You are perfect to me

Emma

Emma keek zo verbaasd mogelijk. Ze had wist immers dat Evie eindelijk die lang verwachten kitten kreeg. "Echt? Het heen wat je zo graag wilde. Weer je al welke?"
Emma keek van Evie naar Mike. "Oom Mkke heeft een heel speciaal cadeautje voor jou gemaakt. Ga hem maar vragen of je het mag uitpakken." Emma ging bij Gwen zitten. Emma keek even naar Joey. "Ik sta met mijn mond vol tanden. Maar wat een geweldige verrassing. Zo leuk dat ze er toch bij zijn en om Mira nu in het echt te kunnen zien. Ik moet alleen even met Joey babbelen. Zo terug." Ze stond op en tikte Joey op zijn schouder. "Zeg, meneer O'Mally. Nou mag Mike wel je broer zijn maar waarom stuur jij mij geen foto's meer van Evie? Wat is dat voor belachelijks? Ben in niet belangrijk genoeg?" Ze zag Joey stomverbaasd kijken. Emma hield haar pokerface straks. "Ik. Maar.. ik dacht.. Heeft Mike je niks laten zien?"

Mike
Mike keek van een afstandje toe hoe Emma Joey voor de gek hield. Hij richtte zich op Evie. “Ik heb een witte kitten uitgekozen en we noemen hem Olaf.” Mike glimlachte. “Dat is wel een hele leuke naam hoor Eef. Zal ik jou een cadeautje geven?” Vroeg hij en Evie knikte enthousiast. Uit zijn tas pakte hij het cadeautje. In het kleurboek zaten de K3 kaartjes. Hij gaf het cadeautje aan Evie en ze pakte het uit. “Heb je dit voor mij gemaakt?” Mike knikte. “Speciaal voor jou. Maak het boek maar eens open.” Evie maakte het open en gilde het uit. Ze liet het boek vallen en knuffelde Mike stevig. “Mama, papa!” En ze rende op haar ouders af. “Ik ga naar K3!”

Joey

"Nee, maar ga er gewoon niet van uit dat Mike ze wel laat zien. Ik app jou en Gwen ook apart." Ze hoorde Joey zijn excuses maken en schoot toen in de lach. "Wat?!? Neem je mij nou gewoon in de malling? Oh, wacht maar. Ik krijg je nog wel."
Hij zag Emma snel naar Mike rennen. "Help! Je broer gaat me vermoorden.", hoorde hij haar gillen maar hijbwas gewoon rustig weer bij Gwen gaan zitten. Joey schudde lachend zijn hoofd. Hij had geen andere reactie van Evie verwacht als ze zou zien dat ze naar K3 zouden gaan. Emma kwam bij hun staan. Emma:"Het is een cadeau van Mike Emma, Jenny en opa Roy maar mama Joey, Emma en Mike gaan tegen die tijd mee. Dus als Jenny en opa Roy er straks zijn moet je hun ook een hele dikke knuffel geven." Emma knuffelde Evie. "Heb je tevens de mooie tekeningen gezien die Mike zelf heeft gemaakt?"

Evie
Evie keek met open mond naar haar ouders. Was dit echt? Ze zag haar oom John even bedenkelijk kijken. “Waarom gilt mijn nichtje zo?” Vroeg hij. “Ik ga naar K3.” En ze liet vol trots de kaartjes zien. Oom John glimlachte. “Ooh super vet Eef. Wij hebben ook nog een cadeautje voor je maar die geven we strakjes als opa Boek er ook is want het is ook namens hem.” Evie keek even bedenkelijk. Ze keek toen naar haar ouders. Evie knikte. “Oom Mike heeft allerlei mooie tekeningen gemaakt.” En ze liet de tekeningen aan haar ouders zien. “Van allemaal katten en die kan ik dan inkleuren.”

Emma

Emma was blij Evie zo enthousiast te zien. "Had tante Emma laatst toch mooi gelijk hé dat we vast wel naar K3 zouden gaan. Maar je hebt het ook verdiend lieverd. Je verdiend een groot mooi cadeau. Tante Emma kan alleen niet wachten om samen met jou te gaan. Leer jij mij dan wel de liedjes en de dansjes?" Emma bladerde mer Evie door het tekenboek. "Ik wist zelf niet dat het zo mooi was geworden. Wel dat Mike er heel veel uren werk aan beeft gehad."

Joey:"Wat krijgt Wviebvan je vader?" Hij wist van de kotren, de fiets en het concert van K3 maar verder...

Gwen
Ze had even toegekeken hoe John en Freek aan het worstelen waren met wat slingers en ballonnen. Het zag er aandoenlijk uit. Zonder dat ze het besefte was ze over haar buik aan het wrijven. Ze schrok dus toen Joey haar wat vroeg. “Ow uhm mijn vader heeft K3 rolschaatsen gekocht en John en Freek de K3 step. Het is van hun drietjes.” Ze was het door de misselijkheid van afgelopen weken alleen vergeten te zeggen. Ze keek toe hoe Emma en Evie met elkaar aan het kijken waren naar het kleurboek. Ze maakte snel een foto van ze met haar telefoon. “Niet zeggen tegen Eef hoor Joey maar van Bonnie krijgt ze nog een K3 jurkje want zij hoorde dat we naar het concert gingen dus ze wilde haar wel een bijpassende outfit geven. Geen zorgen ze heeft er ook een voor jou.”

Evie
“Ja je had gelijk tante Emma. Ik heb er echt zoveel zin in. Ik ga jou alle danspasjes leren.” Evie keek naar alle tekeningen die ze in kon kleuren. Ze vond het echt heel tof. Evie keek even naar haar moeder en toen naar Emma. “Mama moest spugen vanochtend.” Evie wist dat ze niks mocht vertellen maar dat vond ze echt super moeilijk. Het liefst zou ze nu aan iedereen vertellen dat haar moeder een baby kreeg en zij dus grote zus zou worden. Snel keek ze naar haar vader. “Papa wil jij ojalele op zetten? Dan kan ik tante Emma het dansje leren.”

Joey

Joey rolde met zijn ogen. "Heeft ze nu Frozen ingeruild voor K3? Ik weet niet wat ik erger vind." Joey wreef over zijn slaap. "Je meent dit seirues hé? Echt, Gwen in haar je op dit moment. Dat is nog erger dan dir belachelijke shirt. Wat heb ik jou of Evie aangedana dat jullie mij zo straffen en ga nou niet zeggen zwanger gemaakt want je wilde zelf ook."

Emma

"Een ding.. Tante Emma kan niet zo goed dansen en zingen." En dat was nog waar ook. Ze zong zo vals als een kraai en echt ritmegevoel ontbrak naar ook. Gelukkig had ze andere talenten zei ze altijd . Emma keek van Evie naar Gwen. "Oh, jeeh. Is mama nu wel wer beter?" Ze zag Joey boos naar Evie kijken. Wat had dat te betekenen? Ze zou zo maar eens met Gwen gaan praten. Emma stond op en nam Evie bij de hand. "Maar het dansje van oya lele kent Emma wel." En deed het dansje voor.

Gwen
“Frozen staat nog wel op een hoor. Maar K3 vindt ze ook heel leuk. Ze zei laatst tegen mij toen ik haar in bad zette dat ze graag K3 meisje wilde worden. Dus haar zingdroom is nog steeds niet weggevaagd.” Ze keek even naar Evie en zag Joey zijn boze blik. Ze had het ook gehoord en schudde haar hoofd snel naar Evie als teken dat ze echt niks mocht zeggen. Ze keek daarna naar Joey. “Hey het was niet mijn idee van dat jurkje. Bonnie kwam er mee en ik zei al dat je dat niet leuk zou vinden. Maar goed ze was toen nog niet bevallen van Liv en je weet hoe zwangere vrouwen kunnen zijn. Ik ging dus niet tegen haar in.”

Evie
“Ja hoor het gaat nu weer beter met mama. Mama had buikgriep vorige week.” Verzon ze maar snel. Ze hoopte niet dat ze hiermee het geheim verklapt had. Evie begon heel hard te lachen. “Tante Emma je doet het fout. Het moet zo.” En ze deed het voor hoe het moest. “Evie!” En daar waren opa Roy en tante Jenny. Evie rende op haar opa af en hij tilde haar op en zette haar op zijn schouders. “Gefeliciteerd lieverd.” Zei Roy. Evie glimlachte. “Dankuwel opa. Kom paardje op naar papa en mama.” En ze deed alsof Roy een paard was. Roy maakte hinnik geluidjes en hield Evie goed vast toen hij naar Joey en Gwen liep. Hij zette haar weer op de grond. “Gefeliciteerd Joey en Gwen met jullie dochter. Hebben jullie nog ergens hulp nodig?”

Joey

"Ik dacht dat we eindelijk van die twee zusjes en die sneeuwpop die van warme knuffels houdt af waren.",zei die op een zeurde toon. Hij kwam nooit meer af af die film. Joey keek verliefd in de richting van Evie. "Dus ik moet toch maar een carrière switch gaan maken. Nou, vooruit ik zal vanavond eens gaan kijken waar ik de opleiding management kan volgen." Joey rolde met zijn ogen. "Is het toegestaan om je sus straks te vermoorden?" God! Liet hinbkjnd alsjeblieft een zoon zijn. Meer van Frozen en K3 kon die niet aan.

Emma:"Ach, jeetje dat is naar voor mama. Gelukkig waren jij en Joey niet ziek." In elk geval zs had niks er over van Gwen gehoord maar toch vond ze het raar dat Gwen niet had gezegd dat ze ziek was geweest. Ze bespraken normaal alles.
Emma danste met Evie tot dat Roy en Jenny arriveerde.

Joey:"Hey, ouwe. Goed je te zien. Alles goed? Hoi, zusje. Hoe is die met jou? Nee, gekleed zitten. John en Freek regelen alles." Roy zijn oog was inmiddels op Joey zijn shirt gevallen. "Mooi!",hoorde hij hem schaterlachend zeggen. "Niet? Dacht dat ik die van jou en de jongens had gekregen." "Niet van mij. Ik weet van niks." "Jaz tuurlijk pa. Maakt dat de kat wijs."

Gwen
Gwen grinnikte. “Nope. Madame zingt nog steeds Zullen wij een sneeuwpop maken. Dat gaat voorlopig nog niet weg maar wie weet komt er wel weer een nieuwe rage.” Ze gaf hem een stomp. “Je laat het. Bonnie bedoelde het alleen maar lief. Dan kon jij echt als een papa mee doen.” Gwen had de blik van Emma gezien. “Joey moeten we het niet delen met Emma en Mike? Ik vertel altijd alles aan haar. Ik vind het moeilijk om dit voor haar geheim te houden.” Ze vond het heel lastig en vervelend. Ze wilde helemaal geen geheimen voor haar beste vriendin. Ze werd weer misselijk en rende naar de wc.

Evie: Ze zag haar moeder naar de wc rennen. Ze keek vlug naar Joey en toen naar Emma. “Ja ik ben blij dat Joey en ik niks hadden. Op mijn school waren er veel kinderen ziek.”

Jenny: Jenny glimlachte naar Joey en grinnikte om zijn shirt. “Staat je goed broerlief.” Zei ze. Ze keek naar Gwen die wegrende naar de wc. “Alles okee met haar?”

John: Freek en hij waren eindelijk klaar met het versieren en klaar zetten van alles. Hij liep naar de groep toe. “Goed als iedereen die er al is wilt verzamelen dan kan het feest beginnen.” Hij zag zijn zusje niet. Freek gebaarde dat ze naar de wc was gerend. John keek vlug naar Joey. Als hij niet wilde dat iedereen het wist moest Joey nu niet achter haar aan gaan rennen.

Joey

"Of gaan fietsen door de hal. Bedankt, nu zit het de test van de dag weer in mijn hoofd." "Ik kan niet wachten, gezien het haast niet erger kan worden. Ik ben altijd maar blij dat ik niet perongekuk een nummer van Frozen tijdens het optreden begin te zingen. Alhoewel we waren een keertje aan het repeteren en om Roy te stangen hebben we toen "Baby Shark" ingezet. Vond die niet zo grappig." Joey moest lachen om de herinnering. "Auw! Wees is een beetje lief voor mij, zeg." Joey rolde met zijn ogen. "Voorschut lopen zou ze bedoelen. Dat ik vandaag dit shirt aan moest houden is al erg genoeg." Joey beet op zijn lip. "Ik weet het niet, schatje. Het is nog zi pril. Wat als het fout gaat?... Dan moeten we iedereen vertellen dat we toch geen kindje krijgen." Het ene moment stonden zaten ze rustig te praten te praten,het andere vloog Gwen opnieuw naar de wc. Hij was ij tweestrijd om niet achtbaan aan te rennen. Emma kwam naar hem toe? "Alles goed met Gwen? Moet ik anders even gaan kijken," Hij knikte alleen maar ter goedkeuring.

Emma liep snel achter Gwen aan. "Gwen? Gaat het? Kan ik iets voor je doen? Een glas water haken bijvoorbeeld?"

Gwen
Gwen schrok toen ze de stem van Emma hoorde. Ze had gehoopt dat ze niet zou komen want nu kon ze het niet meer voor zich houden. Ze voelde weer een vlaag misselijkheid opkomen en gaf weer over. Die stomme ochtendmisselijkheid ook. Waarom moest dit nou allemaal op Evie haar verjaardag. “Het gaat wel okee. Ga maar weer terug naar de rest ik kom zo.” En ze spoelde de wc door en liep uit het hokje. Ze keek Emma even aan en liep naar de wasbak om haar handen te wassen. Ze was bang dat Emma de symptomen nog wel zou herkennen van de vorige keer toen ze zwanger was van Evie.

Emma

Emma keek Gwen streng aan terwijl Gwen haar handen aan het wassen was. "Gwen, lieg niet tegen me. Ik geloof er niks van dat je ziek bent door de buikgriep. Joey keek Evie haast aan alsof die water zag branden toen ze zei dat je vanmorgen had overgeven. Je weet dat je tegen mij eerlijk kan zijn en dat ik nooit iets door zal vertellen, dus.." Emma sloeg een hand voor de mond. "Je bent zwanger." "Niet door vertellen maar misschien zijn we straks wel samen zwanger. Mike en ik proberen zwanger te raken." Ze knuffelde Gwen. "Was het gepland of hebben jullie toch niet goed opgelet?"

Gwen
Gwen keek haar vriendin aan. “Ik heb niet gelogen. Evie had bedacht dat ik buikgriep had. We willen het aan niemand vertellen omdat het nog zo pril is. Straks gaat er iets fouts en kunnen we aan iedereen vertellen dat het kindje niet komt.” Ze haalde een hand door haar haar en glimlachte. “Ja ik ben zwanger. Drie weken ongeveer. Maar tegen niemand zeggen belooft.” Ze sloeg haar handen voor haar mond en gilde het nog net niet uit van plezier. “Ooh Ems wat fantastisch. Hopelijk zijn we dan snel samen zwanger.” Gwen dacht even na over haar woordkeuze. “Het is gepland alleen we wisten niet dat het zo snel kon gaan. Dus het is ook een beetje onverwachts.”

Emma

"Oké, je hebt dan niet gelogen maar er is wel degelijk wat aan de hand." Emma haalde even diep adem. "Ik snap het. Daar zou ik ook bang voor zijn." Emma was nog steeds stomverbaasd maar knuffelde Gwen toen. "Ik ben zo blij voor jullie. Weet Evie het al?" Emma snoerde figuurlijk haar mond. "Van mij horen ze niks. Ahh, ik wordt opnieuw tante.:" Emma giechelde. "Ik hoop het ook. We willen het beide heel graag" Emma knikte. "Ik snap het. Ik ben in elk geval blij dat jullie hier samen voor hebben gekozen. Joey wordt een hele goede vader. Je ziet nu al dat die de beste vader voor Evie probeert te zijn. Over Joey gesproken.. Cadeautje van jou, dat shirt wat die aan heeft ?" Emma haalde een hand door de haar. "Gaat het weer? Zullen we terug naar het feestje?"

Gwen
Gwen moest even lachen om hoe Emma haar mond snoerde. “Dat deed Evie ook toen we haar zeiden dat ze het niet mocht doorvertellen dus ja zei weet het al.” Ze knikte als teken dat ze terug konden naar het feest. “John die heeft het zelf geraden. Hij had van Joey gehoord dat ik ziek was afgelopen week, vond dat ik helemaal aan het gloeien was en legde toen de link.” Ze liepen weer terug naar het feest. Ze zag dat Evie al op haar verjaardagsstoel zat. Ze keek nog even naar Emma. “Ik hoop ook dat het jullie gegund wordt. Ik kan mij geen betere ouders voorstellen dan jullie. En Mike mag het wel weten natuurlijk.” En ze knuffelde haar stevig. Ze liep weer terug naar Joey en pakte zijn hand. “Emma heeft het geraden. Ze herkende de symptomen maar ze houdt haar mond er over.” En ze gaf Joey een kus en keek toe hoe Evie de rolschaatsen van haar vader aan het uitpakken was. David was ook gearriveerd. Toen hij haar zag liep hij naar haar toe en gaf haar een knuffel. “Gefeliciteerd meis met Evie.” Gwen beantwoordde de knuffel. “Dankjewel pap. En wat een leuk cadeau.”

Emma

Emma liep terug met Gwen naar het feestje. "Ik denk dat je het sowieso voor Evie verborgen had kunnen houden als je steeds je misselijk voelt en moet overgeven. John had je vroeg of laat ook door gehad als die vandaag niet al was terug gekomen van hun reis om Mira op te halen. Ik stond net even te kijken maar ze hebben wel echt een prachtig kindje geadopteerd." Emma bloosde. "Dank je wel. Zeker weten? Ik kan mij mond houden hoor. Dan hoort hij het pas van jullie als jullie het het iedereen bekend maken." Ze liep terug naar Mike en sloeg zijn armen om hem heen.

Joey: "Het is oké. Ik twijfelde toch als of je het Emma niet moest vertellen. Vertelt ze het Mike?" Joey begroette zijn schoonvader. "Ze is zo te zien erg blij met haar cadeau. Nu nog leren rolschaatsen."

Mike
Mike keek op toen Emma weer terug kwam. “Hey lieverd alles okee met Gwen?” Mike keek even hoe Evie andere cadeautjes aan het uitpakken was. Van John en Freek kreeg ze een step van K3 en Jenny had een diamond painting gemaakt van K3 speciaal voor Evie. Mike vond het leuk om te zien dat Jenny Evie al in haar hart had gesloten. Hij zag een Jenny die beter in haar vel zit dan de afgelopen maanden het geval was. Zou het door Nina komen of omdat ze eindelijk had verteld dat ze op vrouwen viel.

Gwen
“Ik heb gezegd dat ze het tegen Mike mocht zeggen.” Ze wist alleen niet of zij mocht zeggen dat Mike en Emma aan het proberen waren om zwanger te worden. Gwen besloot om dat nog eventjes te laten. Ze keek even naar Evie die het ene cadeautje na het andere uitpakte. Hun dochter werd weer veel te veel verwend. “Ooh mooi hoor Jenny.” Jenny glimlachte. “Het heeft even geduurd maar ik wilde het heel erg graag vandaag hebben.” Gwen glimlachte en keek even naar Joey. Ze sloeg haar armen stevig om Joey heen en gaf hem een zoen. “Kijk ons meisje dan eens stralen.”

Emma

Emma had de armen om Mike heen geslagen en leunde tegen hem aan. "Wel weer. Waarschijnlijk buikgriep. Evie zei al net dat er kinderen uit haar klas ziek waren. Gwen heeft het dus heel rot te pakken op Evie haar verjaardag." Ze had besloten het geheim van Gwen en Joey voor zich te houden. Ze wilde Mike zijn reactie zien als hun het hem zelf zouden vertellen. Emma keek toe hoe Evie haar cadeautjes aan het uitpakken was. Ze werd weer veel te veel verwend door iedereen. Dat werd wat als Gwen en Joey steaks twee kinderen hadden. Iedereen liep al met Evie weg.
Emma keek naar de diamomd painting die Jenny had gemaakt. "Jeetje,dat moet een hoop werk zijn geweest. Ik doe het je niet na. Ik zal na een tijdje al ruzie krijgen met die steentjes. Hoe is het eigenlijk met jou? Ik hoorde van Mike dat je vanavond nog op date gaat met Nina. Ik ben zo blij voor jullie dat jullie elkaar nssdt jullie vriendschap elkaar als geliefde hebben gevonden. Jullie passen echt bij elkaar en je lijkt ook beter in je vel te zitten. Je oogt gelukkig, Jenny "

Joey

Joey trok Gwen stevig naar zich toe. Hij had haar een kus op de voorhoofd. "Dan hé je grote kans dat Mike het inmiddels weet. Of Emma moet gedacht hebben, jullie vertellen het zelf maar. We zullen zien of Mike ons nog om een andere reden komt feliciteren " Joey keek met een glimlach toe hoe Evie verwend werd met vele cadeautjes. Hij beantwoordde Gwen haar kus en knikte. "Onze kleine prinses. Het meisje waar iedereen mee weg loopt en veel te veel wordt verwend. Maar ze heeft het ook wel verdiend naar de afgelopen periode. Vandaag is letterlijk haar dag. Vandaag draait alles om haar."

Mike
Mike keek even bedenkelijk. “Hmm okee. Dat is wel vervelend. Hopelijk blijft alles de rest van de dag zitten.” Hij keek even naar de diamond painting. “Echt vet gemaakt Jenny.” En hij gaf zijn zusje een knuffel. Jenny deed haar donkere haar even naar achteren en glimlachte. “Ja we gaan uiteten vanavond en naar de bioscoop. Dus ik kijk daar echt heel erg naar uit. Ik voel me ook goed. Nina is zo lief voor me en we doen het allemaal stap voor stap.” Mike was blij voor zijn zusje en hij vond het fijn om te zien dat ze weer straalde.

Gwen
“Ik weet het niet. Kan zijn dat Emma gewoon niks zegt tegen Mike. Ik geloof dat Emma liever wilt dat wij het tegen Mike zeggen en dat ze dan zijn reactie afwacht.” Ze keek even naar Evie die naar hen toe kwam rennen. “Kijk eens mama en papa wat ik van John en Freek nog meer heb gekregen.” En Gwen keek even naar wat ze allemaal in haar handen had. Het was de oude cd collectie van K3 die ooit van John was geweest. “Ooh wat lief!” John kwam aangelopen met Mira aan zijn hand. “Dat je dit nog altijd heb bewaard.” John grinnikte. “Je weet dat ik moeilijk dingen weg doe. Maar gaat het een beetje?” Gwen knikte. “Ja wel het is vooral de ochtendmisselijkheid die het vervelend maakt.”

Emma

Emma zuchtte. "Ik hoop het ook voor haar. Het is al tot genoeg om ziek te zijn op de verjaardag van je dochtertje. Gelukkig geniet Evie zo te zien volop."
Emma luisterde naar wat Jenny vertelde. "Geniet er van met zijn tweetjes vanavond. Het is jullie gegund." Ze gaf Jenny een knuffel. "Zullen we kijken of Evie mee wikt naar de geitjes?"

Joey

Joey knikte. "Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar zijn gezicht als hij het hoort maar als Emma haar mond houdt dan vertellen we het Mike ook pas als we het bekend maken aan de rest." Joey zag Evie aan komen rennen. Hij knielde bij der neer en bekeek wat ze liet zien. "Wauw, Evie. Wat ben jij toch ook een bofkont. Ik denk alleen dat je ze moet uitlenen aan tante Emma. Papa stond net te kijken en ik geloof dat Emma dat dansje van Oya Lele nog niet echt onder de knie had. Dat kan papa veel beter. Joey kwam overiend en keek naar Gwen. "Rustig aan, hè schat. Eefjex zullen wij net oom John en Freek,Mira de diertjes laten zien?"

Mike
“Ja precies. Gelukkig heeft Evie een hele fijne dag zo te zien.” Hij luisterde even naar Jenny en gaf haar een knuffel. “Ik ben trots op je zusjelief.” En hij keek toe hoe ze naar hun vader toe liep. Mike keek naar Emma. “Ja klinkt goed.” En hij pakte haar bij de hand en liep naar Gwen en Joey toe. Hij keek even naar Mira en glimlachte naar haar. Mira glimlachte terug. “Eefje heb je zin om naar de geitjes te gaan?” Evie keek op. “Papa vroeg al of we met Mira en John naar de diertjes konden gaan. Maar jullie kunnen wel gezellig mee.” Zei Evie en glimlachte haar mooiste glimlach.

Gwen
Evie giechelde. “Nee dat ging niet heel goed. Maar ik kan het haar wel leren. We hebben nog tijd zat.” Gwen glimlachte. “Daar heb je gelijk in. Je moet mama het ook maar leren dan kan ze goed mee doen tijdens het concert.” Ze pakte Joey zijn hand. “Alles is okee schat. Als het niet gaat dan geef ik het aan en ga ik rustig zitten. Komt goed.” En ze gaf hem een kus. Ze zag dat Emma en Joey zich bij hun aansloten. “Zoals Evie zegt mogen jullie gerust met ons mee. Hoe meer mensen, hoe gezelliger. Naar welke dieren wil je eerst Eef?” Evie dacht na. “De konijnen. Die vindt Mira vast niet eng en die kan ze ook aaien.”

Emma

"Dat is het belangrijkste dat zij geniet van de feestje. De rest doet er even niet toe. Evie verdiend een verjaardag om niet gauw te vergeten. Dat John en Freek er met Mira zijn is al heel bijzonder. Ik hoorde iets vallen dat Joey er voor gezorgd heeft dat ze eerder kwamen gezien Gwen, John zo miste." Ze liep samen met Mike naar de rest. "Nou, jarige Jet zullen we dan maar gaan?"

Joey

"Oh jeey, ik denk dat we de K3 school moeten oprichten waarin we mama, tante Emma en oom Mike gaan leren hoe de dansjes en de liedje van de show gaan. Want ze zijn verplicht om alles mee te zingen en te dansen." Joey richtte zich op Gwen. "Oké, ik zal het niet steeds vragen.",en beantwoordde de kus. "Wat een goed plan. Laten we dan maar eens bij de konijnen gaan kijken dan gaan we daarna naar de geiten en dan vind Joey het toch wel tijd dat we taart en chips gaan eten."

Evie
Evie liep voorop en liet ze zien waar de konijnen waren. “Hier is het.” En ze liep naar binnen. Ze ging het hok van de konijnen binnen. Dit vond ze het leukste plekje want hier mocht je echt in het stro zitten en de konijnen aaien. Oom John liep ook het hok in met Mira aan zijn hand. Evie keek toe hoe hij ook ging zitten en Mira op zijn schoot zette. Evie tilde een konijn heel voorzichtig op en liet het aan Mira zien. “Kijk eens. Dit is Pluisje. Zullen we haar samen aaien?” Vroeg ze. Oom John pakte het konijn over en zette het konijn ook een stukje op zijn schoot. Evie schoof dichterbij en aaide Pluisje over haar kop. “Kijk Mira zo moet het.” En heel voorzichtig pakte ze Mira haar hand en streek met Mira haar vingers over Pluisje. Mira kreeg een glimlach op haar gezicht. “Lekker zacht he.”

Joey

Joey keek toe hoe Evie, Mira wegwijs maakte met de konijnen en haar uitlegde hoe ze de diertjes kon aaien. Joey schoot wat foto's. Evie was zo onwijs lief met de nichtje. Dat hij zeker wist dat ze ook een geweldige grote zus zou worden.
Hij ging bij haar zitten in het hok. "Hey, lieverd. Wat doe je dat goed met Mira. Heel lief van jou." Hij knuffelde Evie. Er liep een konijntje voorbij wat Joey optilde en op schoot zette. Joey keek naar John en Mira. "Zo te zien vind Mira de konijntjes helemaal leuk."