Sisters from another mister

Nick
"Ik weet het. Maar het was wel super gezellig gisteravond." Gisteravond hadden ze hun weeklijkse spelletjesavond. Iedereen was er. Ook hadden ze afscheid van Sophia genomen. Zij was vanmorgen vroeg naar Schiphol vertrokken. Voor een halfjaar lang ging ze stage lopen in Australië. "Je bent een schat." Hij ging zitten en haalde een hand door zijn haar. "Oke nu maak je me wel heel nieuwsgierig."

Isabella
"Ik weet het lieverd." Ze beet op haar lip. Ze wilde dat dit zo snel mogelijk voorbij was. Ze wreef over haar buik toen ze weer een steek kreeg. De bel ging. Dat zou de ambulance kunnen zijn. Ze was blij dat Rick op Inge wilde letten. Ze kreeg weer pijn en ondertussen kreeg ze het snikheet. Isabella probeerde rustig adem te halen. Maar ze voelde zich misselijk worden door de warmte. "Dave, het gaat niet goed. Er moet echt iemand komen." Zei ze trillerig.

Alyssa

Alyssa knikte. "Die test liegt niet." Ze knikte nogmaals. "Ja nu snap ik het. Bij Kylie had ik ook steeds last van misselijkheid maar ik dacht dat ik gewoon een virusje had opgelopen. Kylie was vorige week ook niet lekker. Dit had ik echt niet zien aankomen." Met een brede glimlach leunde Alyssa tegen Brandon aan. "Ik ben zo blij. Ik wilde zo graag een kindje van jou en mij en nu lijkt het eindelijk zo ver te zijn."

Tyler

"I know. Het was een heel gezellig afscheidsfeestje voor Sophie, maar ik weet dat als ik meer dan 4 glazen drink,ik de volgende dag brak ben en ik kan al niet zo goed tegen alcohol."
Tyler zette het koffiezetapparaat uit en zette de tv kopjes koffie op het aanrecht. "Ik zeg niks.",Zei die geheimzinnig voor je begon met het bakken van de eieren. "We moeten straks alleen nog even langs de bakker voor we naar de democratie gaan." Hij had een picknickmand besteld die ze mee konden nemen op hun vaartocht om ergens te kunnen aanmeren voor een picknick

Dave

Dave was als een kip zonder kop alles gaan pakken en regelen. De ambulance, zijn schoonvader om op te kunnen passen op Inge. De babytas die ze nodig hadden. Hij had gekeken of alles goed ging met Inge maar die zat gelukkig volop in de aflevering gezogen van peppa pig. Hij liep terug naar de kamer van Inge.
"Ies,nog even. Ik hoor de ambulance aankomen. Ik moet open doen zodat ze je kunnen meenemen. Ik ben zo terug en dan wijk ik niet meer van je zijde en gaan we er samen voor zorgen dat je onze prachtige dochter op de wereld zet." Dave rende naar beneden om open te doen. Twee broeders rende meteen door naar boven. Rick arriveerde tegelijkertijd. Hij dankte de man uit de grond van zijn hart dat hij Inge kon opvangen. Dave snelde achter de broeders aan naar de ambulance. "Het komt goed. Ik ben bij je."

Brandon
"Ik geloof je. Wil je voor de zekerheid nog naar het ziekenhuis?" Brandon keek even naar de test en toen naar Alyssa. Hij vond het wel spannend om vader te worden. Hij kreeg last van zijn voet dus hij ging op bed zitten. "Ik wil niks liever dan kinderen met jou krijgen. Je bent de beste moeder die een kind maar kan hebben." Hij stond op en pakte Alyssa haar hand. "Wij kunnen dit."

Nick
"Ik had die vijfde en dat shotje ook niet meer moeten doen." Nick zuchtte diep. "Ik zal Fia wel missen hoor. Een van de weinige die gewoon vrolijk wakker wordt in de ochtend." Nick zuchtte diep en nam een slok van zijn koffie. Daar was hij wel aan toe. "Huh, hoe bedoel je voor de democratie? En naar de bakker? Wat heb je daar nodig?" Hij was wel erg nieuwsgierig. Nick keek even naar Tyler. Hij stond op en liep naar hem toe. Nick sloeg zijn armen om hem heen en kuste hem in zijn nek. "Hou van jou en ik ben heel erg benieuwd naar je verrassing."

Isabella
Langzaam werd ze op een brancard gezet. "Mama!" Hoorde ze Inge roepen. Rick kwam nog aangelopen met Inge op zijn armen. "Het komt goed meisje. Voor je het weet zijn we weer bij je met Milou." Ze gaf Inge een kus en keek dankbaar naar Rick. Ze vertrok haar gezicht toen ze weer pijn kreeg. "Hoe ver is ze en hoe lang heeft ze die steken?" Hoorde ze een broerder vragen aan Dave. Ze rilde door de koorts. Langzaam werd ze de ambulance ingebracht. "Mevrouw bij ons blijven. Let op de stem van uw vriend. Voor u het weet is het kindje er." Het was een zuster. Ze deed haar ogen open. "Meneer heeft u alles? Dan gaan we zo snel mogelijk."

Alyssa

Alyssa twijfelde. "Ik weet niet. We weten het dan wel 100% zeker en misschien valt het babytje wel al te zien. Kunnen ze het hartje horen." Maar dan zou ze zichzelf eerst moeten opfrissen en aankleden. Alyssa leunde tegen Brandon aan. "Ik heb geen seconde getwijfeld of jij een goede vader zou zijn. Ik had me geen betere bonusvader voor Kylie kunnen wensen. Jullie band is onbeschrijfelijk. Daarom durfde ik het met jou aan om aan kinderen te beginnen." Ze slikte even. "Ik ben wel even bang geweest. Ik weet dat jij niet als Nathan bent en mij nooit het zelfde zou aan doen, maar de gedachten dat ik er straks alleen voor zou kunnen staan met Kylie en een baby is wel door mijn hoofd geschoten."

Off: oeps ik zie nu pas dat er een fout in de post met Tyler stond

Tyler

Tyler trok een pruillip. "Zeg, kan er ook niks aan doen dat ik sochtends gewoon wat meer tijd nodig heb om rustig wakker te worden en vooral een hoop koffie." Hij haalde een hand door zijn haar. " Maar ik ga Fia ook missen. Onze vrolijke noot. Gelukkig kunnen we skypen." Tyler keek verward. "Huh? Wat? Haha oeps zei ik dat echt? Ik bedoelde date locatie. Goedemorgen. Gaat lekker!" Tyler haalde geheimzinnig zijn schouders op. "Nou wat denk je dat een bakker verkoopt?"
Tyler legde zijn hoofd tegen Nick zijn schouder aan. "Love you to. Je eieren zijn trouwens klaar. Kan je me een bord aangeven?"

Dave

Dave suste Inge nog vluchtig, voor hij haar achter liet bij zijn vader. "Als er iets is bel dan, of bel Ems. We houden je op de hoogte." En stapte toen mee in de ambulance.
Dave moest nadenken over de vragen die de broeder stelde. "Uhu, 38? weken en ik weet niet hoelang ze die steken al heeft. Ze ging vannacht met buikpijn naar bed en vanmorgen gilde ze me wakker toen ze ons dochtertje uit bed ging halen. Toen heb ik meteen 112 gebeld." Hij hoopte voor Isabella dat het allemaal snel voorbij was. Hij voelde zich compleet machteloos.
Dave knikte en de ambulance vertrok. " Hey komt goed. We zijn er zo. Dan kunnen ze je helpen. Weet je nog hoe graag we dit wilde? Ons complete gezinnetje. Ik weet dat je het nu zwaar hebt en wilt dat het zo snel mogelijk voorbij is, maar... We krijgen er onze prachtige dochter voor terug."

Brandon
"Misschien wordt het wel een tweeling." Grapte hij. Hij pakte Alyssa bij haar schouders. "Ik zou je nooit hetzelfde aandoen als wat Nathan bij jou heeft gedaan. Ik blijf voor altijd bij je. Belooft." Hij gaf haar een kus. Hij wist ook wel dat hij net door het oog van de naald was gekropen met het ongeluk van een aantal maanden terug. "Ik laat jou en de kinderen nooit in de steek. Zullen we dan maar kijken of we bij het ziekenhuis terecht kunnen? Ik bel wel even dan kun jij je opfrissen." Hij gaf haar een kus en liep naar beneden. Hij belde het ziekenhuis. Over een uurtje konden ze er terecht voor een echo. Hij liep weer naar boven en klopte op de badkamerdeur. "Over een uurtje zouden we terecht kunnen."

Nick
"Hey ik heb ook veel koffie nodig. We moeten even kijken wanneer we kunnen skypen want in Tokio is het zeven uur later dan hier. Denk dat ze eerst van haar jetlag of moet komen." Nick glimlachte. "Uhm taart en broodjes. Hmm nu ben ik nog nieuwsgieriger." Hij gaf Tyler een bord. Nick was dol op gebakken eieren in de ochtend. "Jemig wat een lucht zeg." Hoorde hij een stem zeggen. Het was Charlotte en ze haatte ei. Nick keek even naar Tyler. "Beetje geslapen Charlie?" Charlotte ging met een plof op de bank zitten. "Hmm een beetje. Fia ging rond 6 uur weg dus heb even met haar koffie gedronken en toen ben ik weer terug gegaan naar bed."

Isabella
"37 weken." Zei ze zachtjes. Ze keek naar Dave en pakte zijn hand. Ze wist ook wel dat Milou elk moment in hun armen lag maar de pijn was verschrikkelijk. Gelukkig kwamen ze aan bij het ziekenhuis en werden ze naar een echo kamer gebracht. Niet veel later zag ze hun kleine meisje. "Jullie dochter is eigenwijs. Ze komt liever eerder dan op de geplande datum. Ik zie dat jullie al een datum geprikt hebben voor een keizersnede over 3 weken. Normaal gesproken kan ik mijn best doen om de bevalling wat langer uit te stellen, het probleem alleen is is dat ze niet goed ligt. Als we nu nog langer wachten met de keizersnede kan het fataal zijn voor zowel moeder als dochter. Aan jullie de keuze. Maar zo te zien heeft de moeder de keuze al gemaakt." Isabella wilde zo snel mogelijk een keizersnede. Ze keek naar Dave. De vorige keer ging het net zo, Inge lag net zo, toen hadden ze het nog geprobeerd om het op de normale manier op de wereld te zetten. Helaas lukte dat niet en moest ze met spoed een keizersnede. De gedachte aan toen alleen al wakkerde paniek op. Ze begon onrustig adem te halen. "Mevrouw blijf rustig. Alles komt goed. Meneer u moet nu de keuze maken. Hoe langer we wachten, hoe meer kans op complicaties."

Alyssa

Alyssa keek Brandon aan. "Hou op hoor! 1 kindje is al druk genoeg." Tuurlijk een tweeling zou leuk zijn, maar wel een hele omschakeling. Alyssa zuchtte. "Dat weet ik ook wel maar gewoon na.." Ze wilde er niet opnieuw aandenken. "Ik was je al een keer bijna kwijt.", fluisterde ze haast. Alyssa stond op. "Ja, dan ga ik even douchen en aankleden. Zou je voor mij een ontbijtje willen maken ondertussen. Gewoon een broodje met jam hoor ofzo. Iets anders krijg ik nu niet weg."
Ze was net klaar met douchen toen Brandon op de deur klopte. "Oké, ik kom eraan. Even aankleden en alles."

Tyler

"Dat bedoelde ik ook niet. Ik bedoelde het over het algemeen gezien. We bellen er van de week wel om te vragen of ze zich gesetteld heeft." Tyler keek op. "Ook goedemorgen zonnestraal."
Hij wilde eigenlijk een grapje maken naar liet het gezien Charlotte nu Sophia moest missen. Hij gaf Nick zijn eieren aan. "Char, wil je toost of kan ik wat anders voor je maken? Koffie?"

Dave

Dave gedachten schoten alle kanten op. Waarom werd hem deze keuze in handen gelegd? Alsof je moest kiezen tussen leven en dood. Minuten leken uren. "We wachten niet langer. Ik wil niet dat Isa of we de baby gevaar loopt. Het wordt een keizersnede."
Hij omhelste Isa. "Het komt goed. Wil je dat ik nog iemand bel voor dat ze je klaar gaan maken voor de operatie? Mil? Ik bel Rick in elk geval om te zeggen dat Milou vandaag komt. Ik bel Brian wel als ze geboren is."

Brandon
"Is goed ik maak ontbijt klaar. Hey gekkie, je raakt mij niet kwijt. Wij gaan dit samen doen." Hij gaf haar een kus en liep weer naar beneden. Hij maakte het ontbijtje klaar en zette koffie voor hun twee. "Kylie ging meteen naar Jaël toe. Ze vergat alleen wel haar juf hallo te zeggen. Ik zei nog dat ze wel moest doen toen ik weg ging. Ze had zin in school vandaag in elk geval."

Nick
"Koffie! Hallelujah! Nick Tyler weet meteen wat ik wil als ik net wakker ben." Zei Charlotte. Nick begon te lachen. Charlotte was verslaafd aan koffie. "Gosh wat mis ik Fia. Nu al, ze is pas vier uur onderweg. Ze zou videobellen als ze er was. Een halfjaar zonder je vriendin sucks." Zei Charlotte. Nick sloeg een arm om haar heen. "Het komt goed lieverd. We slepen je er doorheen."

Isabella
"Oke ik ga aan de slag voor jullie. Ik kom zo terug." De zuster liep de kamer uit. Daar lag ze dan. Isabella voelde zich beroert. Ze keek naar Dave. "Mil had school. Je kan het proberen. Ik wil hem en Emily er wel bij hebben." Niet veel later kwam de zuster terug en werd ze klaargemaakt voor de operatie. Ze werd naar een kamer gebracht zodat ze in alle rust konden wachten op de operatie zelf. "Dave je blijft bij me toch?"

Alyssa

Alyssa kleedde zich aan en kamde de haren. Brandon was bezig met het ontbijt toen ze beneden kwam. Ze ging aan de keukentafel zitten. "Goh, dat verbaasd me niks.",zei ze met een grijns. "Zins ze vrienden is geworden met Jael vind ze het opeens een stuk leuker op school en vind ze het minder erg om naar school te moeten. Het zal me niks verbazen als die twee straks nog eens op hun manier verkering hebben."

Tyler

Tyler moest moeite doen om niet in de lach te schieten. "Ik ken je inmiddels langer dan vandaag, Char." Hij zette het koffiezetapparaat opnieuw aan. Hij zette ze eigen bord met eieren op tafel en liep naar Charlotte. "Inderdaad. Wij zijn er nog en staan altijd voor je klaar en anders laat je Nick gewoon een jurk aan trekken dan hebben nog een vrouw in huis."

Dave

Dave knikte. "Ik doe mijn best om ze te bereiken. Ik weet zeker ondanks dat ze les hadden ze hun nichtje willen zien zodra ze geboren is." Dave week geen moment van Isabella de zeide terwijl ze klaar werd gemaakt voor de keizersnede.
"Tuurlijk blijf ik bij je. Ik ga niet weg. Je hebt alleen kans dat ze je een ruggenprik of verdoving gaan geven en dan moet ik even aan de andere kant wachten. Maar ik ga wel zingen ofzo dat je me nog kunt horen." Hij keek er met een beloofde blik aan. "Ik ga Rick en Mil bellen."

Brandon
"Ik denk wel dat het een leuk setje is. Al weet ik niet of ik nu zou willen dat ze nu verkering krijgen. Ze veranderen trouwens voor mijn idee ook elke keer de plek op de kapstokken. Ik was verdwaald, gelukkig wist Kylie welke sticker ze had." Hij gaf het ontbijt aan Alyssa en ging zelf ook zitten. "Hopelijk vindt Kylie het ook leuk dat ze een broertje of zusje krijgt. We zorgen er wel voor dat ze genoeg aandacht krijgt deze tijd."

Nick
"Sander is er gelukkig ook nog!" Hoorde Nick een bekende stem vanaf de trap komen. Nick draaide zich om. Ook Sander zag er uit alsof die een kater had. "Echt waar als die buren van ons nog een keer beginnen te boren voor acht uur ga ik klagen." Nick keek naar Tyler en naar Charlotte. "Ik heb niks gehoord,jullie?" Charlotte knikte. "Jawel maar was toch al wakker. Trouwens Tyler, we hebben nog foto's van Nick in een jurk. Hij had een weddenschap verloren en moest met Carnaval verkleed als vrouw."