeloos bleef ze in het midden van de kamer staan.

Veerle

Veerle glimlachte lief naar Bram terwijl zijn hand op de hare lag.
"Dan zal ik dat maar doen, ja. Ik was niet van plan om er af te vallen." Ze voelde zich een beetje ongemakkelijk worden en wist zich niet zo goed meer een houding te geven. Ze probeerde leek wel beide tijd te winnen om de date nog langer te laten duren maar ze wisten beide de ongemakkelijke stilte niet te voorkomen.
Ze roerde wat ongemakkelijk met de lepel in de kop koffie,die nog heet was. "Ik ben blij dat we uiteindelijk toch zijn gebleven en het etentje hebben voorgezet.",zei ze uiteindelijk om de stilte te verbreken.

James

James wilde net Emile van zijn broek en onderbroek verlossen en met zijn hand verwennen toen er een telefoon afging. "Laat maar gaan. Als het belangrijk is bellen ze wel terug." Niet door hebbende dat het geen eens zijn telefoon was. Hij wilde verder met waar ze nee bezig waren. De volgende keer zou die wijselijk eerst zijn telefoon op stil zetten. Hij liet zijn handen over Emile zijn lichaam glijden en kuste hem. Maar de telefoon bleef rinkelen. Aagh! "Geef mijn telefoon is.",vroeg die aan Emile. "Dan zet ik dat rot ding uit en kunnen we verder waar we gebleven waren."

Inge
Inge keek Fenna na. Ze wilde nog wat tegen haar zeggen maar Fenna was al weg. Inge zuchtte diep. Ze had haar niet willen kwetsen maar tegen haar liegen had ook geen zin gehad. Er vielen tranen over haar wang die ze ruw wegveegde. Mocht Julia nog wakker zijn dan wilde ze niet dat ze haar zo zag. Ze haalde diep adem en haalde deur van slot. Vanuit de gang hoorde ze de tv aan staan, Vik zou wel tv kijken. Ze deed haar jas en schoenen uit en liep naar de woonkamer. Wat ze daar aantrof was een heel liefdevol beeld. Julia had zich in de armen van Vik gewurmd en had haar eenhoornknuffel Charlie goed vast. Dat ding ging echt overal mee naar toe. Heel rustig haalde ze de deken van Julia af en tilde haar op. Julia kreunde eventjes maar ze sliep door. Inge liep met Julia in haar armen naar boven en legde haar op bed, dekte haar goed toe, deed het eenhoorn nachtlampje aan en liep toen naar beneden. Beneden aangekomen deed ze de tv uit en sloeg de deken over Vik heen, die zou wel doodop zijn. Ze keek nog eventjes naar hem voor ze de lampen uit deed en zelf naar haar slaapkamer liep.

Emile
Emile hoorde de telefoon. Wie kon dat nou zijn en waarom nu? Hij keek naar James en wilde hem weer intens zoenen. Met een zucht stond hij op, met zijn spijkerbroek halfhangend naar beneden liep hij naar James zijn telefoon toe. “Jij bent het niet.” Zei hij en probeerde nog eens goed te luisteren. Het bleef maar gaan en langzaam herkende hij de bekende Marvel intro, dat was zijn beltoon. Hij pakte zijn telefoon die op het nachtkastje stond en zag dat het Fenna was, dit was niet goed. Fenna zou alleen bellen als het dringend was, anders zou ze appen dat was een standaard afspraak die ze hadden. Hij kon dit dus niet negeren. Hij ging weer op bed zitten, drukte op het groene knopje en zette hem op luidspreker. “Hey Fennie, je staat op luidspreker ik ben nog bij James. Alles okee?” Hij hoorde iets wat leek op gesnif. “Lieverd wat is er?” Hij keek even bezorgd naar James.

Bram Stevens
Veerle reageerde goed van zijn hand op de haren en hij zuchtte eventjes opgelucht. Waarom was dit zo spannend? Was dat altijd bij iedereen zo? Of was hij gewoon zo’n watje vergeleken met anderen? Maar dit ging goed en hij durfde nu ook hun vingers in elkaar te laten verstrengelen, zodat zijn hand nu niet alleen op die van haar lag, maar hij die ook daadwerkelijk vast had. Hij moest nu weliswaar met links zijn koffie drinken, maar voor Veerle deed hij dat maar al te graag. Hij genoot van het momentje, ook al was het in stilte. “Ik ben ook blij dat we er mee door zijn gegaan.” Zei hij. Hij zette zijn lege koffiekopje weer neer op het schoteltje. Hij wist dat de date op zijn einde aan het lopen was en eigenlijk vond hij dat heel jammer.

Fenna Roos Klok
Fenna had op het punt gestaan om op te hangen, terwijl ze verslagen in het midden van de woonkamer stond. Ze probeerde het huilen een beetje in te houden, al helemaal toen ze hoorde dat ze op luidspreker stond met James erbij. Shit ja, dat was waar ook. Ze sloeg haar hand voor haar mond, in de hoop dat het het gesnik eigenlijk een beetje zou smoren. Ze liet zichzelf op de bank vallen. “Ze- Ze w-wil me niet.” Zei Fenna snikkend. “I-Ik heb de h-hele situatie v-verkeerd gezien.” Zei ze, waarna pas echt de tranen begonnen te stromen. “H-Het sp-sijt me dat ik j-jullie s-stoor. Ik- Ik had er e-even n-niet aan gedacht.” Nee, ze was zo egoïstisch geweest om eerst aan haar eigen verdriet te denken en pas daarna aan Emiles geluk.

James

James zuchtte. Hij wilde net roepen dat Emile zijn telefoon gewoon moest negeren maar hij had al opgenomen. Teleurgesteld liet hij zichzelf achterover terug op het bed vallen.
Why? Why! Why? Hij kon Fenna op dit moment wel vermoorden. Waarom moest ze perse bellen en kon ze niet gewoon appen zoals ieder normaal mens had gedaan. Hij trok langzaam zijn shirt weer aan terwijl die iets probeerde te begrijpen van het gesprek. Hij keek Emile met een blik aan van:"Snap jij hier iets van?" Hij had immers niet meegekregen dat Inge en Fenna samen uit zouden gaan. "Het is al goed. Probeer rustig te worden." Opnieuw zocht hij Emile zijn blij. "Moeten we bij der gaan kijken?",fluisterde die. Hun avond was toch al verpest, dus of ze er nou heen gingen of niet maakte ook niks meer uit.

Veerle

Daar zaten ze dan. Zwijgzaam van hun koffie te drinken, hun vingers in elkaar verstrengeld, verdronken in elkaars ogen als een echt verliefd stelletje. Bram had in het begin aangegeven dat hij niet goed wist waar ze het over moesten hebben of wat hij moest doen doen laten maar zo slecht deed hij het helemaal niet voor een eerste date. In elk geval het was uiteindelijk een date geworden. Veerle glimlachte liefjes en zette haar lege mok op tafel. Ze was blij te horen dat Bram er het zelfde over dacht
"Laten we zo maar gaan." Niet day ze weg wilde maar ze kreeg het idee dat ze langzaam aan weg werden gekeken door het personeel. Alsof ze uit waren op hun tafeltje zodat ze nekeer klanten kwijt konden. Jammer! Maar misschien gebeurde er straks nog iets bij net thuis afzetten. Ze vond het in elk geval super spannend om bij Bram achterop te stappen.

Emile
Emile keek even naar James. Hij zou het later wel uitleggen als hij had opgehangen. Nu was zijn grootste zorg Fenna. “Je stoort ons niet lieverd. Je weet dat je altijd mag bellen als er echt iets is.” Hij deed zijn shirt vlug aan en ging weer op bed zitten. Hij dacht na. “Wil je dat we naar je toe komen?” Het liefst wilde hij afmaken waar hij mee was begonnen maar hij kon Fenna niet in de steek laten. Fenna was zijn allerbeste vriendin, zijn zusje en hij moest er nu gewoon voor haar zijn en zijn eigen behoeftes even aan de kant schuiven.

Bram Stevens
Bram knikte toen Veerle voorstelde om zo maar te gaan. “Ja, laten we dat maar doen.” Zei hij. Het was raar om gewoon zo op te kunnen staan en weg te kunnen lopen, zonder te hoeven betalen. Hij vond het knap hoe Vik dit allemaal zo had kunnen regelen. Als een echte gentlemen hielp hij Veerle in haar jas. Daarna trok hij zijn eigen jas aan en ging hij haar voor naar de motor. Hij gaf haar een helm aan en zette zijn eigen helm op, waarna hij eerst op stapte, zodat Veerle hem al had om aan vast te kunnen houden. “Ben je er klaar voor?” vroeg hij, waarna hij het klepje van zijn helm dicht sloeg en zijn motor aan zette. Hij deed rustig aan met Veerle zo achterop. Hij kon aan haar grip voelen dat ze dit veel te spannend vond. Hij glimlachte eventjes, terwijl hij na een redelijk kort ritje bij het huis van Veerle stopte. Daar wachtte hij weer tot zij afgestapt was, voordat hij zelf af stapte. Hij nam de helm weer aan en stopte die weg, waarna hij ook zijn eigen helm mee op de motor legde. Hij treuzelde een beetje, terwijl hij met haar mee naar de deur liep. “Ik heb het alsnog een leuke avond gevonden.” Zei hij tegen haar. “Het spijt me dat ik zo in paniek raakte.” Hij keek eventjes naar de grond toe. Dit was voor hem ook allemaal niet even makkelijk. Hij draaide zich in eerste instantie al om toen ze weer bij de deur stonden. Nee, dit zou hij toch zeker niet durven? Jawel, jawel! Hij ging dit gewoon doen! “Veerle-“ klonk het iets luider dan hij zelf verwacht had. Hij draaide zich weer om naar haar. “Zou ik misschien- mag ik-“ Jezus hallo, hij was toch geen tienerjongen die niet wist wat hij met een meisje moest doen? Hij nam eventjes diep adem. “Mag ik je kussen?” vroeg hij aan haar.

Fenna Roos Klok
Fenna kon niet stoppen met snikken. Ze maakte zich klein op de bank, terwijl ze nog steeds de telefoon aan haar oor hield. Ze hoorde James zeggen dat ze rustig moest worden, maar schudde haar hoofd. Nee, dat kon ze nu niet. Ze wist dat James het niet zou kunnen zien, maar dat was eigenlijk precies de bedoeling. Het was fijn om te horen dat Emile zei dat ze hen niet stoorde, al hielp het niet echt heel veel. Ze had het idee dat ze iets belangrijks verstoord had. “N-Nee, dat hoeft niet.” Zei ze stotterend, terwijl ze probeerde om het snikken zo veel mogelijk weg te stoppen. “H-Het gaat wel weer.” Loog ze met een net wat hogere stem als anders, terwijl ze een pruillipje opzette in de hoop dat die ervoor zorgde dat gesnik en tranen niet zo hoorbaar zouden zijn.

James

James had zichzelf inmiddels weer aangekleed. "Geen gemaar, we pakken onze spullen en we komen jou kant op. Ik laat je niet zo overstuur alleen thuis zitten." Dan zou die ook niet meer mer zichzelf door een deur kunnen als die Fenna liet zitten alleen maar voor zijn eigen belang. Hij gaf Emile een kus op zijn wang. "Ik zoek mijn sleutels alvast."

Veerle

Veerle stond op en wilde haar jas aantrekken maar Bram was zo lief om haar in haar jas te helpen. Ze liep met hem mee naar buiten naar zijn motor. Ze slikte een paar keer en haalde diep adem. Ze vond het dood en maar wilde nu ook niet meer terug krabbelen. Bram had er zo lief op gestaan haar thuis te brengen en ze wilde hem ook niet teleurstellen. Ze zette de helm dankbaar op. Ze knikte met een gemaakte glimlach en klom bij Bram achterop. Ze had het idee dat ze Bram tijdens de rit, al was die maar kort, fijn had geknepen. Vooral als ze de bochten door gingen was ze als de dood geweest om eraf te vallen. Ze was dan ook blij dat ze voor haar deur stond, kon afstappen en Bram de helm kon teruggeven. "Me too en neem het jezelf niet kwalijk. Ik heb geen spijt dat ik toch toch gebleven. Eerlijk, ik zou het zo weer doen.", sprak ze eerlijk en oprecht. Veerle zocht haar sleutels in de tas. "Uhh nou dan wens ik je nog een fijne avond. Rij voorzichtig en wel thuis. Vermoord Vik niet. En ik zie je dan vrijdag om samen Lily van school te halen en naar de speelboederij te gaan." Ze wachtte even maar liep toen toch richting de deur. Ze wilde net de sleutel in het slot steken toen Bram haar riep. "Uhh. Ja... wat is..?" Ze liep terug naar Bram. "Ik was al bang dat je het nooit zou vragen." En drukte zachtjes en liefdevol haar lippen op de zijne.

Emile
Hij vond het fijn dat James zich net zo druk maakte om Fenna als hij. Liefdevol beantwoordde hij de kus en wachtte tot James weg was. Emile kende de mentale geschiedenis van Fenna, hij wist alleen niet of James dat wist en hoeveel hij ook van James hield het was iets persoonlijks van Fenna. Rustig kleedde hij zich aan en ging beter op het bed zitten. “Fen ik ken je langer dan vandaag. Ik laat je niet in deze toestand alleen zitten. Blijf aan de lijn dan komen wij jou kant op. We laten je niet vallen.” Hij zette hem van de luidspreker af zodat Fenna vrijuit met hem kon praten.

Fenna Roos Klok
Ze hoorde James op de achtergrond praten en ondanks dat de tranen over haar gezicht stroomden, stond er ook een klein glimlachje op haar gezicht toen zelfs James zei dat ze langs zouden komen. Al was ze wel blij om te horen dat James al snel zijn sleutels ging zoeken en dat ze wist dat ze daarna alleen Emile aan de telefoon had. Al helemaal toen Emile zei dat hij haar langer kende als vandaag. Het gaf haar zo’n veilig gevoel dat hij haar aan de lijn wilde houden tot ze er waren. “Z-Zeg hem alsjeblieft n-niks.” Snotterde ze. Ze dacht niet dat ze het echt hoefde te specificeren waar ze het over had. Want ja, ook nu schoten dezelfde gedachten als vroeger door haar hoofd. Al was de mentale klap die ze had gehad niet groot genoeg dat ze daadwerkelijk ook wat zou gaan doen. Het duurde voor Fenna’s gevoel echt eeuwen, voor Emile en James er eindelijk eens waren. Ze zat nog steeds op de bank, met de telefoon tegen haar oor gedrukt en met haar voeten ondertussen op getrokken. Waar het zou lijken dat ze misschien net was gestopt met huilen, begon ze weer net zo hard toen Emile er was en haar knuffelde.

Bram Stevens
Bram glimlachte naar Veerle en nam haar helm aan. Hij vond het fijn om te horen dat ze alles zo overnieuw zou doen. Bram niet, als die dit opnieuw zou moeten doen, dan wilde hij dat liever toch zonder een paniekaanval te krijgen. De reactie die hij van Veerle op zijn vraag kreeg, deed hem glimlachen. Ze drukte haar zachte lippen op de zijne. Dit was weliswaar de derde keer dat ze kuste, voor Bram was het de eerste keer dat hij wist wat er ging komen en het fijn vond. Hij was er klaar voor. Zijn ene hand verdween in haar haren, terwijl hij de andere (waar veerle’s helm aan hing) op haar zij legde. Bram ging zo in op de zoen, dat hij niet eens door had dat hij zichzelf tegen Veerle aan drukte, of dat zijn hand verschoven was naar haar kont, terwijl hij zachtjes met zijn duim op en neer ging. Hij merkte ook niet dat hij er zo diep in op ging, tot hij een reactie voelde die hij niet eerder gevoeld had. Abrupt stopte hij de kus en verstopte zijn kruis achter de helm van Veerle, terwijl hij met rode wangen even weg keek. Hij zette een pas achteruit, om even een afstand te kunnen nemen van Veerle. Het was ook zo ontzettend warm buiten. “S-Sorry-“ stotterde hij zenuwachtig. “Ik liet me een beetje meeslepen.” Zei hij, terwijl hij de helm nog steeds angstvallig voor zijn kruis hield.

Veerle

Jaa! Eindelijk! Ze stond echt te zoenen met Bram. Ze had zo lang verlangd naar dit moment. Ze ging op in de kus. Het boeide haar niet eens of die ene buur die altijd stond te gleuren hun kon zien. Kijk maar lekker! Dit is mijn nieuwe liefde!
Plots verbrak Bram de kus. Maar.. maar.. Ze wilde meer! Waarom verbrak die hun kus nou?!? Ze hoorde zijn antwoord.
"Maar ik heb nooit gezegd dat ik dat erg vond."Ze liep naar Bram toe en kuste gem vluchtig. "Wil je anders nog even mee naar binnen voor een kop koffie? Er is niemand thuis." Haar ouders waren immers ook oppassen op haar jongste nichtje en hadden Lily meegenomen.

Emile
Emile hield Fenna stevig tegen zich aan. “Ik heb niks tegen hem gezegd. Dat is jou verhaal, niet het mijne om te vertellen.” Fluisterde hij zachtjes. Hij gaf Fenna een kus op haar voorhoofd en leidde haar naar de bank. “Ik kom zo terug, even thee zetten.” En hij liep naar de keuken. In de keuken zette hij de waterkoker aan. Vanuit de keuken kon je door een soort raam zonder glazen naar de woonkamer kijken. Hij keek even naar James. Emile had gedacht dat de avond anders zou lopen. Hij zou ook maar niet aan Fenna vertellen dat tijdens zijn eerste keer had gebeld. Misschien zou hij dat ooit later vertellen. De waterkoker klikte en hij deed het warme water in drie koppen, zette de koppen en de theedoos op een dienblad en liep weer naar de woonkamer. Het dienblad met de thee zette hij op de salontafel. Hij ging naast Fenna zitten en pakte haar hand. “Wil je vertellen wat er is gebeurd?” En hij keek haar broederlijk aan.

Bram Stevens
Nerveus hield Bram nog steeds de helm voor zijn kruis. Hij was blij dat Veerle er geen opmerking over gemaakt had. Het was best wel gênant. Hij kreeg nog een snelle kus, terwijl hij ook te horen kreeg dat ze het helemaal niet erg vond. Hij glimlachte eventjes kort, al verdween die glimlach toen hij haar volgende woorden hoorde. Niemand thuis en ze vroeg hem binnen voor koffie? Oh jee, dat kon maar één ding betekenen toch? Hij begon te stotteren, terwijl hij eventjes niet wist wat hij moest zeggen. “Eeh, ik- ik denk dat- eehm- dat niet zo’n h-heel goed idee is.” Zei hij onzekere. “I-Ik bedoel, e-een eerste d-date en d-dan eehm-“ Het zou pas duidelijk worden hoe onervaren hij was doordat hij het woord ‘seks’ nog niet eens hardop uit durfde te spreken.

Fenna Roos Klok
Fenna ging gelijk tegen Emile aan hangen, toen ze zijn armen om haar heen voelde. De woorden die hij fluisterde deden hem goed. Ze was doodmoe en had het koud en was dan ook blij dat Emile thee ging zetten. Dankbaar nam ze de kop aan toen hij terug kwam, terwijl Emile haar andere hand vast pakte en dat was fijn. Ze legde haar hoofd tegen zijn schouder aan en merkte dat ze al rustiger werd van het feit dat Emile er nu was. “We hadden zo’n leuke avond.” Zei ze, terwijl ze wel opnieuw de emoties voelde komen toen ze begon. “Inge hield zelfs mijn hand vast en ze zei zo’n lieve dingen.” Zei ze tegen Emile. “Ik ben gewoon zo moe.”

James

James zat een beetje ongemakkelijk op een stoel. Hij keek een beetje de ruimte rond. Hij was niet goed wat te vragen of zeggen. Emile kende Fenna veel beter en kon haar zeker beter gerust stellen dan hij. Maar Emile stond in de keuken thee te zetten.
Dankbaar bam die het kopje aan. "Sorry, maar ik.. snap me niet verkeerd ik wik je heel graag helpen maat wat is er nou precies gebeurd?" Hij snapte de gehele rol van Inge in dit geheel niet. Hij wist immers niet dat ze uit eten waren geweest, laatst staan dat hij wist dat Fenna verliefd was op haar.

Veerle

Veerle kon zichzelf wel voor de kop slaan. Ze bedacht zichzelf nu pas dat haar woorden dubbelzinnig over konden komen. Terwijl ze dat helemaal niet zo bedoeld had. "Nee nee nee. Oh god wat dom van mij. Zo bedoelde ik het helemaal niet. Echt Bram geloof en vertrouw me ik verwacht niks van je en vroeg je serieus binnen voor een kop koffie. Ik vermeldden er alleen maar bij dat er verder niemand thuis is omdat het mijzelf nogal ongemakkelijk zou lijken als je met iemand mee naar binnen loopt na een eerste date en daar zitten onverwachts haar ouders gewoon rustig tv te kijken. Snap je?!? Maar je hoeft niet mee naar binnen. Dan nemen we hier gewoon afscheid."

Emile
Emile keek even naar James. Hij zou het later wel allemaal uitleggen. Misschien ging Fenna wel op tijd naar bed en konden ze nog even de avond met zijn tweetjes eindigen. Hij wilde het in elk geval niet uitleggen waar Fenna bij was. Ondertussen luisterde hij rustig naar Fenna. Hij wist niet goed wat hij moest zeggen. Hij vond het rot voor Fenna maar niet elke liefde was wederzijds. Hoe kon hij dit goed verwoorden zonder Fenna nog meer te kwetsen. “Ik snap dat je dacht dat zij hetzelfde voor jou zou voelen als jij voor haar en het is rot dat dat niet zo is. Maar lieve Fenna er zwemmen genoeg vissen in de zee, genoeg leuke en lieve vrouwen om uit te zoeken. Er zit iemand voor je tussen dus denk nou alsjeblieft niet dat er niemand voor je is. Je bent lief, leuk en knap en Inge ziet al die dingen ook wel maar meer vriendschappelijk. Het licht niet aan jou, het licht er denk ik aan aan dat ze op jongens valt. Please ga jezelf niet de grond in stampen nu. We gaan binnenkort uit, misschien wel naar die ene gaybar waar we vaker heen gaan en zeker weten dat je daar iemand tegen komt.” Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd en fluisterde lieve Spaanse woordjes naar haar om haar gerust te stellen.

Fenna Roos Klok
Fenna had niet door dat James er maar een beetje ongemakkelijk bij zat. Nee, Fenna zat even helemaal in haar eigen wereldje. Ze hoorde zijn woorden wel en keek hem eventjes aan. “I-Inge en ik-“ begon ze, maar ze wilde haar zin niet afmaken. Niet hardop. Het was dan ook fijn dat Emile terug kwam en haar gerust probeerde te stellen. Ze wilde alleen helemaal niet horen dat er nog genoeg leuke vrouwen waren die haar wilden. Ze was smoorverliefd op Inge. Het idee van naar een gaybar gaan beviel haar dan weer wel, al dronk ze zelf natuurlijk niet. “Het doet gewoon zo’n pijn.” Huilde ze zachtjes. “I-Ik dacht e-echt dat het een date was.”

Bram Stevens
Veerle verzekerde hem ervan dat ze het echt niet dubbel bedoeld had en dat ze hem echt gewoon alleen voor een koffie binnen vroeg. Welke keuze hij ook zou maken, het voelde verkeerd. Binnen komen terwijl zijn broek nog steeds veel te strak zat, voelde niet goed. Maar nee bedankt zeggen en vertrekken voelde ook weer niet goed. En wat nou als hij mee naar binnen ging en er gebeurde toch al dingen? Ook al bedoelde Veerle het niet op die manier? Bram wist niet of hij er al klaar voor was. Al liet zijn lichaam duidelijk merken van wel. “Eeh, nou-“ zei hij twijfelend. “Een kopje kan wel denk ik.”

James

Langzaam aan begon het tot James door te dringen wat er aan de hand was of in elk geval aan de hand kon zijn.
Zijn eerste gedachten waren hé maar Inge valt toch helemaal niet op vrouwen. In elk geval niet dat hij wist of ooit had gemerkt. Maar hij kon uiteraard niet maken om dat hardop te zeggen. James zette zijn thee op tafel en ging naast Fenna zitten.
"Ik weet hoe je je voelt. Naja ik kan mij natuurlijk niet 100%in jou verplaatsen maar ik denk dat mij ooit het zelfde is overkomen.
Toen ik nog op de opleiding Tandheelkunde zat was er een jongen die ik leuk vond. Ik dacht hij mij ook want het leek alsof hij met mij flirten. Dus ik vroeg hem een keer mee om een drankje te doen voordat we daarna met onze vriendengroep uit zouden gaan. Het was een gezellige avond en voordat we verder zouden gaan had ik eindelijk de moet gevonden om hem te kussen, komt zijn vriendin aangelopen. Ik kon wel door de grond zakken van schaamte. Ook al speelde er niks tussen ons, mijn gevoelens waren wel oprecht en in mijn hoofd had ik heel onze toekomst samen al uitgestippeld. Ik denk dat een gebroken hart het pijnlijkste is wat ik ooit mee heb gemaakt. Maar Emile heeft gelijk, er zwemmen meer vissen in de zee ook al lijkt het nu allemaal totaal uitzichtloos. Ik ben ook een paar keer flink op me bek gegaan voordat ik de ware tegen kwam." Bij de laatste woorden probeerde die Emile zijn blik te vangen zodat hij zeker wist dat hij hem bedoelde.

Veerle

Veerle zocht de sleutels in de tas. Ze liep naar de deur en opende de deur. "Kom verder!" Ze deer haar jas en schoenen uit. "Je mag je schoenen aanhouden and je dat liever hebt." Ze liep voor Bram uit naar binnen. "Sorry, let niet op de troep. Mijn vader had met Lily een treinbaan zo te zien gebouwd voordat ze weggingen."
Ze schoof wat treintjes en stukken aan de kant zodat ze in elk geval hun nel niet er over zouden breken. "Wat wil je hebben? Cappuccino, latte. Gewoon zwart?"

Emile
Emile keek even naar James. Hij vond het lief en fijn dat hij hem de ware noemde, als het aan hem lag was James voor hem ook de ware. Hij luisterde naar Fenna. “Ik snap dat je die indruk kreeg maar ik denk dat Inge het meer zag als een vriendinnenuitje dan als een date. En tuurlijk doet het pijn. Elke afwijzing doet pijn. Maar daarom moeten we nu juist iets leuks gaan doen.” Hij keek even op zijn horloge. Emile dronk niet veel maar gaybars vond hij leuk. Toevallig was het vanavond karaoke-avond. Het was nog niet super laat. “Laten we vanavond naar de gaybar gaan, ze hebben karaoke-avond en je weet hoe dol ik ben op karaoke en ook hoe goed. Dus laten we onze thee op drinken en dan eventjes gaan kijken.”

Fenna Roos Klok
James vertelde heel lief over een situatie waar hij zelf in gezeten had in een poging haar toch op te vrolijken. Het was ook zo lief dat James Emile zijn ‘ware’ noemde. Ze kneep Emile dan ook eventjes in zijn hand om hem te laten merken dat ook zij het gehoord had. Haar ‘broertje’ en een van haar oude klasgenoten die ze nu als een goede vriend zag samen. Dat was toch zeker alleen maar leuk? Fenna nam een slok van haar thee, terwijl ze stilletjes naar de jongens luisterde. Ze nam nog een slokje van haar thee toen Emile een voorstel deed. “Ik weet niet.” Zei ze onzeker. “Ik ben best moe.” Zei ze. Ze wist waar het op zou uitdraaien als zij nu mee naar een gaybar zou gaan. Ook al dronk ze zelf niet, ze kreeg het dan vast en zeker voor elkaar om op zijn minst zoenend met iemand in een hoek te gaan staan. Al helemaal als dat ervoor zorgde dat ze even niet aan Inge hoefde te denken.

Bram Stevens
Bram besloot zijn schoenen aan te houden toen Veerle aan gaf dat dat gewoon kon. Wat ongemakkelijk nam hij op de bank plaats, waarna hij een kussen op zijn schoot legde. “Eeh, doe maar gewoon zwart.” Zei hij zenuwachtig. Hij keek naar de treinstukken die door de kamer heen lagen en glimlachte eventjes. Dat moest hij onthouden, dan kon hij haar misschien nog eens wat leuks cadeau geven.

Veerle

Veerle knikte en liep naar de keuken. Ze zette twee bakkies koffie. Vervolgens liep ze terug naar Bram. Ze zette de kopjes op tafel en de koektrommel die ze in haar andere hand had gedragen. In eerste instantie ging ze zwijgzaam bij Bram op de bank zitten. Ze staarde naar het zwarte beeldscherm van de tv.
"Ik uhh ik zat .. ik dacht... misschien kunnen we nog eens wat afspreken met zijn tweetjes. Nog een op date maar dit keer zonder opgezet plan van een van onze vrienden." Ze probeerde Bram zijn reactie te pijlen. "Jij mag beslissen wat we gaan doen." Misschien dat hem dat wat minder spanning gaf. Ze wilde Bram geen opties in zijn schoenen schuiven.

James

James kon Emile wel vermoorden. Dat hun avondje samen was verstoord was een ding maar naar een karaokebar ging hem toch een stap te ver. Hij had driemaal niks met karoake. Gelukkig leek Fenna er geen zin in te hebben. Thanks, Fenna voor het nog enigszins reden van deze avond, dacht die alleen maar.
James haalde een hand door zijn haar. "Uhmm waarom kijken we anders met zijn drietjes niet die film die we wilde gaan kijken." "Ik ben alleen even kwijt welke het was.",keek hij Emile hulpzoekend aan. "Oh, kak. Die taart die je hebt gebakken staat nog achter in mijn auto. Ik kan hem wel even gaan pakken."