You are perfect to me

Evie
Evie keek even naar de konijnen en toen ging haar blik naar haar vader. “Ik moet ook een beetje oefenen toch.” Zei ze zo zachtjes zodat alleen Joey het kon horen. Ze keek naar Mira die van oom Johns schoot af wilde. Oom John zette haar neer. Mira liep waggelend naar Evie haar vader toe en aaide het konijn dat hij vast had. “Conejo!” Riep ze uit. “Ja dat is een konijn Mira heel goed.” Zei oom John. Evie keek even vragend naar haar vader. Evie had geen idee dat Mira een andere taal sprak. Ze wist wel dat oom John samen met oom Freek weg was geweest maar ze had niet bepaald onthouden waar heen dan.

Joey

Joey knuffelde Evie. "Je doet het heel goed.",fluisterde die terug terug gaf haar een kus op de voorhoofd. Joey keek toe hoe Mira naar hun toe kwam gelopen.
Joey einde het konijn. Hij zag Evie hem vragend aan kijken. "Weet je nog dat oom John en Freek naar een heel ver lang gingen om Mira op te halen? In het land waar Mira is geboren spreken ze een andere taal dan wij. Mira moet nog Nederlands leren. Daarom noemt ze het konijn, een conejo omdat dat konijn in haar eigen taal betekend.",probeerde hij zo goed mogelijk aan Evie uit te leggen. "Evie, zullen we Mira de geitjes laten zien?"

Evie
Ze luisterde naar haar vader. “Maar waar komt Mira dan vandaan?” Ze was wel benieuwd waar Mira dan vandaan kwam. Ze vond het boeiend. Evie stond op. “Jaa kom dan gaan we naar de geitjes.” En ze pakte Mira voorzichtig bij de hand en liep richting de geitjes. Mira vond het spannend maar Evie knielde bij haar neer met een bakje voer dat ze had gepakt toen ze de geitenweide in liepen. “Mira het is okee. De geitjes doen niks.” En ze hield het bakje voor hun neer en een klein geitje kwam snuffelen en eten. Mira keek even naar geitje en begon te lachen. Evie begon ook te lachen. “Leuk he.” John was er bijna gaan zitten om dingen voor Mira te vertalen. Mira gaf Evie een knuffel. “Primo.” Evie keek vragend naar John. “Ze zegt nichtje.” Evie glimlachte. “Ja ik ben jou nichtje en jij bent mijn nichtje.” Ze zette het bakje voer op de grond en gaf Mira ook een dikke knuffel.

Joey

"Als papa het goed heeft onthouden Argentinië." En keek ter goedkeuring naar John en Freek. Hij had niet goed onthouden waar ze nou precies heen gingen. Zulke details onthield die niet allemaal hoor. Joey sloeg een arm om Gwen heen en volgde de nichtjes naar de geitjes. "Ik verander nog in een zacht gekookt ei door Eef en de komst van de kleine. Die uk maakt mij soft. Ik ben nog nooit zo emotioneel geweest. Maar als je die twee zo samen ziet dan moet ie toch wel verliefd worden."

Gwen
“Argentinië inderdaad. Dus we leren haar langzaamaan Nederlands maar goed dat gaat nog niet heel snel zoals je merkt. Maar dat gaat wel goed komen.” Hoorde ze John zeggen. Gwen keek naar de twee nichtjes. “Moet je nagaan hoe ze zou zijn als ze grote zus is. Ik zie het al helemaal voor me dat ze haar kleine broer of zus bij de hand pakt en de wereld laat zien.” Ze zei het wat zachter in de hoop dat Mike er niks van mee kreeg. Ze gaf Joey een kus. Evie keek even om en Gwen knikte haar met een glimlach toe. Ze pakte haar telefoon en begon foto’s te maken. Ze zag dat haar moeder haar via app gefeliciteerd had met Evie en dat ze het jammer vond dat ze geen uitnodiging had gehad. Gwen liet even de app aan Joey zien. “Dit is precies de reden dat ik haar niet heb uitgenodigd. Daarbij zit ze toch in Engeland.”

Joey

"Dat komt wel. Ze is hier ook pas net. Gelukkig leren kinderen snel en beheerst de straks twee talen. Wij leren er ook nog wat van. Anders had ik niet geweten wat konijn en nichtje in het Spaans is." Joey had zijn armen om Gwen haar hals geslagen. "Ze zei net tegen mij toen ik tegen haar zei dat ze zo lief was met Mira: ik moet toch wel een beetje oefenen.",fluisterde die en glimlachte even. "Ze neemt haar taak als grote zus dus nu al serieus." Joey beantwoordde Gwen haar kus. "Mijn prachtige meiden."Joey schoot in de lach bij het lezen van het appje. "Schrijf maar terug ja sorry we hadden geen geld meer om een vliegticket op te sturen."

Gwen
“Dat is zeker waar. Ik denk ook wel dat Mira het snel oppakt.” Zei John. Gwen genoot van zijn kusjes en keek glimlachend naar Joey. “Ik ben blij dat ze het zo goed oppakt. Ik weet zeker dat ze een goede zus gaat worden. Ze zou haar broertje of zusje de wereld laten zien zoals zij de wereld ziet.” Ze begon te lachen. “App jij het naar haar? Ik heb al ruzie met haar. Ze heeft mijn pa ook al geïrriteerd gebeld dat ze het niet snapte waarom ze geen uitnodiging had gekregen. Mijn vader had gezegd dat dat niet zijn probleem is en dat hij zich niet met onze keuzes gaat bemoeien.” Gwen rolde even met haar ogen. Ze keek even naar Evie die naar haar toe liep. “Mama gaan we zo taart eten?” Gwen tilde haar dochter op. “Tuurlijk lieverd. Kom ga maar alvast met papa de kaarsjes aansteken.”

Joey

"Tot die tijd mag ze mij tío Joey noemen hoor. Klinkt eigenlijk wel heel lief,tío."
Joey knikte. "Ik weet zeker dat Evie haar rol als grote zus zeer serieus zal nemen en de beste zus zal zijn voor haar kleine broertje of zusje." Joey knikte. "Eef is onze levensgenieter." Joey rolde met zijn ogen. "21, 22, 23. Dat ze serieus ook je vader er mee lastig valt. War moet hij dan doen? Je voor straf zonder eten naar bed sturen?
Prima, geef je telefoon maar of moet ik uit eigen naam appen? Ik kan ook iets heel doms appen als: oeps, waarschijnlijk is je uitnodiging zoek geraakt bij de post."
Niet dus!, dacht die er achteraan. Joey tkldd Evie op zijn schouders. "Aan de kant prinses Evie komt er aan ter paard paard gaat haat kaartjes uitblazen."

Gwen
Gwen zuchtte diep. “Ik weet het schat. Ik snap niet zo goed waarom ze mijn vader er bij moet halen. Die twee zijn al jaren uit elkaar en kunnen elkaar niet luchten of zien dus ik snap het ook niet zo goed.” Ze liep achter Joey en Evie aan naar de taart. Ze keek toe hoe de kaarsjes aan werden gestoken en iedereen zong mee. Ze sneden de taart aan en deelden aan iedereen stukje uit. Ze keek toe hoe Evie helemaal er van genoot en met oom Freek druk in gesprek was over van alles en nog wat. Gwen kon hier ook intens van genieten. Ze wreef even over haar buik en at verder van haar taart. “Caroline komt later met Ava en Sam.” Ava en Sam waren haar nichtje en neefje van 3 en 5 jaar. Ava was vijf en Sam was drie. Ze vond het leuk dat Caroline haar kinderen mee zou nemen want dan kon Evie met meer kindjes spelen.

Joey

"Omdat je moeder aandacht te kort komt.",zei die met rollende ogen. Inmiddels was het tijd voor taart again. Joey had de kaarsjes kaarsjes geroken. Ze hadden een prachtige Encanto taart laten maken. Iedereen smikkelde van de taart.
Joey keek toe Evie met haar oom Freek in gesprek was. "Niet over papa roddelen, hè. Ik hou jullie in de gaten.",zei die tegen Evie en stak plagend zijn tong uit.
"Gezellig. Dan kan Evie ook fijn met hun spelen." Hij stond op om de gasten van drinken te voor zien.

Gwen
“Of ze moet gewoon een hele goeie beurt van iemand krijgen.” En ze begon te lachen. Ze keek even naar Evie. “Nee we hadden het over Aggentinie of zoiets.” Freek begon te lachen. “We hadden het inderdaad over Argentinië. Ik vertelde haar over hoe mooi het daar is en dat we alpaca’s geaaid hebben.” Gwen glimlachte. “Dat klinkt wel heel leuk he Evie.” Evie knikte. “Weet je wat we een keer gaan doen? Ze hebben hier een alpaca boerderij. Zullen we daar een keer met papa heen gaan?”

Joey

Joey keek Gwen geschrokken aan. Zei ze dat nou echt? Hij wist niet of die keihard moest lachen of Gwen op haar kop moest geven.
Joey luisterde naar wat Evie en Freek vertelde. "Breng haar alsjeblieft niet op ideeën." Hij was niet van plan om Evie teleur te stellen omdat ze niet op vakantie gingen naar Argentinië. Gelukkig kwam Gwen met een alternatief. "Oe, dat klinkt wel heel leuk. Ik wil ook wel een keer alpaca aaien. Volgens mij zijn die heel zacht. Maar spugen ze niet ook net als lama's? Ik wil geen alpaca spugen op me hoor."

Gwen
“Sorry die opmerking floepte er gewoon uit.” Ze haalde een hand door haar haar en keek even naar Evie. “Nee alpaca’s spugen niet zoals lama’s heel vaak. Maar alleen als ze zich bedreigt voelen.” Legde Evie uit. Gwen knikte. “Dat klopt. Het zijn ook hele lieve en zachte dieren. Maar goed dat kunnen we wel inplannen.” Ze wreef over haar buik en ging naast Freek zitten. “Maar in Argentinië hebben ze ook echt heel lekker eten.” Vertelde Freek verder. Gwen dacht na. “Weet je waarom houden we niet een Argentijnse middag een keer? Dan gaan we eerst naar die alpacaboerderij en dan gaan we daarna naar een Argentijns restaurant.”

Joey

Joey keek van Evie naar Gwen. "Dan mogen we dus wel uitkijken met mama in de buurt. Mama kan heel eng kijken." Hij deed snel ern paar stappen opzij voordat hij straks een klap tegen zijn hoofd kreeg. Joey keek de groep rond. "Dat klinkt helemaal niet als een slecht idee. Ik stem in. Tegen Argentijns eten zeg ik geen nee. Lekker spareibs of een ander stuk vlees." Joey kreeg al trek bij het idee. Hij stond op. "Eef, Mira? Lusten jullie chippies?"

Evie
Evie keek even naar haar moeder die haar vader een stomp gaf. “Ik kan ook heel eng kijken. Vraag maar aan mama.” En ze keek haar moeder serieus aan die glimlachte en knikte. “Klopt. Toen ze een keer boos was op Sam keek ze naar hem met de blik die ik haar meestal geef als ik boos ben.” Evie keek haar moeder aan. “Dat was alleen omdat hij mijn knuffel had afgepakt!” En ze sloeg haar armen over elkaar. Haar gezicht klaarde op toen haar vader over chippies begon. “Jaa chippies!” Juichte ze en ze rende al naar de chipsschalen. Evie was dol op chips en at het liefst elke dag een bakje met paprikachips maar dat mocht niet van haar moeder.

Joey

"Auw! Evie, mama slaat me.",zei die met een pruillipje. Joey knikte. "Dat weet ik, maar mama mag ik vandaag plagen en jou niet dus moest ik mama wel als voorbeeld nemen." Joey keek Evie na. "Eef, niet alles. Bewaar wat voor de andere gasten en deel eerlijk met je neefje en nichtjes die zo nog komen." Die stuiterde vanavond letterlijk de bed uit. Gelukkig was ze maar een keer per jaar jarig.

Evie
“Je mag mama niet plagen. Want ze is jeweetwel.” Ze wilde het niet hardop zeggen. Ze knikte braaf. “Ik neem niet teveel chipjes.” En ze pakte Mira bij de hand en liep met haar naar de chipstafel. “Wil je ook chipjes Mira? Ze zijn heel lekker. Mag ze chipjes oom Freek?” Freek knikte. “Ja hoor maar doe maar vooral die kleine chipjes en niet de grote chips. Dat is nog iets te groot voor haar.” En Evie knikte en haalde uit de bak met nibbitsringen wat chipjes en gaf het bakje aan Mira die op de grond ging zitten en er lekker van begon te peuzelen. Evie pakte een beetje paprikachips en deed dat in haar bakje. Ze ging naast Mira op de grond zitten. “Is het lekker Mira?” En ze gebaarde even met haar hand en maakte een hmmm geluid. Mira begon te lachen en at lekker verder van haar chips.

Mike
Mike en Emma waren even een stukje gaan wandelen door het park achter de kinderboerderij. Even weg van de drukte, even een moment voor met zijn tweetjes. Hij had haar hand vast gepakt en stond even stil. “Evie heeft echt de dag van haar leven he.” En hij gaf haar een kus. “Emma ik merk dat er iets is. Elke keer als Gwen over haar buik wrijft kijk je weg. Wat is er aan de hand lieverd?” En hij streelde haar hand liefdevol en keek haar bezorgt aan.

Joey

"Ja, dag! Dan ga ik jou plagen hoor als ik mama al die tijd niet mag plagen." En begon Evie te kietelen. Joey ging zitten en trok Gwen op schoot. Hij kon zo uren zitten kijken naar Evie en Mira. Joey keek om zich heen. "Waar zijn Mike en Emma eigenlijk gebleven?" Omdat die zo met Evie bezig was geweest had hij helemaal niet door gehad dat ze zich terug hadden getrokken mer zijn tweetjes.

Emma

Emma keek Mike aan. "Ja, je ziet haar gewoon stralen. Zo fijn om te zien." En beantwoordde zijn kus. Emma beet op de lip. "Uhm.. ik wil geen spelbreker zijn maar ik denk dat je het zo even aan Joey en Gwen zelf moet vragen." Ze kuste hem opnieuw. Ze vond gewoon dat die twee het Mke zelf moesten vertellen.

Mike
Mike keek haar aan. “Lieverd wat is er toch aan de hand?” Hij zuchtte diep. Goed als zij niks wilde zeggen. Hij pakte haar voorzichtig bij de hand en liep richting Gwen en Joey. “Kijk oom Mike ik heb chippies!” Riep Evie uit. “Oeh lekker schat.” Hij zou straks ook wel chipjes pakken maar eerst wilde hij de lucht klaren want het voelde heel ongemakkelijk. “Sorry het spijt me maar ik merk aan Emma dat ze niet zichzelf is. Elke keer als Gwen aan haar buik zit kijkt Emma weg. Wat is er aan de hand? Sorry ik wil jullie echt niet voor het blok zetten maar ik merk aan Emma dat er iets is.”

Joey

Joey zuchtte. Hij keek Emma aan met een blik van:"Het is oké." Ze had haar best gedaan om haar mond te houden in elk geval. Joey sloeg zijn armen om Gwen heen. "Uhmm. Oké dan zullen we het je maar eerlijk vertellen zodat Emma het niet langer voor zich hoef te houden. Gwen is zwanger! Het is nog heel pril dus eigenlijk wilde er het nog voor ons houden maar toen Gwen moest overgeven en Emma er achteraan ging en het zelfde rade kon Gwen het niet meer ontkennen. Dus als jullie het nog even voor jullie zelf willen houden zou dat heel fijn zijn."

Mike
Mike keek naar Emma. Hij begreep nu helemaal waarom Emma steeds weg keek als Gwen aan haar buik zat. Hij slikte en greep Emma haar hand steviger vast en kneep erin. “Gefeliciteerd jongens. Het is jullie gegund.” En hij knuffelde Gwen en Joey even. Mike keek even naar Emma. “Wil jij het zeggen of zal ik het zeggen?” Het leek hem beter om de situatie uit te leggen aan Gwen en Joey. Dan wisten zij ook wat er aan de hand was.

Emma

Emma glimlachte flauwtjes. Ze tilde Mike zijn armen om en sloeg die vervolgens km haaf middel. Ze keel even verliefd naar hem. "Sorry, ik deed echt mijn best om niks te laten blijken." Joey:"Dank je broertje dus je wordt min of meer weer oom." Gezien Evie niet Joey zijn biologische dochter was maar inmiddels wel op papier.
Emma keek naar Mike. "Gwen weet het maar het is wel zo eerlijk om het ook Joey te vertellen." Ze gaf Mike een kus op zijn wang. Ze zag de nieuwsgierigheid blik van Joey. "Er is een kleine kans dat Gwen en ik straks tegelijk zwanger zijn. Mike ennkk proberen zwanger te raken." Ze zag Joey naar hun toe komen en hem Mike ene klap op zijn schouder geven. "Dan mort je toch wat meer oefenen hoor, broertje. Het lijkt me tof om samen vader te worden." Vervolgens knuffelde hij hun beide.

Mike
“Goed dat je het aan Gwen hebt verteld lieverd.” En hij gaf haar een kus. “Ik ben dan niet Evie haar biologische oom maar ik voel mij wel haar biologische oom. En ben benieuwd wat jullie gaan krijgen.” Mike sloeg zijn armen om Emma heen. “Aangezien jullie nu dus weten dat we het aan het proberen zijn mogen jullie ook wel weten dat we nog niet zover zijn als jullie. Emma vindt het lastig en ik weet zeker dat het allemaal goedkomt. Maar dan snappen jullie het beter als Emma even wegkijkt als Gwen aan haar buik zit.” Hij kuste Emma op haar hoofd. “We zijn heel blij voor jullie maar ja we gunnen het ons zelf ook. Hoever zijn jullie al?”

Joey

Emma:"Ik vond het wel zo eerlijk om het tegen Gwen te zeggen omdat zij ook eerlijk was over de zwangerschap." Joey zag hoe zijn broer en diens vriendin elkaar kuste.
"Wij ook. Stiekem hoop ik op een zoon maar ik denk dat elke man dat wilt. Het belangrijkste is dat het gezond." Joey liep naar Emma toe. "Stel jezelf niet te hogen eisen, Em. Wij waren eigenlijk zeer verbaasd dat Gwen zo snel al zwanger was." Emma:"Het... Ik ben bang dat het straks als falen voelt als ik ongesteld blijkt te zijn."
Joey knuffelde Emma. "Uiteindelijk worden jullie ook papa en mama. Misschien niet al vandaag maar zeker in de toekomst en ik weet zeker dat jullie geweldige ouders worden." Emma"Dank je Joey." "De test gaf aan drie weken dus nog echt pril pril."

Mike
Mike keek even naar zijn broer. “Een zoon of dochter het maakt mij niet uit zolang het maar gezond is inderdaad.” En hij keek Emma met een verliefde blik aan. “Lieverd het gaat ons lukken. Het heeft geen haast. Het komt wanneer het komt. Ik heb er alle vertrouwen in.” En hij kuste haar. Mike was zo verliefd op Emma. Hij had alles voor haar over en hoopte dan ook dat hun kinderwens in vervulling zou gaan. Hij keek even veelbetekenend naar Emma toen Joey zei dat ze drie weken zwanger was. Drie weken geleden waren ze met Evie naar de dierentuin geweest. Nu wist hij, tot zijn ongenoegen, wat zijn broer en schoonzus hadden gedaan. “Mama, papa tante Caro, oom Ben en Ava en Sam zijn er!” Hoorde hij Evie roepen. Mike keek op en zag bijna het evenbeeld van Gwen staan alleen oogde zij ouder.