You are perfect to me

Gwen
Gwen deed haar schoenen uit en plofte op de bank neer. Ze vond het heerlijk om op haar hoekbank te liggen. Ze voelde alleen iets onder haar rug dus stond ze op en zag dat ze op Olaf de sneeuwpop uit Frozen was gaan zitten. Met een zucht legde ze Olaf op Evie haar vaste plek op de bank. Ze keek even hoe laat het was, stiekem hoopte ze dat Joey haar een berichtje zou sturen. Ze vond hem aardig en was benieuwd naar hoe hij buiten zijn werk was. Ergens beangstigde deze gevoelens haar. Ze wilde zich niet helemaal openstellen voor hem. Wat nou als hij haar hart brak? Ze schrok op uit haar gedachten toen Emma een vraag stelde. “Ze wilt een Encanto feestje. Ik heb de uitnodigingen vandaag via de app gestuurd. Evie mag op haar school geen uitnodigingen uitdelen want dan zien kinderen die niet uitgenodigd zijn wie er wel mogen komen en dat is niet aardig. Ergens snap ik het wel, je wilt niemand buitensluiten, maar ze praat er toch wel over. Caroline wilde wel een taart bakken. Verder moet ik nog wat knutsels en spelletjes verzinnen. Pff ik vind het lastig. We mogen het in ieder geval bij mijn pa vieren. Hier een kinderfeestje houden is onmogelijk.”

Emma

"True maar toch.. Ik snap wel wat ze proberen te voorkomen. Maar oké een Encanto feestje dus. Ik zal morgen eens denken over leuke activiteiten wat ze kunnen doen. Ik ben nu zo moe dat ik niet meer kan nadenken. Geef mij eens een kussen en deken dan slaap ik hier op de bank wel."


‐-------------

Joey

Het was de volgende morgen. Joey had nog een tijdje verder geholpen achter de bar voordat hij met zijn maten mee naar huis was gegaan. Hun optreden was goed bezocht en ontvangen.
Hij keek uit naar de volgende keer, maar vooral om Gwen weer te zien en te spreken. Hij had het fijn gevonden om gisteren met haar te praten en zou het jammer vinden als het iets eenmalige was geweest. Zou hij?... Hij had immers haar nummer.
Eerst maar eens koffie. Wakker konden die beter nadenken.
Hij stond op en liep naar de keuken om koffie te zetten.
Nigel stond al in de keuken. "Morgen. Koffie?" Joey knikte. Terwijl die aan het aanrecht leunde schonk Nigel een mok voor hem in.
"Zag ik jou gisteren nou met een meisje praten?" Joey verslikte zich bijna in zijn koffie. "Ja. Maar moest je dat nou echt laten klinken alsof ik nooit met meiden praat?" Nigel haalde zijn schouders op. "En?" "En wat?" "Gaat Joey nog actie ondernemen of ben je zo slim geweest om niet om haar nummer te vragen."
Joey zette zijn mok op het aanrecht. "Ik heb haar nummer maar ik weet niet goed wat ik moet sturen. Ik heb wel aangeboden om een keer een drankje te doen." Nigel leek verbaasd. Hij negeerde zijn blik. "Na dan heb je toch al een opening. Stuur haar gewoon dat je het leuk vond gister en dat je aanbod nog steeds staat. Hoor je gauw genoeg of ze het ziet zitten. Maar maat, ik ga er vandoor. Ik moet werken. Tot vanavond." Joey zwaaide Nigel na toen die door de deur vertrok. Wat verslagen bleef die achter.
Nigel had gelijk. Hij moest de gok gewoon wagen. Hij haalde zijn telefoon uit zijn zak en begon te typen. Hey, goedemorgen. Joey hier. Ik vond het leuk om gisterenavond met je te praten. Ik hoopte dat het je leuk leek om in te gaan op mijn aanbod om een keertje ergens wat te gaan drinken. Ik zou het fijn vinden om je nog eens te zien.

Gwen
Gwen was samen met Evie naar de kinderboerderij. Zaterdag mocht Evie kiezen wat ze gingen doen en zondag was hun hangdag. Meestal keken ze een film, gingen ze knutselen of deden ze spelletjes. Ze had een bakje met voer in haar handen en gingen er mee naar de geiten. Evie gierde het uit van plezier toen een baby geitje uit het bakje ging eten. Gwen maakte ondertussen foto’s en ging op een bankje verderop zitten. Evie kwam wel naar haar toe als ze het zat werd of als ze iets aan haar wilde laten zien. Ze had gezien dat ze appjes had gekregen. De appjes waren van Joey. Ze dacht na. Evie had vanmiddag een speelafspraakje bij een vriendinnetje van school. Verder had Gwen geen plannen. Misschien zou vandaag dan een mogelijkheid kunnen zijn tot afspreken. Ze was alleen nog niet zo ver dat ze Joey bij haar thuis zou uitnodigen. Hey Joey. Leuk dat je appt! Ik vond het leuk om je te ontmoeten. Evie heeft vanmiddag een speelafspraakje bij een vriendinnetje dus eventueel kan ik dan wel koffie drinken in de stad? Laat maar weten hoe jij er over denkt. “Mama! Zullen we naar de konijnen?” Vroeg Evie. Gwen knikte en stond op. Ze pakte haar dochter bij de hand en samen liepen ze naar het knuffelhok van de konijnen. Ze keek toe hoe Evie knuffelde met de konijnen, ondertussen draaide ze haar telefoon in het rond. Na lang nadenken besloot ze Emma te appen. Okee goed uhm…die jongen van gisteravond heeft geappt. Hij wilde een drankje komen doen. Heb gezegd dat ik vanmiddag wel kan. Als je op de hoogte wilt blijven; ik ben op de kinderboerderij.

Joey

Joey was zich inmiddels gaan douchen en aankleden. Het was verder stil in huis. Zijn andere huisgenoten waren of al de deur uit of ze lagen nog te slapen. De twee kennende was het, het laatste.
Joey keek naar buiten. Hij wist nog niet zo goed wat hij met zijn vrije dag zou gaan doen. Hij schrok op uit gedachten toen zijn telefoon begon te trillen in zijn broekzak. Joey sloeg een gilletje toen hij het appje las. Snel appte die terug voordat die zichzelf kon bedenken. Koffie in de stad lijkt me gezellig. Hoe laat en waar spreken we af? Misschien moest die eerst zelf de stad in gaan. Met lege handen aankomen vond die niet netjes en gezien Gwen hem immers had verteld dat haar dochtertje binnenkort jarig was vond die het wel zo netjes wat voor jaar mee te nemen.

Emma

Emma was in de stad met de jongste twee zusjes. Ze waren samen winkelen en zouden dan meteen lunchen. Ook moest ze nog op zoek naar een cadeautje voor Evie, dus dat kwam mooi uit. Emma stond op de zusjes te wachten die kleding aan het passen waren toen Gwen appte. Meteen begon ze te krijnsen.
Bingo! Haar jongste zusje kwam terug uit het pashokje. "Wat is er zo grappig?" "Oh Gwen! Ze heeft een leuke jongen leren kennen en gaat nu vanmiddag met hem afspreken." "Oelala, wens er veel plezier van me." "Nog geslaagd?" Ze zag dat Nina haar hoofd schudde. Terwijl ze nog op Rosa wachtte appte ze Gwen terug.
Ahh. Ik ben blij voor je Gwen, maak er een leuk moment van. Sorry schat ik zou alles willen horen maar ik ben winkelen met Rosa en Nina.

Gwen
Gwen was met Evie richting de speeltuin van de kinderboerderij gegaan. Dat deden ze altijd als laatste. “Evie zullen we zo even gaan lunchen?” Ze had eten meegenomen, dat was veel goedkoper dan hier eten halen. Ze ging alvast aan een picknicktafel zitten en stalde het eten uit. Even keek ze op haar telefoon. Ze had een bericht van de moeder van Mette; Mette was ziek geworden dus het speelafspraakje moest verzet worden. Gwen zuchtte diep. Hoe ging ze dit aan Evie uitleggen? Evie had zich er zo op verheugd. Zelf zat ze met Joey in haar hoofd. Je kind meenemen op een eerste date was nou niet echt wat ze in gedachten had. Aan de andere kant kon ze wel gelijk testen hoe hij daadwerkelijk met kinderen was. “Eefje kom je eten?” Evie kwam aangehuppeld en ging zitten. “Lieverd mama moet je wat vertellen. Mette is zien geworden, dus het speelafspraakje gaat niet door.” Evie keek haar beteuterd aan. “Maar we zouden misschien naar de bioscoop.” Gwen probeerde haar verbazing te verbergen maar dat mislukte. Evie had haar blik opgevangen. “Mama dat mocht toch wel?! We zouden dan ook snoepjes krijgen maar niet heel veel.” Gwen nam even snel een slok van haar limonade. “Ja lieverd de bioscoop was helemaal goed geweest. We gaan samen wel een keertje.” Beloofde ze. “Maar mama dat is hartstikke duur. Mette haar moeder zei dat zij de kaartjes zou regelen.” Gwen was stomverbaasd, ja de bios was niet een mega goedkoop uitje als je ook nog eens snoep ging halen maar dat betekende nog niet dat ze het er niet voor over had. Waarom dachten al die ouders dat zij arm was? Ja ze woonde in een appartement en vergeleken met wat die ouders verdiende had ze geen vetpot maar ze verdiende genoeg en Evie was gelukkig. Toch? Gwen schudde haar hoofd. “Lieverd wij gaan een keer naar de bioscoop. Dan vragen we tante Emma mee, pinky zweer.” En ze hief haar pink op. Dat was hun mega belofte. Als ze pinky zweer deden dan moesten ze de afspraken wel nakomen. “En mijn feestje in Monkey Town dan?” Gwen keek haar dochter aan. “Lieverd dat komt ook goed echt waar.” Ze gaf haar dochter een knuffel. “Alles komt goed.” Zei ze. Ze pakte een boterham met speculoos uit een zakje en gaf het aan Evie. Ze moest altijd een boterham met hartig eten maar kreeg dan ook een boterham met zoet. “Maar lieverd mama wilde vanmiddag de stad in gaan..” Evie keek haar aan. “En dan wilde ik een ijsje halen. Het is zulk mooi weer.” Evie glimlachte. “Echt waar?” Gwen knikte, Evie gaf haar een dikke knuffel en begon rustig van haar boterham te eten. Gwen appte ondertussen Joey terug. Uhm plannen zijn gewijzigd. Evie haar afspraakje gaat niet door. Heb je zin om met ons een ijsje te gaan eten?

Joey

Joey had een cadeautje voor Evie gekocht, naja hij hoopte maar dat het in de smaak zou vallen. Anders moest Gwen het maar voor haar omruilen. Hij had expres de bon er dan ook bij gestopt.
Meteen was hij voor nieuwe schoenen gaan kijken gezien zijn huidige Nike's aardig op begonnen te raken. Hij vond een paar toffe zwarte uiteindelijk. Vervolgens was die een broodje gaan halen bij de Subway, die hij nu rustig in het zonnetje zat op te eten. Ah, wat sneu. Uhh. Ja lekker. Ik moet alleen nog iets doen. Stuur anders je locatie maar dan kom ik zo snel mogelijk jullie kant op Joey baalde wel een beetje. Hij had hun middag anders in gedachten gehad, maar Gwen kon hier ook niks aan doen. Hij moest er maar het beste van maken. Joey at zijn broodje op en ging toen richting de bloemist om een bosje rozen voor Gwen te halen.

Gwen
Na de lunch hadden ze nog eventjes rondgehangen bij de dieren. Gwen keek even op haar horloge en besloot dat het tijd was om naar de stad te gaan. “Evie kom, dan gaan we een ijsje halen in de stad.” Ze liepen terug naar de bakfiets en reden richting de stad. Onder het fietsen door zongen ze K3 liedjes. Gwen en Evie waren dol op zingen en ze hielden wel eens een carpoolkaraoke in de auto. Dan zette ze de muziek wat harder en zongen ze beide keihard mee. Na een stukje fietsen kwamen ze aan bij de bewaakte fietsenstalling. Hand in hand liepen ze richting het marktplein en liepen ze naar hun favoriete ijssalon La Strada. Daar zochten ze een tafeltje onder een parasol. “Mama mag ik uit alles kiezen?” Gwen keek even naar de ijscoupes voor de kinderen. “Je mag uit alles kiezen maar niet eentje waar noten in kunnen zitten.” Evie had een noten allergie dus pistache en snickerijs werden het niet. Ondertussen stuurde ze Joey hun locatie.

Joey

Joey was geslaagd en liep nu met zijn handen vol tassen richting de ijssalon die Gwen hem had doorgestuurd en waar hij haar en haar dochtertje zou ontmoeten om samen een ijsje te gaan eten. Hoe dichterbij die kwam, hoe gespannender hij toch wel werd.
Hij wist immers niet hoe het weerzien van Gwen zou zien en hoe haat dochtertje zou reageren. Hoe moest die zich tegenover haar gedragen? Hij had wel neefjes en nichtjes maar die kende die door en door, haar niet. Al zwaaiend liep Joey op Gwen en Evie af. "Hoi, hoi. Leuk jullie te zien." Hij reikte Gwen de bloemen aan. "Dexe zijn voor jou." Vervolgens stak die zijn hand uit naar Evie. "Ik ben Joey en jij bent?"

Gwen
Ze keek toen Joey kwam. Ze vond het zo schattig dat hij bloemen had meegenomen. Ze stond op en pakte ze aan. “Super lief dankjewel. Nou dit is dus Evie.” Evie keek haar eventjes aan en toen ging haar blik naar Joey. Gwen had misschien kunnen vertellen dat ze ook een vriend van haar hier zouden treffen, ze was het in de haast alleen vergeten. “Ik ben Evie.” En ze keek even wat verlegen. Evie was bij nieuwe mensen altijd een beetje verlegen. “Ben jij een vriend van mama?” Ze keek even naar Gwen. “Joey is inderdaad een vriend van mij. Laat jij eens de ijskaart aan Joey zien en geef hem een aanrader.” Evie schoof de ijskaart tussen Joey en haar in. “Mama neemt altijd de ijs en donut sensatie. En ik neem meestal een kinderijsje. Maar ik mag geen pistache en snickerijs want ik mag geen noten.” Het deed Gwen goed om te zien dat Evie zo praterig was naar Joey toe.

Joey

"Graag gedaan, kleine moeite. Ik wilde niet met lege handen aankomen." Hij bloosde even. "Leuk je te ontmoeten, Evie. Je hoeft niet verlegen te zijn hoor. Ik zal niet bijten." Hij probeerde met een slevhr grapje het ijs te breken. Joey stond even met zijn mond vol tanden door de vraag van Evie, gelukkig gaf Gwen al voor hem antwoord. Hij wist niet wat Gwen en hij waren maar vrienden was misschien wel het beste woord op dit moment.
Joey nam plaats en bekeek de kaart. "Ahh, ja dat is dan niet zo slim, maar er zijn heel veel andere lekkere ijs smaken. Heb je wel een tompouce ijs op? Dus.. ik begrijp dat we voor mama een ijs en donut sensatie moeten bestellen?" Hij stond er op om te betalen. "Oh, bijna vergeten!" Hij haalde het tasje van de intertoys te voorschijn. "Ik hoorde van mama dat jij binnenkort jarig bent. Dus ik heb een cadeautje voor je." Hij hoopte dat Evie het leuk zou vinden. Hij had een knutselpakketten gekocht waarmee ze zelf sieraden met kraaltjes kon maken.

Gwen
Evie keek naar Joey. “Ik kan wel bijten hoor.” En ze giechelde even. Gwen rolde nog net niet met haar ogen. Evie had duidelijk haar humor geerfd net als haar blonde haren en blauwe grijze ogen. Soms zag ze dingen van Stefan in haar terug maar ze wilde absoluut niet aan haar denken dus ze schoof de gedachte weg. Sowieso had Gwen het nooit over Evie haar vader waar Evie bij was. Ze wilde niet dat haar dochter nu al wist wat haar vader haar moeder had aangedaan en waarschijnlijk zou ze het ook nooit te weten komen. Evie keek even naar de ijskaart. “Nee tompoes ijs heb ik nooit gegeten. Dat wil ik proberen en uhmm aardbeienijs en smurfenijs.” Gwen zuchtte diep. Dat werd nog een uitdaging om haar vanavond weer in bed te krijgen. Evie keek met grote ogen naar het ingepakte cadeau. “Voor mij?” Vroeg ze vol verbazing. Gwen glimlachte eventjes. “Maak maar open lieverd.” Evie maakte het voorzichtig open en er verscheen een grote glimlacht op haar gezicht. “Ooh mama hier had ik het over. Zullen we dat vanavond maken samen met tante Emma?” En ze keek haar moeder smekend aan. “Ik denk wel dat dat kan.” Antwoordde Gwen. Vanuit haar ooghoeken zag ze twee bekende figuren dichterbij komen. Toen ze ze beter kon zien zag ze dat het haar moeder en haar zus Caroline waren. Wat deed haar moeder in Nederland? Ze hoopte maar dat Evie haar oma niet zag maar het was al te laat. “Omie!” Riep ze uit en ze wilde opstaan en naar haar oma rennen maar Gwen hield haar tegen. Caroline en haar moeder had hen ook gezien. Gwen had al vijf jaar geen contact met haar moeder maar ze had Evie nooit bij haar weggehouden. Het enige contact wat ze over haar moeder had was via Caroline of Bonnie. Die hadden nog wel contact met hun moeder. Ze keek even Caroline vragend aan en die haalde haar schouders op. “Tante Caro!” Zei Evie blij. “Kijk eens wat ik van mama haar vriend heb gekregen!” Caroline keek Gwen vragend aan en nu was het Gwen die haar schouders ophaalde. Ze zou het niet uitleggen waar haar moeder bij was. Haar moeder had dat recht niet meer om te weten wat er in haar leven gebeurde sinds ze had gezegd dat ze Stefan zo’n goeie jongen vond en ontkende dat haar enige zoon op mannen viel. “Gwendolyn.” Begroette haar moeder wat stijfjes maar Evie begroette ze enthousiast. “Mijn lieve Evelyn.” Gwen moest moeite doen om niet met haar ogen te rollen. “Hallo moeder.” Zei ze stijfjes terug. Ze haatte dit. Ze wilde gewoon een leuke middag met Joey en haar dochter was dat teveel gevraagd?

Joey

Joey schoot omhoog van zijn stoep stoep stond snel op zich achter Gwen te verschuilen. "Gwen, red me! Ze bijt." Vervolgens ging die met een grijns weer gewoon zitten. Joey haalde een hand door zijn haar haar keek even naar Gwen. "Alleen als het van mama mag. Ik beloof niks." Hij kon snappen dat Gwen het niet zo fijn zou vinden als ze straks stuiterde van de suiker.
Joey had Evie haar cadeau gegeven. Die verbaasde blik en haar enthousiaste reactie deden hem goed. "Fijn te zien dat het cadeau in de smaak valt. Alvast een fijne verjaardag, meis."
Joey keek vragend. "Emma is jou zus?",vroeg die aan Gwen. Emma had zich immers gisteravond niet voorgesteld toen ze hem Gwen haar nummer gaf. Joey zat er wat ongemakkelijk bij en keek ene beetje toe. Hij voelde een ongemakkelijke sfeer hangen. Toch stelde die zich netjes voor. "Ik ben Joey. Aangenaam kennis te maken. Wij wilde net een ijsje gaan halen, eigenlijk."

Gwen
Evie giechelde. “Nee tante Emma is niet mama haar zus. Tante Emma is mama haar beste vriendinnetje. Tante Caroline en tante Bonnie zijn mama haar zussen.” En ze wees naar Caroline. Caroline keek naar Joey. “Hoi Caroline, Gwen haar middelste zus.” En ze schudde zijn hand. Haar moeder keek even naar Gwen en toen naar Joey. “Roselyn Hunter aangenaam. Ik hoop dat mijn dochter je beter behandeld dan haar ex.” En ze keek veelbetekenend naar Gwen. Gwen baalde haar vuisten onder tafel en Caroline keek vol verbazing naar haar moeder. ”Mother!” Riep Caroline een beetje boos. Gwen keek haar zus aan en schudde haar hoofd. Ze wilde het niet over Stefan hebben waar Evie bij was. Caroline bleef haar zusje wat langer aan kijken maar richtte zich toen op Evie. “Driemaal raden jij neemt smurfen en aardbeien ijs?” Evie knikte. “Ja en de tompoes smaak. Joey zijn dat ik dat een keer moest proberen. Maar alleen als het mag van mama.” En Evie keek vragend naar Gwen. “Evelyn zoveel suikers is niet goed voor je.” Zei de moeder van Gwen. “Lieverd jij mag al die drie de smaken.” Gwen knuffelde haar dochter. “Het is jou middag.” Evie glimlachte. Haar moeder schudde echter haar hoofd. “Gwendolyn je moet je dochter niet zo verwennen. Straks is het net zo’n ADHD’er zoals je broer.” Gwen haalde diep adem. “Bedankt moeder maar ik voed mijn dochter op zoals ik het wil. Ik weet hoe je over John denkt en ik wil niet dat je zo over Evie haar oom praat waar zij bij is. Sowieso heb jij het recht om over hem te praten allang niet meer. En nu wil ik graag genieten van mijn middag.” En ze keek vlug naar Caroline die knikte. “Kom mam we gaan. We moeten nog shoppen voor de babyshower van Bonnie.” En Caroline gaf Gwen een knuffel, Evie aaide ze door haar haar en Joey gaf ze nog een hand. Haar moeder gaf Evie overdreven veel kussen en knuffels en knikte even kort naar Gwen en Joey en liep daarna weg. Evie wreef over haar eigen wang. Het was even ongemakkelijk stil totdat Evie de kaart pakte en naar Gwen toeschoof. “Oma stonk. Mama kies jij ook een ijsje uit? Je mag van mij een extra bolletje.” Gwen begon te lachen. Ze was zo blij dat Evie heel anders naar de wereld keek.

Joey

"Ahh zo gezien. Een bonustante dus eigenlijk." Joey schudde Caroline de hand. Hij voelde zijn wangen rood kleuren door de opmerking van Roselyn. "Uhhh... Gwen en ik hebben geen relatie. We zijn gewoon bevriend, mevrouw." Hij kon wel door de grond zaken. Wat was dit ongemakkelijk! Gelukkig vertrok het tweetal weer. Joey sloeg een diepe zucht. "Evie, ook al mag je misschien gelijk hebben het is niet zo netjes om zoiets over je oma te zeggen." Joey schoot in de lach. "Hohoho, wij zegt dat mama ook drie bolletjes mag? Ik wilde trakteren maar zo rijk ben ik nou ook weer niet. Er groeit geen geldboom in mijn tuin."

Gwen
Gwen keek even naar Evie. “Oma deed stom tegen mama, dan doe ik ook stom over oma. Niemand komt aan mijn mama. Ze is de liefste.” En ze knuffelde haar moeder. Gwen glimlachte even. Ze was dol op Evie. Gwen keek naar Joey. Trakteren? Ze haatte het ergens als mensen gingen trakteren maar hij bedoelde het lief. “Super lief Joey. Ik trakteer de volgende keer als we iets gaan doen.” Er kwam een serveerster aan gelopen. Evie deed haar bestelling. Daarna was Gwen aan de beurt. “Ik wil graag de donut en ijssensatie met aardbeien ijs en straciatella en chocoladesaus.” Ze keek afwachtend naar Joey en was benieuwd wat hij ging nemen.

Joey

Joey zuchtte. "Daar heb je wel een punt maar toch het blijft je oma. Ook al zijn oma en mama het niet altijd met elkaar eens.
Het is beter om netjes te blijven ook als iemand lelijk tegen je doet. Anders ben je net zo stom bezig. Bijvoorbeeld een kindje in jou klas wordt gepest en jij gaat meedoen, dat is toch niet lief?"
Hij hoopte dat Evie begreep wat die probeerde te zeggen.
Joey reikte Gwen zijn hand. "Afgesproken." De severrster kwam en de meiden bestelde hun ijsjes. "Mag ik een bakje met drie bolletjes? Mango, meloen en aardbei en slagroom. Dankjewel."
Joey wachtte tot de serveerster naar binnen liep om hun ijsjes te halen. "Hebben jullie eigenlijk nog wat leuks gedaan vandaag?"

Gwen
Ze zuchtte diep. Ze kon het al vijf jaar niet vinden met haar moeder maar voor Evie deed ze haar best. Toch was dat vrij moeilijk als haar moeder zich ging bemoeien met de opvoeding van Evie. Ze haalde een hand door haar haar. Evie leek het te snappen wat Joey probeerde te vertellen want in haar ogen school begrip. “Mette werd ook gepest op school omdat ze rood haar heeft. Samen met een vriendinnetje mochten we van onze mama’s ook rode verfspray en we ging spelen met Mette. Nu is zij en Annelore mijn beste vriendinnetjes. Mette wordt nu ook minder gepest en als ze gepest wordt dan komen we voor haar op.” Vertelde Evie vol trots. “Ik ben met mama naar de kinderboerderij gegaan. We hebben de geitjes eten gegeven en met de konijnen geknuffeld. Was heel leuk.” Evie glimlachte en keek op toen ze bij het kleine speeltuintje wat bij de ijssalon Annelore en Robin zag spelen. “Mama mag ik even spelen tot het ijs er is?” Gwen haar blik ging naar de speeltuin en knikte. “Maar als ik roep kom je meteen. Afgesproken?” Evie knikte en rende naar de speeltuin. Gwen haalde diep adem. “Sorry van net toen mijn moeder was.” Zei ze toen Evie eenmaal buiten gehoorafstand was.

Joey

"Dat is precies wat ik dus bedoelde. Het is niet aardig om iemand te pesten om alleen maar omdat die gene er anders uitziet. Heel goed van jou dat je het voor haar opneemt en zo zie je maar meer nu heb je een goede vriendin er aan overgehouden."
Joey glimlachte. Het was leuk om Evie zo enthousiast te horen vertellen. "Oh maar dat is heel leuk en gezellig. Waren er veel jonge diertjes?" Joey hoorde Evie vragen of ze met haar vriendinnen mocht gaan spelen. Hij begreep der wel. Spelen was veel leuker dan kletsen met die saaie oude volwassenen.
"Nee blijf maar spelen Evie. Dan kan ik stiekem ook jou ijsje opeten." Hij stak plagend zijn tong naar der uit en keek er na.
Joey ging rechter in zijn stoel zitten. "Maakt niet uit. Het was alleen een beetje uhhh ongemakkelijk."

Gwen
Ze lachte even ongemakkelijk. Ongemakkelijk was wel het juiste woord over het gesprek met haar moeder. “Het spijt me dat ze over mijn ex begon. Hij was Evie haar vader.” Meer wilde ze nog niet kwijt. Ze voelde zich fijn bij hem maar om zich zo open te stellen waar hij bij was was nog een stap te ver. In ieder geval over dat gedeelte van haar leven. “Ik heb al vijf jaar geen contact meer met mijn moeder. In die vijf jaar heb ik Evie het altijd gegund om haar te zien maar nooit bij ons thuis. Mijn tweelingbroer John valt op mannen. Vijf jaar terug kwam hij bij haar uit de kast, hij woonde bij haar in Engeland, ik woonde toen al bij mijn vader. Mijn moeder accepteerde het niet. Sowieso staan zij en mijn broer niet op goede voet met elkaar maar mijn broer wilde de lerarenopleiding in Londen afmaken. Ook iets waar ze vaak ruzie over hadden, zij vond dat daar geen geld mee te verdienen viel. Maar dat ze hem niet als homo accepteerde was voor hem de druppel. Hij is terug gegaan naar Nederland, leerde daar zijn vriend kennen, geeft nu les op een basisschool en dat doet ie met zoveel passie. Echt ik heb hem in al die jaren nog nooit zo gelukkig gezien als nu. Maar goed ik ben altijd een papakindje geweest maar voor John ging ik altijd terug naar Engeland om hem te kunnen zien. Hij is ook voor mij tijdelijk terug naar Nederland gegaan toen het met mij niet goed ging. We beschermen elkaar en nemen het voor elkaar op. Wij zijn twee handen op een buik. Ik zal altijd zijn kant kiezen mocht hij ruzie hebben met mijn zussen, mijn ouders of zijn vriend. Maar ik zeg het ook wel als hij ongelijk heeft. Wat betreft mijn moeder is het beter als hij haar niet meer ziet. Het liefst ga ik haar ook uit de weg maar goed. Ik wil Evie haar oma niet ontzeggen. Het is de enige oma die ze heeft. En Evie is dol op haar. Ik kan er alleen niet tegen als ze over mijn ex praat waar Evie bij is.” Bij het laatste nam ze een slok van haar dopper en speelde even onzeker met haar vingers. Zeven jaar later en ze praatte nog steeds met moeite over Stefan. Ze keek even naar Evie die leuk aan het spelen was met haar vriendinnetjes. Dit beeld verdiende Stefan niet om te zien, hij verdiende het om zo ver mogelijk weg te blijven. Het lukte haar al zeven jaar om hem te ontlopen en hopelijk bleef dat ook zo.

Joey

Joey haalde een hand door zijn haar. "Het is oké. Jij kon er ook niks aan doen." Hij hoefde verder niet te weten hoe de vork in de steel stak. Joey had al die tijd aandachtig geluisterd maar staarde nu een beetje voor zich uit. "Soms is het beter om mensen uit je leven te weren of in elk geval zoveel mogelijk op afstand te houden. Ik heb zelf geen al te beste band met mijn vader. Hij denkt dat hij alles beter weet en probeert zijn verwachtingen op mij te projecteren. Ik snap best dat ouders hun kinderen willen behoeden van hun eigen gemaakte fouten maar ga mij nergens toe dwingen. Ik wil gewoon mijn eigen pad bewandelen en mijn eigen fouten kunnen maken. Had dan je leven zelf veranderd toen het kon. Gelukkig steunt mij moeder mij altijd in alles en staat ze altijd voor me klaar en weet ze pa een beetje in toom te houden."

Gwen
Ze keek hem aan in zijn donkere ogen. Ze zag begrip in zijn ogen staan toen ze het over de ouders hadden. Alsof hij ook een ouder had die hem niet begreep. Ze slikte even. “Mijn vader staat ook altijd achter ons. Hij steunt Caroline in haar musical/theater carriere, Bonnie als bloemist, John als meester en mij als boekenverkoopster. Hij weet zelf wat een onzekere baan inhoudt, hij is trots op zijn boekenwinkel en draagt dat ook uit naar de buitenwereld. Ook hij heeft in dalen gezeten maar hij heeft binnenkort een romance avond in zijn winkel, dan komen er auteurs die romance schrijven zoals Chantal van Gastel. Uhm als je zin hebt en niks te doen hebt dan nodig ik je uit om mee te gaan.” Ze deed even een pluk haar uit haar gezicht. “Je band met je vader is niet zo goed?”

Joey

Joey rolde met zijn ogen. "Niet zo goed is nog zacht uitgedrukt. Zeg maar gerust zeer slecht. Het is altijd al niet echt denderend geweest. We zijn gewoon twee tegenpolen en botsen heel erg kwa karakter en mening. Toen ik jong was, was die meestal aan het werk maar het geen wat die doet is nooit zijn droom geweest.
Maar ja er moest geld op de plank komen. Dus probeert hij mij zijn idole leven door me strot te duwen. Alhoewel hij had altijd wel wat te zeiken. Het is gewoon een eikel. Ja sorry. Ik kan het niet anderd verwoorden." Hun ijsjes werden gebracht. Joey speelde wat met het lepeltje door het ijs. "Ik ben geen boekenliefhebber maar ik zal kijken of ik kan langs komen."

Gwen
“Hij vindt het cafe dat hij heeft niet zijn droom? Of vindt hij het lastig dat jij je droom wel najaagt?” Ze keek op toen hun ijsjes kwamen. “Evie je ijsje is er! Kom snel voor dat het gaat smelten.” Evie rende naar haar toe en ging weer zitten. “Mama mag ik een keer bij Annelore slapen? Ze hebben puppies gekregen.” Gwen grinnikte. Evie was dol op dieren. Ze baalde er van dat Brownie een kater was en geen baby’s meer kon maken, iets wat Gwen totaal niet erg vindt. “Zullen we dat een keertje later bespreken? Het is bijna vakantie dus misschien kan het dan.” Ze keek toe hoe Evie genoot van haar ijsje. Zelf begon ze ook aan haar ijsje. Ze begon met de marsmellows, ze genoot van de zoetheid in combie met de slagroom. Ze keek even naar Joey. “Je bent niks verplicht. Maar anders moet ik Emma weer meesleuren en geloof dat zij liever op Evie past. Maar goed. Vergeet het.” Ze bloosde. Gwen wilde niet de indruk wekken dat ze hem heel ongemakkelijk net op date vroeg, zonder Evie. Gelukkig was Evie aan het genieten van haar ijsje. Er zat al smurfenijs op haar neus.

Joey

"Geen idee. Ik heb er nooit echt naar gevraagd. Gezien ik geen zin had om verdere discussies aan te gaan. Ik denk beide. Hij moest verplicht de club overnemen van zijn ouders. Maar zullen we het ergens anders over hebben?" Hij werd gewoon lichtelijk chagrijnig als hij het over zijn vader had. "Nee,blijf weg! Ik wilde net stiekem aan Evie de ijsje beginnen." Hij schoof het ijsje dan ook naar zich toe en verdedigde het met zijn armen. Maar gaf het met een grijns terug zodra het meisje weer bij hun kwam zitten.
"Nee joh,her is oké. Ik moet alleen kijken of het uitkomt met werk. Ik wil geen valse belofte doen en dan moeten afzeggen."
Hij at rustig van zijn ijsje en genoot van de zonnestralen. "Evie,is het ijsje lekker?",vroeg die met een grijns toen die zag dat ze zelf in een smurf veranderde.

Gwen
Ze merkte dat de band met zijn vader hem dwars zat. Ze besloot om het er niet meer over te hebben. Ze nam een hap van haar donut en keek even naar Evie die snel haar ijsje beschermde. Gwen grinnikte. Het deed haar goed om Evie zo te zien. Gwen had eigenlijk al sinds haar geboorte niet meer met andere jongens dan vrienden of John en Freek afgesproken. Evie knikte. “Hij is super lekker en de tompoes smaak is ook echt lekker. Mama kunnen we straks naar de winkel van opa en mag Joe dan mee?” Gwen verslikte zich bijna in haar ijsje. Noemde ze hem nou Joe? Gwen keek even op haar horloge. “Ja we kunnen nog naar de winkel van opa. Alleen niet te lang want mama moet ook nog koken.”