You are perfect to me

Joey

Joey liep mee naar de keuken. Joey hief zijn handen oké. "Oké, juffrouw Evie." Je zou bijna bang van der worden, haha.
Hij probeerde alle informatie in zich op te nemen. Maar het was aardig veel om in een keer te onthouden. "Uhmm, juffrouw Evie mag ik pen en papier pakken om aantekeningen te maken?"
Hij had in elk geval onthouden waar de borden stonden.
Hij haalde net de broden uit de kast toen Evie hem riep om hulp. Hij liep naar der toe. "Kom dan doen we het samen."


Emma

Emma bekeek het filmpje. Ze moest er om lachen. Ruilen, haha. Wees tevens blij dat je toch niet meegaat naar de bioscoop. Dat is namelijk ook een eigenwijs eerste klas. Laat er alleen maar niet weten dat ik dat gezegd heb xD We hebben niet specifiekeen tijd af gesproken maar haar dochtertje kennende zijn ze vaak al vroeg op dus ik ga zo maar eens kijken. Een voordeel is dat we in het zelfde appartementencomplex wonen.

Evie
Evie was blij dat Joey haar hielp met het tafelkleed. Samen kwamen ze een heel end. “Zo dat hebben wij goed gedaan Joe. Ik ga zo mama halen of wil jij haar halen?” Ze keek even naar de eieren die gebakken waren. Eentje lag al mooi op een boterham met gesmolten kaas en ham. “Ik weet ook niet hoe laat tante Emma komt eigenlijk. Anders wacht ik wel hier op tante Emma en dan kan jij mama halen. Ik denk dat ze erg blij is om je weer te zien.” En ze giechelde. Ze had heus wel de knuffel gezien die Joey aan haar moeder had gegeven.

Mike
Mike had Lola weer aangelijnd en liep met haar naar huis. Hij moest nog wat voor de D&D sessie doen die hij vanavond zou hebben. Toen hij thuis kwam zag hij dat Mia al aan het ontbijt zat. “Waar is Rob?” Vroeg hij. Mia keek op van haar boek. “Rob is gisteravond naar zijn ouders gegaan weet je nog. Ze zouden vandaag de 30 jarig huwelijk vieren.” Mike dacht na. “Owja dat had hij gezegd. Ik was het even vergeten. Ik ga vanochtend op koffiedate.” Mia deed met een ruk haar boek dicht. “Oew super leuk, goed gedaan Mikey. Maar uhm zo kun je niet op koffiedate.” Mike rolde met zijn ogen. “Je dacht toch niet oprecht dat ik in mijn trainingspak naar mijn koffiedate ging.” “Met jou weet je het maar nooit.” Mike lachte en haalde Lola van haar riem. “Ik ga douchen Mia. Zie ik je zo nog?” Mia schudde haar hoofd. “Ik heb zo volleybalwedstrijd.” Mike knikte. “Succes!” Hij liep naar boven en maakte zich klaar om te douchen. Snel beantwoorde hij nog de app van Emma. Ik heb een zusje van zestien. Ik weet het we schelen ruim 10 jaar maar goed. Ik heb het niet verzonnen om nog een zusje te krijgen eigenlijk. Maar ook zij was een ontzettende wijsneus. Ik ga zo maar eens douchen want loop al de hele ochtend in mijn trainingsoutfit en geloof niet dat dat een goede outfit is voor een koffiedate aldus mijn beste vriendin Mia. Daarna ga ik nog even wat tekenen voor mijn D&D sessie van vanavond. Eet smakelijk! Hij stuurde het berichtje en sprong toen onder de douche.

Joey

Joey gaf Evie een hifhfive. "Dat hebben wij zeker goed gedaan samen. Teamwork!" Joey hoorde Evie wel giechelen. Hij riep dreigend met zijn handen als klauwen op haar af. "Oh ja, denk jij dat? Kijk uit hoor, of het monster grijpt je." Joey rende achter Evie aan en wist haar te pakken. Hij tilde haar over zijn schouder en trommelde op de kont. Hij liep naar de slaapkamer van Gwen en zette Evie weer op de grond. Liefdevol schudde hij haar wakker. "Gwen? Uhmm.. kom je ontbijten? Emma staat waarschijnlijk ook zo voor de deur. Evie en ik hebben de tafel al gedekt "


Emma

Emma maakte aanstalten om maar eens te gaan kijken of Gwen en Evie al op waren zodat ze daar kon ontbijten. Voor ze de deur achter zich wilde sluiten zag ze dat Mike appte. Ze deed de deur op slot en bleef toen nog even voor de deur staan om terug te appen. Mijn oudste zus en jongste schelen 10 jaar, maar denk dat Rosa die de enejongste is het meest bijdehand was van ons allen. Jep, ik heb nog 3 zussen. Gezellige meidenbende in huize Prins. Haha, ja misschien wel handig. Al mag je van mij gerust in je joggingbroek komen hoor als je je daar fijn bij voelt. Emma wilde niet dat iemand zich aan ging passen voor haar. Dat zou ze ook helemaal niet van Mike verwachten. Ik ga maar eens kijken of ik aan kan schuiven voor het ontbijt. Thanks. Tot straks! XxX

Gwen
Gwen had nog wat gelezen voor ze ging slapen en zoals altijd was ze met haar boek in haar handen in slaap gevallen. Ze had nog in Lessons in Chemistry van Bonnie Garmus gelezen. Het was literaire fictie en ze vond het tot nu toe wel een interessant boek. Ze werd liefdevol wakker geschud. Met moeite deed ze haar ogen open en zag de helder blauwe ogen van Evie en de donkere ogen van Joey. Ze deed haar ogen dicht en kreunde lichtjes. Gwen was helemaal vergeten dat Joey was blijven slapen. Niet dat ze het erg vond om hem weer te zien. Even flitste de avond weer door haar hoofd. Ze haalde diep adem en keek op haar wekker hoe laat het was. “Ow nee Emma kan elk moment komen. Ik ben haar helemaal vergeten in te lichten over gisteravond.” Ze ging zitten en wreef de slaap uit haar ogen. “Ooh wat lief jongens dankjewel.” En ze stond op en tilde Evie op. “Laat maar eens zien hoe jullie dat gedaan hebben.” En ze liep met Evie in haar armen naar de woonkamer/eetkamer/keuken. Ze keek haar ogen uit. “Ooh wow dat hebben jullie echt goed gedaan. Ben je beetje lief geweest voor Joey.” En ze zette Evie op de grond. “Ja hoor. Hij heeft heel goed naar mij geluisterd.” Gwen keek bedenkelijk naar Joey. Wat had Evie nou weer uitgespookt?

Joey

"Gwen, relax. Dan kijkt ze me maar aan met een blik van: wat doet jij hier? We leggen het wel uit. Kom nou maar gewoon ontbijten voor dat ze daadwerkelijk zo voor de deur staat."
Joey glimlachte. "Graag gedaan, kleine moeite." Hii volgde de dames terug naar de leefruimte. "Teamwork hé, Evie." En gaf haar een knipoog. Dat ze hem eerst een preek had geven en hij inmiddels de indeling van de keuken wist, liet hij achterwegen.
De bel ging. Dat zou Emma zijn. Hij deed open. Zoals verwacht was Emma verbaasd. "Hoi Emma.",zei die zo vriendelijk mogelijk. En ja hoor daar volgde de blik naar Gwen. "Gwen belde mij gisteravond nadat ze in paniek was wakker geworden.",beantwoorde hij haar onbeantwoorde vraag.

Gwen
Gwen keek even van Evie naar Joey. Ze kende Evie langer dan vandaag en wist dat ze een ‘talent’ had delegeren. Ze keek op toen Emma binnen kwam. Ja hoor daar had je de blik. Ze haalde diep adem. “Ik uhm leg het straks wel uit.” En ze keek even vlug naar Evie. Gwen kon niet tegen geheimen maar haar dochter hoefde op zesjarige leeftijd nog niks te weten. Ze ging zitten en keek even naar haar boterham met ei en gesmolten kaas en ham. “Wie van jullie heeft de smiley van ketchup bedacht?” Ze kon er wel om lachen. Ze keek even naar Evie die zo onschuldig mogelijk probeerde te kijken. “Haha leuk geprobeerd maar ik weet zeker dat Joey er ook mee kwam of niet?” Evie keek even naar Joey en haalde haar schouders op.

Joey

Het was hem duidelijk dat Emma wijselijk haar mond hield maar ook met vragen zat wat hij hier verder überhaupt deed. Die twee moesten het samen maar bespreken. Het was niet aan hen om verder een verklaring te geven. Hij ging aan tafel zitten. "Na lekker dan. We zullen nog eens een eitje voor je balken. Wordt onze mooie creatie niet gewaardeerd." Nepbeldigd sloeg die zijn armen over elkaar. Emma die tegenover hem zat proesten het uit van het lachen. Ondertussen pelde hij een eitje voor op brood.

Gwen
Gwen at van haar boterham. “Oew echt heel lekker. Evie en Joey dit hebben jullie goed gemaakt.” Ze glimlachte en at rustig verder. Ze zou het nog wel aan Emma uitleggen als ze samen waren. Nu was het tijd voor het ontbijt. Ze wilde Emma eigenlijk ook wel vragen hoe het was gegaan met Mike, of daar nog iets van was uitgekomen. Evie had haar ei op en pakte een boterham en smeerde er speculoos op. Gwen zag vanuit haar ooghoeken dat ze er weer eens teveel op deed maar ze wilde er nu niks van zeggen. Vooral omdat ze zo goed de tafel had gedekt.

Joey

Joey knikte dankbaar en zei:"Graag gedaan." Hij voelde zich lichtelijk rood worden. Waarom moest die het nou weer akward maken? Hij kon toch gewoon zichzelf en op zijn gemak zijn. Omdat Emma er nu bij was? Joey had ook gezien dat Evie wel erg gulzig was met de speculoos. Hij herkende dit zo van zijn neefjes en nichtjes. Inmiddels waren ze uitgegeten. "Eef, als je je gaat aankleden. Rij je dan met Joey even mee naar zijn huis om even mijn voetbal spullen op te halen? Als mama het goed vindt?" Hij moest immers straks nog spelen. En keek Geen aan voor goedkeuring.

Gwen
Gwen had genoeg gegeten en was begonnen met het afruimen van de tafel. Ze draaide zich om toen Joey haar een vraag stelde. “Ja hoor dat is goed. Dan meet ik jullie op het voetbalveld. Evie maak je even in de badkamer goed je mond schoon? Je kan niet met een speculoosmond naar het voetbalveld.” Evie begon te lachen. “Maar ik ben het Speculoosmonster.” Gwen grinnikte. “Ja dat weet ik nou hup. Kleed je om dan kunnen jullie gaan.” Evie ging van tafel en niet veel later kwam ze terug met haar Hup Holland Hup shirt, een spijkerbroek en oranje sokken. Haar mond was ook nog eens goed schoon. “Goed luisteren naar Joey en mama ziet je straks.” Ze keek even toe hoe Evie Joey bij de hand nam en de deur uitliep. Gwen haalde diep adem en ging verder met het afruimen van de tafel. “Em ik leg het je zo allemaal uit.” Zei ze toen ze koffie inschonk en een kop aan Emma gaf en een kop op tafel zette. Ze ging weer zitten en haalde een hand door haar haar. “Ik had gisteren een nachtmerrie over Stefan. Hij deed alles weer opnieuw. Ik kreeg een paniek aanval en ik dacht dat ik jou had geappt maar in de blinde paniek heb ik Joey geappt. Hij kwam direct. Ik heb hem verteld hoe ik was en hoe Stefan was. Hij was zo lief en ik wilde dat hij bleef slapen. Ik voelde mij veiliger als hij bleef.”

Emma

"Oh, ja jij moet straks voetballen. Good Luck." Ze probeerde niet in de lach te schieten maar Joey had haar door. "Bedankt voor je oprechte gelukwensen. Pff! Ik ga gewoon de sterren van de hemel spelen. Kom anders kijken, dan kan ik je bewijzen dat ik wel degelijk kan voetballen." Emma beet op de lip. "Uhm.. ik kan niet. Ik heb straks afgesproken om koffie te gaan drinken met die jongen van gisteren uit de boekwinkel."

Joey: "Prima. Alleen ik neem geen speculoosmonster mee. Dus ik zal toch maar je gaan aankleden en je gezicht poesten."
Joey schudde zijn hoofd toen Evie aangekleed en wel terug kwam. Hij hield maar even wijselijk zijn mond over de outfit.
"Tot straks." Emma:"Wacht even. Eef, heb je zin om vanmiddag met tante Emma naar Super Mario te gaan in de bioscoop en dan bij tante Emma te blijven eten?" Uiteraard stemde Evie in. Ze had er duidelijk al zin in. "Nou kom op, laten we gaan." Hij zwaaide nog even en liep toen met Evie naar zijn auto.

Emma zweeg. Ze nam de koffie aan en wachtte tot Gwen zou uitleggen wat er hier allemaal aan de hand was. Ze begreep nog steeds niet goed wat Joey hier nou deed. "Je appte Joey?",zei ze haast vol ongeloof. "Misschien is het juist beter dat hij nu toch de waarheid weet. Nu begrijpt hij jou en je verleden beter." Emma haalde een hand door de haar en beet even op de lip. "Jullie hebben toch niet in een bed geslapen?"

Gwen
Gwen verslikte zich bijna in haar kop met koffie. “Nee absoluut niet. Hij heeft op de bank geslapen. Ik weet nog niet eens wat het is wat hij en ik hebben met elkaar. Ik wilde jou appen maar blijkbaar was mijn sos naar hem verstuurd.” Ze zuchtte diep en merkte dat haar handen trilde. “Ik uhm was op zoek gegaan naar kalmeringspillen. Niet dat ik ze heb maar door de paniek voelde ik de drang weer.” Ze nam een slok van haar koffie en keek even voor zich uit. “Verstond ik het nou goed? Je gaat op koffiedate met die jongen van gisteren?”

Evie
Evie zat achterin bij Joey in de auto. Ze zat bijna nooit in een auto. Of ze gingen met de bakfiets of lopend naar school. Soms zat ze bij haar opa in de auto, dan gingen ze naar de dierentuin of even langs de koeien. Ze keek naar buiten en daarna naar Joey. “Joe? Ik zag je gisteravond met mama knuffelen. Uhm…ben je verliefd op mama en mama op jou? Want als je iemand knuffelt dan vind je elkaar meestal heel erg lief. Mama knuffelt mij heel vaak en tante Emma geeft mij ook altijd knuffels. Ik ben niet verliefd op ze hoor. Maar ze zijn wel heel lief.”

Emma

"Ja uhh weet ik veel. Ik verwachtte Joey hier totaal niet. Laatst staan dat hij hier ook nog blijkbaar eens geslapen heeft."
Emma sloeg een arm om Gwen heen. "Laat Stefan je alsjeblieft niet gek maken. Je hebt een super, lieve en leuke jongen leren kennen die halsoverkop de kop naar je toe komt om te zien of alles goed gaat. Hij maakt ontbijt voor je en entertainment je dochtertje." Emma sloeg de hand voor de gezicht. "Ja." Ze wachtte even tot ze verder sprak. "Hij heet Mike en we hebben nog een tijdje over en weer gepraat toen ik al naar huis was. Hij vroeg of ik iets wilde doen vandaag, maar ik had al beloofd om met Evie naar de film te gaan en wilde die belofte gewoon nakomen. Hij wilde opzicht wel mee naar de film maar ik voelde me er toch wat ongemakkelijk bij en niet leuk voor Evie. Dus toen boos die aan om koffie te gaan drinken. We hebben om half 10 afgesproken bij Bertie's."


Joey

Joey schrok van de vraag. Alhoewel hij had het kunnen zijn aankomen. Alleen had hij niet gezien dat Evie op dat moment al in de kamer stond. Hoe ging die zich hier nu weer uit praten? Ondertussen richttw die zich goed op de weg. "Misschien een beetje.",sprak die eerlijk. "Ik vind jou en mama zeker heel lief en ik zou mama graag beter leren kennen om te zien of mama en ik echt verliefd op elkaar zijn." Hij keek Evie even via de spiegel aan. "Mama en tante Emma zijn ook heel lief. Jij boft maar met hun. Heb je er zin in om Joe aan te moedigen straks? Ik wil je wel horen juichen als ik ga scoren."

Gwen
“Dat is zeker zo. Hij vroeg mij wel, toen ik mijn verhaal verteld had, of hij mij een knuffel mocht geven. Alleen tijdens die knuffel kwam Evie de woonkamer in want ze kon niet goed slapen en Olaf was ze kwijt. Joey is toen met haar meegegaan en heeft haar weer ingestopt. Dat was zo lief.” Ze nam een slok van haar koffie en sloeg een kreetje toen Emma haar verhaal vertelde. “Oooh wat leuk! Ems dit is je echt zo gegund. En Bertie’s is echt een leuke plek. Je was daar laatst met je zussen heen geweest toch?”

Evie
Ze luisterde naar Joey en glimlachte. “Ik geloof dat mama ook wel verliefd is op jou. Tenminste dat denk ik.” Ze keek even naar buiten maar richtte zich daarna weer op Joey. “Joe wordt jij dan mijn papa? Want nu heb ik geen papa. Ik zou het wel leuk vinden als jij dan mijn papa gaat worden want ik vind je lief. Papa’s horen lief te zijn.” Ze schoof een plukje weg achter haar oren en deed haar duim in haar mond terwijl ze naar buiten keek. “Ik ga voor je juichen en ik heb er wel zin in. Ga je iets leuks doen met mama als ik met tante Emma naar de bios ga?”

Enma

Emma sloeg de handen voor de ogen. "Oeps! Is Evie er nog over begonnen?" Ze kon begrijpen dat Evie zou kunnen denken dat er veel meer speelde tussen Gwen en Joey. "Dat is zeker super lief."
Ze speelde met een haarlok. "Ja, klopt. Gwen, maak het alsjeblieft niet groter dan het is. Op app is hij super aardig, maar ik wil niet te hard van stapel lopen. Misschien is er wel helemaal geen wederzijdse klik."


Joey

"We zullen het zien. Mama en ik willen elkaar langzaam aan veter leren kennen en vaker met elkaar optrekken. Je vindt het toch niet erg als Joe vaker langs komt? Samen leuke dingen doen?"
Joey beet op zijn lip. Shit! Waarom moest dat kleine eigenwijs hem zulke vragen stellen? Hij kende Gwen pas net en hij wilde niet meteen de rol van bonusvader op zich nemen. Hij wilde alleen maar tijd samen door brengen. Daarbij vond hij ook dat Gwrn het moest goedkeuren. Hij ging niet zomaar een ouder voor Evie spelen. "Evie, dat weet ik niet. Dat ik met mama om ga betekent niet meteen dat ik een papa voor jou kan zijn. Zullen we dit een andere keer met mama bespreken?"
Hij voelde zich bijna rot. Hij hoopte dat Evie het begreep en zich niet afgewezen nu voelde. "Dat was ik wel van plan. Alleen ik weet nog niet wat. Weet jij iets wat mama leuk zou vinden om te doen? Zou mama het leuk vinden om te gaan picknicken?"

Gwen
Gwen keek veel betekenend naar Emma. “Als ik niet zeker wist dat ze mijn dochter was geweest had ik gedacht dat jij haar moeder was. Evie lijkt qua vragen wel op jou. Beide even nieuwsgierig. Maar ze is zes dus zij denkt meteen dat Joey haar papa gaat worden. Geloof dat ze inmiddels in haar hoofd al bij de bruiloft is.” En ze grinnikte. Ze luisterde naar Emma. “Lieverd ik heb jullie gisteren samen gezien, geloof mij die klik zit wel goed. Je bent zoveel met de liefde voor anderen bezig, gun jezelf dat ook is. Ga er openminded heen en wie weet wat er dan gaat gebeuren.”

Evie
Evie dacht na. Ze probeerde haar best te doen om Joey te snappen. Waarom dachten volwassenen nou altijd zo ingewikkeld? Ze hield Olaf stevig vast en keek even uit het raam. “Ik vind het leuk als je vaker komt. Mama ook wel.” Ze keek toen weer naar Joey. “Picknicken? Mama en ik picknicken wel eens vaker. Gisteren hebben we op de kinderboerderij ook aan een tafeltje gegeten. Is dat ook picknicken?” Ze stonden stil voor een stoplicht. “Joe zijn we er al bijna?” Ze had het nog niet gezegd of er botste een auto tegen hun op. Evie botste met haar hoofd tegen de bijrijdersstoel en begon te huilen.

Emma

"Pff, ik ben gewoon oprecht geïnteresseerd." Nepbeledigd sloeg ze de armen over elkaar. "Haha. Heb je nooit gehoord dat kinderen de goeie eigenschappen van hun tante overnemen?" Ze verzon het waar ze bij zat en lachtte op de eigen verzonnen theorie. Emma keek naar de schoenen. "I know en ik geef het ook echt een kans alleen... Ik hop gewoon dat het meer is dan een vriendschappelijke klik. Snap je wat ik bedoel? Ik zou ook gewoon zo graag huisje, boompje,beestje willen als ik al die pas getrouwde stelletjes zie op mijn werk. Maar mijn ware Prins lijkt wel onderweg te zijn per slak ofzo."


Joey

"Gelukkig maar. Anders was ik stiekem langs gekomen." Hij stak zijn tong uit naar Evie via de spiegel. Joey dacht hardop na. "Ja eigenlijk wel. Picknicken us eigenlijk gewoon buiten eten. Maar Joey wilde een kleedje meenemen en een lekker lunchbox halen met broodjes en sapjes bij de bakker." Joey stopte voor het rode stoplicht. "Nog een klein stukje. Je kan het gebouw al bijna zien. Het is een heel groot grijs gebouw met heel veel ramen." Plots volgde er van achter op de auto een klap. Wtf! Reed iemand hun nou gewoon van achter aan?!? Hij kon net de stoep op rijden en remmen om ene ongeluk te verkomen. "Verdomme!",vloekte die binnensmonds. Hij had immers een kind achterin zitten. Hij kon niet schelden waar Evie bij was. Snel stapte die uit om bij Evie re kijken. "Prinses? Alles oké? Heb je je pijn gedaan?" Een geschrokken kleine meisje knikte naar hem en wees naar de hoofd. De schade bekeek die straks wel. Dat was nu niet het belangrijkste. Ook al wilde die Gwen niet appen, hij vond dat ze het moest weten.

Gwen, niet schrikken. Een of andere gek klapte op de bumper toen ik voor een rood stoplicht stond. We zijn oké. Evie heeft alleen de hoofd gestoten. We zijn vlak bij mijn appartement. Ik kan daar verder heen rijden en haar een aspirientje geven.

Gwen
Gwen grinnikte. “Oke daar heb je een punt.” Ze stond op zette haar kopje in de vaatwasser en leunde tegen het aanrecht. “Emmie geloof mij nou maar; die knul is gek als hij je laat lopen. En jou huisje boompje beestje komt nog wel.” En ze liep naar Emma toe en gaf haar een knuffel. Haar telefoon lichtte op en ze keek naar het appje. Bijna liet ze haar telefoon vallen. “Shit. Joey en Evie hadden een botsing bij het stoplicht. Ze zijn oke alleen Evie heeft haar hoofd gestoten.” Vatte ze het appje samen. Ze beet op haar lip. Uhm als je mij je adres geeft dan kom ik er heen met de bakfiets. Ik heb kinderparacetamol in mijn tasje zitten dus die neem ik mee. Verder alles okee? Ze wiebelde even op haar voeten heen en weer. “Ik ga zo naar Joey en Emma ik wil niet dat jij je date nu afzegt. Het is gelukkig niet ernstig. Maar welke gek knalt dan ook tegen hun op?”

Stefan
Stefan had de auto van Joey een tijdje gevolgd. Hij had van een van zijn maten begrepen die moest posten voor het appartementencomplex van Gwen dat Joey langs was gekomen. Hij wist waar Gwen woonde dus was hij er vanochtend heen gereden. Stefan had zijn kans gepakt toen de auto stil moest staan voor een stoplicht. Hij moest alleen proberen om zijn grijns te verbergen dus hij probeerde zo serieus mogelijk te kijken en stapte toen uit de auto. “Zeg maat kijk eens uit je doppen. Je kon toch zien dat het stoplicht op groen was gesprongen?!”

Joey


Joey las het appje en stuurde locatie van zijn woning door aan Gwen. Hij zag de bestuurder van de auto due hun had aangereden uitstappen. "Joey is even met die meneer praten.",zei die tegen Evie en deed de deur dicht. "Pardon? Wie is hier nou kleurenblind, mafkees?!? Als je zo haast hebt dan rij je toch lekker om me heen. Er zit verdorrie een kind achterin. Had die in het ziekenhuis moeten belanden door jou achterlijke gedrag." Joey haalde zijn mobiel uit zijn broekzak en maakte een foto van de auto van Stefan. "Reken maar dat ik aangifte ga doen en een schadeclaim in dien. Daarbij sta je vast en zeker op de boardcom."

Emma

Emma stond op. Ze was geschokt door dat Gwen zei. "Ze hebben wat? Verdomme! Waar zijn ze nu dan gaan we er heen." Emma schudde de hoofd. "Ik laat je er niet alleen heen gaan. Ik rij vanuit daar wel door naar Mike. Hij begrijpt het vaat wel." Al wist ze dat Gwen koppig was en alsnog zou willen dat ze gewoon op date ging. "Een gek die niet uit zij doppen kan kijken. Voor het zelfde geld veroorzaakte die wel een ongeluk." Ze was echt pissig op dit moment. Het liefst had ze die bestuurder een hartig woordje toegesproken.

Stefan
Stefan keek even naar de auto. “Het valt toch wel mee?! Het is maar een deuk. Wat doe je nou moeilijk Joey?!” En hij keek de man recht aan. Hij snapte totaal niet wat Gwen in die gozer zag. Hij liep naar de auto en zag het meisje zitten. Het meisje, zijn dochter, hield haar knuffel stevig vast. “Dit meisje kan er niks aan doen dat jij niet op lette.” Hij zag dat het meisje uit de auto stapte en naar Joey liep. Ze leunde tegen hem aan. Stefan gromde even inwendig. Joey had dit meisje ook al in zijn greep. Hij wist hoe het meisje heette. “Evie toch?” En hij knielde voor haar neer. Evie keek hem verbaasd aan, hoe wist die man haar naam? Stefan glimlachte en haalde een zakje uit zijn broekzak. “Kijk eens. Zou je deze pepermuntjes aan mama kunnen geven?” Evie keek hem aan en verstopte zich achter Joey. “Ik mag geen snoep aannemen van vreemde.” Zei ze met een klein stemmetje. “Ow maar ik ben geen vreemde.” Hij ging toen rechtop staan en keek even triomfantelijk naar hem.

Gwen
Gwen probeerde Emma te kalmeren. “Ems alsjeblieft ik smeek je. Laat je date niet in het water lopen. Evie is veilig bij Joey. Het komt goed.” Ze keek haar vriendin smekend aan. Ondertussen ging ze naar haar slaapkamer en kleedde zich zo snel mogelijk om. Ze poetste haar tanden en besloot om Joey nog te appen. Ik kom er aan. Tot strakjes. Xx en ze liep weer terug naar Emma. “Ik snap dat je mee wil maar ik red mij wel. Ik beloof je dat ik je zou appen als er iets is.”

Emma

Emma zuchtte. Het zat haar totaal niet lekker. Maar Gwen had wegens wel gelijk. Ze moest gewoon op date gaan. Het viel allemaal mee en Joey zou heus wel op Evie letten tot dat Gwen er was. Ze bleef zitten en wachtte tot Gwen zich haf omgekleed.
"Reken maar dat je me appt als er wat is. Ik wil liet achteraf horen dat je wat verzwegen hebt. Dan kan ik echt schijt aan die hele date hoor. Evie is wat dat betreft gewoon familie en voor mijn familie ga ik door het vuur. Die laat ik niks overkomen."
Emma keek op de horloge en gaf Gwen een snelle knuffel. "|Rustig aan. Bel me als er iets is. Dan ga ik zo maar mijn feest pakken en op weg naar mijn prins."


Joey

"Rot toch een end op. Je gaat dit dokken als je dat maar weet." Maar hoe wist die gast zijn naam? "Dat meisje is volkomen onschuldig aan dit alles.", siste hij.  Joey ging beschermend voor Evie staan. Joey trok een wenkbrauw op. Hoe?... Tot ging er een belletje bij hem rinkelen. Die gast moest wel iemand zijn wie Gwen kende en er was er volgens hem maar 1 zo gestoord om zoiets te flikken. Stefan! De ex van Gwen, de vader van Evie. Wie hij nu met elke vezel in zijn lijf moest beschermen. "Ze zei dat ze niks aannemt van vreemde.",herhaalde die bot. "Prinses, wil je werr in de auto gaan zitten. Joey komt eraan." Hij zou de deur meteen op slot drukken wanneer ze weer veilig in de auto zat. Als ze naar hem luisterde tenminste. "Ik geef je 3 tellen om op te hoepelen voor dat ik de politie bel. Aan jou de keus." Of ik sla je op je op je gezicht, dacht die er achteraan.

Gwen
“Je bent een schat. Ik laat wel even weten of Evie nog weg wilt. Ik denk het wel maar toch even kijken hoe het allemaal gaat. En jij gaat die date rocken.” Ze knuffelde elkaar nog even en Gwen deed haar jas aan en pakte haar sleutels. Ze controleerde of ze de kinderparacetamols nog had en liep toen haar appartement uit. Ze hoopte maar dat alles goed was. Ze deed haar deur op slot en liep naar beneden richting de fietsenstalling.

Stefan
Stefan keek toe hoe Evie weer naar binnen ging. Ze keek hem nog even bang aan. Stefan richtte zich toen op Joey. “Ik geloof dat Evie van mij is. Net als Gwen. En geloof mij ik krijg altijd alles wat van mij is.” Stefan speelde met het zakje met de ‘pepermuntjes’. “Zie dit als een waarschuwing Joey. Ik kan nog veel verder gaan als ik wil en geloof mij ik krijg terug wat van mij is.” Hij liep naar zijn auto en gooide het zakje voor Joey zijn voeten. “Doe Gwen de groetjes van me.” En hij ging in zijn auto zitten en reed weg.

Joey

Joey stapte op Stefan af. Hij klapte in zijn handen. "Wauw! Stoer hoor een beetje lopen dreigen. Oeh, ik ben zo bang ik doe het bijna in mijn broek." Hij keek Stefan recht in zijn ogen aan met een dodende blik. "Luister vriend, het enige wat jij krijgt is levenslang een plek in de gevangenis. Je mag van geluk spreken dat ik je niet met de grond gelijk heb gemaakt. Als ik je nog een keer in de buurt zie van Gwen of Evie, ben je er geweest. Waag het om ooit nog op welke manier dan ook contact te zoeken.
Je hebt de verkeerde voor je." Joey sloeg een diepe zucht toen Stefan eindelijk verdween. Hij appte Gwen: Ik moet je zo spreken onder vier ogen. Ik weet wie Evie en mij heeft aangereden. voor dat hij achterin bij Evie ging zitten. Hij nam haar in zijn armen. "Het spijt me. Ik weet niet wat die man wilde. Ik beloof dat hij weg is en nooit meer in de buurt komt. Gaat die? Kan Joey naar zijn huis rijden? Mama komt daar naar toe."
Hij voelde zijn lichaam nog trillen van de adrenaline.

Emma

"Iedereen met een beetje fatsoen zou dat doen, Gwen." Emma knikte. "Ik hoor het wel. Ik snap het al ze niet meer wilt. Maar 1 ding... Jij gaat net zo goed nog wat leuks doen vanmiddag met Joey als dat ik op date ga. Dan pas ik thuis wel op Evie."
Emma en gwen namen afscheid met een knuffel. Emma ging gelijk met Gwen weg. Emma wijzende wat ze moest gaan doen. Het was nog te vroeg voor de date maar ze had ook niet het geduld om gewoon thuis te gaan zitten wacht tot het tijd was om te vertrekken. Ze besloot gewoon alvast naar de stad te gaan fietsen en daar maar een beetje rond te lopen. Met een beetje geluk was de platenzaak al open en kon ze daar rondstruinen. Het zou haar in elk geval goed doen om haar gedachten even te kunnen verzetten.

Evie
Evie keek uit het raam en zag dat Joey boos keek en de man weg reed. Ze schrok toen Joey naast haar ging zitten maar uiteindelijk verstopte ze zich in zijn armen. Na een tijdje liet ze los en keek hem aan. “Hoe kende die man mijn naam?” Ze hield Olaf stevig vast en knipperde even met haar ogen. “Ja we kunnen verder maar…Je voetbalwedstrijd dan? Je moet die wel winnen.” Ze had geen idee wat die man tegen Joey had gezegd. “Het waren wel rare pepermuntjes.” En ze wees naar het zakje dat nog buiten op de weg lag.

Gwen
Gwen pakte de bakfiets en typte in Googlemaps het adres in. Ze zag dat het best wel een stukje fietsen was. Het was gelukkig goed weer dus dat maakte dat eindje fietsen niet heel erg. Ze deed haar zonnebril op en stapte op de fiets. Na een stukje fietsen kwam ze dan eindelijk bij het adres dat Joey had gestuurd. Ze zette haar fiets op slot en haalde haar telefoon uit haar zak. Ze las bedenkelijk het appje. Bedoelde Joey nou wie ze dacht dat hij bedoelde?

Mike
Mike was ook met de fiets gegaan. Hij had Lola in het mandje gedaan aangezien er niemand thuis zou zijn zou hij haar meenemen. Het was ook zijn hond. In de stad aangekomen liep hij met Lola aan de riem richting Bertie’s. Hij zag dat Emma er nog niet was dus zocht hij een tafeltje buiten. Het was immers goed weer dus hij wilde daar nu ook optimaal van genieten. Hij zette Lola op schoot en aaide haar over haar kop. Mike hoopte dat Emma ook daadwerkelijk kwam, hij vond het echt mega spannend en hoopte dat alles goed ging.