You are perfect to me

Gwen
Gwen keek even naar de slapende Mike en keek toen naar Emma. “Ik hoop ook oprecht dat het goed komt met Mike en Roy. Al snap ik het ook heel goed als Mike voor zichzelf en zijn gezinnetje kiest. Jullie zijn voor hem het belangrijkste.” Gwen keek even naar buiten en haalde toen haar telefoon uit haar zak. “Joey appt. Evie is op bezoek met de ouders van Thijs en met Thijs. Ze vraagt naar me. Ik ga die kant op. Ik snap dat je bij Mike wilt blijven. Ik kom er aan! Zeg maar dat we buiten zaten. We leggen het nog aan haar uit. Xx

Emma

Emma knikte. "Natuurlijk hoop ik dat ook maar vooral dat Mike voor zijn eigen geluk kiest en het hem lukt om opener te zijn. Hij had mij ook niks verteld over zijn situatie met Roy terwijl ik zijn verloofde ben en de moeder van zijn kinderen. Hij hoort mij te kunnen vertrouwen in plaats van dat hij mij er niet mee wilt opzadelen. Hij heeft beloofd om meer zijn best te doen. Maar voor nu wil ik alleen maar dat hij beter wordt." Emma knikte. "Ga maar, ik red me wel. Geef de meiden en vooral Evie een dikke kus."

Joey: Doe ik! Tot zo. Wens Emma sterkte. Joey keel maar Eviem "Mama komt eraan. Ze zat buiten met tante Emma aan de koffie." Ze zag dat Allie en Hailey wakker werden. "Kijk eens wie er wakker worden. Wil je je zusjes vast houden?"

Gwen
“Misschien is het een idee om straks als Mike beter is even op Texel uit te waaien? Ik begreep van Joey dat dat huisje ooit van Mirjam is geweest en dat dat nu voor iedereen in de familie is. Misschien geeft dat jullie even wat ademruimte. Dan kunnen wij het hier wel regelen.” En ze gaf Emma een kus en een knuffel. “Maak je om ons niet druk. Heb het met Mike over Texel. Als er iets is bellen.” Ze stond op en liep de kamer uit. Ze liep richting de afdeling waar de meisjes lagen en toen ze bij de kamer kwam bleef ze even staan. Het beeld voor haar ontroerde haar ontzettend. Evie zat bij Joey op schoot met Allie in haar armen. “Mama!” Hoorde ze Evie roepen. Gwen glimlachte en liep naar binnen. “Hey prinses.” En ze gaf Evie een kus op haar hoofd en gaf toen Joey een kus op zijn mond. Ze begroette de ouders van Thijs en Thijs zelf. “Dankjulliewel voor vanmiddag en de goede zorgen voor Evie.” Mina glimlachte warm. “Geen probleem Gwen. Fijn dat we haar even afleiding hebben kunnen bieden. Thijs vond het ook leuk he Thijs.” En Thijs knikte verlegen. Gwen glimlachte en keek toen naar Joey. “Hoe is het hier?”

Jenny
“Jen laten we terug gaan.” En ze keken Roy na. Ze hadden net een gesprek met Roy gehad. Of nou ja gesprek. Jenny was boos. Jenny werd nooit snel boos maar nu was ze het zat. Nina had haar maar uit laten razen en Roy had de klappen opgevangen. Nina sloeg haar armen om haar heen. “Kom.” En ze liepen samen naar de kamer van Mike terug. Daar aangekomen zag ze dat Mike sliep. Jenny ging naast Emma zitten en pakte haar hand. “Ik heb onze vader even gezegd hoe ik er over dacht.” Nina grinnikte. “Dat is zacht uitgedrukt. Je had haar moeten zien. Mijn meisje.” En ze gaf Jenny een kus. Jenny bloosde. “Ik heb gezegd dat ik hem voorlopig niet hoef te zien en dat ik bij Nina blijf slapen.” Ze keek naar Mike. “Hoe gaat het met hem en met jou?” En ze kneep in Emma haar hand.

Emma

Emma dacht na. "Dat is geen eens zo een gek idee. We hebben altijd kunnen genieten van Texel. Even weg van alle chaos zou fijn zijn. Maar.. weet je het echt zeker dat jullie het redden? Ik wil jou ook niet zomaar achter laten met drie meiden als Hailey steeds blijft schommelen kwa gezondheid." En beet op de lip. "Oké oké. Ik hou je op de hoogte." EN gaf Evie nog een knuffel voor dat ze weer naar Joey en de meiden vetrok. Evie was net weg toen Jemny en Nina weer binnen kwamen. Emma haar mond viel open van verbazing. "Wauw! Ik ben overdonderd,Jenny. Ik weet zeker dat je zeer welkom ben zolang als je wilt bij onze ouders en andeds kan je altijd bij mij en Mike logeren. Mike is even wakker geweest en rvrig wat er was gebeurd maar ik heb gezshd dat er niks was en hij verder kon slapen. Straks zouden ze hem opnieuw in slaap brengen en ik wilde hem nu niet opzadelen met de chaos die Roy heeft gecreëerd op zijn zachts gezegd. Zijn eigen gezondheid ging even voor. We vertellen hem nog wel dat jij nu weet van jullie halfzusje." Ze haalde een hand door de haar en keek naar Mike. "Wat moet het voor hem ook vreselijk zijn geweest om het geheim van Roy met zich mee te dragen. Hoe kon die dit van Mike vragen? Nadat Mike door de ruzie met Roy al geen afscheid van Mirjam heeft kunnen nemen. Ik snap het gewoon niet."


Joey

Joey keek op toen Gwen binnen kwam. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Hij kuste Gwen terug. Joey tilde Evie van zijn schoot en legde Allie op zijn arm. "Goed. De dokter komt zo de ontslagbrief van Hailey brengen dan kunnen we lekker naar huis." Hij keek even naar Thijs. "Kom je gauw een keer bij Evie thuis spelen,Thijs? Je bent van harte welkom en papa en mama om op de koffie te komen." Hij wenkte Evie en fluisterde wat in de oor. "Jaaa,, langs de macdonalds." Joey zag Thijs jaloers kijken. "Ach,weet je wat. Laat papa of mama maar achter ons trakteren we jullie ook op de gouden bogen." Hij zag de moeder van Thijs ern beetje ongemakkelijk kijken en hoorde haar zeggen:"Oh, maar dat hoeft echt niet hoor." "En geven paard mag je niet in de bek kijken."

Jenny
Jenny keek naar Mike en toen naar Emma. “Ik kan wel bij jullie slapen. Samen met Nina. Dan kunnen wij op Luna en Lola passen. Wij kunnen wel spullen voor jullie halen? Dan kunnen Gwen en Joey zich focussen op de meiden.” Jenny keek naar Nina die knikte. Jenny keek even naar Mike en toen naar Emma. “Ik snap het ook niet. Ik herken mijn vader gewoon niet meer terug. Hij is zo veranderd sinds mijn moeder ziek werd.” Ze slikte. “Ik zie dat hij nog steeds van mijn moeder houdt. Maar ik zie ook een andere man.” Ze zag Mike zijn ogen half open doen. “Mama?” Vroeg hij zachtjes. En hij zocht de hand van Emma.

Gwen
Gwen keek even naar Evie en tilde haar op. “Ik heb je gemist lieverd.” En gaf haar een kus. Ze keek even naar Mina. “We nemen Thijs met alle liefde mee naar de mcdonalds. Jullie hebben ook Evie een leuke dag gegeven.” Ze zag Mina kijken. “Maar dat deden we met veel plezier. Jullie hoeven er niks voor terug te doen.” Gwen keek even naar Mina en toen naar Peter. “Mina laat ze Thijs meenemen vanavond. Dan kunnen wij ook een avondje weg. Mare is ook bij een vriendinnetje.” Mina zuchtte. “Okee goed dan.” Gwen glimlachte. “Dan brengen we hem vanavond thuis.” Zei ze nog. Thijs keek even naar Evie en toen naar Gwen en Joey. “Ik wil niet ondankbaar zijn maar hoe gaan jullie dat doen met Allie en Hailey?” Vroeg hij verlegen.

Emma

Emma knikte. "Geem probleem. Let alleen niet op de rommel. Ik heb geen tijd gehad om op te ruimen en de logeerkamer voor jullie gereed te maken. Maar het zou heel fijn zij ln als jullie op de huisdieren willen passen en wat spullen willen halen. Gwen had het ook al aangeboden maar ik wil haar en Joey niet tot last zijn. Hoe goed ze het ook bedoelen. Die moeten nu lekker van hun meiden genieten nu Hailey weer naar huis mocht." Emma knikte. "Doe wat goed voelt,Jenny. Ik snap het volkomen als je even geem contact wilt met je vader." Emma liep naar Mike toen. "Nee,liefje ik ben het Emma en Jenny en Nina zijn hier."

Joey

"Dat doen we ook niet. Genieten van het leven dat doen we. Na vandaag hebben we wel even een wat lekkers verdiend." Joey knikte. "Geregeld." Joey schoot in de lach. "Maak je om Hailey en Allie maar heen zorgen. Die zijn over het allergieën heel rustig, ook al we op restaurant gaan en we hebben nog een flesje voor hun als ze honger krijgen."

Jenny
Jenny knikte. “Geen probleem. Ik heb de sleutel bij me dus Nina en ik gaan even spullen halen en komen daarna weer terug.” Ze stond op en gaf Emma een knuffel. “We helpen met liefde.” Ze keek even naar Mike en toen weer naar Emma. “Ik hoop oprecht dat Mike voor zichzelf gaat kiezen. En voor jullie.” Mike keek hen slaperig aan. “Waar is mama?” Vroeg hij zwakjes.

Gwen
Gwen keek naar de meiden. “Die slapen wel als we ergens gaan eten. Komt goed.” Mina en Peter keken hen aan. “Goed dan. Dan zien we jullie vanavond.” Ze gaven Thijs nog een knuffel en liepen toen de kamer uit. Net op dat moment kwam er een dokter binnen. “Ik heb hier de ontslagpapieren voor Hailey. En jullie wilde kijken naar een kleiner benevelingsapparaat voor haar?”

Emma

Emma knikte. "Dank jullie wel. Ook voor jullie hulp. Mike en ik zullen altijd voor jullie klaar staan. Nina:"weten we. Let jij nou maar op Mike en die kleine worm dan let ik wel op deze." En wees naar Jenny. Emma knuffelde haar zusje en schoonzus. Ze merkte dat Mike wakker werd. Ze pakte zijn hand en streelde met haar andere hand over zijn wang. "Nee liefje ik ben Emma. Jenny en Nina zijn hier ook. Ik denk dat je gedroomd hebt."

Joey

"Tot vanavond." Hij schudde Mina en Peter de hand en dankte hun nogmaals voor het oppassen op Evie eerder dir middag. Joey keek op toen de dokter binnen kaam met de ontslagpapieren voor Hailey. Joey knikte. "Ik zal het jullie uitleggen. Als dat goed gaat dan kunnen jullie naar huis." Hij zag Evie juigen. "Lieve Evie en Thijs, willen jullie de knuffeltjes en dekentjes alvast verzamelen van Allie en Hailey?!? Dan letten papa en mama even op de uitleg van de dokter."

Mike
Jenny keek hem even aan. “Wij gaan even spullen halen. We komen zo terug.” En ze gaf hem een zoen op zijn hoofd en liep toen de kamer uit. Mike keek ze na en keek toen naar Emma. Hij schudde zijn hoofd. “Mama was echt hier. Ze stond daar.” En hij wees naar de stoel waar Jenny in had gezeten. Hij wilde gaan zitten maar dat koste teveel energie nog. Hij had het gevoel alsof er over zijn borst was gereden. “Waarom heb ik het gevoel alsof ik overreden ben?”

Gwen
Evie en Thijs begonnen met het verzamelen van de spullen. Gwen luisterde naar wat de dokter zei. “Dus ze moet daar doorheen ademen dan?” Vroeg ze en de dokter knikte. “Dit is een speciale voor baby’s. Als ze ouder wordt krijgt ze een grotere. Snappen jullie het?” Gwen knikte. De dokter ondertekende de brief en daarna ondertekende ze beide de ontslagbrief. Gwen zag dat Evie en Thijs alles in de big shopper hadden gedaan. “Dankjulliewel lieverds. Kunnen jullie die samen dragen?” Evie en Thijs knikte. Gwen tilde Hailey op en legde haar in de maxicosie. “Je mag naar huis lieverd.”

Emma

Emma keek Mike aan. "Ik geloof je. Ik denk dat ze net als Engel toen bij mij langs kwam in je droom. Maar er is hier verder nu niemand." In elk geval dat hoopte ze want ze zag in elk ge al niemand. Emma haalde diep adem en begon te vertellen. Over hoe ze hier belandde en Mike uiteindelijk werd opgenomen en werd geopereerd. Dat Hailey inmiddels naar huis mocht en keer dat Jenny en Joey met zijn vader hadden gesproken. "Alleen hmm.. voor je in slaap werd gebracht, heb je Jenny over jullie halfzusje verteld. Joey weet het inmiddels ook. Jenny heeft met Roy gepraat maar is zo boos dat ik aangeboden heb dat Nina en Jenny bik ons kunenn logeren."

Joey

Joey knikte. "Dat moet wel lukken. Bedankt voor jet regelen en de uitleg. Hopelijk gaat dit beter dan het zuirstofmasker." Joey keek maar zijn meiden. "Eindelijk! Papa had het hier wel gezien. Het ziekenhuis is om je beter te maken maar ik krijg toch altijd de kriebels van deze plek. Hopelijk hoeven we voorlopig niet meer terug met Hailey." Joey nam Allie in de maxicosi. "Weg hier! We blijven geem minuut langer. Papa wilt frietjes met een big Mac."

Mike
Mike probeerde het allemaal te volgen. Het duizelde hem een beetje. “Dus Jenny is boos geworden op onze vader?” Hij keek even door het raam naar buiten. Er gleed een traan langs zijn wang. “Sorry. Het spijt me dat ik je zo heb laten schrikken. Het spijt me dat ik niet opener ben geweest over de situatie met mijn vader.” Hij snoof zijn neus. Hij keek toen naar Emma en raakte haar buik aan. “Ik wil een nieuw begin met jou Emma. Je bent mijn wereld, mijn alles. Ik wil opnieuw beginnen met jou. Ik weet alleen niet of ik mijn vader daarin een rol wilt laten spelen.”

Gwen
Gwen tilde Hailey haar maxi cosi op. Ze was blij dat ze weg konden. Evie en Thijs liepen hand in hand voor hun uit richting de uitgang. “Mama heeft zin in een mcwrap en frietjes.” Ze liepen naar de auto en ze keek nog even naar het ziekenhuis. Het voelde heel dubbel dat zij het ziekenhuis uit mochten met Hailey. Ze voelde een kleine hand in haar vrije hand. “Mam hoorde je mij?” Hoorde ze Evie vragen. “Sorry lieverd. Wat is er?” Evie zuchtte even overdreven. “Nou dat opa Boek met Ava en Max naar de Mcdonalds ging. Misschien kunnen we met hun gaan zitten?” Gwen keek naar Joey. “Wat mij betreft wel. Ik weet niet wat papa wilt.”

Emma

Emma knikte. "En als ik Nina moet geloven goed ook. Zs heeft hem flink de waarheid verteld." Emma veegde de traan van Mike zijn wang. "Het is oké... ik.. Ik wil gewoon dat je voor je eigen geluk kies. Of dat nu met of zonder je vader in je leven is. Ik wil dat je gelukkig kan zijn met mij en onze kinderen in je leven. Dat je het overlijden van je moeder een plekje kan geven."

Joey

Joey grijnsde. "Dan krijgt mama dat." Hij keek naar Evie en Thijs. "Wel heel aandoenlijk die twee hoor samen." En bleef even staan kijken hoe Evie en Thijs liepen richting de uitgang. Hij had helaas zijn telefoon niet zo snel bij de hand om een foto te kunnen maken. Joey haalde zijn schouders op. "Ik vind het prima. Gezellig huis om je vader en je neefje en nichtje nog even te zien. Kunnen de kinderen nog even samen spelen. Je vader zou Hailey ook wel graag willen zien na vandaag." Hij hoorde Hailey kraaien. "Zo te horen wilt Hailey opa ook nog even knuffelen."

Mike
Mike wilde iets zeggen maar hij wist niet goed wat. Jenny werd, net als zijn moeder, nooit gauw boos. Dan moest er echt iets gebeuren wilde je haar laten ontploffen. “Dan was ze goed boos inderdaad.” Hij slikte. Hij keek naar Emma en pakte haar hand. “Ik wil voor jou en de kinderen kiezen. Ik…” Hij had nooit gedacht dat hij dit ooit ging zeggen. “Ik wil nu even mijn vader niet zien. Het lukt me niet. Misschien op een dag. Hij heeft me gedwongen om niks tegen Jenny te zeggen. Ik vergeef hem dat niet meer.” Hij keek naar Emma. “Ik wil hulp om om te kunnen gaan met mijn moeders overlijden.”

Gwen
“Nou dan gaan we gezellig bij opa Boek en Ava en Max zitten.” Gelukkig hadden ze een grote auto. Ze zette Hailey haar maxi cosi vast in de juiste stoel en hielp Evie en Thijs met instappen. Ze ging in de auto zitten en keek even naar het ziekenhuis. Ze keek naar Joey toen hij ook eenmaal zat. Ze zag dat Allie lekker sliep en Hailey ook naar buiten keek. Evie en Thijs waren autobingo aan het doen. Ze pakte Joey zijn hand. “Wat gaan we Eef over Mike vertellen?” Zei ze zachtjes. “Ik zie een groene auto!” Hoorde ze Thijs roepen. “En ik een blauw!” Riep Evie er achteraan.

Emma

"En terecht! Gwen en ik waren al geschokt toen we het hoorde. Gwen kwam net binnen om te kijken hoe het met je ging toen ze nog het een en ander opving. We kunnen er alle twee gewoon niet bij dat Roy van je kon vragen om te liegen over jullie halfzusje. Vooral nadat je door jullie ruzie geen afscheid heb kunnen nemen. Hij heeft het flink verkloot om het zo maar te zeggen. Eerlijk gezegd begrijp ik het wel dat je je vader voorlopig biet wilt zien. Ik zal je dan ook niet tot contact tie dwingen maar.. ik vind wel dat hij straks zijn kleinkind moet kunnen leren kennen. "

Joey

Joey knikte. Hij zette Allie in de auto en stapte achter het stuur. "Zit iedereen goed? Ja? Oké, dan gaan we." En reed langzaam het parkeerterrein af van het ziekenhuis. Joey grijnsde. "En ik zie een vliegende olifant." Evie:""Papa! Dat kan helemaal niet." Joey schoot in de lach. "Oké oké papa houdt al op met grapjes maken." Joey keek Gwen even aan. "Vanavond! Laat haar even kind zijn. Ze heeft het net zo leuk samen met Thijs.",fluisterde die.

Mike
“Ik snap gewoon niet hoe mijn vader dit aan mij heeft kunnen vragen. Vooral niet omdat hij weet van mijn hartstoornis. Hij had moeten weten wat dit met mij ging doen.” Mike keek even naar de deur toen hij geluid hoorde. Het was Roy. “Wat doe je hier?!” En hij keek naar Emma. “Pap ik hoef je niet te zien. Alsjeblieft ga weg.” Roy keek hem smekend aan. “Alsjeblieft. Ik wil je niet kwijt.” Mike keek weg. “Je bent mij nu wel kwijt.” En hij kneep in Emma haar hand.

Gwen
Gwen draaide zich even om en zag dat Thijs en Evie dingen aan het omcirkelen waren op de bingo kaart. Ze pakte Joey zijn hand en knikte. “Is goed. Maar we moeten het wel zeggen.” Fluisterde ze. Ze hoorde gekraai en keek even om. Allie en Hailey waren naar elkaar aan het lachen. Ze glimlachte. Het was fijn om even als gezin weer samen te kunnen zijn. Dit was wat ze altijd al wilde.

Joey

"Doen we ook. Beloofd."Joey hoorde het gedraaid ook. "Zeg dames, jullie zijn toch biet aam het besprelen hoe jullie papa en mama de hele nacht wakker gaan houden met sijn tweetjes?!?" Niet veel later kwamen ze aan bij de macdonalds. "Even wachten met uitstappen tot dat papa de deur heeft open gemaakt." Hij stapte uit en liet Evie en Thijs uitstappen. "Ga maar kijken of je opa kan vinden. Er komt niks aan." Joey hielp Gwen met de meiden uit de auto te tillen. Hij zag zijn schoonvader op hun afkomen lopen. "Ah, daar zijn meiden andere lievelingsmeiden." De man nam Hailey over die meteen begon te kraaien. "Was jij er ook weer. Ja, opa is ook blij om jou te zien."

Emma

"Ik ook niet, ik ook niet." Emma keek Roy aan. "We willen dat je de kamer verlaat,Roy. Niet alleen voor Mike zijn toedoen maar ook uit respect voor zijn keuze. Wat je hebt gedaan kon niet door de beugel en dit is het gevolg er van. Het spijt me maar ik sta achter de keuze van Mike. We zullen je op de hoogte houden van je kleinkind en ik zal hem met je bezoeken maar verder is de maat vol." Emam deed enen stop richting Roy de kamer wel weer moest verlaten. Ze sloot de deur met een klap achter hem als boodschap en liep weer naar Mike. "Hij is weg en we laten hem niet meer binnen ook."

Gwen
“Hoi pa, leuk je weer te zien pa.” En ze grinnikte. Haar vader draaide zich om en gaf haar nog een kus op haar wang. “Ik ben blij om je weer te zien stralen Gwendolyn.” Gwen glimlachte even en liep naar het tafeltje waar Ava en Max zaten. Thijs en Evie waren al druk aan het praten met die twee. “Als papa en ik nou even de bestelling gaan regelen. Letten jullie er dan op dat opa niet met je zusjes wegloopt?” En Evie knikte heel serieus.

Mike
“Mike alsjeblieft!” Hoorde hij Roy nog roepen van achter de deur. Mike probeerde het te negeren. Hij keek naar Emma. “Dankjewel.” Zei hij zachtjes. Hij pakte haar hand en kneep er in. “We gaan dit samen doen.” Hij keek even naar buiten. “Zou je kunnen vragen of Joey vanavond komt? Ik wil hem zien en spreken. Hij is mijn broer. Hij heeft vast met Roy gepraat hierover.”

Joey

Joey schoot in de lach. Hij liep naar binnen en zette Allie op tafel. Beide meisjes keken meteen opletten om zich heen en toen ze Max en Ava in de gaten kregen begonnen ze vrolijk te lachen. Joey knikte en liep met Gwen mee om te bestellen. "Het is fijn om zo gewoon met elkaar te kunnen genieten van een vette hap en Evie te zien stralen. Maar je vader heeft gelijk.. Jij ziet er ook een stuk beter uit nu het weer goed gaat met Hailey. Ik baal alleen dat Mike in het ziekenhuis is beland en me vader het heeft verkloot maar daar wil ik nu even niet aan denken."

Emma

Emma knikte. "Together! We hebben je vader niet nodig in ons leven om gelukkig te zijn. We hebben elkaar, Gwen en Joey, Jenny en mijn ouders en zussen. We hebben genoeg mensen die achter ons staan en bereid zijn om ons te helpen." Emma haalde een hand door de haar. "Ik had het met of naja eigenlijk oma Gwen er mee.. dat het goed voor ons zou zijn om er even tussenuit te knijpen op Texel. Ze zei dat ze zich wel zouden redden. Ze gunde ons even rust en tijd voor ons tweetjes. Eerlijk gezegd vond ik het wel een goed idee. Als jij het ook ziet zitten zodat je weer op de been bent." Emma knikte. "Doe ik! Ik denk dat ze inmiddels wel thuis zijn met de meiden." En stuurde Joey een appje met het verzoek of hij vanavond langs wilde komen om met Mike te praten over Roy.

Gwen
Gwen keek even over haar schouder naar Evie die druk aan het praten was. Ze kneep in Joey zijn hand. “Het voelt goed om haar zo te zien genieten. Ik ben blij dat Hailey weer okee is. Ik kneep hem echt en…” Ze slikte. Ze keek even naar de paal waar ze konden bestellen. Ze keek toen naar Joey. “Ik weet gewoon niet hoe ik tegen Evie kan zeggen wat er met Mike gebeurd is.” Ze hoorde een geluidje. “Je hebt een app geloof ik schat.”

Mike
Mike knikte. “Ik ben trots op Jenny. Ze komt nooit voor zichzelf op maar geloof dat er iets bij haar geknapt is.” Mike keek even naar de deur van de kamer en toen weer naar Emma. Hij luisterde wat ze zei. Het was geen slecht idee om naar Texel te gaan. Om even daar tot rust te komen. In het huisje wat zijn moeder ooit had gekocht. Hij pakte Emma haar hand. “Als ik hersteld ben gaan we naar Texel. Als de dokter het ook goed vindt. Gaan we daar lekker uitwaaien. Wie weet krijg ik dan wel nieuwe tekeninspiratie.”

Joey

Joey sloeg een arm om Gwen heen. "Dat snap ik. Jet moet schrikken zijn geweest. Ik schrok me ook dood toen Emma belde dat er iets met Hailey was en jullie onderweg weten met de ambulance naar het ziekenhuis. Maar het gaat nu weer goed met haar. Ze is druk aan het kletsen met je vader zo te horen en volgens mij heeft ze net in de auto plannen gemaakt met Allie om ons de gehele nacht wakker te houden." Joey keek even naar Evie. "Laten we vooral eerlijk zijn en gewoon zeggen dat Mike een hartaanval heeft gehad en daarom is geopereerd. Al het gezeik met Roy hoef ze niet mee te krijgen. Daar is ze ook nog te jong voor. Ik ben er zelf nog niet uit wat ik ga doen. Ik moet het eerst even verwerken." Joey haalde zijn mobiel uit zijn broekzak. "Emma namens Mike. Of ik vanavond langs wil komen om te praten. Red jij het vanavond een tijdelijke alleen?"

Emma

Emma knikte "Ik ook en Nina ook zeker. Die was stomverbaasd dat Jenny zo vel uit de hoek kwam. Zo kennen we er allemaal niet maar dit was de druppel die bij haar de emmer deed overlopen." Emma knikte. "Ja, we moeten nadenken over de inrichting van de babykamer en misschien kunnen we dan nadenken over een naam. Ik wil voor een meisje nog steeds eigenlijk Mirthe maar een jongensnaam hebben we niet."

Gwen
“Ze hebben haar moeten reanimeren Joey.” Haar handen trilde toen ze het weer voor zich zag. “We waren haar bijna kwijt.” Ze wilde er niet aan denken. Ze keek naar haar vader die Hailey in zijn armen vast had. Het ontroerde haar om hem zo te zien. “Hailey ziet er wel uit alsof ze hem zo gaat verrassen met een grote boodschap.” En niet veel later hoorde gegiechel. “Ieuwl opa Hailey heeft een poepje gelaten.” Hoorde ze Evie roepen. Gwen grinnikte. Ze keek naar Joey en pakte zijn hand. “Nee geen probleem. Komt goed. Ik red me wel. Ga jij maar naar Mike vanavond. Hij heeft je nu harder nodig.”

Mike
“Wat dat betreft is ze net onze moeder. Mijn moeder werd nooit zo snel boos maar als de emmer vol was dan was hij ook goed voel en werd ze vel.” Mike pakte Emma haar hand. “Mirthe vind ik nog steeds een hele mooie naam. Voor een jongen zat ik aan Finn te denken. En de babykamer wordt genderneutraal. Misschien wel met een bos en dieren.”

Off: naar de avond

Emma

Ze hadden nog een tijdje zitten praten en Jenny en Nina watem nog terug gekomen om spullen te brengen. Vervolgens was Emma bij Mike op het bed gekropen en was ze in slaap gevallen. Emma was naar Gwen gegaan zodat de broers straks in alle privacy konden praten. Evie was inmiddels ook op de hoogte van wat er met Mike was gebeurd. Het meisje was dicht tegen haar tante aangekropen. "Je zult wel geschrokken zijn, tante Emma." Emma schrok op uit de gedachten. "Klopt maar gelukkig gaat het nu weer goed met Mike en Hailey." "En papa let wel goed op oom Mike." Emma knikte en streelde Evie door de haar. "Dat zeker. Maar wat hoorde ik? Heb jij verkering?" Ze zag Evie blozen. "Wij hadden toch afgesproken dat jij geen vriendje mocht toch je dertigste." En begon Evie te kietelen die het op een schitterende zette.

Gwen
De tweeling had ze op bed gelegd. Nu hadden ze alle tijd voor Evie. Ze had koffie voor zichzelf gezet en thee voor Emma. Met de kopjes in haar handen liep ze naar de woonkamer. “Eef wil je limonade?” Evie knikte. “Mag ik het zelf doen?” Gwen glimlachte. “Tuurlijk lieverd.” En Evie liep naar de keuken. Gwen keek toe hoe ze een beker voor zichzelf pakte. Ze ging naast Emma zitten. “Zo de tweeling sliep vrij vlot. Het was ook een drukke dag voor ze.”

Mike
Mike en Emma hadden nog een serie gekeken en niet lang daarna was Emma naast hem in slaap gevallen. Hij had haar lekker laten slapen tot het eten. Na het eten was ze naar Gwen gegaan en nu zat Joey bij hem. Hij keek Joey aan. “Ik wilde het over onze vader hebben.” Hij slikte. “Hij heeft je vast op de hoogte gebracht met alle ins en outs.” Hij ging even beter in de kussens liggen. “Hoe denk jij erover? Heb ik een verkeerde keuze gemaakt door hem tijdelijk uit mijn leven te zetten?”

Emma

Emma knikte. "Maar toch hebben ze zich vrij rustig gehouden. Toen jullie weg waren om Evie uit school te halen en iets leuks met haar te gaan doen sliepen ze vredig. Je hoorde ze eigenlijk qllren als er echt daadwerkelijk iets was maar ik ben blij dat ze nu lekker in hun eigen bedjes slapen. Het is een heftige dag geweest voor ons allemaal." Evie kwam terug met de drinken en kroop tussen haar moeder en tante. Evie:"Het is wel een beetje gek dat de baby's net uit mama de buik zijn en er nu een kindje in jou buik groeit,tante Emma." Emma schoot in de lach en knuffelde Evie. "Maar jij blijft mijn grootste baby hoor." En tilde Evie op schoot. "Zeg tante Gwen. Mag dit aapje nog een filmpje kijken of moet dit aapje al naar bed?"

Joey

Joey knikte. "Dat vermoeden had ik al ja en dat appte Emma ook vanmiddag." Joey knikte. "Jep. Ok weet over het vreemdgaan tijdens de laatste maanden dat Mirjam nog leefde en dat hij een kind heeft verwekt bij die vrouw en nog steeds een relatie met haar heeft." Joey haalde een hand door zijn haar. "Ik snap je keuze dus nee je hebt geen verkeerde keuze gemaakt. Het is alleen voor mij anders. Ik heb niet meegemaakt wat jij en Jenny wel hebben doorstaan toen jullie moeder ziek was. Ik heb ook tegen pap gezegd dat ik dit even moet verwerken maar ik denk dat ik eerder kan verteen wat er is gebeurd. Al zal onze relatie tijdelijk zakelijker zij dan andeds. Pa is toch mijn manager en eerlijk gezegd wil ik niet op zoek naar een ander. Hij is goed in zijn werk. Maar ik snap het als jij en Jenny hem niet meer willen zien. Je moet doen wat goed voor jezelf voelt,Mike. Kies voor jezelf, Emma en jullie toekomstige kleine, die zijn het belangrijkste van alles."

Gwen
Gwen sloeg haar armen om Emma heen. “Het komt goed met Mike Emma. Heb je met hem over Texel gesproken?” Gwen schoof op toen Evie zich tussen hun in propte. Ze grinnikte. Plots voelde ze zich misselijk worden. Ze stond op en rende naar de wc en gaf over. Ze wachtte tot het klaar was en spoelde haar mond en liep weer terug. “Sorry. Ik weet niet wat dit was.” Evie keek haar bedenkelijk aan. “Mama heb je weer baby?” Gwen haalde een hand door haar haar. “Wat…nee lieverd. Ik voel me al de hele dag niet heel lekker.” Ze keek even naar de klok. “Eef als jij even je pyjama aan gaat doen en gaat tandenpoetsen mag je nog wel een filmpje kijken.”

Mike
“Ik snap gewoon niet hoe hij dit mijn moeder aan kon doen. Hoe hij dit ons aan kon doen.” Hij slikte. “Mijn moeder had het begrepen als hij een nieuwe relatie wilde als ze er niet meer was. Ze ging al geruime tijd achteruit. Haar laatste kerst was heftig. We wisten allemaal dat het niet lang zou duren. Ze heeft nog een kerststal gemaakt. Ook al was ze op.” Hij begon lichtjes te huilen. “Ik had mijn vader een nieuwe liefde gegund maar dat hij dit heeft geflikt….en ook nog mij gevraagd of gedwongen om niks over Zari tegen Jenny te zeggen. Hij wist van mijn hartstoornis.” Hij hoorde de monitor piepen en haalde diep adem.