You are perfect to me

Gwen
“Evie is dol op school dus dan weet ik dat ik haar makkelijk mee krijg. Weet je nog dat ze die ene keer niet naar school mocht en de wereld te klein was? Dat krijg je alleen te zien als ze niet naar school mag.” Gwen at verder van haar boterham. Toen ze klaar was met eten deed ze haar bord in de vaatwasser. “Ik zoek mijn spullen bij elkaar als jij dan zorgt dat we weg kunnen.” Gwen zuchtte diep. “Ik weet dat ik mij nu moet focussen op het kind dat in mij groeit.” Ze zocht haar spullen bij elkaar en wachtte op Joey.

Mike
“Goed dan bellen we ze vanavond.” Hij knikte braaf. “Ik hou mijn mond. Belooft.” Hij keek even toe hoe ze at. Hij snapte dat het nu helemaal niet smaakte. “Ik snap lieverd dat je nu niet aan het genieten bent van het ontbijt maar het is wel belangrijk dat je goed eet in verband met de baby.” Hij keek haar lief aan. “Dan gaan we zo een klein stukje wandelen. Als het niet meer gaat moet je het aangeven okee lieverd. Dan gaan we terug naar huis en gaan we lekker bankhangen.”

Joey

"Ja, dat scheelt een hoop. Als ze geen plezier aan school zou beleven dan was het helemaal een drama geweest." Joey rolde met zijn ogen. "Als de dag van gisteren. Ik dacht dat ik vermoord zou worden. Ik had het wel geweten vroeger als ik vrijwillig een dagje thuis mocht blijven van mijn ouders." Joey at rustig verder en ruimde ruimde ook alles op. "Ben zo klaar." Hik liep richting de slaapkamer om zich te gaan aankleden. "Doe dat dan ook." Em gaf haar nog snel een kus.

Emma

"Dan wegens een tenminste of het een tweeling is of niet en kunnen we vragen hoe het verder is gegaan. Ik stuur zo wel nog een appje om ze succes te wensen."
Emma at moeizaam maar at. "I know, ik doe mijn best. Ik pak zo nog wel een stukje fruit want dit is echt niet lekker op dit moment." Emma zuchtte.."Komt goed, lieverd. Maak je om mij nou niet re druk. Het gaat wel weer. Alleen heel misselijk maat dat gaat wel weer over. Even uitwaaien zal goed doen."

Gwen
“Ja precies. Ik hoop dat onze toekomstige kleine ook met plezier naar school gaat.” Ze grinnikte. “Dat gevoel heb ik bij haar wel vaker. Maar goed ze is gewoon dol op school en gaat er graag heen.” Ze keek hem even aan en beantwoordde zijn kus. “Je weet dat ik niet rustig aan kan doen en dat ik het vreselijk vind om dingen uit handen te geven.” Ze wist dat het nodig was om rustig aan te doen maar dat zat gewoon niet in haar genen. “Ik ben overigens benieuwd naar hoe Mike en Emma het hebben. Fijn dat ze in het vakantiehuis van je vader terecht konden. Lijkt mij ook wel fijn om daarheen te gaan.”

Mike
Mike keek even naar Emma. “Zal ik anders een fruitsalade maken? Misschien eet dat wat makkelijker dan brood.” Hij nam een slok van zijn koffie. Diep van binnen wist hij dat hij zich geen zorgen hoefde te maken maar dat ging toch automatisch. “Ik ga mij even omkleden. Ik ben zo terug. Roep je als er wat is?” En hij gaf Emma een kus en liep toen naar de slaapkamer om zich om te kleden. Hij trok een korte broek aan met daarboven een blauw overhemd met flamingo’s erop. Hij kwam terug en showde zijn outfit aan Emma. “Dit kan wel toch voor een strandvakantie?”

Joey

"Zullen we het daar over een jaar of vier over hebben. We mogen voorlopig die kleine vollopen om ons heen hebben." Joey schoot in de lach. "Maaf dat heeft ze echt van jou. Jij kan ook zo eng kijken." Joey knikte. Joey kuste Gwen. "Het zal toch moeten, schatje. Anders trapt je lichaam straks op de rem. Ik wil ook niet dat je straks verplicht bedrust moet houden. Laat mij gewoon wat extra dingen in het huishouden doen. Ik kan ook even stofzuigen of de was doen." Joey trok ondertussen zijn shirt over zijn hoofd. "We kunnen vanavond even bellen." Terwijl die een broek aan trok liep die naar Gwen. "Wij gaan ook gauw een keertje."

Emma

Emma dacht nam "Ja, misschien data wel lekker maar dan nemen we het wel mee. Ik heb nu niet echt tek meer." Emma knikte. "Ik ga heel even snel onder de douche." Ze voelde zich vies nadat ze daarstraks had over gegeven. Ze liep met Mike mee naar de slaapkamer maar verdween vervolgens naar de badkamer. In haar ochtendjas kwam ze de badkamer uit. "Haha, liefde voor je blouse." En kuste hem.
Ze haalde een roze jurkje met madeliefjes uit de koffer om vandaag aan te doen.
Vervolgens kleedde ze zich om, deed de haar en make-up en poestte extra goed haar tanden. "Is ons hondenkind al klaar voor een strandwandeling?"

Gwen
“Oke oke we bekijken het per jaar. Ik heb er gewoon oprecht zin in om ons gezinnetje uit te breiden. En we kunnen nog steeds gezellig met elkaar.” En ze keek hem even onschuldig aan. Gwen zuchtte diep. Joey had gelijk maar toch vond ze het moeilijk. Ze was ook nog eens perfectionistisch en had altijd een ritueel voor het schoonmaken van het appartement. “Ik beloof je dat ik het rustiger aan zou doen maar dat gaat niet makkelijk worden.” Ze liep naar de badkamer en deed haar haar. Ze liep terug en knikte. “Dat klinkt als een goed plan en ik weet overigens zeker dat Evie het strand ook echt fantastisch gaat vinden.”

Mike
Toen Emma onder de douche stond was hij begonnen met de fruitsalade. Hij deed het in een bakje en stopte het in zijn tas. Hij keek even op toen Emma binnen kwam in haar jurkje. “Je bent prachtig lieverd. Je ziet er stralend uit ook al voel je je niet lekker.” Hij liep naar haar toe en gaf haar een kus. Hij pakte de hondenriem en klikte die aan Lola vast. Lola wilde al naar de deur rennen maar Mike hield haar tegen. “Lola even wachten mevrouw ongeduld. Uhm waar hadden we dat tennisballetje in zo’n gooi ding nou ook al weer gelaten?”

Joey

"Mag ik eerst nog wennen aan het idee dat er straks twee kindjes in ons leven zijn. Ik vind het nog steeds een beetje een onwerkelijk idee." Joey rolde met zijn ogen. "Ja, zeg! Zulke dingen moet je niet gaan zeggen terwijl je net zegt dat we op moeten schieten." Joey zuchtte. "Ik weet het, maar laat mij gewoon stap voor stap wat meer doen." Joey kuste Gwen. "Misschien kunnen we nog eventjes er tussen uit voordat de baby gaat komen. Nog even tijd met zijn drietjes. Ik zal Roy eens vragen of die het oké vind als wij er tegen die tijd gebruik van maken."

Emma

Emma was sneller gaan douchen en had zich aangekleed. Ze had de haar in een staart gebonden en haar zombielook proberen te camoufleren met make-up. Emma kuste Mike terug. "Dank je." Emma schoot in de lach om Lola. "Lola, mama heeft de schoenen nog geen eens aan. Ze moet haar spullen nog even pakken en zelf naar de wc want ik ga niet bij jou in de bosjes." Emma maakte zich ondetussen gereed. Ze pakte nog een flesje water uit de koelkast. "Oké, we kunnen gaan." En schof ze zonnebril vanuit de haar op de neus.

Gwen
“Aaw is meneer nu zielig. We kunnen straks na de echo het ook heel gezellig met elkaar maken.” En ze liep naar hem toe en gaf hem kusjes in zijn nek. “Het klinkt misschien gek maar ik heb zo het gevoel dat het twee kindjes zijn. Maar goed hopelijk komen we het zo te weten.” Ze pakte Joey zijn hand. “Okee ik laat dingen los maar de boekenkasten laat ik niet aan jou over. Weet je nog dat Evie alles op regenboogvolgorde wilde toen we hier net kwamen wonen.” En ze begon even te lachen toen ze aan dat moment dacht. Het werd nog net geen ruzie tussen Joey en Evie. Gelukkig wist Gwen het wel goed voor elkaar te krijgen. “Dat zou ik echt fantastisch vinden.” Ze pakte haar tasje. “Zo ben je zover?”

Mike
Mike had ondertussen de bal met gooistick gevonden en controleerde of hij ook brokjes had voor Lola. Toen hij alles had liep hij naar de deur. “Kom dan gaan we even een lekkere frisse neus halen en daarna gaan we heerlijk op de bank een filmpje kijken of ik ga je lekker masseren. Dat heb je wel verdiend na al die weken werken.” Hij gaf haar een kus en maakte de deur open. Het was prachtig weer. Hij liep met aan een hand met de riem en met de andere hand hield hij Emma haar hand vast.

Joey

Joey trok een pruillip."Ja! Maar mij niet blij met een dooie mus." Joey keek Gwen met een wenkbrauw wiebel aan. "Mhh, breng me niet op ideeën, schatje. Maar gelukkig hoef ik de komende maanden dus niet droog te staan. Ik was al bang dat het handwerk zou gaan worden." Hij grijnsde even en kuste haar toen innig.
Joey keek Gwen aan. "Hou op hoor! Ik val echt serieus flauw als het er daadwerkelijk twee zijn. Dan hebben we er opeens drie. Het idee wende aan een kindje is al gek genoeg." Joey keek naar de boekenkast. "Ik durf mij geen eens meer in de buurt van de boekenkast te bevinden. Ik heb mijn lesje wel geleerd. Bied die kleine nog eens mijn hulp aan." Joey kuste Gwen opnieuw. "Dan gaan we het binnenkort regelen met Roty. Hij zal het vast niet erg vinden." Joey pakte zijn spullen. "Om te gaan ja, voor de echo een beetje."

Emma

Emma knikte. "Klinkt goed. Maar kijk uit wat je zegt. Ik ben zeker toe aan een massage maar reken maar dat als straks mijn voeten opzwellen jij dagelijks mijn stink voeten mag masseren." Emma gaapte. "Ja, de laatste weken waren druk. Ik was echt aan vakantie toe maar dat was jij ook. Jij kan ook wel even rust gebruiken. Gewoon even tijd voor elkaar." Ze slikte een misselijkheid golf weg.
Emma kuste Mike terug en liep liep hand in hand, Lola bij hun richting het strand. Op net strand aan gekomen deed ze de slippers uit. "Zullen we Lola los laten?"

Gwen
“Geen zorgen, het hoeft geen handwerk te worden.” En ze gaf hem een kus en sloeg haar armen om haar heen. Hij was haar maatje en ze wilde hem nooit meer kwijt. Ze keek naar de boekenkast. “Gelukkig is het toch compleet naar ons zin geworden. We hebben er met zijn drietjes ons paleisje van gemaakt en binnenkort gaan we de babykamer tot een paleisje maken.” Ze pakte zijn hand en liep alvast de deur uit. Op de galerie wachtte ze op Joey. Gwen vond het heel spannend om naar de echo te gaan. Ze wreef over haar buik en keek even naar het uitzicht voor haar.

Mike
Ze liepen over het strand. Hij knikte en maakte Lola haar riem los en gooide het balletje. Hij hield ondertussen met zijn andere hand de hand van Emma vast. “Lieverd ik vind het niet erg om je voeten te masseren als ze opgezwollen zijn. Dat doe ik met alle liefde.” En hij gaf haar een kus. Hij keek even naar de zee en zag dat Lola terugkwam met haar balletje. Hij gooide de bal weer en keek naar Emma. “Je hebt het verdiend om deze week even wat rust te hebben. Ik heb ook expres geen rare dingen gepland op deze vakantie. Gewoon rustig chillen en ik ga de hele week heerlijk voor je koken.”

Joey

Joey zuchtte extreem overdreven. "Ik verwen veel liever jou met mijn handen." ,zei die met een wenkbrauw wiebel en doordringende blik. Ze konden maar beter gaan voor die nog dingen in zijn hoofd ging halen en ze straks daadwerkelijk te laat kwamen bij hun afspraak of beter gezegd nooit. Joey knikte. "Met bloed, zweet en tranen maar we hebben er zeker een thuis van gemaakt. Het is zo fijn om savonds na een lange dag bij jou en Evie thuis te komen." Joey keek Gwen aan. "Ik ben benieuwd wat we er mee gaan doen. In elk geval geen Frozen of Encanto of welke disney film dan ook. En geen cars of paw patrol als het een zoon wordt."
Joey pakte zijn autosleutels van de kast en volgde Gwen. Hij kuste der op de wang. "Klaar om de baby te zien, mama?"

Emma

Emma genoot van hun strandwandeling. Om Lola te zien rennen achter de bal aan.
Emma schoot in de lach. "Slijmbal! Ik zal wel een knijper op je neus zetten met mijn stink voeten." Ze kuste hem terug en liep toen verder. "Jij ook. Jij hebt ook een drukke periode achter de rug. Jij verdient dit net zo goed als ik. We bekijken gewoon per dag wat we gaan doen. Eigenlijk geniet ik hier gewoon altijd het meeste van. Het strand, de zon en jou. Meer heb ik niet nodig. Naja onze kleine dan. Laten we die vooral niet vergeten."

Gwen
Ze voelde zich nog net niet week worden door de opmerkingen van Joey. Als ze niet weg moesten wist ze precies wat ze had willen doen. Ze grinnikte. “Ik zat aan de natuur te denken. Ik had laatst een hele mooie muurschildering gezien op Instagram. Ik kan kijken of die persoon dat voor ons ook kan doen of we vragen Mike.” Ze liepen naar de auto en ze ging zitten. “Naja veel krijgen we niet te zien. Het is nog geen persoon. Al wordt dat het wel langzaam.” Na een stukje rijden kwamen ze aan bij het ziekenhuis. Ze vond het echt spannend en hield tijdens het lopen naar de ingang de hand van Joey vast. Ze meldde zich bij de balie en ze werden naar radiologie gestuurd voor de echo. “Meneer en mevrouw O’Mally?” Ze keek op en liep samen met Joey naar de dokter. Zij ging alvast op het bed voor de echo liggen. “Zo jullie zijn hier voor de eerste echo. Hoever zijn jullie?” Gwen dacht even na. “Vier of vijf weken ongeveer.” De dokter knikte. “En alles gaat goed?” Gwen beet op haar lip. “Ja wel maar ik ben in de avond ook misselijk. Ik heb het gevoel dat het een tweeling is al denkt Joey er anders over.” En ze keek naar Joey. “Misselijkheid en overgeven hoort er helaas bij. De een heeft er meer last van dan de ander. Maar laten we dan eens gaan kijken met een beetje geluk komen we ook te weten of het een tweeling is of niet. Dus als je je shirtje even omhoog wil doen.” Gwen deed haar shirtje omhoog en de dokter deed er wat gel op en ging met een apparaat over haar buik. “Aah kijk eens.” En niet veel later kwam hun kleine garnaaltje in beeld. Ze moest even goed kijken. “Dokter is dat een tweede?” En de dokter ging er beter overheen en knikte. “Ja dat is duidelijk een tweede. Gefeliciteerd jullie zijn in verwachting van een tweeling.” Gwen kneep even in Joey zijn hand. Waren haar gevoelens toch goed geweest.

Mike
Mike grinnikte. “Lieverd ik vind het niet erg. Ik masseerde die ook wel eens van mijn moeder toen ze zieker werd. Al vond ik dat echt heel moeilijk maar ik wist dat zij het fijn vond.” Hij sloeg haar dicht tegen zich aan en gaf haar een kus op haar hoofd. “Het wordt nu nog drukker met comic con dat er aan gaat komen. Ik vind het wel heel tof om daar mijn art te verkopen. Ik doe het elk jaar en toch blijft het spannend. Jenny legt nog de laatste hand aan mijn Jughead kostuum.” Mensen vonden hem altijd meer een figuur om Archie te cosplayen maar hij vond Jughead leuker. “Je hoeft niet mee als je niet wil. Als je wel mee wil dan kan Jenny misschien iets simpelers voor je maken. Misschien je Dungeons and Dragons karakter?” Mike genoot hier ook heel erg van. “Ik geniet hier ook van. Gewoon samen met jou en de kleine en Lola.” En hij ging met zijn handen over haar buik.

Emma

Emma legde haar vinger op Mike zijn lippen. "Je hoeft het niet te doen hé. Ik plaagde je maar toen ik het zei. Ik wil niet dat het pijnlijke herinneringen bij je oproept. Ik kan ook heel goed begrijpen dat je had gewild dat ze had mee kunnen maken dat je vader wordt. Maar geloof me, die waakt daarboven over onze kleine." Ze kuste hem eventjes op zijn zachte lippen. Ze leunde tegen Mike aan. Zijn warme sterke armen voelde zo fijn en veilig. Emma knikte. "I know, maar het is ook tot dat je je art aan andere kan laten zien en verkopen. Ik weet ook dat dit het geen is wat je graag doet. Dat je het er voor over hebt." Emma schudde de hoofd. "We hebben toch al besproken dat ik met je mee ga en een paar uurtjes kom helpen. Daarbij... Rosa is al een tijdje bezig met mijn kostuum, iemand die heel goed bij Jughead past. Ik ga mee als jou Betty Cooper." Ze legde haar handen op de zijne. "Ik weet dat ons aapje zich nog lang niet zal aankondiging maar ik heb wel eens zitten denken... Als het een meisje blijkt te zijn, wil je haar dan vernoemen naaf je moeder?"

Joey

"Oh, dat klinkt ook wel erg tof. Dan moet je dat maar eens laten zien. Ik denk dat we het beter aan de artist zelf kunnen vragen. Als Mike en Emma straks zelf zwanger zijn dan heeft Mike het te druk met het inrichten van zijn eigen babykamer. Ik hoop oprecht voor die twee dat ze binnenkort ons babynieuws kunnen brengen. Zou ook best leuk voor jou en Emma zijn als jullie samen zwanger zijn. Denk ik?"
Inmiddels waren ze aangekomen in het ziekenhuis. Gwen had zich aangemeld en nu was het wachten op de dokter. Ze werden geroepen als "meneer en mevrouw O'Mally". Joey sloeg een arm om Gwen heen en fluisterde in de oor. "Klinkt niet slecht, jou mevrouw O'Mally genoemd horen worden." Echter had hij nog geen plannen om haar ten huwelijk re vragen. En toen volgde de echo. Een klein garnaaltje verscheen in beeld. Er klonk een krachtige hartslag. Joey kon er niks aan doen maar hij werd emotioneel. Tranen prikte in zijn ooghoeken. En toen... Gwen had gelijk gehad! Hij trok snel een stoel onder zich voor hij door zijn benen zou zaken. Geschokt en lijkwit keek die naar het beeld. Hoe gingen ze dit voor elkaar krijgen?!? Ze kregen niet 1 maar 2! baby's!

Mike
“Het is okee lieverd. Het roept ook fijn herinneringen op. Vooral omdat we toen ook hele mooie gesprekken hadden met elkaar. Mijn moeder had er vrede mee als ze zou gaan. En dat gaf mij, mijn zusje en vader ook rust. Ik mis haar nog elke dag maar ik weet ook dat ze over ons waakt. Ik weet zeker dat ze jou echt fantastisch had gevonden.” En hij gaf haar een kus. Hij knikte. “Dat is ook zo maar er komen echt duizenden mensen. Ik kan ook niet alles meenemen wat ik heb gemaakt.” Hij begon te stralen. “Echt waar wat super leuk! Ik ben benieuwd hoe Gwen, Joey en Evie gaan eigenlijk.” Mike dacht even na. “Ik weet het nog niet. Ik vond Mirthe altijd wel een mooie naam om ons kind zo te noemen.”

Gwen
Gwen keek even naar Joey die snel op een stoel ging zitten. “Meneer O’Mally ik kan aan u zien dat het een schok is. Ik had niet anders verwacht. Maar weet u ik ben zelf vader van een tweeling en we hadden de taken heel goed verdeeld. Ik kan u verzekeren dat het goed komt.” Zei de dokter. Gwen grinnikte even. “Ik ben zelf een tweeling maar we hebben nog een dochtertje van net zeven.” “En hoe vindt zij het allemaal?” Gwen dacht na. “Ze vindt het leuk maar ze vindt het vervelend dat ik de hele tijd misselijk ben. Maar we gaan vanmiddag een ijsje met haar eten.” De dokter knikte goedkeurend. “Ook voor haar zijn het allerlei aanpassingen dus zij moet ook wennen. Wel goed dat jullie nog wel leuke dingen gaan doen. Ik zag in uw dossier dat u een keizersnede heeft gehad de eerste keer. Dat zou betekenen dat we dat bij de tweeling ook moeten gaan doen en u moet vaker op controle langs komen. Dus ik zou graag alvast een volgende afspraak willen maken. Hoe zit u over 3 of 4 weken?”

Joey

"Ja, ik ben even geschokt. Gwen had mij wel gewaarschuwd maar ik wilde haar niet geloven. Om het dan zo definitief te horen en te zien komt wel even binnen. Ik vind het heel spannend om vader te worden, laatst staan meteen van twee. Ja, dat is even schakelen en wennen. Maar ik weet ook dat wij dit kunnen, samen. Daar heb ik zeker wel vertrouwen in maar... Deze zag ik even niet aankomen."
Joey knikte. "Ik wil zeker dat we ons best blijven doen om ook leuke dingen met ons dochtertje te doen en haar alle aandacht blijven te geven. Ik wil niet dat ze zich straks achter gesteld voelt of jaloers door de komst van de tweeling."
Joey knikte. Hij keek even naar Gwen. "Zeg jij het maar dan plan ik om de afspraak heen."

Emma

Emma beantwoordde Mike zijn kus. "En ik weet zeker dat er heel trots op jou is, lieverd." Ze wreef over haar buik heen. "True, maar probeer vooral er van te genieten. Hier heb je al een tijd naar uitgekeken." Emma grijnsde. "Ja! Ik moet toch wel met jou matchen. En Betty is wel een tof personage om als verkleed te gaan."
Emma haalde haar schouders op.."Dat weet ik ook niet. Zouden we Joey echt zo gek krijgen dat die verkleed gaat?" Emma dacht na. "Dat is eigenlijk wel een hele mooie naam en het bevat een deel van je moeders naam. Die moeten we onthouden mocht het daadwerkelijk een meisje worden."

Gwen
“Ik maak even uw buik schoen en dan plannen we een afspraak in.” Hij maakte haar buik schoon en Gwen ging weer zitten en deed haar shirtje goed. “Over drie weken lijkt mij het handigst.” Zei ze. Ze keek naar de dokter die knikte. “Ik zou 14 juli kunnen.” Gwen knikte. “Dat is goed.” Ze keek even naar het beeld dat nog op de echo stond. Hun kleine baby’s. Ze was nu wel erg benieuwd naar het geslacht. “Mogen we een foto meenemen?” De dokter knikte. “Wacht maar even dan ga ik de foto halen.” En de dokter ging weg. Gwen pakte Joey zijn hand vast. “Een tweeling Joey. Hoe zou Evie dit vinden?”

Mike
“Dat weet ik ook zeker.” Ze liepen hand in hand een stukje verder. “Ik weet het. Ik doe dit nu al drie jaar en toch vind ik het elk jaar weer spannend. Vooral omdat ik benieuwd ben naar hoe de fans reageren op mijn nieuwe art. Jenny bood aan om mee te gaan. Zij wilde als Cheryl gaan. Ze stelde voor dat zij dan af en toe ook bij het kraampje zou staan zodat ik rond kan lopen.” Hij vond het heel lief dat zijn zusje dat voor hem wilde doen. “Misschien kan Nina dan wel als Toni gaan dan hebben we het helemaal compleet.” Hij dacht even na. “Ik zie hem dat nog wel voor Evie doen eerlijk gezegd.”

Joey

Joey knikte. Hij zette de afspraak in zijn agenda. Hij was nog steeds een beetje overrompeld. Zijn blik was blijven hangen op het scherm waar de tweeling nog in beeld was. Hij schrok op uit gedachten toen Gwen hem aansprak. "Ja, je had gelijk. Ik ben nog steeds een beetje verbaasd. Het is toch wel even schakelen. Maar wij kunnen dit." Hij kuste haar en wreef over haat buik heen. "Ik denk dat ze alleen maar heel enthousiast gaat reageren." Nogmaals keek die naar het scherm. "Daar gaat de komende jaren onze slaap."

Emma

Nadat ze een stukje door waren gewandeld besloot Emma om even te stoppen en te gaan zitten. Gewoon even van het uitzicht te genieten. Lola was op haar schoot komen liggen. Het hondje was helemaal vies van het zand. "Het komt goed.",zei ze zelfverzekerd tegen hem. Emma schoot in de lach. "Dit was niet afgesproken. Ik wist niet dat Jenny haf aangeboden om mee te gaan en te helpen. Maar wel fijn dat ze dat wilt doen." Emma keek bedenkelijk. "Dan mag je zusje, de mijne heel lief aankijken want zo snel is ze niet gek te krijgen." Emma knikte. "Me too! Had je nog meegekregen dat Evie op haar verjaardag van Gwen de zus voor Joey ook een k3 outfit had gekregen? Ik durf te wedden dat die het aanmoet van Eef als we naar dat concert gaan."

Gwen
Gwen keek naar het scherm. “Zeg me als ik het niet goed zie maar het valt mij op dat er eentje groter is dan de ander. Zou alles echt wel goed gaan?” Misschien maakte ze zich wel veel te veel zorgen. Ze was het dan ook niet gewend om vrijwillig zwanger te zijn. Ze keek naar Joey. “Dan moeten we zorgen dat we nu de slaap goed pakken. En andere dingen.” En ze keek hem even verleidelijk aan. De dokter kwam terug dus kuchte ze even. “Dokter het valt mij op dat er eentje groter is dan de ander. Gaat dat gevolgen hebben?” De dokter keek mee. “Ik zie geen reden tot paniek. Ze zijn beide even groot alleen ze liggen bij elkaar dus daardoor lijkt het alsof er eentje groter is dan de ander.” Gwen knikte maar toch was ze er niet helemaal gerust op. Ze keek even naar Joey met een blik dat ze het niet geloofde maar dat ze geen discussie wilde. “Goed hier heeft u foto en dan zien we elkaar 14 juli.” Gwen stond op en pakte de foto aan. Ze zou nog wel om een andere arts vragen. Met die gedachten liep ze de deur uit.

Mike
Mike ging naast haar zitten en aaide Lola. “Zeg maak je mama niet te vies met die poten van je. Gekkie.” En Lola keek hem aan en likte zijn hand. Hij grinnikte. “Ik wist ook echt niet dat Jenny mee wilde. Normaal vindt ze het spannend maar ik geloof dat ze wat meer uit haar schulp wilt kruipen. Ik denk dat het goed is dat Nina en Joey in haar leven zijn gekomen. Ze maken haar sterker.” Hij luisterde naar Emma en begon hard te lachen. “Okee die zag ik niet aankomen. Welke zus was dat weet je het nog? Ik weet zeker dat Evie hem gaat overtuigen om het wel te doen. Je weet ondertussen ook wel hoe Evie kan kijken.”

Joey

Joey keek naar het scherm. Hij staarde maar zag alleen twee witte stipjes wat hun kindje moesten worden. "Als er iets mis was dan zou de arts dat wel hebben opgemerkt." Hij trok Gwen naar zich toe en gaf haar een kus. "Maak je nou niet zo druk, lieverd. Het komt goed. Misschien is de een wat groter dan de ander maar John is toch ook groter dan jij bent en met jullie was ook alles goed."
Joey schoot in de lach. "Als we thuis zijn.",fluisterde die in haar oor. Ze namen afscheid van de dokter en liepen naar buiten. "Zie je nu. Je maakt je zorgen om niks lieverd. Kom, dan gaan we naar huis."

Emma

"Ik denk dat er eerder iemand in bad moet. Ze zit helemaal onder het zand." Lola tilde heel onschuldig de kop op. "Ach, jij hebt ook vakantie hé meisje." En kriebelde Lola achter de oren. Emma knikte. "Ik zie het ook. Laatst op de verjaardag van Evie leek ze te stralen maar zij doet Nina ook stralen. Ik heb Nina in tijden niet zo gelukkig gezien. Ze raakt niet over Jenny uitgepraat. Die twee hebben elkaar echt gevonden, zo als wij elkaar." Ze liet haat hoofd op Mike zijn schouder rusten. Emma schoot in de lach. "Ik denk dat Joey dat zelf ook wel beseft. Hij moest toch ook perse dat shirt aan van Eef. Uhh.. van Caroline als ik het goed heb."

Gwen
Ze zuchtte diep. Joey had gelijk. John was ook ruim twee koppen groter maar hij had dan ook de lengte van hun vader. Toch was ze er niet helemaal gerust op. Voor nu besloot ze maar om het te laten rusten. Het had geen zin om zich er druk over te maken. “Je hebt gelijk. Het komt allemaal ook wel goed. En nu snel naar huis.” Ze liepen naar de auto en niet lang daarna waren ze thuis. Ze gooide haar sleutels in het bakje en begon Joey te zoenen. “We worden gewoon ouders van een tweeling. Dat worden twee bedjes fixen, twee keer zoveel luierverpakkingen, twee keer zoveel kleertjes. Maar we komen er wel uit. We hebben nog even voor we Evie moeten halen.”

Mike
“We doen haar later wel even onder de douche. Ik geloof dat jij hier degene bent die een bad verdiend.” En hij gaf Emma een kus. “Het voelt goed om te zien dat die twee elkaar aansterken. Ik ken Jenny normaal ook niet anders dan de flapuit dus het is fijn dat ze dat nu meer is. Ze had ook echt een hele mooie diamondpainting voor Evie gemaakt. Ben benieuwd wanneer ze aan Joey gaat vragen of ze een keer op Evie mag passen.” Hij begon te lachen. “Was het de blonde, Caroline, of de bruinharige, Bonnie? Bonnie kwam in de avond toch?”

Joey

Inmiddels waren ze weer thuis. Ze waren nog maar net binnen of Gwen begon hem te zoenen. Ze had er duidelijk zin in en hij zou er niet tegen houden. Hij kuste er vurig terug. "Als je maar weet dat de poepluiers voor jou zijn." Hij tilde der op en nam er mee naar de slaapkamer. Voorzichtig legde hij er op bed en begon er tr kussen terwijl zijn hand onder de shirt ging en de buik streelde.

Emma

"Ik ben bang dat dat wel nodig is, ja. Ik heb er in tijden niet zo smerig gezien."
Emma droomde even weg. "Dat klinkt eigenlijk heel verleidelijk." Ze rommelde in Mike zijn rugzak en haalde het bakje fruit eruit. Ze hield het Mike voor zodat hij ook kon pakken. Gelukkig was dit wat beter dan het ontbijt. Emma knikte. "Ik weet niet of Nina dan komt helpen. Laatst paste Nina op Dex, het was niet haar schuld maar wel heel lullig. Dex had last van krampjes en heeft de gehele tijd gehuild. Bina mocht hem ook niet troosten." Emma dacht nam "Uhh, ze zus die savonds zou komen en wij dus niet meer gezien hebben."

Gwen
Ze werd opgetild en naar de slaapkamer gebracht. Ze vond het fijn dat hij haar buik streelde. “No way die poepluiers doen we gezamenlijk meneertje.” En ze kuste hem vurig. Zolang haar buik nog niet in de weg zat wilde ze niks anders dan alleen hem. Ze wilde zijn shirtje uittrekken maar dat lukte niet als hij haar buik aan het strelen was dus ze gaf zich helemaal aan zijn aanrakingen over. Ze kende echt niemand die haar zo kon verwennen als Joey. Ze ging wel even anders zitten en trok haar shirtje uit zodat hij haar beter kon strelen. Ze gooide haar shirtje aan de kant en ging weer liggen.

Mike
“Dan geven we haar zo een douchebeurt.” En hij keek toe Lola van Emma haar schoot af ging en in het zand ging liggen. Hij pakte de fruitsalade aan en at er ook beetje van. Hij had het toch grotendeels voor Emma gemaakt zodat ze wel zou eten. “Aaw dat is wel sneu. Maar Evie is zeven, dat is toch anders dan een baby. Maar goed we horen het wel. Hoe is het nu met Dex?” En hij streelde even liefdevol over haar buik. “Dat zou Bonnie dan geweest moeten zijn. Caroline was er met haar man en kinderen. Bonnie was laatst moeder geworden toch? Heette ze nou Liv?”

Emma

"True, true, maar toch. Haar eerste oppas ervaring was niet zo positief."
Ze at rustig verder van de fruitsalade. "Prima hoor. Eva zegt dat die er helaas wel vaker last van heeft. Waarschijnlijk ook omdat ze nu zijn begonnen met fruithapjes." Emma zocht op de telefoon. "Dit filmpje stuurde Eva van de week. Ik denk dat Dex zijn reactie wel genoeg zegt over hoe hij zijn eerste fruithapje vond." En liet Mkke het filmpje zien. Emma knikte. "Ja, Bonnie. Ik was even in de war. Klopt." Emma knikte. Lola begon te blaffen. Emma gooide de bal waar Lola achteraan ging.

Joey

"Nee, ik wil niet. Straks moet ik over mijn nek van de stank. Alhoewel het lijkt mij mochten we een zoon krijgen nog erger om onder geplast te worden. Als je het zo hoort zijn baby's eigenlijk helemaal niet leuk. Waarom wilde we ook alweer een kindje samen?" Hij keek er even plagend aan. Hij streelde de buik en met de ander haat bossen toen ze haar shirt uit had. Hij bleef er ondertussen kussen. "Ik hou zo veel van jou."zei die tussen het kussen door. En sabbeldd aan haat oorlel.

Mike
“Nee okee daar heb jij gelijk in. Ik hoop gewoon dat als ze ooit weer zou oppassen dat het dan een betere ervaring is.” Hij pakte een stukje ananas en keek even naar Lola die weer terug rende met de bal. “Aah ja zo zou ik ook kijken als ik zo’n fruithapje kreeg in plaats van wat ik nu gemaakt heb.” Hij glimlachte. “Caroline haar kinderen heette Ava en Sam toch? Waren die nou 3 en 5 of zoiets? Waarom was Gwen haar moeder er niet?” Mike wist niet hoe de verstandhouding was tussen Gwen en haar moeder dus hij bedoelde er niks mee.

Gwen
“Baby’s zijn leuk als je ze begrijpt. Maar met Evie was het soms ook lastig hoor. Mijn vader zei altijd als niks helpt doe dan niks.” Ze liet zich meeslepen in de situatie. “Omdat we een compleet gezinnetje wilde.” En ze kuste hem vurig verder. Ze haalde diep adem toen hij aan haar borsten zat en ze begon te kreunen toen hij aan haar oorlel sabbelde. Hij wist precies wat ze fijn vond. Ze drukte hem verder naar zich toe en begon in zijn nek te zuigen maar wel zo dat er geen zuigzoen achtergelaten zou worden.

Emma

"Me too maar zij kon er ook niks aan doen dat Dex precies toen krampjes kreeg en hij niet getroost wilde worden, dus ze kon ook eigenlijk niks. Toen hij bij ons was, was die vrolijk aan het spelen en brabbelen dat maakt het al veel leuker en makkelijker." Emma schoot in de lach. "Ik heb zo hard gelachen torn Eva dit stuurde. Die blik spreekt gewoon boekdelen." Emma knikte. "Uhh, nou ten eerste omdat Gwen haar moeder in Engeland woont en twee omdat ze geen goede relatie met haar moeder heeft. Ik weet ook niet precies hoe de bezem in de steel steekt maar ze zou dingen over haar en vooral over John toen hij uit de kast kwam hebben gezegd die niet door de beugel kunnen."

Joey

"Ja, maar dan hadden ze er wel een gebruiksaanwijzing bij mogen geven. Ik weet toch niet of zo kleintje huilt omdat die honger heeft of omdat die in zijn luier heeft gepoept. Oké dat laatste ruik je wel maar je snapt me." Joey streelde Geen haar wang. "Oh, ja dat het. Ik dacht omdat je mij gewoon niet kan weerstaan." En kuste haar opnieuw. Toen Gwen hem dichter tegen zich aan trok liet hij zijn hand richring haar broek verdwijnen. Hij probeerde de broek uit te krijgen maar dan lukte niet.

Mike
Mike knikte. “Dat is waar. Maar Evie was ook heel vrolijk toen wij op haar paste maar ik hoor van Joey ook wel eens verhalen dat ik denk nou ben blij dat ze dat bij ons niet liet zien. Ze hadden laatst bijna ruzie toen Joey en Evie de boekenkast gingen inrichten. Gelukkig wist Gwen het op te lossen.” Mike zuchtte diep. “Ik snap sommige ouders echt niet he. Hoe kun je lelijke dingen zeggen over je eigen kind. John is zo’n leuke gast. Ik ben echt blij voor hem en Freek dat de adoptie goed is gegaan.”

Gwen
“Ik snap heel goed wat je bedoeld. Met Evie was het al uitvogelen maar we komen er wel.” En ze kuste hem verder. “Ik kan je zeker niet weerstaan.” Ze maakte de knoop van haar broek los zodat Joey die uit kon trekken. Ze deed het shirtje van Joey uit en keek naar zijn lichaam waar ze geen genoeg van kon krijgen. Ze keek hem verleidelijk aan. “Je bent perfect schatje.” En ze ging met haar hand onder zijn broek en voelde dat hij er zin in had. Ze deed zijn knoop los en deed een stukje van zijn onderbroek naar beneden. Ze kreunde eventjes toen ze zijn erectie zag en probeerde zijn broek verder naar beneden te doen.