You are perfect to me

Evie
“Sorry tante Emma en oom Mike. Ik vind het gewoon stom. Waarom kon Hailey niet gezond geboren worden? Mama en papa maken zich zorgen wat ik snap maar ze moeten mij en Allie niet vergeten.” En ze trok haar knieën op en begon heen en weer te wiegen. Oom Mike kwam aan de andere kant van haar bed zitten. “Eef ik beloof je dat ze jou nooit zullen vergeten en Allie ook niet. Het is normaal dat ze zich zorgen maken om Hailey maar dat betekent niet dat ze zich geen zorgen om jullie gaan maken of dat ze jullie vergeten.” Evie keek op. “Echt?” Oom Mike knikte. “Echt waar. En daarnaast kun je altijd bij mij en Emma terecht. Al zijn het hele kleine dingen je kan altijd bij ons terecht.” Evie glimlachte eventjes. “Dankjewel oom Mike.” En oom Mike knuffelde haar stevig. “Ik ga even bij je ouders kijken. Tante Emma dekt je nog even toe en dan moet je echt gaan slapen. Morgen weer een nieuwe dag.” Evie knikte en keek toe hoe oom Mike weer naar de babykamer liep. “Alles okee?” Hoorde ze hem nog vragen. Evie keek haar tante aan. “Wil je morgen met mij spelen met het Frozen kasteel?”

Emma

"Het is oké liefje." Ze streelde Evie door de haren. Ze stopte Evie weer goed in en raapte de knuffel van de grond. Soms leek Evie zo groot maar nu was het toch nog een jong meisje van zeven. Ze kroop tegen Evie weer aan. "Natuurlijk wil ik dat. Heel graag zelfs. Tante Emma komt morgenochtend wel wat eerder met oom Mike dan kunnen we nog spelen voordat we jou naar school gaan brengen." En gaf een kus opnhaar voorhoofd. "Zullen we nog een klein stukje verder lezen in het boek? Dan gaan je daarna lekker slapen."


Joey tegen Mike: "Alles is weer oké. Ze slapen beide weer rustig. Sorry als we jullie hebben laten schrikken. Dit hoort er helaas bij."

Evie
Evie zuchtte diep. “Ik ben al een tijdje niet meer boos geweest.” En ze wees naar haar stickervel. Elke keer als ze minder boos reageerde kreeg ze een sticker. Bij een vol stickervel mocht ze iets uit zoeken. Evie pakte haar knuffel stevig vast. “Dat zou ik wel leuk vinden. Kunnen we morgen na school naar de kinderboerderij?” En ze keek haar tante vragend aan. Ondertussen pakte ze De kinderen van de Grote Beer het Grote Voorleesboek en bladerde naar waar ze gebleven waren.

Emma

"Het is niet erg, Eef. Het is vrij normaal dat je boos werd omdat je wilt dat je zusje weer beter wordt. Je doet het juist heel goed. Het is allemaal maar raar em gek de afgelopen periode. Maar nu je zusjes thuis zijn komt er meer rust en kunnen jullie weer meer leuke dingen doen als gezin." Ze gaf Evie een kus op de voorhoofd. Emma dacht na. "Naar de kinderboerderij? Dat kan wel, maar wil je niet dan dat papa jou komt ophalen?" Emma nam het boek over en begon voor te lezen.

Evie
“Ik weet het maar ik moet niet met spullen gaan gooien.” Ze luisterde naar de stem van haar tante die rustig aan het voorlezen was. Ze speelde even met haar vingers. “Ik had weer een nachtmerrie bij oom Freek en oom John. Ik heb het niet tegen hun gezegd omdat Mira ook niet lekker slaapt. Ik had gedroomd dat ik papa en mama en mijn zusjes verloor. Ze waren opeens weg en ik was alleen.” Ze begon weer zachtjes te huilen. Ze haalde haar schouders op. “Misschien heeft papa daar geen eens tijd voor om met mij naar de kinderboerderij te gaan.”

Emma

"Dat is waar. Maar het is al heel goed van jou dat je dat zelf beseft." Emma legde het hoel open naast zich neer. Ze trok Evie stevig naar zich toe. "Kom hier,meisje. Er overkomt jou papa mama en zusjes niks. Beloofd. Het was maar een nare droom." En streelde Evie door de haren. Emma keek Evie streng aan. Op dat moment kwam Joey binnen. "Ik laat jullie wel even alleen."

Joey: "Verdorie Eefje. Papa wilt niet dat je zo denkt. Natuurlijk maakt papa wel tijd voor jou als je naar de kinderboerderij wilt. Ik weet dat papa de laatstgenoemde tijd veel minder met jou heeft gedaan en meer bij je zusjes in het ziekenhuis was maar ik wil nket dat je denkt dat papa geen leuke dingen meer met je wilt doen. Dus.. wij gaan samen morgen naar de kinderboerderij? Maar dan wil ik wel op de terugweg een ijsje." Hij wreef de tranen uit zijn ogen.

Evie
Evie keek haar vader aan. “Ik heb jullie gewoon onwijs gemist. Op school werd iedereen opgehaald door papa en mama en ik werd opgehaald door mijn ooms en tante.” Evie haalde een hand door haar haar en hield haar knuffel stevig vast. “Een ijsje? Bij Stefano?” Daar aten ze altijd ijsjes. “Wat gaat mama dan doen?” En haar moeder kwam binnen. “Ik ga knuffelen met de tweeling en misschien wel tutten met tante Emma.”

Joey

"Wij jou ook l,lieve Evie. Papa snapt heel goed dat dat niet leuk was. Ik beloof dat ik je weer vaker van school kom halen." En stak zijn pink naaar haar uit. Joey knikte. "Natuurlijk! Waar anders? Papa wilt wel een lekker ijsje." Joey keek om naar Gwen. "Of je moet willen dat tante Emma mee gaat naar de kinderboerderij." Joey dacht na. "Zouden we niet een klein uurtje met de meisje erbij kunnen gaan? We moeten toch ooit eens op pad gaan met hun erbij. Als Emma meegaat als hulp mletbhrt toch lukken?"

Gwen
Gwen ging aan de andere kant van het bed zitten en pakte Evie haar hand. “Papa en mama beloven je dat het allemaal anders gaat worden. Mama en papa zijn sowieso nog een paar weken vrij en we gaan meer leuke dingen doen.” Ze zag Evie knikken. Gwen dacht na. “Dat is wel een idee maar is het niet fijner voor Evie als we ook wat met zijn drietjes gaan doen?” Ze wilde de tweeling nog niet alleen laten maar ze wilde ook niet het gevoel hebben dat ze Evie in de steek lieten.

Joey

Joey knikte. "Evie-tijd!",vulde hij Gwen aan. Joey dacht na. "Dat kan natuurlijk ook." Hij zocht de blik van Emma. "Ik pas morgen wel op de tweeling. Gaan jullie lekker samen met Evie naar de kinderboerderij em na afloop een ijsje eten." Joey knikte. "Tijd om te slapen. Geef iedereen nog een kus. Morgenochtend brengen tante Emma en oom Mike je dan naar school en uit school gaan papa en mama dan met jou naar de kinderboerderij."

Gwen
Evie ging weer liggen en Gwen dekte Evie toe. “Welterusten lieverd. Goed slapen.” En ze gaf haar een kus. Ze knipte het slaaplampje aan en liep toen de kamer uit zodat Joey Evie nog rustig welterusten kon zeggen. Gwen keek even of de tweeling nog sliep. Maar die sliepen als een roosje. Ze liep naar beneden en wreef even over haar buik en trok een pijnlijk gezicht toen ze ging zitten. Ze zag het Frozen kasteel helemaal in elkaar. “Wauw jongens dat hebben jullie mooi gemaakt! Daar gaat Evie onwijs blij mee zijn morgenochtend.”

Emma

Emma werd wakker van de wekker. Ze gaf het ding een mep. Ze gaapte en rekte zich uit. Ze schudde Mike wakker. "Liefje. Wakker worden. We zouden Evie naar school brengen dus we moeten opschieten gezien ik ook nog beloofd heb aan Evie om met haar Frozenkasteel te spelen." Ze stond met lichte tegenzin op. Meteen voelde ze ern golf van misselijk opkomen. Ze liep snel naar de badkamer om de medicijnen in te nemen tegen de misselijkheid. Ze deed haar badjas aan en liep naar beneden. Lola kwam haat kwispelend begroeten. Ze aaide de hond achter de oortjes. "Goeiemorgen. Had jij ook trek? Waar is Luna? Lig die nog uitgebreid te maffen?" Ze vulden de bakjes van de dieren en ververst het water. Vervolgens begon ze de tafel te dekken.

Mike
Mike had de wekker gehoord en kreunde. “Ugh moet dit echt?” Hij meende het niet maar hij lag net zo lekker. Hij stond op en kleedde zich aan. Toen hij beneden kwam gaf hij Emma een kus. “Hey lieverd. Hoe voel je je vandaag?” En hij gaf Lola en Luna een aai en ging zitten. Mike pakte een boterham en stond op om koffie te zetten. “Wil je thee schat? Van lavendelthee werd je maag ook wat rustiger de vorige keer. Misschien helpt het nu ook wel.”

Gwen
De tweeling was aan het huilen. Ze schudde Joey wakker. “Joey. Lieverd. De tweeling huilt. Ze hebben honger.” En ze gaf hem een kus en stond op. Ze deed haar badjas aan en liep naar de slaapkamer van de tweeling. Ze knipte het licht aan en liep naar het bedje. Ze hadden van twee bedjes een bedje gemaakt zodat ze lekker bij elkaar konden liggen. “Hey lieverds. Mama gaat jullie zo voeden.” En ze gaf de meiden een kus op hun hoofd.

Emma

"Kom eruit,slaapkop. Je moet werken en we hebben het je nichtje beloofd." En trok aan de dekens. Emma was alvast naar beneden gelopen. Ze kuste Mike goeiemorgen. "Ik heb goed geslapen maar werd wel een beetje misselijk wakker dus ik heb meteen mijn medicijnen ingenomen.",zei ze eerlijk. Emma knikte. "Lekker. Wil jij ook ei? Ik heb trek in een boerenomelet op brood."

Joey

Joey gaapte en wreef de slaap uit zijn ogen. "Jaa, kom al. Hij rekte zich even goed uit en stapte toen in zijn broek en shirt van gisteravond. Joey bleef even in de deuropening staan. "Wat een prachtig uitzicht vanaf hier." Hij kuste vervolgens Evie en sloeg zijn armen om haar middel. "Jiij voed en ik doe de luiers en aankleden? Dan kunnen we daarna Evie wakker maken." Hij liep naar de kledingkast van de meiden. "Oké, wat gaan we jullie vandaag eens aantrekken?"

Mike
Hij sloeg even zijn ogen dicht. Hij was even vergeten dat ie weer voor de klas moest gaan staan. “Ik heb pas om 10 uur mijn eerste les.” Hij nam een slok van zijn koffie. Hij zette de waterkoker aan en pakte de spullen die hij voor een boerenomelet nodig had. “Blijf maar lekker zitten dan maak ik die boerenomelet wel.” En hij gaf Emma een kus. “Gelukkig heb je die medicatie. Hopelijk ben je snel van die misselijkheid af.” En hij deed het water in een mok en deed het zakje met lavendelthee erin. “Kijk eens.” En ging aan de slag met de omelet.

Gwen
Gwen keek op toen Joey ook in de babykamer verscheen. “Bedoel je mij of bedoel je de meiden als je het hebt over uitzicht?” Ze knikte en pakte het kussen voor het voeden. Ze tilde Allie op en ging in de schommelstoel zitten. Allie ging meteen op zoek naar haar borst en hapte. “Auw. Allie zachtjes.” Toch kon ze er wel om lachen. Zachtjes schommelde ze in de stoel. Ze keek naar Joey. “Uhm ik had al een outfit gekozen.” En ze hing naar de pakjes die rechts in de kast hingen. “Voor Allie had ik het outfitje met egeltjes en voor Hailey had ik eekhoorntjes bedacht.”

Emma

"Dan kan je dus mooi mee en nog even met Evie spelen.",hinten ze. Emma kuste Mike dankbaar en ging aam tafel zitten. Ze keek op de telefoon of ze berichten had gemist. Emma knikte. "Ik ben al blij dat het bij misselijkheid bleef en ik niet vanmorgen boven de wc heb gehangen." Emma nam dankbaar het kopje thee aan. "Dank je schat. Lekker. Her ruikt hier ook goed."

Joey

"Beide.",zei die eerlijk. "Mijn prachtige verloofde met onze kinderen. Een mooier uitzicht kam ik toch niet krijgen?" Joey schoot in de lach. "Iemand heeft duidelijk honger." Joey pakte de pakjes uit de kast. "Kijk, dat scheelt papa weer zoeken. Oké. Even kijken. Allie dus eekhoorn en Hailey egel." "Nee papa andersom!",hoorde hij een klein stemmetje met een diepe zucht zeggen. Joey keek beschaamd en tilde Evie op. "Goedemorgen,prinses. Heb je lekker geslapen." Evie knikte. "Zij in school?" Evie:"Nee, maar wel in de kinderboerderij." "Gelukkig is het maat een kort dagje. Help je papa met je zusjes aankleden?" Evie:"Nee. Het stinkt hier naar poepies." "Ja, sorry dat was papa zelf. Die heeft een scheetje gelaten."

Mike
Hij begon te lachen. “Daar heb je een punt. Ik neem dan wel alvast mijn spullen mee voor de les. Ik werk vandaag tot 2, dus ik kan daarna wel naar jou en de twins komen?” Mike deed de boerenomelet op een broodje en gaf het bordje aan Emma. Daarna deed hij de tweede omelet op een ander broodje voor zichzelf. “Dat klinkt wel beter dan gisteren in elk geval.” En hij nam een slok van zijn koffie. “Zullen we vanavond lekker filmavondje houden? Dan ga ik eerst lekker koken en houden we daarna een filmmarathon.”

Gwen
Ze gaf hem kort een verleidelijke blik en aaide toen Allie door haar blonde haren. “Ze liet in elk geval goed van zich horen. Dat is een goed teken.” Ze keek naar Hailey die gestopt was met huilen en Joey en Evie observeerde. “Hey Eef. Ik snap dat je even geen zin hebt in school maar vandaag mag je je traktatie meenemen weet je nog?” Gwen had gisteravond nog gewerkt aan een traktatie zodat Evie die vandaag mee kon nemen. Er verscheen een glimlach op Evie haar gezicht. “Jaa en tante Emma en oom Mike komen nog even spelen.” Zei Evie met een grote glimlach.

Emma

Emma knikte. "Dat zou fijn zijn. Ik hoop alleen niet dat ze beide alleen maar gaan huilen want dan weet ik echt niet wat ik moet doen maar ik gun het Gwen en Joey gewoon om er even alleen met Evie op uit te gaan." Emma nam dankbaar het broodje aan en nam we een hap van. "Oh,zalig. Hier had ik nou echt trek in." Emma knikte. "Ik voel me opzicht ook wel goed." En wreef over de buik. Emma knikte. "Dat klinkt als een heel goed plan."

Joey

Joey wiebelde met zijn wenkbrauwen. Joey knikte. "Ja, we waren meteen wakker en ze laat ook flink van zich horen als er iets is met Hailey. Ze zal niet stoppen voor het weer beter met haar zusje gaat." Joey glimlachte naar zijn jongste dochter. "Goeiemorgen,Hailey." Joey knikte. "Nou dan zijn die paar uurtjes school vast zo om. En je kan iedereen vertellen over je lieve zusjes."

Mike
“Dan doe ik dat. Ik neem dan nog wel wat mee van de bakker voor bij de koffie.” Mike nam een hap van zijn broodje en keek Emma aan. Liefdevol pakte hij haar hand. “Het komt goed schatje. Je kan dan wel alvast oefenen voor als we straks een kindje hebben. Jij kan dit. Volgens mij zijn het ook geen hele moeilijke meiden. Ik zou nog wel vragen hoe ze dat doen met het zuurstof voor als Hailey weer een aanval heeft.”

Gwen
“Straks.” Vormde ze met haar lippen. Ze zag dat Allie klaar was en klopte op haar ruggetje. Allie liet een boertje en Gwen bleef nog even met haar knuffelen. “Wil jij Allie dan verschonen?” En ze gaf Allie aan Joey zodat zij Hailey kon pakken. Evie ging op de grond zitten en speelde met het Bambi kleed. “Ja dat is waar. Ik heb zin om weer met jullie weg te gaan.” Zei ze. Gwen glimlachte. “En wij met jou lieverd.” En ze pakte Hailey en ging er mee in de schommelstoel zitten. Deed haar shirt omhoog maar Hailey begon te huilen. “Wat is er schatje? Je moet wel drinken.” Maar Hailey weigerde.

Emma

Emma droomde weg. "Oeh. Een lekkere koffie... kak dat mag ik dan ook natuurlijk niet als ik geen koffie mag de komende maanden. Hmmm.. doe dan maar een kaneelbroodje." Emma schudde de hoofd. "Dat denk ik ook niet. Maar met twee baby's is het toch wel echt multitasken. De een voeden en de ander verschonen." Emma knikte. "Dat was ik ook van plan. Sowieso handig om te weten als we vaker gaan oppassen."

Joey

"Kan niet wachten.",vormde zijn lippen terug naar Gwen. Joey nam Allie over en begon haat te verschonen en om te kleden. "Zo! Weer klaar voor de dag." "Eefje. Ga jij je zo ook aankleden? Dan komt papa je haar wel doen." Allie begon te huilen. "Rustig maar. Er is niks aan de hand." Maar Allie bleef naar Gwen hangen. "Moet ik anders een flesje halen? Kijken of ze die wel wilt?"

Mike
“Sorry schat. Ik haal wel een lekker kaneelbroodje voor je beloofd.” En hij at rustig verder. “Dat is ook zo maar samen komen we er wel uit. We zijn een team.” Mike knikte en dronk zijn koffie uit. “Nooit verkeerd dus om het te vragen. Ik hoop gewoon dat ze geen aanval krijgt als wij er zijn. Ik hoop ook dat ze er achterkomen wat het nou is en dat er iets aan gedaan kan worden.” Hij maakte wat lunch klaar voor zichzelf en deed het in zijn panda broodtrommel.

Gwen
Ze grijnsde eventjes en keek toen naar Hailey. “Als jij een flesje kan halen. Ik heb gisteravond nog gekolfd voor we naar bed gingen dus er ligt een voorraad flesjes.” Gwen wiegde Hailey heen en weer en probeerde haar nog een keer te laten drinken maar Hailey weigerde. Wel was ze gestopt met huilen. Evie stond met tegenzin op. “Wat moet ik aan doen dan?” Gwen dacht na. “Ik heb je outfit al klaargelegd. In de badkamer bij het bad.” Evie liep de kamer uit en liep naar de badkamer. Gwen zuchtte diep. Het werd een beetje druk in haar hoofd.

Emma

"Daar kan jij ook niks aan doen. Het was gewoon even zo besef moment dat ik nu weer niet alles kan eten zoals worst bij de borrelplank, een broodje zalm of sochtends opstarten met een kopje koffie. Maar als je een kaneelbroodje wilt meenemen zou dat fijn zijn." En glimlachte liefdevol naar Mike. Emma knikte. "Ik ook niet. Ik ben best wel geschrokken gisteren." Emma haalde haar schouders op. "Het zal er cast mee te maken hebben dat ze minder zuurstof tot zich kan nemen." Emma at rustig verder.

Joey

"Ik zal een flesje halen." En legde Allie terug in de box die hem met verbaasde grote ogen aankeek. "Papa, is zo terug." En aaide haar door de haar. Snel liep die naar beneden om een flesje op te warmen. "Geef Hailey maar"zei die tegen Gwen toen hij weer boven kwam "Dan kan jij Evie helpen aankleden en daarna jezelf. Ik ontferm me wel over de tweeling."

Mike
“Weet ik maar ik was vergeten dat je dat allemaal niet mocht als je zwanger bent.” En hij deed zijn koffiebeker in de vaatwasser. Hij leunde tegen het aanrecht en dacht na. “Het was ook schrikken. Gelukkig is alles goed gekomen. Ik vind het vooral sneu voor Gwen en Joey. Die twee horen nu gewoon gelukkig te kunnen zijn met de tweeling en niet nog extra zorgen te hebben.”

Gwen
Ze twijfelde even maar stond toen op. Ze liep naar Evie toe die nog in de badkamer stond. Rustig hielp ze haar met aankleden en toen Evie aangekleed was pakte ze de haarspullen. “Mag ik een lange vlecht?” Gwen knikte. “Ja hoor dat is goed.” En ze borstelde Evie haar haren. “Weet je al welk ijsje je wilt?” Vroeg ze tijdens het borstelen. “Ik denk aardbei. Mag ik denk ik mijn eigen ijsje maken?” Gwen dacht na. “Dat weet ik niet lieverd, dat moet je aan Stefano vragen vanmiddag.”

Emma

Ze gaf Mike een kus "Dat kan gebeuren. We printen gewoon met als vorige keer die lijst uit met producten die ik niet mag eten en beter kan vermijden en hangen deze op de koelkast."
Emma knikte. "True maar dit hadden ze ook niet van te voren kunnen weten. Het is nooit gezien op de echo's. Ze wisten alleen dat Hailey kleiner was. Ik hoop gewoon dat Hailey een zo fijn mogelijk leven kan lijden zonder steeds zuurstoftekort te hebben." Emma dronk haar glas thee leeg en stopte de laatste hap omelet in de mond waarna ze de spullen in de vaatwasser zetten. "Ik ga mijzelf opfrissen en aankleden."

Joey

Joey had Hailey overgenomen. "Oké dame. Papa heeft hier een flesje en dat flesje ga jij lekker opdrinken." Hij druppelde wat op zijn hand om de temperatuur te controleren. Maar Hailey weigerde. Allie zette het weer op huilen. "Ahh,dames! Papa kan toch niet alles tegelijk." Hij legde Hailey in de box. "Oké. Dan maar zo." Hij legde Hailey op zijn arm en probeerde opnieuw het flesje. Hij zag dat Allie haar handje uitstak naar Hailey. "Ja, je zusje moet goed eten hé. Luister naar Alliecat, Hail." Nadat hij haar lipjes had nagemaakt met wat melk begon Hailey eindelijk te drinken. "We did it,Girls."

Mike
“Dat is wel een goeie. Dat is ook makkelijk met koken.” Mike keek even naar Emma en knikte. “Dat is ook zo. Ik vrees alleen dat ze nooit echt zou kunnen sporten later. Ik hoop gewoon dat er een oplossing komt voor haar want dit is ook niks.” Mike knikte. “Is goed. Dan ga ik nog even mijn tas inpakken en kunnen we daarna weg.” En hij gaf haar nog een kus en liep naar hun gezamenlijke werkkamer. Hij pakte zijn spullen in en liep toen weer naar de woonkamer om op Emma te wachten.

Gwen
Ze had Evie aangekleed en liep toen weer naar de kamer van de tweeling. Ze zag Joey met aan een arm Allie en een arm met een flesje melk die hij aan Hailey aan het geven was. Ze blij om te zien dat Hailey eindelijk aan het drinken was. Ze liep verder de kamer in en gaf Joey een kus. “Dit heb je goed gedaan lieverd. Dankjewel. Evie haar haren zijn gedaan en ze heeft kleren aan. Ze vroeg alleen of jij zo haar lunch kon klaarmaken want blijkbaar doe jij dat altijd beter.”