You are perfect to me

Gwen
Ze keek even naar Emma en knuffelde haar voorzichtig. “Ik had slecht geslapen omdat ik moest overgeven. Van de dokter moest ik stoppen met de medicatie en mij minder druk maken.” En ze beet op haar lip. “Fijn dat we kunnen praten. Echt sorry van gisteravond. Ik had het anders moeten aanpakken. Ik wilde je echt niet kwetsen.” En ze slikte. “Ik wilde ook absoluut niet iets voor je achterhouden, het spijt me vreselijk.” En ze keek even naar Joey en hield zijn hand stevig vast. Ze keek naar de shirts. “Ja Evie krijgt een roze van ons met I am a Disneyprinses.”

Emma

Emma knuffelde Gwen terug. "Ja, je was gisteren al misselijk. Goed dat jullie toch voor de zekerheid toch de dokter hebben gebeld. Hopelijk gaat het beter straks zonder die medicijnen. Rustig aan blijven doen en ja je vooral niet druk maken, hoe moeilijk dat ook is." Ze pakte Gwen de hand. "Het komt goed, Gwennie." Emma knikte. "Laten we anders even gaan zitten."
Emma zuchtte. "Sorry voor mijn reactie. Ik was gewoon moe en emotioneel. Ik had niet zo mogen reageren. Ook al had ik het graag anders gezien ik ben bkij dag je nu toch eerlijk tegen mij bent." Ze stond op om Gwen te omhelzen. "Vergeten en vergeven?" Emma schoot in de lach. "Haha. Dat gaat Evie helemaal leuk vinden."

Gwen
Gwen luisterde naar Emma. “Het is okee lieverd. Ik snap heel goed dat dit een lastige week voor jullie is. Ik had beter kunnen wachten met het nieuws brengen. Laten we er met zijn allen nog een mooie week van maken en verdriet mag er zeker zijn. Beloof mij dat je je voor mij niet in gaat houden. Ik wil je steunen als je beste vriendin. Ik kan de pijn niet weghalen maar ik wil wel naar je luisteren gewoon samen in stilte zitten. Je weet dat je alles maar dan ook echt alles aan ons kunt zeggen.” En ze gaf Emma een knuffel.

Emma

Emma knikte. "Ik wil er ook voor jou zijn. Ondanks onze pijn kijken Mike en ik uit naar de komst van de tweeling. Het doet ons ook goed om hier te zijn en te genieten van Evie en de kleine Mira. Als we ergens mee kunnen helpen staan we voor jullie klaar." Ze keek even naar Mike en pakte zijn hand. "Mike en ik hebben het er over gehad om na deze week contact op te nemen met de dokter om een doorverwijs te vragen voor rouwverwerking. Om het overlijden van Engel een plekje te kunnen geven." "Dappere maar goede stap van jullie. Zoals Gwen al zei we zijn er voor jullie. Laten we er voor nu gewoon het beste van maken.", hoorde ze Joey zeggen. Ze knikte dankbaar naar hem. "Mike heeft nog een tekening voor jullie gemaakt en ik wilde voorstellen om bij Chef Mike te gaan eten. Het heeft heel leuk mini Mickey wafels maar ook gewoon veel keuze in ontbijt. Een stevig ontbijt kunnen we vandaag wel gebruiken."

Gwen
Gwen keek even naar Emma. “Ik vind het gewoon super spannend. Je weet dat ik overal grip op wil hebben en dat heb ik hier gewoon niet op. Dat geeft mij stress.” Ze speelde met haar vingers. “Wat goed dat jullie die stap willen zetten. Ik heb er alle vertrouwen in dat jullie hier alleen maar sterker uitkomen.” Gwen keek even naar Mike die de tekening gaf. Ze rolde hem uit en er kwamen tranen in haar ogen. “Wat mooi Mike! Dit is echt…Je had dit niet hoeven doen maar deze tekening krijgt een heel mooi plekje. Dankjewel.” En ze stond op en gaf Mike een knuffel. Ze keek naar Emma. “Dat klinkt goed. Laten we kijken of John en Freek wakker zijn…” “Mama!” Hoorde ze een bekende stem roepen. Gwen draaide zich om en Evie rende op haar af. “Hey lieverd. Heb je je gedragen?” Evie knikte. “We gingen Frozen kijken maar Mira en ik vielen binnen een kwartier in slaap.” En ze keek beschamend naar haar slippers. Gwen gaf Evie een kus. “Dat geeft niet lieverd, dan kijken we hem vanavond verder als papa dat ook goed vindt.”

Emma

Emma schudde de hoofd. "Jaa.. eerlijk Gwen dan had je niet moeten proberen een kindje met Joey te krijgen. Je weet van Evie dat het leven met kinderen niet valt te plannen. Helemaal met de tweeling straks zal jullie leven compleet op de kop gaan staan dus wen er maar aan." "Zelfs onze eerste date liep niet als gepland.",hoorde ze Joey lachend zeggen. Emma knikte. "Wij ook." En pakte de hand van Mike stevig vast. Net op dat moment kwam Evie aangerend. Joey:"Nee, niet weer Frozen!" Emma schoot in de lach. "Dan kom je maar bij tante Emma kijken hoor, Eef." Joey:"Papa heeft wat voor je, Evie." En gaf haar het roze shirt.

Gwen
“Nee dat weet ik. Maar sommige dingen voor kinderen kunnen enigszins nog gepland worden.” Ze grinnikte. “Ja dat komt omdat een vriendinnetje van Evie ziek was geworden. Het was wel meteen een goeie test om te kijken hoe je met kinderen om ging.” Ze knuffelde haar vrienden even. Evie keek naar haar tante. “Mag dat echt mama? Mag ik bij tante Emma en oom Mike Frozen kijken?” Gwen keek even naar Emma. “Als je niet te moe bent vanavond goed. Laten we eerst kijken wat we vandaag allemaal gaan doen. Mama wilt heel graag in die theekopjes van Alice in Wonderland met jou en papa. En we willen natuurlijk kijken of papa het zwaard van koning Arthur uit de steen kan krijgen.” Ze zag Mira aan komen waggelen en keek toe hoe ze naar Emma liep en haar bij haar benen pakte. “Em kateel.” Zei ze. John grinnikte. “Ze wilt heel graag met jou door het kasteel van Doornroosje lopen Emma. Ze wees gisteravond al continue naar dat roze ding en zei de hele tijd; die die!”

Emma

"Ja oké. Maar de uitgerekende data niet of hun karakter. Onverwachtte dingen gebeuren nou eenmaal in het leven." Echger was hun onverwachte moment minder fijn verlopen en eindigde dat zonder kindje. Emma schoot in de lach. "Joey had wel meteen zijn ontgroening gehad, ja. Maar ik moet zeggen en dat ben ik nog steeds.. ik ben hele blij dat het tussen jou en Evie zo goed klikte en dat ze jou als vaderfiguur ziet. Je bent niet alleen voor Gwen een positieve factor geworden in haar leven maar ook voor die kleine meid." Emma knuffelde Gwen terug.
Emma keek Gwen angstig aan. "Daar ga ik niet mee in hoor. Ik word daar onwijs misselijk van. Straks moet ik overgeven." Joey:"Tuurlijk kan papa dat." Emma tilde Mira op. "Hallo schatje. Natuurlijk wilt tante Emma met jou naar het disney kasteel. Maar laten we eerst ontbijten. Mijn maag begint te knorren." Ze zette Mira weer op de grond en nam er aan de hand mee naar buiten.

Gwen
Emma had gelijk. Tegen de bevalling zag ze het meeste op omdat het weer een keizersnede zou zijn. Ze keek even naar Joey. “Ik ben ook heel blij dat hij en Evie het zo goed met elkaar kunnen vinden. Ik had dat nooit gedacht, alleen maar gehoopt.” En ze gaf Joey een kus. Gwen grinnikte. “Mocht ik niet te misselijk zijn ga ik met je in de theekopjes Eef en anders gaat papa of oom John, Freek of Mike wel met je mee. Dan blijf ik bij tante Emma.” Ze zag Evie even verbaasd naar haar vader kijken. “Ben je echt zo sterk papa?” Vroeg ze met open mond. Gwen keek Joey aan met een blik van: jaa lul je daar maat eens uit. “Ja laten we lekker gaan ontbijten.” En ze liepen richting het restaurant.

Joey

"Het komt goed,Gwen. We zijn er allemaal voor je om je door deze zwangerschap heen te helpen en daarna voor Evie en de tweeling te zorgen." Joey beantwoordde Gwen haar kus en keek even vol trots naar Evie. "Papa durft wel maar geen tien keer achter elkaar. Dan ben ik bang dat ik ook moer overgeven uiteindelijk." En begon te lachen. Joey knikte zelfvoldaan. "Echt wel." Joey pakte Gwen en Evie bij de hand. Zijn twee meiden die hem gelukkig maakte.

Gwen
Joey had ook gelijk maar toch vond ze het spannend. Nu zou ze echhct gaan bevallen van een tweeling. Ze gaf hem een kus. “Ik hou van jullie.” Zei ze zachtjes tegen Joey en Evie. Evie schoof een stoel naar achteren voor Gwen. “Dankjewel lieverd.” En ze ging zitten. Evie ging naast haar zitten. Evie keek even naar haar vader. “10 keer is ook wel een beetje overdreven. Misschien wel acht keer.” En Evie keek Joey uitdagend aan. Gwen begon te lachen en ondertussen bekeek ze het menu. Ze wreef over haar buik. “De tweeling hebben ook honger. Ik denk dat ik voor de pancakes ga.”

Joey

Joey stopte even. "Wij ook van jou. Drie keer de maan rond en weer terug. Toch Eef?" En kuste Gwen terug terwijl hij een arm om de heen sloeg en verder liep. Joey keek verbaasd naar Evie. "Waar heb jij dat geleerd?" "Hoort papa dat niet te doen?"
Joey schoot in de lach. "Als we er zo vaak in kunnen gaan er zo vaak mogelijk in tot dat we misselijk worden. Afgesproken." En deed ene pinky-belofte met Evie. Emma:"Eef. Ze hebben hier hele leuke mini wafel als het gezicht van Mickey." Joey bekeek het menu. "Ik ga voor een goede uitsmijter met bacon."

Gwen
Gwen grinnikte. “En owee als jullie spugen achteraf. Jullie wilde er zelf in dus ik wil geen gezeur achteraf.” En ze keek even nepstreng naar Joey en Evie. Evie bekeek het menu. “Ooh dat klinkt wel lekker. Mama mag ik die?” Gwen bekeek even het menu voor de kinderen. “Dat is goed maar ik wil wel dat je dan ook een beetje fruit erbij eet.” Evie zuchtte even overdreven. “Okee dan.” Zei ze. Gwen moest proberen om niet in lachen uit te barsten. Mike bekeek ook het menu. “Ik denk dat ik voor de English breakfast ga.” Zei Mike even nadenkend.

Emma

"Tante Emma gaat het ook niet opruimen. Ik heb al meer dan genoeg poep, plas en kots van jou opgeruimd." En keek Evie even aan. Emma bekeek de kaart. "Oh, waarom hebben ze toch altijd zo belachelijk veel keuze en is alles lekker. Zo kan ik toch gern keuze maken." Emma knikte. "Een paar bakjes met durft voor iedereen is sowieso een goed idee." Emma besloot uiteindelijk voor de wentelteefjes te gaan. "Eef? Zullen we straks na het ontbijt dir mooie Elsa jurk gaan kopen die jij met papa had gezien?"

Evie
“En dat deed je omdat je van mij houdt.” En ze keek heel lief naar haar tante. Haar ooms hadden voor Mira een fruithapje gekozen en nog een broodje met kipfilet in de vorm van Mickey Mouse. Evie keek even naar haar ouders die elkaars hand vasthielden. Ze keek verrukt op toen haar tante over de Elsa jurk begon. “Jaa leuk! Maar jij en mama moeten ook een jurk.” En ze zag haar moeder even nadenken. “Maar lieverd ik pas toch niet in die jurk? Anders kopen we later deze week nog babypakjes voor je zusjes. Is dat een idee?” Evie knikte. “Dat is ook goed. Maar tante Emma moet wel een jurk! Dan zijn we samen prinsessen.”

Emma

Emma schudde de hoofd en gaf Evie een knuffel. "Nou op dat moment wat minder maar ik zal altijd van jou blijven houden."
Emma moest lachen om de reactie van Evie. "Oké. Beloofd. Jij mag ook een mooie jurk voor tante Emma uitzoeken en dan kopen we inplaats van een jurk voor mama iets voor je zusjes." Maat eerst gaan we goed ontbijten want dat hebben we wel nodig voor vandaag. Zeker als jij en papa van plan zijn om heel vaak in de draaiende theekopjes te gaan."
Ze zag Mira kijken. "En ook een mooie jurk voor Mira. Wees maar biet bang, ik was jou niet vergeten."

Evie
Evie keek naar haar nichtje. “Mira wilt denk ik een jurk van Doornroosje.” En ze zag haar nichtje stralen. Dat werd dus een roze jurk want Doornroosje had een roze jurk of was het blauw? Evie wist het niet goed meer. “Geloof dat Joey en Eef de hele dag in die kopjes gaan.” Hoorde ze haar moeder lachend zeggen. Evie keek haar moeder aan en schudde haar hoofd. “Nee want ik wil nog naar de Frozen boottocht attractie. Die had oom Freek mij gisteravond laten zien op zijn telefoon.” En ze keek even naar haar vader. Ze wist dat hij niks met Frozen had en dus stak ze haar tong uit. Hun ontbijt werd geserveerd en ze begon aan haar Mickey Mouse wafels. “Hmm deze zijn lekker!” Riep ze uit met volle mond en ze zag haar moeder kijken. Snel slikte ze door en keek even verontschuldigend. “Papa je hebt ook een piraten boottocht. Die van de film met die ene grappige piraat. Mama had ooit een oogje op die piraat.” En haar moeders mond viel open. “Niet waar, ik had geen oogje op Jack Sparrow.” Evie dacht na. “Owja je vond die andere leuker he mama.” En ze begon te giechelen.

Emma

"Dan gaan we zo eens kijken voor een Doornroosje en een Elda jurk? Welke moest tante Emma ook alweer nemen? We hebben het er wel over gehad maar ik ben het helemaal vergeten." Hun ontbijt werd bezorgd. De wentelteefjes die de had besteld zagen er goed uit. Emma schoot in de lach. "Weten we in elk geval al wel waar ze uithangen." Ze zag de blij van Joey toen Evie over een Frozen attractie begon. "Addm in en adem uit Joey em beweeg vervolgens gewoon je hoofd van boven naar beneden."
Ze kon er om lachen dat Joey gewoon niks met Frosen had en Evie hem er zo lekker mee kon pesten. "Oh ja, mama had een oogje op Will Turner. Tante Emma weet al welke attractie jij bedoeld. Je hebt daar van de film ook een restaurant met lopend buffet."

Evie
Evie keek even naar Mira. “Blauwe toch Mira?” Mira knikte. “Azur!” Riep ze uit. Azur was het Spaanse woord voor blauw. “En ik wil die Elsa jurk uit Frozen 2 maar die laat ik zo wel zien.” Evie haalde een hand door haar haar en at verder. Ze zag haar moeder blozen. “Orlando Bloom was ook knap in die tijd. Jij was meer van Johnny Depp.” En ze zag haar moeder even naar oom Mike kijken die even zichzelf bekeek. “Dan is haar smaak wel verandert want ik lijk totaal niet op Johnny Depp.” Zei haar oom lachend. Evie at rustig verder. “Mag ik al in die enge toren of ben ik daar nog te klein voor?”

Emma

Emma knikte. "Jij krijgt een mooie blauwe prinsessenjurk. Komt goed." En aaide Mira even door de haartjes. Emma knikte nogmaals. "Toen waren we een jaar of 18! Iedereen was toen verliefd op Bloom of Depp." Emma pakte Mike zijn hand vast. "Laat die twee maar kletsen. Er is maar een iemand waar van ik jou en mee wilt trouwen." En liet hem haar verlovingsring zien. "En dat ben jij.",vervolgde ze En gaf Mike een kus. "Ik zou het niet aanraden. Ik ben bang dat het nog iets te spannend voor jou is."

Gwen
Gwen grinnikte. “Okee dat is waar. Maar ik vind Joey toch knapper dan Bloom hoor dus maak je geen zorgen schat.” En ze gaf Joey een kus. Ze keek even naar Mike en Emma. Ze hadden al veel moeten doorstaan met zijn tweetjes. “En jullie zijn een heel mooi koppel.” En ze glimlachte warm naar ze. Ze zag dat John en Freek elkaar ook verliefd aan keken. “En jullie zijn ook echt een droomkoppel.” Ze at rustig verder en zag Evie even kijken. “Maar tante Emma ik durf in alles!” Riep ze uit. Gwen begon te lachen. Dat was wel zo. Evie was niet bang aangelegd. “We zullen zien of jij daar al groot genoeg voor bent.”

Emma

"Ik was al bang dat ik mijzelf zorgen moest gaan maken.",hoorde ze Joey grappen. Emma dankte Gwen voor het compliment en keek Mike verliefd aan. "Ik ben blij te zien dat het goed met iedereen gaat en gelukkig is met de partner van hun leven. Dat we straks twee kleine meisjes aan onze gekke familie mogen toevoegen." Ze slikte even. Evie kwam naar der toe en knuffelde haar. "Tante Emma, jij en oom Mike krijgen ook nog wel een kindje." Ze hield Evie even stevig vast. "Hou van je. En je bent zeker een dapper meisje. Dapperder dan tante Emma want die durft eigenlijk helmaal niet. Laten we inderdaad gewoon kijken of je erin mag en dan kunnen we altijd nog beslissen of je mee gaat of niet." Emma at de laatste beetje fruit op. "Wat was het ontbijt hier lekker zeg. Een aanrader om van de week nog eens te ontbijten. Hoe waren je wafels, Eef?"

Evie
Evie keek even naar haar tante. “Mijn wafels waren heel lekker tante Emma. Ik zou het leuk vinden als we hier nog een keer konden gaan ontbijten.” En ze glimlachte. Evie keek even om zich heen. Iedereen had zijn of haar eten op. “Zullen we dan zometeen naar die Elsa jurk en Doornroosje jurk gaan kijken?” Vroeg ze toen aan haar tante. Ze keek even naar haar ouders. “Wat gaan jullie dan doen?” Ze zag haar moeder nadenken. “Ik denk een klein rondje lopen. Zullen we elkaar dan weer ontmoeten bij het roze kasteel? Dat is het middelpunt van het park dus dat is makkelijk te herkennen.” Stelde haar moeder voor.

Emma

"Fijn te horen dat ze goed hebben gesmaakt. Ze zagen er ook wel erg lekker uit." "Nou, dan doen we dat toch gewoon." En zocht toestemming bij de andere. Emma dronk de laatste beetje thee op. Ze waren inmiddels allemaal zo goed als uitgegeten. Emma knikte. "Is goed. Dan zien we jullie daar en gaan we vervolgens gezamenlijk het park in." Ze keek opzij naar Mike. "Wil jij nog wat hebben of zullen we gaan?"

Gwen
Gwen keek naar Emma en Mike. Mike schudde zijn hoofd. “Nee lieverd ik heb genoeg gehad. Laten we op jurken jacht gaan.” Gwen grinnikte. “Gaan jullie lekker op jurken jacht, gaan wij even een stukje wandelen. John en Freek gaan jullie met ons mee of met Mike en Emma?” Ze zag John even een blik uitwisselen met Freek. “Wij gaan met Mike en Emma mee als zij dat goed vinden. Wij willen ook nog van die oortjes. Dus daar gaan wij even naar kijken.” Gwen knikte en stond moeizaam op. Ze was wel toe aan even een stukje lopen.