You are perfect to me

Gwen
“Rustig maar ze hebben ook geschreven dat Evie vooruit gegaan is met rekenen en dat ze heel goed kan lezen en klaarstaat voor andere kinderen maar dat ze wel iets vaker tot tien moet tellen.” Ze zuchtte diep en keek even naar Joey. “Jij kan zo door naar het oudergesprek. Ik had overigens Subway besteld net dus dat kunnen we ophalen en dan rustig onderweg eten. Evie heb ik snel met de bakfiets gebracht. Ze mocht van mij morgen op haar eigen fiets naar school.”

Mike
Mike keek naar het witte jurkje. Zoals verwacht zag ze er fantastisch uit. “Ik zeg niks hoeveel kussens je ook naar me gooit.” En hij gooide het kussen terug op bed. “Goed goed ik geef je de eerste envelop hier.” En hij liep naar zijn koffer en haalde de eerste envelop met het cijfer 1 tevoorschijn. “De bedoeling is dat uit al deze vragen, in totaal heb ik 18 vragen bedacht, een zin komt en die moet jij uiteindelijk gaan oplossen. Dus als je het goed hebt krijg je van mij de eerste letter.” Hij ging nog niet zeggen welke letter. “De eerste vraag: Waar hebben we elkaar ontmoet?”

Joey

"Kijk dat is al een hele andere toon dan : ja, ze moet nog aan haar woedeaanvallen werken. We kunnen kijken of we rekensommetjes uit groep 4 kunnen vinden om te oefenen met rekenen zodat ze daar beter in wordt." Joey knikte. "Lekker. Klinkt als een goed plan." Hij streek een verdwaalde haarlok achter Gwen de oor. "Prima. Ze moet juist zoveel mogelijk oefenen met zelf naar school fietsen."

Emma

Emma was nog steeds beledigd. "Ook al ben ik heel blij met mijn nieuwe jurk, ik vind je nog steeds niet aardig. Je bent nu gewoon geel gemeen bezig door mij zo te plagen." Emma keek nieuwsgierig naar Mike. Wat was dit? Dit was dus niet zomaar een speurtocht. Had ze iets gemist? Waren ze deze week zolang bij elkaar? Ze kon er haar vingers niet op leggen. "Oké? Ik ben benieuwd waar dit naar toe lijdt." Ze maakte de envelop open en begon te lachen. "Deze vraag gast over ons. Wij hebben elkaar in de koffiecorner ontmoet van de bieb van Gwen haar vader. Wil je ook nog weten hoe of is dat de volgende vraag?"

Gwen
“Dat is zo. Klinkt als een plan maar aangezien het bijna zomervakantie is wil ik haar gewoon ook vakantie gunnen. Zeker nu ik zwanger ben wil ik zoveel mogelijk leuke dingen met zijn drietjes doen en daar hoort rekenen niet bij.” En ze gaf hem een kus. “Nou even mijn tasje pakken en dan kunnen we gaan.” Ze pakte haar tasje en liep alvast de deur uit. Ze vond het heerlijk om nog even goed te lunchen. Ze mocht alleen geen rauw vlees dus had ze iets zonder vlees of vis besteld voor zichzelf. “Het is ook de bedoeling dat ze met de eigen fiets gaat maar het is meer dat ik vanochtend haast had en dan is de bakfiets sneller.”

Mike
“Sorry schatje maar als ik het verklap is het geen verrassing meer.” Hij keek toe hoe ze de envelop open maakte en de vraag goed beantwoordde. “Dat klopt. Al de vragen gaan over ons of over een van ons.” Meer zei hij niet maar hij gaf haar een potlood. “Zet een rondje om de W.” En hij liep alvast naar de deur en haalde de tweede envelop eraf en gaf het aan Emma. “Ik zeg helemaal niks lieverd. My lips are sealed.” En hij sloot zijn lippen. De tweede vraag was: Wat is het eerste spelletje dat we samen speelden?

Joey

"Nee, ik was ook niet van plan om haar er in de vakantie mee lastig te vallen. Maar gewoon on het nieuwe jaar af en toe savonds een paar sommen maken. Het moet wel leuk blijven en geen moeten worden." Joey kuste Gwen terug.
Joey knikte. "Ik zal mijn spullen ook gaan pakken." Hij zocht zijn mobiel en portemonnee en zijn fietssleutel. Joey knikte. "We doen ons best en een keer niet is ook niet erg hoor. Zullen we gaan?"

Emma

"Dat is nou precies de bedoeling." Ze schoot wel in de lach maar ze vond het eigenlijk helemaal niet grappig. Emma trok een wenkbrauw op. "Dit is toch geen relatiebestand? Of. Nee dat kan niet. We kregen eind van de maand pas een relatie dus ik kan ons zoveel maanden samen zijn niet zijn vergeten." Emma deed wat Mike vroeg. Oké, ze had dus al een letter en één vraag goed. Ze kreeg de volgende vraag aangereikt. "Uhmm, ja dat kunnen twee antwoorden zijn. Of je bedoeld D&D gezien we op onze eerste date aan mijn personage hebben gewerkt maar dat hebben we pas later echt gespeeld of je bedoeld Kolonisten van Catan. Dat speelde we savonds met Mia erbij."

Mike
Mike kon er wel om lachen. De lunch was ook een picknick en dat hoorde bij zijn verrassing. Hij haalde een hand door zijn haar. “Nee behalve het feit dat we nu drie maanden ongeveer samen zijn. Een trip down memory lane.” Hij glimlachte. Ze hadden inderdaad eerst aan een D&D character gewerkt maar daarna hadden ze Catan gespeeld. “Catan is goed. Zet maar een rondje om de i.” En zo gingen ze een tijdje verder. De ene vraag na de andere. Ze waren er bijna. Ze waren nu in de buurt van het strand. Hij hoopte dat ze nog niks zag want hij had vanochtend alles al klaargezet. “Okee laatste vraag. Wat deden we op onze tweede date? Je mag alvast een rondje om een N zetten. Als je dat hebt gedaan mag je gaan puzzelen en als je hebt gepuzzeld mag je naar mij toe komen.” Hij gaf haar een kus en rende toen richting het plekje op het strand. Hij had alvast een picknick kleed klaar gelegd en zette zijn rugzak neer. Alles wat ze hadden gegeten tijdens hun eerste picknick had hij zo goed mogelijk na geprobeerd te maken. Ook had hij een stripverhaal gemaakt over hun tijd samen en dat legde hij mooi neer op het kleed. Hij had de tekeningen laten sealen door Mia zodat Emma niks door had. Mike gooide wat rozenblaadjes op het kleed en stalde alles uit. De ring in het doosje deed ie in zijn broekzak en hij zou de muziek starten zodra Emma kwam. Hij had heel cliche All of me van John Legend gekozen maar dat was een van de eerste nummers die ze samen hadden geluisterd.

Gwen
Toen Joey zover was fietsten ze richting de school. Ze zag Evie al op haar af komen rennen. “Hey lieverd. Had je een leuke dag?” Evie knikte. “Heb je tegen de juf gezegd dat je mij en papa zag?” Evie knikte. “Ja en de juf had jullie ook al gezien.” Gwen glimlachte en knuffelde haar dochter stevig. “Mama en papa hebben een gesprek met de juf over je rapport. Blijf jij dan even op het schoolplein spelen?” Ze keek even om zich heen. “Ik zie dat Annelore er nog is.” Annelore was Evie haar bestie. Gwen verwachtte dat ze elkaar nog zouden zien na de basisschool. Ze close waren ze. “Ja Annelore haar papa en mama hebben ook gesprek.” Er waren twee groepen drie en Annelore zat in 3B en Evie in 3A. “Ga maar met Annelore spelen maar niet zomaar het plein afgaan goed? Gaan we straks een ijsje eten.” “Mag Annelore mee?” Gwen keek even naar Joey. Ze zouden eigenlijk met zijn drietjes gaan maar ze kon ook moeilijk nee zeggen. Annelore was een van de vriendinnetjes van Evie die ze het liefste zag. Sommige vriendinnetjes kon ze soms wel wurgen.

Joey


Joey knielde voor Evie. "Zullen we dat een ander keertje doen, Eef? Mama en ik willen graag graag tijd met jou alleen om samen een ijsje te gaan eten en je de foto's van de echo te laten zien die mama vanmorgen had. Goed? Dan kijken we of Annelore mogen mee kan spelen."

Emma

"Echt, wat ben jij allemaal van plan met deze hele speurtocht? Ik wordt gek van je meneer de Wit!" Emma deed wat Miek vroeg. Zo ging de speurtocht met de veagen verder. Ze liepen blijkbaar richting het strand, waar ze vanmorgen ook waren geweest.
"Picknicken!" Ze Mike na. "Mike, waar ga je heen?" Ze kon nu toch niet achter hem aan gaan rennen. Ze wist inmiddels wel wat hij wilde vragen. Halverwege kreeg ze zo vermoeden en het aantal letters klopte ook. Ze liep al met betraande ogen het strand op richting Mike. Ze zag dat hij een romantische picknick had voorbereid. Emma sloeg de hand voor de mond. "Oh Mike, wat super lief."

Gwen
Evie keek even naar Annelore. “Okee dan. Nou ik ga met haar spelen gaan jullie nou maar naar de juf.” Gwen gaf Evie nog een kus en liep toen de school binnen. Boven zat het lokaal van Evie. Ze zag dat juf Suzan nog druk in gesprek was dus bleef ze nog even staan. Niet lang daarna liepen de ouders van Jim naar buiten. “Gwen en Joey kom maar.” Ze liepen naar binnen en Gwen herkende meteen al een kleurrijke tekening van Evie. Ze moest er even bij glimlachen. Ze ging zitten bij het bureau. “Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Evie had vandaag weer een woede-aanval. Ze mochten allemaal vertellen wie hun held was en Evie zei dat papa Joe haar held was. Steffie lachte haar uit en zei dat Joey niet echt de vader van Evie was. Evie werd boos en heeft toen het kunstwerk van Steffie over haar held kapot gemaakt.” En ze liet het kapotte kunstwerk zien. “En wat heb jij gedaan om in te grijpen? Ik keur het niet goed dat Evie iets kapot heeft gemaakt van een klasgenoot maar ze was terecht boos.” Gwen keek even naar Joey op zoek naar zijn steun.

Mike
Toen Emma op hem af kwam lopen zette hij All of You op. Hij sloeg haar stevig in haar armen. “Lieve Emma.” En hij slikte en probeerde zijn tranen in te houden. “Goed okee.” Hij haalde diep adem. “Ons eerste contact was kort maar krachtig. Ik zag jou en jij mij. Diezelfde avond kregen we contact via Instagram en de dag er na was onze eerste date. Door vrienden aangemoedigd en wat voelde dat goed. Ik kan bij jou mezelf zijn, ik kan met je lachen, met je huilen en geweldig vrijen. Je bent mijn allesje. Ik wil gewoon niet meer zonder jou en samen met jou wil ik een gezin starten maar ik wil je ook wat vragen…” En hij ging op zijn knieën en maakte het doosje met de verlovingsring van zijn moeder open. “Lieve Emma, allerliefste Emma, wil je met mij trouwen?”

Joey

Joey schoot in de lach. "Oké baas we gaan al. Krijg ik nog een knuffel?" Hij knuffelde Evie nog even snel voordat ze fijn ging spelen. Rustig liep die met Gwen mee. Joey ging zitten en eigenlijk wilde hij meteen weer gaan. "Ik ben het met haar eens. Wat wilt u dat ik tegen der zeg? Ze ziet mij als haar vader en daar ben ik verdomd trots op en ik voel me vereerd dat ze mij als de held ziet. Ik mag hopen dat beide straf hebben gekregen want dat meisje had zo rot opmerking niet mogen maken."

Emma

Emma sloeg de hand voor de mond. Ze kon haar tranen niet bedwingen. Snikkend wachtte tot Mike die ene zin had uitgesproken. "Ik wil heel graag met jou trouwen!" Ze hielp Mike overeind zodat ze hem kon kussen. "Ik hou zo onwijs veel van jou. Ik weet dat ik je liep te wantrouwen met die hele speurtocht maar dit is zo onwijs lief. Je had het niet beter kunnen aanpakken." Ze kuste hem opnieuw en keek naar de ring. "Ik zal hem met trots dragen."

Gwen
Ze zag juf Suzan even twijfelend kijken. “Dingen stuk maken op onze school wordt niet getolereerd. Ik zie veel dingen door de vingers wat uw dochters gedrag betreft maar dit kan gewoon niet.” Gwen wreef over haar hoofd en keek de juf recht aan. “Ik ben geen ouder die zegt dat ons kind dit niet doet maar Evie wordt niet zomaar boos. En dingen kapot maken keur ik zeker niet goed en wij gaan haar daar ook op aanspreken maar ik mag toch hopen dat u Steffie ook hebt uitgelegd dat dit niet kan. Een kind uitlachen is net zo erg.” Juf Suzan zuchtte en pakte Evie haar rapport erbij. “Ik vind het zo zonde want ze is zo’n leuk kind en dan vertoont ze dit gedrag.” Gwen haalde diep adem. Ze zat sowieso hoog in haar emoties nu ze zwanger was. “Voor ik dingen ga zeggen waar ik spijt van ga krijgen verlaat ik voor nu even dit lokaal. Ik kom zo terug als we het daadwerkelijk over ons kind gaan hebben.” En ze seinde naar Joey dat ze even alleen gelaten wilde worden en liep het lokaal uit.

Mike
Mike glimlachte breed en tilde Emma op en zwierde haar in het rond. Hij deed de ring bij haar om. “Nu weet je ook waarom Gwen ringen met je ging passen. Ik moest iemand meenemen in mijn complot. De tekeningen heb ik thuis bij Mia geseald zodat je niks door zou hebben. Ik hoop alleen dat de broodjes chips net zo lekker smaken als toen jij ze gemaakt had.” En hij gaf haar een kus. Ze gingen trouwen. “Ik denk alleen wel dat het verstandig is om na de zwangerschap te trouwen.”

Joey

"Iemand..." Joey maakte zijn zin niet af, gezien Gwen hem al voor was. Joey keek Gwen na. Hij snapte dat het Gwen te veel werd. "Ik vind het zeer ongepast dat Evie alleen maar wordt aangesproken op haar gedrag terwijl een ander meisje haar uirlachtte. Als Evie iemand zou uitlachen zou ik dat zeker niet oké vinden maar Evie wordt nu neergezet als de grote boze boeman. Hoe zou u het vinden als iemand zegt dat je vader niet je echte vader is. Dan wordt je toch ook boos? Ik zeg niet dat het oké is om iets van een ander stuk te maken, daar heeft u gelijk in maar ik kan Evie haat reactie ook wel ergens begrijpen. Daarbij moet u ook toegeven dat ze zeker vooruit gegaan is on haar gedrag. Maar waarom wordt er tevens alleen naar haar gedrag gekeken en niet naar haar prestaties? Daar heb ik u totaal nog niet over gehoord. Ik dacht namelijk dat dit een rapportgesprek was en geen gesprek om ons opvoedingsadvies te geven."

Emma

Emma sloeg een gilletje toen Mike haar omtilde en rond zwierde. "Mike, wil je me alsjeblieft neerzetten? Ik word misselijk." Ze keek naar de ring. "Ik vond het al zo raar dat Gwen opeens ringen wilde gaan passen. Ik krijg er nog wel." Emma pakte de tekeningen en balderde er doorheen. "Ons verhaal! Mike dit is prachtig!" Ze bladerde nog een beetje verder. "Vast wel." Ze kuste hem vurig terug. "Tevens wat een mooie bijzondere ring. Lijkt wel antiek."
Emma knikte. "Ik wil ook niet hoogzwanger in een trouwjurk."

Gwen
Na een paar keer diep adem gehaald te hebben liep ze de klas weer in. Ze ging naast Joey zitten en pakte zijn hand. Juf Suzan haalde diep adem. “U heeft gelijk. Wat Steffie zei was ook niet goed en ik heb haar er ook op aangesproken. Ze hebben beide sorry gezegd maar Evie moet echt leren om haar woede-aanvallen te temperen. Ik snap dat ze veel heeft meegemaakt maar ja ik merk dat ze in de war is. Ze is echt vooruit gegaan met rekenen en lezen doet ze als een van de beste. Maar ik zie aan haar dat er heel veel speelt in haar hoofd. Haar cito scores zijn ook heel goed. Ze is lief en intelligent ze kan alleen haar emoties niet goed kwijt. Ik twijfel eerlijk gezegd of Evie nog wel op haar plaats is op deze school. Ik weet niet of wij haar de uitdaging en zorg kunnen bieden die ze op dit moment nodig heeft. Misschien kunt u eens kijken naar basisschool de Windroos. Die zijn meer gespecialiseerd in kinderen zoals Evie.” En juf Suzan liet hun een foldertje zien. Gwen kon wel huilen. “Zegt u nu dat we Evie uit haar vertrouwde klas moeten halen? Evie heeft hier vriendinnetjes waar ze mee speelt. Ik wil haar niet nog meer verandering geven.” Zei Gwen en ze keek even naar Joey.

Mike
“Ons verhaal inderdaad in stripvorm. Ik heb ook al een beetje een kleine short storie gemaakt met onze baby. Je ziet niet of het een jongen of meisje is. Ik heb dat vannacht nog gemaakt om extra toe te voegen.” Hij keek even naar de ring en slikte. “Eerlijk gezegd is het de verlovingsring van mijn moeder. Ze had hem voor haar dood aan mij gegeven met de wens dat ik die zou geven aan de perfecte persoon. En dat ben jij.” En hij pakte haar gezicht vast en gaf haar een kus.

Joey

Joey zijn mond viel letterlijk open van verbazing. Het duurde even tot het daadwerkelijk tot hem doordrong wat de juf zojuist had geadviseerd. "Pardon? Kinderen zoals Evie?" Joey stond op. "Gwen, ga je mee? Ik geloof dat we hier klaar zijn. Ik ga Evie niet naar een andere school sturen omdat ze af en toe een woedeaanvallen heeft. Gelukkig mag ze naar de zomer naar groep 4 en krijgt ze dan een andere leerkracht. Ik wens u nog nog fijne dag." Zonder op Gwen te wachten liep diendr gang op. Als die daar nog langer bleef dan had hij de juf een klap gegeven.

Emma

Emma bladerde door naar achteren. Ze begon lichtjes te snikken toen ze de storie las. Ze wreef over de buik. "Dit.. Ik weet niet hoe ik je moet bedanken. Dit is zo mooi en gaaf en lief. Ik waardeer het heel erg dag je dit gemaakt hebt. Ik heb er gewoon de juiste woorden niet voor." Emma deed een haarlok achter de oor. Ze slikte en keek naar de ring om de vinger. "Dit kan ik niet aannemen. Bewaar hem als herinnering aan je moeder. We vinden wel iets anders." Ze kuste hem terug. Zs voelde zich zielsgelukkig.

Gwen
De juf stond ook op. “Ik bedoel kinderen die wat intelligenter zijn. Ik heb het gevoel dat Evie rekenen minder doet omdat ze slim is maar ze wilt niet buiten de groep vallen. Daarom zeg ik dat ze misschien beter naar een school kan met gelijk gestemde leerlingen.” Gwen zuchtte diep. Evie had het daar wel eens over dat ze zich soms dommer voor deed dan ze is. Ze nam toch de folder aan. “Bedankt Suzan. Wij praten wel met Evie.” En ze liep achter Joey aan. Ze pakte zijn hand. “De juf bedoelde het niet zo. Evie is intelligent dat weten we. Misschien moeten we gewoon eens met haar praten. Ze is een opkropper. Kom.” En ze liepen de school uit. “Evie kom je? Dan gaan we een ijsje eten!” En Evie rende naar hun toe. “Was de juf boos?”

Mike
“Lieverd die ring is voor jou. Het is okee. Ik wilde het aan je geven. Je bent het mooiste en liefste meisje dat ik ooit heb ontmoet. Mijn moeder kennende zou ze jou ook fantastisch hebben gevonden en ik voel haar gewoon om mij heen. Ik merk haar aanwezigheid en ik voel dat ze wilt dat jij die ring houdt.” Hij slikte. Hij had het er nooit echt over gehad dat hij af en toe de aanwezigheid van zijn moeder voelde. Hij zag haar nooit maar soms merkte hij wel dat ze er was. Hij keek Emma aan. “Het is okee.”

Joey

Joey draaide zich geïrriteerd om. Wat moest dat mens nu weer? Ze waren toch duidelijk uitgepraat. Joey hield wijselijk zijn mond. Hij liet Gwen het gesprek afronden en liep toen met haar mee richting de uitgang. Hij bleef stil staan toen ze zijn hand vast pakte. "Nou,dat pracht ze dan niet erg subtiel over. Ik ging daar echt bijna uit de plaat. Ze zette Evie neer alsof ze een totaal ander kind dan dat ze is." Ze haalde even diep adem.
" i know en misschien moeten we dat inderdaad ook eens doen, maar.. Ik twijfel net zoals je zelf al zei, moeten we haar nu weghalen uit de vertrouwde omgeving?" Hij liep met Gwen mee terug naar Evie. Joey knielde bij haar. "Een beetje, maar wat Steffie zei was ook absoluut niet aardig. Je mag alleen geen dingen van andere stuk maken. De volgende keer ga je meteen naar de juf. Oké? Maar wat zag ik trouwens voor mooie tekening? Ben ik jou grote held?"

Emma

Emma sloeg de armen stevig om Mike en legde de gezicht tegen zijn borst aan. Emma slikte en keek opnieuw naar de ring. "Oké. Als je het zeker weet dan zal ik hem met trots dragen en heel zuinig op zijn." Ze draaide zich zo in zijn armen dat ze hem kon kussen. "Wat heb je allemaal voor lekkers gemaakt?"

Gwen
Gwen keek naar Joey. Ze vond het fijn dat hij even met Evie er over praatte. Zij moest nog bijkomen van het hele gesprek. “Ik weet dat ik geen dingen kapot mag maken. Het was ook niet de bedoeling dat ik het stuk zou maken. Ik was gewoon boos. Jij bent mijn papa en daar ben ik trots op en als iemand iets anders zegt word ik boos.” Vertelde Evie. “Ik had een portret van je gemaakt. Ik heb sorry tegen Steffi gezegd en tegen de juf. Moet ik nu naar een andere school met slimme kinderen? De juf had zoiets gezegd.” Gwen zuchtte diep. Dus de juf had Evie verteld dat er misschien een optie was dat ze naar een andere school zou gaan. Ze knielde voor Evie neer. “Lieverd zullen we het er zo over hebben? Er gaat niks gebeuren zolang jij dat niet wilt. Dat willen we je wel alvast beloven.”

Mike
“Ik weet het zeker. Met jou wil ik verder.” En hij gaf haar een kus. Hij keek even naar al het eten dat hij had uitgestald. “Ik heb broodjes gemaakt met chips. Ik heb broodjes met banaan en pindakaas. Broodjes oreo. Maar heb ook een salade gemaakt met chips in plaats van aardappel. Wel met sla en groenten. Dus ik heb geprobeerd onze traditie voor apart voedsel in ere te houden.”

Joey

"Ze had dat ook niet mogen zeggen, dat klopt." En gaf haar een knuffel. Joey keek van Gwen naar Evie. "Ja, laten we eerst een ijsje gaan eten. Die hebben we allemaal wel verdiend." Hij nam Evie bij de hand en sloeg zijn arm om Gwen heen. Samen liepen ze naar de fietsen. Hij wachtte tot Gwen en Evie gereed waren en fietste toen mee naar de ijssalon. Ze waren er nog niet of Evie was al uit de bakfiets geklommen. "Ik ga kijken welke smaak ik wil." Joey schudde zijn hoofd. "Wat moeten we nou met die kleine boef aan?"

Emma

"Ik wil ook heel graag met jou verder, absoluut." Emma ging op het kleed zitten en bekeek al het lekkers. Ze moest lachen. "Haha. Mijn broodjes chips worden wel door iedereen lekker gevonden, ook al verklaren ze me eerst voor gek."
Ze deed de haar even goed. "Doe mij maar een beetje salade en een broodje chips."

Gwen
Gwen keek Evie na toen ze ging kijken wat voor ijs ze wilde. Ze ging aan een tafeltje zitten en wreef over haar buik. Haar blik ging naar Joey. “Ik weet het ook niet lieverd. Ik weet gewoon niet waar ik goed aan doe.” Evie kwam terug met Stefano de eigenaar van La Strada. “Juffrouw Evie heeft een keuze gemaakt. Ze wilt graag een kinderijsje in de pandabeker met aardbeienijs en smurfenijs.” Zei Stefano. Gwen glimlachte. “Doe mij maar een kleine ijscoupe met aardbeienijs, cookie dough ijs en straciatella ijs. Joey welke wil jij?”

Mike
Mike gaf haar een broodje met chips en deed wat salade in een bakje en gaf Emma een vork. Hijzelf pakte een broodje met pindakaas en banaan. Hij gaf Emma een kus. “Wil je tegen Gwen en Joey zeggen dat we verloofd zijn of wil je nog even wachten?” Vroeg hij en nam een hap van zijn broodje. Hij vond het heerlijk om met Emma hier te zitten. Het was heel rustig op het strand en er waren niet veel mensen die langs de zee aan het wandelen waren. “Hoe stel jij je bruiloft voor?”

Joey

Joey ging bij Gwen aan tafel zitten. "Laten we kijken wat Evie zelf wilt. Als zei absoluut niet naar een andere school wilt dan doen we het niet. Staat ze er voor open dan kunnen we ons in elk geval gaan oriënteren en een kijkje op de school gaan nemen. Ik wil gewoon dat ze op haar plek zit op school, waar dat ook is. Ze gaat juist zo graag naar school, dat moet niet veranderen."
Joey schudde lachend zijn hoofd toen Evie kwam aanlopen met de eigenaar. "Nou, vooruit dan maar. Doe mij maar een bakje met chocolade en salted caramel."

Emma

Emma nam de salade en het broodje dankbaar aan. Ze nam een hap van het broodje. "Dit smaakt zelf nu goed. Ik ben bang dat dit mijn verslaving nog erger gaat maken tijdens de gehele zwangerschap. Gelukkig hoef ik dit niet te laten staan. We moeten het bij de dokter maar niet over onze rare eetcombinaties hebben en ik zal ook proberen meer fruit en groente te eten. Geen salade met chips dus." Ze beantwoordde zijn kus en keek hem verliefd aan. "We kunnen ze wel vertellen over de verloving. Maar de zwangerschap wil ik nog even voor ons zelf houden."
Emma at rustig verder van de broodje. "Je hebt mijn portfolio eens gezien en dat wil ik het liefste nog steeds. Een bruiloft op het strand. Trouwen op blote voeten. Maar ja dan moet je wel haast zeker zijn dat het mooi weer is."

Gwen
“Mama mag ik Stefano helpen?” Gwen knikte en keek toe hoe Evie achter Stefano aan liep. Ze keek even naar Joey. “Ik wil ook echt heel graag dat Evie met plezier naar school gaat. Soms heb ik het idee dat ze die zin faket. Ze was wel oprecht boos dat ze toen niet naar school kon maar ze had die dag blijkbaar citotoetsen. Dus dat moest inhalen. Maar ik zie aan haar dat alles wel weet en soms heb ik gewoon het idee dat ze zich verveeld.” Ze keek op toen Stefano en Evie terug kwamen met de ijsjes. Stefano zette die van haar en Joey neer en Evie zette haar eigen beker neer. Evie ging zitten en Stefano liep weg met nog een eet smakelijk. Gwen keek haar dochter aan. “Lieverd. Vind je het echt leuk om naar school te gaan? Je mag het eerlijk zeggen.” Evie was een beetje in haar ijs aan het porren met haar lepel en keek van haar moeder naar haar vader. “Ik vind het niet heel leuk.” Zei ze zachtjes.

Mike
Mike keek haar aan. “Je mag sowieso de kattenbak niet meer verschonen en geen rauw vlees meer eten. Dus dat wordt geen carpaccio meer en geen rundvleessalade.” Mike at verder van zijn broodje en dacht na. “Dan vertellen we vanavond wel over de verloving en kunnen we gelijk vragen naar hoe hun echo ging. Dan hebben we beide hopelijk mooi nieuws.” Hij keek even in de koelbox. “Wil jij wat drinken? Ik heb optimel mango passievrucht en optimel peer kiwi.”

Emma

"I know. Die kattenbak vind ik niet zo erg, haha. Rood vlees kan ik nog wel laten staan maar het feit dat koffie eigenlijk wordt afgeraden is toch wel een dingetje. Ik heb gewoon koffie nodig om wakker te worden. Maar ja.. alles voor de baby."
Emma knikte. "Ik ben heel benieuwd hoe het is gegaan. Vooral omdat Gwen er zo zeker van is dat het een tweeling is. We zullen zien of ze gelijk had." Emma knikte. "Lekker! Doe maar mango passievrucht." Ze leunde voorover om Mkke een kus te geven. "Je bent veelte lief."

Joey

Joey haalde een hand door de haar. "Ik weet het oprecht niet. Misschien heb je gelijk. Het moet ook niet de bedoeling worden dat ze zich alleen maar verveeld. Dan heeft ze toch meer uitdaging nodig. Maar haar een klas laten overslaan vind ik ook niet echt een optie. Straks gaan die ouderen kinderen haar plagen omdat ze jonger is. Vind ze geen aansluiting met de klas."
Joey dankte Stefano voor het ijs. Hij at er rustig van..
Het antwoord van Evie verbaasde thema eigenlijk niet na het gesprek met Gwen. "Omdat de werkjes te makkelijk voor je zijn en je je dna verveelt of omdat de kindjes je plagen?"

Mike
“En wat dacht je van decaf?” Vroeg hij. Hij keek even naar de zee en toen naar Emma. “Ik doe de kattenbak wel dus geen zorgen.” En hij drukte haar tegen zich aan en kuste haar op haar hoofd. “Ik ben heel erg benieuwd wie er gelijk heeft. Een tweeling zou wel leuk zijn. Ook om dan te raden of het twee jongens, twee meisjes of een jongen en een meisje zou worden. Maar goed we horen het vanavond.” Hij schonk een plasticbeker in met optimel mango passievrucht en gaf het aan Emma. “Aaw waar heb ik dat aan verdient?”

Evie
Evie wiebelde met haar benen. “Beide.” Zei ze en ze nam een klein hapje van haar slagroom met smarties erop. Ze keek even naar haar ouders. “Ik probeer het slechter te doen zodat ik niet word uitgemaakt voor nerd of dat ze denken dat de juf mij goeie cijfers geeft omdat ik veel heb meegemaakt. Ik weet dat ik niet dommer moet voordoen maar het is gewoon soms zo lastig.” Ze nam nog een hap en draaide aan een pluk van haar haar.

Emma

Emma trok een vies gezicht. "Nee, dat heb ik eens geprobeerd en dat vond ik echt niet lekker. Ik moet het maar zonder koffie proberen." Emma leunde tegen Mike aan. Ze sloeg zijn ene om de heen en wreef met haat hand zijn hand over de buik. "Als het daadwerkelijk een tweeling is dus ik te wedden dat je broer zich rot geschrokken is. Gwen zal hem wel hebben gewaarschuwd maar om dat dan definitief te horen en zien is toch anders. Ja, dat ook. Misschien moeten we een weddenschap met ze neerzetten en kijken wie er gelijk krijgt." Emma nam de beker drinken aan en zette het op het glas. "Omdat je ook oprecht heel lief bent en de beste voor mij."

Joey

Joey wreef met een hand over zijn gezicht. "Dat spijt me te horen Evie. Maar ik vind het ook dapper van je dat je het mama en mij eerlijk verteld." Hij nam nog een hap van zijn ijs. "Blijkbaar heeft de juf het ook met jou over een school gehad waar je dan in een klas komt met andere slimme kindjes. Hoe denk jij daar zelf over, Evie? Zou je naar een andere school willen? Je hoeft nu niet meteen te beslissen maar we kunnen een keer gaan kijken of het iets is." Hij trok haar dichter naar zich toe en gaf er een kus op de voorhoofd.

Mike
Hij begon te grinniken. “Het is inderdaad ook niet het lekkerste wat je kunt drinken. Dan zou je toch een nieuwe drinkverslaving moeten zoeken.” Hij drukte haar dicht tegen zich aan. “Een weddenschap met hun sowieso over het geslacht klinkt als een leuk plan. Ongeacht of het een tweeling wordt of niet.” Het ontroerde hem wel een beetje wat Emma over hem zei. Emma was zijn eerste echte vaste relatie. Het voelde vanaf het begin al goed. Hij kuste haar en nam een slok van zijn drinken. “Jij bent ook heel lief en goed voor mij lieverd.”

Evie
Evie slikte. In een klas komen met kinderen die net zo slim als zij zouden zijn dat klonk wel goed maar dat zou betekenen dat ze Annelore en Lara minder zou zien. “Het zou wel leuk zijn om mij niet meer dommer voor te doen. De juf heeft het met mij besproken dat er zo’n school bestaat. Dus ik wil er wel naar kijken of het leuk is. Maar dat betekent dat jullie mij dan wel snel moeten inschrijven want het is bijna zomervakantie.” Ze nam nog een hap van haar ijs en gaf Joey een knuffel.

Joey

"Dan gaan we kijken of het inderdaad een leuke school is en zo niet dan blijf je gewoon lekker op je oude school. En er kunnen vast wel iets met de ouders van Annelore en Lare regelen dat jullie een keertje samen kunnen spelen ook al zitten jullie dan niet meer op de zelfde school." Joey knuffelde Evie en streelde door de haar. "Maak je daar maar niet druk om. Dat regelen papa en mama wel. Maar.. Papa en mama hebben nog een verrassing. Papa en mama gingen vanmorgen naar de baby kijken... Geen heb jij de foto? Mag Evie raden wat de verrassing is."

Emma

Emma keek beteuterd. "Ik waarschuw je dus bij deze als ik sochtends niet meer zo gezellig ben. Haha." Emma leunde tegen Mike aan en staarde naar de zee. "Het is hier zo lekker rustig en vredig." Emma knikte. "En dan mogen zij het van ons raden."
Emma beantwoordde de kus. "Wij horen gewoon bij elkaar. Op een dag ben ik mevrouw de Wit en wij worden samen geweldige ouders van deze kleine spruit." En wees naar de buik.

Gwen
“En we gaan niet iets doen waar jij niet achter staat okee?” En ze zag Evie knikken. Gwen maakte haar tasje open en gaf Evie de foto. “Kijk eens dit is de kleine baby.” Ze zag Evie er even naar kijken en toen keek Evie verbaasd op naar Joey en Gwen. “Mam, pap, ik tel twee kleintjes.” Gwen knikte. “Dat heb je goed geteld. Dus wat krijg je er bij?” Evie dacht even na. “Een tweeling!” Riep ze uit. Gwen knikte en Evie stond op en gaf haar een dikke knuffel. “Weet je al of ik twee broertjes of twee zusjes of een broertje en een zusje krijg?” En Evie liep naar Joey toe om hem ook een dikke knuffel te geven. “Nee nog niet lieverd daar is het nog een beetje vroeg voor. Maar ben je blij?” En ze zag Evie stralend knikken.

Mike
“Ik kan wel wat hebben.” En hij glimlachte. Hij pakte nog een broodje en keek even naar het strand. “We hebben gewoon mazzel dat het nog geen zomervakantie is. Dus we hebben deze vakantie eigenlijk perfect getimed.” En hij gaf haar nog een kus en ging met een hand naar haar buik. “Klinkt als een mooi plan om te wedden wat ons kind gaat worden. Het maakt mij in principe niet uit zolang het maar gezond is.” En hij glimlachte eventjes. “Vanaf de eerste date voelde het al zo ontzettend goed om bij jou te zijn. Je bent mijn alles en ik wil je nog lang niet kwijt.”