Forever Young

Adam

"Oeh,leuk. Hopelijk kunnen de andere ook mee.",zag hij Yara gebaren. Adam sloeg zijn armen over elkaar. "Echt niet! Wij gaan ook gewoon naar de kermis." "Jij gaat sowieso met me mee,hè?!?",en keek Tony aan. Adam liep naar de keuken om wat snacks op tafel te zetten. Adam bleef staan. "Je hebt dit niet van mij want het is nog pril maar uhm... Tony en Tim hebben een relatie."

Sven:"Oh, oké. Ja,prima. Ik kom eraan."

Indy

"Dam zijn we allebei even grote schijters.",grapte Indy en schoot in de lach. "We komen er samen wel uit. Stapje voor stapje. Ontdekken hoe dit het beste voor ons werkt." En kuste Linde op haar hoofd en streelde door de haren. "Ik zal met alle plezier hier blijven maar ik heb beloofd aan Lily om Adam in de gaten te houden dat hij niet gemeen gaat doen. Lily en ik hadden een afspraak.. als zei durfde te zeggentegen Sven dat ze hem leuk vind dan moest ik het ook tegen jou zeggen. Alleen Adam deed eerder de avond kinderachtig dus ik zou hem in de gaten houden."

Charley

"Super lief. Hou cadeautjes voor mij waren ook al zo lief." En speelde met het kettingtje. "Nee, werk gerelateerd. Sorry. Ik moest deze even nemen." En liep naar de gang om het allje te lezen. Het was helemaal niet werk gerelateerd maar Sander die haar appte dat hij onderweg was naar Nederland. Dat hij tot het besef was gekomen dat hij een fout had gemaakt en het nooit had moeten uitmaken met Josie. Charley appte hem terug en dat was niet al te aardig. Je hebt haar als een baksteen laten vallen! En waarvoor omdat je het in je broek doet om vader te worden?!? Hoe denk je dat Josie zich voelt? Je zult je flink moeten bewijzen,Sander voordat ze je terug neemt. Ik kan je acties niet goed praten voor je. Charley verstuurde het appje en liep terug naar de woonkamer. Ze moest dit wel aan Josie laten weten. Ze wenkte de zusje om even te komen. "Uhmm.. je moet dit even lezen." En gaf haar mobiel wast het appje van Sander open stond.

Mirthe

Mirthe kamde de rode haren van Sarah met haat vingers. "Dat zien we wel,lieverd. We komen er uit. Morgen gaan we lekker naar huis en dan gaan papa en ik je helpen om de juiste hulp te vinden. Om dit te verwerken. Misschien via een psycholoog of emdr. We kijken wat het beste voor jou werkt. Daarna richten we ons rustig op het feit dat er een kleintje komt. We zullen ruimte moeten maken en ons aanpassen maar we redden ons wel. We komen ook hier sterker uit." Mirthe pakte Sarah de hand. "Lieverd, je hoeft geem sorry te zeggen. Paps en ik gaan nog wel een andere keer naar Layla kijken. Misschien als het straks beter met je gaat dat je mee kan kijken naar de voorstelling."

Juda

"Wat dat betreft is Junia zoals mama vroeger. Ze blijft papa kansen geven omdat het toch haar vader is. Ze wilt hem biet afwijzen. Ze komt er nog wel een keer achter dat ze hem beter uit haat leven kan bannen." Juda beet op zijn lip. "Kak, ik ben Lady helemal vergeten mee te nemen.Junia zou haar gaan halen samen met Gabriel. Fijn dat Fiona bij haar is. Dank voor jullie hulp,Sem." "Geen dank broertje. Van zelf sprekend. Ik ben zo snel mogelijk gekomen." Juda knikte.

Josh:"Uhmm.. volgens mij wilt Sarah ons alle drie zien. Misschien vind ze het ook wel oké om Sem even te zien."

Faith

Faith omhelste haar nichtje toen ze haar ut de ingang zag komen. "Oh,lieverd ik ben zo trots op je. Je hebt het zo goed gedaan maar ik zie aan je net ander nieuws hebt gehad. Gaat het?" En knuffelde Layla stevig. Noël:"Layla, wilt naar het ziekenhuis gaan. Jullie zijn welkom om mee te gaan." Faith keek naar de vaders en toen naar Johnny en Emmie. "Zullen we mee? We kunnen dan wel weinig en mogen waarschijnlijk niet bij Sarah maar we kunnen wel er zijn voor Juda en Junia en op afstand voor Saar, Mirthe en Levi."

Lily
“Tuurlijk ga ik mee naar de kermis. Tim en Sven gaan jullie dan ook mee?” Hoorde ze Tony zeggen. Tim pakte zijn telefoon om zijn agenda te checken. “Ik kan wel mee maar moet wel rond 5 uur werken.” Tim werkte in de bediening in het restaurant van zijn ouders. Lily stond op en keek even naar Adam. “Omg zo cute.” Gebaarde ze in hun eigen taal terug. Lily liep Sven voor naar boven en toen ze bij haar kamer kwamen deed ze de deur open. Haar kamer was haar terrein. Haar werkterrein. Ze maakte op Youtube podcasts video’s; Beth’s Magical Forest. Niemand, behalve haar ouders en broer en zus, wisten dat zij het was. Het betekende veel voor haar dat ze Sven in haar wereld toeliet.

Linde
“Lieverd, Tony en Tim zijn er ook om Adam een beetje tegen te houden. Je denkt vaak aan je zusje en broertje. Denk nu ook even aan wat jij wilt. Lils staat haar mannetje wel.” Ze gaf Indy een kus en hoorde voetstappen op de overloop. Niet veel later hoorde ze de deur van Lily haar kamer open gaan en hoorde ze Lily en Sven praten. Ze glimlachte even. “Je zusje redt zich wel.” En ze trok Indy dichter naar haar toe.

Josie
Josie keek even naar de schelpenketting die ze had gegeven. Ze keek even bedenkelijk naar haar zusje. Toen ze terug kwam nam ze de telefoon aan. Ze snelde naar de keuken en las het bericht. Ze gaf nog net niet over in de wasbak toen ze het had gelezen. “Waarom nu?” En ze keek haar zusje aan. “Ik…” Ze miste Sander. Ze miste zijn geur, zijn warme omhelzing, ze miste alles aan hem. “Hij krijgt een kans. Zeg dat maar tegen hem. Maandag heb ik hier mijn eerste echo. Hij mag daar bij zijn. Als ie niet komt vliegt ie de eerste vlucht weer terug naar huis.”

Saar
Saar haalde diep adem. “Ik wil aangifte doen mama. Tegen Bradley.” De deur ging open en ze zag haar vader, Juda, Josh en zelfs Sem. Haar vader liep naar haar toe. “Mag ik je aanraken?” Saar keek even naar haar moeder maar knikte toen. Haar vader ging naast haar zitten en greep haar stevig beet. Hij begon te huilen en daardoor moest zij ook huilen. Ze slikte. “Ik heb jullie teleurgesteld. Jullie zeggen altijd dat ik niet zomaar mee naar boven moet gaan met jongens.” Haar vader pakte haar bij de schouders en keek haar recht aan. “Sarah we hebben gezegd dat je niet met vreemde jongens zomaar mee moet gaan. Dit keer gaat het niet om een vreemde. Het was Bradley. Een jongen die we al jaren kennen.” Sarah keek naar Juda. “Maar…Lisa zei dat Bradley al een tijdje op mij verliefd was. Dat hij liep te azen.”

Layla
Ze knuffelde haar nicht stevig. Ze slikte. “Ik snap het gewoon niet. Waarom zou je Saar dit aan doen? Saar of all people. Ze doet niemand kwaad. Ze appte mij nog succes en zei dat ze haar foto’s wilde editen van de vakantie.” Ze slikte en keek even naar haar vaders en ooms. “Dan gaan we naar het ziekenhuis.” Zei oom Ethan. “Emmie, Faith jullie weten het zeker? Ik kan jullie ook naar oom Thijs en tante Evie brengen.” Emmie schudde haar hoofd. “Wij gaan mee.” En Emmie keek even met de O’Mally blik naar haar vaders. Layla moest er ondanks haar verdriet toch om lachen. “Nootje mag ik dan bij jou in de auto?” Ze wilde nu het liefst de veiligheid van haar broer bij zich hebben.

Off: Het is maandag! Noël en Layla gaan met Owen en Manu naar Argentinië. Josie heeft een echo en Yara is voor onderzoek met steun van Tony ook in het ziekenhuis. Sarah mag vandaag naar huis.

Juda

Juda werd wakker van Lady die hem een lik over ze wang gaf. Hij aaide de hond over haar kop. "Goedemorgen! Moet jij naar buiten dan?" Lady blafte. "Sstt,af. Baasje slaapt nog." Stilletjes stond hij op en trok 'snel zijn joggingbroek en shirt aan. Hij lijndde Lady aan. Juda schudde Sarah wakker. "Saar, blijf maar liggen maar ik ben Lady even uitlaten." Met Lady aan de lijn liep Juda naar buiten. Hij snoof de frisse lucht ook. Vandaag zou Sarah naar huis mogen. Hij was blij naar ook angstig. Het laatste nieuws was niet zo positief geweest. De ghb had schade achter gelaten bij Sarah. Gelukkig niet bij zijn toekomstige neefje of nichtje. Hoe zou de toekomst er uit gaan zien voor Saar? Ze had als zoveel te voordeuren gehad.
Juda nam plaats op een bankje en liet Lady los lopen. In gedachten verzonken staarde Hij voor zich uit.

Yara

Met een chagrijnige blik staarde Yara voor zich uit terwijl de rest aan het ontbijten was. Ze had trek maar ze mocht op de dag dat haar maagsonde werd vervangen nooit van te voren "eten." Gelukkig ging Tony vandaag met haar mee. Haar ouders en Charley zouden met Josie meegaan naar de echo. Ze was wel heel benieuwd daarna maar ze ging liever met Josie mee dan naar het onderzoek. Het vervangen van haar sonde deed altijd ontzettend pijn. "Ik ga wel in de rolstoel. Ik ben moe.",zei ze meer in het wilde weg dan tegen Tony.

Noël

Noël was bezig de laatste dingen in zijn koffer te stoppen en controleerde meteen of hij echt daadwerkelijk alles had. Vandaag vlogen ze naar Argentinië. Zijn geboorteland. Hier kwam bij vandaan, hier was hij geadopteerd door zijn vaders. Hier zou hij opzoek gaan naar zijn moeder en hopelijk verdere familie. Sowieso zouden ze het weeshuis bezoeken waar hij was opgevangen door de zus van zijn vader Manu. Zo kwam hij bij Manu en Owen terecht. Noël liep naar de slaapkamer van Layla. "Kan ik helpen,Leentje?"

Maya
Haar vader was aangereden….haar vader was aangereden. Met een schok werd ze wakker. Ze keek naast zich en zag dat haar vader diep sliep. Of nou ja sliep. Ze hielden hem in slaap. Hij had verschillende botbreuken waar hij aan geopereerd was. Ze zeiden dat hij mazzel gehad had. Mazzel…Ze keek even naar haar vader. Hij was stabiel nu. Ze wilde er niet aan denken dat het een paar uur geleden was dat ze het telefoontje had gekregen. Ze slikte. Ze wilde niet denken aan het feit dat ze hem bijna kwijt was. Het was altijd haar vader, haar broertje Jake en zij geweest. Haar moeder was overleden nadat Jake geboren was. Ze had haar leven gegeven om Jake een kans te geven. Dit was nu ruim 18 jaar geleden. Jake was gezond en was vannacht naar vrienden gegaan. Hij wilde nog niet naar hun vader. Maya was de hele nacht bij haar vader gebleven. Ze keek even naar hoe laat het was. Het was nog vroeg. Ze stond op en besloot om een luchtje te scheppen. Buiten aangekomen zag ze een jongen op een bankje zitten met een hond. De hond was in de vijver gesprongen en was aan het zwemmen. Ze grinnikte en liep richting het bankje. “Is het goed als ik naast je kom zitten?”

Josie
Josie kreeg geen hap door haar keel. Ze was misselijk en gespannen voor de echo. Vandaag zou ze haar baby’s weer zien en misschien ook Sander. Sander had aan Charley beloofd dat hij er zou zijn voor de echo. “Jo je moet echt wat eten.” Hoorde ze haar moeder zeggen. Josie zuchtte diep en pakte een broodje en deed er kaas op. Ze keek even naar Yara. “Je weet zeker dat je mee wilt naar de kermis vanmiddag?”

Layla
Haar vaders hadden haar en Noël verrast met een reis naar Argentinië. Ze had verwacht weer naar school te gaan maar haar vaders hadden geregeld dat ze voor een maand naar Argentinië konden gaan. Vanwege het 20 jarig huwelijk van haar vaders mochten ze vrij krijgen. Ze wist dat dit een lange droom was van Noël. Ze zouden op zoek gaan naar zijn moeder en ze zouden haar oom en tante van papa Owen zijn kant weer zien. Ze keek op toen Noël in haar kamer kwam. “Zou je willen checken of ik alles van mijn checklist heb?” Vanwege haar ADHD moest ze van haar coach checklistjes maken om orden te scheppen in haar hoofd. Het was wel fijn als iemand het nog even checkte. “En ik weet niet welk boek ik mee moet nemen. Moet ik een dik boek meenemen of een dun boek of meerdere boeken?”

Juda

Juda schrok op uit gedachten. "Oh, hoi. Ja,natuurlijk ga zitten. Sorry, ik was in gedachten verzonken." Lady kwam aangerend met eem stok,helemaal doorweekt. De hond schudde zich precies voor hun uit. "Lady..."Hij keek beschaamd opzij. "Sorry!" Hij gooide de stok voor Lady weg. "Heeft ze je heel erg nat gespetterd?"

Yara

"Ze mag mijn yoghurtdrankje wel hebben.",opperde Yara. Als Josie ergens van over de nek zou gaan. "Wanneer krijg je eigenlijk te weten wat het geslacht van de tweeling is?" Yara rolde met de ogen. "Ja mama, ik weet het zeker mama. Ik hoef morgen alleen mijn rooster op te halen voordat school weer begint dus dan kan ik rustig aan doen." Ze gaapte. "Ik heb gewoon slecht geslapen."

Noël

Noël knikte. Hij ginf op het bed zitten en nam de checklist door. "Je oplader nog en je tandenborstel en haarborstel dan heb je alles op je lijstje. Gelukkig kunnen we ook veel krijgen in Argentinië mocht je toch wat zijn vergeten. Je paspoort en medicatie zijn jet belangrijkste eigenlijk. En mij natuurlijk! Je moet vooral je broer niet vergeten." Noël dacht na. "Daarom zei ik dat je een e-reader moest kopen. Dam heb je altijd al je boeken bij de hand. Welke wil je meenemen? Ik heb nog wel plek in mijn koffer voor een boek."

Maya
Ze begon te lachen toen de hond zich uit schudden. “Geeft niet. Het valt wel mee.” Ze ging zitten en keek even naar de vijver waar de hond al weer in gesprongen was. “Wil je delen waar je zat met je gedachten?” Ze bedacht dat ze zich nog niet had voorgesteld. “Ik ben Maya trouwens. Is zij jou hond?”

Josie
Josie keek even Yara. “Nee dankje.” Ze nam een hap van haar boterham. “Ik ben twee maanden. Meestal kom je het rond de 3-4 maanden te weten.” Ze rolde met haar ogen. “Yara ik bedoel het goed. Dus reageer je spanning niet op mij.” Tony pakte Yara haar hand. “Vlinder rustig. Het komt goed. Ik ben bij je.”

Layla
Layla zuchtte. “Zie je ik wist dat ik wat vergeten was.” Ze stond op en deed nog haar borstel en tandenborstel in de toilettas. “Mijn medicatie heeft papa Manu. Aan papa Owen kun je ook beter niet vragen of hij de medicatie wilt bewaren.” Layla pakte haar knuffel en hield hem dicht tegen zich aan. “Ik vind het toch wel spannend om te vliegen Nootje.” Ze had nog nooit zo’n end gevlogen. Ze keek haar broer aan. “Ik vergeet je niet. En hoe moet ik een e-reader betalen? Al mijn geld dat ik voor Frozen verdien moet ik op een spaarrekening zetten.”

Noël

Terwijl Layla naar de badkamer liep pakte Noël snel haar oplader van het nachtkastje en stopte deze in Layla haar koffer. "Heel verstandig. Papa Owen is een schat Amsterdam door dat hij net zoals jijzelf adhd heeft vergeet die nog wel eens wat." "Kan je jer nog herinneren dat papa een keer weg moest voor audities en zeker wist dat papa Manu zijn koffer niet hoefde te controleren. Toen bleek dat hij maar twee setjes kleding mer had Terwijl die ern week weg ging en schone onderbroeken en zijn paspoort was vergeten. Waardoor die zijn vlucht miste en papa Manu zijn paspoort achterna moest brengen." Noël moest lachen om de herinnering. "Ik ook hoor. Ik vind vliegen toch nooit zonheel chill." Noël keek Layla aan. "Volgens mij zei ik met kerst al dat je die als cadeau moest vragen maar ja..."

Yara

Yara zuchtte diep. "Jeetje. Duurt dat nog zo lang!",zei ze overdreven en liet zich languit over tafel zakken. "Kan het niet gewoon zoals in de sims, lekker binnen 24 uur. 9 maanden duren toch veel te lang als je benieuwd bent naar je toekomstige neefje of nichtjes of wel een van beide." Ze leunde met haar hoofd op de armen. "Heb je nog iets gehoord van je weet wel wie?" Ze doelde op Sander. Yara had opgevangen dat Sander terug was om Joaie terug te winnen. Yara zuchtte. "Sorry,maar ik haat dit gewoon. Dat stomme onderzoek en doie moeheid. Ik wil ook gewoon mee kunnen doen met alles." En baalde haar vuisten op tafel.

Juda

Juda knikte. "Gelukkig." En glimlachte flauwrjed naar Maya. Juda schudde Maya de hand. "Juda en die mafkees daar is dus Lady. Nee,Lady is de hulphond van mijn zusje. Maar gezien ze in het ziekenhuis ligt slaap ik bij der en laat ik Lady uit. Echter is Lady dol op water en als ze niet aan het werk is krijgt ze maar als te graag de kans om te zwemmen." Juda haalde een hand door zijn haar. "Van alles. Ik wil je er niet mee lastig vallen. Wat brengt jou op deze vroegste ochtend hier?"

Indy

Indy werd wakker en zag Linde naast haar liggen. Haar hart maakte een sprongetje. Al logeerde Linde hier niet met de fijnste reden ze was blij dat ze elkaar nu de liefde hadden verklaard en een fijne avond hadden gehad. Van uitgaan was het niet meer gekomen. Ze hadden wel nog mer gegamed met de rest. Stilletjes stond Indy op zodat ze Linde niet wakker zou maken. Zo kon ze ontbijt maken voor hun tweetjes. Indy begon met eietjed koken en koffie zetten.

Layla
Layla begon te lachen toen ze aan die herinnering terug dacht. “Ja dat was vrij onhandig van papa Owen. Wel fijn dat papa Manu er aan dacht.” Ze liep naar haar boekenkast en dacht na. “Hmm als ik nou vier boeken pak waar ik tussen twijfel zou jij dan de knoop kunnen doorhakken welk boek ik dan mee neem?” Ze rolde met haar ogen. “Klopt en die had ik ook op mijn lijstje gezet alleen papa Manu en papa Owen hadden mij al een nieuwe telefoon gegeven en jij gaf mij fysieke boeken weet je nog?” En ze keek haar broer doordringend aan.

Josie
“Jep dat duurt zo lang. Jij zat er ongeveer 7 maanden in he mama.” En ze keek haar moeder aan die knikte. Ergens las ze ook veel emotie in haar moeders gezicht. Ze wist dat haar moeder zich schuldig voelde over de situatie waar Yara nu in zat. Ze keek even naar haar vader en maakte kleine knikjes naar haar moeder als teken dat haar vader er nu voor haar moest zijn. Josie keek naar haar zusje. “Uhm geloof dat hij er zou zijn. Tenminste hij kreeg alleen vandaag de kans om zich te bewijzen.” Meer wilde ze er ook niet over zeggen. Ze zag Tony een arm om Yara heen slaan. “Ik snap het Vlinder maar ik ben bij je. Als je klaar bent trakteer ik je op een grote milkshake goed?” Hoorde ze hem zeggen.

Maya
Maya keek even naar Lady. “Het lijkt me een lieve hond. Is je zusje blind dat ze een hulphond nodig heeft?” Maya haalde even een hand door haar donkere haar. “Ik heb de tijd. Je valt mij er niet mee lastig, anders had ik ook niet gevraagd of je er over wilde praten.” Ze keek naar het water. “Mijn vader ligt hier. Hij is aangereden en ligt in coma. Zijn toestand is stabiel nu maar vanwege zijn breuken en verwondingen houden ze hem in slaap. Ik heb bij hem geslapen vannacht.” Plotseling hoorde ze Lady piepen en blaffen. Meteen rende de hond uit het water, schudde zich uit en rende naar het ziekenhuis toe.

Saar
Saar had een herbeleving in haar slaap. Ze werd ruw omgedraaid op het bed van Bradley en ze voelde hoe hij bij haar naar binnen ging van achteren. Zijn handen gleden naar haar borsten en hij begon in haar te pompen. Ze voelde zijn adem dicht bij haar oor. “Zeg tegen Juda dat ik beste vrienden met hem ben geworden zodat ik toegang kreeg tot jou.” Saar wilde wakker worden. Weg uit deze nachtmerrie. Ze voelde dat hij harder ging bewegen en niet veel later voelde ze iets in haar stromen. “Dit kind zou altijd een herinnering blijven aan dit moment Saar. Je zult mij nooit vergeten.” Ze begon te woelen en hoger adem te halen in haar slaap. De deur ging open. “Nee hoor ik ben hier net klaar.” Hoorde ze Bradley in haar hoofd zeggen en tegelijkertijd hoorde ze geblaf en gekrab aan een deur in de verte.

Levi
Een nachtmerrie. Dat was waar ze in beland waren. Een pure nachtmerrie. Hun kleine meisje was verkracht en bezwangerd door de beste vriend van Juda. Of eigenlijk ex best friend. Er kwam ook nog eens bij dat de ghb niet goed uit Saar haar lijf was gegaan en blijvende schade op heeft gelopen. Voornamelijk in de benen. Hij slikte. Vandaag mocht Saar naar huis. Hij keek naast zich en zag dat zijn vrouw nog sliep. Even keek hij hoe laat het was. Ze zouden zich zo wel gereed moeten maken. Zachtjes schudde hij Mirthe wakker. “Schatje word je wakker?”

Lily
Ze hadden gezoend. Ze hadden echt gezoend. Gisteravond had ze Sven verteld dat ze hem leuk vond en hij was er achter gekomen dat zij Beth was. Hij vond het fantastisch en had beloofd om niks te zeggen. Ze keek naast zich en zag dat Sven nog lekker sliep. Sven had bij haar geslapen. Het was laat geworden en haar ouders vonden het niet verantwoord als hij nog terug zou rijden ook al had die twee biertjes gedronken. Ze stond op en liep zachtjes naar beneden. Beneden aangekomen zag ze dat Indy al druk in de weer was met ontbijt. “Lekker geslapen?” Vroeg ze aan haar zus.

Noël

Noël knikte en lachtte nog even na. "Als we papa Manu niet hadden dan liep hier alles letterlijk in de soep." Noël zuchtte. "Neem ze nou allemaal maar mee. Dan hoef je niet te kiezen en ik maak wel ruimte in mijn rugzak of koffer. Geen probleem." En drukte een kus op de wang van zijn zusje. Noël keek Layla met een schuine blik aan en zijn armen over elkaar geslagen. "Oké,oké..  je had ook echt wel een nieuwe telefoon nodig. Zet het andeds op je wensenlijst voor je verjaardag. Zo lang duurt dat niet meer."

Juda

Juda knikte. "Lady is inderdaad een lieverd maar soms een beetje ondeugend." Juda schudde zijn hoofd. "Nee,ik moet eigenlijk ook therapiehond zeggen. Mijn zusje,Sarah is heel erg gepest en Lady moet haar helpen om socialer te worden." ,legde die kort en bondig uit. Juda slikte. "Uhmm.. Sarah is gedrogeerd en verkracht op een feestje door de jongen waarvan ik dacht dat hij mijn beste vriend was. Niet dus! Het..  ze is pas 16 eb zwanger van die klootzak. De ghb in haat bloed heeft blijvende schade achtergelaten." Er rolde een traan over zijn wang. Ruw veegde Juda met zijn hand de traan weg. Hij wilde niet gaan huilen bij ren vreemde ,laatst staan een meisje. Juda schrok door wat Maya vertelde. "Jeetje,sterkte. Hopelijk komt hij er gauw bovenop." Juda stond op. "Heb je al ontbeten? Misschien is is samen ontbijten gezelliger. Blijkbaar kunnen er beide wel een luisterend oor gebruiken." En bood Maya de hand. Juda schrok toen Lady het op een rennen zette.. "Sorry, ik moet achter haar aan." En zette het op een rennen. "Lady, kom hier! Af!" Verdorriee waarom luisterde dat beest niet! Lady kwam pas tot stilstand bij de deur van de kamer van Sarah. Hij greep Lady bij de halsband. "Stoute hond!" Maar Lady bleef piepen en blaffen en tegen de deur springen. Hij deed de deur open. "Laat Satah slapen." Maar Lady springen op bed en begon Sarah wakker te likken en aan de dekens te krabben. "Lady! Laat dat!"

Mirthe

Mirthe mompelde in de slaap. Niet dat ze sliep maar ze wilde niet terug naar de harde realiteit. "Ik ben de gehele nacht al wakker. Ik heb zins het moment zelf niet meer geslapen. Ik hoop gewoon dat als ik eindelijk in slaap val en wakker wordt deze nachtmerrie over is." Ze rekte zich uit. "Laten we maar ons klaar maken en richten op de thuiskomst van Saar."

Indy

Indy keek op. Ze zwaaide en zette het gas uit. "Goeiemorgen,. Ja, zeker. Jij ook? Ik vernam dat er een gast is blijven slapen." En keek haar zusje met een wenkbrauw wiebel aan. "Wil jij ook?" En wees op de eieren die ze zojuist gekookt had. "Hebben jullie nu iets of? ..",probeerde Indy over de relatiestatus van haar zusje te hinten.

Faith

Faith zat aan de keukentafel. Ze had amper geslapen en was maar uit bed gegaan en zich nuttig bezig gaan houden om jaar gedachten te verzetten. Ze schrok toen Johnny via de keukendeur binnenkwam,terug van hardlopen. "Rusrig mar, ik ben het.",hoorde ze hem zich verontschuldigen. "Sorry, ik was in gedachten verzonken." "Ook nket geslapen?" Faith schudde haar hoofd. Johnny was inmiddels bij haar aan tafel komen zitten. "Ik voel me gewoon zo." "Machteloos!",vulde Johnny aan. "Zo voel ik mij ook, maar we kunnen weinig doen. Misschien als het straks wat beter gaat dat we Sarah mee er op uit kunnen nemen ter afleiding. Al is het een blokje om met  Miles en Lady." Faith knikte. "Ik wilde babykleertjes maken voor Saar. Hopelijk waardeert ze het." Johnny stond op om zijn zusje te knuffelen. "Vast wel en anders bewaar je het voor ons volgende nichtje of neefje. Al ontbeten?" Faith schudde de hoofd. Johnny liep naar de keuken om voor hun beide yoghurt te maken.

Thijs

"Dat klopt. Je vond het wel eens tijd worden om je papa en mama maar ook je zussen en broer te ontmoeten. Onze kleine Vlinder was niet veel groter dan een pak suiker." Thijs sloeg een arm om Evie heen en pakte de hand van Yara vast over tafel. "Ik snap dat het niet altijd makkelijk is en je je bezwaard voelt dat je niet altijd overal aan kan deelnemen. Maar als men je noet accepteerd zoals je bent dan zijn dat niet de juiste mensen om in je leven te hebben. Vanaf dag 1 heb jebewezwn day je sterk bent. Laat je hoofd niet hangen, je hebt vandaag gewoon een mindere dag. Blijf vooral je mooie unieke Vlinder." En stond op om Yara een knuffel te geven. "Het komt goed. Tony gaat met je mee. En anders bellen we als ze je sonde haan vervangen. Oké? En die milkshake zal ik niet afslaan." En keek Yara met een knipoog aan.

Layla
Layla keek naar haar boekenkast. Ze pakte twee dunnere boeken en twee dikke boeken. De dunnere boeken deed ze in eigen rugtas en de dikkere boeken gaf ze aan Noël. “Papa Manu is wel degene die hier orde in de chaos weet te scheppen.” Ze dacht na. Ze zou over een maand vijftien worden. “Dat is geen gek idee. Ik zou het op mijn lijstje zetten.” En ze deed haar rugtas dicht. “Nootje kun je nog een keer checken of ik echt alles heb?”

Saar
Saar werd met een schok wakker. Ze haalde onrustig adem en Lady ging dicht tegen haar aan liggen en legde haar kop op Saar haar been. Ze aaide Lady op haar kop en keek even bang naar de deur. “Juda wie is dat?” En ze zag een meisje met lang zwart haar staan en ook weer weggaan. Ze deed haar ogen even dicht en toen weer open. “Ik herinner me gisteravond weer.” En ze begon te trillen. Lady ging beschermend nog verder tegen haar aan liggen. Ze begon te grommen toen er een dokter binnenkwam.

Levie
Levie drukte Mirthe tegen zich aan. “Ik hoop ook elke keer dat we uit deze nachtmerrie stappen maar helaas is dit de werkelijkheid waarin we leven.” Hij gaf Mirthe een kus. “Heeft Juda je nog geappt over hoe de nacht verder is gegaan? Of dat ze een beetje geslapen heeft.” Hij stond op en pakte alvast wat kleren uit de kast.

Lily
Lily begon te blozen. “Ja mama en papa vonden het niet meer verantwoord om hem te laten fietsen met twee biertjes op.” Gebaarde ze. Ze ging aan het kookeiland zitten. Ze speelde even met haar haren en knikte toen. “Sven en ik zijn officieel zoals dat heet. We hebben gezoend.” Ze keek naar de eieren. “Ja lekker. En hoe is het tussen jou en Linde?”

Tony
Tony keek naar Yara. “Het komt goed. Ik ben er voor je. We kunnen ook even je lievelingsserie kijken tijdens het vervangen van je sonde? Dan kun je je focussen op wat anders.” Hij zag Josie opkijken. “We hebben tegelijk afspraak toch? Jij voor vervangen van je sonde en ik voor me echo. Zullen we dan videobellen? Dan kun je je nichtjes of neefjes ook zien.” Tony was blijdat Josie er over nadacht. Ze wisten allemaal dat het voor Yara niet makkelijk was. Tony pakte de hand van Yara vast. “We zijn allemaal trots op je Vlinder. Je kunt meer dan je denkt. Je hebt iedereen een poepie laten ruiken door je leven heen. Zullen we anders samen wat doen na de sonde? Gaan we andere keer naar de kermis. Dat lijkt me voor jou ook wat rustiger. Tenzij je heel graag naar de kermis wil.”

Emmie
Ze was vroeg opgestaan. Ze kon niet meer slapen en had haar rondje met Miles wat eerder gelopen dan normaal. Toen ze de keuken in kwam zag ze haar broer en zus al aan tafel zitten. “Jullie konden ook niet meer slapen?” Ze hoorde de traplift naar beneden komen en niet veel later verscheen papa Ethan ook in de keuken met zijn rolstoel. “Hey schatjes van me. Ik zie aan jullie gezichten dat jullie niet lekker hebben geslapen. Emmie zou jij koffie voor mij kunnen inschenken?” Emmie knikte en zette koffie voor haar vader. “Jij dan pap? Heb jij lekker geslapen?” Haar vader keek hun aan. “Nee ook niet echt. Ik kan gewoon niet goed bevatten wat er gebeurd is.” Emmie knikte. Ze zette de mok met koffie voor haar vader neer en deed de tafel wat lager met een knopje zodat hun vader er beter bij kon zitten.

Noël

"Amen. Ik kan we niks meer aan toevoegen. Mooi samengevat." En grijnsde even. Hij nam de boeken aan van Layla. "Ik stop ze zometeen nog meteen in mijn koffer." Noël knikte en stond op. Hij liep de lijst van Layla na en de inhoud van haar rugzak en koffer. Hij hoorde papa Manu beneden roepen met de vraag of ze ontbijten. "We komen eraan. Momentje. Even snel nog iets voor Layla in mijn koffer stoppen.",riep hij terug en keek Layla aan. "Je hebt alles. Ik ruim deze op en dan kunnen we gaan ontbijten."

Juda

Juda keek achterom. "Oh,sorry. Dit is Maya. We waren aan het praten toen Lady er opeens vandoor ging." Juda sloeg zijn armen om Sarah heen. Hij aaide Lady over haar kop. "Dus daarom rende je opeens weer, gekke hond." Juda keek op naar de dokter. "Alles is oké. Sorry dat de hond aansloeg." En wuifde de dokter weg. Juda liet Sarah los. "Ik ben zo terug." Em liep naar Maya. "Sorry voor de chaos. Mijn zusje heeft me nu echt nodig. Ik zal je anders mijn nummer geven. Dan kan je appen als je alsnog behoefte hebt aan een luisterend oor."

Mirthe

"Ik.. ik heb gewoon geen idee hoe we dit voor elkaar moeten botsen. Het ging net beter met Sarah en nu zal ze opnieuw haar vetrouwen in de mensheid moeten opbouwen en buiten zien te komen. De gehele nacht heb ik mezelf alleen maar "Wat als" vragen gesteld. Met het idee dat als ze niet was gegaan dit alles niet gebeurd. Ik voel me zo verdomd schuldig,Levi. Ons kleine meid." Ze stond met tegenzin op rn pakte een shirt en broek uit de kast.

Indy

"Mhh... niks anders?" En keek Lily onderzoekend aan. Indy begon enthousiast te gillen. "Echt? Ahh! Eindelijk! Ik ben trots op je zussie. Dat je de stap hebt genomen om hem eerlijk te vertellen over je gevoelens en je podcast." Ze liep naar Lily om haar te omhelzen. Indy voelde dat ze rood werd. "Uhmm.. misschien is er inderdaad gekust en wat gestreeld enzo nadat we elkaar hadden verteld dat we verliefd zijn op elkaar."

Yara

Yara dacht na. "Lief aangeboden maae ik denk niet dat ik mijn aandacht kan richten op een serie kijken. Het zou wel fijn zijn als we kunnen videobellen. Ik ben heel benieuwd naar de echo namelijk." Yara slikte even. Haar zussen en broer waren veel te lief voor haar. Yara beet op haar lip. "Eigenlijk wik ik wel heel graag mee naar de kermis. Ik kijk wel even hor ik me voel kwa energie na het onderzoek."

Nora

Nora liep naar beneden. Ze zag haar kinderen en Ethan aan tafel zitten. "Goedemorgen. Zijn jullie ook al op?" Faith:"We konden allemaal niet slapen door het gedoe met Sarah." Nora knikte. "Ik heb ook weinig geslapen." Nora keek naar Ethan. "Is Finn nog kn slaap gevallen? Toen ik vannacht om 3 uur naar beneden ging om te plassen hoorde ik hem nog rommelen." Nora schonk voor zichzelf koffie in. "Misschien kunnen we vandaag samen wat doen ter afleiding. Hebben jullie nog schoolspullen nodig voor komend schooljaar bijvoorbeeld? Sarah mag vandaag naar huis maar het lijkt mij niet vertanding om haar meteen te overvallen met bezoek." Faith:"Ik ben babykleertjes voor haar aan het ontwerpen." Nora:"Wat lief. Dat waardeerd ze zeker. Weten jullie verder wat Saar leuk vind? Iets wat ze kan doen en we cadeau kunnen doen?"

Layla
Ze knikte. “Dankjewel Nootje.” En ze gaf hem een knuffel. Ze liep met haar rugtas om naar beneden. Vanwege haar hartstoornis mocht ze geen zware dingen tillen. Ze vond haar vaders in de keuken aan de ontbijttafel. Zo te zien hadden ze niet heel lekker geslapen. Ze gaf hen beide een kus en ging toen ook aan tafel zitten. Papa Manu zette al een bord met een boterham met ham en kaas voor haar neer en haar pilletjes. “Heb je een beetje geslapen?” Layla maakte een gebaar met haar hoofd dat leek op schudden en knikken. “Ja en nee. Ik was heel moe na gisteravond maar door alles met Saar heb ik ook weer liggen malen. Jullie hebben zo te zien ook niet heel lekker geslapen.”

Saar
Ze zag Maya knikken en na dat ze nummers had uitgewisseld liep Maya weg. Ze keek haar broer aan. “Juda ik herinner het me weer. Alles. Wat hij zei. Wat hij deed. Hij…” Ze slikte. “Hij zei dat ik tegen je moest zeggen dat hij alleen vrienden met je werd vanwege mij. Volgens Lisa had hij al een oogje op mij. Juda….Hij spoot leeg in mij.” Ze begon te huilen. “Ik wil aangifte doen.” Zei ze tussen het snikken door.

Maya:
Maya had nog even staan luisteren. Ze slikte. Maya was zelf verkracht geweest alleen zij kon niet meer herinneren wie het was. Gelukkig is hij niet in haar klaargekomen. Ze had met Saar te doen. Ik vind het vreselijk wat er met je zusje is gebeurd. Ik uhm…ik ben zelf twee jaar geleden verkracht. Ik weet niet meer door wie. Normaal zou ik dit niet 1,2,3 verteld hebben maar gezien de situatie. Als ik iets kan doen laat het dan weten. En het lijkt mij leuk om met je koffie te drinken. Liefs Maya

Levi
“Lieverd stop. Ik heb mij dit ook zo vaak afgevraagd. Wat als ik niet had aangedrongen. Het heeft alleen geen zin om dit te vragen. We weten niet of Bradley dit altijd al heeft willen doen. Als het gisteravond niet gebeurd was misschien wel een andere keer.” Hij liep naar zijn vrouw toe en sloeg zijn armen om haar heen. “We redden ons wel als gezin. We komen er uit. We gaan de beste therapeut voor Saar vinden. Misschien kan haar vorige therapeute wel weer helpen. Saar had daar een goeie klik mee.”

Lily
“Meer dan zoenen is er nog niet van gekomen eigenlijk. We hebben wel tegen elkaar aan gelegen vannacht.” Ze keek even naar de klok. “Oh shit. Ik moest Sven wakker maken rond 9 uur. Hij moest nog gaan voetballen.” Ze keek haar zusje aan. “Ik ben blij voor je zus.” En ze knuffelde haar zus snel en rende weer naar boven. In haar slaapkamer schudde ze Sven wakker. “Sven word je wakker? Je moet zo naar voetbal en je hebt je voetbalspullen niet mee.”

Tony
Josie glimlachte. “Dan doen we dat. Dan bellen we naar elkaar.” Tony gaf Yara een kus. “Wij zijn allemaal trots op je lieverd. Trots op wat je allemaal al hebt bereikt en wat je nog gaat bereiken.” Tony keek op de klok. “We moeten alleen wel zo weg. Heb je nog iets nodig?” En hij keek zijn jongere zusje vragend aan.

Emmie
Papa Ethan keek even naar mama Nora. “Finn heeft amper geslapen. Geloof dat hij nu eindelijk slaapt. Ik heb Hailey ook lang horen spoken vannacht. Geloof dat ze nog even met Finn beneden heeft gezeten. Slaapt ze nog?” Emmie pakte ondertussen twee broodjes en deed er chocoladepasta op. Ze keek even naar haar moeder. “Ik heb nog een agenda nodig. Als het goed is komen vandaag mijn studieboeken thuis.” Emmie begon aan haar tweede jaar dierengeneeskunde. Net als haar moeders wilde ze dierenarts worden. Ze dacht na over wat Saar allemaal leuk vond. “Misschien een polaroid camera? Ik weet dat ze die al een lange tijd wilt hebben.”

Noël

Noël had de boeken nog snel in zijn koffer gestopt coor zijn zusje. Hij nam zijn eigen rugzak en tilde toen de koffers naar beneden. Hij schoof aan, aan de ontbijttafel. Noël smeerde een boterham met oude kaas en abrikozen jam. "Ik snap dat jullie niet erg lekker hebben geslapen maar we kunnen weinig doen voor Saar. Laten we genieten van Argentinië. Naast de zoektocht naar mijn afkomst hebben we allemaal ook vakantie verdiend. Als er echt iets is dan neemt tante Mirthe wel contact met ons op. Misschien kunnen we wat bijslapen in het vliegtuig. Het is een erg lange vlucht."

Juda

Juda trok Sarah dicht tegen zich aan. "Het spijt me. Ik.  Als.. Had ik maar door gehad dat hij helemaal geen goede vriend was. Dan had ik heb bij je weg kunnen houden. Ik dacht echt dat we goed bevriend waren. Ik kan er met mijn hoofd maar niet bij dat ik mijzelf zo in Bradley heb kunnen vergissen." Juda knikte. "Als papa en mama ons zo komen halen dan vragen er ze of ze ons naar het politiebureau kunenn brengen voor aangifte. Ik zal met je mee gaan. Misschien moeten we vragen of Junia ook meekomt zodat ze je aangifte kan bevestigen. Zij heeft je immers gevonden en hoorde Bradley nog zeggen dat hij het nog wel af zou maken. In de zin dat hij hier op gebroed was, om je pijn te doen."

Sorry.. dat je dat moest horen en het spijt me dat jou het zelfde is overkomen.  Je kan begrijpen dat ik er nu voor mijn zusje moet zijn. Ik zal het aanbod in gedachten houden en onze koffiedate blijft staan. Nogmaals sterkte met je vader.

Mirthe

Mirthe keek weg. "Zeg dat niet! Daar wil ik niet aan denken. Het idee alleen al dat de beste vriend van onze zoon oprecht er op uit was om Sarah kwaad te doen." Ze rilde. Mirthe knikte. "Ja. Dat lijkt mij ook ern verstandige optie." Ze stond op. "Ik ga mijzelf aankleden. Probeer jij de kinderen nog te sppen of ze al wakker zijn. Gezien Juda nog niet heeft geappt."

Indy

Indy knikte. "Ik moet bekennen dat het heel fijn was om samen met Linde te slapen. Linde sliep hier wel vaker maar dit was anders. Liefdevol! Snap je wat ik bedoel?" Indy knikte. "Ga maar snel dan!" En knuffelde Lily terug. "Ik laat twee eitjes voor je liggen." Ze liep zelf vervolgens ook naar boven om Linde te wekken. "Lin?.. wordt je wakker? Ik wilde samen ontbijten. Ik heb de tafel al gedekt en eitjes gekookt voor ons." En kuste Linde wakker.

Sven: "ja, ik kom!".. mompelde die nog slapend. Tot het tor hem doordrong wat Lily zei. "Kak! Dat is waar ook. Hoe laat is het?" En schoot snel in zijn broek.

Yara

"Dat zo fijn zijn. Lief dat jullie meedenken." Thijs:"Natuurlijk! En we zijn zeker trots op je,meisje. Op jullie allemaal trouwens." Yara stond op. "Even mijn tas pakken en mijn lunchpakket." Waarmee ze doelde op haar pompen met sondevoeding.

Faith

Nora:"Ze leek te slapen toen ik naar beneden ging. Laat ze beide maar liggen. Ze kunnen hun slaap wel gebruiken." Faith had koffie ingeschonken en luisterde een beetje naar iedereen aan tafel. "Ik heb alles kwa schoolspullen maar ik wil wel.mee naar de stad. Ik hen nog een boek besteld bij de boekwinkel van tante Evie. Dan kan ik die meteen ophalen."
Nora:"Mhh.. misschien een beetje een erg groot cadeau. Dat zouden we dan eerst even met Mirthe en Levi moeten bespreken." "Diamond painting. Daar was Sarah laatst mee bezig."

Layla
Layla knikte. “Ik weet dat we weinig kunnen doen nu maar het is gewoon kut. Saar heeft al zoveel meegemaakt. Gepest op school, haar intelligentie die niet wordt gezien. Nu zit ze eindelijk op haar plek op haar nieuwe school gebeurt er dit.” Ze nam een hap van haar boterham. Papa Manu deed pesto en kaas op zijn boterham. Papa Owen had een extra bruine boterham met kipfilet, kaas en tomatenplakjes. Hij moest nog steeds een bepaald dieet volgen. “Ik wil nog even langs het graf van opa en oma Perez.” Hoorde ze papa Manu zeggen. Ondanks dat hij slecht contact had met zijn vader toen hij in transitie zat, had papa Manu wel 14 jaar geleden contact gezocht met zijn ouders. Layla heeft toch nog die opa en oma gekend maar beide waren ze kort na elkaar overleden toen Layla zes was. “Dat is goed lieverd.” Zei papa Owen. Layla keek even naar Noël. Hij had opa en oma Perez langer in zijn leven gehad en had een goede band gehad met hun. Ze legde een hand op Noël zijn been.

Saar
Saar keek naar Juda. “Neem het jezelf niet kwalijk. We hebben dit beide niet zien aankomen.” Ze slikte. “Hij heeft iedereen om de tuin geleid. Ik weet niet eens wat ik tegen zijn zusje moet zeggen.” Ze hield Flap stevig vast. “Ik wil alleen niet dat Junia hierdoor mentaal achteruit gaat. Ze heeft het met haar werk al pittig.” Ze wilde het liefst nu naar het politiebureau. Ze wilde naar huis. Er klonk geklop op de deur en niet veel later kwam Penny binnen. Ze liep naar het bed en bleef aan het voeteneind staan. “We gaan nog een keer een echo maken van je been en nog een keer bloedprikken. Als we zeker weten dat het verantwoord is om je naar huis te sturen mag je naar huis.” Saar keek Juda met grote ogen aan. “Ik wil niet bloedprikken Juud. Alsjeblieft niet weer. Ik kan dat niet een derde keer aan.” Ze hadden gisteravond twee keer bloedgeprikt. Een keer om te kijken of ze zwanger was en een keer vanwege krachtverlies in haar benen door de GHB.

Levi
Levi keek naar zijn vrouw. “Ik snap dat je dat liever niet hoort maar alle scenarios zijn nu denkbaar. Ik wil er ook liever niet aan denken dat twee van onze kinderen misbruikt zijn.” Hij slikte en deed een polo t-shirt aan. Hij trok een korte broek aan en liep naar hun ensuite badkamer. Hij deed zijn haren en liep weer de slaapkamer in. Hij knikte. “Ik stuur wel even bericht in de groepsapp.” Hey lieverds,zijn jullie wakker? Mama en ik zijn inmiddels al wakker. Hoe is het met Saar? Wij komen zo richting ziekenhuis! Xx Hij gaf Mirthe een kus. “Het komt goed lieverd. We gaan het rustig met Saar bespreken en als zij weer contact met Sabine wilt dan nemen wij daar contact mee op.”

Linde
Linde werd slaperig wakker. “Ja mam ik kom zo.” En draaide zich weer om. Ineens besefte ze dat ze niet meer thuis was. Dat ze ook niet meer thuis mocht komen. Ze opende haar ogen en zag Indy. Indy. Ze hadden gekust. Ze waren een setje. “Hey schoonheid.” En ze gaf haar een kus. Ze trok Indy naar zich toe en streelde over haar rug. “Lekker. Kunnen we niet even tijd voor elkaar maken?”

Lily
Lily keek op haar Apple Watch. “Tis 9 uur.” Ze beet op haar lip. “Kun je niet voetbal skippen en bij mij blijven?” Ze keek hem smekend aan en liep naar hem toe en gaf hem een kus. “Ik wil niet dat je weggaat. Ik kan je nog niet missen.” Ze wilde zijn warmte nog naast zich voelen en zijn heerlijke lichaamsgeur bij zich hebben. Ze zat even aan zijn ontblootte bovenlijf en begon hem kusjes in zijn nek te geven.

Emmie
“Ik heb nog een agenda nodig.” Emmie keek even naar haar vader en moeder. “Pap alles okee?” Papa Ethan keek haar aan. “Ja wel lieverd. Het is gewoon dat het allemaal gewoon niet te bevatten is. Zal ik anders mee gaan naar de stad? Dan kunnen papa Finn en mama Hailey hier blijven.” Emmie keek naar haar broer en zusje. Wat haar betreft kon papa Ethan ook gewoon mee. “Owja Diamond Painting doet ze inderdaad de laatste tijd best veel.”

Tony
“We zijn er voor elkaar zusje. Ons gezin is een team.” Hij knikte en knuffelde haar eventjes. Vanaf het moment dat hij haar voor het eerst zag ontfermde hij zich al over haar. Ze waren een hecht duo. Ze waren maatjes. “Is goed. Trek ik even schoenen aan. We rijden gewoon rustig naar het ziekenhuis. We hebben alle tijd.” Hij ruimde even zijn bord op in de vaatwasser en deed zijn schoenen aan. De bel ging. Hij deed open en voor hem stond Sander. “Can I talk to your sister?” Tony snoof zijn neus. “Which one? Cause if you want to talk to Jo, you also talk to Charley.” Sander keek hem smekend aan. “Please.” Tony draaide zich om. “Char, Jo, Sander staat voor de deur. Moet ik hem wegsturen?”

Noël

"Ik snap wat je bedoeld,Leetje. Uiteindelijk komt het wel goed. Saar staat er niet alleen voor. Ze heeft naast haar ouders,Junia,Juda en Sem ook de steun van de rest van de familie. Ik weet zeker dat Mirthe en Levi er op staan om de beste therapie voor Sarah te vinden. Ieder gaat haar helpen bij het opvoeden van haar kindje. Saar is sterker dan je denkt."
Hij stond op om Layla een knuffel te geven en drukte een kus op de voorhoofd. Noël knikte. "Ik wilde het pas voorstellen als we daadwerkelijk in Argentinië waren maar ik wil ook graag een bezoek brengen aan de begraafplaats en een bloemetje bij opa en oma neerleggen."
.
Juda

"Ik ook niet al denk ik dat ze inmiddels de geruchten wel gehoord heeft. Kan je haar heen mail sturen? Alvast is het onpersoonlijk maar ik ga je daar niet heen brengen met Bradley in de buurt. 1. Sta ik dan niet voor mezelf in en 2. Ik ben bang dat hij.." Juda slikte en veegde ruw een opkomende traan weg. Juda keek Sarah aan. "Maak je over haar geen zorgen. Ik hou er in het oog en Gabriel verliest haar ook niet."
Lady sprong op het bed en legde zin hoofd op Sarah haar schoot. Lady blafte. "Ik heef je gelijk,Lady. Sarah moet even dapper zijn. Dan kunnen we gauw naar huis." Juda pakte Sarah de hand vast. "Kijk maar naar mij en knijp in mijn hand. Het is zo gebeurt." Penny nam snel bloed af. "Klaar. Alleen nog even snel de echo dan ben je van mijn geplaagd af." Juda las ondertussen het appje van hun ouders. "Papa en mama komen zo deze kant op.",deelde hij mee aan Saar.

Goeiemorgen! Wij zijn al even wakker. Penny komt net binnen om nog een laatsts keer bloed te prikken en een echo te maken van Saar haar benen. Als de uitslagen goed zijn mag ze naar huis. Oke. Tot straks. Geef mama een kus van ons en doe Junia de groetjes.

Mirthe

Mirthe luisterde maar half. Ze was ver ik gedachten verzeild geraakt. Op de automatische piloot kleedde ze zichzelf aan en maakte zichzelf gereed. Ze knikte alleen maar. Vervolgens liep ze naar beneden en zette een pot koffie. "Waren ze al op?",vroeg ze om de stille kilte te doorbreken.

Indy

Indy beet op haar lip toen Linde in eerste instantie dacht dat ze thuis in jaar eigen bed werd gewekt door haar moeder. Gelukkig was haar reactie ze daadwerkelijk wakker werd geel liefdevol. Indy bloosde. "Goedemorgen." Ze ging op het bed zitten en kuste Linde terug. Indy kroop tegen haar aan. "Oh. Kom hier dan. Heb je nog wat liefde nodig?" En begon Linde te kussen.

Sven

Sven stond snel op. "Kak, dan mag ik inderdaad wel opschieten. Bedankt voor het wekken want ik ben dus mijn wekker ook vergeten te zetten. Dan had ik nog heerlijk liggen maffen." Hij zocht zijn kleding bij elkaar en begon zichzelf aan te kleden. Sven kuste Lily terug. "Sorry,schatje. Ik kan de eerste wedstrijd van het seizoen niet missen. Waarom kom je niet kijken? Ik zal beter spelen als jij mij aanmoedigen." En sloeg zijn armen om haar middel. "Dan win ik vanmiddag iets op de kermis voor jou." Sven liet Lily los en begin zijn kleren te zoeken anders ging hij straks nog op haar voorstel in.

Faith

"Gezellig! Ga je ook mee,Johnny?" Johnny:"Ja, waarom ook niet. Wat afleiding is wel fijn. Dan ga ik daarna wel naar de sportschool." Faith knikte. "Het hoeft niet,hè." Johnny keek haar aan met een blik dat het oké was. Nora:"Dan gaan we zo met zijn alle even naar de stad. Ik zal een briefje voor papa en mama achterlaten dat we even weg zijn. Misschien kunnen we ergens even een kopje koffie drinken. Gaan jullie vanmiddag nog naar de kermis?" Faith keek naar de broer en zus. "Gaan jullie? Ergens wil ik wel gaan maar voel me ook bezwaard ofzo. Ik weet niet. Het voelt niet oké zonder Saar."

Yara

Yara knikte. Ze was naar boven gelopen om haat spullen te pakken. Ze hoorde de bel en liep de trap af. Ze bleef staan en keek Sander met een dodende blik aan. Ze zag dat Sander zich ongemakkelijk voelde. Charley:"Laat maar binnen. Die kunnen we wel aan." Yara griste haar schoenen mee naar binnen en liep vooruit. Ze zag haar vader opstaan van tafel en naar zijn kantoor lopen. Waarschijnlijk had hij anders zijn mond niet kunnen houden tegenover Sander over het feit hoe hij Josie had behandeld. Yara wisselde een blik met Josie. "Succes. We bellen,hè. Char,vemolrd hem niet meteen."

Layla
“Ik weet dat ze sterker is dan we denken maar…” Ze beet op haar lip. “Haar vertrouwen in de mensheid is helemaal weg. Ik ben bang dat ze zich straks opsluit in haar kamer.” Layla nam een slok van haar melk. Papa Owen stond op en gaf haar een knuffel. “Het komt goed Leetje. Zoals No al zegt Saar heeft genoeg familie om haar heen die haar steunen. Jij moet je nu gaan concentreren op de vakantie. Laten we met je tante bellen vanavond. Je tante kennende vindt ze het fijn als we even laten weten dat we veilig zijn aangekomen.” Layla knikte. Ze keek naar haar broer. “Je mist ze he.” Zei ze over haar opa en oma.

Saar
Ze keek haar broer aan. “Of een appje sturen.” Ze wist alleen niet of ze er al klaar voor was om haar vriendin te spreken. Met moeite liet ze zichzelf bloedprikken. Ze haalde diep adem en aaide ondertussen Lady op haar kop. Toen Penny klaar was met bloedprikken en de spullen had opgeruimd kwam ze terug om haar naar de scan te brengen. Ze haalde het bed van de rem en reed de kamer uit. Ze liepen door de gang en in een gang zag ze hetzelfde meisje staan, Maya. “Het spijt me mevrouw maar we kunnen niks meer voor hem doen. We moeten hem van de beademing afhalen.” Hoorde ze een dokter zeggen. Ze zag het meisje instorten op de grond. Ze keek even naar Juda. “Ga maar. Ik red me wel.” Ze had meteen een soort connectie tussen die twee gevoeld. “Zij heeft je harder nodig nu dan ik.” En daarmee gezegd werd ze naar de scankamer gebracht.

Levi
Levi was naar beneden gelopen. “Ze zijn wakker. Penny heeft bloed afgenomen en gaan Saar nog een keer door de scan halen voor haar benen. Als dat allemaal goed is dan mag ze naar huis.” Hij wilde zijn jongste dochter zo snel mogelijk thuis hebben. Hij keek op de klok. “Moeten we Junia wakker maken of laten we haar liggen?” En hij schonk een mok koffie voor zichzelf in.

Linde
Linde glimlachte. “Ik heb heel veel liefde nodig.” En ze zette een tongzoen in en gleed met haar handen onder Indy haar pyjamashirtje. “Ooh wat hou ik van je lieverd. Ik ben zo blij dat we open en eerlijk naar elkaar zijn geweest.” Zei ze toen ze even gestopt was met tongzoenen. Ze ging daarna door en zocht met haar handen naar de borsten van Indy en begon ze te masseren.

Lily
Ze keek hem beteuterd aan. “Aaw.” En ze zuchtte diep. “Goed dan. Maar beloof me dat je het vanavond goed gaat maken.” En ze gaf hem een kus. Ze zocht wat kleding uit in haar kast. Uiteindelijk had ze een bloemenjurkje gepakt en kleedde zichzelf om. Ze pakte alvast haar vel gele allstars. Lily was dol op opvallende kleuren. “Moeten we Adam niet ook wakker maken?”

Emmie
Emmie keek Johnny aan. “Zal ik dan met je mee gaan naar de sportschool? Ik moet ook beginnen met spieropbouw gezien het volleybal seizoen straks weer van start gaat.” Ze zat al jaren op volleybal. Ze deed het op hoog niveau. Ze zou het op prof niveau kunnen doen maar dat wilde ze niet. “Ik wil wel naar de kermis maar ergens voelt het ook niet okee. Kunnen we niet aan tante Mirthe vragen of wij tweetjes vanmiddag even langs mogen komen?” En ze keek Faith en haar moeder vragend aan.

Josie
Met een zucht stond ze op. Ze had helemaal geen zin om met Sander te praten. “Let’s talk in the garden.” En ze liep hem voor naar de tuin. Ze ging op de zelfgemaakte schommel zitten en keek Sander aan. “Why are you here?” Sander keek haar aan. “For you. I….” Josie rolde met haar ogen. “No I mean why now?” Sander ging op het gras zitten. “I know I’ve fucked it up. I know that I have a lot to made up for. But just give me a chance.” Josie keek hem met een opgetrokken wenkbrauw. “You broke up with me remember. Not the other way around. You told that you were not ready to be a father. Did you ever thought about me? Did you think I was ready to be a mom?” Sander keek haar aan en beet op zijn lip. “I know Jo. I remember this conversation. Just for your information I thought everyday about you, about us, about our childeren. I know I was a coward to gave up like this. The only thing I can say is…” Ze zag hem diep adem halen. “Ik hou van je.” Zei hij in gebrekkig Nederlands. Ze kreeg tranen in haar ogen. “Give me a chance to do this right. Give me a chance to make it up to you. Please. One month. I will do anything for you. I will give you a massage if your feet are hurt. I will tug you in if you want to go to bed. I will make you tea. Anything. If I fuck it up I’ll go back to Australia after this month.” Josie keek even naar Charley. “Anything huh?” Sander knikte. “Anything.” Josie stond op. “Alright. Talk to my father. Admit to him that you were a coward.” Ze zag Sander slikken. “And take him out. Grab a beer together or something else. And you’ll to the hospital with me today.” Sander knikte. Hij stond op en wilde haar een kus geven maar ze duwde hem weg. “Not now. You have to earn it.” Sander keek even naar Charley maar liep toen met loodzware benen naar het kantoortje van Josie haar vader. “Mr van Zelenburg, can we talk?” Hoorde ze hem vragen. Ze giechelde even. “Hopelijk houdt papa hem heel.” Gebaarde ze naar Char.

Noël

Noël keek Layla aan. "Ik snap wat je bedoeld maar ik weet zeker dat tante Mirthe en oom Levi er wel voor waken dat,dat niet gebeurd." Hij ruimde zijn ontbijtbord op en waste deze meteen snel af. Noël knikte. "Ik weet wel zeke dat tante Mirthe het fijn vind als we even bellen en heel veel foto's sturen tijdens de vakantie." Noël ging weer aam tafel zitten. "Een beetje. Het is gewoon raar te bedenken dat ze er echt niet meer zijn."

Juda

Juda volgde Penny die voorop ging met het bed van Saar. Halverwege kwamen ze Maya tegen. Zij wilde net zwaaien toen ze een paar woorden van een gesprek op vingen. Juda bleef twijfel achtig staan. "Weet je het zeker? "Ga maar. Ik let goed op je zusje, Juda.",hoorde hij Penny bevestigen. Juda knikte. "Ik wacht op je kamer op je." Hij ging bij Maya op de grond zitten. "Ik weet niet wat ik moet zeggen. Sterkte klinkt zo afgezaagd. Waar is je broertje? Als ze echt niks meer kunnen doen voor je vader dan moet hij de kans krijgen om nog afscheid te nemen. Ik ben er voor je."

Mirthe

Mirthe knikte. "Fijn te horen. Ik hoop echt dat ze mee naar huis mag. Weg uit die nare omgeving en gewoon veilig thuis in de eigen vertrouwde omgeving. Omringd door de mensen die van haar houden." Mirthe dacht na. "Laat haar maar liggen. Gabriel is bij haar. Die kan haar rust ook wel gebruiken. Ze was gisteren immers laat terug van een shoot."

Indy

Indy zoende gewillig terug. Ze sloeg een gilletje toen Linde met haar handen onder haar pyjama verdween. "Je hebt koude handen.",giechelde ze. "Ik hou ook van jou.",zei ze tussen het kussen door. Indy kreunde toen Linde haar borsten masseerde. "Omg, dat voelt goed. Ga door!" En voelde haar tepels hard worden. Al werd ze daar beneden ook flink nat.

Sven

Sven kuste Lily terug. Hij keek naar zijn schoenen terwijl Lily een outfit uitkoos. "Uhmm,Lily." En zocht oogcontact met haar. "Ik uhmm wil wel met je verder vanavond maar uhmm ik.." Hij schaamde zich dood om dit te moeten gebaren. "Ik heb het nooit eerder gedaan." Hij voelde dat zijn gezicht zoals rood als een tomaat werd. Als Lily nu maar niet op hem afknapte. "Kan! Van mij mag die mee."

Faith

"Prima. Dan gaan we samen trainen vanmiddag.",hoorde ze Johnny bevestigen. "Veel plezier. Mij niet gezien." Faith vond veel dingen leuk maar daar was sporten toch geen favoriet van. Faith knikte. "Precies dat." Nora:"Ik vind het een heel lekker aanbod maar vergeet niet dat Sarah vandaag net thuis komt. Je hebt kans dat ze liever even gewoon wilt bijkomen. Maar je kan jet altijd vragen."

Thijs

Thijs hoorde een stem en keek op. Hij stond op van achter zijn bureau. "Ik zou niet weten waarom wij zouden moeten praten,Sander. Volgens mij heb je je punt al gemaakt. Je dumpte mijn zwangere dochter. Dat zegt volgens mij genoeg. Ik snap dan ook niet wat je hier opeens moet. Heb je opeens eem geweten dat je haar met hangende pootjes komt veagen of ze je terug neemt?" Hij liep op Sander af. "Luister! Mijn dochter is geen speelgoed dat je in de kast kan laten verstoffen als je er op uitgekeken bent en er weer bij kan pakken wanneer je wilt. Als je echt van haar houdt dan zul je ook je verantwoordelijkheid moeten nemen voor je kinderen. Je want heel wat goed te maken. Begrijp dat! Je mag van geluk spreken als ze je nog een kans geeft want ik zou hem je het niet gegeevn hebben."

Layla
Layla haalde een hand door haar haar. "Ik weet dat ze daarvoor gaan waken maar zij kunnen niet 24 uur per dag op haar letten." Ze hoorde haar vader Owen even grinniken. Ze keek hem vragend aan. "Let maar op. Tante Mirthe gaat als een echte mama zwaan op haar kleine eendje letten. Die beschermd Saar nu met haar leven." Layla moest ook lachen. Haar vader Manu stond op en liep naar Noel toe. "Tu abuela y abuelo habrian estado orgullosos de ti." Hij zei in het Spaans dat oma en opa trots op hem waren geweest. Hij draaide zich om om Layla aan te kijken. "Ook op jou mi pequena flor." Hij noemde haar wel  eens zijn kleine Bloem. Vanwege haar vrolijke en zonnige karakter.

Maya
Maya veegde haar tranen weg. "Jake moet het weten. Ik geloof alleen niet dat mijn vader het op gaat geven. Zo is hij niet." Ze stond op en liep de kamer van haar vader binnen. Ze ging in de stoel zitten en pakte zijn hand vast. "Pap alsjeblieft. Geef het niet op. Jake en ik hebben je nodig. Ik snap dat je het zwaar hebt en weer mama wilt zien maar alsjeblieft... We kunnen niet zonder je." Een traan biggelde over haar wang naar beneden op de hand van haar vader. Ze voelde een klein kneepje. "Pap?" Ze kon het niet geloven. Was dit echt of droomde ze? "Mumu..." Hoorde ze een stem zeggen. De enige die haar zo noemde was haar vader. Ze keek om zich heen om te kijken of ze dit niet gedroomd had maar een zuster keek ook verbaasd. "Pap ik ben hier. Ik ben bij je." Ze keek even naar Juda. "Hij zei iets toch?"

Levi
Levi knikte. "Ik denk dat Penny de uitslagen past geeft als wij er zijn. Gezien wij haar ouders zijn. Ik hoop ook oprecht dat ze naar huis mag." Levi wilde zijn dochter weer bij zich hebben. Hij zou over haar waken en beschermen. Hij had sinds dat hij te horen had gekregen wat er gebeurd was het gevoel dat hij daarin te kort was geschoten. "Is goed. Dan appen we wel als we nieuws hebben." Hij maakte toch maar een schaaltje met muesli voor zichzelf. "Denk je dat Saar aangifte wilt doen?"

Linde
Linde giechelde even. "Ik kan mijn handen wel even warm maken. Of je borsten." Ze deed het pyjamashirtje van Indy uit en vervolgens haar eigen. Ze duwde Indy in de kussens en begon op haar tepels te sabbelen. "Voelt dit al fijner?" En ze ging met haar vingers in Indy haar pyjamabroek op zoek naar haar gevoelige plek. Linde voelde dat Indy daar al aardig nat was en dat wond haar ook op. Ze haalde haar vingers weer naar boven en begon Indy weer te tongzoenen en haar borsten te masseren. Linde wilde hun eerste keer samen speciaal maken, rustig opbouwen.

Lily
Lily keek even naar Sven. Ze vond het schattig dat hij hier verlegen door werd. "Ik moet jou ook wat vertellen." Waarom voelde het zo ongemakkelijk om dit te gebaren? "Ik ben ook nog maagd. Dus voor mij wordt het ook de eerste keer. Het voelt goed voor mij om dit met jou te doen." Ze liep weer naar hem toe en gaf hem een zoen op zijn lippen en toen weer in zijn nek. "Is goed dan ga ik hem zo wakker maken." En ze maakte aanstalte om naar haar kamerdeur te lopen.

Emmie
Ze knikte. "Ik heb van de coach een trainingsprogramma gekregen. Kunnen we daar met zijn tweetjes naar kijken?" Ze wiebelde even met haar benen. Haar vader Ethan keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Emmelie vertel." Emmie beet op haar lip. "Ik ben gevraagd door mijn coach om mee te doen met het nationale jongvolwassene team op onze club. Gezien ik nog geen 21 ben moet ik toestemming hebben van mijn ouders. Officieel moet je 21 zijn voor dat team maar ze vinden mij zo goed. Ik weet dat ik heb gezegd dat ik niet op hoog niveau wil spelen maar...Het begint te kriebelen. Ik wil niet zoals Josie internationaal spelen." Haar vader keek even naar haar moeder Nora. "Ik weet het niet Emmie. Je doet al twee studies; psychologie en dierenarts. Je zit ook met je astma..." Emmie keek naar haar ouders. "Ik weet dat ik al druk ben met school maar dit is wel iets wat mijn uitlaatklep is. Ik wil dit heel graag." En ze keek even naar haar broer en zusje in de hoop dat ze haar hierin zouden steunen.

Sander
Sander had dit kunnen verwachten. Hij snapte goed waarom de vader van Josie hem de wind van voren gaf. Als het om zijn eigen dochter was gegaan en haar vriend had dit gedaan dan had hij precies hetzelfde gedaan. "I know I fucked it up..." Zei hij. "But I was sacred. I was afraid to be a father. I thought that I won't be a good enough parent. I made a mistake and I know it was wrong to walk away like that. It was never my intention to abandon her. Never. Josie was or is my world. I will do anything for her. She had every right to send me back to Australia but she gave me this chance to make it right. She asked me to talk with you, to grab a beer together or something else. I know I have a lot to make up for. But give me a chance to show you that I can do better. I'll do anything for her. Please." En hij keek Josie haar vader smekend aan.

Noël

Inmiddels hadden ze ontbeten. De bel ging. Noël stond op om open te doen. "Paps, Layla, de taxi. We moeten gaan." Hij pakte nog snel een jas van de kapstok. Zijn schoenen had hij al aan. Snel controle jij nog even snel zijn rugzak of hij alles erin had gestopt wat hij nodig had. Oké! Koffer mee en gaan. Hij voelde nu toch wel een lichte spanning onstaan in zijn buik. Hier keek hij al zo lang naar uit en nu kon hij eindelijk zijn droom verwezenlijken. Op zoek naar zijn moeder, naar zijn familie.

Juda

"Waar is je broertje nu? Ik kan hem wel op gaan halen.",bood hij aan. Juda bleef in de deuropening staan. Niet goed wetende wat hij moest doen. Hij kende Maya maar net immers. Juda haalde zijn schouders op de. "Of hij echt iets zei weet ik niet maar hij mompelde wel iets iets als Mumu ofzo?"

Mirthe

Mirthe knikte. "Dat denk ik ook maar ik heb goede hoop."
Mirthe knikte. "We moeten ook niet vergeten even Sem op de hoogte te brengen. Sem is welkom om langs te komen als hij dat wilt. Het is ook zijn zusje. Het was wel fijn dat hij langer bleef logeren dit weekend om er voor Sarah te zijn." Mirthe stond op om zich verder klaar te maken in de badkamer. "Ik weet niet. Junia had het gevraagd en toen weigerde ze."

Indy

"Nou die zijn wel warm aan het worden.",giechelde ze ongemakkelijk. Indy hielp haar shirt uit te trekken. Ze keek even weg. Ze vond het een beetje akward om zo tegenover Linde te staan. Indy was niet dik of lelijk maar ze kon wel kritisch zijn op haat eigen uiterlijk. Indy kreunde. "Oh ja..." Ze beet op de lip. Haar broertje en zusje zouden haar dan wellicht misschien niet horen maar haar ouders liepen ook nog ergens rond. "Oh Linde.. geeff me meer. Dit hoed. Betwr dan wanneer ik het zelf doe."

Sven

Sven knikte. Hij had niet verwacht dat Lily ook nog maagd was. Het maakte het wel iets minder gênant. Hij trok zich naar zich toe en kuste haar. "Als ik met iemand de eerste keer wil beleven dan met jou." Sven knikte."Dan ga ik mijzelf snel aankleden voordat Adam zo opeens voor mij neus staat. Die hoeft mij niet in mijn boxershort te zien."

Johnny

"Natuurlijk geen probleem." Nora:"Ik weet het niet,Emmie. Ik ben het met papa Ethan eens. Het is wel veel. Je studies moeten er niet onder gaan lijden." Johnny rolde met zijn ogen "Pap! Mam! Geef haar in elk geval de kans. Zo kans krijgt ze misschien nooit meer. Ze kan altijd nog haar studie afmaken. Jullie zeggen zelf altijd dat jullie willen dat we gelukkig worden en zijn en doen waar we plezier in hebben. Emmie haalt hier plezier uit, laat haar dan ook spelen."

Thijs

Thijs sloeg een zucht. "Het is niet aan mij om je een kans te geven. Dat is aan Josie. Blijkbaar heeft ze je die gegeven en die zal ik maar met beide handen aanpakken anders kan je alsnog terugkeren naar Australië. Je hebt heel wat goed te maken, begrijp dat goed. Eerlijk gezegd had ik je geen tweede kans gegeven nadat je haar zo hebt laten vallen. Bang of niet, dat is elke ouder. Jullie hadden eerst jullie ruzie bij moeten gaan leggen voordat je ee een punt achter zette."

Layla
Layla pakte haar koffer echter hield papa Manu haar tegen. “Til jij je tas maar.” Ze zuchtte diep maar deed toch maar wat hij zei. Ze pakte haar rugtas en liep naar de taxi toe. Papa Owen deed de deur op slot. Layla gaf Noël een knuffel. “Daar gaan we dan. Op zoek naar je roots grote broer.” De taxichaffeur deed alle bagage in de kofferbak en Layla ging in het midden zitten.

Maya
Maya veegde even haar tranen weg. “Mumu. Dat is mijn bijnaam. Mulan was mijn favoriete Disneyprinses en Mushu was haar draakje. Dus zo kwam hij tot de naam Mumu.” Ze haalde een hand door haar haar en op haar huid zag je een paar brandwondlittekens. “Uhm daarover…” “Mama!” Hoorde ze een jongentje roepen. Maya keek op. “Jake wat doe jij hier? Waar zijn opa en oma?” Haar zoontje keek haar aan en wees naar de gang. “Daar!” Riep hij. Toen hij Juda zag bleef hij staan. Maya tilde haar op. “Ik uhm…Dit is mijn zoontje Jake. Dat is zijn volledige naam. Ik noem hem Jay.” “Jake…” Hoorde ze een zwakke stem zeggen. Maya keek op. “Jay is hier papa.” Niet veel later kwamen haar opa en oma binnen. “Oma waarom zijn jullie hier? Met Jay.” Haar oma keek haar aan. “Sorry lieverd. Het ziekenhuis belde ons dat het niet goed ging met je vader. Jay wilde naar jou.” Maya knikte. Ze keek naar Juda. “Sorry. Ik moet je wat vertellen. Jay blijf je hier of loop je met mama mee?” Jay wees naar opa en oma. “Goed. Mama is zo terug.” Ze deed haar jasje uit en liep met Juda mee. “Jake is niet mijn broertje. Jake is mijn zoontje. Van twee. Hij is bijna drie. Bijna drie jaar geleden ben ik verkracht. Ik weet niet meer door wie. Het enige wat ik weet is dat ik in het ziekenhuis wakker werd met brandwonden en een gat in mijn geheugen. 9 maanden later kwam Jake. Hij lijkt niet op mij van buiten maar van binnen wel. Ik…Door alles met je zusje wist ik gewoon niet wat ik moest zeggen.”

Levi
Levi keek naar Mirthe. “We appen Sem straks wel even. Die was samen met Fiona weer naar Odette gegaan.” Odette was zijn ex en de moeder van Sem. Sem woonde bij zijn moeder maar om de zoveel tijd kwam hij een weekend bij Levi en Mirthe. Hij ging zitten en keek even naar Mirthe. “Misschien is ze van gedachten veranderd. Ik hoop ergens wel dat ze naar de politie wilt gaan.”

Linde
Ze merkte dat Indy wegkeek. Ze dwong Indy haar aan te kijken. “Lieverd je bent prachtig. Je mag er wezen.” En ze deed haar eigen shirtje uit en begon weer de borsten van Indy te masseren. Ze duwde haar verder in de kussens en deed Indy haar broek en onderbroek uit. Ze deed twee vingers bij Indy naar binnen en begon in haar te bewegen en ging ondertussen verder met tongzoenen.

Lily
Lily begon te blozen. “Ik vind het ook speciaal om mijn eerste keer met jou te beleven.” Lily gaf Sven een kus. Ze borstelde haar haren even en pakte haar tasje. Ze gaf Sven nog een kus. “Kleed je rustig om.” En ze liep haar kamer uit. Bij de kamer van Adam aangekomen drukte ze op een knopje zodat er een vel licht in de kamer van Adam zou branden. Ze liep de kamer in en schudde hem rustig wakker.

Emmie
Haar vader zuchtte diep. “Ik weet het echt niet Emmelie.” Emmie keek haar vader en moeder boos aan. “Jullie wilde het allemaal anders doen dan opa en oma O’Mally en nu doen jullie precies hetzelfde.” Ze stond op. “Emmelie ga zitten. Laten we dit als volwassenen bespreken.” Emmelie rolde met haar ogen. “Jullie hebben je antwoord toch al klaar. Zoals altijd. Het enige waar jullie aan denken is mijn astma en mijn studies. De rest boeit jullie niet.” En ze liep weg van tafel. Miles tippelde achter haar aan. Buiten ging ze op een stoel bij het zwembad zitten.

Sander
Hij keek naar zijn schoenen. “I know.” Zei hij. “But she said to me that the first thing I need to do to make it right is to talk to you.” Hij slikte en zijn blik ging naar een foto van de tweeling toen ze nog klein waren. “I promise you I’ll do anything to make it up to her. I will go along to the hospital today. One mistake and she wil personally put me on the first plane to Australia. She didn’t say that but I know she would.” Hij keek even naar zijn schoonvader. “I promise you I will do right by her. I know I made a big mistake.” Er klonk geklop op de deur. Hij zag Josie. “Pap we moeten zo gaan.” En haar blik ging van Sander naar haar vader. “Everything okay?”

Noël

Noël zat bij het raam. Naast hem zat Layla en zijn vader Manu, papa Owen zat aan de andere kant in het gangpad. Hij hield de hand van Layla vast en legde haar hoofd op haar schouder. Ze waren net opgestegen. "Zullen we samen een film kijken of wil je lezen?" Hij bood haar zijn andere oortje aan terwijl die door zijn lijst met films scrolde op Netflix.

Juda

Juda knikte. "Dat zei die dus. Hij herkende je stem en wilde zo laten weten dat hij er is." Hij wilde net een arm om de heen slaan toen er een klein jongetje binnen kwam. Juda keel even verbaasd. Jake? Maar dat was toch haat broertje?,dacht hij bij zichzelf. Dat had Maya hem zelf verteld toen ze op het bankje zaten en Lady aan het zwemmen was. Juda zwaaide naar Jay. "Hoi Jay, ik ben Juda. Een vriend van jou mama." Juda excuseert zich en wenste de opa en oma van Maya sterkte. Hij liep de gang op. "Het is oké. Ik snap het. We hebben elkaar hooguit 5 minuten gesproken voordat Lady er vandoor ging. Ga terug naar binnen. Ik wacht wel op de kamer van Sarah op mijn zusje. Sterkte en hou me op de hoogte. Ik hoop oprecht dat hij het haalt."

Mirthe

Mirthe knikte. "Oké, dan gaan we zo en houden we Sem en Jusa op de hoogte via de app. Ik zal een briefje op tafel leggen voor Junia zodat ze weet dat we al weg zijn als ze wakker wordt." En schreef het briefje snel. "Ik hoop het ook maar ik wil haat nergens toe dwingen. Ik snap dat ze denkt dat het haar woord is tegen de zijne. Maar die klootxak verdiend het om gestraft te worden. Hij mag hier niet zomaar mee wegkomen. Het liefst sla ik hoogstpersoonlijk zijn tandem uit ze bek of liever nog erger maar dat is hij de moeite niet waard. Volgens mjn heeft Juda dat al gedaan ook al ontkent die. Zijn handen waren stuk toen hij terug kwam van huis."

Indy

Indy kerk Linde aan. "Sorry. Ik voel me gewoon een beetje ongemakkelijk ofzo." En beet op haar lip terwijl ze eem hand dork haar donkere krullen haalde. Indy trok Linde haar hans terug. "Sorry. Het voelde niet fijn. Wacht even." En ging verleggen. "Misschien voelt het zo beter." Ze kantelde haar bekken wat meer. Ze streelde met haar vingers over Linde haar lichaam en kreunde.

Adam

Adam drukte het alarm uit en negeerde het geschut. Hij pakte geïrriteerd zijn telefoon en tikte:"Ga weg! Laat me slapen! Het is weekend. Mag ik een keer uitslapen a.ub."

Johnny

Johnny stond mer een zucht op. "Hadden jullie nou echt niet gewoon even kunnen luisteren wat ze tr zeggen had en kunnen zeggen dat jullie het nog zouden bespreken?" Hij stond op en liep naar buiten. Hij trok zijn slippers uit en deed zijn pijpen omhoog zodat hij naast Emmke kon gaan zitten en zijn voeten in het water kon laten bungelen. "Wat wil je zelf? Los van wat paps en mams er van vinden? Het is uiteindelijk jou keuze en niet die van hun. Wil je het echt? Laat ze dan gewoon zien dat ze ongelijk hebben en je het kan. Neem desnoods even een studie pauze. Zoals ik al zei zo een kans krijg je nooit meer. Ik zou hem krijgen,Ems. Fuck wat papa en mama er van vinden.  Ze vonden het ook eerst niks dat je twee studies wilde gaan doen."

Thijs

Thijs wilde met zijn mond open doen toen Josie in de deuropening verscheen. "Ja, we komen eraan. Momentje." Hij keek Sander nog even stak aan en liep toen naar binnen. Gij raapte zijn spullen bij elkaar. "Laten we dan naar gaan gezien het altijd druk op de weg is die kant op."

Charley

Charley leunde tegen het raam van de auto. Ze waten op weg naar de afspraak van Josie. Er hing een knaangename stilte, die werd verbroken gezien Charley een appje kreeg. Het was van haar vriendje Rayan, waar ze zins kort mee ging.

R: Hoe laat spreken we af?
C: Ik kan niet. Ik heb je gezegd dat ik vandaag met Josie mee ging naar haar echo en we dan met alle nichtjes en zussen naar de kermis gaan.
R: kom op! Met wie heb je nou een relatie? Met je zus of met mij?
C: waarom ga je niet mee?
R: laat maar! Ik zie je vanavond wel tijdens het optreden.
Charley baalde. Het voelde alsof ze nu moest kiezen tussen haar zus en Rayan terwijl ze Josie ruim twee jaar niet had gezien. Oke.. dan zie ik je vanavond. Ik kan wel blijven slapen. Kusjes enn love u

Layla
Layla keek even naar haar vaders die beide in slaap waren gevallen. Die hadden het kennelijk nodig. Layla keek toen naar haar broer. “Ja dat is goed.” Hopend dat een film kijken haar gedachten konden verzetten. Ze grinnikte toen ze papa Owen hoorde snurken. “Die is ver weg.” Als papa Owen snurkte wist je dat hij moeilijk wakker te krijgen was. Layla nam het oortje aan en bekeek de films. “We kunnen ook verder met onze serie?” Layla en Noël waren begonnen met Lost.

Maya
Maya keek even naar Juda. “Sorry ik snap dat je verrast bent. Het is alleen dat ik mijn verhaal niet meteen aan iedereen vertel.” Ze wreef over haar armen en keek even naar de bleke littekens op haar getinte huid. Soms jeukte ze nog. Ze keek hem aan en veegde snel de tranen weg uit haar ogen. “Ik had niet tegen je moeten liegen. Toen je het verhaal van je zusje vertelde riep dat weer wat herinneringen op. Ik wil graag met iemand er over praten zonder die medelijdende blikken omdat je het niet meer weet of omdat je een kind hebt van iemand waar je helemaal geen kind van wilde. Maar Jay is wel mijn trots. Voor hem doe ik alles. Ik zou alleen zo graag willen dat ik weet wie het was die mij dit heeft aangedaan zodat ik diegene kan laten oppakken. Het enige wat ik weet is een blauwe aansteker met een roze ster.” Ze slikte. “Sorry. Ga naar je zusje. We spreken elkaar later.” En ze liep richting de kamer van haar vader. Onderweg naar de kamer van haar vader ging de deur van de scankamer open en zag ze dat het het zusje van Juda was. Zijn zusje glimlachte even naar haar. “Juda? Alles okee? Je hebt haar toch niet verdrietig gemaakt?” Hoorde ze het zusje nog vragen voor ze de kamer van haar vader in liep.

Levi
Levi keek naar Mirthe. Hij knikte. “Dat is goed.” Levi zuchtte diep en nam een slok van zijn koffie. “Juda heeft inderdaad hem al onder handen genomen. Samen met Josh. Ik snap dat hij hem iets wilde aan doen maar met slaan lossen we niks op. Het enige wat we kunnen doen is nog een keer kijken of we naar de politie kunnen gaan met Saar.” Hij keek op de klok. “Zullen we zo gaan dan?”

Linde
Linde keek naar Indy. “Dat hoeft niet. Je bent bij mij. Ik doe niks wat jij niet fijn vindt. Laten we het dan rustig opbouwen.” Linde wachtte tot Indy beter lag en begon haar weer te zoenen. Ze kuste haar hele lichaam en masseerde weer haar borsten en begon haar tepels te likken. Linde keek naar Indy. “Zeg het als je meer wilt. Zo niet dan houden we het hierbij.”

Lily
Ze rolde met haar ogen en dwong Adam haar aan te kijken. “Sven gaat voetballen straks. Ik ga mee om hem aan te moedigen. Wil je mee of blijf je hier liggen op je luie reet?” Gebaarde ze naar hem. Ze klom van zijn bed af en ging op de grond zitten.

Emmie
Emmie keek haar broer aan. “Ik wil heel graag hoger volleyballen. Het is mijn uitlaatklep. Ik weet ook niet meer wat ik nou wil met mijn studie ik…” Ze slikte. Ze had dit al die tijd al voor zich gehouden. “Ik weet niet eens of ik dierenarts wil worden. Het liefst wil ik iets in de therapie doen en dan dieren inzetten als therapie. Ik wil gewoon onze ouders niet teleurstellen. En ik wil ook niet dat ze zich zorgen gaan maken.” Ze zuchtte diep. “Ze maken zich al druk vanwege mijn astma en dat ik niet aan kom. Ik heb gewoon geen zin in gezeik over mijn studiekeuze. Ik wil volleyballen. Ik wil deze kant grijpen en wie weet wil ik dan in februari of volgend jaar september wel een andere studie beginnen. Ik weet gewoon niet hoe ik dat aan hun kan vertellen.”

Josie
Er heerste een ongemakkelijke stilte in de auto. Tony en Yara zaten in de auto van Tony. Tony had geen zin om met Sander in de auto te gaan zitten. Gezien Yara iets eerder de afspraak had staan waren ze ook eerder weggegaan. Ze keek even naar Charley en merkte dat ze er niet bij was. “Alles okee?” Gebaarde ze in hun eigen gebarentaal. “Je bent stiller dan anders.”

Tony
Tony en Yara waren bijna bij het ziekenhuis. Hij reed de parkeerplaats op en zocht een plekje. Toen ie een plekje had gevonden haalde hij de rolstoel uit de auto en hielp Yara erin. “Zo. Laten we gaan. Ik ben bij je en straks gaan we naar onze neefjes of nichtjes kijken.” En hij reed richting de ingang. Bij de receptie checkte hij hun in en reed naar de juiste afdeling. “Niet lachen maar ik heb je favoriete knuffel nog snel meegenomen. Zodat je ook daar steun aan hebt.”

Noël

Noël schoot in de lach bij het horen van de snurk geluiden van hun vader. "Oep, akward. Maar om hem wakker te maken vind ik ook zielig." Noël knikte. "Dat is goed." En klikte Lost aan. Uit het tasje met snoepgoed en drinken wat ze op her vliegveld hadden gekocht haalde hij het drinken voor hun eruit en gaf Layla haar flesje.

Juda

"Ja, wel een beetje. Maar ik begrijp je. Ik zou het ook niet zomaar met een vreemde delen als ik in jou schoenen had gestaan." Juda knikte. "Ik kan je straks aan Saar voorstellen. Misschien dat jullie er beide wat aan hebben om met een lotgenoot om het zo maar te noemen te praten." Juda zijn blik bleef op de brandwonden hangen. "Mag ik vragen wat er is gebeurd? Hor je aan die brandwonden komt?" Juda knikte. "Sterkte.",riep hij haar na. Juda liep naar Sarwh. "Ja, nee, weet niet. Ze heeft net te horen gekregen dat haar vader is opgegeven. Ze kunnen niks meer voor haar doen. Ik uhmm.. zou jij met Maya willen praten? Maya heeft het zelfde meegemaakt als jou. Misschien doet het jullie beide goed om er over te praten."

Mirthe

"Ik weet het. Ik praat het ook niet goed wat de jongens gedaan hebben maar ergens kan ik het begrijpen. Ze waren kwaad en wilde wraak nemen om wat er gebeurd was." Mirthe knikte. "Mkssvjoen kan Junia haar toch nog overhalen om mee te gaan, om samen aangifte te doen." Mirthe pakte haar spullen bij elkaar. "Hopelijk is dit de laatste keer en kunnen we hierna met Saar naar huis."

Indy

Indy staarde naar de grond. " I know maar.. ik voel me gewoon gênant ofzo. Ongemakkelijk. Ik kijk gewoon liever niet naar mijzelf in de spiegel. Vergeleken met andere voel ik me vaak een dikke olifant. Oké, ik weet ook wel dat het niet waar is maar ik heb gewoon moeite met mijn eigen zelfbeeld kwa mijn lichaam." Indy knikte. Ze liet merken dat ze er van genoot. "Wil je verder gaan met vingeren alsjeblieft. Voor dat het minder fijn voelde was het goed. Ik had bijna klaar kunnen komen."

Adam

Adam gooide een kussen naar Lily der hoofd. "Mag het? Ik heb de hele week gewoon gewerkt. Maar ik kom al! Hoe laat moet die spelen? Dam lom ik straks wel naar de club gefietst. Kan ik nog even rustig wakker worden en douchen." Adam gaapte. Hij voelde zijn hoofd bonken. Hij had blijkbaar toch een drankje te veel op. Hij had kunnen bedenken dat Sven en Lily nu samen waren. Uiteraard was hij blij voor Lily maar het deed ook pijn gezien hij eigenlijk zelf een oogje had gehad op Sven. Vandaar ook de lichtelijke kater. Hij had om zijzelf een houding te geven meer gedronken dan anders.

Johnny

Johnny schudde zijn hoofd. "Je maakt het niet bepaald gemakkelijk,zusje. Oké. Even alles op een rijtje. Je wilt dus volleyballen en iets met dierentherapie doen. Ik denk dat je eerst moet gaan uitzoeken hoe het zit kwa studie. Gezien school straks weer begint. Als je echt van studie wilt veranderen moet je nu beslissingen nemen. Ik help je wel om het tegen onze ouders te vertellen. Ik vind het belangrijker dat jij de juiste keuze neemt inplaats van je je noet op je plek voelt op de opleiding."

Charley

Charley schrok op uit gedachten. Rayan had niet meer gereageerd op haar appje. Het knaagte aan haar. Ze wilde geen ruzie maar kon zichzelf gewoon niet in tweeën splitsen "Ja, sorry ik was in gedachten verzonken. Ik was een playlist in mijn hoofd aan het samenstellen voor het optreden ban vanavond. Die moet ik nog doorsturen naar opa. Kom je kijken vanavond?"

Yara

Yara werf door het ziekenhuis gereden door Tony. Ze was moe en dan bood haar rolstoel uirkomst. Yara knikte. "Of neefje en nichtje. Josie heeft niet gezegd dat ze één-eiig waren.",merkte ze slim op. Yara nam de knuffel aanm "Tommie!" En drukte hem stevig tegen zich aan en verstopte hem onder haar vest. "Dank je wel." En stuurde Tony handtasjes. Tommie had ze bij de geboorte van Tony gekregen. Vroeger sleurde ze de knuffel overal mee heen. Ze kwamen aan op de afdeling. "Ah, daar hebben we Yara. Tony vandaag meegenomen?" Yara knikte. Ze was inmiddels wel een bekende op de afdeling. "Ben je er laat voor? Dokter de Wit komt er zo aan." Yara haalde haar schouders op. "Get moet maar weer,hè."

Layla
Layla keek even naar haar vader. “Die had het hard nodig.” Layla haalde een hand door haar haar en keek naar het beeldscherm. “We maken hem later wel een keer wakker. Gelukkig is het een regelrechte vlucht en niet met overstap.” Layla keek naar de aflevering en toen naar Noël. “Ik ben blij dat we dit samen doen Nootje.”

Saar
Saar beet op haar lip. “Ik weet het niet Juda. Ik ken haar niet. Maar ik wil haar wel leren kennen. Alleen met jou erbij.” Haar vertrouwen in de mensheid was gewoon weg. Ze keek op toen ze een klein jongetje binnen zag komen lopen. “Mama? Mama weg.” Zei hij. “Juda wie is dit jongetje?” Het jongetje keek haar aan. “Opa wakker na heeeeeel lange slaap. Hij is niet bij oma, geen sterretje. Mama is bid.” Op dat moment zag ze haar ouders binnen lopen. Het jongetje ging verlegen achter Juda staan. Haar vader keek naar het jongetje. “Hallo. Ben je je papa en mama kwijt?” Het jongetje schudde zijn hoofd. “Nee opa en oma daar.” En voor de opening stond een ouder echtpaar. “Jay. Waarom liep je weg?” Het jongetje dat Jay heette keek even naar zijn grootouders. “Mama kwijt.” Zijn grootmoeder zuchtte. “Maya heeft weer eens de kolder in de kop. Kom Jake.” En zijn grootmoeder tilde hem op en Jay begon te huilen. Jay keek even huilend naar Juda. “Mama zoeken. Mama bid.” Zei hij nog en toen was hij weg. Saar keek naar Juda. “Wat was dat?” Op dat moment kwam Penny binnen. “Juda ga Maya maar zoeken.” Zei Saar.

Linde
Linde keek haar aan. “Lieverd je bent echt prachtig. Je bent geen olifant. Ik hou wel van wat curves. Ik ben ook niet perfect. Ik ben wel eens voor aap uitgemaakt vanwege mijn wenkbrauwen. Dan zijn we samen aap en olifant. Ik hou van je en voor mij ben je perfect.” Ze zoende haar en deed haar benen wat wijder. Ze gleed met haar handen langs Indy haar lichaam en stopte een vinger bij haar naar binnen en begon te vingeren.

Lily
Lily keek naar Adam. “Om half 11 begint de wedstrijd. Hij moet er om 10 uur zijn.” En ze gooide het kussen terug naar hem. “Goed. Dan zien we je straks.” En ze liep de slaapkamer uit. Ze liep weer naar haar eigen slaapkamer en glimlachte toen ze Sven zag. “Hij komt mee. Laten we maar gaan ontbijten want je moet ook nog je voetbal kleding aan doen.”

Emmie
Emmie zuchtte diep. “Ik weet het. Ik weet dat ik een keuze moet maken.” Emmie keek naar Miles die haar op haar been een lik gaf. “Ik moet meer voor mezelf gaan kiezen. Kiezen wat ik wil en niet wat anderen willen dat ik doe. Ik voel aan alles dat ik nu mijn kans wil grijpen om nationaal te gaan volleyballen. En dan volgend jaar te gaan studeren. Ik ben net achttien, ik wil nu deze kans grijpen.” Ze keek naar Johnny. “Zullen we dan maar onze ouders trotseren?”

Josie
Josie keek naar Charley en beet op haar lip. Ze had het gevoel alsof haar zusje loog maar voor nu liet ze het hierbij. “Ik weet het niet Char. Even kijken hoe ik me voel na de echo. Ben al de hele ochtend misselijk.” Ze wreef over haar buik. Sander keek haar bezorgd aan. “Oke?” Vroeg hij. Ze knikte maar gebaarde naar Charley dat het niet goed ging. “Heeft iemand een zakje?”

Tony
Hij glimlachte. “Die heb ik je gegeven toen je net geboren was. Helaas heb je hem niet lang daarna onder gekotst met melk.” Tony wachtte samen met zijn zusje op de dokter. De dokter kwam hen halen. “Papa en mama thuis gelaten?” Vroeg dokter de Wit. Tony knikte. “Ja die zijn met onze oudste zus mee naar de echo. Ze is zwanger van een tweeling.” Dokter de Wit glimlachte. “Is Josie weer terug?” Tony knikte weer. “Wat fijn. Zo Yara hoe is het met jou? Ben je klaar om je sonde weer te vervangen? Je zit in de rolstoel?”

Noël

"Ja, laat ze maar beide lekker slapen. Ieder heef immers amper geslapen omdat ze zich zorgen maakte om Sarah. Hopelijk kunnen we het toch allemaal een beetje loslaten straks en van Argentinië genieten. Ik kijk uit naar het weerzien van onze oom en tante." Noël leunde tegen Layla aan. "Ik ook,Leentje. Ik ben blij dat je mee kon. Ik had dit niet zonder jou willen doen." En gaf een kus op de voorhoofd.

Juda

"Het hoeft ook niet nu meteen. Denk er rustig over na. Als je wilt dan ga ik met je mee." Juda schrok op. "Jay. Dit is het zoontje van Maya." Hij knielde bij Jay neer. "Is mama niet bij opa?" "Dat is fijn te horen,Jay. Mama komt zo wel weer. Ik breng je wel naar je opa en oma." Juda keek het drietal na. "Geen directe maar wat een onaardige mensen." Juda keek op naar Penny. "Penny, is hier misschien ern gebedshuizen?" Juda gaf Sarah een kus op de voorhoofd. "Dank je. Papa en mama komen er zo aan. Mama appte net dat ze onderweg waren." Hij volgde de instructies van Penny op en vond Maya inderdaad in de gebedsruimte. Hij ging naast haar zitten. "Hey. Nket schrikken. Ik kwam je zoeken. Jay was je kwijt en kwam je bij Sarah op de kamer zoeken. Hij is nu bij je opa en oma. Ik moest zeggen dat je vader wakker is geworden."

Indy

Indy keek Linde aan. "Jou wenkies zien er beter uit dan de mijne. Ik heb nodig een gezichtsbehandeling nodig maar ik heb gewoon geen tijd om een afspraak te maken met alle wedstrijden en trainingen. Maar wel een mooi koppel,ja de olifant en de aap. Net zoiets als Bassie en Adriaan of Ernst en Bobbie." Indh kreunde luid. "Oh,Linde. Laat me komen. Alsjeblieft! Ik heb ber nodig. Daarna zal ik jou verwennen."

Adam

"Dan zorg ik wel dat ik op de club ben." En gaapte even en rekte zich uit. Adam ving het kussen op. "Tot straks." En draaide zich nog een keer om. Hij kwam er zo wel uit.

Sven:""Oké. Leuk dat Adam komt kijken." Sven knikte. "Kom eraan." Maar hield Lily tegen en kuste haar. "Je ziet er weer stralend uit. Dat wilde ik even zeggen."

Johnny

Johnny knikte. "Amen. Ik had het niet beter kunnen verwoorden. Girl power!" Johnny haakte zijn arm door die van Emmie. Faith kwam net aangelopen om te kijken of alles oké was. Inmiddels was Finn ook beneden. Hij was maar uit bed gegaan gezien die alleen maar lag te draaien. Finn:"Wat is hier allemaal aan de hand?" Johnny gaf Emmie een aanmoedigen duwtje in de zij.

Charley

"Voel je niet verplicht. Ik dacht misschien vind jet het leuk om te komen kijken. Als het niet gaat niet doen. We kunnen de kermis ook afzeggen. Ik hoef niet perse naar de kermis."
Joey:"Misschien achterin." Charley klom over de achterbank om in de achterbak te kijken. "Ik zie niks. Zet de auto anders langs de kant dan kan Josie daar over geven." Joey zette de auto aan de kant. Charley stapte snel uit zodat Josie uit kon stappen.

Yara

Yara schoot in de lach. "Ja, Tommie heeft heel wat meegemaakt. Arme knuffel." Yara knikte. "Ja, zins het weekend. We wilde graag straks beeldbellen om mee te kunnen kijken." "Geen probleem. Zullen we naar de operatiezaal?" Al pratend liepen ze die kant op. "Goed maar een beetje moe. Vandaar de rolstoel. En het moet maar." "Goed dat je je grenzen aangeeft. Blijft dat vooral doen. Het komt goed. We hebben dit vaker gedaan,kanjer. Ik ga alles klaar maken en dan mag je je omkleden."