Forever Young

Noël

Noel knikte. "Ja, jij bent dubbel familie van die gekke famieleden van papa Owen." En grijnsde even. "Natuurlijk zie ik jullie als mijn familie maar er ontbreekt gewoon een stukje waar ik graag antwoorden op zal willen. Ik weet alleen dat ik in dat weeshuis ben opgegroeid en toen door Manu en Owen ben geadopteerd. Meer niet." Noël dacht hardop na. "Er was een klein meisje, die wel eens opduikt in mijn herinneringen. Maar wie zij was?" En haalde zijn schouders op.

Juda

"Ik moet werken,zussie. Anders was ik wel mee gegaan. Naja ik moet inzetbaar zijn en dan is zo feestje ook ongezellig als ik niet kan drinken." Juda schoot in de lach. "Dat is waar. Nou kop op,eigenwijs. Dan gaan we."

Johnny

"Dank je wel.",hoorde hij Faith antwoorden. "Moet ik nou heel subtiel zeggen dat jullie er beide goed uitzien? Want dat komt dan natuurlijk ook niet geloofwaardig over." En keek zijn zusjes met ern grijns aan. Johnny rolde met zijn ogen. "Moeten we dan maar toen zien dat mama er bij loopt als een lopend lijk? Iemand moest een keer het balletje opgooien om haar naar Schotland met mama Nora te krijgen zodat ze bij kan komen. Maar prima, ik zeg wel niks meer." Hij beenderen vooruit met de hond. Faith keek Emmie aan. "Volgens mij moet Johnny gewoon ongesteld worden. Maar ik zal mijn hulp aanbieden. Ik was het vergeten te vragen."

Yara

"Weet ik en het is oké. Hou van je!" En knuffelde Tony stevig. "En voor je je jet afvraagt er zitten geen vlinders in mijn buik. Zo wordt ik alleen genoemd.",grapte ze. Yara knikte. Ze liep met Tony mee naar de auto en stapte in "Oké... het is niet zo dat jij heel vrouwelijk bent ofzo maar je leek gewoon geen oog te hebben voor vrouwen. Laat ik zeggen dat het meer een onderbuik gevoel is. Net als dat ik het idee heb dat Josie niet zomaar is teruggekomen. Maar ik kan mijn vinger er niet opleggen. Er is iets tussen haar en Sander gebeurd denk ik."

Charley

Charley schrok even. "Die durft! Ik was gillend weggerend en had de bewaking geroepen. Wat denkt die wel niet? Opnieuw een poging te doen om ons te zien te krijgen? De vorige keer heeft opa Brian op de zaak moeten zetten. Ik ben tijden lang bang geweest dat die enge man opnieuw op het schoolplein zou verschijnen. Ik wil niks met dat hem te maken hebben. Leuk dat hij een vrouw en een dochter heeft maar ik hoef haar niet te leren kennen. Voor mij is Thijs mijn vader en bestaat Jim niet."

Adam

"Ik zal het eens aan hem voorstellen. Misschien kan hij Tony ook uitnodigen voor vanavond.",sprak Allie. "Ik ook van jou,meisje."

Adam keek op van zijn telefoon waar hij een spelletje op aan het spelen was. Hij zette het spel stik en keek op naar zijn zusje. "Ha,zusje. Ook mijn excuses maar het is gewoon leuk om je te plagen. Ik had niet door dat ik te ver ging." Adam gaf Lily een knuffel. "Ook van jou." Adam stond op. "Kom eraan."

Layla
Ze duwde Noël even aan de kant en grinnikte. “Als tante Mirthe er niet was geweest was ik er ook niet geweest.” Ze luisterde naar haar broer. “Ik snap wat je bedoeld. Alsof je een stukje over jezelf mist. Heb je wel eens met papa Manu en papa Owen er over gesproken? Misschien weten zij wel wie dat meisje was.” Layla dacht na. “Zou je terug naar Argentinië willen om te ontdekken wie je ouders waren?”

Saar
Saar zuchtte diep. “Ik snap het. Het was voor mij wel fijn geweest je mee was gegaan.” Ze keek even naar Junia. “Wil jij anders met me mee?” En ze stond op. “Moeten we niet even wachten op Layla en Noël? Die zijn nog Pip uitlaten.”

Emmie
Emmie zuchtte diep. “Ik ga wel met hem praten. Misschien speelt er meer waarom hij zo doet.” Ze beende snel naar Johnny toe en hield hem tegen. “Zo bedoelde ik het niet Johnny. Ik snap dat je je zorgen maakt om mama Hailey. Dat doen Faith en ik ook. Maar we moeten het misschien wat subtieler brengen.” Emmie keek even naar Miles die trouw naast haar liep. “Ik heb alleen het gevoel dat er meer aan de hand is. Gaat alles wel okee?”

Tony
“Papa en mama noemde je al zo toen je nog in de buik zat van mama. Je was hun kleine vlinder, hun wondertje.” En hij aaide even door haar bruine haren. Hij reed de oprit af en keek even naar zijn zusje. “Waarom denk je dat er iets gebeurd is tussen Jo en Sander? Ik dacht altijd dat het wel goed zat tussen die twee. Tenminste dat gevoel had ik altijd.” Hij reed de straat uit. “Denk je dat ze daarom zo abrupt terug is gekomen of denk je dat er meer aan de hand is?”

Josie
“Rustig Char.” En ze keek even naar haar opa die haar met een vreemde blik aan keek. “Zo beroemd ben ik niet dat ik bewaking nodig heb.” Gebaarde ze. Ze keek op toen de bestelling kwam. Ze keek toen weer naar haar zusje en pakte haar hand vast. “Lieverd hij komt niet meer hierheen. Hij zit lekker daar, 24 uur vliegen verderop. Hij valt ons niet meer lastig. Dat beloof ik.”

Lily
Lily keek naar haar broer. “Ik snap dat je nieuwsgierig bent maar ik heb ook mijn prive leven. En ik snap dat je wilt dat Sven en ik bij elkaar komen. Gun mij de tijd om dat zelf te doen.” En ze knuffelde hem. Ze pakte ondertussen haar Lord of the Rings schoenen en deed ze aan. Ze keek even naar haar vader. “Gaan we straks Indy halen van de voetbal? Dan kunnen we met zijn allen gaan lunchen.”

Noël

Noël schoot in de lach. "Dat is wel waar. Ik ben tante Mirthe altijd dankbaar geweest dat zij bereid was om het kind te dragen voor onze papa's. Het was een dappere en moedige keuze van haar." Noël haalde een hand door zijn haar. "Ja,maar toen hadden we afgesproken dat we zouden wachten tor na mijn afstuderen. De afgelopen tijd hebben we het er eigenlijk noet meer over gehad. Papa Owen zat immers ook in Londen. Ik wil heel graag naar Argentinië om alles uit te zoeken enzo maar ik weet niet hoe ik er over moet beginnen."

Juda

"Sorry,lieverd. Als ik niet hoefde te werken dan was ik mee gegaan. Een andere keer,beloofd. Maar het wordt ook vast gezellig zonder je grote broer." En knuffelde Sarah. Juda zag Junia naar Gabriel kijken. Hij zag Gabriel instemmend knikken naar Junia. Junia:"Ja, waarom ook niet. Gezellig om weer eens een drankje te doen met bekende en gewoon Junia te zijn en niet het supermodel." Juda sloeg zijn handen voor zijn gezicht. "Oeps,dat is waar. Ik dacht dat die boven zich klaar aan het maken waren. Maar kunnen die wel mee? Noël zou Layla toch wegbrengen voor haar première vanavond?!?"

Johnny

Faith:"Doe qat je niet laten kunt."
Johnny bleef stik staan. "Het is oké." En sloeg zijn armen over elkaar. "Oké, misschien heb je gelijk. Maar uk kan het gewoon niet aandoen dat ze zichzelf zo wegcijfert terwijl het zichtbaar slechter met haar gat. Ik snap dat die tentoonstelling zwaar voor haar is maar ze moet eens leren om optijd aan de bel te trekken en een stap terug te doen. Wij hebben zo ook niks aan,mama.",zei hij eerlijk. Johnny liep naar het bankje wat verderop stond en ging er op zitten. "Gisteren kregen we te horen dat een jongetje van nog geen kaar wat bij ons op de opvang zat ik overleden aan zijn epilepsie. Dat kwam heel hard binnen. Het was zo lief kind. Ik kan het gewoon niet niet beseffen." En barstte plots in huilen uit. Hij had tor nu toe zijn emoties voor zich gehouden.

Yara

Yara knikte. "Dat weet ik en mijn naam betekend natuurlijk Vlinder." Yara keek beledigd naar Tony. "Nou zit mijn haar door de war." Ze probeerde het weer in model te kammen met haar vingers. Yara knikte en staarde naar buiten. "Me too. Maar waarom komt Josie zo plots dan opeens terug? Dan had ze toch ook eerder op bezoek kunnen komen?" Yara haalde haar schouders op. "Ik weet het niet,Toon mar iets klopt er niet."

Charley

"Sorry! Ik schrok me gewoon dood." Ze keek even naar de opa naar die liet hun met elkaar gebaren. Waarschijnlijk dacht hij dat ze even rustig wilde bijkletsen. Als hij wist dat het over Jim ging had hij wel anders gereageerd. "Oké.. maar toch zou het me niet lekker hebben gezeten." Charley dankte de over voor het brengen van hun bestelling. Ze nam een slok van haar drankje. Charley hield Josie haar hand stevig vast. "I believen you. Sorry ik.. ik wil gewoon niet denken aan hem. Vertel eens over Australië zelf en laten voor opa gewoon het gesprek zonder gebaren voeren."

Adam

"Oké,true. Ik was je gewoon aan het plagen. Nogmaals sorry." Adam knikte. "Ik doe niks voor niks mijn best om jullie zo subtiel mogelijk te koppelen. Ik zie gewoon dat er een klik tussen jullie is waarvan ik hoop dat er meer in zit dan vriendschap." Adam knikte. "Oké ik zal me er verder niet mee bemoeien." Adam knuffelde zijn kleine zusje terug. Ook hij trok zijn schoenen aan. Allie:"Dat is geen gek idee. Dat zal Indy een leuke verrassing vinden."

Layla
“Het was ook een moedige keuze. Vooral omdat ze twee jaar daarvoor Saar had gekregen.” Layla keek even voor zich uit. “Gewoon zeggen dat je op zoek wilt gaan naar je roots. Met hun en mij. Simpeler kan ik het niet maken voor je.” Layla gooide een stok en Lady rende er achteraan. Ze keek even op haar horloge. Ze moesten niet te lang wandelen want ze moest op tijd in het theater zijn. Vandaag zou haar premiere als Elsa zijn in de musical Frozen. Een rol wat voor haar ooit een droom was werd nu werkelijkheid. Ze mocht niet elke dag die rol spelen. Vajen en zij wisselde de rol af. Gezien haar leeftijd. Maar vandaag was dan eindelijk haar premiere. Ze baalde ervan dat haar vaders niet kwamen kijken. “We moeten wel de tijd in de gaten houden.”

Saar
Saar keek Junia dankbaar aan. “Dankjewel zus.” En ze stond op en gaf haar een knuffel. “Josh komt ook gelukkig.” Josh was haar beste vriend. Hij hield ook niet zo van feestjes maar voor haar ging hij wel mee. Ze keek even naar Juda. “Owja klopt. Jammer dat we daar vanavond niet bij kunnen zijn. Jullie maken wel foto’s van haar in haar kostuum toch?” En ze keek haar ouders vragend aan.

Emmie
Emmie ging naast Johnny op het bankje zitten. “Mama Hailey is een O’Mally. Die staan bekend om hun eigenwijsheid. Maar ik snap wat je bedoeld. Misschien kunnen wij aanbieden om die tentoonstelling te doen. We zijn allemaal oud genoeg om dat op ons te kunnen nemen. Dan heeft mama wat rust.” Emmie sloeg haar armen om haar broer heen en trok hem naar zich toe. “Waarom zeg je dit niet meteen? Je bent net mama Hailey en papa Ethan. Die zeggen het ook niet meteen als er iets is.” Ze gaf hem een kus op zijn hoofd. Miles kwam ook kijken en legde zijn kop op de voet van Johnny. “Tis kut. Dit gun je niemand. Wil je naar de familie? Of naar de uitvaart? Ik ben er voor je Johnny boy.”

Tony
“Oke dat is waar. Die naam past nog steeds bij je.” En hij reed rustig verder. “Ik weet het ook niet. Ik dacht dat ze daar voor altijd zou blijven. Ze leek zich daar echt thuis te voelen.” Tony stopte weer voor een stoplicht. Het werd steeds drukker hoe dichterbij het centrum ze kwamen. “Ik zet de auto bij de parkeergarage onder de boekenwinkel van mama. Dan kunnen we de drukte vermijden.” Hij vond het fijn dat hun moeders boekenwinkel niet midden in het centrum stond. Hij keek zijn zusje aan. “We komen er nog wel achter wat er echt gebeurd is.”

Josie
Ze knikte en keek even naar haar opa. Ze keek toen naar Charley. “Australia was awesome.” Zei ze met een lichtelijk Australisch accent. Ze glimlachte. “Ik voelde mij daar echt thuis. Ik had een fijn appartement, vrienden voor het leven gemaakt. Het was echt fijn. Maar ik kon daar gewoon niet blijven. Toen ik er achter kwam dat ik zwanger was kwam ik in een dal. Zeker nadat Sander en ik er een punt achter hadden gezet. Ik kreeg heimwee.” En er welde weer een traan naar beneden.

Lily
Ze gaf hem een duw. “Echt heel subtiel probeer je dat te doen.” En ze begon te lachen. “Ik hoop het ook. Anders zou het wel heel akward vinden. Denk je dat hij mij leuk vindt?” En ze keek haar broer vragend aan. Ze pakte haar jas uit de hal en deed hem aan. “Dan kunnen we misschien nog een stukje van haar training bekijken. Gaan we straks nog naar de boekenwinkel van tante Eef?”

Faith

Faith klopte op de deur van de slaapkamer van Emmie. "Emmelie? Wil je mijn haar vlechten?",vroeg ze iets onzeker. Ze was wel vaker naar een première geweest maar dan kozen mama Nora en/of Hailey haar outfit. Dit keer had ze zelf een galajurk besteld. Het was nog even spannend geweest of de jurk wel optijd binnen zou zijn en zou passen maar het zat haar als gegoten. De jurk was lila met glinstertjes.

Indy

De familie Martens zat nog na te tafelen. Haar ouders zouden straks naar tante Evie en oom Thijs gaan gezien hun dochter Josie vandaag was terug gekomen vanuit Australië. Indy keek de broertje en zusje aan. "Hebben jullie nog plannen voor vanavond?" "Gameavond! Tony en Yara komen ook." Indy knikte. "Leuk!" "Je mag wel meedoen als je geen plannen hebt.",hoorde ze Adam voorstellen. Indy dacht na. "Waarom ook niet. Ik wilde toch al een rustige avond houden. Maar niet gaam janken als ik weer eens win met fifa." Ze zag Adam in de lach schieten. "Je mag misschien bij een topclub spellen maar op de playstation maak ik je in."

Noël

Noël had Layla persoonlijk maar Scheveningen gebracht voor haar première. Zijn ooms en tantes zouden later komen. Hij had een terrasje opgezocht om iets te eten en drinken. Ondertussen hield hij contact met zijn vaders. Het was even spannend of ze optijd zouden zijn maar alles liep volgens plan. Echter wist nog niemand van de verassing. Vooral niet dat hun de bloemen zouden overhandigen aan Layla bij het slotapplaus. Hij kon nu al er vanuit gaan dat Layla emotioneel zou worden maar hij wist hoeveel het voor haar betekende dat toch beide vaders erbij konden zijn vandaag.

Emmie
Emmie was bezig met haar haren toen ze de stem van haar zusje hoorde. “Tuurlijk kom ga zitten.” En ze stond op en maakte plaats voor Faith. “Je bent prachtig. Echt mooie jurk.” Emmie had zelf een simpel blauw jurkje aan gedaan. “Je bent net Elsa. Alleen dan met bruin haar. Wil je dat ik je haar invlecht zoals Elsa?” Ze haalde ondertussen haar eigen haren uit haar borstel en pakte wat speldjes.

Josie
Ze hadden net wat gegeten en zaten nu aan tafel om na te borrelen. Yara en Tony zouden straks naar Lily en Adam gaan voor spelletjesavond. “Jo wil je wijn?” Vroeg haar moeder. Josie keek op. “Nee dankje.” Haar moeder keek haar verbaasd aan. “Maar je neemt het altijd.” Josie haalde diep adem. “Ik..” Ze keek naar haar zusje. “Ik kan geen wijn drinken. Ik..” Haar moeder ging zitten en keek van haar haar gezicht naar Josie haar buik. “Pap, mam, ik ben zwanger.”

Lily
Lily keek even naar haar ouders. “Zou je nog dit schilderij mee kunnen nemen?” En ze stond op. Lily vond tekenen en schilderen leuk als hobby. Ze had Josie geschilderd op een surfbord op de zee. “Zo heeft ze nog een stukje Australië bij zich.” Lily luisterde naar haar zus en broer. “Uhm pardon? Ik maak jullie in met Fifa weten jullie nog?” Laatste keer dat ze Fifa hadden gespeeld had Lily dik vet gewonnen.

Owen
Owen en Manu zaten in de auto op weg naar Scheveningen. Ze hadden er alles aan gedaan om op tijd daar te kunnen zijn zodat ze nog even rustig op een terrasje konden zitten. Ze hadden hun kleren alvast verwisseld. Beide hadden gewoon nette broek met nette jasjes aangetrokken. Na een tijdje parkeerde ze in de parkeergarage. Ze liepen naar beneden richting het theater en ze zagen Noël zitten. Samen liepen ze op hem af en gaven hem een knuffel. “Hey lieverd. Sorry dat het zo lang duurde. Onze koffers waren verwisseld met een ander maar we hebben alles. Hoe gaat het met je en heeft Layla iets door?”

Saar
Ze waren op het feestje bij Lisa en Bradley thuis. Ze vond het fijn dat Josh, Junia en Gabe erbij waren en toch voelde ze zich niet op haar gemak. Het liefst ging ze gewoon naar huis. Josh was bij een paar vrienden gaan staan en Saar stond in de keuken met een drankje in haar hand. “Zo dit is niet echt je ding he.” Hoorde ze een stem tegen haar zeggen. Ze keek op, het was Bradley. Ze zette haar glas neer en keek even naar Josh die met Alex naar de voetbaltafel liep. Ze was haar zus kwijt. Ze keek toen weer naar Bradley. “Uhm nee niet echt.” Bradley ging wat dichterbij haar staan en Saar schoof een stukje op. Ze pakte haar glas weer en nam nog een slok van haar drinken. “Juda kon niet?” Saar schudde haar hoofd. “Nee die kon niet. Die is werken. Mijn ouders zijn naar de premiere van mijn nichtje. Dus die kunnen mij niet halen als ik naar huis wil dus Junia is gezellig mee.” En ze nam nog een slokje. Ze merkte dat ze wat draaierig werd en hield zich vast aan het aanrecht. Bradley greep haar vast. “Ho rustig aan. Je moet wijn ook niet zo snel drinken. Kom ik breng je naar boven. Daar is het wat rustiger.” En ze liet zich maar naar boven begeleiden.

Faith

Faith glimlachte. Ze bloosde even toen haar zus rem compliment gaf. "Dank je wel. Jij ziet er ook leuk uit. Dat jurkje staat je goed." Faith beet op de lip. "Wacht! Ik heb daar een leuke ketting voor je bij." En rende terug naar haar kamer. Even later kwam ze terug met een lange ketting waaraan een dromenvanger hing. "Probeer eend. Ik denk dat het je outfit precies afmaakt. Als je wilt tenminste." Faith ging op het bed zitten. "Ik zou het fijn vinden als je mijn haar als Elsa wilt vlechten." Ze keek op am een tijdje en zag Johnny in de deuropening staan. Netjes in pak. "Oelala, er zullen heel wat ogen vanavond op mijn zusjes gericht zijn." Faith keek opm ""Hoi,John. Ik denk andersom ook. Je zier er kans uit in dat pak."

Allie

"Natuurlijk. Super lief van je. En heel gaaf. Je herkend echt Josie erin. Ik zal haar een berichtje laten sturen ter dank." "Echt niet! Dat was gewoon beginnersgeluk.",hoorde ze Indy en Adam tegelijkertijd zeggen. Allie rolde met de ogen. "Oké zo te horem gaan jullie je wel vermaken. Willen jullie wel nog even helpen met afruimen. Dan gaan papa en ik zo."

Noël

Noël keek op. Ja,hij zag het goed. Zijn vaders kwamen in de verte aangelopen. Hij zwaaide enthousiast naar ze em knuffelde ze stevig toen ze hem uiteindelijk hadden bereikt. "Hoi papa Manu en Owen. Jeetje ik heb je zo gemist papa." En hield Owen een tijdje vast. "Dat maakt niet uit. Ik ben blij dat jullie er zijn. Met mij gaat het goed. Layla heeft niks door. Ze was wel heel zenuwachtig. Zelfs tante Mirthe weet niet dat je jullie er vanavond bij zijn dus vergeef me als tante Mirthe gaat gillen als ze jullie ziet." "Ga zitten. Willen jullie wat drinken? Ik trakteer."

Junia

Junia was met Gabriel meegegaan naar het feestje waar Sarah voor was uitgenodigd. Juda had er nog op haar hart gedrukt om een beetje op Saar te letten maar Saar was geen klein kind meer en ze wilde zelf ook wel wat plezier hebben. Ze had eindelijk weer eens een weekend vrij tegelijkertijd met Gabriel en wilde vooral van hem genieten en een drankje. Ze draaide dan ook flink om Gabriel heen. Ze had zo haar verlangens. "Zullen we zo eens kijken of er een slaapkamer vrij is?",fluisterde ze in zijn oor en keek hem vervolgens verleidelijk aan.

Thijs

Charley had onder tafel bemoedigend de hand van Josie vast gepakt en haar bemoedigend aangekeken.

Thijs schrok. "Wat? Maar..." Het duurde even tot het bij hem doordrong wat zijn oudste dochter zojuist had verteld. "Waarom heb je niks gezegd? Je had toch kunnen bellen." Wat verward bleef hij zitten. "Hoe ver ben je? Weet Sander het?"

Yara had Tony met een blik aangekeken van:"Dat is er dus aan de hand."

Emmie
Emmie begon het haar van Faith in te vlechten. Ze had vaker een Elsa vlecht gemaakt op de opvang van haar vaders toen ze daar nog als vrijwilligster werkte. “Dankjewel Faith.” Ze keek op toen haar broer binnen kwam. “Zo je ziet er goed uit. Ook al is het niet de nationale premiere toch voelt het als iets groots.” Emmie pakte een elastiekje en bond de vlecht vast. “Zo je bent er klaar voor. Wil je nog een beetje make-up of vind je het prima zo?” Ze hoorde geklop. Emmie keek naar de deur en zag dat het papa Ethan was. “Jullie zien er heel mooi uit.” En hij glimlachte even. “Papa Finn vroeg of ik jullie kon halen voor een foto beneden.”

Lily
Ze rolde even met haar ogen. “Pff beginnersgeluk. Dat zullen we nog wel zien.” Ze stond op en begon met het afruimen van de tafel. Ze keek even naar het schilderij. “Is goed dan zie ik haar app vanzelf wel.” En ze zette de borden in de vaatwasser. “De rest mogen Indy en Adam doen.” En ze plofte op de bank. Ze pakte haar boek If he had been with me en las verder waar ze gebleven was.

Owen
Owen hield Noël stevig vast. “Ik heb je ook gemist jongen. Ik heb vakantie opgenomen zodat ik even tot rust kan komen en er voor jullie kan zijn.” Owen slikte. Hij vond het heerlijk om de rol te kunnen spelen waar hij al heel lang over gedroomd had maar hij vond zijn gezin ook belangrijk. Owen ging zitten. “Dat geloof ik ook wel dat ze nerveus is. Dat was ik ook voor mijn eerste premiere en ik ben nog steeds nerveus. Al ben ik denk ik nog nerveuzer nu mijn bloedeigen dochter haar premiere heeft. Je weet zeker dat ze dit aan kan?”

Saar
Bradley nam haar mee een slaapkamer in. Ze voelde zich moe en draaierig. Kwam het door de warmte? Bradley deed de deur dicht en keek haar aan. Hij bekeek haar lichaam van top tot teen. Hij ging dichterbij haar staan. “Als je je uitkleed kan ik je beter bekijken.” Saar keek hem bedenkelijk aan. “Ik ben alleen duizelig Brad meer niet.” En ze liep richting de deur maar Bradley hield haar tegen en keek haar kwaad aan. “Uitkleden zei ik. Of moet ik het doen?” Hij pakte haar ruw beet. Ze keek hem aan en werd angstig van zijn blik. “Brad alsjeblieft. Ik vind dit niet chill..” Hij duwde haar tegen de muur. Ze knalde vol met haar neus erop. Een pijn drong haar neus binnen. Hij maakte de rits van haar jurkje open en deed hem uit. Ze hoorde dat hij zijn broek uit deed en ze werd naar het bed meegenomen. Toen hij haar onderbroek uit deed verstijfde ze. “Brad..” En ze zag dat zijn boxer ook uit was en zijn erectie haar aan keek. “Nee.” En hij dwong haar te liggen. Ze duwde hem weg. “Ga weg. Laat me met rust.” En ze sloeg hem in het gezicht. Hij draaide haar ruw om en duwde haar op haar buik op het bed. Ze werd vastgepakt en hij drong bij haar van achteren naar binnen. “Dit heb ik al zolang willen doen.” Fluisterde hij in haar oor. En hij begon in haar te bewegen. Alle lucht verdween uit haar. Ze verstijfde. Haar lichaam werd zwaar en haar zicht werd waziger. Ze verloor langzaam haar bewustzijn, het enige wat ze hoorde was zijn gehijg en zijn lichaam tegen het hare. Ze schakelde alles uit en verdween van de wereld.

Josie
Josie keek haar vader aan. “Pap ik wist niet wat ik tegen je moest zeggen. Ik worstelde er zelf ook mee.” Ze slikte. “Twee maanden. Ik heb het tegen Sander gezegd. Hij was niet bepaald enthousiast. We hebben het geprobeerd samen maar kregen ruzie. Hij maakte het uit. Daarom ben ik teruggekomen. Ik wilde daar niet langer blijven.” Josie zuchtte diep en keek naar haar moeder. “Jo je weet dat je altijd kan appen waar ook ter wereld. Je bent dan wel volwassen maar we zijn nog steeds je ouders.” Josie keek even naar Charley als teken dat ze bijval wilde.

Faith

"Dank je wel." En stond op. Faith bekeek haar zus. "Heel eerlijk staat dat jurkje je toch leuker zonder sieraden.",-zei ze eerlijk. Ze keek om naar Johnny. "Netjes hoor!" Faith knikte. "En het is leuk om ons weer een op te doffen. Faith dacht na met haat vinger in de mond gestopt. "Een klein beetje make-up ga ik op doen." En verdween in de badkamer. Ze hoorde de stem van papa Ethanm "Bijna klaar!"

Indy

Indy keek de zus na en vervolgens naar A'dam. "Na lekker dan!" Toch ruimde ze samen af en ruimde de vaatwasser in. Indy zette de vaatwasser aan terwijl ze een theedoek naar A'dam zijn hoofd gooide.  "Ik was de pannen af en jij droogt af." En zette de pannenkoeken in het sop.

Noël

Noël kroop stevig in de armen van zijn vader en snoof zijn vertrouwde geur op. Vervolgens omhelste die Manu. "Fijn te horen. We willen beide echt graag meer tijd met je doorbrengen papa. Uiteraard gunnen Layla en ik je deze rol maar wij hebben ook onze papa nodig. Ik miste het echt ok gewoon samen te schilderen en over de dagelijkse dingen te praten. Ik kon je wel bellen maar dat is toch anders." Noël rolde met zijn ogen. "Ze is niet van suiker,pap. Je zegt met zelf dat je ook nog steeds zenuwachtig bent. Ik weet zeker dat Layla de sterren van de hemel gaat spelen."

Charley[/Yara

"Dat zei ik ook als eerste tegen,Joos. Waarom heb je me niet gebeld? Maar ik snap ook wel dat het niet iets is wat je over de telefoon verteld." Hun vader bleef een tijdje stil. Yara verbrak de stilte. "Uhmm. Even voor allle duidelijkheid.. hé houdt het toch wel,Josie? Misschien was Sander een te grote kleuter die zijn verantwoordelijk niet wilde nemen maar wil kunnen je helpen. Ik kam oppassen in het weekend als je eens een avondje gewoon Josie wilt zijn." En keek haar zus en broer hulpzoekend aan. Thijs keek haar waarschuwend aan. "Ik zei het nog netjes! Ik haf hem ook een vette lul kunnen noemen."

Junia

Junia had Gabriel mee naar boven gesmokkeld. Ze zag opende de eerste beste deur en zag dat er iemand bezig was. "Oh,oeps sorry. En wilde de deur dicht doen. "Maakt niet uit. Ik was hiet toch al klaar.",hoorde ze Bradley zeggen die zijn broek ophoesten. Toen zag ze pas wie er onder hem haf gelegen. "Saar!" Ze vloog op Bradley af maar Gabriel hield haar tegen. "Wat heb je met haar gedaan?" Bradley lachtte alleen maar schaapachtig en verdween vervolgens. Ze hoorde hem nog zeggen: dat hij het nog wel een keer zou afmaken. Junia snelde naar Sarah toe en probeerde haar wakker te maken. Gabriel:"Ga hulp halen. Ik blijf bij Sarah." Als een kip zonder kop rende ze naar beneden. Waar ze Juda tegen het lijf liep. Normaal zou ze verbaasd zijn geweest dat hij er toch was maar nu was ze alleen maar blij dat hij er was. "Saar! Ik.  Ik weet niet wat er gebeurd is maar ze heeft hulp nodig. Bradley! Hij.  Omg! " Juda was al langs haar heen naar boven gerend. Het was Gabriel niet gelukt om Sarah bij kennis te krijgen. "Help me haar in mijn auto te leggen. We brengen haar zelf naar het ziekenhuis."[/b]

Emmie
“Behalve dan de armband die Layla heeft gemaakt draag ik verder geen sieraden.” Emmie deed nog wat haarlak in Faith haar haren zodat het netjes bleef. Ze pakte toen haar tasje en liep naar beneden. Mama Hailey keek op. “Ooh wat zie je er mooi uit lieverd. Jij ook Johnny.” En ze gaf haar kinderen een kus. “Faith komt zo die is even makeup aan het aanleggen.”

Lily
Ze keek op van haar boek. “Ja jongens ik had ook al de tafel gedekt. Ik help zo wel met dingen klaarzetten voor straks.” Lily las nog een stukje verder. Ze zag haar telefoon oplichten. “Shit. Sven is al onderweg. Ik zie er niet uit.” En ze snelde naar boven om zich leuk aan te kleden voor Sven. “Indy, kan jij zo helpen met mijn haar?”

Owen
Owen keek naar zijn schoenen. “Ik weet het. Sorry dat ik er niet was voor jullie. Ik ga mijn best doen om er voor jullie te zijn. Om weer papa Owen te zijn. Na vanavond gaan we het over je afkomst hebben Noël dat beloof ik.” En hij knuffelde zijn zoon stevig. Hij had hem echt onwijs gemist. “Nee dat weet ik wel maar zo met haar hart. Wat nou als ze straks neervalt?” Hij slikte. Manu pakte zijn hand vast. “De dokter zei dat ze dit aan kon Owen. Dan moeten we daar ook vertrouwen in hebben.”

Josie
Josie keek naar haar zusjes en broertje. “Ik wist gewoon niet hoe ik dit tegen jullie moest zeggen. Het is inderdaad niet iets wat je zomaar aan de telefoon verteld.” Ze grinnikte eventjes. “Ik hou ze wel.” En ze zag haar moeder opkijken. “Ze?” Vroeg ze. Josie knikte. “Ik verwacht er twee. Voordat ik naar huis ging heb ik me laten onderzoeken. Ik weet nog niet wat het geslacht is maar ik verwacht een tweeling. De dokter kon wel zeggen dat een twee eiïge tweeling is.”

Saar
Zijn gehijg, zijn gewicht en zijn krachtige bewegingen was alles wat ze hoorde en voelde. Toen was het ineens stil. Stemmen. Ze herkende Junia en Gabriel. Juda. Ze wilde wat zeggen maar het lukte niet. Een rilling gleed door haar lichaam. Ze had het koud ondanks dat het een zomeravond was. Ze werd opgetild. “Ju…” Wilde ze zeggen. Haar hele lichaam deed zeer en voelde zwaar aan. “Het spijt me.” Zei ze zwak.

Faith

"Ik ook niet." En speelde met de armband. "Wel super lief van Layla dat ze deze armbanden voor ons heeft gemaakt. Ik ben heel erg benieuwd naar de show en hoe ons nichtje het gaat doen." Faith dankte Emmie voor het helpen met haar haren en was haar make-up gaan doen. Ze hoorde mama Hailey beneden haar broer en zus complimenten met hun outfit. Het viel stil toen ze naar beneden kwam. "Kijk niet zo,allemaal. Dan voel ik me ongemakkelijk." Finn:"Maar je ziet er prachtig uit,Faith.",sprak hij terwijl hij al klaar stond met zijn camera om foto's te maken van de kinderen.

Indy

Indy wilde reageren op Lily maar keek haar zusje verbaasd na toen ze opeens naar boven sprintte. Ze kerk Adam aan in de hoop dat hij antwoorden had. "Ik heb blijkbaar iets gemist.",gebaarde ze. Adam legde haar zo simpel mogelijk uit hoe het zat tussen Lily en Sven. "Oelalla, dus ons zusje is verliefd." Adam keek haar aan. "Wees nou niet gemeen. Ik heb beloofd dat het niet akward zou worden." Indy giechelde. "Oké,oké. Ik zal mij gedragen. Maar in vind jet stiekem wel heel schattig." "Ze is er eerder bij dan jij,zus!",gebaarde Adam. Indy zuchtte. "Ik heb de ware gewoon nog niet gevonden.",loog ze. Ze was juist hopeloos verliefd maar durfde die gene niet aan te spreken omdat ze bang was dat het niet wederzijds was. "Ik ga bij Lily kijken ",deelde ze mee en liep naar boven. Ze klopte op de deur van Lily haar slaapkamer. "Lil? Kan ik helpen?"

Yara

"Het is al oké." Yara haar mond viel open. Ze zag aan de reactie van Charley dat Josie het haar ook nog niet had verteld. "Ik uhmm.. ik weet eerlijk gezegd niet of ik je moet feliciteren of sterkte moet wensen." Een kindje zou pittig worden maar twee. Yara moest er in elk geval niet aan denken maar ze was dan pas ook 16. "Dus misschien krijgen we wel een neefje en nichtje. Dat zou wel leuk zijn."


Noël

"Het is gewoon!.." en slikte even. "We missen je onwijs als je zo lang weg bent voor een productie." Noël keek even verbaasd en keek naar Manum "Maar ik.. hoe? Heeft Layla met jullie gepraat?" Hij had het al lang niet meer met zijn vaders over Argentinië en zijn afkoms gehad. "Ik zou inderdaad graag naar Argentinië gaan om uit te zoeken waar ik vandaan kom. Wie mijn ouders zijn als ze nog leven. Waarom ik ben afgestaan. Zou mijn moeder contact willen? Ik zou het zelf wel graag willen als ze er voor open staat. Misschien is wel geen klik maar dan heb ik het in elk geval geprobeerd. Het is.." Noël keek naar zijn schoenen. "Ik ben blij met jullie als mijn vaders en Layla als zusje en de familie om mij heen maar het voelt alsof er een stukje van mij ontbreekt. Begrijpen jullie?"

Juda

Juda had Sarah voorzichtig opgetild zodat hij haar naar de auto kon tillen. Hij hoorde wat ze zei. De tranen sprongen ij n zijn ogen. "Het is jou schuld niet,Saar. Het.. We hadden je nooit moeten overhalen om naar het feest te gaan." De enige die schuld aan had daar zou hij later nog mee afrekenen. Zijn beste vriend,dat dacht hij in elk geval, had zich vergrepen aan zijn zusje. "Juun, ga hij met Saar achterin zitten. Dan kan ik rijden. Jij en Gabriel zijn immers niet nuchter. We bellen paps en mama wel als we bij het ziekenhuis aan zijn gekomen."

Emmie
Emmie keek haar zusje vol trots aan. Faith was ook een heel mooie vrouw. Ze was geen meisje meer maar een vrouw van zestien. Ze gaf haar een kus op haar wang. “Oke goed kom we gaan leuk staan.” En ze haakte haar armen in die van haar broer en zus en ze gingen goed staan. Emmie hield niet zo erg van geforceerd op de foto gaan maar voor deze gelegenheid deed ze haar best. De foto werd gemaakt en ze bekeek hem even van achter haar vader. “Het kon erger. Papa’s zijn jullie zo klaar om te gaan?”

Lily
Lily was in haar kledingkast aan het kijken en had al een paar shirtjes op bed gegooid als teken dat ze dat niet aan wilde. Ze voelde haar oren beetje trillen. Ze veegde haar tranen weg. Ze was zo gestresst geraakt dat ze er van moest huilen. Ze deed de deur open en keek haar zus aan. “Kom verder.” Zei ze en ze ging zitten op haar bed. “Ik weet gewoon niet wat ik aan moet trekken. Wat nou als hij mij niet ziet staan?”

Josie
Josie pakte haar zus bij de hand. “Sorry dat ik dit nog niet verteld had. Ik wilde wachten tot ik iedereen bij elkaar had. Ik had dit zelf ook niet verwacht.” Ze haalde een hand door haar haar en keek toen naar haar jongste zusje. “Komt goed. Oma en mama hebben allebei ook een tweeling gehad en die hebben het ook gered. Ik laat jou gewoon de poepluiers doen.” En ze stak haar tong uit. Toen keek ze naar haar vader. “Het spijt me pap dat ik niks heb laten weten. Ik wilde het voor mezelf ook op een rijtje zetten, ook omdat Sander en ik uit elkaar waren. Ik…” Ze begon te huilen. “Ik weet niet eens waar ik kan wonen. Ik kan niet hier blijven met twee kinderen straks.”

Owen
Owen sloeg zijn armen om Noël heen. “En dat snap ik. Papa Manu en ik hebben een goed gesprek gehad. Ik blijf nog een maand in Londen na mijn vakantie en daarna kom ik weer in Nederland wonen en werken. Ik laat jullie niet meer in de steek beloofd.” Owen kneep in Manu zijn hand. Manu had hem in laten zien dat Owen thuis nodig was. Dat het soms leek alsof Owen ontsnapte van zijn eigen gezin. Owen wilde er graag voor zijn kinderen zijn maar vanwege zijn verleden wilde hij ook graag op het podium staan. Ontsnappen uit zijn eigen hoofd. Hij luisterde naar Noël en Manu pakte Noël zijn hand. “Leetje heeft niks gezegd. Maar wij zijn je vaders en we zien je worstelen. Dus…” Manu keek naar Owen. “We hebben geregeld dat we binnenkort naar Argentinië gaan, dat we gaan logeren bij tante Isabella en oom Carlos en nichtje Maya. En we gaan op zoek naar jou roots. We staan achter je Noël”

Saar
Alles deed pijn. Haar lijf voelde alsof ze was overreden door een truck. Van binnen voelde ze het branden en haar ogen wilde de hele tijd dicht vallen. “Dit kon je niet weten.” Zei ze hees. Ze wilde weg hier. Ze voelde wat nats langs haar heen glijden. Met een zwaar gevoel gleed ze een vinger langs haar been. Ze zag dat het bloed was. “Juda, Junia, ik bloed.” En ze ging gejaagder ademhalen. “H..help me.” En viel langzaam weer weg.

Faith

Finn:"Say cheese!" Ze glimlachte naar de camera. Papa Finn bleef echter foto's schieten. "Oké, zo kan die wel weer." Faith keek met Emmie mee. "Juist een leuke foto." Faith pakte haar jasje van de kapstok. "Ik zal mijn spullen pakken dan kunnen we gaan." Faith liep de woonkamer in om haar moeders gedag te zeggen. "Doe Josie de groetjes en de andere natuurlijk." En knuffelde toen ieder even.

Indy

Indy ging bij Lily op het bed zitten. "Oké. Wordt eerst even rustig." En veegde emrt haar mouw de tranen van Lily haar wangen. "Je loopt zo te stress dat je moet huilen van de spanning, gekkie." Ze schoof wat kleding aan de kant. "Hij zag je anders toch ook staan. Toen had je je ook niet opgedoft. Hij vind je juist leuk zoals je bent." Indy stond op. "Waar voel je je het meest comfortabel in?"

Thijs

Hij zag dat Charley,Josie een knuffel gaf. Hun oudste meiden leken opeens zo volwassen. Josie die mama werd. Het voelde nog erg onwerkelijk. "Wat dat betreft stam je inderdaad van sterke vrouwen af." "Echt niet!",hoorde hij Yara gillen en zag haar hulpzoekend naar hem kijken. Thijs schoot echter alleen maar in de lach. Thijs stond op. "Kom is hier! Het komt wel goed. Je hebt ons wel flink laten schrikken. Het zal niet makkelijk worden en we zullen ons allemaal moeten aanpassen maar we komen er wel uit. We creëren wel ruimte voor de kleintjes en anders zoeken we een appartementje voor je."

Noël

"Maar. " Hij keek even vol ongeloof naar zijn vaders. "Pap! Je moet je mogelijkheden om hier te kunnen spelen niet laten schieten worden voor ons. Wij worden ook ouder en redden kan wel. Het zal alleen fijn zijn als wij vaker met papa Manu dan mee konden om je op te zoeken of dat je vaker even tussen door thuis kwam." Noël zijn mond viel opnieuw open. "Echt? Dat zal geweldig zijn!"

Junia

Junia merkte het bloed op. Ze vloekte zacht. "Juud, hoe ver nog?" "We zijn er bijna!",hoorde ze Juda antwoorden die zijn blik straks op de weg had gericht. Ze streelde Sarah door de haar. "We gaan je helpen. We zijn bijna bij de dokter." Junia keek Juda aan via de achteruitkijkspiegel. "Wie gaat er met Sarah mee?" Juda:"Misschien kan jij beter mee. Ik wil niet dat ze bang wordt gezien ik naja." Junia knikte. "Maar ze vertrouwd jou meer dan mij. Ga in eerste instantie mee en als het niet gaat,dan wisselen we. Ik bel in de tussentijd papa en mama wel." Juda:"Weet je zeker dat je het red." Junia knikte. "Ik schaam me. Ik heb spijt en ik wil een bepaald persoon vermoorden maar ik red me wel en Gabriel is er ook nog."

Emmie
Emmie keek naar de foto. “Het is inderdaad een leuke foto.” Ze pakte haar tasje en spijkerjack van de kapstok en zei haar moeders gedag. “Geen dingen doen die ik ook niet zou doen.” Zei ze nog en ze hoorde haar moeder Hailey grinniken. “We gaan ons best doen. Super veel plezier vanavond en vergeten jullie niet een foto te maken van het eind applaus?” Emmie knikte en gaf haar moeders nog een knuffel. Daarna duwde ze de rolstoel met papa Ethan erin richting de auto.

Lily
“Maar dit is anders. Normaal praat ie wel met mij maar nu heb ik het gevoel alsof het vanavond de avond gaat worden. Ik wil hem zo graag zeggen hoe ik me voel over hem.” Gebaarde ze snel. Ze keek naar de kleren en keek naar een roze bloemenjurk. “Deze. En dan met een leuk vestje erbij of zonder vestje?” Ze haalde een hand door haar krullen. “Ik weet dat ik niet zo moet stressen maar ik ben gewoon heel onzeker.”

Josie
Josie keek naar haar vader en gaf hem een knuffel. Tony stond ook op en gaf haar een knuffel. “Ik pas wel op je kleintjes zus.” Zei hij. Josie lachte even en veegde haar opkomende tranen weg. Ze keek naar haar moeder die al die tijd nog niks gezegd had. Echter stond haar moeder op en gaf haar wel een knuffel maar liep wel naar buiten. “Mam?” Ze keek naar Tony. “Laat mama maar.” En ze keken beide even naar hun vader en opa.

Owen
“Lieverd luister. Stel er gebeurd iets met jullie vanuit Londen ben ik er minder snel dan vanuit Nederland. Ik heb vier jaar prachtige rollen mogen spelen in Engeland maar nu wordt het tijd dat ik hier mijn rollen ga pakken. Het wat rustiger aan ga doen en meer van jullie ga genieten.” Owen meende elk woord wat hij zei. Hij keek naar Manu die gaf hem een kus. Owen keek naar Noël. “Ja echt. Layla weet dit nog niet maar wij hebben met school geregeld dat ze nog een maand school mag missen gezien ons vijf jarig huwelijk. Maar wij gaan volgende week naar Buenos Aires.”

Levi
Levi en Mirthe waren onderweg naar de premiere van hun nichtje. Ze waren de stad nog niet uit of werden door Junia gebeld. Levi nam op. “Hey Juuntje alles okee?” Hij hoorde Junia vanuit de autoradio. “Juun even rustig. Wat is er aan de hand?” Hij schrok en reed bijna van de weg af. Hij wist snel naar een parkeerplaats te rijden en stopte de auto. Hij zag het gezicht van Mirthe wit wegtrekken en kneep in haar hand. “Bradley heeft wat?!” Hij balde zijn handen tot vuisten. “We komen er aan. Welk ziekenhuis?” Hij adem diep in en uit. “We rijden daarheen. Blijf rustig, we zijn onderweg.” Ze hingen op en hij keek naar Mirthe. “Godverdomme. Die lul heeft met zijn vieze handen aan ons meisje gezeten. Echt ik doe hem wat…”

Indy

Indy knikte. "Ik snap het maar leg je jezelf niet te veel druk op op. Als et vanavond geen moment is om even samen rustig te praten dan kun je beter een ander moment uitzoeken. Immers komen Tony en Yara ook en Thomas en Lea kunnen er elk moment zijn gezien ze blijven logeren." Indy dacht na. "Zonder! We zitten toch binnen. Wel een leuk jurkje. Goede keuze." Indy liet zich achterover vallen en kwam toen weer overeind. "Je bent dapperder dan ik. Ik durf het meisje wat ik leuk vind het geen eend aan te spreken omdat ik bang bent dat ze geen eens op vrouwen valt."

Charley


"We zijn er allemaal voor je en zullen je helpen waar we kunnen. Momenteel ben ik nog druk voor de feestdagen aan het repeteren en ik kan die optredens niet meer afzeggen maar ik kan proberen zoveel mogelijk tijd vrij te maken en daarna een periode van rust in te lassen. Zodat ik er meer voor je kan zijn. Vooral op het moment dat de tweeling zich zal aankondigingen. Want ik wil er wel bij zijn natuurlijk." Ze zag hun opa opstaan. "Laat mij maar even." En zag hem achter hun moeder aanlopen.

Joey:"Alles oké,Evelyn?"

Noël

Noël knikte. "Dat is wel waar." Noel was nog steeds geschokt door het nieuws. Hij wilde gillen en juigen maar hield zich in gezien zijn ze op een druk terras zaten. In de verte zag hij zijn ooms met hun kinderen aan komen. De verbaasde blik van oom Finn sprak boekdelen. "Owen? Maar.. hoe..  kom hier broertje! Jeetje wat heb ik jou gemist. Waarom heb je niks gezegd?"

Mirthe

Mirthe werd lijkbleek en het voelde alsof de grond onder haat voeten wegviel. Hun kleine meisje. Ze kon het niet geloven maar Junia had bevestigd dat ze het zelf had gezien. Ze waren eigenlijk op weg naar de première van haar nichtje en dochter maar ze moest nu naar Sarah. "Ik... We moeten Layla teleurstellen maar ik wik nu naar het ziekenhuis. Ik stuur Manu wel een appje waarin ik het uitleg." Mirthe haalde een paar keer diep adem. "Ik wik hem ook wat doen maar we moeten er nu zijn voor Saar,Levi."

Juda

Ze hadden Sarah inmiddels bij en wilde haar gaan onderzoeken. Juda was bij haar gebleven terwijl Junia met Gabriel in de wachtkamer zat en hun ouders zouden inlichten. Echter raakte Sarah volledig in paniek toen ze door de dokters werd aangeraakt. Juda dook er tussen en drukte Sarah stevig tegen zich aan. "Stop! Stoppen nu! Jullie zien toch dat ze volledig in paniek raakt. Waarom staan er hier ook zo veel mensen en voornamelijk mannen? Jullie zijn toch ingelicht over de situatie? Ik wil een vrouwelijke arts die haar onderzoekt en ik blijf erbij anders gebeurt er niks." En streelde ondertussen Saar door de haren.

Lily
Haar zus had ook gelijk. Lua en Tom zouden straks komen gezien oom Riley en tante Amy weer naar Rome gingen voor oom Riley zijn werk. “Ow shit. Lua zou nog op mijn kamer slapen samen met mij. Tom zou bij Adam op de kamer slapen.” Ze ruimde de rest van haar kleren op en ging naast Indy zitten. “Ik snap dat je het spannend vindt. Maar lieve Indy ik heb zo’n gevoel dat het meisje dat je leuk vindt jou ook leuk vindt. Zie je haar vanavond nog?”

Josie
Josie keek haar zusje aan. “Dat hoeft ook niet lieverd. Ik zou het wel leuk vinden als je mee ging naar mijn eerste echo volgende maand. Dan weten we hopelijk ook het geslacht van deze twee.” Ze wreef over haar buik en keek even naar Yara en Tony. “Moeten jullie niet zo naar Lily en Adam voor spelletjesavond?”

Evie
Ze keek op toen haar vader achter haar stond. Ze veegde haar tranen droog en keek haar vader aan. “Sorry. Ik dacht gewoon terug aan het moment dat ik jullie vertelde dat ik zwanger was. Ik wist toen nog niet eens wat er allemaal gebeurd was. Ik…” Ze slikte. “Ik heb gewoon last van flashbacks. Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden dat Josie zwanger is.” Ze veegde een traan weg. “Sorry ik weet gewoon niet wat ik er van moet vinden.”

Owen
Owen keek op toen Finn met zijn gezin aan kwam lopen. “We hebben dit vanochtend met Noël besproken. Hij was de enige die dat wist. Layla weet hier nog niks van af.” Hij zag Manu ernstig op zijn telefoon kijken. “Liefje wat is er?” Manu keek op. Er stond verdriet in zijn ogen. “Levi en Mirthe moeten naar het ziekenhuis. Saar ligt daar. Ze…” Manu kreeg tranen in zijn ogen en Owen sloeg zijn armen om hem heen. “Ze was op een feestje van een vriendin. De broer van die vriendin heeft haar gedrogeerd en naar een slaapkamer meegenomen. Daar heeft ie zich aan haar gegrepen.” Owen sloeg zijn handen voor zijn mond. “Godver.” Deze avond hoorde leuk te zijn.

Levi
Levi kneep in Mirthe haar hand. “Ik rij naar het ziekenhuis lieverd. Ik hoop gewoon dat we er snel zijn en niet elk stoplicht tegen ons hebben.” Hij gaf Mirthe een kus. “We krijgen die gast nog wel.” Hij keerde om en reed richting het ziekenhuis waar ze Saar naar toe hadden gebracht.

Saar
“Nee blijf van me af!” Riep ze uit. Het was fijn dat Juda haar vastpakte. De dokters zuchtte diep en liepen de kamer uit. Niet veel later kwam er een vrouwelijke dokter binnen. “Hoi Sarah, ik ben Penny. Ik heb gehoord wat er gebeurd is en ik wil je helpen. Zou je voor mij kunnen gaan liggen?” Saar keek even bang naar Juda. Ze ging na een tijdje toch liggen en Penny keek haar na. “Ik wil straks nog wel bloed afnemen. Ik zie namelijk restjes sperma. Ik moet bloedprikken om te checken op een zwangerschap. Het bloeden komt omdat dit de eerste keer dat daar iets gebeurd is. Ik snap dat dit allemaal heel heftig is en dit had nooit mogen gebeuren. Ik ga even spullen halen voor het bloedprikken en dan ben ik klaar.” Penny liep weg en Saar keek naar Juda. Ze begon te trillen. “Dit is mijn schuld.” Zei ze en ze trok haar knieën naar zich toe en wiegde zichzelf heen en weer.

Indy

Indy keek naar de kleding op Lily haar bed. "Joh,dat ruimen we straks wel op en desnoods slaapt Lua bij mij op de kamer. Niet dat dat veel opgeruimder is maar dat ter zijde." Indy hielp Lily met opruimen. Vervolgens plofte ze languit op het bed van haar zusje. "Ik weet niet... het is gewoon.. wat als ze me afwijst ofzo.. Dan zet ik niet alleen onze vriendschap op jet spel maar ook de sfeer in het team. Snap je? Je schijt niet alleen in je broek zusje om het Sven te vertellen ik doe het ook in mijn broek om Linde überhaupt aan te spreken." Indy haalde haar schouders op. "Misschien. We wilde wel met een aantal meiden vanavond wat drankjes doen in de stad."

Charley

Charley knuffelde Josie. "Hou van je. En ik zal je helpen waar ik kan met die twee kleine wormpjes." En legde haar handen even op Josie haar buik. "Samen kunnen we dit met elkaar aan en gaan we de beste zorg geven aan je kindjes." Charley haar mond viel open. "Natuurlijk wil ik mee." En keek naar hun opa. Joey:"Als je morgen even laat weten wanneer en hoe laat dan plan in Char haar agenda leeg." Yara:"Ja,klopt. Wik je ons weg hebben ofzo?" En stak plagend de tong naar de zus uit.

Joey

Joey pakte de hand van zijn dochter vast en wreef over haar hand. "Eef. Dat was een totaal andere situatie. Het zat goed tussen Sander en Josie. Alleen was Sander nog niet volwassen genoeg om de rol van ouder op zich te nemen. Ze hebben het geprobeerd maar het liep uit op ruzie. Josie komt uit een liefdevolle reactie en heeft zelf de dappere keuze gemaakt om single mom re zijn. Ze kwam terug zodat wij allemaal haar hierbij kunnen helpen en steunen. Ik vind dag je juist trots op haar moet zijn en aanbieden om samen met Charley naar de geslachtbepalende echo te gaan. Ze lijkt op haar mama. Eem jonge dappere en sterkte vrouw." En gaf Evie een kus op de wang.

Faith

Faith haar mond viel open en de tranen sprongen in haar ogen. "Ik.. ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Ik leef mee met Saar en de rest. Ik hoop dat het goed met haar komt en dit geen blijvende gevolgen heeft. Stuur Sarah alle liefde van ons." Ze hoorde Owen zeggen. "Precies wat u zegt." Ze waren enthousiast geweest voor de première van Layla en de terugkeer van Owen maar nu voelde het niet goed om blij te zijn.

Juda

Juda was blij dat er geluisterd naar hem werd. Even later kwam er een vrouwelijke arts zoals gevraagd. Juda bleef op een afstandje staan zodat de dokter,Sarah kon onderzoeken. Juda keek haar bemoedigend aan. "Het is oké. Ik blijf bij je.",fluisterde die. Hij vond het dapper van Sarah maar wad ook blij dat ze zich toch list onderzoeken. Juda knikte. "Dank u." Juda nam Sarah stevig in zijn armen en dwong haar hem aan te kijken. "Saar, dit is niet jou schuld. Hij heeft je gedrogeerd en verleid om met hem mee naar boven te gaan. Hij heeft je misbruikt. Dit had nooit mogen gebeuren. De schuld ligt bij hem en met hem reken ik nog wel af. Gij had met zijn gore poten van je af moeten blijven. Het spijt mij juist dat ik er aanmoedigde om naar het feest te gaan." En slikte even om de opkomende tranen tegen te gaan.

Lily
“Wat als…wat als… Allemaal wat als. We moeten daar minder over gaan nadenken. Anders blijven we stil staan.” Lily keek even naar haar boekencollectie. Ze had nog niet zo’n grote collectie als haar nichtjes maar ze was goed op weg. “Tuurlijk is het spannend en zijn we bang voor afwijzing. Maar als we het nooit vragen weten we het niet. Kun je Linda niet uitnodigen om even spelletjes te komen doen en dat je daarna de stad in gaat met de andere meiden? Dan begin je laagdrempelig.”

Josie
Josie glimlachte en legde haar hand op de hand van Charley. “Jij en Yara worden de beste tantes voor deze twee en Tony de beste oom.” Josie keek even naar haar zusje. “Nee helemaal niet maar meer dat jullie het niet vergeten.” Ze zag Tony opstaan en gaf haar een knuffel. “Ik ben dan niet de papa maar ik zou wel een vaderfiguur zijn voor die twee.” Josie kneep in Tony in zijn hand. “Dankjewel.” En ze keek naar Charley en toen naar haar vader. “Wil jij niet mee pap?”

Evie
Evie keek naar haar vader. “Ik vind het gewoon jammer dat Sander het niet met haar aan durft. Het voelt bijna alsof hij haar in de steek laat. Ik weet dat ze het samen hebben geprobeerd en dat het niet lukte. Ik had gewoon een heel andere toekomst voor ogen voor haar. Ze hoort nog lekker te surfen, genieten van haar vrienden en van het water. De plek waar ze het liefste komt. Ze is wat dat betreft echt Moana uit Moana.” En ze glimlachte eventjes. “Ze is meer Thijs dan ik hoor pap. Charley is altijd meer zoals ik geweest. Yara is ook meer zoals Thijs en in Tony herken ik zoveel van Daniëlle terug.” Ze keek naar de kinderen binnen en keek toen weer naar haar vader. “Ik zou het opperen aan haar.”

Owen
Owen keek naar Finn en naar Faith. “Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Saar is al geen feestbeest. Het was een stap voor haar om naar dat feest te gaan en dan gebeurd er dit.” Owen keek naar Emmie die tranen had in haar ogen en Faith stevig bij haar armen pakte en haar tegen zich aan drukte. Faith was net zo oud als Saar. Hij slikte. Niet veel later kreeg hij een app van Layla. Het was een foto van haar in haar eerste kostuum. Hij slikte. Hun meisje wist nog van niks. “Hoe gaan we dit tegen Leetje zeggen? We moeten zo naar de zaal.”

Saar
“Ik had nooit met hem naar boven moeten gaan. Hij zei dat het boven wat rustiger zou zijn. Boven gekomen ging het beter, was wel wat draaierig. Ik wilde weer terug gaan maar het mocht niet van hem. Ik moest mij uitkleden want dan kon hij mij beter bekijken. Toen ik dat niet wilde duwde hij mij ruw tegen de muur en kleedde mij uit. Toen sleurde hij mij naar het bed en kleedde zich zelf uit. Toen ik hem zag duwde ik hem weg en sloeg hem in het gezicht. Hij werd boos en draaide mij om zodat ik op mijn buik lag. Toen kwam hij in mij…ik viel weg maar herinner mij de pijn, zijn gehijg. Alles. Ik…” Ze begon aan haar haren te trekken en te huilen. Penny kwam weer binnen. De dokter ging naast haar zitten en Saar schoof verder weg. “Sarah ik doe geen dingen die jij niet wilt. Maar we moeten bloed van je afnemen. Alleen dan kunnen we zien of je zwanger bent of niet.” Saar keek de dokter bang aan. Ze keek toen naar Juda. “Nee. Ik wil niet. Nee.” En ze kroop verder weg. Penny keek haar aan. “Het moet echt gebeuren.” Saar trilde. “Nee!” Riep ze uit. “Sarah. Heel even nog.” Saar begon te huilen. Ze was als de dood voor prikken. Tijdens de 9 jarige prik had ze een rot prikster gehad en sindsdien was ze angstig voor prikken. Ze wilde maar een ding en dat was haar moeder.

Indy

"Ja maar... ik vind het gewoon dood eng! Ik ben voor het eerst echt verliefd op iemand. Ik ben gewoon bang om als het misloopt Linde te verliezen als vriendin." Indy slikte even en veegde ruw de tranen weg. Ze was wel openlijk uit de kast als biseksueel maar had nooit echt een vaste relatie gehad en zeker niet eerder met een meisje. Indy haalde een paar keer diep adem. "Oké.. als jij Sven durft te vertellen wat je voor hem voelt dan nodig ik Linde uit voor onze spelletjedavond." Ze haalde diep adem en stuurde Linde een sppje en liet het aan Lily zien. "Nu moet jij mij helpen.. want ik schijt in mijn broek. Zal ik eerst je haar doen voor ik mijzelf ga omkleden?"

Thijs

"En ik zal de beste opa worden.",voegde Thijs er aan toe. Yara:"Nee hoor. We gaan zo." Thijs:"Zal ik jullie zo even brengen? Of gaan jullie met de auto?" En keek naar zijn zoon. Thijs richtte zijn aandacht weer op Josie. "Natuurlijk wel,maar ik wil je moeder ook de kans geven om mee te gaan. Dan ga ik een andere keer met je mee. Of dat opa en oma met je meegaan."

Joey

Joey slikte en knikte. "Ik snap wat je bedoeld. Dat had ik ook liever voor haar gehad en dat had Josie ook liever gewild. Ze zei ook dit was niet wat ik voor ogen had. Ik had nog geen moeder moeten worden en zeker geen alleenstaande maar het is zo gelopen. Ze heeft er zelf voor gekozen om toch het ouderschap aleen aleen te gaan met onze hulp. Charley zei ook je leven is niet voorbij,Josie. Ook met een tweeling kan ze gaan surfen, alleen niet meer op topniveau. Joey schudde zijn hoofd. "Jij ziet ook wat ik bedoel." Joey knikte. "Ben je zo ver om terug naar binnen te gaan?"

Noël

Noël zag dat zijn nichtjes in elkaars armen waten gekropen. Johnny waa gaan zitten en keek in stilte voor zich uit. Noël haf zijn armen om zijn vaders geslagen. "Ik.. ik weet ook niet wat ik moet zeggen. Dit had nooit mogen gebeuren. Ik wou dat we iets konden doen voor Sarah, er voor haar konden zijn maar we moeten ook niet vergeten dat we hier zijn voor Layla haar première. Layla moet kunnen genieten van haar avond. Owen is immers haar grote verassing. Als Leetje vraagt waarom oom Levi en tante Mirthe er niet zijn kunnen we het alsnog uitleggen aan haar."

Juda/Mirthe

Juda pakte Sarah haar handen vast. "Saar, nogmaals het is niet jou schuld maar die van Bradley. Ik.. ik dacht dat hij mijn beste vriend was maar een beste vriend zou dit nooit doen. Ik krijg hem nog wel. Die klootzak!" Op dat moment kwam Penny terug binnen. Juda was even vergeten dat Sarah ald de doods was voor prikken. Precies op dat moment kwam Mirthe binnen. Ze nam Sarsh stevig in de armen. "Juda, je moet me even helpen. Ga achter me staan zodat Sarah naar ons kan kijken ter afleiding zodat de verpleegkundige toch bloed kam afnemen." Juda deed wat zijn moeder vroeg. "Even dapper zijn,Saar. Het is zo voorbij. Maar ze moet dit even doen. Kijk maar naar mij of naar Juda terwijl je in mijn hand knijpt en dan tellen we samen jardop van 100 naar 0."

Lily
Lily keek haar zus aan. “Wat denk je dan van mij? Ik ben ook voor het eerst echt verliefd en dan nog wel op de beste vriend van Adam.” Ze dacht na. “Okee maar zweer het op een pinkiebelofte.” Pinkie beloftes waren in de familie heilig. Ze keek naar het appje. “Zeg dat je het leuk zou vinden als ze komt. Dat jullie daarna wel de stad in kunnen gaan.” Ze dacht na. “Eerst mijn haren en dan mijn make-up.”

Tony
“Zou je ons kunnen brengen? Dan kan ik wat drinken.” Niet dat hij veel dronk maar zelfs als hij een biertje dronk reed hij liever niet. Hij keek naar Josie. “Je wordt een goede mama Jo.” En gaf haar nog een knuffel. Hij keek naar Yara. “Vlinder ga jij even je spullen pakken zodat we zo die kant op kunnen?”

Evie
Evie keek haar vader aan. “Dramatisch zijn zit een beetje in de familie pap. Net als dingen moeilijk loslaten. Weet je nog dat mama het moeilijk vond om de boekenwinkel grotendeels aan mij te geven?” Evie grinnikte. “Ik weet heel goed wat je bedoeld. Josie heeft goeie voorbeelden om haar heen. Ze is een doorzetter.” Ze knikte en haakte haar arm in die van haar vader en liep weer naar binnen. “Ik ga graag met je mee naar de echo lieverd. Papa en ik supporten je waar we kunnen.” En ze gaf Josie een dikke knuffel.

Owen
Owen was dankbaar dat Noël zijn armen om hun heen had geslagen. Hij haalde diep adem. “We bedenken nog wel wat we kunnen doen om haar te helpen. Voor nu is het belangrijk dat ze niet alleen is en dat we er vanavond voor Layla zijn.” Hij knuffelde Finn en Ethan even. “We appen straks wel even met Mirthe om te vragen hoe het gaat en of we iets kunnen doen. Zullen we nu naar binnen gaan en toch een beetje genieten van de voorstelling?”

Levi
Levi was niet meegelopen de kamer in. Hij wilde eerst bij zijn oudste dochter kijken, zij had Saar immers gevonden. Het leek hem beter als Mirthe nu bij Saar was. Hij vond Junia en Gabriel in de wachtkamer. Hij ging naast Junia zitten. “Hey meis. Ik wilde even checken hoe het nu met jou gaat. Jij vond Saar. Wil je er over praten?”

Saar
Saar wilde echt niet bloed laten prikken. Ze raakte volop in paniek en er kwamen dokters binnen om haar vast te pakken maar net op tijd kwam haar moeder ook binnen. Penny keek op naar de dokters. “Het is okee. Ik kan dit.” De dokters gingen weg. Penny keek dankbaar naar Saar haar moeder. Saar haalde diep adem en kneep in haar moeders hand. Ze huilde toen de naald erin kwam. “100,99,98….” Telde ze snikkend. De naald ging er uit en Penny plakte een pleister op haar arm. “Zo. Ik kom zo terug met de uitslag.” En Penny ging weg. Saar verstopte zich in haar moeders armen. “Mam ik wil naar huis. Ik wil dat dit over is. Ik wil Flap.” Flap was haar geboorteknuffel, een konijn met hangoren. Ze sliep er niet mee, hij lag op haar vensterbank. Maar nu zou ze hem graag weer willen hebben.

Indy

"Oké,oké true. Maar Adam zei dat hij jullie heeft geprobeerd te koppelen omdat hij zag dat jullie beide interesse in elkaar hebben. Dat zou die niet doen als Sven je niet zag staan.",zei ze eerlijk. Indy haakte haar pink door die van Lily. "Afgesproken." Indy knikte. "Ik was nog niet klaar met appen."
En maakte haar appjes af. "Ah, ik durf biet te kijken." Indy stond op. "Wat wil je met je haar? Meer krullen of stijlen en invlechten?"

Thijs

"Geen probleem,ik breng jullie wel even." "Ik kan ze ook wel brengen.",hoorde hij zijn schoonvader voorstellen die inmiddels weer binnen was gekomen. Thijs haalde zijn schouders op. "Mij maakt het niet uit." Yara:"Ja,papa Tony. Ik kom er al aan." En stak de tong uit. Thijs schudde zijn hoofd en keek naar Josie. "Je hebt niks gemist. Je zusje is nog steeds even gek als voorheen."

Joey

Joey rolde met zijn ogen. "Begin daar maar niet over. Ik weet dat mama en ik moeite hadden met loslaten maar alleen omdat we altijd het beste met jullie voor hebben gehad. Het was voor hun ook allemaal nieuw en spannend. Nu zie je zelf wat wij allemaal met jullie hebben moeten doorstaan. Het ouderschap is niet makkelijk. Niemand zegt je wat hoed of fout is want je krijgt immers geen gebruiksaanwijzing bij de geboorte. Maar met elkaar zullen we Josie steunen waar we kunnen bij het opvoeden van de tweeling." Hij knuffelde Evie nogmaals en liep toen weer naar binnen.

Junia

Junia keek op toen Levi zich bij hun voegde. Ze stortte zich in zijn armen. Junia slikte en keek even naar Gabriel die haar bemoedigend aankeek want dit werd immers derls ongemakkelijk. "Uhmm.. we hadden war drankjes op en Gabe en ik wilde even een momentje voor onszelf om het zo maar te zeggen dus wij gingen naar boven. Ik had Junia al even niet gezien maar het was dan ook vrij druk. Ik opende de eerste beste deur en daar zag ik hem gebogen boven een meisje staan. Het duurde even tot het doordrong dat het Saar was. Ik flipte en heb hem van haar af getrokken. Hij lachtte en ging vervolgens weg. Alleen.." Ze keek weg... "Pap, hij zei dat hij het nog wel zou afmaken. Hij heeft Sarah doelbewust verkracht en gedrogeerd." En begon te huilen.


Mirthe

"Je doet het goed lieverd. Knijp maar stevig in mijn hand." Samem met Juda begon ze mee te tellen met Sarah. Het was gelukt en Penny zou straks terugkomen met de uitslag. Mirthe wreef over Sarah haar rug. "Stil maar meisje. Nog even en dan gaan we naar huis." Juda:"Ik slaap veel bij je,zusje."

Johnny

Johnny sloeg beschermend zijn armen om zijn zusjes heen. "Ladies,laat mij jullie naar binnen begeleiden.:,grapte die maar ergens zat de angst hoog. Faith en Sarah waren even oud. Hij wilde er niet aandenken dat één van zijn zusjes zoiets kon overkomen. Het deed hem pijn dat Sarah het wel was overkomen en niemand haar had kunnen helpen. De komende tijd zou hij flink wat bezorgden om Faith en Emmie zijn. "Ik wil wel in het midden."

Lily
“Adam bedoelt het goed maar hij moet zich er straks niet mee bemoeien. Ik heb niet zijn broederlijke geplaag erbij nodig om het maar even te zeggen.” Lily ging zitten en dacht na. “Doe maar stijlen en dan invlechten.” Lily keek even naar zichzelf in de spiegel. Ze zag een mooi meisje met blonde krullen en blauwe ogen. Een meisje dat niet altijd op waarde was geschat maar waar eigenlijk naar haar handicap gekeken werd. Sven keek altijd verder. Zijn zusje was doof dus hij wist hoe naar het was als er alleen maar gekeken werd naar je handicap. Ze zag Indy haar telefoon oplichten.

Linde: Linde had weer eens ruzie gehad met haar ouders. Haar ouders waren al tegen al haar sporten en zagen haar liever op ballet maar uitgaan stond helemaal bovenaan hun verbodpiramide. Ze was kwaad weggelopen. Toen ze het appje van Indy zag vrolijkte ze wat op. Ze was verliefd op Indy maar wist niet hoe ze dat moest zeggen. Hey Indy, spelletjesavond lijkt mij heel leuk! Ik heb ruzie met mijn ouders, again. Dus wat afleiding is wel fijn. Uitgaan zien we wel vanavond. Ik zie je zo! Xx

Josie
“Hoe noemde je mij? Ik krijg je nog wel kleine opdonder.” En Tony pakte Yara beet en begon haar te kietelen. Josie grinnikte. Dit had ze gemist. Haar gekke gezin. Haar familie die er altijd voor haar was. “Ik heb dit gemist. Ik had eerder even terug willen komen maar mijn schema liet dat niet toe. Ik ben blij om weer thuis te zijn.” En ze knuffelde haar vader.

Evie
“En wij hebben jou gemist Jo.” En ze omhelsde even mee in de hug tussen vader en dochter. Ze liep naar Charley en gaf haar een kus op haar hoofd. “Heb je Jo al je plakboek laten zien? En je nieuwe singel laten horen? Je had een mooi nummer gemaakt over sisterhood.” Fluisterde ze haar toe zodat Josie niks zou horen.

Levi
Levi sloeg zijn armen om Junia heen en streelde over haar rug. Hij slikte en probeerde zijn tranen voor zich te houden. Daar slaagde hij niet in. “Het spijt me dat je dit had moeten zien. Het spijt me dat we dit niet hebben kunnen tegenhouden. We vonden het allemaal heel goed van Saar dat ze toch wilde gaan.” Levi wist gewoon niet wat hij verder kon zeggen. Saar was verkracht door Juda zijn beste vriend en Junia had haar gevonden. “Ik ben er voor jullie.” En gaf Junia een kus op haar hoofd.

Saar
Saar keek naar haar moeder. “Ik mag wel thuis slapen toch?” Ze wilde absoluut niet in het ziekenhuis slapen. Ze keek toen naar Juda. “Maar waar dan?” Ze had maar een eenpersoonsbed. De deur ging open en Penny kwam binnen. Ze keek ernstig. Ze ging op haar bed zitten en keek Saar aan. “Ik val maar meteen met de deur in huis. Het is nog pril maar we konden nu al aan je bloedwaardes zien dat je zwanger bent.” Saar voelde dat ze lijkbleek werd. Het enige wat ze nog hoorde was dat ze zwanger was. In een reflex gingen haar handen naar haar buik. Ze hoorde niet eens wat Penny verder zei tegen haar moeder. “Sterkte.” Hoorde ze Penny plots zeggen. “We willen je hier toch een nachtje houden. We willen toch in de gaten houden dat je niet een miskraam krijgt. Als vannacht goed gaat mag je morgen naar huis.” Penny schudde de hand van iedereen en liep toen de kamer uit. Saar ging op haar zij liggen, met de rug naar haar moeder en Juda toe. Ze begon te huilen.

Emmie
Emmie was blij dat Johnny zijn armen om hen heen sloeg. Ze wilde het liefst haar gezicht in zijn armen verstoppen maar ze moest sterk blijven. Ze liepen de foyer binnen. In de foyer zag ze allemaal kinderen verkleed als Anna of Elsa. Ze glimlachte. Ze vond het heel cute om te zien. Ze zag de souvenirswinkel. “Willen we daar nog even kijken voor we gaan plassen en naar de zaal gaan?” Ze probeerde zich te focussen op deze avond maar haar gedachten waren wel bij Sarah.

Indy

"Adam en ik hebben geloofd om je niet te gaan plagen. Ik hou Adam wel in de gaten. Anders maak ik het voor hem ongemakkelijk." En keek Lily met een beloftende blik aan. Ze knikte en stond op om de stijltang uit de badkamer te pakken en de make-up. Ondertussen zag ze dat Linde had geappt. "Linde komt vanavond.",riep ze enthousiast al had dat natuurlijk totaal geen zin. Ze stuurde Linde een berichtje terug voordat ze terug liep naar Lily. Ah, kak alweer?!? Als je wilt blijven slapen dan leg ik wel een matras op de grond. Maar tof dat je komt. Zie je dan zometeen

Charley

Charley keek met een grijns Tony en Yara na. "Zoals papa al zei, je hebt niks gemist." Charles klom er ook tussen. "Ik ben ook blij dat je weer terug bent. Ik heb je onwijs gemist. Het is toch jiet compleet goor zonder je twin aan je zijde. Ik kruip vannacht mooi naast je net zoals vroeger maar je bent bij deze al gewaarschuwd dat ik de dekens nog altijd inpikt."
Charley schudde haar hoofd. "Alleen vertelt over het plakboek. Ze moet hem nog zien en ik wacht het juiste moment af om haar mijn nieuwe single te laten horen.",-gebaarde ze naar haar moeder toe.

Faith

Fairh leunde tegen Johnny aan. Ze voelde zs zich zo toch iets veiliger dicht bij haar grote broer en zus in de buurt. "Nou vooruit dan maar." Faith keek om zich heen. Ze leek wel in een disney film gestapt met allemaal Elsa en anna's. Ze glimlachte even bij het aanzicht. "Is goed en ik wilde nog even een flesje drinken halen om mee de zaal in te nemen en misschien wat lekkere?" Johnny:"Als jullie dat gaan doen dan haal ik wat te drinken voor ons. Wat willen jullie hebben?"

Junia

Het deed Junia pijn om Levi te zien jn huilen en dat had ze niet vaak gezien zins Levi met haar moeder ging. "Nee pak het is mijn schuld. Ik had Saar beter in de gaten moeten houden maar ik was egoïstisch. Of beter nog.. ik had Saar nooit kiezen overhalen om mee te gaan. Als ze thuis was gebleven om de foto's te bewerken zoals ze van plan was dan was dit nooit gebeurd." Junia knikte "Ik weet het. Ik.." Maar ze wist de juiste woorden niet te vinden.

Mirthe

"Ik weet het niet lieverd. Ik denk van wel. Ik zal het aan Penny vragen als ze terug komt met de uitslag. Juda zou bij je kunnen slapen op het matras uit de logeerkamer." Mirthe keek op toen Penny terug kwam met de uitslag. Voor de tweede keer die dag trok ze wit weg. Ze zag de tranen in de ogen staan van Juda. Ze dankte Penny en wreef troostend over Sarah haar rug. "Liefje, wil je je omdraaien zodat mama je kan aankijken? Mama, snap dat je van slag bent en dat het even moet aarde maar mama,papa,Juda en Junia zijn er voor je. We laten dit even bezinken en dan denken we over wat we gaan doen. Ik snap dat je nu alleen maar denkt ik wil dit niet maar mama wilt niet dat je later spijt krijgt van je keuze. Als je er echt goed over na hebt gedacht en dan nog het kindje wilt laten weghalen dan steunt mama je daarin en ga ik mee naar de kliniek." Al zou ze het zelf nooit kunnen. "Papa en ik zullen je helpen bij het opvoeden zodat jij je school kan afmaken en leuke dingen kan blijven doen."

Juda:"Ik ga even langs huis om spullen te halen voor mij en Sarah en natuurlijk Flap. Ik kom zo snel mogelijk terug." Maar eerst zou hij afrekenen met Bradley.

Lily
“Je kent Adam langer dan vandaag.” En ze rolde met haar ogen. Ze was dol op haar broer maar soms was hij echt een pain in the ass. Ze keek op toen Indy enthousiast zei dat Linde ook kwam. “Ooh super leuk. Okee als jij nou mijn haar doet en makeup dan help ik jou. Hoe laat zou ze komen?” Lily hoorde geklop op de deur. Het was hun vader. “Hey lieverds. Ik kwam even kijken hoe het hier ging voor wij naar je tante en oom gaan. Maar zo te zien gaat het goed hier. Geniet van vanavond.” En hun vader gaf hen beide een kus.

Linde: Linde was weer terug naar huis gelopen om spullen te halen. Zoals altijd na een ruzie negeerde haar ouders haar compleet. Ze liep naar boven en pakte haar tas in. Ze voelde haar telefoon trillen. Jep. Dit keer verbodpiramide regel nummer 1 en 2: niet uitgaan en niet drinken. Dankjewel, je bent een Engel. Ik pak mijn spullen en kom dan naar je toe. Xx

Josie
“Ik heb echt wel dit gemist. Jullie gekkigheid. Gewoon het samen zijn. Ik was dan wel met mijn team en vrienden maar dat is niet hetzelfde. Ik ga voorlopig niet meer weg. Al hoop ik af en toe wel met papa te kunnen surfen.” En ze keek haar vader vragend aan. Ze knuffelde haar zusje stevig. “Jij mag altijd mijn dekens inpikken. Zullen we dan een leuke serie uitzoeken om te kijken?”

Emmie
Emmie dacht na. “Eten tijdens een musical? Dat is wel gek.” Ze hoorde oom Owen lachen. “Geloof me in Londen is dat niet anders. Tegenwoordig wordt musical meer als een soort filmuitje gezien dan als echt een avondje uit. Doe wel dan iets zonder noten. Dat kunnen acteurs ruiken op het toneel.” Emmie grinnikte. Ze keek even naar haar broer en zusje. “Is goed. Dan halen wij hier wat te eten. Drinken is bij de bar dus na de kaarten controle.”

Levi
Levi veegde zijn ogen droog. Hij was niet iemand die snel huilde. Toch ging dit hem nauw aan het hart. Zijn beide dochters gunde hij de wereld en nu was hun wereld een stuk afgebroken. Hij suste Junia. “Lieverd dit is niet jou schuld. Jij, Juda en Saar konden niet weten dat dit zou gebeuren. Niemand had dit achter Bradley gezocht. Niemand.” Hij gaf haar een kus. “Zullen we zo kijken of we bij Saar mogen?”

Saar
Ze draaide zich om en keek haar moeder vol verdriet aan. “Ik wil het houden.” Zei ze zachtjes. Hoe erg ze Bradley ook haatte, dit kind mocht daar niet de dupe van worden. Ze keek naar Juda. “Dankjewel.” Zei ze weer. Ze wilde zich verstoppen in de dekens. “Waar is papa?” Vroeg ze aan haar moeder. Ze wreef over haar buik. “Mam ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik…” Ze begon weer te huilen. “Ik wil het kind houden maar ik weet gewoon niet hoe ik het allemaal moet doen. Alles doet pijn.”

Indy

"True en daarom weet hij ook dat we wat zwaait als hij zijn belofte niet nakomt." Indy haalde haar schouders op. "Ik dnek dat ze zo hier heen komt dus het zou fijn zijn als we elkaar kunnen helpen. Ik moet me in elk geval gaan omkleden want dit kan niet." Ze liep immers in haar traningspak. Indy keek op. "Thanks. Doe Josie de groetjes. Oh pap.. voordat jullie gaan. Mag Linde blikven slapen?"

no problemo. Zie je zo xx

Charley

"Dat kan ik begrijpen,ja." Ze knuffelde Josie stevig. "Ik kan nog steeds niet begrijpend dat je echt thuis bent en niet maar voor eventjes." Thijs:"Ik weet niet of het verantwoord is nu op te gaan surfen maar ik neem je sowieso een keer mee naar het strand om lekker uit te waaien." Charley knikte. "Ouderwets gezellig logeerpartijtje." En begon te giechelen.

Faith

Faith haalde haar schouders op. "Een snoepje moet toch gewoon kunnen. Of een chippen." Ze keek hun oom aan en vervolgens Emmie aan met een blik van:""Zie je nou wel " Faith keek haar oom aan. "He verdikkeme, ik wilde nou net nootjes bestellen." Faith knikte en haakte haar arm door die van Emmie. Noel besloot met Johnny mee te lopen. "Kom! Had je wat op het oog om te kopen?"


Mirthe

Mirthe knikte. "Dat vind ik een heel dapper besluit vannje,Sarah. Ik had het begrepen als je het niet wilde houden. Papa en ik gaan hé helpen bij alles en mee naar al je bezoeken. Als je Juda of Junia meewilt is dat natuurlijk ook oké. We gaan dit samen doen. Oké? Zometeen brengt Penny ons naar je kamer voor vanavond en kan je rusten. Juda slaapt bij je." Ze streelde Sarah door de haar. "Papa is bij Junia en Gabriel in de wachtkamer. Wil je dat ik ze roep of wik je alleen papa zien?"