You are perfect to me

Joey

Jody stond op en ging op de stoep zitten waar zo even Evie nog had gezeten. "Sorry. Zoals ik al zei ik wil niet ongeïnteresseerd overkomen of niet deelnemen aan jou herstel. Mijn moeder heeft me ooit een keer naar zo vent gesleept en dat was geen fijne ervaring, daarom sta ik er zelf gewoon niet zo voor open. Soms moet je offers voor de ander maken dus ik offer mijzelf bij deze op." Hij pakte haar hand weer vast en tekende figuurtjes in haar handpalm met zijn duim. "Ik geef mezelf normaal gekropen niet zo makkelijk bloot. Mijn vader is echt nog zo man van: een vent mag niet huilen. Je moet de kosten verdienen voor je vrouw blablabla dus dan leer je je zelf ook niet echt blote te geven. Laatst staan dat ik dat bij iemand ga doen die ik niet ken en meteen een oordeel zal scheppen. Snap je? Het heeft niks met jou te maken." Joey legde zijn hand gebaald tot vuist op tafel. "Kak! Sorry. Nu kom ik helemaal over als een egoïstische klootzak terwijl ik het probeer uit te leggen om het weer goed te maken."

Emma

Emma schudde de hoofd. "Nee, weet niet. Misschien is er ook wel iets wat die je niet verteld om de harde waarheid over wat er met je broer echt is gebeurd te verbloemen. Het lijkt me sowieso zwaar om een kindje te verliezen, laatst staan als er een ander op dat moment op komst is." Emma schrok op uit gedachten. "Nou over gek gesproken. Gezien ik Joey zijn band al vanaf het begin volg en ze een keer babyfoto's deelde... Laat ik net anders zeggen... Die tekening lijkt op de foto die ik van Joey heb gezien. Maar verklaar me maar voor gek. Dat is onmogelijk." Ze hoorde Roy roepen dat ze koffie en thee buiten stond. Ze liep voor Miek uit naar buiten. "U heeft een mooi huis, meneer de Wit."

Gwen
Ze luisterde naar Joey. Ze nam even een slok van haar drinken en zag dat Evie met andere kinderen aan het spelen was. Ze richtte zich toen op Joey. “Lieverd een slechte ervaring betekent niet dat dat ook geldt voor de volgende. Ik heb ook een toxic relationship achter de rug maar de relatie die ik met jou nu heb is zoveel fijner. Ik heb ook nooit gezegd dat jij in therapie moet. Het enige wat ik van je vraag is dat je eventjes mee gaat om mijn proces te evolueren. Meer vraag ik niet van je.” Ze keek op toen hun eten werd gebracht. “Eef kom je eten?” Riep ze. Evie rende naar ze toe en ging zitten. Ze nam een slok van haar Fristi en begon aan haar roze pannenkoek. Gwen voelde zich een beetje ongemakkelijk na dit gesprek en het liefst was ze naar buiten gelopen om een luchtje te scheppen. Ze begon aan haar chocolate marshmallow american pancake maar hield de omgeving wel in de gaten.

Mike
Mike schudde even verward zijn hoofd. Had hij Emma nou goed verstaan? Noemde ze Nick nou Joey? “Ik weet zeker dat dat Joey niet is maar je mag er wel een foto van maken en appen naar Joey.” Dat laatste bedoelde hij eigenlijk als een grapje. Hij liep naar buiten en ging naast Emma zitten. Laika kwam snuffelen bij Emma en ze likte haar hand. Mike aaide Laika rustig op haar hoofd. Roy kwam terug met stukjes taart. “Mike zei dat je de vegan chocoladeframbozentaart van Bertie’s zo lekker vond dus ik heb vanochtend vroeg die taart even opgehaald.” Mike glimlachte. “Jenny kom je? Je thee wordt koud en je diamondpainting kan wel even wachten!” Riep Roy. Jenny zuchtte diep en kwam toen ook in de tuin zitten. “Ow dankjewel Emma, mede dankzij Mirjam, Mike zijn moeder, is het zo geworden. Het huis was niet in mega goede staat toen we het kochten maar Mirjam heeft er met haar magische handen toch wat van weten te maken. Ondanks dat ze hoogzwanger was van Mike. Maar zij zag in alles dat oud en vervallen was wel iets van schoonheid en we zijn nu ruim 26 jaar verder en het is nu ons paleisje.”

Emma

Emma schudde haat hoofd. "Nee dat zou raar zijn. Ik heb het ne vast ook verbeeld. Laten we het er niet meer over hebben." Het voelde nat alsof ze spoken zag. Emma aaide de hond. "Hey. Hallo. Ik heb niks lekkers voor je, maar ik vind jou wel lief hoor. Je ruikt denk ik Lola." Gesien zs nog even met Lola had geknuffeld voor ze weggingen. Emma zag dat Roy kwam aan lopen met taart. "Dat is super lief van u, dat had echt niet gehoeven." Emma Svie keek naar hem naar luisterde naar het verhaal achter de inrichting van het huis. "Ik hoop echter voor u dat uw vrouw u niet oud en vervallen vond toen ze een relatie met u aanging.",zei ze als grapje. Ze hoopte alleen dat het gesprek goed zou vallen.

Joey

Joey zuchtte. Gwen had gelijk. "Ik weet het. Het is al oké. Sorry ik had verder mijn mond moeten houden." Evie keek van hem naar Gwen. "Wat is er? Jullie kijken boos." Joey legde zijn bestel neer. "Joey is een beetje chagrijnig en toen heeft hij iets gezegd wat niet zo slim was. Joey heeft al sorry regen mama gezegd gezegd mama en hij heeft oprecht spijt dat die zijn mond niet wijselijk heeft gehouden maar wat Joey zei was oprecht niet zo aardig dus mama is oprecht een beetje boos op mij." Evie:"Maar ik wil niet dat jullie boos zijn op elkaar. We zouden vieren dat jij mijn papa wordt." Joey haalde haalde diep adem. "Daar heb je gelijk in. Sorry Eef. Joey maakt het goed. Als we naar de verjaardag van mijn pa zijn geweest gaan we op de terugweg een ijsje halen."

Mike
Mike keek even naar binnen naar de tekening. Het voelde toch een beetje gek. Hij zou er ook maar niet naar vragen aan zijn vader. Het was al een beetje een gevoelig onderwerp. Zijn moeder had er ook niet vaak over gesproken. Als hij vragen stelde dan praatte zij altijd over iets anders. Alsof Nick nooit bestaan had. Hij nam even vlug een hapje van zijn taart om zijn gedachten te verzetten. Roy begon te lachen. “Gelukkig was ik 29 toen we Mike kregen. Ik ben bijna 56. Ik vraag mij soms ook af wat Mirjam nou in mij zag maar ze zei altijd dat ze op mijn pretogen was gevallen.”

Gwen
Gwen haalde diep adem. Evie keek haar aan. “Mama als je boos bent dan moet je tot tien tellen weet je nog? Dat zeg je ook altijd tegen mij.” Gwen begon te lachen. Evie had ook wel gelijk. Ze wilde ook geen ruzie met Joey. Ze baalde gewoon dat de sfeer nu zo anders was nu ze naar zijn ouders gingen. Ze pakte de hand van Joey en kneep erin. Evie keek even naar Joey. “Ik weet wel een manier hoe je het goed kan maken met mama. Mama is dol op bloemen en vooral die uhm opa noemt het begrafenisbloemen.” Gwen proestte het uit. “Je bedoelt orchideeën?” Evie knikte. “Ja die! Mama is daar dol op. Het is een tip.” Ondertussen at Evie haar pannenkoeken op. “Mag ik nog even spelen?” Gwen keek op haar horloge. “Okee maar niet heel lang meer. Gelijk komen als we je roepen.” Evie knikte en rende weer terug. Soms vroeg ze zich af waar zij die energie vandaan haalde. Ze keek naar Joey. “Sorry Joey ik had niet zo tegen je moeten doen. Ik snap je heel goed. Het geeft mij gewoon zoveel spanning. Ik vind het nog steeds lastig om naar Emma te gaan.” Ze beet op haar lip en probeerde haar tranen in bedwang te houden.

Joey

Joey kon net nog zijn hap door slikken voor hij in ern lachbui uitbarsten. "Begrafenisbloemen. Hoe verzint die het?" Joet veegde de tranen uit zijn ogen van het lachen. "Dan moeten wij samen maar vanmiddag op zoek bij de bloemist naar een mooi boeket begrafenisbloemen." Als hij het zo enigszins kon goed maken. Joey trok Gwen tegen zich aan. "Lieverd, jij hoort geen sorry te zeggen. Ik reageer mij op jou af en dat moet ik niet doen. Hij kan er ook niks aan doen dat dat we ons op die verjaardag moeten laten zien en ik een pesthumeur krijg als ik bij mijn ouders ben." Hij gaf er een kus op de voorhoofd. "Bel Emma gewoon op en bespreek het. Desnoods komen ze bij ons en ik ga sowieso met je mee als je op visite gaat. Ik heb Mike en Emma ook al even niet gezien. Het zou fijn zijn om met hun bij te kletsen." Joey at zijn bord leeg. "Zullen we maar gaan? Des der eerder we bij mijn ouders zijn, des ter eerder we weer weg kunnen."

Emma

Emma keek naar Mike. "Ahh, dus van je vader heb je die pretogen. Hij kan ook soms zo serieus aan het werk zijn. Heel geconcentreerd ben je dan aan het tekenen. Grappig om de gelijkenissen te zien.." Emma nam een hapje van de taart.
"Mike, vertelde dat u manager bent. Als ik dat goed onthouden hebt? Lijkt mij tof werk om met musicals mensen te mogen werken en hun te begeleiden. Optredens voor hun te regelen en alles."

Gwen
Gwen veegde haar tranen weg met haar servet. “Ik wil ook heel graag weer bij haar langs maar elke keer als ik het appartementengebouw zie hoe banger ik word. Het lukt mij gewoon niet.” Ze zuchtte diep en keek even naar Evie die weer aan kwam rennen. “Het zou fijn zijn als je dan mee zou gaan. Dat zou de drempel voor mij wat minder hoog maken.” Ze knikte en stond op. “Eefje ben je er klaar voor om naar opa en oma te gaan?” Evie knikte. Na een stukje fietsen kwamen ze voor het huis van Joey zijn ouders aan. Ze tilde Evie op en keek haar even aan. “Eefje ik weet dat je alles zegt wat je denkt maar bij deze opa en oma moet je je een beetje inhouden. Belooft?” Evie knikte braaf. Gwen keek toen naar Joey. “Goed aanbellen dan maar?”

Mike
Roy glimlachte. “Ja als Mike lacht dan komen er allerlei pretlijntjes langs zijn ogen. En de concentratie voor dingen hebben ze zowel van mij als van Mirjam. Mirjam kon uren diamondpainten. Als ze daar mee bezig was dan bestonden we gewoon niet meer.” Mike nam een slok van zijn koffie en luisterde naar zijn vader. Zijn ouders konden altijd zo lief over elkaar spreken. Zolang hij zich herinnerde hadden ze ook nooit ruzie. Zijn vader knikte. “Ik ben manager van de band LoveLetters. Ik begreep van Mike dat de vriend van je beste vriendin de leadzanger van is Joey. Joey is als een zoon voor mij.” En Roy nam snel een slok van zijn drinken. Mike bestudeerde zijn vader goed, zijn vader nam alleen snel een slok als hij iets verborgen wilde houden. “Alles goed pa?” Vroeg hij dan ook. Roy knikte. “Ja hoor alleen druk met de tourdata plannen van de band.” Mike geloofde er geen reet van, zijn vader verborg iets en hij wilde weten wat.

Emma

Emma schoot in de lach. "Daar zou ik het geduld echt niet voor hebben. Ik ben bang dat ik uit frustratie van de tafel af zou gooien." Emma nam de thee van tafel en al luisterend dronk ze ervan. Ze keek echter Roy vervolgens stom verbaasd aan. "Wat?!? Hij zegt ook gewoon niks,hè. Oh dit laat ik Joey weten dat die gewoon niet heeft verteld dat jou vader zijn manager is. Maar het klopt inderdaad. Joey gaat met mijn beste vriendin Gwen." Ze was nog steeds stomverbaasd. "Joey zei laatst iets ja over een tour die hij ging doen met de band. Super tof voor ze." Emma haalde de telefoon uit de broekzak. "Ik moet dit gewoon aan Gwen appen. Die gaat stuk. Of heeft u Joey niet verteld dat u een zoon genaamd Mike heeft. Dat maakt de link dan lastiger."


Joey

Joey gaf Gwen een kusje op haar lippen. "Je hoeft niet daar naar toe, hè. Dwing jezelf niet ergens toe waar je nog niet klaar voor bent." Hij greep zelf al de kriebels als hij dacht aan wat er gebeurd was in dat gebouw. "Tuurlijk ga ik mee. Liever dan naar je therapeute. En nou niet meteen gaan slaan. Ik maakte een grapje." Toch dook Joey weg voor Gwen wel hem een klap zou geven. Met tegenzin ging Joey afrekenen en stapte weer op zijn fiets. "Je hebt kans dat ze hiernaast in de club nog bezig zijn met de voorbereidingen voor vanavond." Gezien het werk gewoon doorging. Hij liep achterom zodat ze in de club terecht kwamen. Hij werd begroet door een aantal personeelsleden. "Hangen mijn ouders hier uit?" Toen hij net zijn moeder met een krat voor frisdrank zag aankomen lopen. "Dag mam." "Ah, dus je hebt de rest van het gezelschap ook maar meegenomen." Joey keek zijn moeder met een blik die doden kon aan. "Joey wordt mijn papa.",hoorde hij Evie eruit flappen. Joey kon Evie wel wurgen. Dit had die nu niet met zijn moeder willen bespreken. Al snapte die dat Evie enthousiast was en het graag wilde vertellen. "Loop je niet een beetje te hard van stapel, Joey? Eerst samenwonen. Nu dit! Hoelang zijn jullie nou samen?" 'Dit is geen ondoordachte actie. Ik heb hier weken ovetnagedacht." "Je weet hoe ik er over denk." "Kun je überhaupt doen alsof je blij voor me bent? Je hoeft het niet eens te zijn met mijn keuzes. Ik kan prima bepalen wat goed voor mij en mijn relatie is. Ik ben immers volwassenen maar het zou fijn zijn als je Gwen en Evie minstens de kans geeft on ze te leren kennen." "Wat vind haar vader er eigenlijk van dat je zijn dochter wilt adopteren?" Joey zijn ogen schoten vuur. "Zullen we het anders over jou relatie met pa hebben? Oh nee wacht dat is verboden terrein, ieder moet immers denken dat jullie relatie perfect is. Volgens mij heb ik pa zelf betrapt op vreemdgaan!" Net op dat moment kwam zijn vader binnen. "Kappen nu,Joey. Je gaat te ver." Joey liep bij zijn ouders vandaan. "Nog een fijne verjaardag." Hij keek Gwen aan. "Zullen we gaan?"

Mike
Hij luisterde maar half naar het gesprek tussen zijn vader en Emma. Door zijn hoofd spookte allerlei herinneringen. Als kind had hij wel eens aan zijn moeder gevraagd of zij altijd de grote liefde van zijn vader was geweest. Ze had toen met een vreemde blik naar de foto van Nick gekeken en haar hoofd geschud. Ze antwoordde dat zij niet de enige vrouw in zijn leven was geweest maar dat dat nu wel zo was. In haar ogen was pijn te lezen. Een andere herinnering spookte door zijn hoofd. Hij wilde graag mee naar het graf van Nick, hij was tien jaar oud en het was Nick zijn sterfdag geweest. Zijn vader ging dan altijd naar zijn graf toe. Maar zijn vader had hem raar aangekeken en gezegd dat hij vandaag niet zou gaan. Mike vond dat heel raar en ook zijn moeder keek zijn vader een beetje vaag aan. Ze was zwanger van Jenny geweest en dus waren haar emoties sowieso wat groter dan anders. Mike was naar boven gegaan maar toen hij zijn ouders hoorde discussiëren en dus bleef hij aan de trap zitten om te luisteren. Zijn moeder had gezegd dat zijn vader de waarheid aan hem moest vertellen over Nick, dat ze niet wilde dat er geheimen waren in dit gezin. Zijn vader had gezegd dat het beter was zo. Mike bleef even in gedachten hangen tot hij vaag de stem van zijn vader hoorde vragen of hij nog een bak koffie wilde. Mike schudde zijn hoofd en keek zijn vader recht aan. “Pap is Joey onze broer? Is hij Nick?” Jenny legde haar gebaksvorkje bedenkelijk neer. “Mike waar heb je het over?” Mike bleef zijn vader aankijken. “Nou? Je weet hoe mam over geheimen binnen de familie dacht. Dus wees eerlijk.” Zijn vader kreeg tranen in zijn ogen maar knikte toen. “Joey is jullie broer, jullie halfbroer om precies te zijn.”

Gwen
Gwen keek naar Joey en toen naar zijn ouders. Hoe konden dit de ouders van zo’n lieve jongeman zijn? Ze snapte het niet dus schudde ze haar hoofd toen Joey vroeg of ze konden gaan. “Ik wil eerst even wat kwijt. De vader van Evie is nooit in beeld geweest. Hij keek niet naar mij om toen ik zwanger was en liet mij in de steek. Joey is in de afgelopen weken meer een vader voor Evie geweest dan Stefan. Joey strikt haar veters als niet lukt, Joey leest haar voor, Joey heeft haar kamer geschilderd en behangen en Joey troost haar als ze verdrietig is. Jullie zouden juist trots op hem moeten zijn als ouders zijnde.” Zijn moeder keek haar. “Ik vind het allemaal nogal snel gaan. Meer zeg ik niet.” Gwen zuchtte diep en keek even naar Joey. “Joey is een goeie vader. Een vader die tenminste achter de keuzes van zijn kind gaat staan als ze ouder is.” En ze keek even veelbetekenend naar de vader van Joey die er maar een beetje bij stond. “Goed dit is wat ik wilde zeggen. Joey heb jij nog iets toe te voegen?”

Emma

Emma at rustig van de gebakje. Ze merkte dat Mike in gedachten was verzonken. "Alles oké?" Emma schrok. "Mike, dat was min of meer een grapje toen ik zei dat die rekening op Joey keek. Dat kan niet..." Ze keek even naar Roy. Emma sloeg geschrokken de hand voor de mond en stond op. "Ik laat jullie wel even alleen. Ik snap dat jullie dit liever privé bespreken." En zette de bordje op tafel..Ze keek Mike aan. "Voel je niet verplicht om vanavond te komen helpen met oppassen. Ik bel je later nog wel." Ze voelde zich haast schuldig dat ze over die foto was begonnen. Zij had hierdoor immers het onderwerp Nick aangeknoopt.

Joey

Joey draaide zich om. Hij keek Gwen liefdevol aan. Haar woorden deden hem goed. "Nee ik ben klaar hier." "Joseph, want nou even.", hoorde die zijn moeder zegen en bij hoorde dat ze zijn richting inliep. "Je noemt me alleen Joseph als je kwaad bent." Hij zag Evie echt met een blik kijken van heet jij eigenlijk Joseph? Hij liep terug naar binnen en tilde Evie op die hem naar hen toe was gelopen. "Ik blijf alleen als je je excuses aanbied." "Oké sorry." "Sorey voor wat?" "Sorry, dat ik jullie geen eerlijke kans gaf." Joey knikte alleen. "Nu je een gezin hebt om te onderhouden moeten we het er maar weer eens over hebben dat je de zaak overneemt.",hoorde hij zijn vader meteen. Joey rolde met zijn ogen. "Dat gesprek hebben we al gevoerd. Ik doe het niet! Ik wil het niet. Ik heb een goed betaalde baan waar ik bij mer plezier werk. Daarnaast wil ik mij richten op de band. Verder wil ik het er niet meer over hebben." Evie trok aan zijn mouw. "Wat is er lieverd?" Evie:"Mag ik op het podium klimmen?" Joey zette haar neer. "Wacht, Joey zal eens kijken of het geluid aan staat. Spelen we samen." Hij liep met Evie naar het podium. Hij rommelde wat met het geluid en zette een gitaar met microfoon klaar. "Weet je nog wat we laatst hebben geoefend? Kom, doen we het samen." Hij ging op de rand van het podium zitten met Evie en de gitaar op schoot. Samen begonnen ze te spelen terwijl Joey: " You are my sunshhine begon te spelen."

Mike
Hij keek naar Emma. Hij stond op en liep naar haar toe. “Zodra ik hier klaar ben kom ik naar je toe beloofd. Ik app je als ik onderweg ben en wil nog met alle liefde op je neefje passen.” Hij gaf haar bij de kus. “Zodra ik meer weet hierover vertel ik het je.” Mike keek haar na en liep toen weer terug. Hij ging weer zitten en zag dat Jenny tranen in haar ogen had. “Pap waarom heb je ons dit niet verteld?” Zijn vader keek hem aan. “Omdat ik er niet over mocht praten van Joey zijn moeder. Ze ging vreemd met mij. Destijds wist ik dat nog niet, dat ze al een partner had. Totdat bleek dat ze zwanger was. We noemde hem Nick maar ze besefte dat ze niet bij mij kon blijven samen met de baby en besloot om bij mij weg te gaan. Ze wilde geen twee levens leiden. Vlak daarna leerde ik je moeder kennen. Ik heb ook nooit meer wat gehoord van Joey of zijn moeder. Ik dacht oprecht dat ze er niet meer waren. Totdat ik in het cafe van zijn ouders een keer zat. Ik zag hem spelen op het podium, ik denk dat hij een jaar of elf was. Een kleine gitaar. Die ogen, die ogen van hem straalde maar ook de contouren van zijn gezicht herkende ik gewoon. Sindsdien ben ik hem gaan volgen, stiekem keek ik soms mee als hij een uitvoering had op school. Ik zat dan achterin. En elke keer op zijn verjaardag ging ik wat drinken in het cafe en dan keek ik toe hoe hij zijn ouders hielp. Ik heb nooit wat tegen jullie gezegd omdat ik het niet mocht. Toen ik zag dat hij en zijn band een manager zocht ben ik er mee aan de slag gegaan. Zo kon ik toch nog een band met hem opbouwen. Hij ziet mij meer als een vaderfiguur dan de man waarvan hij denkt dat het zijn vader is. Het spijt mij jongens maar als ik iets zou zeggen en Joey kwam het te weten dan wist zijn stiefvader ook van zijn vrouw haar ontrouw naar hem.” Mike keek even naar Jenny die was opgestaan en naar de konijnen was gegaan. Hij snapte dat het voor haar allemaal teveel was. “Dus Joey weet van niks?” Zijn vader schudde zijn hoofd. “En ik wil ook dat je niks tegen hem zegt.” Mike knipperde met zijn ogen. “Pap hij heeft het recht om te weten wie zijn echte vader is. Zijn moeder heeft daar nu helemaal niks over te zeggen. Het is nu aan Joey wat hij hiermee doet.” Mike stond op. “Pap ik moet dit verwerken. Ik bel hier nog over maar denk na over wat je hiermee doet. Als jij niks tegen Joey of zijn moeder zegt dan hoort ie het van mij.” Hij knikte even naar zijn vader, gaf Jenny een knuffel en liep de deur uit. Hij haalde diep adem. Het liefst zou hij het nu uitschreeuwen. Al die tijd had hij dus gewoon een broer. Hij keek nog even naar binnen en zag dat zijn vader aan de telefoon hing. Mike hoopte dat het met de moeder van Joey zou zijn. Hij liep naar zijn fiets en appte Emma nog even snel voor hij ging fietsen. Okee ik moet dit even verwerken. Ik kom er aan maar ik moet even ergens rustig bijkomen voor ik op de fiets stap. Kunnen we meeten bij Bertie’s dat is bij mijn pa om de hoek? Xx

Gwen
Gwen keek toe hoe Evie en Joey aan het gitaar spelen en zingen waren. Ze vond het zo’n aandoenlijk gezicht. Gwen pakte haar telefoon en begon het te filmen. Plots ging er een telefoon en de moeder van Joey nam op. Echter veranderde haar uitdrukking op haar gezicht. “Nee Roy je komt niet hierheen. Ik wil dat niet hebben. Je weet hoe ik over dit alles denk en je weet wat ik gezegd heb. Dat was niet hoe we het afgesproken hebben. Goed goed ik vertel het hem.” En ze hing op. Gwen keek even twijfelend naar Joey. Wat was hier aan de hand. “Kom Evie dan gaan we kijken of ze hier ook limonade voor je hebben.” Ze hielp Evie van het podium af en liep richting de bar zodat Joey en zijn moeder wat privacy hadden.

Joey

Joey stopte met spelen. Hij zag dat Gwen had staan filmen.
"Je plaatst dat echt niet op instagram of waar een ook." Ja, hij stond tegenwoordig wekelijks op het podium maar hij speelde bu in privé sfeer dat was toch anders. Hij had het immers ook voor Gwen en Evie gespeeld persoonlijk en niet voor zijn horde fans.
Joey probeerde op te vangen wat er aan de hand was. Waarom belde Roy zijn manager met zijn moeder en belde hij hem niet? Hij controleerde meteen of hij een oproep had gemist maar niks. "Als je Mees roept dan helpt die jullie wel even." Hij keek met zijn armen over elkaar geslagen zijn moeder aan. "Wat was dat? Waarom bekt Roy jou en niet mij?" "Joey, kunnen we praten. Laten we even naar buiten lopen." Ze haalde zijn vader er ook bij. Eenmaal buiten begon zijn moeder te vertellen over haar en Roy. "Wat? Je hebt verdomme die tijd tegen me gelogen. Ik heb het recht om te weten dat die eikel die doet alsof hij mijn vader überhaupt mijn vader niet is. Wanneer was je van plan dit te gaan vertellen." Hij zag zijn moeder wegkijken. "Oh, dus dat ook nog eens. Hoe kun je dit verzwijgen? Wat heeft Roy je kwaad gedaan? Alleen maar om te verzwijgen dat je was vreemd gegaan. Verdomme mam!" Hij sloeg tegen de muur aan. Sorry ik ben klaar met dit gesprek. Ik moet dit verwerken." Hij liep weer naar binnen. "Sorry. Ik weet niet hoe ik dit moet gaan uitleggen maar ik moet even een telefoontje plegen om iemand het een en ander te laten uitleggen." Hij liep naar buiten en belde Roy. "Kunnen we afspreken? Ik geloof dat wij over een bepaald onderwerp moeten praten."

Emma

"Is goed, doe rustig aan. Neem jullie tijd om dit uit te praten. Ik snap het ook volkomen als je even de tijd wilt nemen om alles te verwerken en een plekje te geven. Ik hoor het wel." Ze beantwoordde Mike zijn kus. "Het was fijn om kennis te maken. Mijn excuses dat ik over die foto begon. Ik zag opeens een gelijkenis en grapte meer naar Mike dat ik de tekening op een babyfoto's die Joet had geplaatst vond lijken. Ik wilde niet dat u hier door op deze manier het moest vertellen." Ze keek Mike nog even aan met een blik van:"Sterkte." Emma bsoor maar naar huis te fietsen, ze wist anders ook niet goed wat ze moest. Zs stortte zich thuis op wat huishoudelijke klusjes om zichzelf bezig te houden. Na een tijdje kreeg ze een appje van Mike. Rustig aan. Je hebt heel wat te horen gekregen wat je moet verwerken. Ik zou me rot zijn geschrokkenals ik opeens hoor de broer waarvan je altijd hebt gedacht dat die was overleden plots blijkt te leven en ook nog eens een bekende is. We hebben het straks rustig over als je het er over wilt hebben. Ik ruim even de was op en dan kom ik naar Bertie's. Xx Love U

Roy
Roy werd net gebeld door Joey/Nick. Mike was al weg en hij had net met de moeder van zijn zoon gepraat aan de telefoon. Hij keek even naar Jenny die nog steeds bezig was met de konijnen. Hij liep richting de woonkamer om zijn zoon rustig te woord te kunnen staan. “Hoi Joey, je hebt het dus gehoord van je moeder. Ik kom rustig aan jou kant op. Waar wil je afspreken?” Hij keek even naar Jenny die opgestaan was. “Pap ik ga naar de manege ik heb daar met Nina afgesproken. Ik ben niet boos op je maar ik heb even ruimte voor mezelf nodig.” Roy knikte en kuste zijn dochter op haar hoofd. “Is goed lieverd. App je als je weer naar huis komt?” En Jenny knikte en liep de deur uit. Hij hoorde haar Vespa wegrijden.

Gwen
Gwen had aan Mees gevraagd of ze limonade hadden voor Evie. Mees had gevraagd of Dubbelfris ook goed was en dat was prima. Ze keek op toen Joey met zijn ouders naar buiten liep, wat was er toch aan de hand? “Mees zou jij heel even op Evie kunnen letten? Dan ga ik even bij Joey kijken.” Mees knikte en Gwen liep naar buiten. Ze zag dat Joey druk aan de telefoon bezig was. Ze ging op een bankje zitten en wachtte tot hij uitgebeld zou zijn.

Mike
Mike was met zijn fiets aan de hand naar Bertie’s gelopen. Daar zou hij Emma weer treffen. Hij zocht een tafeltje buiten uit en bestelde een vegan latte caramel. Uit zijn tas haalde hij zijn tekenspullen en ging weer verder met zijn boekenleggers. Hij moest zijn hoofd leegmaken. Er duizelde allerlei vragen door hem heen. Zou Joey het al weten? Hoe zou de band tussen hem en Joey nu worden? Hoe zou Jenny er aan toe zijn? De ober kwam en hij bedankte hem vriendelijk. Rustig tekende hij verder. Tekenen maakte hem altijd rustig en gaf hem ook de rust om dingen te verwerken.

Joey

"Ja, ze heeft het me net verteld nadat de blijkbaar met jou heeft gebeld. Ik ben nog post maar ik wil graag jou kant van het verhaal horen." Joey haalde een hand door zijn haar. "Kom maar naar het café. Ik blijf hier wel zitten. We waren hier voor de verjaardag van Koen." Hii nam meteen de moeite niet meer om hem zijn vader te noemen. Hij ging op en toen die omkeek zag die Gwen zitten. "Waar is Eef?" Hij ging naast der zitten. "Ik vat het nog steeds niet. Zs heeft gewoon al die tijd tegen mij gelogen. Het slaat echt nergens op. Ik had het recht om te wegen wie mijn vader was. Ik kon mijn zogenaamde vader niet uit staan en nu blijkt die mijn vader geen eens te zijn maar dat is Roy, de manier van de band.
Hij komt deze kant op zodat ik hem om zijn kant van het verhaal kan vragen." Joey liet zijn hoofd in zijn schoot vallen. "Ik dacht dat we eindelijk van alle shit af waren gebeurt er dit."

Emma

Emma was richting Bertie's gefietst. Toen ze haar fiest wegzetten zag ze Mike al buiten zitten mer zijn tekenspullen en een kop koffie. Ze tikte hem op zijn arm om zijn aandacht te trekken. "Hey, schatje." Ze gaf hem vlug een kus en ging toen zitten. "Gaat die? Wil je het er over hebben?" Ze had zoveel vragen. Ze bestelde bij de ober een chai latte.

Mike
Hij had zijn oortjes maar in gedaan maar toen hij werd aangeraakt van achteren haalde hij ze er uit. Hij beantwoordde de kus en nam een slokje van zijn latte. Mike wist niet goed waar hij moest beginnen. “Ik weet het allemaal ook niet zo goed. Joey is dus mijn oudere halfbroer. Mijn vader had een relatie met zijn moeder maar omdat zij in een andere relatie zat mocht mijn vader geen contact hebben met zijn zoon. Hij heeft jaren gedacht dat ze er niet meer waren totdat hij een keer in het cafe kwam en Joey op zijn elfde gitaar zag spelen op het podium. Mijn vader herkende hem door de contouren van zijn gezicht. Sindsdien is mijn vader hem gaan volgen. Als hij wist dat er op zijn school een uitvoering was ging mijn vader erheen, hij zat welliswaar achterin maar hij was er. Elke verjaardag, waarvan wij altijd gedacht hadden dat het de sterfdatum was, ging hij langs in het cafe gewoon om hem te zien. Toen de band van Joey een manager zocht heeft mijn vader er op gereageerd. Ik snap gewoon niet waarom mijn ouders er nooit over gesproken hebben. Mijn moeder hield niet van geheimen binnen het gezin.”

Gwen
“Evie is bij Mees. Geen zorgen die vermaakt zich wel met de biertap.” En ze grinnikte eventjes. Ze luisterde naar hem en knipperde met haar ogen. “Dus Koen is niet je vader met Roy?” Ze probeerde het te begrijpen maar als Joey er al niks van snapte laat staan zij. Ze haalde een hand door haar haar en drukte Joey tegen zich aan. “Het komt goed schatje. Ook hier komen we weer doorheen. En wie weet ben je niet enigskind meer. Misschien heb je wel een broer of zus van Roy?” Ze probeerde het wat positiever te maken maar ze snapte dat dit een klap was voor Joey. “Je hebt wel altijd gezegd dat je een betere band hebt met Roy dan met Koen. Dit verklaart misschien wel een beetje waarom.” Ze zag in de verte een figuur aan komen lopen. “Ik geloof dat dat hem is, ik zag hem laatst bij je optreden in de coulise. Wil je dat ik er bij blijf?”

Joey

Joey schudde zijn hoofd.."Kijk maar uit dat hij haar niet meteen aanneemt als weekendhulp." Joey knikte. "Precies zoals je het zegt." Joey legde zijn hoofd op haar schouder. "I know, maar gewoon het feit dat.... Ze wad geen eens van plan om het te vertellen. Gwen. Het is dat Roy belde en ze wil moest. Waarschijnlijk omdat zijn kinderen het wel weten. I dont know. Volgens mij heeft Roy ooit gezegd dat hij een zoon en een dochter heeft." Joey knikte. "Roy is als een vader voor me. Ik heb het met Roy nog over gehad of ik er wel goed aan deed om Evie te adopteren" Joey stond op toen hij Roy zag. "Ik ga je geen papa noemen. Is het oké als Gwen er bij blijft?" Roy begon te vertellen. "Hoe heb je mij gevonden?" "Ik zag je een keertje hier optreden toen je een jaar of elf was, denk ik. Ik.. Ook al dacht ik dat je er niet meer was ik heb nooit opgegeven. Ik moest de waarheid weten." "Maar.. hoe opeens dat mama de waarheid op tafel gooide." Roy begon te vertellen hoe het zo kwam dat Mike de link legde door Emma die hem herkende. "Wacht! Mike de vriend van Gwen haar beste vriendin is jou zoon?" Joey schudde zijn hoofd. Tuurlijk wordt het allemaal nog ingewikkelder." Hij haalde een hand door zijn haren. Het voelde haast of er een slechte grap met hem uit werd gehaald.


Emma

Emma probeerde alle informatie in zich op te nemen. "Zoals ik het begrijp mocht die het niet over Joey hebben. Misschien wist je moeder ook wel niet beter dan dan het verhaal wat jij kende in eerste instantie over Nick." Ze haalde een hand door zijn haar. "Weet je of Joey het inmiddels weet?" Het moest voor Joey ook een klap zijn. Ze stond op om Mike te knuffelen."Hrt komt goed. Het is nu allemaal een grote chaos wat jullie een plekje moeten gaan geven. Je hebt nu een broer die je zou willen leren kennen maar jullie komen hier wel uit en ik ben er om je bij te staan en je te steunen."

Gwen
Gwen grinnikte. “Wie weet begint ze daar wel mee als ze oud genoeg is daarvoor.” Ze luisterde naar Joey. “Dus als Roy niet gebeld had dan had je het nooit geweten?” Inmiddels was Roy bij hun komen zitten. Ze hoorde zijn verhaal aan en merkte dat er tranen achter haar ogen begonnen te prikken. Ze had zoveel medelijden met de man die voor haar zat maar ook met Joey. Ze kon zich niet voorstellen hoe hij zich nu zou moeten voelen. Ze keek op toen Roy het over Mike had en knipperde een paar keer met haar ogen. “Wacht even dus Mike is je halfbroer?” Roy knikte. “En Jenny is je halfzusje, jij en zij schelen 11 jaar. Het spijt me Joey, ik wilde je al veel langer de waarheid vertellen maar van je moeder mocht het niet.”

Mike
“Ik weet niet of hij het niet over hem mocht hebben. Jenny en ik wisten dat we een broer hadden alleen wisten we zeker dat hij was overleden aan een darminfectie. Hij mocht niet tegen Joey zeggen dat hij zijn vader was.” Hij nam nog een slok en speelde met zijn vingers. “Ik weet niet of Joey het weet. Ik heb tegen mijn vader gezegd dat hij het moest vertellen anders zou ik het doen. Ik haat geheimen. Ik wil geen geheimen hebben voor jou of voor wie dan ook.” Hij slikte. “Voor mijn idee mocht Joey mij niet zo heel erg. Ik weet gewoon niet eens hoe ik nu met hem om moet gaan. Jenny is ook helemaal in de war. Ze is naar de paarden gegaan om daar rust te zoeken.”

Joey

"Ja,dacht het niet dat ze dronken gasten gaat bedienen. Ze gaat maar vakkenvullen of een krantenwijk nemen." Joey schudde zijn hoofd. "Daar ben ik nog het meest boos om." Het duizelde Joey nog steeds.."Ik neem het je niet kwalijk. Ik weet zelf hoe bitch ma kan zijn. Het besef dringt alleen nog niet helemaal door. We hebben net nog lopen bekvechten omdat ze vind dat Gwen en ik te snel gaan. Helemaal toen Evie eruit flapte dat ik haar vader ga worden. Uiteindelijk bood ze der excuses aan,maar het ging niet van harte. Begint Koen meteen weer over dat we het dan maar weer eens moeten hebben over het overnemen van de zaak. Rot op. Ik heb a 100x gezegd dat ik het niet doe." Joey zuchtte. "Ik weet me echt niet hoe ik me nu moet gaan gedragen tegenover Mike."

Emma

"Nee, dat zei je toe ik naar die foto vroeg. Ik vind het zo rot voor je vader. Ik hoop niet dat dit betekent dat Joey geen contact meer wilt en hem ontslaat. Hij had min of meer zijn zoon terug."
Emma knikte. "Joey heeft recht om te weten wie zijn vader is. Er is geen reden om je vader bij hem weg te houden zoals wel bij Evie het geval is." Emma keek Mike aan. "Dat is niet waar! Joey heeft nooit rot gedaan tegen je." Emma zuchtte. "Moet ik Nina vragen of ze bij Jennt wilt gaan kijken?" Alsof zs het over de duivel had appte Nina haat net.

Nina:OMG! Wat hoor ik nu van Jenny?
Emma: I know. Ik was erbij toen ze het hoorde. Gaat het met er? Nina: Redelijk.
Emma: Wees je een beetje extra lief voor der?
Nina: Doe ik! Heb al gezegd dat ze mocht blijven slapen maar ze wilde wel weer gewoon naar huis. Sleur der straks wel mee naar de Mac om ons vol te proppen
Emma: oké. Als er iets is dan appje hé?

Ze liet het gesprek aan Mike zien. "Mijn zusje ontfermd zich over de jouwe."

Roy
Roy keek Joey rustig aan. “Jongen doe eens rustig.” Zei hij vaderlijk zoals hij altijd klonk naar Joey toe. “Ik snap dat je boos bent op je moeder, dat ben ik ook een tijdje geweest. Maar hoe ouder ik werd hoe meer ik die boosheid kon omzetten naar wat anders. Ik was allang blij dat je nog leefde.” Hij veegde even zijn ogen droog en keek richting Gwen. “Zo te zien heb je een leuke dame ontmoet. En waar is dat kleine monster waar je altijd vol trots over spreekt?” Hij wilde Joey zijn hand pakken maar bedacht zich dat dat misschien een stap te ver was. “Luister als jij de zaak niet wilt overnemen moet je dat ook niet doen en dat zou Koen ook moeten begrijpen. Wat je ook kiest Joey, ik sta achter je.” Hij slikte eventjes. “Mike is een goeie jongen. Ik zou zeggen doe een drankje met hem dan maakt het minder akward. Desnoods doe je dat met de vriendinnen erbij. Ik maak mij eigenlijk meer zorgen om Jenny nu. Vorig jaar haar moeder verloren en nu blijkt haar oudere broer nog in leven te zijn.”

Mike
“Ik denk niet dat Joey hem ontslaat. Die twee hebben een goede band met elkaar en Joey kennende is die band voor hem heilig.” Hij nam een slok van zijn drinken en zuchtte diep. Het was ook een rare situatie. Hij las het app contact tussen Nina en Emma en haalde opgelucht adem. Jenny was gelukkig niet alleen. Hij keek naar Emma. “Ik had laatst tegen hem gezegd toen Gwen in het ziekenhuis lag dat hij haar dan moest voorlezen. Volgens mij wordt ie helemaal gek van mij.” Hij haalde een hand door zijn haar. “Zal ik hem appen?”

Joey

Joey zuchtte diep. "Ja, maar.. . Ik had gewoon willen weten dat jij mij vader was. De reden tot slaat nergens toe. Het is niet zo dat je een gevaar voor mij vormt. Nu moest liegen tegen Mike en Jenny. Ik weet niet of Mirjam het wist. Je weet dat ik jou meer als een vader zie dan Koen." Joey knikte. "Nu weet je eindelijk wie Gwen is." Hij keek opzij naar Gwen. "Roy heeft mij serieus lopen uittorent over jou. Misschien mede omdat ik meer met jou zat te appen dan dat ik serieus bezig was met me klaar maken on te soundchecken." Joey wees naar binnen."Meteen maar aan het werk gezet." Joey sloeg een diepe zucht. "Jij wel ja. Koen die luistert gewoon totaal niet." Joey haalde een hand door zijn haar. "We waren sowieso al van plan om vriendschappelijk weer eens bij Mike en Emma langs te gaan." Joey legde zijn hand op Roy zijn schouder. "Ze loopt vast niet in zeven sloten te gelijk. Geef haar de ruimte om even na te denken en tot rust te komen. Laat ze over ene uur niks van zich horen dan bel of app je er. Hoor je dan nog niks ga je er zoeken."

Emma

Emma haalde haat schouders op "Ja, maar anderzijds is nu plots hun relatie ook veranderd. Wat als Joey niet accepteert dat hij zijn vader is. Ik weet ook niet hoe Joey dit gaat opvangen dus ik denk hardop." Emma schoot in de lach. "Haha. Geweldig! Ik zie het al voor me. Zal ik eens wat verklappen? Hij heeft uiteindelijk wel.naaf je geluisterd. Gwen zei dat hij haar serieus is gaan voorlezen. Maak je om Joey niet te druk. Hij zat op dat moment ook in de stress en volgens Gwen is Joey een kampioen in overdrijven en in eerste instantie moeilijk doen."
Emma haalde haar handen op. "Uhh... ja doe maar. Dan horen we wel of ze willen afspreken. Neem het alleen niet persoonlijk op als die nu niet wilt. Hij is waarschijnlijk net zo geschrokken en moet het ook nog verwerken."

Gwen
Gwen glimlachte eventjes. “Ik ben dus degene waar hij het continue over heeft.” Het voelde wel een beetje gek om kennis te maken met de man waarvan ze had gedacht dat het Joey zijn manager was. “Mama!” Hoorde ze Evie roepen. “Mama is hier.” Evie en Mees kwamen aanlopen met een ijskoffie met slagroom en smarties. “Kijk eens heb ik voor jou gemaakt samen met Mees. Ik noem het Evie’s magische ijskoffie. Er zit ook een beetje chocolademelk in.” Ze gaf de beker aan Gwen en Gwen proefde ervan. “Lekker meisje. Evie zeg eens hallo tegen deze meneer.” Evie keek even angstig naar Roy. Evie klom verlegen op Joey zijn schoot, ze vond het toch wel een beetje spannend. Roy glimlachte naar Evie maar omdat hij merkte dat ze het toch wel eng vond deed hij niks. Hij richtte zich weer op Joey. “Jenny is naar de manege ik denk dat ze het paard van haar moeder aan het verzorgen is. Mirjam wist van jou bestaan af, tegen haar kon ik eerlijk zijn. Tegen de kinderen hebben we altijd gezegd dat je overleden was aan een darminfectie. Ik kon niet anders. We hebben je ook nooit Joey genoemd, dat heeft je moeder uiteindelijk gedaan. We hadden je Nick genoemd en zo spraken we ook over je tegen Mike en Jenny.”

Mike
“Joey zijn band is toch nooit goed geweest met zijn vader? Misschien herkent hij zich wel in Roy. Ze zijn ieder geval beide even koppig.” Hij grinnikte en staarde Emma met open mond aan. “Je meent het?! Ooh heerlijk. Dat is wel lief dat ie dat gedaan heeft. Misschien maken ze er wel een gezamenlijk ritueel van.” Hij dacht na. Mike vond het spannend om Joey te appen maar misschien hielp het om dit alles te verwerken. Hij haalde zijn telefoon uit zijn zak en zocht het nummer op van Joey. Hoi Joey, ik weet niet of mijn vader al bij je is geweest en dus weet ik ook niet of je het al weet. Mocht je het weten heb je dan behoefte om later vandaag samen te meeten? Desnoods met onze meiden erbij. Hij verstuurde het en nu was het afwachten.

Joey

"Ik moet je gelijk geven, het is een leuke meid, Joey, maar ik geef je nog steeds een schop onder je hol als je niet luistert en je werk niet gaat doen." Joey grijnsde. "Ik had ook niet anderd verwacht." Joey keek op naar Evie."En onze biertjes dan?" Evie:Mocht niet van Mees." Joey schudde zijn hoofd. "Ja, geef Mees maar de schuld. Na lekker dan. Ik ga zelf straks maar weer een biertje tappen." Joey streelde Evie door de haren. "Eef, dit is mijn papa Roy. Jou opa dus een beetje." Evie keek hem niet begrijpend aan. Zijn ouders waren toch binnen?!? "Joey legt het nog wel een keer uit." "Het spijt me dat je vanwege het gedoe met mijn moeder rij dood moest verklaren. Ik kan me niet inbeelden hoe pijnlijk dat moet zijn geweest." Joey keek Roy stomverbaasd aan. "Je zei wat? Dus ze heeft gewoon mijn naam veranderd? Naja, het is eigenlijk Joseph hé na die na dat stil geboren broertje van mama en de vader." Joey werd geappt. "Mijn broertje... Of we willen afspraken. Waarschijnlijk om het over dit hele gebeuren te hebben. Nodigen we ze bij ons uit?"

Emma

3mma schudde zijn hoofd. "Jou vader was als manager van Joey meer ene vaderfiguur als dat dat de man waarvan die dacht dat het zijn vader was ooit is geweest." Emma schudde lachend zijn hoofd. "Kijk maar uit dat die dat niet als excuses gaat gebruiken."
Emma haalde de schouders op. "Wie weet maar ik wil niet weten wat die twee in de slaapkamer uitspoken. Losstaande van dat het je broer is." Emma pakte zijn hand vast. "Hij reageert vast wel. Als hij bij Gwen is haalt ze hem wel over."

Gwen
“En anders zorg ik er voor dat hij nummers blijft schrijven. Hij heeft in elk geval nieuwe inspiratie in mij gevonden.” En ze gaf Joey een kus. Ze keek naar Evie die naar Roy keek en toen haar handje uitstak. “Ik ben Evelyn maar iedereen noemt mij Evie. Als u een beetje mijn opa bent dan is het Evelyn voor u, als u helemaal mijn opa bent dan is het Evie.” Gwen verslikte zich in haar ijskoffie en proestte het uit van het lachen. “Maar Eefje mag Roy niet je gewoon Evie noemen?” En Evie deed haar armen over elkaar en schudde haar hoofd. “Hij moet het eerst verdienen.” Gwen keek even schuldbewust naar Roy maar die kon er alleen maar om lachen. “Je bent mij er ook eentje.” Zei hij en hij richtte zich weer op Joey. “Ze wilde geen argwaan wekken bij Koen dat jij niet van hem was dus noemde ze je Joseph.” Gwen keek even naar Joey. “Als jij met hem er over wilt praten kunnen ze vanmiddag wel langs komen. Willen we nog langs opa Boek?” Ze noemde ze haar vader altijd als ze langs gingen want hij was de opa met de boekenwinkel maar eigenlijk heet hij David.

Mike
“Mijn vader kan heel vaderlijk zijn naar de mensen om wie hij geeft. De liefde tussen hem en mijn moeder was onbeschrijfelijk.” Hij streelde de hand van Emma liefdevol. “Uhm ik hoef ook niet te weten wat die twee uitspoken in de slaapkamer. Wat in de slaapkamer gebeurt blijft ook daar. Zeg wil je nog iets eten?” Hij wilde hier nog even blijven zitten. Hij keek even voor zich uit en keek toen weer naar Emma. “Ems ik wil trouwens niet dat je je schuldig voelt over dit alles. Het zou vroeg of laat toch aan het licht gekomen zijn. Ik zag aan mijn vader dat hij met dingen zat en sinds mijn moeder er niet meer was ging hij bepaalde vragen ontwijken. Dus eigenlijk gaf je hem net het juiste zetje om eerlijk te zijn.”

Joey

"Hij zal wel moeten als die ooit dat album wilt gaan opnemen." Joey stak zijn middelvinger op naar Roy. "Zijn we weer leuk. Ga jij je nou maar bezig houden met die tourdata." Joey schudde zijn hoofd. "Evie! Echt zef maar niks. Eigenwijze wijsneus dag het is."
Joey rolde met zijn ogen. "Alsof die dat zelf niet door had. We lijken totaal niet op elkaar en kunnen niet door een deur. Nou, geweldige ouder relatie zeg." Joey twijfelde. "Misschien is dat wel beter. Ik app hem wel hoe en wat." Gwen en ik zouden het fijn vinden om vanmiddag met jullie af te spreken om het mede hier over te hebben maar ook gewoon om bij te kletsen. Jenny is ook welkom als zij mij wilt ontmoeten.

Emma

Emma schoot in de lach. "Fijn dat we daar het zelfde over denken." Emma schudde de hoofd. "Nee, dank je ik heb geen trek ik zit nog vol van het ontbijt en het gebak bij je vader."
Emma sloeg een diepe zucht. "Ik voelde me wel even schuldig ja. Ik begon er als grapje over en toen wad het zo plots van oh kak dus het is echt Joey op die foto. Maar ik zal het loslaten. Hoe raar het ook is gegaan het is inderdaad beter dat nu de waarheid boven tafel is, voor iedereen. Het zal wennen zijn om aan het idee te wennen dat Joey je broer is, maar nu kunnen jullie wel aan de band weken die jullie eigenlijk hadden moeten hebben. Al moet je je natuurlijk ook niet verplicht voelen. Zolang jullie normaal met elkaar om kunnen gaan en respect voor elkaar tonen is dat ook oké."

Gwen
Gwen grinnikte. Het was fijn om te zien dat de band tussen Joey en Roy hierdoor niet verloren ging. Ze dronk haar ijskoffie leeg en liep weer naar binnen om het glas terug te brengen. De ouders van Joey hadden zich wonder boven wonder op de achtergrond gehouden. Ze keek hen even ongemakkelijk aan en toen ze buiten kwam zag ze dat Evie op de schoot van Roy zat. Blijkbaar was hij door haar goedgekeurd. Ze ging weer op het bankje zitten en keek even naar het drietal naast haar. “Evie wat denk je ervan? Zullen we zo richting opa Boek gaan?” Evie dacht na. “Mag ik dan een boek uitzoeken.” Gwen rolde nog net niet met haar ogen. “Je hebt al zoveel boeken.” “Alsjeblieft mama.” Gwen zuchtte diep. “Vooruit dan maar. Joey zullen we gaan en wil je nog wat tegen je moeder en Koen zeggen?”

Mike
Zijn telefoon lichtte op. Een berichtje van Joey. Hij liet het lezen aan Emma. “Ik kan het aan Jenny vragen maar ik weet niet of ze daar al aan toe is. Eerst haar moeder verliezen en nu blijkt Nick of Joey toch nog te leven. Ik bel haar wel eventjes.” Hij stond op en belde Jenny. Aan haar reactie te horen wilde ze er nog even mee wachten. Hij begreep het wel. Voor een zestienjarige was het veel om in een keer te verwerken. Wel zei ze dat als hij zin had Joey wel in de avond naar de paardenstal mocht komen. Dit betekende dus dat ze nog wel even daar bleef. Hij hing op en ging weer zitten. “Jenny wilt nog even ruimte voor zichzelf. Wel zei ze dat Joey vanavond op de paardenstal langs mocht komen.” Hij appte snel terug. Vanmiddag is goed. Ik heb Jenny net gebeld en ze wilde nog even tijd voor zichzelf. Wel nodigt ze je uit om vanavond voor in de avond naar de paardenstal te komen. Misschien voor Evie ook leuk? Hoe laat meeten we bij jullie? hij verstuurde het en dronk zijn latte leeg. “Goed wat gaan we in de tussentijd doen?”

Joey

Joey stond op en schudde zijn hoofd. "Nee. Ik ben uitgepraat. Roy, bedankt dat je de tijd wilde nemen om jou kant van het verhaal te doen. Ik ben blij dat de waarheid nu boven tafel is ook al is het wel wel even schok. Als ik iets voor Mike of Jenny kan betekenen mag je gerust bellen. Ik zie je sowieso morgen." Hij moest morgen weer optreden. Joey bleef even ongemakkelijk staan. Normala gesproken had hij de man een box gegeven. "Tweet tellen, dan kunnen we gaan. Even Mike terug appen."
Prima. Ik snap het. Hoelaat spreken we bij jullie af? Ik zal het met hun bespreken "Ik had aan Mike gevraagd of Jenny ook met ons wilde meeten maar ze wilde nog wat tijd voor zichzelf. Ze blijft voorlopig nog op de manage. ",sprak die zowel tegen Gwen als Roy. "Ze nodigde me wel uit om vanavond naar de paardenstal te komen. Ik wil haar wel de kans geven om te praten. Misschien dat je met Eef mee kan en dat Erf de paarden kan bekijken in de tussentijd."

Emma

"Doe dat. Vraag het op ze minst. Dan kan ze zelf een keuze maken. Als ze late report dat jullie elkaar zonder haar hebben gesproken zal ze misschien boos zijn." Emma knikte. "Je hebt best gedaan. Nu ligt de bal bij haar en Joey. Ze geeft hem in elk geval de kans om te langs te komen." Emma haalde haat schouders op. "Geen idee. Ik had verder niet echt plannen voor vandaag. Ik weet niet wat jij wilt gaan doen. Als je de rest van de tijd tor dat we naar Joey en gwen gaan wilt tekenen is dat ook oké."