You are perfect to me

Joey

"Ik bedoelde eigenlijk dat je straks even je gezicht af moet vegen, want je lijkt zelf een smurfje. Maar blij te horen dat het ijsje lekker is." Joey sloeg nep-beledigd zijn armen over elkaar. "Hey, kleine snotneus! Het is en blijft Joey hé en voor jou meneer Joey. Anders ga ik niet meer mee hoor." Joey beet even op zijn lip. "Uhmm... Evie houden jij en mama van de gele M? Anders kunnen we nadat we langs de winkel van jou opa zijn geweest daar wel eten." Hij hoopte dat Gwen het oké vond. Anders hoopte die dat het een andere keer kon. Hij vond het namelijk erg gezellig zo met zijn drietjes.

Gwen
Gwen zag dat Evie begon te giechelen. “Joe nu ben jij Moppersmurf.” En ze gaf Joey een blauwe neus met het puntje van haar vinger. Gwen wilde er iets van zeggen maar ze liet het maar gaan. Evie had plezier en dat was voor haar nu even het belangrijkste. Ze at verder van haar ijsje en keek Joey even kort aan. Naar de Mcdonalds gingen ze niet vaak. Het was prijzig en Gwen vond gezond eten ook belangrijk. In haar hoofd hoorde ze John zeggen: schat leef een beetje. Geniet van alles wat je nu kunt doen. Ze veegde haar mond af met een servet en keek van Evie die haar met Bami-ogen aan keek naar Joey. “Okee vooruit maar Evie we doen dit niet elke week.” En ze keek Evie streng aan die braaf knikte. “Zullen we tante Emmy ook meevragen?” Vroeg Evie heel lief. Gwen keek even naar Joey, hij had het immers voorgesteld.

Joey

Joey stond veegde snel zijn gezicht schoon. Hij kon veel hebben maar ijs vond dir gewoon een vieze plak bende. "Oh. Die krijg jij zo hard terug, dametje. Eerst mij Joe noemen en dan ook nog eens onder smeren met ijs." Hij straapte met zijn vingers wat slagroom van de rand en smeerde dat op Evie der gezicht.
Ja, boontje kwam op zijn loontje. Hij nam de eventuele blikken van Gwen maar voor lief. Joey keek op naar Gwen terwijl die het laatste beetje ijs op at. "Ik was ook niet van plan hier een gewoonte van te maken hoor, wees gerust. Dat zou ook niet bepaald gezond zijn." Al moest die het maar niet niet hebben in het bijzijn van Evie over zijn eigen slechte dieet. "Ik vind het prima hoor. Als Emma in de stad is, kan ze best onze kant op komen."

Gwen
Gwen rolde even met haar ogen. “Jullie zijn knoeierds. Kom hier.” En ze veegde Evie haar gezicht schoon. Ze zuchtte diep en at haar ijsje op. “Mama ik zit vol.” Hoorde ze Evie zeggen. Gwen keek naar het ijsje van Evie. Ze had bijna alles op. “Het is okee lieverd. Als je vol zit zit je vol.” En ze gaf haar dochter een kus. “Mag ik nog even spelen voor we gaan?” Gwen knikte. Evie stond op en liep weer naar het kleine speelplekje. Gwen zat ook vol dus ze schoof de ijsbeker van zich af. Ze had Emma geappt of ze zin had in de Mcdonalds en zoals verwacht stemde haar vriendin meteen toe. Ze appte dat ze haar zouden meeten bij de winkel van haar vader. “Emma gaat mee. Heb gezegd dat we haar meeten bij mijn pa zijn winkel. Uhm zullen we zo maar even betalen dan?”!

Joey

"Zei begon.",en wees verwijtend naar Evie als een klein kind. Alleen kon die niet lang serieus blijven en schoot in een schaterlach. Ja, soms was Joey zelf nog een klein kind. Maar ja het was dan ook algemeen bekend dat mannen over het algemeen later volwassenen werden. Ieder had zo een beetje zijn ijsje op, Evie was nog even gaan spelen en ook Emma zou straks mee naar de Mac gaan nadat ze langs de boekenwinkel van Gwen haar vader waren geweest. Joey stond op. "Nee jij blijft zitten en ik betaal. Als jij Evie probeert mee te krijgen terwijl ik ga afrekenen dan kunnen we daarna meteen doorlopen naar de boekenwinkel. Of wilde je nog wat hebben?"

Gwen
Gwen zuchtte diep. “Okee maar volgende keer trakteer ik.” En ze keek hem streng aan. Ze stond op en schudde haar hoofd. “Nee dankjewel. Ik heb voorlopig genoeg gehad.” Ze glimlachte en pakte haar tasje en de Frozen rugtas van Evie en liep richting de speeltuin. “Kom je Eefje dan gaan we naar opa toe.” Evie dacht even na maar rende toen naar Gwen toe. Gwen tilde haar op en zwaaide haar in de lucht. Ze pakte daarna Evie haar hand en liep toen weer terug naar Joey. “Owja wij zijn trouwens met de bakfiets maar de boekenwinkel is niet ver lopen.” Zei Gwen toen ze weer bij Joey stond. Toen Joey had betaald liepen ze naar de boekenwinkel. In de boekenwinkel vond Evie haar opa en rende op hem af. “Opa!” En Gwen haar vader keek op en deed zijn armen open waar Evie in sprong. “Ha meissie!” Riep Gwen haar vader blij uit en knuffelde Evie stevig.

Joey

"Dat hadden we toch al afgesproken en let it go. Ik vind het niet erg om te betalen. Ik trakteer jou en Evie graag op een leuke middag. Daarbij ben je me nu min of meer verschuldigd om nog eens af te spreken." Het laatste deed die blijken als grapje maar hij hoopte echt om een tweede date al was dit niet echt een date. Als Evie er niet bij was geweest had die er nooit mee genomen maar de macdonalds. Alhoewel ze had hem wel mee gevraagd naar een of ander iets. Inmiddels waren ze onderweg naar de boekwinkel. Joey keek om zich heen en liep vervolgend naar de vader van Gwen om zichzelf voor te stellen. "Aangenaam meneer , ik ben Joey. Een vriend van uw dochter."



Emma

Emma had een gezellige middag met de zussen gehad. Ze hadden samen geluncht en haar zussen hadden haar zelfs nog weten keer te halen om een mooi lila net pak te kopen voor haar werk. Nu liep ze mee om haar zusjes uit te zwaaien voor dat ze terug naar huis zouden gaan met de bus. Emma zelf zou Gwen en Evie nog treffen en dan meegaan naar de Mac. Een bezoekje aan de Mac sloeg ze niet af.

Gwen
Gwen keek toe hoe Evie haar vader los liet en naar de kinderafdeling rende. Ze zou straks wel kijken of ze een boek had gekozen en lekker zat te lezen. Gwen wilde nu aandacht aan haar vader besteden. “Daar is mijn jongste dochter kom eens hier.” Hoorde ze haar vader zeggen en ze knuffelde hem stevig. Het had een tijd geduurd voor ze dit echt kon doen. Haar vader keek naar Joey. “Een vriend van mijn dochter is een vriend van mij. Ik ben Robert aangenaam kennis te maken. Welkom in Latte’s and Literature.” Robert schudde de hand van Joey stevig en knipoogde even naar Gwen. Gwen rolde met haar ogen maar toch moest ze grinniken. Haar vader wilde alleen maar dat ze gelukkig was en hij gunde haar een leuke man, blijkbaar was Joey goedgekeurd. “Kijk maar even rond. Koffie is van het huis. Komt Emma ook nog?” Gwen haalde haar schouders op. “Geen idee pap. Ik stuur haar wel een berichtje.” Ze keek toe hoe haar vader glimlachte en weer terug ging naar de kassa. “Nou dat is dus mijn vader. Zullen we even een rondje lopen? Evie vermaakt zich wel bij de kinderboeken.” Ondertussen stuurde ze een berichtje naar Emma. Ha Ems, kom je naar de boekenwinkel? Mijn vader vraagt naar je.”

Emma

Het was maar goed dat Emma de mobiel hoordr trillen en het appje las anders was ze voor niks naar de Mac gelopen. Ze appte Gwen snel terug en hervatte vervolgens de route, maar dit maal richting de boekwinkel. Kom eraan! Was even me zusjes uitzwaaien bij de bushalte Niet veel later liep ze de boekwinkel binnen. Ze zag Gwen, Joey en Robert staan praten. Ze liep op het drietal af en gaf Joey een vriendelijke mep op zijn arm. "Hey! Is die een beetje aardig voor je?", vroeg ze aan Joey.
Ze merkte dat de jongen in elk instantie schrok maar moest lachen toen hij haar herkende. "Hey, goed volk hoor.",grapte ze snel waarop ze Joey hoorde antwoorden. "Ja hoor. Wees maar niet bang." Ze begroette vervolgens Robert met een knuffel.
"Waar is Evie? Wordt ik gewoon niet meer begroet?" Normaal kwam die kleine meid altijd meteen op haar afgerend.
"Gezellig een ijsje weten eten?",vroeg ze met een ondeugende vragende blik aan de beste vriendin. Emma wilde natuurlijk wel alle zoetsappige details van hun middag samen horen..

Gwen
Gwen keek op toen haar beste vriendin kwam binnen lopen. Ze knuffelde haar stevig. “Hij is heel lief voor me.” Ze glimlachte en keek op toen Evie aan kwam rennen en Emma knuffelde. “Joe liet mij tompoes ijs eten. Was wel lekker. Joe ik wil je mijn favoriete plek hier laten zien kom mee.” En ze pakte Joey bij de hand en sleurde hem mee. Gwen wachtte totdat Joey en Evie buiten gehoorafstand waren. Ze liep richting de fantasy afdeling en bekeek ondertussen de boeken die er stonden. “Uhm ja was heel gezellig. Hij trakteerde en hij is zo leuk naar Evie toe. Ik weet niet of ik hem leuk vind maar hij is aardig alleen….” Ze beet op haar lip. “Mijn moeder kwam nog langs met Caroline. Echt als je haar hoorde ook over John. Ook moest ze nog even benadrukken dat ze het jammer vond dat Stefan en ik niet meer samen zijn.” Ze rolde met haar ogen. “Zin in een latte of een bubble tea?” Haar vader had ook een klein cafeetje in zijn boekenwinkel waar je onder andere bubble tea en latte’s kon halen.

Emma

Emma knuffelde Gwen stevig terug. Ze schoot in de lach. "Ik bedoelde eigenlijk of je vader al geen verhoor was begonnen tegen Joey maar fijn te horen dat die in elk geval lief is." Ze zou Joey zelf nog wel een keer flink aan de tand voelen als het daadwerkelijk iets werd tussen die twee. Ahh, daar was Evie. Ze knuffelde het kleine meisje. "Tompouce ijs? Nou dan moet ik dat ook maar de volgende keer eens proberen. Was het nog leuk met mama op de kinderboerderij?" Maar echt de kans om antwoord te krijgen, kreeg ze niet. Evie had Joey meegesleurd, waarschijnlijk naar de kinderafdeling. Met een grijns keek ze het tweetal na, waarna ze met Gwen meeliep zodat ze rustig konden praten. "Oké, laten we de vraag of je hem serieus leuk vind even er buiten. Zit er een tweede date in ja of nee?" Emma keek stom verbaasd. "Wat? Omg! Wees blij dat ik er niet bij was want ik had echt moeite moeten doen om er geen dreun te verkopen waar Joey en Evie bij waren. Wat een, oké laat ik maar wijselijk mijn mond verder houden. Ik zou er als ik jou was gewoon zoveel mogelijk negeren. Blijkbaar is ze na al die jaren nog steeds niet gedraaid. Wees de verstandigste, Gwen. Jij weet beter. Voor je het weer is ze weer opgehoepeld naar Engeland." Emma knikte. "Anders haal ik wel wat, dan kan jij gaan kijken bij die twee." Wijzend in de richting waar Evie en Joey uit hingen. "Wat wil je hebben?"

Gwen
Gwen pakte een boek en las de achterkant. Ze deed het boek in haar mandje en keek verder. Boeken verzamelen en lezen was een grote passie van haar. Ze vond het leuk dat Evie er ook veel plezier in had. Ze grinnikte. “Ik uhm heb hem gevraagd naar de avond van de romantische boeken die mijn vader organiseert. Hij zou er over nadenken. Ik had deze middag ook anders voor me gezien maar goed Evie kan er niet veel aan doen dat haar logeerpartijtje niet doorging. Hij is in elk geval door haar goedgekeurd. Dus ja er zit een tweede date in.” Ze deed een pluk haar achter haar oren en keek rustig naar de boeken. “Ik moest mij ook echt inhouden maar ik wil mij niet zo laten kennen waar Evie bij is. Ze had het ook over John en zijn ADHD. Caroline was het wel met mij eens en ze zijn gelukkig weggegaan. Echt ik hoop dat ze binnenkort weer op rot.” Ze zuchtte diep en stopte nog een boek in haar mandje. “Doe maar Passionfruit bubble tea met Perzik balletjes.”

Emma

Emma bleef geschokt staan. Ze sloeg haar armen over elkaar en keek Gwen doordringend aan. "Je hebt wat? Gwen, serieus?!?" Ze schudde de hoofd. "Gwen open je ogen en kijk! Joey is toch totaal niet het type wat ooit een leesboek heeft open geslagen. Wees überhaupt blij dat hij vanmiddag zo goed oppakte ondanks dat het onmacht was. Ik durf te wedden dat Joey ook liever je mee uit eten had genomen of naar de bioscoop. Hoe lief het ook van hem is om te overwegen met je mee te gaan, je gaat niet op tweede date met hem naar een of andere boekengebeuren. Desnoods nodig je hem thuis uit en ga je uitgebreid voor hem koken. Ik pas wel op Evie maar niet dit." Emma haalde een hand door de haar. "Ik ga die drankjes halen. Denk ondertussen na over wat ik zojuist heb gezegd." En liep in de richting van de koffiebar.

Gwen
Gwen haar mond viel open. Was haar vriendin nu aan haar aan het vertellen waar ze moest daten. Ze zuchtte diep. “Oke ik was ook liever samen met hem koffie wezen drinken maar de situatie was nou eenmaal zoals hij was. En daarbij heb ik meteen gezien hoe hij met Evie is. Ik had alleen even vanmiddag niet de moeder willen zijn maar gewoon Gwen.” Ze deed nog een boek in haar mandje en keek om zich heen. “Ik neem niet zomaar weer een man in mijn leven en zeker niet op een tweede date in mijn huis. Mijn huis is mijn heiligdom, wat nou als hij weer hetzelfde flikt als Stefan?” Ze begreep wat Emma zei maar ze vond het lastig om een man mee te nemen naar haar appartement. Het was ook Evie haar veilige haven. “Goed oke… ik stel wel wat anders voor. Als jij dan op Evie zou willen passen. Als je mij zoekt, ik ben bij Joey en Evie.” Ze liep richting de kinderafdeling en zag dat Evie een verhalenboek van Frozen aan Joey liet zien. “Zo lukt het een beetje?”

Mike
Mike zat bij een tafeltje aan het raam in het cafe van Latte’s and Literature. Hij was dol op deze plek en was dol op de latte’s die ze er hadden. Hij nam een slok van zijn witte chocolade latte en tekende rustig verder tot zijn oog op een vrouw viel met bruine krulletjes. Mike had weinig ervaring met vrouwen, als je zijn zusje Jenny en beste vriendin Mia niet mee telde, en hij had weinig ervaring met date. Welke vrouw zat er nou op een geek te wachten? Hij merkte dat ie te lang naar haar staarde dus ging hij snel verder met zijn tekening voor zijn Dungeons and Dragon’s campaign die hij binnenkort met vrienden zou houden.

Emma

Emma zuchtte. Gwen luisterde blijkbaar maar half naar wat ze had gezegd en dat irriteerde haar een beetje. "Dat is helemaal niet wat ik heb gezegd en kap er mee om Joey te vergelijken met Stefan. Ik ken Joey niet persoonlijk maar ik zie wel dat die in de verste verte nog niet op hem lijkt. Als je Stefan nog altijd niet los kan laten en dus niet toe bent aan een nieuwe relatie zeg dan meteen tegen Joey dat er niet meer in zit dan vriendschap want je gaat hem niet aan het lijntje houden. Dat verdient hij niet." Emma haalde simpelweg haar schouders op. "Oké, maar ik doe het alleen als je serieus op date gaat." Ze keek Gwen even doordringend aan voordat ze koffie ging halen.
Terwijl ze in de rij stond keek ze even om zich heen. Ze wisselde een blik met een jongen die zat te tekenen. Hij staarde haar een tijdje aan. Emma voelde zich wat ongemakkelijk worden en keek weg. Mede omdat ze niet kon plaatsen of ze de jongen moest kennen. Inmiddels was ze aan de beurt en naast de bubble tea voor Gwen bestelde ze een matcha latte. Met de handdm vol liep ze langs het tafeltje van Mike. Haar oog viel op de tekening. "Gave tekening!" Om zichzelf een houding te kunnen geven nam ze een slok van de nog veel te heette drankje, waardoor ze de tong verbrandde en begon te hoesten.

Joey:"Hey, waar is Emma gebleven? Oh ja hoor. Wij hebben een heel gaaf boek gevonden over twee zusjes, Anna en Elsa genaamd. Misschien ken je ze wel."

Mike
Mike keek op van zijn tekening toen hij een stem hoorde. Het was de stem van het meisje waar hij naar gestaard had. Hij slikte. Het meisje was knap om te zien en daarbij complimenteerde ze hem ook nog op zijn tekening. Ze verslikte zich echter toen ze een slok van haar drinken nam en het was niet een slok uit de bubble tea beker. Vlug maakte hij zijn rugzak open en haalde een flesje water eruit. Rustig draaide hij de dop er af en zette het voor het meisje neer. “Uhm… uhm..” stamelde hij ongemakkelijk. “Drink dit. Geen zorgen het is een nieuw flesje dat ik heb gekocht.” Hij nam een slok van zijn latte en keek even naar de tekening die voor zich lag. “Dankjewel. Ik weet niet of je het herkent.” En hij schoof de tekening dichter naar haar toe zodat ze het beter kon bekijken.

Gwen
Ze had nog meegekregen wat Emma zei voordat de ander naar het cafeetje was gelopen. Gwen kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Joey was inderdaad Stefan niet en verdiende daarmee dus een eerlijke kans. Gwen wilde Joey die kans ook geven. Maar ergens was ze bang om weer een man in haar leven toe te laten. Daarbij kwam ook nog eens dat ze Joey oprecht leuk begon te vinden. Ze keek even naar het boek dat Evie vast had. “Owja die twee zusjes ken ik zeker wel. Evie is dol op die zusjes, ik heb meer met de sneeuwpop Olaf. Evie wil je dat boek meenemen?” Evie knikte en stopte het in het mandje van haar moeder. “Mag ik ook de nieuwe van Dolfje Weerwolfje?” Gwen keek even naar haar mandje. Het werd steeds duurder met wat er allemaal in zat. Maar ze wilde Evie niet teleurstellen waar Joey en haar vader bij waren. “Tante Emma is drinken aan het halen voor haar en mama. Wil jij even kijken of alles goed met haar gaat?” Evie knikte en rende naar het cafeetje toe om Emma te halen. Gwen liep ondertussen naar de Dolfje Weerwolfje boeken. Ze bekeek de boeken die er stonden en haalde het nieuwe deel eruit. Ondertussen flitste er allerlei gedachten door haar heen. Herinneringen die ze door Stefan had gekregen, haar moeder die alles en iedereen afkeurde, de discussie met Emma, het blijf van mijn lijf huis waar ze een tijdje in had gezeten en de fijne dag die ze met Joey nu had. In paniek liet ze haar mandje vallen en rende weg. Ze rende verder de winkel in, naar de bovenverdieping waar nog meer boeken stonden tot dat ze haar plekje had gevonden die ze als kind had gemaakt tussen de boekenkasten. Ze ging er zitten en trok haar knieën naar zich toe en begon te huilen. Gwen wilde al die rotmomenten vergeten en gewoon een nieuwe start met Joey maken. Ze baalde dat de trauma’s die ze aan Stefan had overgehouden haar nog steeds in de weg zaten. Ze wilde open en eerlijk naar Joey zijn: het lag totaal niet aan hem, door hem had ze vandaag haar hart wat meer opengezet voor een nieuwe kans.

Joey

Joey deze net alsof die heel hard moest nadenken. "Je bedoeld die sneeuwpop die van warme knuffel houdt?" Ja met al die neefjes en nichtjes en inmiddels zelfs een aantal achter wist hij wel wat Frozen was. Tot zijn spijt. Maandenlang had hij dat ene wel bekende liedje niet uit zijn hoofd gekregen en zo vaak had hij die film gelukkig niet gezien. Joey haalde wat losgeld uit zijn broekzak. "Eef?!? Als je toch tante Emma gaat zoeken. Wil je dan vragen of ze voor Joey een cappuccino wilt halen? Hier heb je centjes wat je overhoudt stop je maar in je spaarpot." Hij gaf het kleine meisje de muntjes aan. Hij liep vervolgend met Gwen mee maar plots rende ze van hem weg. Geschikt bleef hij staan. Wat moest die nu doen? Het leek hem slimmer om snel naar Emma te gaan en uit te leggen wat er zojuist gebeurde, zodat zij misschien achter Gwen aan kon gaan.

Emma

Emma nam dankbaar het flesje water aan en nam een slokje. Oh, hoe dom kon ze dan ook zijn om precies nu een slok te nemen. Ze wist dat het drankje nog super heet was. Ze gaf Mike het flesje water terug. Emma bekeek de tekening goed. "Als ik het goed herken is het toch dat spel D&D? Ik heb het zelf nooit gespeeld maar een van mijn zusjes speelt het wel en het zit in die ene serie. Oh hoe heet het nou? Stranger Things! Het ziet er in elk geval tof uit. Teken je ook andere dingen?" Maar hij gesprek werd gestoord door Evie die haar was komen zoeken. "Hey kleine snotneus. Was mama bang dat ik niet meer terug kwam met de bubble tea? Ik kom eraan. Twee tellen." Maar toen zag ze ook Joey met een paniekerige blik op haar af lopen. Wat was hier allemaal aan de hand? Joey:"Sorry, dat ik je stoor maar Gwen rende er opeens vandoor. Ik weet niet wat er aan de hand is. Of ik iets verkeerd heb gezegd of gedaan. We stonden gewoon te praten en wilde nog een boek voor Evie halen en toen was ze opeens weg." Emma zette de drankjes op de tafel en sloeg troostend een arm om Joey zijn schouder. "Het ligt niet aan jou. Ik heb iets gezegd wat ik beter niet had kunnen zeggen. Sorry, dat ik dit van je vraag maar ik je asjeblieft even op Evie letten, dan ga ik Gwen zoeken. Trakteer jezelf en Evie op een drankje, je krijgt het van me terug en Oh wil je die jongen een nieuw flesje water geven." Ze bedoelde daarmee Mike. "Ik kom zo snel mogelijk met Gwen terug." Ze wist waar Gwen was, in elk geval ze had een vermoeden. Ze vond Gwen dan ook op dat plekje. Emma ging op de knieën erbij zitten. "Sorry! Maar... ik moest je gewoon de waarheid zeggen. Gwen kom alsjeblieft mee terug naar de rest. Joey is zich rot geschrokken en Evie zal zich ook wel afvragen wat er allemaal aan de hand is."

Mike
Mike keek even naar Emma. Hij was even verbaasd dat ze Stranger Things kende. Het was een van zijn favoriete series en hij was nog steeds pissig om de dood van een bepaalde personage in het laatste seizoen, toch had die serie een speciale plek in zijn hart. “Uhm ja ik teken ook andere dingen. Ik heb hier wel een kaartje..” Hij zocht tussen zijn potloden door en vond net zijn visitekaartje tot er opeens een hoop heisa ontstond. Wat was hier aan de hand? Emma ging weg en hij voelde zich plotseling ongemakkelijk. Hij zag een klein meisje naar hem staren en ze zette grote ogen op toen ze zijn tekeningen beter bekeek. “Wooow is dat een oruk?” En ze wees naar een ork in de hoek van de tekening. “Ik heb mijn mama wel eens uhm hoe heet die film nou. Die ene met een ring erin, zien kijken. Maar ik mocht niet te lang kijken vanwege die oruks.” Zei het meisje. Mike moest proberen zijn lach in te houden. “Dat is inderdaad een ork. En ik snap wel dat mama liever niet heeft dat je die dingen ziet.” Hij keek even naar Joey die voor zijn gevoel er nog steeds een beetje perplext bij stond. “Uhm misschien wil je papa wel even wat drinken.” Het meisje keek van hem naar Joey en begon te giechelen. “Joe is niet mijn papa. Hij is een vriend van mama. En ik mocht drinken voor hem halen en de centjes die ik overhield mogen in mijn Olafspaarpot.” Mike keek naar Joey. Joey was donkerharig, het meisje blondharig met fel blauwe ogen. Hij schudde even zijn hoofd. “Zo dus je bent fan van Frozen? Kijk dan eens wat ik voor jou heb.” En hij maakte zijn tekenmap open en haalde een tekening van Frozen uit zijn map. “Ik weet niet of je tekeningen aan mag nemen van vreemde. Ik ben Mike.” En hij schoof zijn hand naar voren naar het meisje. “Ik ben Evie.” En ze schudde even zijn hand. “Zo nu zijn we geen vreemde meer Evie. Maar vraag straks maar even aan mama of je die tekening mag hebben.”

Gwen
Gwen keek op toen iemand in haar tent kwam zitten. Haar vader had haar plekje altijd zo gehouden. Soms gingen er kinderen in zitten om te lezen. Ze haalde opgelucht adem toen het Emma was en niet Joey. “Nee het spijt mij. Ik had Joey nooit moeten vergelijken met Stefan. Het is gewoon…” Ze beet op haar lip. “Ik vind het doodeng om weer iemand toe te laten in mijn leven. Joey is zo lief en ook zo leuk met Evie. Ik ben gewoon bang dat als ik hem vertel wat er is voorgevallen dat hij dan wegloopt.” Ze snoof haar neus en keek Emma aan. “Het voelt fijn om bij Joey te zijn.” En ze pakte Emma haar hand. Ze schrok lichtelijk toen ze zei dat Joey geschrokken was. “Ik leg het hem nog wel uit. Laten we teruggaan en er nog een leuke avond van maken.”

Emma

"Gwenny. Het is oké. Let it go. Ik snap je. Ik hoopte alleen dat je Joey een eerlijke kans kan en wilt geven zodat jullie elkaar beter kunnen leren kennen. Begin gewoon als vrienden en kijk wat er verder uit ontstaat. Je hoeft hem niet meteen alles te vertellen maar ik zou uiteindelijk als het serieus wordt.. Naja dan heeft die toch wel recht op de waarheid. En heel eerlijk, hij is inderdaad leuk met Evie. Evie straalt!" Emma reikte Gwen de hand en trok haar overeind. "Echr wel. Ik verwacht nog steeds een happy maal met milkshake." Samen liepen ze terug naar de rest. "Sorry voor het ongemak. Heeft de snotneus zich een beetje gedragen?"

Mike
Mike keek op toen Emma terugkwam maar dit keer met een andere vrouw. Hij keek even van de vrouw naar Evie en legde de link, dat moest Evie haar moeder zijn. “Evie heeft zich heel lief gedragen. Ze uhm vond mijn ork heel boeiend.” En hij wees naar de ork op zijn tekening. Hij keek naar Emma. “Ik wilde je dit nog geven.” En hij reikte haar zijn visitekaartje aan. Hij knipoogde even naar haar. “Mikey!” Hoorde hij een bekende stem roepen. Mike deed even zijn ogen dicht, hij herkende die stem uit duizenden: Jenny. “Kom je papa zit te wachten.” Zei Jenny en ze ging bij zijn tafeltje staan. Mike rolde even met zijn ogen. “Pap kan nog best even wachten. De musical begint pas om 20:00.” Hij ruimde zijn spullen op en deed zijn jas aan. Hij keek nog even naar Emma. “Ik uhm spreek je hopelijk snel weer.” En hij liep achter zijn zusje aan naar buiten.

Gwen
Gwen keek even naar Emma. “Ik beloof je dat ik hem een eerlijke kans geef.” En ze liep samen met Emma mee naar de rest. Ze veegde haar tranen snel weg en ze bekeek even het schouwspel tussen de jongen en Emma. Gwen keek even naar Emma en wiebelde met haar wenkbrauwen. Die jongen zou nog best wat voor Emma kunnen zijn. Ze wilde een kreetje slaan toen de jongen het visitekaartje aan Emma gaf maar ze hield zich in. De jongen werd echter geroepen door een jonger meisje, misschien zijn zusje. “Ow voor ik het vergeet te vragen. Mag je dochter deze tekening van Frozen hebben?” De jongen had zich omgedraaid en gaf aan Gwen de tekening. “Ja tuurlijk mag ze die hebben. Dankjewel.” En ze glimlachte en gaf Evie de tekening die begon te stralen. De jongen aaide Evie door haar haren en liep toen echt weg. Gwen keek even naar Emma en gaf haar een por. “Iets voor jou?” Ze richtte toen haar aandacht op Joey en pakte even zijn hand en liep richting de kinderafdeling om haar boeken weer mee te nemen. “Het spijt me Joey. Ik had niet weg moeten rennen. Hopelijk kun je het me vergeven en maken we er samen nog een leuke avond van. Zullen we naar de mc?”

Emma

Emma gaf Gwen een knuffel. "Het is al goed. Je weet dat ondanks dat ik af en toe gek van je wordt, nog steeds van je houdt." Samen liepen ze terug naar de rest. Ze hoorde Mike antwoorden dat Evie heel lief was geweest. Ze zag Joey geheimzinnig lachen. "Wat? Was je van plan om te liegen?" Joey:"Maybe, maar hij was me voor." Ze zag dat Joey plagend zijn tong uitstak naar Evie. Emma schudde lachend de hoofd. Die twee hadden elkaar wel gevonden. Emma nam dankbaar het visitekaartje aan en stopte het in de tas. "Ik hoop het ook. Sorry tevens voor deze gehele chaos. Veel plezier vanavond." Met een glimlach keek ze hem na. Emma kleurde rood door de opmerking van Gwen. "Gwen!" Ze speelde met een haarlok. "Oké, weet niet. We hebben niet heel lang staan praten. Ik complimenteerde hem alleen met zijn tekenkunsten. Hij is wel knap."



Joey liep met Gwen mee terug naar de kinderafdeling. Met zijn andere hand pakte die ook de hand die hij nog van Gwen vast had. "Het is oké. Gaat het inmiddels weer? Ik schrok me rot en wist niet of ik achter je aan moest gaan of niet dus ik ben Emma maar gaan halen." Joey knikte. "Graag, ik lust wel wat."

Gwen
Gwen grijnsde. “Ik zeg niks. Staat er zijn telefoonnummer toevallig ook op?” Ze was met Joey verder gelopen en deed een pluk haar achter haar oren. Zijn hand in de hare. Het voelde goed. “Het lag niet aan jou laat ik dat als eerste zeggen. Je bent anders dan ik verwachtte in positieve zin en ik wil je uhm..” ze wiebelde even met haar benen. “Ik wil je beter leren kennen. Ik heb gewoon tijd nodig om ook dingen te verwerken van mijn vorige relatie. Ik ga nog niet vertellen wat er gebeurd is laat ik het zo zeggen dat ik geen fijne relatie achter de rug heb. Maar jij bent totaal anders dan mijn ex en ik wil samen met jou uitvogelen wat dit gaat worden maar wel rustig aan.” En ze keek hem aan. Ze meende elk woord wat ze zei. Ze kneep in zijn handen. “Goed dan ga ik betalen en dan gaan we lekker eten.” En ze liep naar de toonbank en betaalde haar boeken. Met zijn allen liepen ze de winkel door en niemand had door dat ze bekeken werden door iemand.

Joey

Emma:"Geen idee. Maar echt niet dat ik hem zomaar ga bellen of appen ofzo. Ik voeg hem wel gewoon toe op instagram."
"Ik wil hem wel voor je bellen.",zei Joey plagend. Het was dat Emma zo gauw niks konden vinden om mee te gooien anders had ze wat naar Joey zijn hoofd geslingerd. "Als je dat maar last.",sprak ze vel. Zo een held was ze nou ook weer niet als het om daten aan ging. Vriendschap was heel wat anders. Emma had altijd wel zowel vrienden als vriendinnen in haar vriendkring zitten.


Joey

Joey snoerde Gwen de mond door zijn vinger om haar lippen te leggen. "We bekijken het gewoon stap voor stap. Ik ben al blij dat je mij een kans wilt geven om elkaar beter te leren kennen. Ik weet dat ik er op het eerste gezicht niet uitzie als de ideale schoonzoon maar onder dat harde uiterlijk zit gewoon een lieve en gestoorde mafkees. Je hoeft me niet uit te leggen wat er is gebeurd, dat komt wel als de tijd er rijp voor is. We doen het in jou tempo, beloofd." Joey haalde een hand door zijn haar. "Ik.. uhm.. ook al was het vanmiddag niet wat ik in eerste instantie voor ogen had.. Ik vond het tot nu toe wel oprecht gezellig met jou en Evie. Evie is oprecht een leuk kind. Alleen de volgende keer en hieruit maak ik op dat er een volgende keer komt neem ik je toch liever echt mee uit eten en niet naar de macdonalds."
Met zijn alle liepen ze vervolgens opweg naar de macdonalds.

Gwen
Na de mcdonalds waren ze weer naar huis gegaan. Ze had Evie op bed gelegd en plofte nu op de bank naast Emma. “Voor ik het vergeet: wil je een wijntje?” Ze had zelf haar pyjama aangetrokken. Emma kende haar al jaren dus ze schaamde zich niet voor haar Winnie the Pooh pyjama. “Ik geloof dat we wel een wijntje kunnen gebruiken.” Ze stond op, liep naar de keuken en schonk een wijntje in voor hun beide. Ze liep weer terug en zette het voor hun neer. “Goed en nu gaan we het eens over die ene tekenjongen hebben. Je hebt zijn visitekaartje gekregen, ga je er nog wat mee doen?” En ze nam een slok van haar wijntje. Ze zou straks wel Joey appen of bellen, nu was het tijd voor haar vriendin.

Emma

Emma was vanuit de Mac mee gegaan naar het appartement van Gwen. Evie lag inmiddels op bed en ze had zichzelf op de bank genetseld en een dekentje geleend. "Lekker. Ik lus er wel eentje." Terwijl Gwen naar de keuken liep, griste ze de afstandsbediening van de tafel, zette de tv aan en zapte langs de zenders.
Ze dankte Gwen voor het wijntje toen ze weer bij haar kwam zitten. Emma haalde de schouders op. "Ik weet niet. Dat kaartje zit nog in mijn tas. Ik weet echt niet wat ik moet doen of zeggen behalve hem dan toe te voegen." Ze hoorde een app geluidje maar toen ze op het scherm keek was het niet haar telefoon.

Joey:Ik wilde jou en Evie nogmaals bedanken voor de leuke middag. Alvast weltrusten. Joe(y)