De Grote Reunië

Bram Stevens
Bram glimlachte bij het zien van Lily’s reactie. “Alsjeblieft Lily. Eet smakelijk.” Zei hij tegen haar. Toen kwam vervolgens Mees en hij glimlachte. Ook voor Mees maakte hij een mooie tekening op zijn pannenkoek en versierde die met de rest van de spullen die er stonden. “Kijk eens, alsjeblieft.” Zei hij en glimlachte. Wat schattig dat ze hem dat kwamen vragen.

Lydia Koster
Lydia vond het fijn dat haar vrienden zo mee wilden denken voor Jake. “Voor geven les, moeten ik zelf Nederlands praten kunnen.” Liet Jake weten. Ze glimlachte naar hem. Hij kwam er wel, uiteindelijk. “Zolang het maar een baan is die je de vrijheid geeft om ook je Nederlandse lessen bij te houden.” Zei ze tegen hem. Ze wilde graag dat Jake zo snel mogelijk wist in te burgeren. Dat was ook fijner voor de meiden. Ze keek naar de meiden, die hun best deden om Lily te begrepen met K3. Voor de kleinste was het nog wat te moeilijk, maar Puck vond het helemaal geweldig. “Heb jij muziek?” hoorde ze haar vragen. Ze glimlachte even. Misschien moest ze haar moeder maar eens gaan vragen of ze haar oude K3 spulletjes van zolder kon halen. Jake hoorde het voorstel van Finn en knikte. “Ik proberen kan.” Zei hij.

Lily

Lily had Bram bedankt voor de brandweer pannekoek, dir hij voor haar had gemaakt. Maar ze had nog niet de tijd gehad om hem op te eten. Ze was veel te druk om haar nieuwe vriendinnetjes uit Australië uit te leggen wie haar grote gelden, K3 waren.
Lily schudde de hoofd. "Ja thuis, niet hier. Maar we kunnen vragen aan James of we op de tv liedjes mogen luisteren of een film kijken." Ze wachtte het antwoord van Puck en Charlotte geen eens af maar was het al gaan vragen aan James. Die het geen probleem vond. James:"Toen mijn zus Megan jong was, denk even oud als Puck was zij al fan van K3." Lily keek James gek aan. Dat kon niet waar zijn. Maar zei kende ook alleen de K3 met Klaasje. Niet de originele dames. Guusje:"Weet je zeker dat je dat niet zelf was James en stiekem nog steeds fan bent en alle dansjes nog uit je hoofd kent." Lily zag James rood kleuren. Hihi. Blijkbaar had Guusje wat grappigs gezegd.

Guusje

Guusje hoorde en zag dat Mees netjes bedankte voor de pannekoek die Bram ook voor hem had gemaakt en was toen bij haar op schoot gekropen om de pannekoek te eten.
Terwijl Mees zo rustig at, hoorde ze de vraag van Inge.
"Mees is doof geboren. Was best wel een schok toen ik er achter kwam. Ja kijk je weet dat er een kans bestaat gezien zijn vader slechthorend is, maar toch heb je de hoop dat je kind gezond te werd komt. Vrij snel ben ik begonnen om gebarentaal te leren zodat ik met Mees kon communiceren en hij leert juist weer op bij logopedie om via woorden te communiceren." Ze aaide Mees door zijn blonde krullen. "Maar wij komen er samen wel hé, maatje." Inmiddels was Mees weer aan het spelen. Hij had Julia als speelmaatje gevonden en de doos mer blokken aangereikt zodat zij ook kon bouwen.

Finn
“Dat is waar. Maar ik denk dat je prima hier les kan geven in het tweetalig onderwijs. Dan krijgen de leerlingen gedeeltelijk les in het Engels.” Finn nam een slahapje en keek naar Lela. “Lela leert voornamelijk Nederlands door de soap Goede tijden Slechte tijden.” Hij rolde even met zijn ogen. Zijn halfzus, die nu in Amerika woonde, keek vroeger veel naar die serie. Lela keek hem bestraffend aan. “Nederlands moeilijk is. Zien begrijpen is.” Finn gaf haar een kus. “Daar heb je gelijk in lieverd maar zo slecht ben je er niet in hoor.” Ze glimlachte. “Jake als je het leuk vindt kan ik je wel een rondleiding geven op het jongeren centrum? Daar wonen jongeren met een beperking of psychische problemen. Maar dan heb je een beetje een indruk.”

Inge
Inge luisterde naar Guusje. Ze moest even nadenken. Jack was slechthorend dus Julia had het van hem. “Julia haar vader is ook slechthorend. Ik werk op het speciaal basisonderwijs met leerlingen die een taalontwikkelingsstoornis hebben en ook slecht horen of doof zijn. Ik heb vanuit daar ook gebarentaal geleerd. Julia is aan een kant doof daardoor gaat het praten ook wat moeilijker. Ze praat vrij zachtjes en komt met gebarentaal makkelijker uit haar woorden.” Ze keek toe hoe Julia met Mees aan het spelen was. Julia gebaarde het woord huis om als voorstel te bouwen met de blokken aan Mees.

Bram Stevens
Bram genoot van het etentje. James had echt goed zijn best gedaan. De kinderen waren ook zo leuk geweest. Hij stond op en zette zijn bord en het bestek in de keuken neer. “Het was lekker eten James, maar ik moet er nu echt vandoor. Mijn dienst begint over een minuut of twintig.” Zei hij, terwijl hij op zijn horloge keek. Hij zei gedag tegen iedereen, terwijl hij heel zorgvuldig Veerles blik ontweek. Hij reed weg op zijn motor naar de kazerne en al snel zat hij met zijn maten in de wagen op weg naar de eerste taak van de avond.

Fenna Roos Klok
Fenna gaf Emile een klop op zijn schouder. Ze waren aangekomen op de basis in de hoofdstad. Ze zouden daar nog een weekje zitten om eventuele hulp te kunnen ontvangen, mochten ze dat nodig hebben. Ze had hem even gezegd dat ze ging bellen met haar vrienden. Nu mocht het weer, al mochten ze natuurlijk nog steeds niet zeggen waar ze precies zaten. Ze keek of haar haren wel goed zaten en of ze er niet al te moe uit zag, voordat ze beeld belde met Inge. Ze wist dat haar vrienden met zijn allen hadden afgesproken en als ze de tijd goed had omgerekend, zou dat nu aan de gang moeten zijn.

James

James was de tafel een beetje aan het afruimen. Lily en de dochtertjes van Jack zaten bijna letterlijk aan de tv geplakt waar hij een film van K3 had opgezet. Mees en Julia hadden met de duplo een huis gebouwd en speelde daar in en omheen. Zo konden de volwassen ongestoord eten en bijkletsen.
James dankte Bram voor het opruimen van zijn bord en bestek. "Graag gedaan. Fijn te horen dat het gesmaakt heeft. Werkste! Hopelijk is het een beetje een chille dienst." Vervolgens liet die Bram uit. "Wie lust er nog een ijsje?" Hij had nog vanille ijs met toppings. De meeste toppings had hij ook gebruikt voor de pannekoeken. Lily kwam naar hem toegerend. "Waar is Bram?",hoorde hij het meisje vragen. "Bram moest gaan werken." Hoe blij Lily nog net naar hem toe was gekomen hoe sip ze nu keek. "Wat is er Lily?" Lily:"Ik wilde Bram zijn ijsje versieren." James knielde naast Lily neer. "Weet je wat? Bram is misschien nu werken, maar wil jij mijn ijsje versieren?" Lily stemde er mee in. Hij liet haar zijn ijsje versieren met veel te veel toppings maar goed hij deed er Lily plezier mee. Met zijn overvolle bakje ging hij terug aan tafel zitten. "Ik hoor een telefoon afgaan.",merkte die op toen hij geluiden hoorde van een inkomend gesprek.

Vik

Vik schrok zich dood toen Bram het wakker maakte. In een schok kwam die dan ook overeind. "Mafkees, laat me slapen!" Toen zag die pas dat het mannen in uniformen waren. "Doe me niks, alsjeblieft! Ik ga al. Ik ben zo weg, jullie zullen geen last meer van me hebben. Alsjeblieft, geef me vijf minuten." Wat paniekerig begon Vik zijn spullen in zijn rugzak te stoppen die zojuist nog als kussen had gediend. Vik was nof zo suf en in paniekstand dat hij Bram (en diens collega?) nog geen eens de kans had gegeven om met hem te praten. In Vik zijn hoofd ging er allemaal om dat die zo snel mogelijk hier weg moest, zonder problemen te veroorzaken.

Inge
“Juul kom je ook je ijsje opeten?” Julia keek verstoord op, ze was net zo lekker met Mees aan het spelen. “Na je ijsje kun je weer met Mees spelen.” Julia stond op en klom op Inge haar schoot. Inge gaf Julia een lepeltje en haar bakje met ijs en smarties. Ze liet Julia zoveel mogelijk zelf eten, tenminste ze deed poging tot. Julia haar mond zat onder het ijs. Inge kon er wel om lachen. In haar zak voelde ze haar telefoon gaan. Ze zette Julia op de stoel naast haar en keek even wie het was. Toen ze zag dat het Fenna was glimlachte. “Jongens, Fenna belt!” Ze nam op en tilde haar telefoon op zodat iedereen Fenna kon zien. “Hey Fenna. Wat fijn om weer wat van je te horen.”

Bram Stevens
Aangekomen op zijn werk moest Bram eerst de nodige grappen over Veerle ontvangen, die hij vervolgens compleet negeerde. Na zijn kop koffie ging hij meteen de sportruimte in. Niet dat hij daar lang was, aangezien ze al snel opgeroepen werden. Kat in de boom in een park. Hij zuchtte. Dit waren zijn minst favoriete klussen. Vooral omdat er vaak gediscussieerd werd over wie er de ladder op moest en hij dat altijd op het einde was. Katten in het nauw waren niet lief, dus dat werd weer armen vol met krassen. Gelukkig voor hem dat een van de andere zich eens een keer opofferde. De rest van de groep stond er maar een beetje bij te kijken. “Ik ben zo terug.” Zei hij tegen Lars. Hij had een bekende gezien die lag te slapen. Hij probeerde Vik zachtjes wakker te maken. “Vik, rustig. Ik ben het maar.” Zei hij tegen de jongen. Hij deed zijn best om zijn schok nog niet te laten merken. Wat deed Vik hier, midden in het park op een bankje? Lars kwam eraan gelopen. “Vik, waarom kom je niet met ons mee? We hebben in de kazerne ook bedden, daar lig je een stuk beter. Dan kun je ook wat eten als je wil? Of we kunnen je bij mij thuis af zetten? Kun je daar in een comfortabel bed slapen.” Zei hij tegen de jongen. Hij zag Lars knikken, als een goedkeuring om hem mee naar de kazerne te nemen.

Fenna Roos Klok
Fenna wachtte rustig af tot er opgenomen werd. Meteen verscheen er een glimlach op haar gezicht toen ze zag dat de hele groep bij elkaar was, zoals ze hoopte. “Heey!” groette ze iedereen vrolijk. “Wat leuk om jullie weer te zien! Hoe is het daar? Lekker gegeten met zijn allen?” vroeg ze vrolijk. Ze vond het leuk om zo iedereen weer te zien. Hoewel ze het ook nog steeds spannend vond om dalijk iedereen weer in real life te zien. Ze had nog steeds niet het idee dat ze eigenlijk echt in de groep paste, maar dat kwam vast vanzelf. “Ik heb goed nieuws. Mijn missie hier zit er op, dus ik kom snel weer naar huis toe.”

James

James stond op en zette de de tv wat zachter zodat ze Fenna konden horen. Hij zwaaide enthousiast toen Fenns in beeld verscheen op het scherm van Inge. "Wat fijn om ook jou weer te zien, Fenna. Hier gaat alles goed. Ieder heeft heerlijk gesmuld van mijn kookkunsten. Wanneer je terug bent moet je maar gauw eens het zelf komen beoordelen. Hoe is die met jou?" James sprong op. "Dat is geweldig nieuws. Weet je al precies wanneer?" Het leek hem een leuk idee om Fenna dan met zijn alle op te wachten en een warm onthaal te geven als ze aankwam.

Vik

Vik had nog steeds niet door dat Bram hem alleen maar wilde helpen. Wat ongemakkelijk stond die er dan ook bij, met zijn rugzak half slingerend om zijn schouder. Driftig schudde hij zijn hoofd. "Dat is echt niet nodig. Ik keer als huiswaarts. Ik ben gewoon zo stom geweest om mijn sleutels op tafel te laten liggen en mijn vader was nog niet terug thuis van zijn werk. Ik wilde er geen probleem van maken en dacht ik ga wel een stukje wandelen tot hij zeker thuis is maar moet op het bankje zijn gaan zitten en in slaap zijn gevallen. Ik waardeer jullie aanbod enorm maar het is echt niet nodig." Hij hoopte dat zijn verhaal geloofwaardig overkwam. Hij wilde niet afhankelijk van andere zijn of de indruk wekken dat hij wel degelijk vaker in het park sliep. "Ik hoop alleen niet dat je er verder een probleem van maakt en er de politie bij haalt. Ik weet dat slapen in het park eigenlijk verboden is, of dat je het aan de andere verteld als een slechte grap. Ik doe dit heus niet vaker. Het was gewoon een misverstand. Oké?"

Inge
Ze glimlachte. Inge was erg blij dat Fenna binnenkort weer naar huis kwam. Ze had echt behoefte om met haar te praten, weer tijd met haar door te brengen. “Dat is echt super goed nieuws Fenna. Het eten is echt fantastisch. James heeft heel goed gekookt. Julia kijk eens wie daar is!” Julia keek op van haar ijsje. Met een mond dat omringt was met ijs keek ze Fenna met een glimlach van oor tot oor aan. Julia was dol op Fenna. “Julia had nog een mooie tekening voor je gemaakt. Die wilde we je nog opsturen maar als je bijna terug komt kunnen we die net zo goed geven als je weer terug bent.”

Fenna Roos Klok
Fenna glimlachte. “Daar houd ik je aan James.” Zei ze. Ze schudde haar hoofd op zijn volgende vraag, maar aangezien ze niet wist in hoeverre de verbinding goed bleef, besloot ze ook gewoon antwoord te geven. “Nee, dat is niet helemaal duidelijk. We vliegen gewoon met een passagiersvliegtuig mee, dus het is dan maar de vraag wanneer er plaatsen vrij zijn.” Zei ze. Even later kwam ook Julia mee in beeld en ze zwaaide naar het meisje. “Hoi Julia, heb je een lekker ijsje op? Ik ben heel benieuwd naar je tekening hoor!” zei ze vrolijk tegen het meisje. Al lieten kleine kinderen haar altijd een beetje akward voelen.

Bram Stevens
Bram keek Vik aan en iets zei hem dat Vik loog. Hij ging eens terugdenken en bedacht zich hoe de jongen was tijdens de reünie en herinnerde zich dat hij toch wel wat aangebrand was. Dat hij ook geen telefoon had gehad. “Vik.” Zei hij dan ook. “Het is echt geen probleem. Kom gewoon met ons mee, dan krijg je ook een warme maaltijd.” Zei hij. Hij keek zijn leidinggevende even aan en die knikte. “We maken er pas een probleem van bij de politie als je mensen tot last bent, en dat ben je niet. Kom mee, dan kun je eten, douchen en slapen. Als je wilt.” Bood ook zijn baas nog eens aan.

James

"Komt goed! Zodra je terug bent plannen we een data en dan ga ik lekker voor iedereen koken of desnoods kook ik alleen voor jou. Weet je wat, ik zal wat voor je koken en in bakjes doen. Dan kom ik dat brengen als je terug bent. Dan hoef je niet meteen te koken en kan je rustig bijkomen van je missie. Dus hou ons op de hoogte van wanneer je er weer bent. We missen je oprecht lieve Fenna."

Guusje: Mees kwam aangelopen. "Wie is dat?" Gebaarde het jongetje terwijl terwijl zijn legen bakje met ijs op tafel zette. Guusje gebaarde terug dat het Fenna was en legde uit dat ze voor haar werk in het buitenland was en nu even belde om te laten weten hoe het ging, zodat ze ook niet door het gesprek heen praatte. Soms was gebarentaal dan wel weer erg handig.
Mees kroop voor het beeld en zwaaide naar Fenna. "Hoi Fenna. Alles goed?"

Vik

Vik voelde zich ongemakkelijk. Hij beet op zijn lip en speelde met zijn voeten in de aarde. Hij ging dit niet winnen. Bram en didns collega zouden geen genoegen nemen met feit dat hij het aanbod zou blijven afdanken. Ergens zou een warme maaltijd, douche en een goede nachtrust hem erg goed doen, maar hij wilde gewoon niemand tot last zijn. "Nou vooruit dan.." Je kon de twijfel nog horen in zijn stem. Maar hij zou zorgen dat die morgenvroeg weer vertrokken was.

off: We skippen naar de babyshower van Lela waar Finn een aanzoek gaat doen.

Finn
Finn had net het doosje met daarin de ring opgehaald bij de juwelier. Vandaag was de babyshower van Lela. Maria de oudste zus van Lela was speciaal naar Nederland gekomen om de babyshower bij te wonen en om te zorgen dat Lela niet nieuwsgierig werd naar wat Finn van plan was. Rustig deed hij de voordeur open van hun huis. Alles rook nog naar nieuw en verf. Hij legde de huissleutels in het sleutelbakje en liep naar binnen. De woonkamer was al versierd met roze ballonnen. "Lela?" Vroeg hij. Hij keek even in de keuken maar zag niemand. Hij keek in de tuin en daar stond ze; in een mooi zomerjurkje met nog krullers in haar haar. Het leek wel alsof ze al ging trouwen. Hij glimlachte en liep naar de tuin, ook de tuin was feestelijk aangekleed. "Het wordt mooi lieverd. Waar is Maria?"

Emile
Emile droogde zijn haren af, hij had net nog een douche genomen omdat hij daarnet een stukje had hardgelopen. Hij zat vol met spanning. Vandaag zou hij zijn Lela voor het eerst zien in een jaar. Lela wist dat hij in Nederland woonde, wat ze niet wist dat ze in dezelfde stad woonden. Twee jaar geleden was Emile uit de kast gekomen. Een jaar terug kwam hij uit de kast voor zijn hele familie. Zijn vader was woest, ze waren ontzettend gelovig opgevoed dus je mocht geen homo of lesbie zijn. Lela had tegen hem gezegd dat ze altijd wel een vermoede had. Zij, zijn oudste zus Maria en jongere zusje Inez waren er altijd voor hem geweest. Met zijn vader had hij geen contact meer. Emile woonde al een aantal jaar in Nederland en nadat zijn vader hem uit de familie had gezet had hij geen Argentijns paspoort meer. Hij keek even naar zichzelf in de spiegel en deed de handdoek om zijn middel. Met een zucht liep hij naar zijn slaapkamer en kleedde zich aan. "Fen kan ik dit aan naar een babyshower?!" Riep hij door het huis heen. Hij had een korte broek en zijn flamingo overhemd aangetrokken.

Fenna Roos Klok
Fenna was alweer een paar weken thuis. Haar broertje en haar moeder hadden haar als verrassing opgewacht op het vliegveld en hadden haar en Emile mee uit eten genomen. Het was wel gek geweest om weer terug te zijn in Nederland. Ze had haar vrienden ook al een keertje gezien. Die hadden een soort welkom-thuis feestje voor haar gemaakt. “Oh, dit gaat dalijk zo leuk worden.” Zei ze zachtjes tegen zichzelf. Zij wist dat Emile en James elkaar al kenden, alleen zij wisten niet van elkaar dat ze kwamen. Ze draaide zich om toen Emile vroeg of hij zo mee kon en ze glimlachte. De kleding paste echt bij hem en het zag er ook gewoon netjes uit. “Ja hoor, dat kan zeker. Mooi ook, met dat roze.”

Bram Stevens
Vik woonde voortaan bij hem en zijn oma. Dat zorgde voor een dubbel voordeel. Niet alleen had Bram iemand die op zijn oma kon letten als hij aan het werk was, ook had Vik zo weer een veilig huis met een warme douche en een bed. “Vik, ben je bijna klaar?” vroeg hij toen hij weer binnen kwam. Hij liet altijd zijn buurman even weten als zijn oma alleen thuis was. Hij stond zelf al klaar om te gaan. Hij had een aantal dagen terug een 2e helm gekocht, zodat Vik altijd mee achterop zijn motor kon.

Lela
Lela keek rond en voelde zich gelukkig. De woonkamer zag er al mooi uit en de gasten konden ieder moment aankomen. Ze hoopte alleen dat Finn en Maria op tijd terug zouden zijn, anders was nog niet alles klaar. “Maria is taart halen. Zij zo terug zijn.” Zei ze tegen Finn, waarna ze hem een kus gaf.

James

James had bij Guusje gelogeerd. Iets wat ze wel vaker samen deden. Het was alleen weer eens veel te laat geworden voor die ging slapen. Eerst had hij samen met Guusje, Stranger Things uitgekeken en vervolgens had hij nog tot laat met Emile liggen appen. Zijn eigen schuld dus dat hij het logeerbed niet uitkomen kon,maar daar kwam verandering in. Een klein blond krullebolletje genaamd Mees kwam de kamer binnen gestoomd en begon op het bed te springen. "Oom James! Je moet wakker worden van mama.", klonk het tussen het springen door. "Nee, wil niet!" En hij probeerde zich onder de dekens te verstoppen.
"Dan gaan Wolfje en ik je kietelen hoor." Wolfje was het denkbeeldige vriendje van Mees. James wist inmiddels niet beter dan dat Mees die had. "Oh echt niet!" Hij klom onder de dekens vandaan om Mees te kunnen grijpen. "En nu wegwezen jullie twee. Dan kan ik me aankleden." Niet veel later liet James zich beneden zien. Hij groette Guusje terwijl die koffie ging zetten.
"Hadden we eigenlijk niet iets roze moeten aantrekken op een babyshower?",vroeg die terwijl die zijn outfit checkte. Guusje:"Lijkt mij niet, toch? En je weet dat je bij mij dan sowieso aan het verkeerde adres ben. Alhoewel ik heb een roze Marvel shirt maar of dat zo geschikt is. We hadden die roze boa's van toen we naar de kermis in Tilburg gingen met roze maandag moeten bewaren. Al zagen die er eind van de dag uit als een kaal geplukte kip." James moest lachen om Guusje de uitspraak. "Dan ga ik gewoon zo." Guusje stak haar duim op. Guusje:"Jij hebt tevens het cadeautje voor Leyla, hè?!?" James rolde met zijn ogen. "Jaaa. Want als ik dat aan jou moet overlaten vergeet je dat sowieso." Hij wist dat hij hier Guusje mee kon raken. Het was nou eenmaal een eigenschap van Guusje dat ze nog wel eens wat vergat. De bel ging. Ah, de oppas voor Mees was in elk geval wel geregeld.

Vik

Vik woonde inmiddels bij Bram en diens oma in. Hij had na de interventie die Bram had geregeld toch ermee ingestemd. Al had die er in het begin wel moeilijk mee gehad. Ook de steun van zijn vrienden had hij niet verwacht. Hij was een beetje bang geweest dat ze hem als een baksteen hadden laten vallen, ook al kende ze elkaar al jaren. Hij had dan ook zijn excuses moeten maken voor het feit dat hij zelf vroeger wel vooroordelen had gehad. Al dacht hij toendertijd alleen maar aan zichzelf. Zo moest die best wel even wennen aan het feit dat James op mannen viel toen zijn vriend uit de kast kwam en vond hij Fenna de vader maar een slechte vader. Hoe kon iemand zich zo laten gaan in de drank?
Nu wist die zelf hoe het was om een vader te hebben die dronk.
Gelukkig kwam alles goed. Inmiddels kreeg Vik therapie en binnen kort kreeg die een coach waarmee die ging kijken naar werk of een opleiding waarbij die tegelijk kon weken en leren. Alleen had Vik nog totaal geen idee wat die zou willen.
Al ruil voor het inwonen paste Vik geregeld op Bram zijn oma.
Dan speelde ze samen een spelletje. Zo ook nu. Vik keek op van het spel toen hij de stem van Bram hoorde. "Ja, ik kom eraan. Je oma maakt me toch alleen maar in met Rummikub." Hij hield om het spel op te ruimen en zocht toen zijn spullen bij elkaar. "Dag mevrouw Stevens. Tot vanmiddag." Hij trok zijn jas goed aan. "Ready!" En nam de helm van Bram aan.

Veerle

Het was rustig in huis. Veerle haar ouders waren net samen met Lily vertrokken. Ze zouden samen met twee van haar broers en aanhang naar de dierentuin gaan. Het was dat Veerle al had toegestemd om naar de babyshower van Leyla zou gaan, anders had ze maar al te graag meegegaan. Ook al wist ze dat Lily zich prima zou vermaken. Veerle was het cadeautje voor Leyla of beter gezegd de baby aan het inpakken. Ze had een boekje van Dikkie Dik gekocht met bijbehorende knuffel. Lily had ze vanaf het eerste moment voorgelezen en daar had ze altijd van genoten. Nog lazen ze savonds altijd een verhaaltje voor het slapen gaan. Ze hoopte alleen dat het niet ongemakkelijk werd op het feestje. Zij en Bram ontliepen elkaar nog steeds een beetje. Ze had echt gedacht dat er wederzijds interesse was geweest maar op jaar voorstel om eens koffie ge gaan drinken was Bram tot nu toe niet ingegaan. Ze wist niet zo goed of ze het nog eens moest vragen of dat ze Bram beter uit de hoofd kon zetten. Gezien ze echt had gehoopt dat ze Bram beter had kunnen leren kennen. Dat er misschien wel een relatie in had gezeten.

Finn
Finn kuste Lela op haar mond. “Je ziet er mooi uit mi amor.” Hij legde zijn handen liefdevol op haar buik. “En hoe is het met de kleine meid?” Niet lang daarna ging de voordeur open en al scheldend in het Spaans kwam Maria binnen. Hij keek Lela vragen aan. Wat was er aan de hand. “Wat is er Maria?” Maria liep naar de keuken en zette de taartdoos in de koelkast. “Die bastardo van een buurman van jullie. Ik kon amper parkeren. Moest een stukje verderop parkeren.” Finn grinnikte lichtjes maar toen hij de blik van Maria zag hield hij snel zijn mond. Uit ervaring wist hij dat je vooral niets moest zeggen als Argentijnse vrouwen boos waren. Hij keek even gauw naar Lela in de hoop dat zij haar zus tot bedaren kon brengen.

Emile
Emile keek Fenna opgelucht aan. “Gelukkig dat deze outfit goed is gekeurd. Ik was al bang dat het to much zou zijn.” Hij keek even op zijn telefoon. Hij had tot laat in de nacht met James gepraat. Ze hadden het er over gehad dat ze beide naar een babyshower gingen, ze wisten alleen van elkaar niet dat ze naar dezelfde babyshower gingen. Zijn zusje wist ook nog niet dat hij zou komen. “Ik vind het wel spannend om Lela weer te zien. Laatste keer dat ik haar zag was toen ik ruzie met mijn vader kreeg. Daarna kwam het er gewoon niet van vanwege werk. Gelukkig kon ik wel met haar appen. Ben jij bijna zo ver?” Ondertussen opende hij Whatsapp zodat hij James nog een app kon sturen. Veel plezier op de babyshower straks. Laat je nog even weten hoe het was? Hij dacht na, zou hij kusjes toevoegen? Hij beet op zijn lip. James en hij waren al een tijdje aan het appen met elkaar. Naar vrienden stuurde Emile ook wel eens kusjes dus naar James zou dat toch ook kunnen. Of was dat akward? Hij vond James leuk, Emile deed zijn best omdat de laatste tijd vaker door te laten schemeren. Ach wat zou het; Xxx en hij verstuurde het.

Inge
Inge was bezig met de woonkamer op te ruimen. “Juul alsjeblieft niet weer die poppen eruit gooien. Je gaat zo met oma naar de kinderboerderij.” Inge had geen contact met haar vader maar wel met haar moeder. Haar moeder had altijd achter de keuzes van haar dochter gestaan. “Ik wil niet met oma spelen maar met Mees.” Gebaarde Julia. Als Julia boos was gebruikte ze vaak alleen gebarentaal. Dankzij haar hoorapparaatjes kreeg ze wel mee wat Inge zei, ze was te eigenwijs en te boos om haar gevoel in woorden te omschrijven. “Lieverd ik snap dat je met Mees wilt spelen maar Mees is er ook niet tijdens het babyfeestje. Het is een grote mensen feestje. We kunnen later deze week nog wel een afspraakje met Mees maken.” Julia gooide een knuffel op de grond. “Mee!” Gebaarde ze druk. De bel ging, daar zou je haar moeder hebben. Inge liep met een vermoeide zucht naar de gang en deed de voordeur open. “Ha mam fijn dat je er bent en wilde oppassen. Julia is een beetje uit haar hum; ze wilde graag met een vriendje spelen en mee naar het feestje. Ik heb haar uitgelegd dat dat niet gaat en we een andere keer met het vriendje af kunnen spreken.” Haar moeder gaf haar een kus op haar voorhoofd. “Komt goed lieverd. Ik neem haar wel mee voor een ijsje.” Ze liepen naar de woonkamer. “Juultje oma is er.” Zei haar moeder. Julia draaide zich om maar keek haar oma met een boze blik aan. “Juultje ik stel voor dat we dit samen opruimen, dan kan mama weg en dan gaan we daarna een ijsje halen.” Gebaarde oma. Julia keek even naar haar moeder en toen naar haar oma. Ze knikte als steken dat dat een goed idee was. “Goed Juul dan ga ik. Krijgt mama nog een kus?” Julia keek haar boos aan en schudde haar hoofd. Inge zuchtte diep. Julia was al de hele week uit haar doen. Inge was ook druk bezig met dingen regelen met haar advocaat en daardoor werd Julia regelmatig naar haar zus gebracht of haar moeder kwam oppassen. Inge werd er moe van. Ze wilde Julia ook alle aandacht geven maar dat kon alleen als haar ex niet de voogdij aan het aanvechten was. “Lieverd het komt goed. Ga jij nou maar naar je feestje.” Hoorde ze haar moeder zeggen. Inge gaf Julia snel een kus op haar hoofd. Ze maakte maar geen loze belofte over dat ze meer tijd voor haar zou maken. Inge hoopte dat ze ooit een vaste oppas kon fixen zodat Julia gewoon de structuur had die ze nodig had naast de peuterspeelzaal maar een oppas was duur en zoveel geld had Inge niet. “Bedankt mam.” En ze gaf haar moeder een knuffel. Ze keek nog even naar Julia en liep toen haar appartement uit. In de auto kwamen er tranen in haar ogen. Waarom kon ze niet gewoon van Julia genieten zonder al dat gedoe met haar ex? Haar ex wilde Julia eerst niet en nu ineens wel. Het koste haar veel energie. Met een zucht veegde ze haar tranen weg, deed de gordel om en reed richting het huis van Finn.

Bram de Leeuw
Bram lachte eventjes. “Ja, daar is ze goed in. Ik heb ook nog niet van haar kunnen winnen.” Zei hij. Hij had zelf een zalmroze blouse aangetrokken met een gewone spijkerbroek. Hij wist niet of dat echt de bedoeling was, maar hij ging er gewoon voor. “Oma, wij zijn weg. De buurman komt rond etenstijd even langs, goed?” zei hij tegen zijn oma. “Dat is goed Bert. Veel plezier!” zei zijn oma tegen hen. Hij glimlachte eventjes. “Zit je goed?” vroeg hij aan Vik, waarna hij vertrok.
Het duurde niet heel lang voor ze bij Leyla en Finn aan kwamen.

Leyla
Leyla giechelde eventjes om het temperament van Maria. Rap begon ze terug te praten, zodat Maria lekker haar irritatie kwijt kon. Dat werkte voor haarzelf in ieder geval. Gered door de bel. Ze maakte open, begroette Vik en Bram en ging ze voor naar de tuin. “De eerste gasten zijn er!” zei ze vrolijk tegen de andere. “Dit is mijn zus Maria, Maria, dit zijn Vik en Bram.”

Fenna Roos Klok
Fenna glimlachte naar Emile. Zijn kleren zagen er ten minste goed uit. “Beter als mij. Waarom heb ik alleen maar nerd stuff of werk kleren? Ik kan moeilijk in mijn uniform aankomen en dit is serieus de meest normale jurk die ik heb.” Zei ze. Ze hoopte maar niet dat de andere dat erg zouden vinden. Stiekem vond ze de zenuwen van Emile wel leuk. Ze vond het al helemaal geweldig dat Layla niet de enige verrassing was die hem te wachten stond. “Ik ben er helemaal klaar voor. Wie ben je aan het smsen?” vroeg ze nieuwsgierig, terwijl ze met hem mee naar buiten liep. “Oh, en zal ik rijden? Kun jij eventueel een biertje pakken?”

James

James liep een beetje op en neer terwijl Guusje de laatste dingen met de oppas voor Mees besprak. "Guusje?!? Zullen we straks nog even snel langs mijn huis rijden? Dan trek ik toch nog even snel een roze shirt aan en dan doe jij gewoon dat Marvel shirt aan. Ik wil ook niet uit de toon vallen." Hij zag dat Guusje de duim op stak. "Zullen we dan maar gaan?" Mees kwam hem nog gedag zeggen. Terwijl Guusje de spullen pakte en toch nog dat roze Marvel shirt aandeed, liep James naar de auto. Hij nam net plaats achter het stuur toen hij een appje binnen kreeg. "Wat loop jij te blozen?",hoorde die Guusje vragen die inmiddels op de bijrijdersstoel had plaatst genomen. James liet haar het appje lezen. Guusje:"Stuur dan wat terug! Je draait al maanden om die jongen heen. Nu heb je eindelijk bevestiging... Wanneer ga je hem tevens eens mee op date vragen. Echt jullie twee zijn zo vermoeiend." Voor dat James het doorhad griste Guusje zijn telefoon uit zijn handen.

Thnxx and you too. Zal ik doen.
P.S. Heb je zin om binnenkort samen ergens koffie te drinken?

Guusje had het appje al verzonden. James kon wel door de grond zaken van schaamte. Wat moest die nu?!? Er was geen weg meer terug.

Vik

"De volgende keer ga ik gewoon weer met de kaarten. Dan heb ik tenminste nog een kans om te winnen." Hij grijnsde even. Vik trok zijn vest goed en zwaaide nog een keer naar Bram zijn oma. Hij zette de helm op en nam plaats. "Ik zit goed. Rijden maar." Vik beet op zijn lip maar besloot toch de vraag te stellen. "Wie is Bert eigenlijk? Het valt me op dat je oma je zo wel vaker noemt." Niet wetende dat Vik hier een gevoelige snaar mee raakte. Dat was ook helemaal niet zijn bedoeling geweest. Hoe moest hij weten/hebben onthouden dat het om Bram zijn overleden vader ging. Vik verwachtte dat het zijn opa was geweest ofzo.

Niet veel later arriveerde ze bij het huis van Finn en Ella. Hij gaf Bram zijn helm terug. Layka deed open. Hij begroette haar vriendelijk terug en volgde haar naar de tuin. Hij hief zijn hand op om Finn te begroeten. "Hay. Aangenaam kennis te maken." Wat ongemakkelijk bleef die staan. Hij wist nooit goed of die een hand moest geven om iemand moest omhelzen bij een kennismaking. Vik keek even om zich heen. "Jullie hebben het mooi versierd."

Emile
Emile rolde met zijn ogen. “Meid doe even normaal. Finn en Leyla zijn echt geen mensen die het vervelend vinden als jij met nerd kleding langs komt. Ik ben al zo vaak langs gekomen met mijn Lady Gaga concert shirt. Trouwens ze komt dit jaar naar Arnhem. Ik zoek nog een slachtoffer.” Emile was fan van Lady Gaga. Het was vier jaar geleden dat hij naar de Joanne tour was gegaan. Hij keek op zijn telefoon en zag dat hij een bericht had gehad van James. Of hij koffie wilde drinken? Hij slikte. Tuurlijk wilde hij James ontmoeten maar hij vond dat ook heel spannend. Hij keek even naar Fenna. “Nadie.” Niemand zei hij in het Spaans maar zijn ogen vertelde wat anders.

Iets drinken? Ja klinkt goed. Had je een plek in gedachten?

Finn
Finn keek op toen Leyla met Bram en Vik binnen kwam. “Ha Bram en Vik leuk dat jullie er zijn. Jullie zijn de eerste.” Hij omhelsde zijn vrienden. “Leyla Vik ken je al maar Bram had je nog niet ontmoet.” Zei hij tegen Leyla. Hij keek even naar Vik, Finn vond dat hij er al beter uit zag dan de laatste keer dat hij hem zag. Hij wende zich tot Leyla. “Lieverd ga jij maar zitten. Dan schenk ik wat te drinken in.” Hij wende zich tot de heren. “Wat willen jullie drinken? We hebben van alles in huis gehaald en jullie gaan niet weg voor alles op is. Tenminste zoiets zei Maria tegen mij. Maria is de oudste zus van Leyla die speciaal voor de babyshower vanuit Argentinië is gekomen.”

Bram de Leeuw
Bram keek niet achterom toen hij de vraag van Vik hoorde. Hij had de vraag vroeg of laat wel verwacht van hem. “Zo heet mijn vader.” Zei hij tegen Vik. Maar om verdere confrontatie te voorkomen over dit pijnlijke punt, reed hij daarna meteen aan.
Eenmaal aangekomen begon hij er niet meer over. Hij vond het prima dat Vik wist dat hij vaak de naam van zijn vader toegeroepen werd door zijn oma, maar dat hoefde te rest niet te weten. Hij zette zijn cadeautje mee op de cadeautafel en feliciteerde de twee. Hij stelde zich een beetje gespannen voor aan de zus van Layla en was stiekem best wel blij toen zijn vrienden één voor één kwamen binnen druppelen. Hij nam een slok van de cola die hij gekregen had.

Fenna Roos Klok
“Het is wel anders of je gewoon voor een kop koffie langs komt of voor een baby shower.” Zei ze. Ze lachte eventjes. “Ik ga wel mee naar Gaga hoor.” Ze vond het vooral gewoon leuk om met Emile samen dingen te doen. Hij was meer als een broer voor haar. “Nadie?” zei ze lachend. “Waarom zijn dan je wangen zo rood? En je ogen verraden je ook.” Antwoorde ze hem in het Spaans. “Vamos!” zei ze. Ze vertrokken samen naar Finn en Layla. Ze hoopte stiekem dat ze de laatste waren. Dat zou in ieder geval betekenen dat James er al zou zijn als Emile daar aan zou komen en ze kon niet wachten om hun reacties te zien.
Toen ze daar aan kwamen bleken ze inderdaad de laatste te zijn. Zelfs Noah stond was er al, al kon je zijn gezicht niet onderscheiden van die van zijn vriendin. Jak, zelfs zij was nooit zo klef met haar scharrels. “Hallo.” Zei ze vrolijk, waarna ze Layla en Finn in het Spaans begroette, ze feliciteerde en vervolgens ook haar cadeautje op de cadeautafel legde.

Vik de Koning

Vik slikte even. Hij had dit antwoord kunnen verwachten. Meteen had die lichtelijk spijt van zijn vraag. "Oh, shit sorry. Ik dacht dat het je opa was geweest misschien. Sorry, ik..." Vik maakte zijn zij niet af. Hij hoopte dat Bram begreep dat het niet zijn intensie was geweest om Bram verdriet te doen. Hij hield de rest van de rit zijn mond verder om de sfeer niet te verpesten . Ze waren immers min of meer op weg naar een feestje. Vik had mede zijn cadeautjes op de tafel gelegd en ook een cola besteld. Langzaam aan volgde de rest van de groep vrienden. Ieder begroette die vriendelijk met met omhelzing.

[Veerle Verbeek

Veerle was inmiddels ook op de babyshower gearriveerd.
Ze had Finn en Leyla begroet en gefeliciteerd en vervolgens zich netjes voor gesteld aan Maria. De rest had ze gewoon in het wilde weg even gedag gezegd. Zo kon ze ook mooi gewoon meteen gaan zitten. Op een verjaardag vond ze het ook altijd zo akwarr als ze iedereen dan langs moest ok te begroeten/feliciteren. Veerle keek om zich heen. Ze had blijkbaar de memo gemist. De meeste waren toch in het roze gekleed, zelfs Guusje waar ze het niet van gewend was had een roze Marvel shirt aan. Kwam zij aan in een zwart bloemetjes jurk.
Ze was in gesprek geraakt met Guusje en James en plukte ondetussen aan een cupcak.

James: "Ik app je later nog. Arriveer net op het feestje."

Emile
“Echt?! Je wilt mee naar Gaga?! Hopelijk weet je waar je ja op zegt.” Hij gniffelde. Emile was groot fan van Gaga, het publiek dat daar heen kwam was echt een gevarieerd publiek van dragqueens tot aan gewone fans. Het was wel altijd gezellig om daar te staan. “Ik wil dan wel staan plekken tenzij je zitplekken wilt dan wil ik voor jou wel een uitzondering maken.” Emile had altijd staanplekken. Hij keek op zijn telefoon en keek toen naar Fenna. “Ja laten we gaan.” Niet veel later kwamen ze aan bij het feestje. Finn had hun naar de tuin geleidt. Daar zag hij Leyla, zijn lieve zusje die hij al een hele poos niet had gezien. Hij moest zich echt inhouden om niet op haar af te rennen. Zachtjes liep hij naar haar toe en deed zijn handen voor haar ogen. “Driemaal raden wie ik ben.” Zei hij in het Spaans.

Inge
Inge zat al een tijdje in haar auto die ze geparkeerd had in de buurt van het huis van Finn en Leyla. Ze had aan de ene kant wel zin in de babyshower maar aan de andere kant zat haar hoofd ergens anders. Met een zucht veegde ze haar tranen weg, ze baalde nog steeds dat ze Julia weer achter moest laten, en stapte de auto uit. Uit de kofferbak haalde ze het cadeautje eruit en liep naar het huis van Finn en Leyla. Ze belde aan en Finn deed open. “Ha Inge leuk dat je er bent. Het feestje is in de tuin.” Ze omhelsde hem en liep achter hem aan naar de tuin. Ze zag dat een of andere onbekende man achter Leyla stond, ze vroeg zich af wie dat was. Ze keek om zich heen en zag Fenna staan. Ze liep op haar af. “Hey Fenna leuk om je weer te zien!”

Bram de Leeuw
Bram snapte al te goed dat het niet Vik zijn bedoeling was om een gevoelige snaar te raken. Hij wilde zelf ook niet in een treurige bui belanden en dus negeerde hij Vik zijn opmerking, in de hoop dat op zijn beurt Vik dat weer zou begrijpen. Bram ging op een stoel zitten en haalde een schoon tekenblok tevoorschijn die hij op de 1e pagina open maakte. Hij stak twee potloden achter zijn oren en had er eentje in zijn hand, met alle drie een andere dikte. Hij begon de tuin met alle versieringen te schetsen, met in het midden zwangere Layla en Finn. Af en toe switchte hij van potlood, door het potlood wat hij vast had dan tussen zijn lippen te steken. Het hoefde nu allemaal niet netjes, hij deed het uiteindelijk toch weer netjes over. Hij was even afgeleid door Veerle die binnen kwam. Hij merkte dat hij te lang aan het staren was. Met een rode blos op zijn wangen keek hij snel terug naar zijn blokboek om verder te schetsen. Op het moment dat Emile binnen kwam, sloeg hij snel zijn pagina om, om dat moment te kunnen schetsen dat broer en zus weer herenigd zouden worden.

Leyla
Leyla lachte naar iedereen en bedankte ze voor de felicitaties en de cadeautjes. Ze vond het ook heel fijn dat haar grote zus hierbij was. Alleen vond ze het heel jammer dat ze al die tijd Emile nog steeds niet had kunnen zien. Ze kreeg twee handen voor haar ogen en de spaanse stem die ze hoorde herkende ze uit duizenden. “Mi hermano!”Riep ze uit en omhelsde haar tweelingbroer vrolijk. Ze begon in het vlot Spaans te praten tegen haar broer over hoe blij dat ze was dat hij er was. Ook Maria kwam aangelopen en omhelsde hun broer vrolijk.

Fenna Roos Klok
Fenna stond vrolijk mee toe te kijken hoe Leyla verrast werd door Emile. “Hij had het de laatste tijd bijna nergens anders over dan hoe blij hij was zijn zus weer te zien.” Zei ze in het Spaans tegen Leyla. Ze nam een beetje afstand van de drie, zodat ze in alle rust konden herenigen. Ze zocht naar James. Aangezien ze stiekem gehoopt had dat de twee elkaar meteen zouden zien, viel haar dat stiekem toch een beetje tegen. Maar daarvoor was zij hier. Zij wist wat er zich hier af speelde en misschien vond Leyla het ook wel heel fijn om haar broertje hier nog gelukkiger te zien dan dat hij al was. “Hey Inge!” zei ze vrolijk, toen ze onderweg naar James toe begroet werd door haar. Haar hart maakte even een sprongetje. “Dit gaat heel leuk worden, Inge, loop je mee?” vroeg ze en pakte vervolgens Inges hand vast om haar mee te nemen naar het groepje waar ze naartoe op weg was. “Leuk shirt Guusje. En Veerle, ik ben blij dat ik niet als enige geen roze draag.” Zei ze vrolijk. “Anyways, James-“ zei ze, waarna ze Inges hand los liet en haar arm vervolgens in James zijn arm haakte. “-Kom eens eventjes mee. Ik wil je even voorstellen aan mijn huisgenoot.” Zei ze vrolijk. Ze gaf een knipoog naar Inge en nam vervolgens James weer mee terug naar Leyla en de hele bups. “James, dit is Emile, mijn huisgenootje.” Zei ze vrolijk, waarna ze voor haar eigen veiligheid haar arm weer los haakte van die van James.

James

James was in gesprek geraakt met Guusje en Veerle toen Frnna kwam aanlopen. Hij keek even op terwijl die zijn glas water van tafel pakte. "Ze moest van mij perse iets roze aa. Dan krijg je dit." Gaf die als verklaring waarom Guusje haar Marvel shirt aan had. Guusje:"Thanks. Jou outfit is ook heel gaaf. Misschien niet roze maar wel heel gaaf. Zelf gemaakt?" "Blijkbaar heb ik ergens een memo gemist." ,hoorde James vervolgens Veerle grappen.
"Jullie zien er allemaal top uit, dames. Roze of niet. Jullie zijn in elk geval aanwezig op deze bijzondere dag voor Finn en Leyla en dat lijkt me toch het belangrijkste." Hij dronk vervolgens zijn glas leeg.
James trok een wenkbrauw op. "Uhh oké?!?" En stond vervolgens op. "Zo terug.",riep die nog naar de rest. Waarom was Febba zo enthousiast over het feit dat we hem wilde voorstellen aan haar huisgenoot? Oké, misschien was die huisgenoot gay en vrijgezel maar dat betekende niet dat hij op hem zou vallen. Daarbij had hij al een oogje op iemand.
Het was net een slechte romantische scène uit een film. Fenna die hem voorstelde aan Emile. Hun blikken die elkaar kruiste en vervolgens zijn stom verbaasde reactie. "Emile?!? Wat doe jij hier?" Nog geen een wetende dat Emile niet alleen Fenna haar huisgenoot was maar ook Lelyla haar tweelingbroer. Hij had immers hun hereniging niet meegekregen.

Emile
Emile knuffelde zijn zusjes stevig. Het was echt veel te lang geleden. “Je ziet er prachtig uit zusjelief.” Zei hij in het Spaans en glimlachte naar haar buik. Hij kon echt echt niet wachten om oom te worden. Hij kuste zijn zusje op haar voorhoofd. Plots hoorde hij een stem die zijn naam zei. Hij draaide zich om en stond oog in oog met James. Hij keek hem verbaasd aan, Emile wist dat James een babyshower had maar hij wist niet dat ze naar dezelfde gingen. Hij liet zijn zusje even los. “Guan?” Hij merkte dat ie van verbazing in het Spaans was begonnen met praten. “James?!” Verbeterde hij zichzelf. Hij keek even naar Fenna met een blik van; Wist jij hier van?

Finn
Finn keek met een grote glimlach naar de reunie tussen Emile en zijn zussen. Hij merkte dat ie zelf een beetje emotioneel was. Hij wist dat Leyla haar tweelingbroer miste, zeker na de ruzie die vorig jaar had plaatsgevonden toen Emile uit de kast was gekomen voor zijn familie. Leyla en Finn hadden Emile direct gesteund hierdoor werd de band tussen de vader van Leyla en Leyla zelf ook op de proef gesteld en hadden ze eigenlijk alleen nog contact gehad met haar moeder. Hij keek toe hoe Emile en James elkaar verbaasd aankeken. Finn wist niet dat Emile en James al contact hadden via internet. Hij keek even naar Fenna die zo te zien meer wist. Ondertussen ging zijn blik naar Bram die druk aan het tekenen was. Hij liep naar hem toe. “Hey, wat ben je aan het tekenen?”

Fenna Roos Klok
Fenna knikte naar Guusje. “Ja, wel zelf gemaakt.” Zei ze trots. Al was veel van haar kleren zelf gemaakt. Ze kon heel goedkoop stoffen kopen, dus voor haar was het wel het fijnst. Zo bespaarde ze het meeste geld. Ze giechelde bij het zien van de reactie van James. “Emile is de tweelingbroer van Layla.” Legde ze aan de jongen uit. Daarna keek ze naar Emile. “Nadie.” Zei ze lachend tegen hem. “Ahora lo estás viendo en vivo por primera vez. Ve a él.” Spoorde ze hem in het Spaans aan om een eerste stap naar James toe te zetten. Daarna keek ze James nog eens aan. “Waarom gaan jullie niet samen eventjes bijkletsen?” vroeg ze vrolijk.

Bram de Leeuw
Bram keek met tranen in zijn ogen toe hoe eerst Layla en Emile elkaar weer zagen. Hij had het mooi kunnen vangen in een tekening. Daarna had hij al snel een pagina omgeslagen om de verwarrende blikken van Emile en James op papier te zetten. Hij zat net te ver weg om te kunnen horen wat er gezegd werd en al had hij dat gekund, hij kon geen Spaans. Maar dat ze elkaar kende, was duidelijk. Hij was blij dat net dit de tekening was waar hij mee bezig was toen Finn eraan kwam. Dat kon mooi niet al te veel weg geven. Hij keek de jongen dan ook aan. “Ik vond het wel interessant zo, die reunie tussen James en Emile. Of eerste ontmoeting… Ik weet niet precies wat er aan de hand is, maar het is mooi om te zien.” Hij hoopte maar dat hij Finn zo een beetje voor de gek kon houden.