You are perfect to me

Emma

Emma knikte. "Het belangrijkste is inderdaad dat jullie straks een gezond kindje in jullie armen kunnen sluiten. Dan vind je het geen eens erg dat je straks twee dochters hebt die je om je vingers weten te winden." Emma zuchtte. Ze kuste Mike terug en begroef zich toen ik zijn armen. "I know. Maar je weet ook hoe sterk de wens is. Het is niet dat ik het Gwen en Joey niet gun maar ik gun het ons ook gewoon zo erg.",sprak ze meer tegen zijn shirt. Emma keek op naar Mike met een blik van:"I know." Zij hsd in de hoofd het rekensommetje ook al gemaakt.
Emma zuchtte. "Ga maar wij komen zo." Ze had even een momentje nodig om zichzelf te herpakken.

Mike
Mike Emma aan. “Ik weet hoe sterk je wens is schatje. Maar we komen er wel geloof mij nou maar. Ik zal je ook nooit in de steek laten nooit.” En hij kuste haar vurig. Hij keek toe hoe Gwen Emma nog een knuffel gaf. “Binnenkort gaan we een vriendinnendag organiseren. Dan gaan we lekker naar een spa en kunnen de mannen gaan poolen. We laten ons goed verwennen.” Hoorde hij Gwen zeggen. Hij was dankbaar dat Gwen Emma wat afleiding wilde bieden. Hij keek ze na toen ze Joey zijn hand pakte en naar haar zus en zwager toe liep. Hij sloeg zijn armen om Emma heen en liep weer richting het park zodat ze een momentje samen hebben. Toen hij een plekje had gevonden zonder pottenkijkers zette hij haar tegen een boom en begon haar te zoenen. “Ik hou zoveel van jou.”

Gwen: Gwen liep met Joey aan de hand naar haar zus en zwager toe. “Hey Caroline leuk dat je er bent.” En ze knuffelde haar zus stevig. Ze knuffelde Ben en haar nichtje en neefje ook. Caroline keek naar Evie en tilde haar op. “Gefeliciteerd jarige jet. Heb je een leuke dag?” Evie knikte. “Caro en Ben hebben ook nog een cadeautje voor jou.” En ze zette Evie weer op de grond en gaf haar het cadeau. Het was een K3 sticker en kleurboek in een en nog een Frozen dagboek.

Emma

Emma keek naar de grond. "Ik weet dat je mij nooit zal verlaten. Het is.. Ik twijfel gewoon aan mezelf. Wat als ik helemaal geen kinderen kan krijgen. Oké, we proberen het nog niet heel lang maar.. Dit alles maakt me gewoon fucking onzeker."
Ze kuste Mike alleen terug en verbrak hem. Ze wilde nu even geen geflikflooi.
Emma knuffelde Gwen. "Dank je." Emma liep met Mike mee. Ze draaide zich van Mike af. "Mike, nu niet. Ik hou van je dat weet je maat ik heb nu even geen zin in romantische gedoe. Ik zei net als dat ik me kut en onzeker voel. En Gwen dan zo zien dort gewoon even pijn. Ik probeer geen jaloers kreng te zijn dat haar beste vriendin niks gun. Dus geef me gewoon even een momentje om tot mezelf te komen en ik weer me kan richten op Evie de verjaardag."

Mike
Mike stopte en keek haar bezorgd aan. “Ik snap het lieverd sorry. Ik wilde ook geen geflikflooi ik wilde gewoon alleen je zoenen meer niet. Ik zou je de ruimte geven die je nodig hebt.” Hij liep naar haar toe en sloeg zijn armen om haar heen en gaf haar een kus op haar hoofd. “Het is okee lieverd. Ik snap dat je het lastig vindt. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik je kan helpen. Ik kan alleen maar zeggen dat we er vertrouwen in moeten blijven houden. Je bent mijn alles en ik ben er voor je okee. Laten we proberen er nog een leuke dag van te maken en vanavond kunnen we een film kijken of verder gaan met die ene serie. Ik kan je ook een massage geven.”

Emma

Emma dankte Mike. Ze leunde met de gezicht tegen hem aan in zijn armen..
"Het isngeeoon mijn eigen onzekerheid wat ik moet negeren. Ik moet er gewoon vertouwen in hebben dat het goed komt. Ik ben al blij dat we het er gewoon over kunnen hebben en dat lucht al een beetje op. Je helpt mij al door er gewoon voor mij te zijn. Jij bent zo onwijs lief voor mij en dat doet me goed. Ik kan mijzelf geen liever vriendje wensen." Emma kuste Mike. "Een massage klinkt goed." Ze maakte zich los van Mike en pakte zijn handen vast. "Ik zat tevens laatst te denken. Je woont min of meer als bij mij. Waarom trekt je niet definitief bij mij in? Dan hoef je niet ook steeds met je spullen te slepen of we gaan op zoek naar iets voor ons tweetjes. Extra slaapkamer voor de baby."

Mike
Hij aaide over haar rug. “Ik snap je onzekerheid heel goed lieverd. Het is ook niet gek dat je er onzeker over bent maar laat die onzekerheden niet de overhand nemen. Je onzekerheden mogen er zijn maar vergeet ook niet te genieten van de rest wat er allemaal gebeurt. Ons nichtje is jarig en is helemaal aan het genieten. Daar moeten wij ook van genieten.” Hij gaf haar een kus. “Ik ben ook zo blij met jou. Ik kan mij geen betere vriendin wensen.” Hij beet even op zijn lip. “Schat niet boos worden maar…Ik heb misschien gereageerd op een appartement voor ons. Om te kijken. Want ik heb daar ook over na zitten denken. Het moest eigenlijk een verrassing voor je zijn maar omdat je je zo rot voelt wil ik er nu eerlijk over zijn.”

Emma

"Ik probeer ook mijn gedachten te verzetten en te genieten van het hier en nu. Alleen... Het was gewoon even moeilijk om het er zo met Gwen en Joey over te hebben." Emma beantwoordde de kus. Ze haalde een hand door Mike zijn haar heen. Emma keek Mike met grote verbaasde ogen aan. Haar mond viel nog net niet open van verbazing. "Echt? Maar.. Waar?"

Mike
“Ik snap het schatje. Maar nu weten zij het en kunnen ze er ook rekening mee houden. En wij kunnen er rekening mee houden dat ze nu helemaal bezig zijn met de zwangerschap.” Mike keek haar aan en glimlachte. “In de stad. In de buurt van het park. Dus als we het wat vinden dan hebben we een heel mooi uitzicht over het park. Het heeft drie kamers, een ruime woonkamer en een mooie keuken. We kunnen dinsdag of woensdag een kijkje nemen. Maar als je daar geen interesse in hebt dan kunnen we ook kijken naar een ander appartement hoor.”

Emma

"True, true. Ik ben ook echt oprecht blij voor ze . Het is ze gegund. Vooral dat Gwennhet dit keer niet alleen hoeft te doen. Ze heeft in Joey de juiste gevonden en hij laat met Evie zien dat hij bereid is om een goede vader te zijn voor haar en in de toekomst voor hun kindje." Emma geloofde het nog niet helemaal. "Heb je foto's? Het klinkt wel echt ideaal en ideaal gelegen. Ik wil zeker in elk geval een kijkje gaan nemen. Het lijkt me zo fijn om een plek echt voor ons twee te hebben."

Mike
“Ik ben ook echt blij dat ze het niet alleen hoeft te doen en ik weet zeker dat ze ook voor de tweede goeie ouders zouden zijn. Maar wij worden ook goede ouders.” Hij zocht even naar het appartement op Funda en liet het aan Emma zien. “Het heeft ook van die glas in lood deuren tussen de woonkamer en de eetkamer. Ik werd op slag verliefd en ik weet niet. Ik voelde gewoon dat dit een plek voor ons kon zijn. Ik heb gespaard door de jaren heen. Ik heb het met Mia en Rob besproken en die zeiden dat ik gewoon moest reageren. Ik hoop gewoon dat je de charme er ook van in ziet. Het heeft ook een balkon.”

Emma

"Dasr twijfel ik niet over." Emma speelde met de vingers. Ze keek mee op het scherm waar Mike het appartement liet zien wat hij voor ogen had. Opzicht zag het er goed uit, het voldeed aan de wensen. Mike zijn enthousiasme was ook erg aanstekelijk, maar toch wilde Emma het graag in het echt zien.
"Ik wil het graag eerst in het echt zien, dus als we een bezichtiging kunnen doen zou dat fijn zijn. Als we er "ja" tegen zeggen dan delen we sowieso de kosten. We gaan immers samen wonen. Mijn huidige appartement zou dan ook te koop gezet moeten worden."

Mike
“Nou we zouden dinsdag of woensdag kunnen kijken. Welke dag komt jou het beste uit dan kan ik contact opnemen met de bewoners. Ik uhm ken de bewoners.” Hij slikte eventjes. “Het waren goede vrienden van mijn moeder en hebben jaren in dat appartement gewoond. Ze hebben nog meer geïnteresseerde maar ze gunnen het mij om als eerste met je te kijken. Ze kennen mij en verkopen het dan liever aan iemand die echt liefde in dat appartement wilt stoppen want het moet wel opgeknapt worden. Het heeft een beetje extra liefde nodig maar Niels en Daniëlle hebben er wel al dubbel glas in laten zetten.”

Emma

"Mij maakt het opzicht niet uit. Wat hun net beste uitkomt." Emma luisterde naar wat Mike allemaal vertelde. "Niu, dat wordt dan een klusteam in huren want als ik dag moet gaan doen komt dat niet goed. Ik weet niet wat je precies met opknappen bedoeld maar je moet mij sowieso al niet laten behangen dat wordt niet recht. Een muurtje vervelen moet nog wel lukken. Laat mij dus vooral maar inpakken en inrichten."

Mike
“Zal ik dinsdag voorstellen?” Hij dacht even na en probeerde het appartement zo voor de geest te halen zoals hij het herinnerde. “De vloer moet vervangen worden en er moet een nieuwe ondergrond in maar dat is in principe zo gedaan. De muren moeten natuurlijk geverfd en eventueel de deuren. De badkamer en de wc zijn laatst helemaal vervangen inclusief de buizen. Maar de grootste opknapper is de zolder. Daar hebben zij nooit gebruik van gemaakt dus het moet nog geïsoleerd worden en een vloer erin etc. Maar ik dacht dat is wel een mooie ruimte voor mijn atelier.”

Emma

"Ja, is goed. Denk een uurtje uurtje 7. Na het eten." Emma zuchtte even. Dat was best wel veel werk. Als ze dan wilde verhuizen konden ze het beter nu doen dan dat zij straks zwanger rond liep en niet meer kon helpen. "Oké, er moet inderdaad een boel gedaan worden maar het trekt me wel zo op de foto's. Het is groot genoeg om er straks ook met een baby te kunnen wonen. Jij hebt je eigen plekje. De extra slaapkamer kan als opslag en werkruimte dienen. De ligging is ideaal. W eraan dinsdag gewoon kijken en dan nemen we op basis daarvan een besluit."

Off: Skip naar dat Mike en Emma op vakantie zijn, ze komen er achter dat ze zwanger zijn en Joey en Gwen hebben de echo en komen er achter dat ze een tweeling krijgen.

Gwen
Gwen had slecht geslapen. Ze had vaak moeten overgeven en Evie sliep door de warmte ook niet goed. Ze had Joey maar laten liggen toen ze met Evie naar school ging. “Veel plezier lieverd. Maak er een hele mooie dag van. Papa en ik halen je beide op en dan gaan we daarna een lekker ijsje eten bij La Strada.” Evie glimlachte en gaf Gwen een kus. “Doei mama. Tot vanmiddag!” En ze liep naar binnen. Gwen stapte weer op de bakfiets en reed richting hun appartement. Binnen aangekomen begon ze koffie te zetten voor haar en Joey. Straks zouden ze naar het ziekenhuis gaan voor de eerste echo.

Mike
Mike en Emma waren gisteren aangekomen op Texel. Ze mochten van zijn vader in het vakantiehuis van hem en zijn moeder verblijven. Mike kwam hier al graag als kind. Lola was ook mee. Mike was vroeg opgestaan om een ontbijtje te maken. Het viel hem op dat Emma misselijk was geweest. Hij dacht dat het misschien van de boottocht kon zijn. De zee was ook vrij ruw geweest. Hij besloot om haar vandaag maar extra te verwennen. “Kom Lola gaan we mama wakker maken.” En met het dienblad in zijn handen liep hij naar de slaapkamer. Lola sprong op bed en begon Emma likjes te geven in haar gezicht. “Zeg Lola, ik hoor mama wakker te kussen. Hup ga er af!” En hij zette het dienblad neer op het nachtkastje en klom op bed. Hij gaf Emma kusjes in haar nek. “Wakker worden lieverd. Ik heb een ontbijtje voor je gemaakt.”

Joey

Joey schrok wakker en keek op de klok. Kak! Was hij nu nu zijn wekker heen geslapen of had Gwen hem laten liggen? Hij zag in elk geval dat Gwen niet meer naast hem lag. Joey stapte uit bed en liep naar de woonkamer. Hij sloeg zijn armen van achter om Gwen de middel. "Goodmorning, sunshine." Hij draaide der om en gaf haat een kus. "Heb jij Evie naar school gebracht of hebben ons serieus verslapen?" Hij wreef de slaap uit zijn ogen, pakte een mok uit de kast en schonk koffie in. Joey keek even naar de babybuik. "Zin in de echo? Of toch een beetje zenuwachtig?"

Emma

Emma draaide zich om. "Schatje, wil je het asjeblieft weg halen? Ik vind het super lief van je maar die eieren doen me zo nog over mijn nek gaan. Sorry! Mijn maag is nog steeds van slag." Ze kwam omhoog en kon eigenlijk gelijk door rennen naar de wc omdat ze moest overgeven. Emma vloekte. Hadden ze eindelijk vakantie werd ze ziek. Ze trok de wc door en stond wat wankel op om zich op te frissen.
"Ook goedemorgen."

Gwen
Gwen keek op. “Ik heb Evie naar school gebracht. Ze heeft trouwens tussen ons in gelegen. Ze had het warm en had weer een nachtmerrie. Ik zag haar naar binnen komen toen ik moest overgeven. Ik heb haar beloofd dat we na school naar La Strada gaan.” Ze haalde een hand door haar haar en wreef over haar buik. “Ik heb er zin in maar ik vind het ook spannend. Het is nog te vroeg om het geslacht te bepalen maar ze kunnen wel al zien of het een tweeling of een kind gaat worden.” Ze nam een slok van haar koffie en ging aan tafel zitten.

Mike
Mike zette het dienblad gauw weg. Hij schrok toen Emma weer naar de wc ging. Hij wachtte tot ze klaar was met overgeven en trok haar naar zich toe. “Lieverd kan het zijn dat je zwanger bent? We hebben het een aantal keer heel gezellig met elkaar gehad dus wie weet is het dan wel zo ver.” En hij keek haar even aan. “We hadden een test meegenomen toch? Dus laten we eens kijken wat daar uit komt.” Het zou wel heel mooi zijn als het dan nu eindelijk gelukt zou zijn.

Joey

Joey sloeg een zucht. Hij was eventueel even bang geweest dat ze zich hadden verslapen. "Gelukkig. Ik schrok wakker en dacht shit we hebben ons toch niet verslapen toen ik op de wekker keek." Hij haalde een hand door zijn warrige haar dan alle kanten sochtends op stond. "Ja, ik heb vannacht gemerkt dat ze er lag."
Joey wreef over Gwen de buik. "Wie of wat jij ook bent, je mag wel wat liever zijn voor je moeder. Overgeven is niet leuk." Hij kuste haar vervolgens. "Inmiddels wat minder misselijk?" Joey knikte. "Het is ook wel een beetje spannend. Ik ben gewoon heel benieuwd of je al iets van de kleine kan zien." Joey ging bij Gwen aan tafel zitten met zijn kop koffie. "Een ijsje vanmiddag klinkt niet verkeerd. Ik ben benieuwd hoe Evie op de echofoto gaat reageren."

Emma

Emma was terug in bed gekropen. Ze voelde zich echt beroerd. Emma haalde de schouders op. "Ik weet niet ik ben wel extreem misselijk en moe. Maar ik was ook gewoon tor aan vakantie en die boottocht gisteren maakte me misselijk."
Emma stond op en knikte. "Onder in mijn koffer." Ze vond het opeens heel spannend worden. Ze haalde de test te voorschijn en liep naar de badkamer om de test uit te voeren. Het wachten leek wel uren te duren. Zodra ze uitslag zag rende ze naar Mike en vloog hem om zijn nek. "Hallo, papa."

Gwen
“Ik en verslapen zijn dingen die niet in mijn woordenboek staat. Ik was eerder bang dat Evie niet wakker te krijgen was.” Ze keek hem aan. “Ik ben nu minder misselijk. Misschien was het ook wel de spanning. Het gaat steeds beter maar toch merk ik dat ik misselijker ben dan toen ik van Evie zwanger was.” Ze pakte een boterham en smeerde er boter op en besprenkelde het met hagelslag. Wat ze wel het nadeel aan zwanger zijn vond was dat ze geen kipsatesalade meer mocht. Ze was daar dol op.

Mike
Mike wachtte in spanning af. Toen Emma op hem af kwam rennen wist hij het zeker. Het was hun eindelijk gelukt. Hij knuffelde Emma stevig. “Oh wauw lieverd. Eindelijk. We worden papa en mama.” Hij ging met zijn handen naar haar buik en streelde het liefdevol. “Hallo kleintje.” Sprak hij tegen haar buik. “Ik ben zo blij lieverd. Kan ik je verwennen met een ander ontbijt misschien? En wil je het aan Gwen en Joey vertellen of wil je nog even wachten?”

Joey

Joey schudde zijn hoofd. "Daar heb je gelijk in en over Evie ook. Dat wordt nog wat als puber. Die is dan helemaal de bed niet uit te krijgen. Ik installeer tegen die tijd wel een wekker met alarm dat gaat loeien als die afgaat voor der." Joey knikte. "Gelukkog voel je je nu iets beter." Joey dacht na. "Elke zwangerschap is anders, zeggen ze. Ik hoop voor jou dat het na dit semester de misselijkheid overgaat."
Joey smeerde een boterham met smeerkaas. "Eerlijk! Ik vind het vreselijk dat we nu moeten wachten tot dat het tijd is. Ik wil gewoon ons kleintje op scherm kunnen zien."

Emma

Emma knuffelde en kuste Mik. "Jaa, het ai ons gelukt. Ons eigen kindje." Zs giechelde toen Mike tegen haar buik sprak. Ze wreef over haar buik. Hoe moe en misselijk ze nu ook was, ze was zo blij dat ze zwanger was. "Me too. Eindelijk komt onze wens uit." Emma dacht na. "Ons geheimpje tot in elk geval na de vakantie. Dan nemen we een souveniertje meer bijvoorbeeld een rompers en dan zeggen we voor oom en tante. Dan moeten ze de hint toch wel snappen. Wat doen we met jou vader en mijn ouders? Vertellen we het hun dan ook of pas na de eerste echo? We zijn natuurlijk pas zwanger." Emma dacht na. "Misschien gewoon een broodje met chocopasta en een kop thee."

Gwen
“Ze heeft een wekker op haar kamer. Die hoorde ik afgaan maar dat had weinig zin omdat ze bij ons lag.” Ze zuchtte diep. “Ik moet er nu even niet aan denken dat ze een puber gaat worden over een paar jaar. Het liefst hou ik haar voor eeuwig zo. Het enige waar ik mij zorgen om maak zijn die nachtmerries. Soms verlamt ze ook helemaal. Ik wil Evie nog niet aan therapie laten beginnen ze is nog zo jong. Hopelijk is het minder als die rechtszaak voorbij is.” Ze at verder van haar boterham. “Nog eventjes schat dan kunnen we ons kleintje zien.”

Mike
Mike wilde haar het liefst optillen en ronddraaien maar hij besloot om dat toch maar niet te doen. Hij keek even verliefd naar Emma. “Ons eigen kindje. Hoelang gaf de test aan dat je zwanger was? Want Gwen is nu geloof ik 4 of 5 weken of zo. Het zou leuk zijn als jullie ongeveer gelijktijdig kunnen bevallen.” Hij gaf haar een kus en dacht na. “Laten we het aan onze ouders vertellen als we de eerste echo hebben gehad. Dan weten we zeker dat we groot nieuws hebben. Eerlijk gezegd vind ik het ook echt doodeng om vader te worden maar ik heb er ook echt zin in.” Hij knikte en ging aan de slag om de broodjes te maken. Zelf nam hij wel een broodje met ei. “Wil je wel jus of wil je liever een glaasje water?”

Joey

"Ja, ach jullie waren op tijd. Vraag alleen niet hoe." Joey knuffelde Gwen. "Ik ook niet. Waarom moeten kinderen ook zonnosif opgroeien. Bestaat er geen middeltje waarmee ze eeuwig klein blijven?" Joey kuste Gwen. "Het komt goed met der. Het gaat al duidelijk een stuk beter met haat dan eerst. Hier komt ze ook wel weer over heen." Joey nam een slok van zijn koffie. "Ik kan gewoon niet wachten. Ik ben gewoon lichtelijk zenuwachtig."

Emma

Emma haalde haat schouders op. "Ik ben helemaal vergeten te kijken. Ik zag alleen maar zwanger is beeld verschijnen en ik heb naa rjou toe gerend. Ik kan wel even gaan kijken." Zs liep terug de badkamer in en kwam terug gelopen, met 3 vinger sommige houdend. "Dat betekend dat als we beide rond de uitgerekende data zouden bevallen dat onze kindjes maar ongeveer 2 weken zouden schelen."
Emma knikte. "Ik wil het wel zo snel mogelijk aan Gwen en Joey vertellen. Zij hebben het ook eerlijk aan ons verteld. Naja, ik zag Gwen overgeven maat goed."
Ze hield Mike stevig vast ze liet hem haar recht aankijken. "Jij kan dit en zal de beste vader worden die ons kindje zich maar kan wensen." Emma trok de ochtendjas over haat pyjama aan en liep mee naar de keuken. Ze ging aan de keukentafel zitten terwijl Mike ontbijt maakte. "Doe maat water. Ik heb nog een hele vieze smaak in mijn mond en dan lijkt me jus niet zo lekker."

Gwen
“Uhm pardon?! Ik breng ons prinsesje al ruim drie jaar naar school. Ondertussen weet ik hoe ik moet vliegen om haar op tijd te krijgen.” En ze begon te lachen. Gwen knikte. “Het gaat ook beter met haar maar gewoon dat slapen daar maak ik mij druk om. Ze kan niet eeuwig tussen ons in slapen als ze een nachtmerrie heeft. Het is wel de bedoeling dat ze in haar eigen bed kan slapen.” Ze keek op haar horloge. “We moeten over een halfuur wel weg. Ik moet mij nog aanmelden bij de balie enzo.”

Mike
Mike glimlachte. “Wacht even. Was onze gezellig douche dan de doorslag geweest?” En hij knuffelde haar eventjes. Mike maakte ontbijt voor Emma klaar en schonk een glaasje met water in voor haar. Hij dacht even na. “Wil je anders toch niet even videobellen? Ze hadden vandaag toch ook de eerste echo. Ik ben zo benieuwd. Stel je voor dat het een tweeling gaat worden? Dan hebben ze opeens drie kids.” Hij keek haar aan. “Ik weet dat we goeie ouders gaan worden maar toch vind ik het super spannend. We hebben net een nieuw appartement wat we nog druk aan het opknappen zijn en nu mogen we ook beginnen aan de babykamer.” Hij keek even naar Lola. “Je wordt grote zus lieverd.” En Lola blafte even enthousiast. “Zullen we zo een mooie ochtend wandeling met Lola langs het strand maken?”

Joey

Joey dook weg. "Nee, dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat het altijd een gedoe is om Evie op tijd klaar te hebben staan voor school. Maar inderdaad ik mag niks zeggen. Jij bent de getrainder ouder hier." Joey kuste Gwen. "Maak je nou gewoon niet zo druk. Richt je vandaag oo die kleine aap die groeit in je buik. Boor nu is het oké dat Evie tussen ons in slaapt. Nu kan net ook nog. Met de baby er bij straks wordt het al een stuk lastiger." Joey at van zijn brood. "Bijnna klaar met ontbijten en dan ga ik me snel aankleden."

Emma

Emma haalde de schouders op. "Geen idee. Zo test is niet nauwkeurig op de data af. Als we ren echo krijgen dan rekenen ze de uitgerekende data uit en zullen we zeker weten hoe ver ik ben." Emma dankte Mike voor het ontbijt. Met tegenzin kauwde ze op het brood. Het smaakte haar totaal niet maar ze moest wel egen ondanks de vreselijke misselijkheid. Emma knikte. "Laten we dan vanavond bellen om te vragen hoe het is gegaan maar je houdt je mond nog papa. Ik wil ze gewoon echt verrassen en het niet vertellen via beeldbellen." Emma schudde de hoofd "Dat overleefd Joey niet. Wedden dat die dan flauw valt." Emma kuste Mike. "Het komt goed en het huis zal op tijd klaar zijn voor de baby komt. We hebben nog ruim acht maanden." Emma aaide Lola. "Maf beest." Emma knikte. "Ik wilde net het zelfde voorstellen."