Sisters from another mister

Emily
Emily liep naar de keuken en zette de koffiemachine aan. Ze haalde een hand door haar haar. "Ik heb respect voor Dave en Isa. Nu hebben ze twee kleintjes om op te voeden. Maar dat komt wel goed." Ze kwam niet veel later terug met twee kopjes koffie en ging op de bank zitten. "Haha ja. Ze was best wel jaloers. Op de bruiloft moet je ook maar even met haar dansen." Ze ging tegen hem aan liggen.

Tyler

Tyler ging op het randje van het bed zitten en omhelste Isabella. "Nou dan gaan we extra lang knuffelen." En hield haar wat steviger vast. Tyler gluurde in het bedje wat naast het bed van Isa stond. "Ze ziet er uit als een klein perfect prinsesje. Dave had een foto naar Nick gestuurd en die zei dat ze op jou lijkt maar nu ik er in het echt zie moet ik Nick gelijk geven. Ze lijkt op de mama."
"Gelukkig maat dat ze dan zo mooie mama heeft.",hoorde hij Dave vol trots spreken en zag zijn glimlach.
Dave:"Ja hoor. Ze was er zo en zoals Isa al zei doet ze het erg goed.",loog die half. Het voelde beter om niet geheel eerlijk te zijn. De gebeurtenis te vergeten.

Alyssa

"Dat was inderdaad een beetje dom en gek van Brandon. Gelukkig maar dat jij zo slim bent." Ze gaf Kylie een kus op de wang. Alyssa knikte. "Lekker." De ober kwam aangelopen. " Mag ik een cola en voor deze jonge dame een fristi. Bran, wat wil jij drinken? Een broodplankje vooraf en dan voor mij de lasagne. Kylie de pizza hawaii?" Ze zag Kylie knikken. De ober noteerde het. "En u meneer?"

Milan

"Me too maar ze hebben veel steun en hulp om zich heen. Ons en jou vader en Bryan met zijn vrouw. Die twee kleintjes boven maar nu met een extra opa en oma. Zag je hoe trots Bryan was op zijn kleindochter. Die zijn blije dat ze dit allemaal nu mogen meemaken en tijd kunnen inhalen. Het komt echt wel goed met de twee."
Milan nam en slok van zijn koffie. Ah, dat had hij nodig. Milan streelde door Emily de haren. "Als ik op ons feest opeens verdwenen ben dan sta ik te dansen met mijn nichtje."

Isabella
Ze knuffelde met Tyler. "Hmm je ruikt lekker. Welk geurtje is dit?" Ze keek naar Milou die haar ogen half open deed. "Hey lieverd. Ben je wakker? Kijk eens wie er is. Oom Nick en oom Tyler." Ze glimlachte en keek naar Dave. "En Inge heeft geluk dat ze op haar knappe vader lijkt." Ze keek even naar Milou die met grote ogen om zich heen keek. "Hoe was jullie dag?" Vroeg ze toen aan Nick en Tyler.

Brandon
Brandon keek naar de kaart. "Doe mij een cola zero en een pizza salami." De ober noteerde het allemaal en liep toen richting de keuken. Brandon keek naar Kylie en Alyssa. Hij was blij dat ze weer wat leuks konden doen. Door zijn ongeluk konden ze minder vaak weg maar nu autorijden en lopen veel beter gingen konden ze vaker weg. "Kyky wat vind je er van dat je mama en ik gaan trouwen?"

Emily
"Dat is waar. Het is fijn dat ze dit nu niet allemaal alleen hoeven te doen." Ze nam een slok van haar koffie en ging dichter tegen Milan aan liggen. Ze vond het heerlijk als hij haar haren streelde. Ze glimlachte. "Ik zie het al helemaal voor me hoe je met Inge gaat dansen." Emily dacht even terug aan hoe Bryan naar Milou had gekeken. "Hij glunderde helemaal toen hij Milou zag. Maar hij is ook zo leuk met Inge. En mijn vader is ook helemaal weg van zijn kleindochters. Volgens mij ging hij pannenkoeken bakken voor Inge vanavond met het eten." De bel ging. Ze kreunde. Daar zou je Carmen hebben.

Tyler

"Ik ruik altijd lekker.",zei die met iets te veel zelfspot. Hij zag Nick al met zijn ogen rollen. "Hugo Boss, heb ik laatst van Nick gehad." Tyler liet los en ging bij Milou kijken. "Uhh, wat ben je toch een droppie. Als papa en mama niet kijken, neem ik je stiekem mee naar huis." Zijn wens om vader te worden begon meteen meer te borrelen. Dave:"Dank je schat, maar Inge is toch echt een mengelmoes." Tyler nam een stoel en trok Nick op schoot. "Ik heb Nick heel romantisch meegenomen op date. Lekker varen en picknicken op een eilandje."

[b]Alyssa /b]

Kylie giegelde. "Leuk! Mag ik dan bloemenmeisje zijn? Indy (een klasgenootje) mocht dat ook op de bruiloft van haar tante."
Alyssa keek naar Brandon. "Mama, zou het heel leuk vinden als jij bloemenmeisje wordt." Ze aaide Kylie door de haren.
"Wordt Brandon dan mijn papa?" Alyssa slikte. Ze had deze vraag wel verwacht. Hoe ging ze dit Kylie uitleggen? Ze hadden het met Kylie ook nog niet gehad over het feit dat Brandon haar zou adopteren. "Een beetje.",antwoordde ze uiteindelijk eerlijk. "Papa zou altijd jou papa blijven maar als mama en Brandon gaan trouwen wordt ook Brandon een beetje jouw papa. Dat is heel cool hoor, twee papa's."

Milan

Milan ging beter liggen en had zijn armen om Emily heen geslagen. Zijn koffie inmiddels koud wordende maar dat kon hem niks meer schelen. "Ik ben blij dat iedereen het goed met elkaar kan vinden en iedereen voor elkaar klaar staat. Beide opa's een band kunnen opbouwen." Hij sprak expres niet over zijn eigen ouders. Zijn vermoeden zei al dat die het nooit goed keurde dat Dave en Isabella nu twee kinderen hadden op jonge leeftijd en waren verloofd. Hoe goede oudere ze ook waren. "Oe, pannenkoeken had ik ook wel gelust." Milan kwam moeizaam overeind. He, hij lag net zo lekker. Toch stond die op om Carmen binnen te laten.

Nick
Nick keek even naar Milou. Ze leek inderdaad op haar moeder. "Hmm ik vind dat Isa wel ergens gelijk heeft. Inge is een mengelmoesje maar ze heeft meer trekken van Dave dan van Isa." Hij glimlachte toen Tyler hem op schoot trok. Hij gaf hem een kus. Rustig keek hij toe hoe Isa Milou uit het bedje haalde. Hij had gezien dat haar gezicht even vertrok van de pijn. "Gaat het Ies?" Isabella knikte. "Jawel alleen die hechtingen doen pijn."

Brandon
"Als jij bloemenmeisje wilt worden dan word je ons bloemenmeisje." Hij glimlachte. Brandon keek naar Kylie. Ze keek bedenkelijk. "Wat is er Kyky?" Vroeg hij. "Nou...ik wil niet meer naar papa. Papa deed stom tegen jullie. Ik wil bij jou zijn Brannie." Brandon zuchtte diep. Hij vond het lastig. De rechtzaak rondom de vader van Kylie was nog niet geweest. Het liefst hield Brandon ook Kylie zover mogelijk uit zijn buurt. Het broodmandje werd gebracht. Hij keek naar Alyssa als teken dat ze het er later met zijn tweetjes over zouden hebben. Nu was het tijd voor gezelligheid. "Kyky vertel eens hoe was het op school?"

Emily
"Milan!" Hoorde ze Carmen enthousiast roepen. Emily kende Carmen al jaren. Ze waren vroeger buurmeisjes. Haar ouders woonde nog steeds naast haar vader. Carmen was de opleiding wezen doen voor evenementen en partijen en was nu weddingplanner. Carmen en Emily scheelde vijf jaar met elkaar en was dus soort van een grote zus. Carmen kwam binnen. "Dag lieve Emmy." Ze knuffelde elkaar. "Wil je wat drinken?" Vroeg Emily. Carmen keek op de klok. "Is het te vroeg voor een wijntje?" Emily lachte. "Het is dat we wisten dat je kwam en we daarom wijn hebben gekocht." Ze liep naar de keuken en haalde twee wijnglazen uit de kast. "Mil wil je ook wijn?"

Tyler

Tyler kuste Nick terug en sloeg zijn armen stevig om hem heen.
"Als er iets is of we wat voor jullie kunnen doen moeten jullie het zeggen he. Wij willen ook best een keer oppassen of wat boodschappen voor jullie halen. Kleine moeite. Als jullie maar weten dat jullie dit niet alleen hoeven te doen. Wij helpen jullie graag."

Alyssa

Alyssa zuchtte. Dit was precies wat ze bedoelde. waarom ze Brandon Kylie wilde laten adopteren. Waarom ze hoopte dat Nathan zijn ouderlijk gezag werd afgepakt. Kylie gaf zelf aan dat ze haar vader niet wilde zien. Dit bewees maar dat ze hun plan moesten doorzetten. "Ky, luister is naar mama. Als jij niet naar papa wilt dan hoef jij niet naar papa, oké. Dan beslis jij helemaal zelf. Maar nu gaan we lekker eten." Ze smeerde een broodje voor haar en Kylie. Kylie:"Ik heb een hut gebouwt met Jael en Indy en Lisa. Maar we moesten hem opruimen van juf. Gemeen he."

Milan

Milan omhelste Carmen. "Hay, schat." Hij liep mee naar binnen.
"Nee, dank je ik heb nog koffie." "Ga zitten, hoe is die?",vroeg die aan Carmen. "Hoe is het met de jongens." Ondertussen ging die op de bank zitten en zette de tv uit zodat ze rustig konden bij praten en het hebben over de bruilofsplannen. "Goed, goed. Toby wordt weer zo groot. Niet normaal hoe snel dat gaat. Maar het gaat slecht met Steven. Ze vermoeden kanker." Milan schrok van het nieuws. "Nee, jeetje meid wat vreselijk. Wat dor je hier dan? Weet je wel zeker dat je onze bruiloft nog wil doen?" Carmen:"Nee, nee,nee. Ik doe jullie bruiloft. Een collega gaat helpen. Komt goed en het is ook even afleiding. Ik doe ook alleen die van jullie en ben verder alleen thuis met Steven en de jongens om zoveel mogelijk tijd samen te zijn. Mocht Steven echt ziek zijn."

Isabella
"Jullie zijn lief dankjewel." Ze keek naar Milou die in haar armen lag. Hun kleine meisje. Hun tweede trots. De woorden van Tyler hadden haar ontroerd. Vorige keer hadden ze ook niet alles zelf hoeven doen maar voor een groot deel wel. De woorden van haar ouders spookte ook nog steeds door haar heen. Langzaamaan begon ze te huilen. "Hebben we iets verkeerds gezegd?" Hoorde ze Nick vragen.

Brandon
Brandon nam ook een broodje en smeerde er knoflooksaus op. "Ow dat is wel flauw van de juf. Ga je het morgen weer maken?" Kylie schudde haar hoofd. "Nee want we moeten elke dag een ander ding uitkiezen. Maar Jael zijn dat we wel een keer bij hem een hut gaan maken." En Kylie begon te glunderen. Brandon glimlachte. "Dat is een leuk idee. Als je wilt kunnen wij in het weekend ook een hut bouwen thuis."

Emily
Emily was net terug gekomen met de wijn. Ze ging naast Carmen zitten. "Jemig lieverd dat is echt hefig. Je weet zeker dat je niet nu bij Steven wilt zijn?" Carmen had tranen in haar ogen gekregen en veegde haar tranen ruw weg. "Nee dit is goeie afleiding voor me. Steven zijn zus is nu bij ons. Ik...ik wil hem gewoon niet kwijt. Stel dat het inderdaad kanker is. We weten niet in welk stadium hij dan zit en hoelang hij dan nog heeft. Ik kan mij gewoon geen leven zonder hem voorstellen." Emily drukte haar vriendin tegen zich aan. "We gaan je helpen. Jullie staan er niet alleen voor." Er kwam een klein glimlachje op de lippen van Carmen. "Jullie zijn zulke lieve mensen. Jullie verdienen de bruiloft van jullie dromen. Dus vertel wat hadden jullie in gedachten?" Emily slikte. Ze was nu totaal niet meer in de stemming om het over de bruiloft te hebben. Ze kenden Steven al ruim 10 jaar. Carmen en Steven waren daarvan 8 jaar getrouwd. Ze hadden drie kinderen. Ze keek naar Milan. Zij zou ook niet weten wat ze zonder hem zou moeten.

Dave

"Dat is van zelf sprekend Isa. Dat zou iedereen moeten doen.",goede die Tyler zeggen. Dave slikte. Tyler wist niet dat die nu iets zei wat gevoelig lag. Hij ging bij Isa op het bed zitten en sloeg zijn armen om de heen. "Het ligt niet aan jullie.",zei die snel. "Het is... Ik weet niet hoeveel Bryan heeft verteld over mijn moeder, maar." Hij besloot het grootste gedeelte de waarheid te zeggen. "Mijn moeder overleed toen Inge werd geboren. Omdat ik me verantwoordelijk voelde voor haar dood heb ik het contact met mijn familie afgezworen. Isa haar ouders steunde onze relatie en de zwangerschap niet. We stonden er dus deels alleen voor en nu hebben we zoveel lieve mensen om.ons heen die willen helpen. Dat overdonderd een beetje." Hij liet het gedeelte wat er vanmorgen gebeurt was weg. Hij wist geen eens hoe die dit aan Milan en Emily moest vertellen. Als het al niet beter was om hun er buiten te houden. "Willen jullie Milou vast houden?",vroeg die om het gesprek op een ander onderwerp te krijgen

Alyssa

"Ja, andere kindjes willen ook in de bouwhoek spelen. Maar het is ook leuk om een keertje een werkje te maken of een mooie schilderij met verf. Of in de poppenspel te spelen. Staat de zand-watertafel er niet? Dat vond mama vroeger altijd leuk." Kylie knikte. "Ja, goed idee mama. Dan ga ik morgen daar mee spelen." Alyssa glimlachte. "En wat leuk dat je bij Jael een hut mag bouwen. Had je al.wat afgesproken?" Kylie schudde de hoofd. "We vragen morgen wel of je dan kan spelen bij Jael en zo te horen wilt Brandon ook wel een gave hut bouwen." Kylie:"Op mijn kamer?" Alyssa dacht na en zei toen uiteindelijk maar na wat twijfels. "Vooruit dan maar." Ze zag de bui al weer hangen dat zij alles kon gaan opruimen

Milan

Milan was er stil van geworden. Hij deugde eigenlijk niet zo goed over hun plannen te beginnen. Hij snapte dat het een afleiding was maar nu voelde die zich lichtelijk schuldig dat Carmen nu niet bij haar gezin was. Hij zou niet weten wat die moest als die alleen achter bleef met drie jonge kinderen en dan ook nog eens een baby. Emily was zijn grote liefde, die wilde hij nog lang niet kwijt. Hij bind het zo rot dat dit juist Carmen overkwam.
Milan dronk zijn koffie leeg en besloot dan toch maar het voortouw te nemen. "We willen het klein en intiem houden met wat vrienden en familie. Emily had het idee om het in een park te toen maar we wisten niet of dat mogelijk was en wat dat natuurlijk zou kosten. Het leek ons ook het makkelijkste om de ceremonie en het feest op 1 locatie te houden. Samen wat eten en dan dansen."

Nick
Nick keek naar Tyler en toen naar Isa en Dave. "Bryan heeft wel wat verteld. Vooral omdat Lily nadat ongeluk ook even in het ziekenhuis lag. Pas later kwamen we er achter dat dat je moeder was." Hij slikte. "Jullie staan er dit keer niet alleen voor." Hij knikte. "Ja lijkt ons leuk." Voorzichtig nam hij Milou in zijn armen en ging weer op Tyler zijn schoot zitten. Milou deed haar ogen verder open en knipperde er mee. "Hallo lieverd."

Brandon
Brandon begon te lachen. Delen was niet altijd makkelijk. Hij at rustig verder van zijn stokbrood. "Aly ik beloof je dat wij alles op ruimen." Hij keek naar Kylie en die knikte braaf. Niet veel later werden hun pizza's gebracht. Hier was hij nou echt aan toe. Hij nam een slok van zijn drinken en keek naar Kylie. "Als je wil wil ik je wel brengen morgen naar school."

Emily
Emily nam een slok van haar wijn. Ze keek naar Carmen. "Als we iets kunnen doen laat het dan weten." Carmen knikte. "Als jullie af en toe op de jongens kunnen passen als ik met Steven naar het ziekenhuis ga dan zal dat fijn zijn." Emily knikte. "Tuurlijk." Ze knuffelde Carmen en luisterde naar Milan. "De ceremonie in het park is mogelijk. Het is alleen dat het een zeer gewilde plek is voor bruiloften. Maar jullie hebben mazzel. Ik ken iemand die de bruiloften daar regelt dus misschien kan ik nog een plekje regelen voor volgende maand. Hebben jullie al een idee wat de lay-out wordt voor de uitnodigingen?"