You are perfect to me

Mike
Mike gaf Emma een kus toen ze binnen kwam. “Alles okee? Je ziet een beetje bleek.” Hij pakte een boterham en deed er smeerworst op. Hij dacht even na. “Maar misschien is het juist iets positiefs voor hun. We moeten niet voor hun in gaan vullen hoe ze met dit nieuws omgaan. Ik weet zeker dat Gwen het je alleen maar gunt om zwanger te zijn.” Hij nam een slok van zijn koffie en stond op om thee voor Emma te zetten.

Gwen
Gwen glimlachte toen Joey wakker was geworden. “Goeiemorgen papa.” En ze gaf hem een kus. Allie kuchte even maar dronk toen weer verder. “Hadden jullie kleding meegenomen voor als de meiden naar huis gaan?” Vroeg de zuster. Gwen knikte. “We hadden pakjes meegenomen en nog mutsjes laten maken met hun namen.” De zuster knikte. “We kunnen zo even Allie verschonen en omkleden. Dan kijken we daarna of we Hailey wakker kunnen krijgen.” Gwen knikte en zag dat Allie gestopt was met drinken en gaf haar aan Joey.

Emma

Emma knikte. "Beetje misselijk maar het gaat wel. Het gaat zo wel over als ik wat gegeten heb. Maak je geeen zorgen."
En kuste hem terug. Ze ging aan tafel zitten en wilde een boterham maken met kaas en sambal maar ze werd alleen al misselijk van de lucht. Snel besloot ze gewoon pindakaas met hagelslag te nemen. Emma knikte.."Vast en zeker maar als wij ons al zorgen maken dan zal Gwen zichzelf ook zorgen maken over het feit dat het dit keer wel goed gaat." Ze zuchtte. "Oké we vertellen het gewoon! Maar hoe?"

Joey

Joey grijnsde. Papa klonk zo goed. Ook al was hij al zo goed al vader van Evie. Dit waren zijn eigen vlees en bloedjes. Joey knikte instemmend. Joey nam Allie over. "Nou zal papa je dan maar een verschonen en aankleden." Gelukkig hielp de verpleging hem hier nog waar nodig. De eerste keer had hij doodeng gevonden en toen waren ze helemaal zo klein en fragiel. Hij was bang om hun pijn te doen. Maar hij begon er handigheid in te krijgen. Even later kwam die met een aangekleedde Allie terug en schoot toen in de lach. "Oeps! Ik zie nu pas dat ik het verkeerde mutsje hebt gepakt. Haha."

Mike
Mike zuchtte diep. “En anders hebben we nog de pillen tegen de misselijkheid die we toenertijd van de dokter hadden gekregen.” Hij zette thee voor Emma neer en ging weer aan tafel zitten. “Lieverd probeer nou eens je niet zorgen te maken. We bellen morgen de dokter en gaan dan verder kijken. Het komt goed lieverd.” En hij liep naar haar toe en sloeg zijn armen stevig om haar heen. “Gewoon zoals het is. Misschien kunnen we zo in de stad kijken voor iets leuks met je wordt oom en tante of zo.”

Gwen
Gwen keek op toen Joey en Allie weer terug kwamen. Hailey was ook wakker geworden en was nu aan het drinken bij Gwen. Ze aaide haar dochtertje over haar wang. “Ooh domme papa!” En ze begon te lachen. “Ze lijken niet eens op elkaar.” Gwen keek naar Hailey die even gestopt was met drinken en haar handje omhoog deed. Gwen pakte Hailey haar handje. “Je mag naar huis lieverd. Straks kunnen we makkelijker knuffelen met elkaar.”

Emma

Emma knikte. "Als het echt niet gaat was ik ook van plan dat in te nemen en nieuwe te vragen. Maar het gaat wel weer." En at rustig van haar boterham. Emma nam denkbaar de thee aan. Emma zuchtte. "Sorry. Ik vind het gewoon allemaal heel spannend." Ze leunde tegen Mike aan. "Ja,oké maar ik bedoelde meer het laatste. Oh,dat is wel een idee ofzo. Of we kopen een blanco toppertje en schrijven er zelf iets op."

Joey

Joey keel beschaamd naar de kleine Allie. "Sorry! Ik heb gewoon zonder te kijken een mutsje gepakt. Gelukkig heb ik haar kleertjes niet verkeerd om aan getrokken of binnenstebuiten." Hij haalde het juiste mutsje uit de tas en ruilde deze om. "Of ze wilt zeggen. Papa! Je ziet toch wel dat ik Hailey ben en niet Allie. Ik heb donkere haartjes en Allie blonde. Ik denk dat papa zich maar even in een hoekje gaat zitten schamen." Hij ging met Allie tegen zich aan zitten. "Als Hailey klaar is met drinken dan zal ik haar ook aankleden."

Mike
Mike schoof zijn stoel naast Emma en pakte haar hand. “Ik snap dat je het allemaal spannend vindt. Ik vind het ook spannend maar we moeten er ook van genieten. We wilde dit zo graag en nu is het ons gegund. We worden voor de tweede keer ouders.” Ook al was Engel nog niet echt een baby toch zag hij haar als hun eerste kind. Hij dacht na. “Een blanco shirtje is wel een goed idee. Ik kan er wel wat leuks van maken. Dan kopen we ook textielstiften en dan maak ik er iets heel leuks van. Ik zat te denken he. Want John en Freek willen met Mira, opa Boek en Evie nog even naar de binnenspeeltuin zodat Mira lekker moe is en straks zal slapen als ze Evie weer komen brengen. Maar misschien kunnen we wel voor Evie als verrassing dan dat kasteel in elkaar zetten? Sowieso vinden Gwen en Joey het misschien wel fijn als wij ze helpen. Gwen mag nog steeds geen zware dingen tillen en rust houden.”

Gwen
Gwen begon te lachen. “Gekke papa. Maar papa gaat jullie vanzelf uit elkaar houden.” Ze aaide Hailey die niet meer wilde drinken door haar haartjes. Ze hielp haar om een boertje te laten en gaf haar aan Joey en nam Allie van hem over. “Hey meisje. Straks zie je je grote zus weer. Al gaat ze eerst klimmen en klauteren in een binnenspeeltuin.” En ze gaf haar een kus. Ze keek naar Joey. “Ik zou het wel fijn vinden als Emma en Mike even blijven ook als steun maar ook dat ze hun nichtjes eens goed kunnen zien. Ik gun hun ook even de ruimte om hun nichtjes te ontmoeten en ik ben echt toe aan even sociaal contact.”

Emma

"Het moet gewoon nog even landen. Als we her straks hé ben verteld aan Gwe,Joey en Evie en langs de dokter zijn gegaan voor controle dam zal het allemaal wat echter worden. Het voelt nu gewoon als een vage mooie droom." Emma knikte. "Dam doen we dat." Ze vertouwde Mike er volledig op dat hij er iets moois van zou maken. Emma knikte. "Ik was sowieso van plan om even te blijven maar misschien is het inderdaad wel.tof voor Evie als het kasteel al staat. Maar je weer dat ik geen kei in bouwen bent."

Joey

"Zeg, sorry hoor. Het was een kleine vergissing. Ga mij daar alsjeblieft niet de komende jaren mee plagen." Ze ruilde van baby zodat hij Hailey kon aankleden. "Zo! Kijk mama met het juiste mutsje." En stak zijn tong plagend naar Gwen uit. "Ik ben zo benieuwd naar Evie haar reactie als we straks thuis komen met de tweeling." Joey knikte. "Tuurlijk zijn ze welkom om te blijven. Misschien kunnen ze met Evie her kasteel opbouwen wat hun zouden halen."

Mike
“Ik snap wat je bedoeld. Het moet bij mij ook landen maar weet je dat komt nog wel.” En hij begon Emma te kussen. “Ik hou van jou lieverd en ik laat je nooit meer gaan.” Hij keek even naar Lola die vanuit haar mandje naar hun keek. Hij dacht even na. “Ik weet zeker dat Evie het heel gaaf vindt als ze straks al kan spelen met het kasteel. Gelukkig heeft Lego er hele mooie boekjes bij gedaan zodat we precies weten wat we moeten doen.” Mike nam nog een hap van zijn broodje. “Ik ga zo even douchen. Je mag mee als je wilt. Tenzij je je niet kunt beheersen natuurlijk.” En hij gaf haar een kus in haar nek en stond op.

Gwen
“Goedzo papa.” En ze stak ook haar tong uit. Gwen keek naar Allie die haar met helder blauwe ogen aan keek. “Ik weet zeker dat Evie het heel fijn vindt dat we weer naar huis komen. Ik vind het ook fijn dat mijn vader vandaag terugkomt uit Engeland. Ik heb hem toch wel gemist en ik ben blij dat hij nu eindelijk de tweeling kan ontmoeten.” Ze hadden wel foto’s verstuurd via Whatsapp maar toch was dat anders dan je dochters in het echt laten zien.

Emma

Emma kuste Mike terug. "Ik ook van jou. Samen gaan we dit prachtige avontuur opnieuw aan maar dit keer mogen we wel een kleintje in onze armen sluiten." Emma volgde Mike zijn blik. "We worden in de gaten gehouden." En schoot in de lach
"Dat is waar. Ik zal mijn best doen km je te helpen." Emma rolde met de ogen. "Alsof jij het erg vind als ik andere plannen heb dan douche. Je vraagt mij niks voor niks mee. Ik ken je alnger dan vandaag meneer de Wit. Zet de douche maar alvast aan. Ik drink even mijn thee leeg."

Joey

Joey bolde zijn wangen met een gebaar van "Pff! Alsof jou het nooit zou kunnen overkomen." Hij ging met Hailey op zijn arm zitten. Hij wiegde haar voorzichtig. "Dat snap ik. Hij zou ook blij zijn om jou weer te zien en de meiden te kunnen ontmoeten. Het is toch anders dan contact over de app. Hoelaat zou de dokter komen voor de controle voordat hij ontslag geeft om naar huis te gaan?"

Mike
Mike knikte. “Samen gaan we dit pad bewandelen. Samen staan we sterk. We gaan genieten van deze tijd.” En hij gaf haar nog meer kusjes in haar nek. “We zullen zien.” Zei hij over het kasteel en grijnsde eventjes. Hij liep met twee treden tegelijk de trap op en liep naar de badkamer waarna hij de douche aanzette. Hij pakte twee handdoeken en wachtte ongeduldig op Emma.

Gwen
Gwen grinnikte. “Dat heet moedersinstinct Joey.” En ze knuffelde Allie zachtjes. “Hij had wel een leuke tijd gehad. Ook met zijn tweelingbroer William of oom Wim zoals ik hem altijd noemde had hij het leuk. Hij vertelde mij gisteren dat oom Wim ook graag de tweeling wilt ontmoeten en Evie weer wilt zien.” Haar oom kwam niet vaak in Nederland. Toch hadden ze dagelijks contact en hij was dol op Evie. Gwen dacht na. “Rond 10 uur.” Zei ze en ze keek op de klok die er hing. Nog een halfuur wachten.

Emma

Emma dronk haar thee op en ruimde alsvast een deel van het ontbijt op wat ze op het aanrecht zette. Dat kwam straks wel. Ze zou eerst nu naar boven gaan om met Mike samen te douche. Ze kleedde zich uit in de slaapkamer en liep in de badjas naar de badkamer. Ze kuste hem, liet de badjas vallen en stapte zo verleidelijk mogelijk de douche in.

Joey

Joey keek Gwen beledigd aan. Als hij Hailey niet op zijn arm had liggen dan had hij ze over elkaar geslagen. Hij zou Gwen nog wel terug pakken als Gwen perongekuk een foutje beging. "Blij te horen dat je vader een leuke tijd heeft gehad. We zullen later vandaag wel over zijn avonturen horen. Je oom is welkom mocht hij naar Nederland komen. Jij kan hier best logeren in de logeerkamer." Joey keek naar de klok. "Dan moeten we verplicht nog knuffelen." En legde Hailey op borsthoogte.

Mike
Toen Emma verleidelijk de douche in liep kreeg hij het warm. Snel deed hij zijn boxershort uit en stapte ook de douche in. Hij duwde haar al tegen de muur en begon haar te tongzoenen. “Ik ben zo blij dat je mijn vriendin bent. Je bent mij alles.” En hij hield haar stevig vast en legde zijn handen op haar borsten en begon ze te masseren. Zijn piemel begon te groeien en duwde hij tegen haar aan. Hij wilde eerst de tijd nemen voor voorspel voor dat hij aan het echte werk begon.

Gwen
“Sorry schat. Ik zou vast ook een keer een foutje maken.” En ze blies een kushandje naar hem. “Ik ben erg benieuwd naar wat hij heeft opgestoken van de boekenbeurs. Misschien heeft ie wel nieuwe ideetjes voor de winkel bedacht.” Ze hield Allie dicht tegen haar aan en keek naar de klok. “Wachten duurt alleen zo lang. Al kunnen we nu wel even genieten van deze twee.”

Emma

Emma stapte onder de heerlijke warme stralen en wachtte op Mike. Ze zoende hem vurig terug toen hij begon te tongzoenen. "Jij bent mijn grote liefde, mijn soulmate, mijn rooster in de branding, mijn verloofde en je bent en wordt een geweldige vader voor ons kinderen. Ik wil je nooit meer kwijt." En liet haar handen over zijn lichaam gaan. Ze genoot van zijn massage maar zei toen:"Auw!" En haalde Mike zijn handen van de brosten af. "Sorry, ze zijn gevoelig en het begin zeer te doen." Emma voelde Mike zijn geslachtsdeel groeien. Zs zakte op haar knieën. Ze nam het tussen haar handen en begon Mike af te trekken.

Joey

"Oké, het is je vergeven." En stuurde luchtkusjes terug. "Hou van je." Joey knikte. "We zullen het horen. Ik wil vooral lekker knuffelen met zijn alle en Evie zien genieten van de zusjes. Het was zo hectisch afgelopen tijd. Ook al deden we allemaal onze best om er voor haar te zijn ik heb haar aanwezig onwijs gemist. Onze kleine grote prinses." Joey knikte. "Ik zal zo wel onze spullen alvast bij elkaar zoeken en de maxicosi uit de auto gaan halen."

Mike
“Jij wordt een geweldige moeder voor al onze kinderen. Je bent mijn wereld en ik laat je nooit meer gaan.” Hij stopte met masseren en gaf er een kus op. “Sorry schatje.” Toen begon ze hem af te trekken, zij zat op haar knieën dus hij kon niks terug doen. Zijn geslachtsdeel begon verder te groeien en klopte aardig. Mike gromde en keek naar Emma. “Ooh schatje. Als je niet wil dat ik klaar kom moet je nu stoppen.”

Gwen
“Ik hou ook van jou.” Ze knikte en merkte dat er weer tranen op kwamen. Ze haalde diep adem en snoof Allie haar geur op. “Ik heb Evie zo onwijs gemist. Ik ben iedereen zo dankbaar dat ze haar hebben opgevangen maar ik had haar ook nodig. Ik ben nog nooit zolang van haar gescheiden geweest.” Ze slikte en keek naar Hailey die Joey zijn gezicht wilde pakken. “Als je dat wilt doen graag. Ik vermaak mij wel met de meiden.”

Emma

Emma trok een wenkbrauw op. "Kinderen? Ik mag toch hopen dat je daarmee ook Engel bedoeld. Zullen we eerst de komende maanden afwachten voor je meteen over een volgende kindje begint." Emma streelde Mike door zijn natte haar. "Het is oké." Hij kon immers niet hebben geweten dat haar borsten nu zo gevoelig waren. Ze stopte met aftrekken em kwam overeind. Ze begon Mike te tongen en liet haar handen over zijn lichaam glijden.

Joey

Joey stond op om Gwen een kus te geven. Wat onhandig bleef die staan dus ging doe snel weer zitten zodat voordat soe Hailey nog lier vallen. "Het kon niet anders liefje. We konden Evie niet de aandacht geven die ze nodig had. Wij moesten er voor de tweeling zijn. Het was de beste oplossing als we de zorg afwisselende. Maar vanaf vanmiddag kunnen we weer vollop van haar en de tweeling genieten. We zullen allemaal even onze draai moeten vinden maar we redden ons wel." Joey pakte Hailey haar handje. "Papa love u." Hij haf Hailey voorzichtig aan Gwen. "Dan ben ik zo terug. App me als er iets is."

Mike
“Engel bedoel ik er ook mee schatje.” En hij gleed met zijn handen over haar perfecte lichaam. Haar perfecte lichaam dat hun kindje droeg. Mike ging op in de tongzoen maar gleed met zijn handen naar beneden en gleed over haar gevoelige plekje. Rustig stopte hij twee vingers bij haar naar binnen. “Hoe wil je het hebben?” En hij begon aan haar oorlel te sabbelen.

Gwen
Gwen nam Hailey over en hield de meiden goed vast. Hailey begon te huilen en Allie keek haar vreemd aan. “Papa komt zo terug lieverd. Hij is even spullen aan het halen voor jullie.” Suste ze Hailey. Hailey keek haar aan en het huilen werd minder maar ze bleef nog nasnikken. Allie reikte naar haar zusjes gezicht en het leek net alsof ze een traan van Hailey haar gezicht af wilde vegen.

Joey

Joey was naar hun kamer gegaan in het Ronald McDonaldhuis om hun spullen op te ruimen die ze in een maand tijd hadden verzameld. Hij controleerde alle kasten en lade zodat die zeker niks was vergeten. Plots bedacht die zich en appte Gwen. Liefje, vergeet de namenslingers niet van hun conveuse te halen. Die kunenn we op hun kamertje hangen. Kom er aan. Xxx Joey keek nog een keer achterom en ging toen de sleutel inleveren. De auto parkeerde hij zo dicht mogelijk bij de deur van het ziekenhuis. Gelukkig had hij geoefend met de maxicosi dus hij kon beide zo meenemen uit de auto. Toch voelde het wel gek kom straks met twee kindje naar buiten te lopen. Niet veel later liep die de neonatologie weer op. "Papa is er weer!"

Emma

"Ik schrok al. Een tegelijkertijd alsjeblieft. Later kunnen we altijd aan meer kinderen denken. Of dat tweeling gen moet ook in de familie de Wit zitten dan mogen we ons voorbereiden op de komst van twee kindjes." En keek Mike plagend aan. Ze zou toch echt wel schrikken als het er twee zouden zijn. Maar twee kindjes waren net zo welkom als één. Emma begon te kreunen. Ze zocht steun aam Mike en hield hem stevig vast. "Oh schatje.",fluisterde ze in zijn oor. "Oh. Als je zo doorgaat dan duurt dit niet lang meer. Doe wat je zelf fijn vind."

Gwen
Gwen keek op toen Joey weer binnen kwam. “Hailey was heel erg verdrietig toen je weg ging. Je moet haar zo maar eventjes knuffelen.” En ze legde de meiden weer in de couveuse zodat ze de namenslingers konden pakken. Vlak daarna kwam er een dokter binnen gelopen. “Goedendag dokter Stevens.” En hij schudde de handen van Joey en Gwen. “Ik kom eens zien hoe het met jullie tweeling gaat. Ik begreep dat Hailey een hoestaanval had vannacht.” Gwen knikte en wees naar Hailey. “Het ging gelukkig weer over toen ze aan het zuurstof zat.” Dokter Stevens liep naar Hailey toe en begon haar te onderzoeken. “Zo kleine dame.” En hij begon te luisteren. “Het gaat goed met haar. Wel geef ik jullie een zuurstof masker en slang mee zodat mocht het mis gaan dan kunnen jullie haar zelf zuurstof geven. Zuster Olivia legt het straks wel uit hoe het werkt.” En hij liep door naar Allie. “Zo deze meid is hard gegroeid zeg.” Gwen knikte en hield Joey zijn hand vast tijdens het onderzoek. “Ook deze meid mag lekker naar huis. Bij Olivia kunnen jullie de ontslagbrieven ondertekenen. Ik wens jullie veel geluk.” En Stevens schudde van hun beide de hand.

Mike
Mike keek Emma aan. “Uhm ik weet niks van een tweelinggen af in elk geval. Maar mochten we twee kindjes krijgen dan zijn ze onwijs welkom.” En hij haalde zijn vingers uit haar en likte haar lichaamssappen van zijn vingers. Hij draaide haar om zodat ze met haar achterkant naar haar toe stond. “Ik hoop dat je er klaar voor bent.” En hij ging bij haar naar binnen. Mike begon direct met stoten en ging met zijn vingers naar haar onderkant en vonden haar gevoelige plekje. Ondertussen bleef hij hard in haar stoten.

Emma

"Ik niet. Niet dat in elk geval bekend is binnen de familie Prins of de familie van mijn moeder." Emma knikte. "Uiteraard. Dat zeg ik ook niet. Ik zal wel alleen in eerste instantie schrikken. Je verwacht toch dan bij zo een eerste echo maar één kindje te zien." Emma kaam even op adem. Ze sloeg een kreetje toen Mike haar omdraaide. Ze zette zich schrap tegen de muur maar wankelde toch even toen Mike er flink de kracht achter zette. Ze ging er in op dat ze alleen maar naar adem kon happen. Haar hele lichaam tintelde en groeide. Luidkreumend kwam ze klaar en zakte door de benen. "Hallelujah!"

Joey

"Ah, moppoe toch. Papa had toch gezegd dat hij zo terug kwam." Zij liet even snel weten dat hij we weer was door haat gezichtje te strelen. Ze ruimde de slingers op. Vlak daarna kwam de dokter binnen. Joey schudde hem de hand. Hij had wel verwacht dat Hailey zuurstof mee naar huis ziu krijgen. Zeker haar aanval van vannacht. "Allie groeit als kool.",grapte die even. Joey keek Gwen met een glimlach aan. "Ze mogen naar huis." Joey dankte de dokter. Hij kon wel springen en hillen van blijdschap. "Eindelijk!"

Mike
Mike kwam ook kreunend klaar en keek even naar Emma en tilde haar omhoog. “Dat was fantastisch.” En hij knuffelde haar stevig. Hij pakte wat shampoo en deed dat in Emma haar haar en begon haar te wassen. “Je bent zo mooi lieverd.” En hij hield haar stevig vast. Hij streek met zijn handen over haar rug. “Je bent zo mooi. Ik hou echt intens van jou.” Mike keek haar aan en gaf haar een kus.

Gwen
Ze was zo blij dat de tweeling naar huis mocht. Ze begon te huilen van blijdschap en legde haar handen op de tweeling. “Ik ben zo blij. Het heeft een maand geduurd en nu eindelijk.” Gwen keek naar Joey en liep naar hem toe en gaf hem een kus. “We kunnen eindelijk echt gaan genieten van het gezinsleven. Zullen we ergens nog stoppen voor een bakje koffie?” Gwen wilde nog even in alle rust ergens zitten zodat ze even alles konden verwerken.

Emma

Emma voelde dat Mike in haar was gekomen tegelijkertijd met haat en was toen door haar benen gezakt. Ze liet zich op tillen. "Amen. Ik moet jou bijkomen. Als we niet al zwanger waren dan.. nou dan was het net wel gebeurd. Jeetje je had er het tempo.goed inzetten. Maar het was wel echt super fijn." Ze liet Mike haar haren wassen. Emma begon te giechelen. "Komt omdat er een baby'tje in mij groeit. Een heel mooi kindje. Met twee hele mooie ouders." Emma draaide zich om en begon Mike te kussen ""Ik ook van jou. Ik ook van jou."

Joey

Joey veegde Gwen haar tranen droog. "He, nou niet gaan huilen gekke. Dit is wat er wilde. Eindelijk naar huis." Joey haalde een hand door zijn haar. Nu begreep die pas dat het vreugdetranen waren. "Ik ook. We hebben zo lang toegeleefs naar deze dag en nu is het eindelijk zo ver." Ze kuste elkaar. "Weg rust." Hij knikte. "Als de dames het er mee eens zijn en niet het straks op krijsen zetten." Joey liet een kaart en wat lekkers wavhtwr voor de goede zorgen. "Wegwezen hier!"

Mike
Mike begon te lachen. “Het is toch eerder gelukt dan vandaag.” Mike pakte wat shampoo en deed het in zijn haar. Hij beantwoordde haar kussen. “Ook als je niet zwanger was ben je nog steeds heel mooi.” Door haar kusjes voelde hij toch weer de opwinding. Hij keek haar aan en begon haar te tongzoenen.

Gwen
Gwen knikte. “Dat weet ik ook wel. Dat we blij mogen zijn maar het zijn gewoon tranen van blijdschap en opluchting.” Olivia kwam binnen. Ze legde uit hoe ze het zuurstof aan Hailey konden geven en liet hun de ontslagpapieren tekenen. Ze namen afscheid en Gwen tilde de maxicosi met Allie op. “Willen jullie nog even de buitenwereld zien voor we weer aan huis gekluisterd zitten?” En Allie kraaide even van plezier. “Ik geloof dat dat een ja is.”

Emma

Emma begon te giechelen. "Maar hawaii was dan ook heel gezellig." En keek Mike aan met een wenkbrauw wiebel.
Ze wasdroger haat haren goed uit. Vervolgens begon ze Mike zijn lichaam in te zepen. "Gelukkig maar.",zei ze plagend. Emma ging mee in de tongzoen. Echter verbrak ze de zepen en stapte de douche uit. "Sorry. Ik blijf me duizelig en wankel voelen en ik heb het gevoel dat ik niet overgeven." Ze deed de bril van de wc naar beneden en ging er op zitten met haar hoofd hangend tussen de benen.

Joey

"Sorry. Ik had niet meteen door dat het vreugde tranen waren. Natuurlijk is het logisch dat je opgelucht en blij bent." Em streelde Gwen door de haren. Joey lette goed op bij de uitleg van Olivia. Hij maakte wat notities in zijn mobiel. Mocht hij toch iets vergeten. Vervolgens tekende ze de ontslagpapieren. Zs konden gaan! Joey nam de maxicosi met Hailey. Hij deed haar dekentje even snel goes. "Dan rij ik naar de stad een gaan we daar even een kopje koffie drinken en een gebakje eten. Dan appen we Emma en Mike van daaruit ok te vertellen dat we ontslag hebben gekregen uit het ziekenhuis."

Mike
Hij zette de douche uit en stapte uit de douche. Hij sloeg een handdoek om zich heen en knielde voor Emma neer. “Lieverd adem even rustig in en weer uit. Je maakt je veel te druk.” Hij aaide over haar rug en beet op zijn lip. “Ik zit te denken he. Moeten we toch niet onze gynaecoloog bellen voor een afspraak vandaag. Ik weet dat we beloofd hebben om het kasteel te halen en in elkaar te zetten maar op dit moment vind ik jou en de baby belangrijker. Misschien krijg je nieuwe medicatie of het stelt je gerust als je je kindje hebt gezien.” Hij gaf haar een kus op haar hoofd.

Gwen
Gwen knikte en stapte in de auto. Ze keek even naar de tweeling die beide tegelijkertijd in slaap vielen ze glimlachte en keek naar voren. Gwen legde haar hand op Joey zijn been. “Ik ben zo blij dat we naar huis kunnen. Het heeft allemaal lang genoeg geduurd.” Gwen keek naar buiten en zag dat de stad dichterbij kwam. “Zullen we bij Moeke wat drinken? Die hebben lekker chocolade taart. Ik ben blij dat ik eindelijk na 9 maanden weer koffie mag.”

Emma

Emma haalde een paar keer diep adem. "Mag ik een handdoek? Ik krijg het koud." En bleef zo zitten. Emma schudde de hoofd. "Nee, het gaat wel weer. Ik zal zo die medicijnen innemen tegen de misselijkheid. Het was gewoon niet zo slim denk ik om te samen te gaan douchen." Ze voelde echter een golf gal omhoog komen. Snel stond ze op en gaf over in de wc. "Ik wil de thuiskomst niet verpesten. We hebben Gwen en Joey beloofd dat kasteel te halen. We bellen en maken een afspraak voor morgen." Ze keek Mike smekend aan. Ze kon wel nof negen maanden lang ziek zijn. Daarvoor konden ze niet alles uit handen laten vallen.

Joey

Joey hield de meisjes via de spiegel in de gaten. Maar ze vielen meteen vredig in slaap. Joey pakte Gwen haar hand vast. "Me too. Eindelijk gewoon lekker tijd doorbrengen als gezin. Het echte leven keven kan nu pas beginnen. Het zal wennen zijn en aanpassen maar we zullen onze draai vinden hierin. We korten gewoon vooral Evie joet vergeten omdat de aandacht vooral naar de tweeling zal gaan in het begin. Ze moeten immers om de 2 a 3 uur gevoed nog worden." Joey knikte. "U vraagt, wij draaien. Als hij daar trekt jn hebt dan gaan we zitten bij Moeke."

Mike
Mike zuchtte diep. “Lieverd ik weet dat we het beloofd hebben maar jou gezondheid gaat voor alles. We zijn een kindje verloren, ik wil gewoon zeker weten dat alles goed is.” En hij haalde haar haren uit haar gezicht toen ze moest overgeven. Hij wist dat Emma niet op andere gedachten te brengen was. Hij stond op en pakte de medicijnen die Emma had gekregen tegen de misselijkheid. “Ik ga hierin mee op een voorwaarde. Als je voelt dat je zieker wordt bellen we de dokter alsnog.” En hij keek haar streng aan.

Gwen
Gwen knikte. “Maar we hebben nu ook weer tijd voor elkaar.” Ze keek hem even verleidelijk aan. Niet dat ze verlangde naar seks maar wel had ze behoefte aan hem. Ze wist dat die momenten de eerste maanden zelden zouden voorkomen maar ze had het wel nodig. “Evie gaan we ook niet vergeten. We gaan leuke dingen doen met haar.” Ze reden verder de stad in en ze keek even achter zich. Allie was wakker geworden en keek haar met haar blauwe ogen aan. “Eens zien hoe jullie dit gaan vinden.”