You are perfect to me

Emma

"Ik zal straks eens kijken of ik iets kan vinden op het internet wat duidelijkheid bied." Ze wilde niet het risico lopen om iets te eten wat schadelijk kon zijn voor de baby. Emma haalde de schouders op. "We moeten vooral positief blijven. Hailey is een strijder hoe jong ze ook nog is. Dat kleine meisje komt er wel uiteindelijk." Emma knikte. "Zo klaar." Ze liep naar boven. Vervolgens friste ze zichzelf op,kleedde zich om en deed haar haren en make-up. Ze keek even in de spiegel. Ook al was er nog geen buikje zichtbaar ze staarde wel even naar zichzelf. Je bent zo welkom,kleintje. Papa en mama houden nu al zoveel van jou en kunnen niet wachten om je straks te ontmoeten." Ze haalde een paar keer diep adem en liep toen weer maar beneden. "Ik ben klaar om te gaan."

Joey

Joey schrok even toen Gwen hem kuste maar beantwoordde wel haar kus. "Dank je wel. Dit was de enige manier dat ik ze snel en makkelijk beide aandacht kon geven. Ik ben al blij dat Hailey toch de flesje wilde. Fijn dat Evie al is aangekleed. Ik kom eraan. Maar ik durf nu mijn handen niet weg te halen en het jou af te laten maken."

Mike
Mike keek op toen Emma weer in de woonkamer verscheen. Hij liep naar haar toe en sloeg zijn armen om haar heen. “Je bent zo mooi. Ik prijs mezelf elke dag gelukkig met het feit dat ik jou in mijn leven heb.” En hij gaf haar een kus. Hij draaide haar naar zich toe en legde zijn handen op haar buik. “Hey kleintje. Papa is nu al zo benieuwd naar jou. Ik ken je nog niet maar ik wil je dolgraag leren kennen.” En hij gaf haar buik een kus en pakte toen haar hand. Hand in hand liepen ze de deur uit op weg naar de auto.

Gwen
Gwen keek even naar de tweeling. “Dan wachten we eventjes tot Hailey gedronken heeft. Ik ben allang blij dat ze lekker aan het drinken is.” Gwen ging in de schommelstoel zitten en hoorde voetstappen. Evie kwam ook de kamer in en Gwen trok haar naar toe en zette haar op schoot. “Hailey moet goed drinken he papa. Dan wordt ze groot en sterk.” Zei Evie en Gwen knikte. “Klopt. Maar Eef jij moet ook goed drinken. Jij bent ook een slechte drinker.” Evie sloeg haar armen over elkaar. “Ik heb net water gedronken hoor mama.”

Emma

Emma bloosde. "Jij ziet er ook hoef uit meester Mike. Ik prijs mij ook elke dag zielsgelukkig met jou. Jij wordt ren geweldige papa voor ons kleintje." Em beantwoordde Mike zijn kus. Emma giechelde. "Ik wil jou straks zo graag de schopjes in mijn buik kunnen laten voelen." Echter haalde ze die fase vorige keer niet maar daar wilde ze nu niet aan denken. Ze pakte Mike zijn hand en liep met hem naar de auto waar ze vervolgens instapte.

Joey

"Me too. Ze weigerde namelijk eerst. Ik was even bang voor een herhaling van het ziekenhuis toen ze ook niet wilde drinken. In gedachten had ik de dokter al gebeld." Joey keek om naar zijn verloofde en dochter. "Jep. Jullie allemaal." Joey keek Evie aan. "Eef, mama heeft gelijk. Waarom zijn jou bekers de laatste tijd anders steeds nkg half vol als je uit school komt?" En keek haar doordringend aan. "Ze moeten echt leeg,Eef. Te weinig drinken is niet goed voor je. Als papa te weinig drinkt en dan bedoelt ik niet de kopjes koffie sochtends, (want zonder koffie werd die chagrijnig) krijgt hij hoofdpijn."

Mike
Mike deed de autodeur voor Emma open en toen ze eenmaal zat liep hij naar zijn kant en ging daar zitten. “Ik kijk er naar uit om de baby te voelen schoppen.” En hij gaf haar nog een kus voor hij de auto startte. Hij keek haar nog even aan. “Niet aan denken schat. Dit keer komt het allemaal goed. Heb er vertrouwen in okee?” En hij reed de parkeerplaats af om richting Gwen en Joey te gaan.

Gwen
Ze hoorde een kuchje en een nies en zag dat Hailey zich verslikte. Snel nam ze Allie over zodat Joey Hailey kon helpen. Evie was van schrik naar de box gelopen. “Rustig Eef, ze verslikt zich alleen maar.” Evie keek even naar haar vader. “Ik vind melk niet lekker. Iedereen krijgt yogi mee. Ik wil ook yogi. Ik beloof je dat ik dan beter ga drinken.” Gwen zuchtte diep. “Eef melk is heel goed voor je.” Ze zag Evie haar gezicht betrekken. “Maar ik wil yogi!” Gwen deed haar ogen dicht. Ze kon dit er gewoon niet bij hebben.

Emma

"We gaan zoveel mooie momenten beleven de komende tijd. Alle echo's maar ook de wanneer we te horen krijgen dat we een zoon of dochter krijgen. De babykamer inrichten en een geboortekaartje ontwerpen." Ze beantwoordde Mike zijn kus. Ze droomde nog even verder. "Weet ik. Ik was gewoon even in gedachten verzonken." En keek hem liefdevol aan.

Joey

Joey tilde Hailey op en klopte op de rug. Al snel kwam Hailey weer op adem. Hij legde haar voorzichtig weer neer en zag dat het flesje inmiddels leeg was. "Goed gedronken,meisje." En tilde Hailey weer op om haar te laten boeren. "Evelyn! Klaar nu. 1. We hebben geen yogi in huis nu en 2. Als je je zo gedraagd krijgt je het ook niet. Dus je kan nu kiezen of je krijgt straks gewoon melk mee naar school of je neemt ranja. Papa gaat verder niet in discussie." Hij gaf Hailey ana Gwen. "Wil jij Hailey verschonen en aankleden. Dan maak ik Evie haar lunch klaar."

Mike
“Ik kijk er zo naar uit naar al die leuke momenten. Ik ben heel benieuwd wat het gaat worden.” En hij stopte voor een stoplicht. “Ik wil heel graag weer de babykamer verven. Ik wil alleen niet hetzelfde als de vorige keer want dat kan ik gewoon niet aan. Ik ga er nog over nadenken maar als jij ideetjes hebt dan hoor ik het graag. We doen dit samen.” En hij reed weer rustig verder.

Gwen
Ze keek Joey dankbaar aan. Evie maakte haar wangen bol maar haalde toen weer normaal adem. “Dan wil ik ranja mee naar school.” Hoorde ze Evie zeggen. Gwen haalde opgelucht adem. Ze nam Hailey van Joey over en liep er mee naar de comode. Ze verschoonde Hailey en kleedde haar aan. “Neem jij Allie dan mee naar beneden? Dan kunnen ze in de box spelen.” En ze liep met Hailey in haar armen naar beneden.

Emma

Emma knikte. "Me too. Ergens heb ik het idee dat het dit keer een jongen gaat zijn. Ik weet niet, ik heb gewoon zo een voorgevoel. Bij Engel had ik ook heel sterk het idee dat heelt een meisje was. Een zoon zou wel heel tof zijn. Maar wat het ook wordt ik hoop gewoon dat we een gezond kindje op de wereld kunnen zetten." Emma slikte. "Dat wil ik ook niet. Dan voelt het alsof deze baby, Engel moet vervangen en dat js het niet. Het zou nooit de plek van ons meisje kunnen innemen
" Emma knikte. "Ik zal eens rond gaan kijken." Ze pakte even kort Mike zijn hand vast.

Joey

Joey knikte. "Dan wordt het ranja. Wat wil je op je brood?" Joey hield Allie ondertussen bezig. Hij knikte en tilde Allie op zijn arm. Met zijn alle liep hij naar beneden. Hij legde Allie in de box en liep naar de keuken om de lunchbox van Evie te vullen. "Eef, wat wil je voor fruit mee? We hebben appel of banaan."

Mike
“Het zou zomaar kunnen dat het een jongen gaat worden. Ik geloof je als je zegt dat je een bepaald gevoel hebt.” En hij slikte eventjes. “Het komt goed Emma. Ik voel aan alles dat het ons dit keer wel gaat lukken. Deze baby zou Engel nooit kunnen vervangen. Engel leeft voort in ons hart en kan ook niet vervangen worden. Ik ga iets maken speciaal voor deze baby. Voor elk toekomstig kind wil ik iets anders maken. Want elk kind is uniek en verdiend dus een unieke muur.”

Evie
Evie dacht na. “Mag ik kipfilet met stukjes paprika mee naar school?” En ze ging zitten en keek even naar haar zusjes die in de box lagen. Evie keek naar haar moeder. “Sorry mama en papa. Ik kan nu gewoon moeilijk met mijn emoties om gaan. De ene keer ben ik heel blij en de andere keer ben ik weer boos. Ik vind dat moeilijk.” Ze keek even naar haar vader en pakte zijn hand.

Emma

"We zullen het zien. Misschien komen we er later wel achter dat ik het fout had en krijgen we een dochter. Dat zou wel een grappig verhaal voor later zijn. Ja, mama was er heilig van overtuigd dat jij een jongen was maar je bleek toch echt een meisje." En grinnikte er zelf om. Emma knikte. "Ik heb er ook steeds meer vertrouwen in." Emma knikte. "Dat vind ik een heel goed idee. Ik.. misschien kunnen we een kaartje ontwerpen met een vlinder of engeltje erop. Als teken dat er nog een kindje van boven meekijkt."

Joey

Joey knikte. "Dan maakt papa broodjes met kipfilet." En pakte het pak uit de koelkast..Joey kneep in Evie haar hand. "Het is oké,liefje. Het is ook allemaal niet makkelijk. Maar het is beter als je gewoon met papa en mama praat dan meteen boos te worden. Weet je nog dat papa je heeft geleverd om eerst tot toen te tellen en dan pas antwoord te geven als er iets is wat je niet leuk vind of boos maakt." Hij gaf Evie een knuffel. "Kom je paps helpen met lunch maken? Jij kam heel goed al paprika snijden."

Mike
“We zullen het zien. Het is sowieso onwijs welkom wat het dan ook gaat worden.” Ze kwamen steeds dichterbij het appartement waar Joey en Gwen woonde. “Dat is wel een komisch verhaal voor later inderdaad. Ik geloof dat mijn moeder dat met Jenny had. Ze waren er heilig van overtuigd dat ze nog een zoon kregen maar nope het werd een meisje. Gelukkig waren ze daar ook erg blij mee.” Mike dacht na. “Een engeltje is wel mooi om te doen. Dat kunnen we wel maken.” En hij reed de straat in van Joey en Gwen.

Evie
“Ik weet het papa. Maar door alles lukt het mij gewoon minder goed. Er gebeurd heel veel in mijn hoofd. Het is nooit rustig. Oom John raadde uhm hoe heet dat nou…” Ze dacht hard na. “Yoga?” Hoorde ze haar moeder vragen. Evie knikte. “Dat raadde hij aan zodat ik wat rustiger zou worden.” Evie knikte. Ze stond op en ging op het krukje staan zodat ze haar vader kon helpen met paprika snijden. Ze was net bezig toen de bel ging als teken dat er iemand beneden stond. Snel stond ze op en liep het krukje naar de telefoon. “Evie’s huis zeg het maar…” “Kom binnen!” En ze drukte op de sleutelknop en hing op. “Oom Mike en tante Emma komen er aan!”

Emma

"Dat zeker. Ik had niet durven dromen dat we dit opnieuw mee mogen maken. We willen dit beide zo graag en nu komt onze droom om papa en mama te worden echt uit." Emma schoot in de lach. "Arme Jenny." Emma knikte. "We gaan er gewoon rustig over brainstormen. We hebben nog 8 maanden om ons voor te bereiden." Niet veel later kwamen ze aan bij Gwen en Joey. Ze stapte uit en wachtte op Mike voordat ze aanbelde. Ze hoorde Evie over de intercom. "Je liefste tante en oom." Ze hoorde een klik en liep door naar boven. De deur was al open. "Wij komen in vrede."

Joey

Joey dacht na. "Dat is geen gek idee. Papa zal eens uitzoeken of er ook kindertyoga groepen zijn en anders kunnen we ook zelf gaan mediteren." Joey begon aan het fruitbakje van Evie en vulde haar beker met ranja. Joey knikte. "Laat ze maar binnen." En maakte af waar die mee bezig was. Hij groette Mike en Emma toen ze binnen kwamen. "Koffie,thee,fris? Zeg het maar."

Gwen
Ze keek op toen Mike en Emma binnen kwamen. “We hebben nog niet ontbeten maar jullie mogen wel met de tweeling knuffelen. Ze zijn nu rustig.” En ze keek even naar het blaadje dat voor haar lag. Vanuit het ziekenhuis had ze een voedingsschema gekregen. Ze was afgevallen sinds de bevalling en moest dus aansterken. Ook zodat ze de tweeling de juiste voeding kon geven. Ze at nog steeds met tegenzin. Niet omdat ze wilde afvallen maar meer omdat alles anders smaakte in haar beleving. Met een zucht stond ze op en maakte een schaaltje met yoghurt en muesli voor zichzelf klaar.

Emma

"Hoi hoi. Oh joh rustig aan. Moet Evie haar lunch nog klaar worden gemaakt?" Evie:Nee, hebben papa en ik al gedaan." Emma stak de duim op. "Topper." Ze tilde Allie en Hailey uit de box en ging op de bank met ze zitten. Vier paar grote ogen keken haar aan. 'Ja, hallo. Daar is tante Emma weer. Tante Emma komt vandaag op jullie oppassen. Jippie!" Ze keek vervolgens naar de keukentafel. "Uhmm.. Mike en ik zouden wel graag nog willen leten hoe wij Hailey zuurstof kunnen toedienen mocht dat nodig zijn."

Gwen
Gwen keek even naar Emma. Het vertederde haar om haar zo te zien met haar nichtjes. “Aaw dit ziet er zo schattig uit.” En ze maakte er een foto van. Mike en Evie gingen met het Frozen kasteel spelen. “Eef ben je uitgegeten?” Evie keek op. “Je hebt nog een halve boterham liggen.” Evie stond met een zucht op en nam een hap. Gwen besloot om maar niet in discussie te gaan ze gaf Joey een blik dat hij het maar moest laten. Gwen nam een hap van haar yoghurt en trok even een gezicht. “Uhm ja dat kunnen we zo wel uitleggen.”

Joey

Joey keek op naar Emma die met de tweeling op de bank zat te knuffelen. "Het staat je inderdaad erg goed,Emma." Hij zag Emma glimlachte en hoorde haar zeggen:""Mike,grapte sl dat ik zo mooi kan oefenen voor ons eigen kleintje." Joey rolde met zijn ogen. Evie en eten.. hadden ze daar niet al deze ochtend een soort gelijke discussie over gevoerd?!? Joey pakte Gwen haar hand vast en fluisterde. "Ze vragen het alleen uit voorzorg. Er hoeft in de tussentijd dat wij met Evie naar de kinderboerderij zijn niks te gebeuren. Het is sowieso handig als Emma en Mike het weten. Ze zullen wel vaker gaan oppassen in de toekomst en hier zijn "

Gwen
Ze schudde haar hoofd. “Daarvoor trek ik geen gezicht maar meer dat het eten niet smaakt. Ik snap dat ze het uit voorzorg willen weten maar ik krijg het gewoon niet over mijn hart om het uit te leggen. Terugkomend op het eten. Alles smaakt raar wat ik nu eet. Ik word er gek van. En dan eet Evie ook al niet goed terwijl ze altijd goed at en bij haar smaakt wel alles normaal. Misschien kom ik nu over als een kleinkind maar ik wil gewoon kunnen genieten weer van het eten maar alles wat ik eet smaakt bitter.” En ze deed haar handen voor haar gezicht. Ze voelde plots twee handen op haar benen en zag dat het Evie was. “Mama ik eet minder omdat ik jou niet rot wil laten voelen omdat je zo weinig proeft.” Gwen tilde Evie op en deed een verdwaalde pluk achter haar oor. “Lieverd je bedoeld het goed maar dat moet je echt niet doen. Jij moet gewoon genieten van je boterham met teveel speculoos. Mama maakt zich zorgen om jou als je minder eet want dan word je nog dunner. Beloof je mij dat je gewoon praat tegen ons en dat je niet meer je eten laat staan?” Evie knikte. “Pinkie belofte?” En Gwen deed haar pink in de lucht en Evie haakte haar pink in de hare. Gwen zette Evie weer op de grond en gaf haar een kus. Evie nam een hap van haar boterham en ging weer verder met spelen met haar oom.

Joey

"Ik snap het,liefje maar ik wil er ook niet aan denken wat er kan gebeuren als Mike en Emma het niet weten wat te doen als Hailey een aanval krijgt. Dan leer ik het toch liever dan.." Joey keek naar de boterham van Gwen. "Wil je wat anders? Iets wat makkelijker naar binnen gaat. Een bakje yoghurt bijvoorbeeld? Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat je nog moet ontzwangeren." En gaf haar een kus op de voorhoofd. Vervolgens begon hij al ern beetje af te ruimen.

Gwen
Gwen zuchtte diep. “Ik weet het maar ik wil er gewoon niet aandenken.” Ze keek even naar haar boterham en schudde haar hoofd. “Ik heb ook niet heel veel honger. Ik weet niet zo goed wat het is. Zou je anders een bakje fruit kunnen maken? We hebben nog banaan, meloen en kiwi.” Gwen keek even naar Evie die lekker aan het spelen was met haar oom en naar Emma die lekker aan het knuffelen was met de tweeling. Ze hoorde Hailey niezen en zag Allie even kijken maar sabbelde toen weer aan haar duim toen ze zag dat het met Hailey goed ging.

Joey

Evie:""Mama, je moet wel goed eten. Dat zei je net zelf tegemoet mij." Joey keek Gwen met een blik aan van: nu hoor je het van je eigen dochter. Joey knikte alleen maar en liep naar de keuken om bakje fruit voor Gwen te maken. Even later kwam die terug en gaf Gwen het bakje fruit. "Mike? Zullen wij straks even boodschappen gaan doen? Dan kunnen de dames rustig over ons roddelen." En keek Gwen en Emma plagend aan en stak zijn tong naar hun uit.

Mike
Hij keek op. “Dat is goed. Dan hebben de meiden even alone time. Dan brengen Emma en ik eerst Evie naar school en dan komen we weer jullie kant op.” Mike keek naar Gwen. Ze zag bleek. “Mag ik iets proberen?” Gwen knikte. Mike pakte het schaaltje met fruit en liep naar de keuken. Hij pakte yoghurt, siroop en suiker en mixte dat door het fruit heen. Hij deed het allemaal in de blender, deed er brinta bij en gaf het aan Gwen. “Misschien is dit makkelijker.” En hij keek toe hoe Gwen er van dronk. Ze deed haar ogen dicht en Mike zag dat ze er van genoot. “Dankjewel Mike.” Zei ze. Mike glimlachte. “Geen probleem. Recept van mijn moeder. Zo kreeg ze ons wel aan het eten als we niet lekker waren.”

Emma

"Helemaal prima." Emma keek toe hoe Mike voor Gwen aan de slag ging in de keuken. "Dat recept mag je onthouden voor alle ochtenden dat ik geen hap door mijn keel krijg door de misselijkheid." Ze keek naar de tweeling. "Hoe doe je dit als ze beide slapen en naar de wc moet? Ik moet onderhand toch echt plassen." En schoot in de lach.

Gwen
Ze dronk het laatste beetje op en stond op. Ze nam Hailey en Allie over zodat Emma naar de wc kon. “Uhm nou dan leggen we ze in de box. Als deze twee slapen dan slapen ze uiteindelijk ook dus dat scheelt.” En voorzichtig legde ze de meiden in de box. Ze zou er straks nog even mee knuffelen. “Eef ga je je schoenen aan doen?” Evie stond met een zucht op en liep naar de gang om haar schoenen aan te doen. Gwen liep naar Joey en gaf hem een kus. Ze was blij dat ze zometeen even samen waren. Ook al was het samen met de tweeling. Ze keek er gewoon naar uit om even samen met Joey te kunnen zijn.

Emma

"Oh, dat scheelt wel heel veel. Ik had ze anders ook wel in de box terug gelegd maar ik was bang dat ze wakker zouden worden zodra ik opstond." Emma ging naar de wc zodat ze daarna Evie naar school konden brengen.

Joey gaf Gwen een kus. "Oeps. Ik moet Evie haar bakjes nog in de tas stoppen. Ik kom eraan em natuurlijk je traktatie niet vergeten." Evie mocht immers trakteren op school.

Gwen
“Het is okee. Ook voor straks. Het zijn goede slapers. Ze slapen over het algemeen overal doorheen. We leggen straks wel uit hoe je zuurstof aan Hailey moet geven. Het komt goed.” En ze gaf Emma een knuffel. Gwen liep naar de koelkast en haalde de cupcakes uit de koelkast en gaf ze aan Joey. Ze deed de bakjes van Evie in haar rugtas en knielde voor Evie. “Maak er een hele mooie dag van. Papa en ik komen je halen straks en dan gaan we naar de kinderboerderij. Mama en papa houden van je.” En ze gaf Evie een stevige knuffel.

Emma

"Ik hoop voor jullie dat het zo blijft." Emma knikte. "Ristig aan. Eerst dit boefje maar eens naar school brengen." Emma knuffelde haar beste vriendin terug. Ze was naar de wc gegaan en had zich klaar gemaakt voor vertrek. Ze nam de cupcakes van Joey over. Ze zag dat ook Joey, Evie gedag zei "Klaar om te gaan, Eef?" Evie:"Ja, oh nee wacht even!" En ze rende naar de box om de zusjes een kusje te geven. "Ah ja,we kunnen natuurlijk ook niet weg zonder je zusjes gedag te hebben gezegd." Ze zeiden nog een keer gedag en liepen toen naar de auto. Opweg naar school om Evie af te zetten.